Aanbod 2011/2012 - Productiehuis Rotterdam

Aanbod 2011/2012

Productiehuis Rotterdam (Rotterdamse Schouwburg)
Productiehuis Rotterdam biedt een professionele omgeving voor aankomende en meer gevorderde
theatermakers uit Rotterdam en van (ver) daarbuiten. Zij verkennen en verleggen hier hun grenzen
en werken verder aan een eigen signatuur, die bij voorkeur theater combineert met andere
disciplines zoals muziek, beeldende kunst en technologie. Productiehuis Rotterdam is ingebed in de
brede presentatie- en publieksfunctie en het (inter-)nationale netwerk van de Rotterdamse
Schouwburg.
Sinds het seizoen 2010-2011 is Productiehuis Rotterdam bovendien gefuseerd met het voormalige
L/V Producties, de theaterwerkplaats van Lantaren/Venster. Hiermee is de opdracht van
Productiehuis Rotterdam verbreed en richten we ons naast regisseurs, theatermakers en groepen die
een kunstvakopleiding achter de rug hebben, tevens op gedreven Rotterdamse en cultureel diverse
talenten, vaak niet klassiek geschoold, met een passie voor grootstedelijke thema’s en onderwerpen
die de kern van deze tijd raken. In de toekomst zult u ook deze makers in ons aanbod terugvinden.
Naast een antenne voor in Rotterdam gevestigde kunstenaars, engageert Productiehuis Rotterdam
zich ook met internationale talenten met wie residenties en coproducties worden aangegaan. Op die
manier is Productiehuis Rotterdam een heus ‘glocal’ knooppunt van Nederlandse en internationale
gevorderde en jonge makers en de verschillende publieksgroepen.
Voor u ligt het programma dat wij u in het seizoen 2011-2012 aanbieden. Het zijn deels producties
die we in de komende maanden zullen produceren, omdat we (de plannen van) de theatermakers
veelbelovend vinden. Andere voorstellingen hebben we reeds gepresenteerd, onder andere op het
festival de Internationale Keuze van de Rotterdamse Schouwburg (denk aan De Warme Winkel en
Michael Laub).
In ons aanbod vindt u ‘oude bekenden’ als Piet Rogie met Stardust, Edit Kaldor met C’est du Chinois
en John Buijsman/Keimpe de Jong met een nieuwe muziektheaterproductie Het Alziend Oor. We
werken verder met de sterke vrouwen Sarah Moeremans en Nataliya Golofastova en introduceren u
graag enkele nieuwe makers: het dynamische collectief Schwalbe dat reeds succesvol optrad in
binnen- en buitenland met de voorstellingen Spaar Ze en Op Eigen Kracht, maar die nog meer gezien
en gespeeld mogen worden en regisseur Feico Sobel die met zijn geëngageerde en aansprekende
project De Koenderstalenten de vinger op de zere plek van het Nederlandse vluchtelingenbeleid legt.
We hopen u in de Rotterdamse Schouwburg en in het ‘nieuwe’ theater De Gouvernestraat bij de
nieuwe voorstellingen van onze theatermakers te mogen ontvangen.
Met vriendelijke groeten,
Annemie Vanackere en Tanja Elstgeest

Medewerkers
Annemie Vanackere (artistieke leiding) annemie(at)rotterdamseschouwburg.nl
TanjaElstgeest (zakelijke leiding) tanja(at)rotterdamseschouwburg.nl
Dave Schwab (artistiek medewerker) dave(at)rotterdamseschouwburg.nl
Anita van der Spek (acquisitie) anita(at)rotterdamseschouwburg.nl – 06- 4120 7664
Eveline Blok (marketing en communicatie) eveline(at)rotterdamseschouwburg.nl
Lique van Gerven (productieleiding) lique(at)rotterdamseschouwburg.nl
Margreet Bergmeijer (productie-assistentie) margreet(at)rotterdamseschouwburg.nl
Wijnand Moeken td_studio(at)rotterdamseschouwburg.nl
Productiehuis Rotterdam (Rotterdamse Schouwburg)
Schouwburgplein 25
3012 CL Rotterdam
Tel: +31 (0)10 4044111
www.rotterdamseschouwburg.nl
www.productiehuisrotterdam.nl

THEATER/ MIME
Schwalbe (NL)
Over de makers
Schwalbe is een jong theatercollectief bestaande uit negen jonge spelers/makers. In 2008
studeerden zij gezamenlijk af aan de Mime Opleiding van de Theaterschool Amsterdam met de
voorstelling Spaar ze. In de winter van 2010 werd bij OMSK in Dordrecht en in coproductie met
Productiehuis Rotterdam een tweede voorstelling gemaakt: Schwalbe speelt op eigen kracht. Beide
voorstellingen worden in binnen- en buitenland gespeeld.
Schwalbe maakt in zijn voorstellingen geen onderscheid tussen de theatrale en de reële realiteit.
Toeschouwer en performer zijn in dezelfde ruimte, op hetzelfde moment, maken deel uit van
dezelfde gebeurtenis.Schwalbe maakt fysiek theater, neemt het lichaam als uitgangspunt. Het
lijfelijke wordt op de spits gedreven, er wordt naar de uiterste consequentie van een opdracht
gezocht. De poging – die leidt tot handelen – is de voorstelling. Het verloop van die poging zal elke
avond anders zijn.Schwalbe werkt vanuit de diversiteit aan materiaal die negen individuen met zich
meebrengen op de vloer naar één compromisloze keuze toe. De technici zijn vanaf het begin van het
maakproces op de vloer aanwezig waardoor er een nauw verband tussen spel en techniek onstaat.
De komende jaren zal Schwalbe bij Productiehuis Rotterdam en in samenwerking met OMSK zijn
werk verder ontwikkelen. Eind 2011 maakt Schwalbe zijn derde voorstelling als collectief.
Actueel aanbod
Spaar ze
WE LOVE YOU HARDCORE
WE LOVE YOU HARDCORE
WE LOVE YOU HARDCORE
HARDCORE WE LOVE YOU
Negen zeer fysieke spelers uit Amsterdam vroegen Lotte van den Berg voor de eindregie van de
laatste voorstelling die ze op school zouden maken. Ze wilden diep gaan en veel geven. Zichzelf voor
de voeten smijten en kwetsbaar tonen. Lotte van den Berg werd niet gevraagd vanwege de stilte en
soberheid die haar werk eigen is, maar vanwege de onverschrokken keuzes die ze maakt en de
directheid waarmee ze spreekt.

