Download magazine - Stichting In de Rechte Straat

More documents

Recommendations

Info

12 In de Rechte Straat perspectief Door Erik-Jan Verbruggen Een roepende kerk Wie een Arabisch land heeft bezocht, zal het niet ontgaan zijn. ’s Morgens in alle vroegte begint het klagelijke gejammer dat de islamitische gelovigen herinnert aan hun plicht tot gebed. De imams steken hun oproep niet onder stoelen of banken: alles doordringend klinkt hun boodschap vanaf de minaret. Nee, dat zul je in een christelijke kerk niet vaak meemaken. Hooguit kan het voorkomen dat een uitslapende buurtbewoner het lieflijk klokgelui op zondagmorgen als een wrede verstoring van zijn rust zal ervaren. Maar dat is wat anders dan de klaagtoon vanaf een minaret. De christelijke gemeente schreeuwt haar boodschap niet van de daken. Maar ze hééft wel een boodschap. In de christelijke gemeente klinkt de roepstem van het Evangelie. Allen die het Evangelie horen, worden geroepen. Vriendelijk, nodigend, lokkend, dringend, ernstig, welgemeend. Als de kerk op haar plaats is, dan klinkt deze roepstem. Dan mag iedereen het horen: Jezus Christus is gekomen om te zoeken en zalig te maken wat verloren is! Duisternis ’t Is vaak donker geweest in de kerk. Dan klonk de roeping niet of nauwelijks. Dat begon al in het Oude Testament. Het volk Israël dacht vaak dat het het Evangelie van het Oude Testament niet nodig had. Ze hadden toch ook andere goden? Het gouden kalf, de Baäl. En waarom op God vertrouwen als je ook bij Egypte je heil kunt zoeken? Zo raakte de wet van God in vergetelheid, ergens onder een laag stof in een kamertje van de tempel. De profeten die Gods stem vertolkten, moesten zwijgen. Eeuwen later ging het opnieuw zo. ‘t Werd donker in de kerk. Het Evangelie klonk niet meer. De priester las de Bijbel in het Latijn, totaal onverstaanbaar voor de gewone man. Maar dat gaf niet; hij had toch genoeg aan de beelden als boeken der leken? Ook de weg om tot genade te komen werd er niet eenvoudiger op. In plaats van de rechtvaardiging door het geloof werd het doen van goede werken aangeprezen als middel om genade te krijgen. Of een duurbetaalde aflaat bracht uitkomst om een ziel toch in de hemel te brengen. Wat een duisternis in de kerk! Wat een arme kerk waar de roepstem van het Evangelie niet meer klinkt! Bazuin Het licht van de Reformatie brak door deze inktzwarte duisternis heen. De drie sola’s van Luther vertolkten de kern van de Reformatie. Geen zaligheid door goede werken, maar door genade alleen. Het was Luthers “poort tot het paradijs”, toen hij in Romeinen 1 ontdekte dat de rechtvaardige door het geloof zal leven. En het Woord werd weer aan de mensen teruggegeven, gewoon in hun eigen taal. Zo begon het toch op de pinksterdag? Met de Reformatie brak een heerlijke tijd aan waarin de roepstem van het Evangelie weer klonk. Helder als een bazuin. Ernstig en welgemeend, omdat het gaat om leven of dood. Zuinig Laten we zuinig zijn op het Evangelie van Christus. Laten we ons er niet voor schamen, want het is een kracht van God tot zaligheid, voor eenieder die gelooft. Nooit mag de christelijke kerk deze “zeer blijde boodschap” verzwijgen. Onze vaderen hebben beleden dat allen die het Evangelie horen “ernstig worden geroepen, want God betoont ernstig en waarachtig in Zijn Woord wat Hem aangenaam is, namelijk dat de geroepenen tot Hem komen.” Is dat geen bevrijdende boodschap? Is dat geen heerlijk Evangelie? Nooit mag de kerk ook de scherpe kant van het Evangelie verzwijgen. Want het mag dan een blijde boodschap zijn, maar ze is wel gericht tot doden! Het is een verschrikkelijke werkelijkheid dat allen die het Evangelie verwerpen, verloren gaan. Voor velen is het een ergernis en een dwaasheid. Het is de bittere klacht van de Koning van de Kerk: “Maar Mijn volk wou niet naar Mijn stem horen, ze verlieten Mij!” Ook dat is werkelijkheid. Medicijn Sola Scriptura, dat was een van de grote ontdekkingen van de Reformatie. Alleen de Schrift. De roepstem van het Evangelie. De bazuin die nooit zwijgen mag. Dit Evangelie is hét medicijn tegen alle kerkelijk verval in onze tijd. Waar dit Evangelie klinken mag, daar vinden verloren zondaren een volkomen Zaligmaker. Daar horen doden de stem van de Zoon van God. Daar vindt een zwarte bruid een Bruidegom Die schoner is dan alle mensenkinderen. Daar wordt de Kerk gebouwd. Gods scheppingswerk – Creatie – Deformatie ✓ Reformatie – Transformatie 244379_IRSmag-2011nr03_correcties.indd 12 29-09-11 13:49