Concept en spel Christina Flick, Melih Gençboyaci, Marie Groothof, Hilde Labadie, Floor van Leeuwen, Kimmy
Ligtvoet, Bas van Rijnsoever, Ariadna Rubio Lleó en Daan Simons Techniek Jeroen de Boer, Joost Giesken,
Jasper Kop en Dave Staring Eindregie Lotte van den Berg met ondersteuning van OMSK, Patrick Simons,
Stephan van Hesteren en Woedy Jagenau
Schwalbe speelt op eigen kracht
Een CO2 neutrale voorstelling
Koeienscheten worden verboden, varkensurine is hot. Het is CO2-zuiniger om je hond op te eten dan
je auto weg te doen.
In de winter van 2010 maakte Schwalbe een nieuwe voorstelling in een oude energiecentrale in
Dordrecht. “Energie” in alle mogelijke vormen was het uitgangspunt.Tussen hoop en pessimisme,
woede en machteloosheid, verlangen naar een aardser bestaan en het verslavende gemak aan
comfort, op het breekpunt van moderniteit en prehistorie speelt Schwalbe op eigen kracht.
Alle materialen die in deze voorstelling gebruikt worden zijn tweedehands. Tijdens het repeteren en
de voorstelling staat de verwarming uit. Licht en verwarming in de theaterzaal worden door
Schwalbe opgewekt. De flyers worden door het collectief handmatig gestempeld op oud papier.
Schwalbe blijft verder zoeken naar groenere productiemethoden.
Concept en spel Christina Flick, Melih Gençboyaci, Marie Groothof, Hilde Labadie, Floor van Leeuwen, Kimmy
Ligtvoet, Bas van Rijnsoever, Ariadna Rubio Lleó en Daan Simons Vormgeving en techniek Joost Giesken, Jasper
Kop en Dave Staring Eindregie Lotte van den Berg Productieleiding Joost Allema met ondersteuning van
OMSK, Productiehuis Rotterdam (Rotterdamse Schouwburg), Stephan van Hesteren Met dank aan de
Gemeente Dordrecht.
Speelperiode 2010/2011
Beide voorstellingen zijn te zien in de kleine zaal van de Rotterdamse Schouwburg: 10, 11, 12 februari
2011. Check de website voor het exacte programma: www.rotterdamseschouwburg.nl
Speelperiode 2010/2011/2012
De voorstellingen zijn op aanvraag beschikbaar
Contact:
Voor meer informatie en verkoop, kunt u contact opnemen met Tanja Elstgeest
Email: tanja(at)rotterdamseschouwburg.nl Tel: 010 - 404 41 11

THEATER
Sarah Moeremans (B/NL)
Over de maker
Sarah Moeremans (1979) studeerde eerst aan de Kunsthumaniora Sint-Lukas (toegepaste beeldende
kunsten in kostuum, mode en textielontwerp), alvorens ze de acteursopleiding aan de Hogeschool
voor de Kunsten Antwerpen deed. In 2005 studeerde ze af aan de regieopleiding van de
Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten met de voorstelling Roostattoo naar T. Williams. Zij won
hiermee de Ton Lutz Prijs voor aankomend regietalent. Moeremans werkte aan verschillende
theater- en filmprojecten als actrice, regisseur en vormgeefster. De afgelopen jaren maakte zij
voorstellingen bij o.a. het Huis van Bourgondië, het Toneelhuis, Victoria, de Veenfabriek, Theater
Gasthuis, Generale Oost/NNT, Theater Antigone en het Ro Theater. Het laatste seizoen maakte ze
o.a. Alle eikels worden bomen maar sommige blijven eikel bij d’Amor, Afzender onbekend bij NTGent,
Spelen Met Vuur van Strindberg bij Generale Oost en The Golden Boy bij Theater Antigone (BE).
Sarah Moeremans woont in Rotterdam en maakte in 2009 bij Productiehuis Rotterdam de
voorstelling Alleen in je Wereld - muzikaal theater over sociale codes, het verschil tussen mens en
collega en moderne frustraties. Deze voorstelling was genomineerd voor de BNG-prijs en onderdeel
van de Blind Date tour van het Theater Instituut Nederland.
Actueel aanbod
There are people dying
Toen wij jong waren stonden hier nog bomen! Toen wij jong waren moest je nog een brief schrijven
met pen en papier! Toen wij jong waren moest je je brommer nog aantrappen als je hem in gang
wilde krijgen! Toen wij jong waren kon je je huiswerk niet gewoon van internet downloaden! Toen
wij jong waren moest je met een cassetterecorder naast de radio zitten wachten als je muziek wilde
jatten! Toen wij jong waren had je nog echt contact met je vrienden want er was geen internet!
Toen jullie nog jong waren kon je nog zorgeloos een gloeilamp indraaien. Toen jullie nog jong waren
kon je nog zorgeloos dronken over straat zwalken zonder beloerd te worden door een verborgen

camera. Toen jullie nog jong waren had je nog fatsoenlijk onderwijs. Toen jullie nog jong waren had
je geen massa bejaarden die je moest onderhouden!
Met There Are People Dying maakt Sarah Moeremans een voorstelling over het conflict tussen
verschillende generaties. Ze rekent af met de clichés die rondom de diverse generaties hangen; met
de schuldvraag over de teloorgang van de wereld; met de collectieve depressie van het begin van de
21 ste eeuw waarbij men vanuit het wantrouwen in een positieve wending ‘maar het beste ervan
maakt’.
In de vorm van een showquiz laat Moeremans de quizkandidaten alternatieven formuleren voor een
betere wereld. De antwoorden die de verschillende kandidaten geven, leveren echter absurde
wereldbeelden en nieuwe conflicten tussen de kandidaten op. Met de voorstelling engageert
Moeremans zich met de wereld, maar deelt met het publiek haar twijfels over de antwoorden.
Regie Sarah Moeremans Spel Carola Arons, Joep van der Geest, Joachim Robbrecht en Louis van der Waal Licht
en decor Julian Maiwald Kostuums Daphne de Winkel Mmv Suzanne Groenland
Te zien
wo 2 t/m vr 4 maart 2011, wo 9 t/m vr 11 maart 2011, wo 16 t/m vr 18 maart 2011 in de
Rotterdamse Schouwburg (Krijn Boon Studio)
Speelperiode 2011/2012
september en oktober 2011
Contact:
Voor meer informatie en verkoop, kunt u contact opnemen met Anita van der Spek
Email: anita(at)rotterdamseschouwburg.nl Tel: 06 - 4120 7664

THEATER
Joachim Robbrecht (B/NL)
Over de maker
De Vlaming Joachim Robbrecht woont en werkt als schrijver/regisseur in Rotterdam. Hij vertrekt voor
zijn werk vanuit Nederlandse sociale en culturele fenomenen en becommentarieert die in poëtische
voorstellingen met een satirische inslag. Voor zijn nieuwste voorstelling Rosto in Turansureishon
vertrok hij vanuit zijn beleving van de Randstad in combinatie met de film Lost in translation, of
beter: zijn verwondering over het succes van deze romantische film.
Voorheen maakte hij furore met de voorstellingen Anne Frank, leeft en werkt, IJs en !VOC! Wijde
Weelderige Wereld die hij maakte bij Gasthuis (nu Frascati) in Amsterdam. In 2006 won hij de Ton
Lutz prijs voor Adam in Ballingschap.In 2009 maaktehij tevens de voorstelling Rashomon-effect, een
coproductie van Toneelgroep Amsterdam en Frascati.
Bij Productiehuis Rotterdam onderzoekt Joachim Robbrecht verschillende vormen van regie waarbij
hij zich door andere disciplines laat inspireren, en ontwikkelt hij zich verder als theaterauteur.
Actueel aanbod
Rosto in Turansureishon

‘Vertaald’ vanuit het Japans betekent de titel: Lost in Translation. Dat is ook de naam van de film van
Sofia Coppola van enige jaren geleden. De verwijzing is niet toevallig. In Coppola's film zijn twee
mensen verdwaald: niet alleen in Tokyo, maar ook in hun eigen leven. Robbrecht parodieert deze
legendarische film met de Randstad als setting. Zijn Japanse hoofdpersonen verdwalen echter niet,
maar zijn juist op zoek naar het vreemde en onbekende. In de Hollandse karaokebar waar zij
belanden, moeten zij tot de conclusie komen dat de wereld niets meer te verbergen heeft.
Robbrecht nam de internationaal verbreidde maar oorspronkelijk Japanse uitvinding ‘karaoke’ als
uitgangspunt voor zijn voorstelling. Muzikant/componist William Bakker maakt daarvoor nieuwe
songs geïnspireerd naar het Shibuya-kei genre. Videokunstenaar Tijmen Hauer spiegelt het verhaal in
karaoke-achtige videobeelden en geeft grafisch vorm aan de ondertiteling van de Japans/Engels
gezongen songs en de Nederlandse vertaling. De twee hoofdpersonages worden gespeeld door Tashi
Iwaoka en Keyna Nara, van oorsprong Japanse dansers. Keyna Nara studeerde aan de Rotterdamse
Dansacademie en Tashi Iwaoka aan DasArts in Amsterdam.
tekst en regie Joachim Robbrecht spel Tashi Iwaoka en Keyna Nara ontwerp Julian Maiwald muziek William
Bakker advies Bruno Listopad productie Productiehuis Rotterdam (Rotterdamse Schouwburg) première mei
2010
Rosto in Turansureishon ging in mei 2010 in première in de Rotterdamse Schouwburg en was daarna
te zien tijdens het Oerol festival op Terschelling.
Speelperiode 2010/2011
3en 4 nov 2010 Garajistanbul Turkije, 15 en 16 dec 2010 Theater Kikker Utrecht, 17 dec 2010
Schouwburg Amstelveen, 21 t/m 23 dec Theater Frascati Amsterdam
Speelperiode 2011/2012
Op aanvraag beschikbaar
Contact:
Voor meer informatie en verkoop, kunt u contact opnemen met Anita van der Spek
Email: anita(at)rotterdamseschouwburg.nl Tel: 06 - 4120 7664

THEATER
De Warme Winkel (NL)
Over de makers
Theatergroep De Warme Winkel is een acteurscollectief bestaande uit Mara van Vlijmen, Jeroen De
Man en Vincent Rietveld. Het collectief werkt met steeds wisselende gastacteurs, eindregisseurs,
kunstenaars en musici.
De stijl van De Warme Winkel is energiek, performatief en beeldend. Vertrekpunt is een gedeelde
fascinatie voor geschiedenis en liefde voor de literatuur. Vanuit een sterke inhoudelijk basis worden
in een strak georkestreerd tumult alle theatrale middelen ingezet om een paradox te vieren, een
dilemma aan te scherpen of een ode te brengen aan het gekozen onderwerp. De Warme Winkel
bedient zich van alle mogelijke speelstijlen en invloeden; van Stanislavski tot Artaud en van ballet tot
slapstick. Door de afwisseling in stijlen en gebeurtenissen zoeken de voorstellingen van De Warme
Winkel altijd de spanning op tussen de theatrale representatie en de aanwezigheid in het hier en nu.
Eerder maakte de Warme Winkel onder andere: Totaal Thomas (2008); Rainer Maria (2008); Villa
Europa (2009) en Kokoschka Live (2010).
In 2010 werkte De Warme Winkel voor het eerst samen met Productiehuis Rotterdam aan de
voorstelling Poëten en Bandieten. Het werd een locatieproject over de Russische dichter Boris Ryzhy
gepresenteerd tijdens de Internationale Keuze van de Rotterdamse Schouwburg.
Actueel aanbod
Poëten en bandieten
Boris Ryzhy (1974-2001) groeide op in Sverdlovsk (Jekaterinaburg), een troosteloos harde stad
geregeerd door de maffia. Ryzhy’s wereld is de straat, een mannenwereld: drank en sigaretten,
geweld en politie, gevangenissen en fabrieken. Ryzhy, bokskampioen van de Staalschrootwijk, voelt
zich dichter en bandiet en wil ‘zingen als een dronken hoer’. Hij is een kind van de jaren tachtig en
een soldaat van de perestrojka: een bij uitstek verloren generatie. In 2000, een jaar voor zijn
zelfmoord, bezocht Ryzhy Poetry International Rotterdam. Hij gaf zich over aan overmatig
alcoholgebruik, werd bestolen, trok van kroeg naar kroeg met een onduidelijke dame, miste zijn
vrouw en zoontje. Over Ryzhy en diens Rotterdams Dagboek maakt De Warme Winkel energiek
theater dat esthetisch en ranzig tegelijk is. Een strak georkestreerd tumult waarin alle theatrale
middelen worden ingezet.

De pers over Poëten en Bandieten:
‘Al even beeldend en spectaculair is het betere werk van het collectief De Warme winkel (Vincent
Rietveld, Mara van Vlijmen, Jeroen de Man en deze keer Ward Weemhoff). Speciaal voor het
Rotterdamse Festival maakten ze de voorstelling Poëten en bandieten. Hierin staat het leven en werk
van de jong gestorven Russische dichter Boris Ryzhy centraal. In een met nepsneeuw bestrooide
fabriekshal spelen ze scènes uit zijn door drank en geweld getekende leven, lezen ze telefonisch
gedichten voor aan willekeurige mensen uit het telefoonboek en becommentariëren ze Ryzhy’s
nagelaten werk. Dit alles met een rommelige esthetiek en veel absurdistisch geweld, rare maskers,
dikke lagen make-up, verf en andere rotzooi. Zoals vaak bij De Warme winkel worden deze scènes
ruw onderbroken door essayistische beschouwingen van Rietveld – dit keer over de relatie tussen
kunst en zelfmoord – en geinige deconstructies van het bronmateriaal. Dat laatste levert een mooie
scène op, waarin de valkuilen van vertalen uit het Russisch worden bediscussieerd. Als Rietveld
halverwege opeens een kar het podium op trekt met daarop een zeskoppig ensemble dat Russische
volksmuziek speelt, lijkt het even of de groep zijn hand heeft overspeeld. Dit riekt naar goedkoop
effectbejag. Maar als het ensemble later ook een neerstemmiger geluid laat horen, versterkt het
eigenlijk alleen maar de virtuoze synthese van theatrale gekkigheid en Russische weltschmerz, die
Poëten en bandieten tot een nationaal hoogtepunt op De Internationale Keuze maakt.’
(De Volkskrant – Vincent Kouters)
‘Poëten en Bandieten toont de soms huiveringwekkende Werdegang van een dichter die zichzelf
opbrandde. Nu eens is hij een kleine, bange jongen die tijdens een jachtpartij beschutting zoekt bij
zijn vader; dan weer is hij een verbeten straatvechter die met zijn bende mensen molesteert. De
spelersgroep, Jeroen De Man, Vincent Rietveld, Ward Weemhoff en Mara van Vlijmen, treft knap de
geest van de gecompliceerde dichter/jager/bokser. Ze acteren met tumultueuze kracht, planten
dode berkenbomen, en bellen willekeurige mensen uit het telefoonboek op om gedichten van Ryzhy
voor te dragen. Tussendoor is er ruimte voor beschouwingen van Rietveld, over de relatie tussen
kunst en zelfmoord, en over de problemen van vertalen uit het Russisch. Dan komt ineens de
Russische muziekgroep Otrada op. Gezeten op een kar brengen ze Russische volksmuziek. De Warme
Winkel laat zien dat deze dichter geen heilige is, integendeel. Ryzhy noemde zichzelf „een lieveling
van het lot”. In Rietvelds cerebraal gebrachte slotmonoloog gaat hij in op de paradox van de
gedoemde dichter: hij wil tegelijk deelnemer en buitenstaander zijn. Dat is onmogelijk. Bijna religieus
is het beeld van de zelfmoordenaar zwevend door de immense fabriek in de Rotterdamse haven. Hij
draagt een witte engelenjurk.’ (NRC Handelsblad – Kester Freriks)
Concept en spel Vincent Rietveld, Jeroen De Man, Ward Weemhoff en Mara van Vlijmen Eindregie Marien
Jongewaard Artistiek advies René Pollesch Live muziek Russisch ensemble ‘Otrada’ Geluidsontwerp Touki
Delphine/Bo Koek Dramaturgisch advies Nataliya Golofastova Lichtontwerp en techniek Prem Scholte Albers
Techniek Aram Visser en Quint van Kesteren Productie Fleur Feij, Carry Hendriks, Sophie van Hoorn en
Productiehuis Rotterdam (Rotterdamse Schouwburg) Met de steun van het Fonds Podiumkunsten, het SNS
Reaalfonds en het Prins Bernhard Cultuurfonds Met dank aan Jacqueline de Jong, Gerard Smulders Tekst vrij
naar: Boris Ryzhy, Patricia De Martelaere, Aliona van der Horst, Arthur Langeveld, Kees Verheul enDe Warme
Winkel Vertalingen van Boris Ryzhy door: Anne Stoffel, Aai Prins, Aliona van der Horst en Hans Boland
Speelperiode 2011/2012
Op aanvraag beschikbaar.De voorstelling komt het beste tot zijn recht op locatie en is daardoor met
name geschikt voor langere speelperiodes of festivals.
Contact:
Voor meer informatie en verkoop, kunt u contact opnemen met Vincent Rietveld via
anita(at)rotterdamseschouwburg.nl