Hervormingsdag 2011: een overpeinzing Tot voor kort meende ik dat de bekende Latijnse spreuk “ecclesia semper reformanda” (de kerk moet steeds ge-reformeerd worden) typisch was voor de kerk der Reformatie en dat deze uitdrukking bij Luther voorkomt. Hij zou daarmee hebben willen benadrukken dat de kerk zich steeds weer moet her-vormen, reformeren. Dit alles blijkt echter minder zeker te zijn dan ik dacht. Kenners beweren namelijk dat ze de spreuk nergens in de geschriften van Luther hebben kunnen terugvinden. Wel geeft deze uitdrukking de opvatting van Luther goed weer, die blijkens zijn leven en werk een groot voorstander was van voortgaande reformatie binnen de kerk. Niet indutten De Latijnse uitdrukking schijnt volgens prof. dr. P.J.J. van Geest ontleend te zijn aan een preek van de kerkvader Augustinus (nr. 355 en 356), waarin deze waarschuwt tegen verstarring, maar ik heb ze niet kunnen vinden. Sinds de Reformatie is ook een wat langere variant bekend: ecclesia reformata semper reformanda, dat wil zeggen: de kerk die ge-reformeerd is, moet steeds weer ge-reformeerd worden. Ik ben die spreuk nogal eens tegengekomen in boeken en artikelen bestemd voor de gereformeerde gezindte. Iemand als dr. ir. Jan van der Graaf, de vroegere alge- colUmn meen secretaris van de Gereformeerde Bond, citeerde hem graag. De kerk moet zich blijven ontwikkelen en niet indutten. Deze voortgaande reformatie dient wel overeenkomstig Gods Woord te zijn. Ook in de Nadere Reformatie werd deze spreuk gebruikt. Zo zou Jodocus van Lodenstein in zijn “Beschouwinge van Zion” (1676) hem als eerste van de nadere reformatoren geciteerd hebben, maar in de herdruk van 1839 heb ik hem helaas niet kunnen vinden. Anderen noemen Voetius als eerste, zonder echter een bewijsplaats te vermelden. Herstel van de eenheid Ik ben er inmiddels achter gekomen dat deze spreuk ook geliefd was op het tweede Vaticaans concilie (1962-1965), dat grote nadruk legde op het herstel van de eenheid van de christenen. Eigenlijk had ik dat dus moeten weten, maar goed, een mens is nooit te oud om te leren. In het document Lumen Gentium (Licht van de volkeren), dat handelt over de kerk, werd nadrukkelijk gesproken over het principe “ecclesia semper reformanda et purificanda”. Dat wil zeggen: de kerk erkent dat zij voortdurend hervormd en gezuiverd moet worden. Interessant is dat in rooms-katholieke kring de laatste jaren weer naar dit principe verwezen wordt. Zo hoorde ik begin Door drs. N.C. van Velzen vorig jaar, toen allerlei misbruikschandalen openbaar gemaakt werden, een fragment uit een preek van (naar ik meen) de paus zelf, die opriep tot reformatie. Ecclesia semper reformanda, klonk het uit zijn mond. Dat had ik niet verwacht. Wat zou het overigens een geweldige winst zijn als ook binnen de Rooms-Katholieke Kerk een reformatie tot stand zou komen. In IRS-Magazine van afgelopen februari schrijft drs. B. Coster, de nieuwe hoofdredacteur van En la Calle Recta, de Spaanstalige variant van het blad: “Er is bij mij in de jaren dat we in Spanje wonen en het Spaanse rooms-katholicisme observeren het besef gegroeid dat een herleving van het Spaanse christendom ondenkbaar is zonder de Rooms-Katholieke Kerk. Dit besef verplicht me ertoe de Rooms-Katholieke Kerk heel serieus te nemen. Ondanks de grote bezwaren die ik heb tegen haar leer en praktijk, blijf ik, zoals eertijds de middeleeuwse hervormingsbewegingen, hopen op een werkelijke doorbraak van het Evangelie in haar hoofd en leden.” Dat is me uit het hart gegrepen; zo kunnen we oprecht het getuigend gesprek met Rome voeren. Laten we daarom op Hervormingsdag bidden voor een reformatie binnen de Rooms-Katholieke Kerk. In de Rechte Straat 13 244379_IRSmag-2011nr03_correcties.indd 13 29-09-11 13:49
Page 1 and 2: 4 Van priester tot beveiliger 10 Ko
Page 3 and 4: We maken ons als straatwerkers gere
Page 5 and 6: Zelf is hij op die regel een uitzon
Page 7 and 8: Misverstand over Wereld Jongeren Da
Page 9 and 10: eportage Zingen tijdens “kabaalti
Page 11: oep Radio Maryja luisteren in het h
Page 15 and 16: epliek fenomeen of nieuw ritueel? t

Download magazine - Stichting In de Rechte Straat

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?