MUZIEKTHEATER
De Rotterdam Connectie / John Buijsman (NL)
Over de maker
In de persoon van acteur en theatermaker John Buijsman, levert De Rotterdam Connectie al jaren
eigenzinnige solovoorstellingen af, zoals Angel Eyes (over Chet Baker) en Public Animal (over Cornelis
Bastiaan Vaandrager). Buijsmans samenwerking met componist/muzikant Keimpe de Jong, zijn
muzikale alter-ego, maakt het smoel van deze voorstellingen. Hun wisselwerkende partnerschap
zorgt voor een zeldzame theatervorm van ‘woorden ontmoeten muziek’: muziek evenwaardig aan
tekst. Engagement met de wereld, maar niet pamflettistisch, zo kan je hun werk het beste
omschrijven. Eerlijk, open en onopgesmukt. Voorstellingen over de kleine mens als onderdeel van
het grote raderwerk; diegene aan de rand, diegene er buiten valt, of er juist niet in wil stappen.
Individuen. Stadsmensen.
Ter inspiratie probeert De Rotterdam Connectie steeds onbekende gebieden te betreden, muzikaal
en in het tekstmateriaal dat gekozen wordt. Verder te wroeten in de vermogens en bagage die je als
mens en theatermaker in de loop der tijden opdoet. Zelf een script maken, geput uit de bronnen van
proza en poëzie gecombineerd met beeldtaal (die daarin ook een steeds belangrijker plaats inneemt)
is de laatste jaren een manier van werken, waarmee De Rotterdam Connectie nog sterker de
identiteit van de voorstelling probeert te profileren.
Actueel aanbod
HET ALZIEND OOR (2011)
Met Het Alziend Oor maken John Buijsman, Keimpe de Jong en schrijver Jules Deelder nogmaals een
voorstelling over de mooiste aller kunstvormen: muziek. Regisseur Aat Ceelen heeft zich enthousiast
bij het project aangesloten.
De inspiratiebron voor Het Alziend Oor is het werk en de gestalte van de zwarte en blinde
Amerikaanse saxofonist (Rahsaan) Roland Kirk (1935-1977). Kirk was op het radicale af

oorspronkelijk, eigenzinnig en virtuoos. Hij bracht zijn publiek zo niet in trance, dan toch op zijn minst
in andere spirituele sferen. Kirk was blind. Geluid was alles voor hem. Hij speelde en improviseerde
op elk denkbaar (blaas-)instrument wat hij maar kon vinden. Met Kirk als inspiratiebron, gaat de
voorstelling vanzelf over de waarde en de kracht van muziek in ons leven.
Met Jules Deelders’ tekstuele verbeeldingskracht, de regie van Aat Ceelen plus de jazzy sound van
Keimpe de Jong gecombineerd met de fysieke gepassioneerde speelstijl van Buijsman, wordt Het
Alziend Oor een voorstelling die moet gaan werken als een ‘happening’; een theatraal jazzconcert
over de kracht van de verbeelding en wat er gebeurt als je je leven zou leiden met gesloten ogen.
‘In plaats van ogen heb ik oren. Daar staat of valt het leven mee. Klánken. Via m’n oren. M’n gehoor
is m’n leven. Ik ádem met m’n oren! Letterlijk en figuurlijk. Ik kan zien met m’n oren…
Concept, vormgeving en spel: John Buijsman Muziek: Keimpe de Jong (rieten, composities), Andreas Suntrop
(snaren, composities), Arno Krijger (Hammondorgan) en Arend Niks (slagwerk) Tekst: Jules Deelder Regie: Aat
Ceelen Dramaturgie: Martine Manten Productie Productiehuis Rotterdam (Rotterdamse Schouwburg) en
Stichting De Rotterdam Connectie
Speelperiode 2010/2011
4 t/m 8 januari 2011 (premiere 6 januari)
Speelperiode 2011/2012
Tournee okt/nov/dec 2011
Contact:
Voor meer informatie en verkoop, kunt u contact opnemen met Anita van der Spek
Email: anita(at)rotterdamseschouwburg.nl Tel: 06 - 4120 7664
Eerder werk
Hark en Sleg (2010) Waarin twee boerenbroers (John Buijsman en Rogier Philipoom) vertellen en
zingen over het leven en de liefde.
BUK (2009) Een poëtische, rauwe, swingende voorstelling over het leven en werk van de
Amerikaanse schrijver en dichter Charles Bukowski (1920-1994).
De Broekneus (2009) De Broekneus is een broeierige en stiekeme zomeravondvoorstelling. Een
verboden vrucht.
Public Animal (2007) Een literaire, muzikale theaterproductie over het leven en werk van de
Rotterdams schrijver en dichter Cornelis Bastiaan Vaandrager.
Een nacht uit het leven van de stad (2006) Een ontroerende, muzikale trip door het onverlichte deel
van een etmaal.
Angel Eyes (2004) Intiem portret van de jazz-legende Chet Baker.

THEATER
Feico Sobel (NL)
Over de maker
Feico Sobel is in 2002 afgestudeerd aan de docent-/regieopleiding van de Toneelacademie
Maastricht. Na zijn afstuderen heeft hij geregisseerd bij onder andere het Huis van Bourgondië
(Justice4Jamie, 2002; Amoklauf, 2004; 2 Minuten, 2005; De Rechtvaardigen, 2006) en Tg.Citadel
(Puur Natuur, 2006). Ook werkte hij als co-auteur mee aan voorstellingen van toneelgroep SPACE
(Design God -Oerol, 2007 en Holland Tsunami, 2008).
Op 11 september 2009 presenteerde hij met zijn stichting AMOk de reality-installatie Het Glazen Huis
op het festival De Wereld van Witte de With. Kernwaarden van AMOk zijn een kritische sociale
betrokkenheid, een directe relatie met het publiek, het spelen op locatie en een speciale interesse
voor ‘reality’ Productiehuis Rotterdam zag een schets van De Koenderstalenten bij het voormalige
L/V producties, en besloot die meteen verder te ontwikkelen tot een avondvullende
theatervoorstelling.
Actueel aanbod
De Koenderstalenten

De Koenderstalenten is een spelshow voor getalenteerde vluchtelingen met als hoofdprijs een
verblijfsstatus in Nederland. Drie kandidaten (De Koenderstalenten genaamd, naar de voormalig
minister voor Ontwikkelingssamenwerking Bert Koenders in het kabinet Balkenende IV) nemen het in
verschillende spelrondes tegen elkaar op. Aan het einde van de show wint er één en gaan de
verliezers terug naar huis.
Burgerschapstest opgave I:
“Nederland verandert, ik vind dat...”
A: Volkomen normaal, landen en gebruiken zijn aan tijd en mode onderhevig, wat we vroeger
leuk vonden, vinden we nu vreselijk.
B: Soms vreemd, ik hecht erg aan hoe ons land is, en vind het dan moeilijk om te aanvaarden dat
het niet altijd zo blijft.
C: Niet te doen. We hebben in de loop der jaren zoveel bereikt, dat kan je toch niet zomaar
overboord gooien?
De Koenderstalenten moeten hun waarde bewijzen voor de Nederlandse samenleving. Ze worden
getest op hun kennis van de Nederlandse samenleving en krijgen de kans hun bijzondere talenten
live te tonen. In gesprekken komen hun denkbeelden, hun idealen en hun dromen aan bod. Het
publiek bepaalt wie werkelijk waardevol is voor de Nederlandse samenleving. In De Koenderstalenten
heeft de meerderheid altijd gelijk.
concept en regie Feico Sobel spel: Roos Drenth, Sevil Aydin, Alberto Seijas Garcia en Ignaro Petronilia
dramaturgie Nienke Rooijakkers vormgeving en videoart Marloeke van der Vlugt videoprogrammering Beer
Buijsman kostuums Renee Zonnevylle voorstellingstechniek Herman de Bock lichtontwerp Wijnand Moeken
coproductie Productiehuis Rotterdam (Rotterdamse Schouwburg) en Stichting AMOk Met financiële steun van
SNS reaalfonds
Speelperiode 2010/2011
wo 10 t/m za 13 november (première do 11 nov) en wo 17 t/m za 20 november 2010 in de Krijn Boon
Studio van de Rotterdamse Schouwburg, aanvang 20.00 uur
Speelperiode 2011/2012
februari/maart 2012
Contact:
Voor meer informatie en verkoop, kunt u contact opnemen met Anita van der Spek
Email: anita(at)rotterdamseschouwburg.nl Tel: 06 - 4120 7664

THEATER
Nataliya Golofastova(USSR/NL)
Over de maker
Grootgebracht op de set van de befaamde Odessa Filmstudio’s in de toenmalige Sovjet Unie, kwam
de Russische regisseur Nataliya Golofastova (1971) al vroeg in aanraking met film en theater. Als
tiener kwam ze naar Nederland. In 2006 debuteerde zij succesvol als regisseur met De Brief, gespeeld
door Catherine ten Bruggencate. Hierna maakte zij bij Productiehuis Rotterdam Anoniem, een
multimediale solovoorstelling gebaseerd op het boek Een vrouw in Berlijn, dagboekaantekeningen
van april tot juni 1945.Met Naar wijder horizon ging Golofastova in samenwerking met Productiehuis
Rotterdam voor het eerst aan de slag met een groot team - vijf acteurs, vier muzikanten, een
componist, een schrijver en een dramaturg - over een onderwerp dat in haar hart gebakken zit: de
heimwee van de emigrant.
In 2011 maakt Nataliya Golofastova bij Productiehuis Rotterdam een voorstelling waarvoor zij tekent
voor zowel het concept, de regie als het tekstmateriaal. Geïnspireerd door het gedachtegoed van
filosoof George Bataille maakt ze in de voorstelling ET de gevolgen zichtbaar van een samenleving
waarin alle taboes zijn doorbroken. De voorstelling komt uit in de Krijn Boon Studio van de
Rotterdamse Schouwburg in de eerste weken van juni 2011.
Actueel aanbod
ET (werktitel)
Twee acteurs, twee actrices en een DJ gaan op zoek naar de waarde van geweld en erotiek in het
hedendaagse publieke domein. Ze creëren een absurde wereld zonder grenzen. Een wereld, die net
als de onze, overheerst wordt door erotiek en geweld. Langs plechtige passages uit het werk van
George Bataille verschijnen de karakters als voorbijgangers uit tv-programma’s van hedendaagse
freakshows. Ze zijn mensfragmenten. Hun bekentenissen worden niet verhinderd door moraal, niet
ingeperkt door oorzaak- en gevolgrelaties. In deze wereld is exces de norm die de kijkcijfers bepaalt.

Daar stuiten filosofische teksten van Bataille vol ernst en tragiek op het uitgeholde exhibitionisme
van hedendaagse grensbespelers. En raakt de klassieke muzieklijn met thema’s van Eros (de liefde)
en Thanatos (de doodsdrift) in strijd met de hedendaagse breakbeatcomposities. De
waanzinssymfonieën die ontstaan uit deze botsing monden uit in een dissonante verbrokkeling. Maar
wat schuilt er achter de façade van al die commerciële glans? Is er nog een sublieme lijn te vinden
binnende overdaad van het extreme? Valt er een melodie te ontwarren in de chaotische
wanklanken? Waar ligt de ruimte voor intimiteit, schaamte en pijn? Of zijn de intimiteit en tragiek
van Eros en Thanatos slechts de echo van vergeten passages uit Batailles werk?
ET (werktitel) is een voorstelling in tekst, beeld en klank, gebaseerd op actuele bronnen uit de
literatuur, film, tv, wetenschappelijke verhandelingen en eigen teksten - een prikkelende zintuiglijke
voorstelling vol voer tot nadenken.
Regie: Nataliya Golofastova; actrices: Annefleur Schep, Anne Gehring; acteurs (n.n.b.), DJ +
muziekcompositie.Productie Productiehuis Rotterdam
Speelperiode 2010/2011:
Te zien in de Rotterdamse Schouwburg (Krijn Boon Studio) in juni 2011
Contact:
Voor meer informatie en verkoop, kunt u contact opnemen met Anita van der Spek
Email: anita(at)rotterdamseschouwburg.nl Tel: 06 - 4120 7664
Eerder werk bij Productiehuis Rotterdam
Naar wijder horizon (2009) Een voorstelling gebaseerd op verhalen van emigranten, geschreven door
Don Duyns, met muziek van Ray van Santen.
Anoniem (2008/2009) Door levendige observaties en diepgaande zelf-analyse schetst een anonieme
schrijfster een eerlijk en doordringend portret van een Duitse vrouw die probeert het einde van de
oorlog te overleven. Gespeeld door Maria Kraakman.

Piet Rogie (B/NL)
Over de maker
Piet Rogie (België, 1954) volgde zowel een opleiding aan de Academie voor Schone Kunsten in Gent
(1972-1978) als aan de Koninklijke Balletschool in Antwerpen (1976-1978). In 1979 vestigde hij zich in
Rotterdam als danser, choreograaf, decor- en lichtontwerper. Sinds 1989 is Rogie artistiek leider van
Rogie & Company. Voor dit moderne dansgezelschap maakte hij onder meer Tragic torso (2001),
Wo/man (2002) en Sub rosa (a quintet) (2003). De jaren daarop werkte Rogie bovendien mee aan
voorstellingen en coproducties van uiteenlopende gezelschappen en organisaties, zoals het
Springdance Festival en het Onafhankelijk Toneel. Voor zijn werk als choreograaf ontving Rogie in
juni 1996 de tweejaarlijkse Choreografieprijs van de Vereniging van Schouwburg- en
Concertgebouwdirecties. In juni 1997 volgde toekenning van de prestigieuze Prins Bernhard Fonds
Theater Prijs voor zijn gehele oeuvre. Per 1 januari 2005 is zowel de structurele rijks- als
gemeentesubsidie voor Rogie & Company beëindigd. Met het drieluik Piece, Private Peace en Piece
T(h)ree, dat hij bij Productiehuis Rotterdam maakte, zette Piet Rogie zich terug op de kaart.
Speciaal voor de Internationale Keuze van de Rotterdamse Schouwburg maakte hij in 2010 opnieuw
een grotere productie, getiteld Stardust, die op locatie in het Nederlands Architectuur Instituut werd
opgevoerd.
Actueel aanbod
Stardust
Piet Rogie houdt van het naast elkaar plaatsen van verschillen. Dat is zichtbaar in de leeftijden van
zijn cast: een kinderkoor, jonge dansers en een ouder paar. Hij houdt ook van de gelijktijdigheid van
handelingen: een haast mechanisch uitgevoerd dansschema naast de beschrijving van fysieke
processen door een arts, een ziekenbroeder en een wetenschapster, naast een tweeling die
wanhopig zoekt naar de juiste ongelijkheid om elk als volwaardig individu te worden aangezien. Twee
oudere mensen laten zien wat tijd ons lichaam aandoet, terwijl ze zich steeds meer hechten aan
elkaars aanwezigheid. Kortom, het menselijk lichaam als bron van fysieke en psychische processen
speelt de hoofdrol. En de ontmoetingen tussen die lichamen. Hoe scherp kan de herinnering zijn aan
iemand die slechts één dag te gast was? Met live muziek van singersongwriter One Trick Pony (Anne
Fleur Kan).
Concept en regie Piet Rogie Met Ilse van Haastrecht, Pedro Alves Cardoso, Irene Cortina Gonzalez, Katharina
Malong, Clementine Vanlerberghe, Anand Bolder, Ton Lutgerink, Vera Witleer, Ellen Maas-Meijer, Marije
Meijer en Anne-Fleur Kan Live muziek One Trick Pony (Anne-Fleur Kan) Film Jessica van Rueschen Danseres op
film Marjolein Vogels Licht Paul van Laak Productie Rogie C.S i.s.m. Productiehuis (Rotterdam (Rotterdamse

Schouwburg) Met de steun van de Gemeente Rotterdam (dienst Kunst & Cultuur), Prins Bernard Fonds,
Stichting Bevordering van Volkskracht en Dansateliers Rotterdam
Speelperiode 2011/2012
Op aanvraag
Contact:
Voor meer informatie en verkoop, kunt u contact opnemen met Esther Vonk via
anita(at)rotterdamseschouwburg.nl
Eerder werk bij Productiehuis Rotterdam
Blindzien (2009)
Over vervreemding. Vervreemding van elkaar. Over de mens die vervreemd is van zichzelf en zijn
omgeving en zichzelf amper herkent in wat hij doet of laat. Blindzien gaat ook over zien. Over hoe we
kijken, gezien worden, gezien willen worden.

THEATER
Nicola Unger (D/NL)
Over de maker
Vanaf het moment dat de van oorsprong Duitse Nicola Unger besloot om zich in Rotterdam te
vestigen, is Productiehuis Rotterdam een vanzelfsprekende partner geweest tijdens de ontwikkeling
van haar werk. Voor haar eerste stuk, Phantom Story, een coproductie van Theater Zeebelt en
Productiehuis Rotterdam, verbleef ze enkele malen kort in de Krijn Boon Studio. Phantom Story werd
geselecteerd voor het Plateaux festival in Mousonturm in Frankfurt.In 2009 maakte zij in coproductie
met Productiehuis Rotterdam Unserdeutsch, een beeldende voorstelling over de laatste resten van
tropisch Duitsland.
Nicola Unger vindt het heerlijk om een autodidact te zijn, maar heeft wel veel last van het feit dat ze
alles zelf moet doen. Ze heeft zichzelf allerlei grafische en audioprogramma’s eigen gemaakt, ze heeft
zelf stripboeken uitgegeven en ze verzamelt ze. Naast haar theaterwerk experimenteert ze met
diverse kunstvormen: installaties, video’s, publicaties. Ze heeft gestudeerd bij "Angewandte
Theaterwissenschaften" in Giessen en bij DasArts in Amsterdam. Haar werk was eerder te zien in
Kampnagel (Hamburg), Sophiensaele (Berlijn), Vooruit (Gent), TENT. en de Rotterdamse Schouwburg
(beide Rotterdam).
Actueel aanbod
First person plural
First person plural is een audioperformance waarin Nicola Unger de werking van het denken
onderzoekt. Denken als het vormen van zinnen in het hoofd; ofwel de innerlijke dialoog.
Nicola Unger werkt voor deze performance met verschillende spelers, professionals en amateurs. De
spelers gaan in gesprek met zichzelf door ‘live’ vooraf opgenomen zinnen en woorden af te spelen en
die vervolgens live te beantwoorden. In samenwerking met V2 _ontwikkelt Nicola Unger speciale
software om deze opgenomen teksten ad random te kunnen afspelen. Hierdoor verloopt de
conversatie tussen de opgenomen ‘ik’ en de spelende ‘ik’ iedere keer anders en kan de speler dus

slechts ten dele anticiperen op de antwoorden. De gesprekken zijn gebaseerd op het denken van elke
individuele speler en handelen dus over datgene wat het individu bezig houdt. Een confronterende
momentopname.
Ons denkproces lijkt net als deze geïmproviseerde gesprekken te verlopen: frasen duiken uit het
niets op en verbinden verleden en toekomst in een onbekend patroon en ritme. Denken is dus niet
zo efficiënt en gecontroleerd als we denken.
Spel Nicola Unger, SatoEndo, Duro Toomato en Juliane Zoellner Tekst/idee Nicola Unger Coproductie
Productiehuis Rotterdam (Rotterdamse Schouwburg) en zeitraumexit e.V. (Mannheim) i.s.m. Theater Zeebelt
(Den Haag) en V2_ (Rotterdam).
Speelperiode 2010/2011
3 en 4 december 2010 in de Rotterdamse Schouwburg
Speelperiode 2011/2012
Op aanvraag
Contact:
Voor meer informatie en verkoop, kunt u contact opnemen met Anita van der Spek
Email: anita(at)rotterdamseschouwburg.nl Tel: 06 - 4120 7664

Phantom Story (table top theatre)
Phantom Story is gebaseerd op een waar gebeurd verhaal, dat plaatsvond tijdens een feest in Parijs
in 1975. Een vrouw is getuige van de moord op een gast door de terrorist Carlos, alias ‘The Jackal’.
Nicola Unger laat diverse alternatieven van het verhaal zien. Wat als de vrouw Carlos niet had
ontmoet, zou haar leven dan heel anders zijn geweest? Bepaalt het noodlot je leven? “Toen ik dit
verhaal voor het eerst hoorde, wist ik niet wie Carlos was. Ik ben te jong om me dat te kunnen
herinneren. Hoe meer ik over hem las, en over die tijd en de context, hoe meer ik het gevoel kreeg
dat we in de jaren 70 zijn blijven hangen. Dat de geschiedenis van het terrorisme zich herhaalt. Er zijn
slachtoffers en agressors; er zijn lammeren en wolven. Ons leven beweegt zich in cirkels, we zitten
gevangen in situaties die over de decennia ons noodlot herhalen”.
Phantom Story wordt op een miniatuurpodium gespeeld en er wordt gebruik gemaakt van uit papier
geknipte figuren, geprojecteerde animatiefilms en schimmenspel. Alle met de hand gemaakte
objecten zijn kleine kunstwerken. Een verhaal over liefde en haat krijgt een nieuwe betekenis in deze
onschuldige maar wrede voorstelling.
Phantom Story is een coproductie van Theater Zeebelt Den Haag, Productiehuis Rotterdam en
Mousonturm Frankfurt/plateaux Festival. De productie kwam tot stand met steun van het Goethe
Instituut Nederland.
Speelperiode 2010/2011
3 t/m 6 november 2010 Het Paradijs (Koninklijke Schouwburg), Den Haag
Speelperiode 2011/2012
Op aanvraag
Contact:
Voor meer informatie en verkoop, kunt u contact opnemen met Anita van der Spek
Email: anita(at)rotterdamseschouwburg.nl Tel: 06 - 4120 7664

Michael Laub (B/NL)
Over de maker
In de jaren ’80 van de vorige eeuw kreeg theatermaker Michael Laub naam met zijn fragmentarische
en genreoverschrijdende werk. Met zijn minimalistische en anti-illusionistische voorstellingen werd
hij een belangrijke protagonist van het postmoderne theater uit de jaren ’80 en ’90. In 1981 stichtte
hij de performancegroep Remote Control Productions, waarmee hij intieme low-tech
soloperformances maakte als Pigg in Hell en Alone/Gregoire, maar ook grootschalige biografieën als
The H.C. Andersen Project en dito musicalachtige soaps als Total Masala Slammer – te zien in eerdere
Internationale Keuzes in de Rotterdamse Schouwburg. Sinds 2002 komen daar de theatrale
portretten bij, die steeds een spannende verhouding laten zien tussen verbeelding en werkelijkheid,
tussen acteren en authenticiteit. De Rotterdamse versie is een opdracht van Productiehuis
Rotterdam speciaal voor de Internationale Keuze 2010.
Actueel aanbod
Portrait Series Rotterdam

Wie een portret maakt van iemand, maakt vooral theatrale keuzes. Je presenteert iemand in een rol,
als een personage. De geportretteerde maakt net zo goed keuzes en bepaalt wat hij wel en niet van
zichzelf laat zien. Zolang we maar een uniek beeld krijgen van een individu. Als geen ander heeft de
Belgische theatermaker Michael Laub een antenne om dat unieke in een korte solo samen te ballen.
En die vele solo’s tot een indringend groepsportret te modelleren, een mogelijk portret ook van onze
stad. Tijdens en na de vorige Internationale Keuze organiseerden we voor Laub vele audities, waaruit
hij een zestiental persoonlijkheden selecteerde: acteurs, dansers, performers; mensen van diverse
afkomst – maar allen met ambities en een bijzonder, persoonlijk verhaal. Het resultaat is een
bewegend portret van Rotterdam, van wat Rotterdammers beweegt - van een ontmoeting met Pim
Fortuyn tot een gebroken hart door liefdesverdriet.
De voorstelling is Engels gesproken.
Concept en regie Michael Laub Spel Fabian Holle, Michelle Bauer, McGregor Spalburg, Jeroen Rienks, Ariette
Furtado, Sandro Lima, Gonny Gaakeer, Jan de Bruin, Afke Weltevrede, Denvis Grotenhuis, Luis Rios Zertuche,
Ralph van den Brand, Fouad Mourigh, Carole Hietbrink (video), Joany Muskiet (video), Annemarie Hagenaars
(video) Dramaturgie en videoaudities Astrid Endruweit Geluidsontwerp Gerard Willegers Lichtontwerp Nigel
Edwards Techniek Jochen Massar Regieassistent Ebru Karaca Stage hands Wouter Schreuder, Sander Verbeek
Productie Productiehuis Rotterdam (Rotterdamse Schouwburg) i.s.m. L/V producties
Speelperiode 2010/2011/2012
Op aanvraag
Contact:
Voor meer informatie en verkoop, kunt u contact opnemen met Tanja Elstgeest
Email: tanja(at)rotterdamseschouwburg.nl Tel: 010 - 404 41 11

THEATER
Edit Kaldor (HU/NL)
Over de maker
Edit Kaldor werd geboren in Boedapest. Ze studeerde literatuur en drama aan de Columbia
University in New York en aan de University College in London. Van 1993 tot 2000 werkte ze samen
met Peter Halasz (Squat theater/Love theater, New York) als dramaturge en video-maker. Daarna
kwam ze naar Amsterdam om bij DasArts te studeren. Momenteel woont ze in Amsterdam en maakt
ze – in samenwerking met Productiehuis Rotterdam – theatervoorstellingen waarin ze de grenzen
van de theaterconventies aftast, zoals in Or Press Escape (2002), New Game (2004) en Point Blank
(2009). In de afgelopen jaren verwierf ze met haar werk internationale erkenning.
Actueel aanbod
C’est du chinois

C’est du chinois is een Franse uitdrukking voor ‘dat is Chinees voor me’, een uitdrukking die aangeeft
dat het onmogelijk is er iets van te begrijpen.
We zien vijf Chinese mensen, vastberaden om hun hart uit te storten bij het publiek. De enige taal
die zij spreken is Mandarijn, maar ze zijn ervan overtuigd dat dit een succesvolle uitwisseling met het
publiek niet in de weg hoeft te staan. Ze putten uit het grote arsenaal aan mogelijkheden van
theatrale verbeelding om ons een basaal oraal begrip van de Mandarijnse taal bij te brengen, net
genoeg om het verhaal te begrijpen dat zich gaandeweg ontvouwt: een verhaal - doorspekt van
sluimerende problemen en onopgeloste dilemma’s, die voortkomen uit de vervlochten persoonlijke
geschiedenissen van de performers.
C’est du chinois gaat over communicatie die eigenlijk onmogelijk is, maar die door de gezamenlijke
inspanning van de spelers en de toeschouwers toch tot stand komt. Beginnend vanaf nul creëren ze
iets samen – de mogelijkheid van een persoonlijke kennismaking, van een indringende ontmoeting.
Concept, tekst, regie: Edit Kaldor Producenten: Productiehuis Rotterdam (Rotterdamse Schouwburg), Stichting
Kata Amsterdam Coproducenten: partners van het NXTstep netwerk, Kunstenfestivaldesarts (Brussel),
Alkantara Festival (Lissabon), Gothenburg Dance & Theatre Festival, Festival Steirischer Herbst (Graz)
ontwikkeld met ondersteuning van Theatre in Motion (Peking)
gerealiseerd met steun van Nederlands Fonds voor Podiumkunsten+
Speelperiode 2010/2011
3 (première), 4, 5 juni Alkantara Festival, Lissabon 22, 23 augustus Göteborgs Dans & Teater
Festival26, 27 augustus Noorderzon Festival, Groningen 25, 26 en 27 september De Internationale
Keuze van de Rotterdamse Schouwburg 29, 30 september Theater a/h Spui, Den Haag 4, 5, 6, 7
oktober Frascati Amsterdam 9 oktober Schouwburg Arnhem 14, 15, 16 oktober steirischer herbst
festival, Graz 5 november Corrosia Almere 12, 13 november Novart Festival, TBNA, Bordeaux24, 25
november Theater Kikker Utrecht 26 november Chassé Theater Breda 22 april Tropentheater
Amsterdam mei (data n.t.b.) KunstenfestivaldesArts, Brussel
Speelperiode 2011/2012
najaar 2011
Management
Stichting Kata, Hans Mets
hans(at)editkaldor.com

Theatermakers met wie Productiehuis Rotterdam ook werkt:
Lizzy Timmers (NL)
Lizzy Timmers studeerde in 2003 als eerste en enige van haar lichting af in de destijds nieuwe richting
performance aan de Toneelacademie van Maastricht. Inmiddels werkt ze als actrice en maakt ze
eigen voorstellingen. Haar werk begint niet met een afgeronde tekst; ze werkt samen met acteurs
met wie ze vaak op de vloer materiaal produceert. Het resultaat is een bijzondere, eigen taal die op
een directe manier het publiek bereikt.Lizzy Timmers maakte in 2009 bij Productiehuis
RotterdamKaap Kat, een muzikale reflectie op het leven in de Rotterdamse havenwijk Katendrecht.
Eerder maakt zij Lizzy vraagt Arend en de solo Later Weiter bij het Huis en Festival a/d Werf. Als
actrice was ze te zien bij het O.T. (onder andere inMoeders/Zonen/Dochters,Vrede&Oorlog en Het
huis van de stilte), De Veenfabriek, Theater Artemis, Opium voor het Volk en Laura van Dolron.
Daarnaast speelde en zong zij in een muzikale performance van het Rosa Ensemble. Bij het O.T.
Theater maakte zij recent de voorstelling The Other Hand waarvoor ze een bewerking maakte van de
gelijknamige bestseller van Chris Cleave.
Kaap Kat is nog te zien van 6 t/m 8 januari 2011 in de Rotterdamse Schouwburg (Krijn Boon Studio),
in januari 2011 gevolgd door een tournee langs Rotterdamse wijktheaters, De Toneelschuur Haarlem
(13 jan) en Theater Frascati Amsterdam (28 en 29 jan)
Norfolk (NL)
Norfolk werd opgericht in 2004 door vijf actrices die samen afstudeerden aan de Toneelacademie
Maastricht: Marieke de Kleine, Loes Haverkort, Nathalie Meskens, Rosa Reuten en Hannah van
Lunteren. Samen vinden ze de vrijheid en inspiratie om hun eigen artistieke traject te ontwikkelen.
Sinds 2005 maakt ook vormgeefster Lidwien van Kempen deel uit van de kern. Norfolk maakt visueel,
dansant theater over alledaagse mensen in abnormale doen. Zij tonen in hun producties de Westerse
mens die zich verliest in het systeem dat hij zelf gecreëerd heeft: zijn werksituatie, zijn
vrijetijdsbesteding, zijn gezondheidscultus, zijn financiële toestand. De vermenging van
herkenbaarheid en vervreemding is een belangrijk kenmerk van hun voorstellingen. Na eerdere
samenwerkingen met Artemis zet Norfolk nu samen met Productiehuis Rotterdam een nieuwe stap
in hun traject.
In 2009 maakte Norfolk bij Productiehuis Rotterdam de voorstelling Casino, een tragikomische
voorstelling over collega’s die tijdens een bedrijfsuitje in het casino volledig de weg kwijt raken.
Casino maakt een tournee in het voorjaar van 2011:
13 april 2011 Schouwburg Arnhem, 15 april 2011 Kruithuis Groningen, 20 april 2011 Theater a/h Spui
Den Haag, 22 en 23 april 2011 Rotterdamse Schouwburg, 26 april 2011 Ainsi theater Maastricht, 27
en 28 april 2011 Rozentheater Amsterdam, 29 april 2011 Rabotheater Hengelo
Aniek Boon en Hendrik Aerts / cie abhac (NL/B)
Aniek Boon en Hendrik Aerts maken voorstellingen voor elke toeschouwer. Hiermee bedoelen ze dat
ze op zoek zijn naar associaties, dromen, herinneringen als metafoor, dwalingen, logica,
verschijnselen, mogelijkheden, situaties, hiaten en constructies...
Ze willen het publiek de tijd geven om het ongrijpbare grijpbaar te maken. Niet direct om het lineair
denken te stimuleren, maar eerder om het publiek mee te voeren zodat het zijn eigen poëtische
verbindingen kan leggen. Met de mise-en-scène wil Abhac door middel van authenticiteit,

schoonheid en diepgang beelden neerzetten die schokken en ontroeren. Zonder te illustreren of
opdringerig te zijn.
Abhac is van 22 oktober t/m 30 november 2010 op tournee met hij die nog van geen einde wist. Deze
voorstelling is een coproductie van Productiehuis Rotterdam en het Grand Theatre. De tournee is
onderdeel van de Blind date, nieuwe theatermakers on tour van Theater Instituut Nederland.
Simone Aughterlony (NZ/CH)
Simone Aughterlony (1977, Nieuw-Zeeland), speelde van 1999 tot 2004 in producties van Meg
Stuart/DamagedGoods, waaronder Highway 101 en VisitorsOnly. Ze verhuisde met het gezelschap
van Stuart mee naar Zürich, waar ze in het befaamde Schauspielhaus meewerkte als actrice en
choreografe aan voorstellingen van Stephan Pucher en Falk Richter.
Productiehuis Rotterdam produceerde Aughterlony’s eerste eigen solovoorstelling Public Property.
Aansluitend maakte zij bij Productiehuis Rotterdam Performers on Trial (2005), waarin performers
terecht staan met het publiek als rechter én getuige, Bare Back Lying (2005), een dansperformance
op zoek naar het authentieke (onderdeel van de Internationale Keuze van de Rotterdamse
Schouwburg), Between Amateurs(2007), waarin Simone Aughterlony en Meika Dresenkamp een
prikkelende performance spelen van bewegende beelden en bewegende lichamen, Tonic (2007),
bewegingsreceptuur ter bestrijding van problemen, The best and the worst of us(2008),over de
kracht en tirannie van een groep en Sweet dreams are made (2010), waarin Aughterlony zichsamen
met Isabelle Schad richtte op onze ervaring van onbewuste processen.
In 2010 maakte Simone Aughterlony samen met de Spaans-Belgische filmmaker Jorge León het
drieluik To Serve, over het fenomeen van de hedendaagse huisarbeid en de daarbij horende
afhankelijkheid en wereldwijde vertakkingen. To Serve bestond uit een documentaire film, een
theatervoorstelling en een serie performances en gesprekken. De omvang van de problematiek, de
urgentie en de aangrijpende menselijke dimensie vroegen om deze meervoudige aanpak. Het drieluik
was in september 2010 te zien tijdens de Internationale Keuze van de Rotterdamse Schouwburg.
Kris Verdonck (B)
De opleidingen die Kris Verdonck (1974) volgde – beeldende kunsten, architectuur en theater –
weerspiegelen zich in het werk dat hij maakt: we kunnen zijn creaties situeren in het grensgebied
tussen beeldende kunst en theater, tussen installatie en performance, tussen dans en architectuur.
Als regisseur en beeldend kunstenaar heeft hij uiteenlopende projecten op zijn naam staan o.a. 5
(2003), Catching Whales Is Easy (2004), II (2005). Hij presenteert vaak combinaties van verschillende
installaties/performances onder de vorm van Variaties. De eerste Stills, bestaande uit gigantische
projecties, werden in september 2006 gecreëerd in opdracht van La Notte Bianca in Rome. In
november 2007 creëerde hij de theatrale installatie I/II/III/IIII (2007). In mei 2008 ging de grotezaalproductie
END in première tijdens het KunstenFestivaldesArts in Brussel, als coproductie ook te
zien tijdens De Internationale Keuze van de Rotterdamse Schouwburg. Variation IV , een parcours
van 7 installaties, werd getoond tijdens het festival van Avignon 2008.
Onlangs coproduceerde Productiehuis Rotterdam Verdoncks nieuwste creatie K, a Society – een
parcours van installaties geïnspireerd op het werk van Franz Kafka, ging in première in juli 2010 op
Theater der Welt 2010 in Essen (DE). In het seizoen 2010-2011 volgt een tournee in onder meer
Rotterdam (De Internationale Keuze 2010/Rotterdamse Schouwburg), Gent (Vooruit), Brussel
(Performatik Festival, Kaaitheater), Bergen (Festival Via, Le manège.mons/CECN) en Breda (Chassé
Theater).