Reisverslag Burkina Faso

Deze rubriek is voortgezet door een plaatselijke journalist. Verder heeft Frans op het gebied van de
landbouw een techniek geïntroduceerd, die al in het noorden werd gebruikt, voor de bebouwing van
het land met o.a. gierst en sorgo. Dit heeft ertoe geleid dat de opbrengst per hectare van 300-500
naar 1.000-1.200 is gegaan.
Voorts heeft Frans hulp verleend aan individuele arme vrouwen. Voor dit doel heeft hij een fonds
achtergelaten, waarvan momenteel nog een bedrag van 821.900 CFA’s beschikbaar is (onder beheer
bij Maurice Oudet).
We hebben ook nog een bezoek gebracht aan Ocades in Koudougou, om te kijken of er nog iets
gedaan wordt aan het verstrekken van micro-kredieten, wat ook door Frans is opgestart. Het is een
roulerend kredietsysteem door ACSO (Association de Credit de Solidarité) voor mensen die
nergens anders krediet kunnen krijgen. Bij Ocades werden we te woord gestaan door Soeur
Perpetue Guisson. Frans heeft hier bij zijn vertrek een fonds van zestigmiljoen CFA’s (plm.
€ 90.000) achtergelaten en met dit geld worden heden ten dage nog steeds kredieten verleend.
Nu niet meer aan individuele mensen, want die betaalden vaak niet terug. Nu worden er kredieten
verstrekt aan groepjes van vijf mensen. Als ze voor de eerste keer een aanvraag doen, krijgen ze
maximaal vijftigduizend CFA’s. Betalen ze op tijd terug, dan kunnen ze een volgende keer meer
krijgen, tot een maximum van driehonderdduizend CFA’s. Omdat ze nu als groep geld krijgen, zijn
ze solidair ten opzichte van elkaar en wordt er beter terugbetaald.
In 2009 is voor 15.400.000 CFA’s krediet verleend voor 85 groepen. Hiervan hebben slechts twee
groepen nog niet terugbetaald. In 2010 is voor 25.000.000 krediet verstrekt. In het eerste halfjaar
was dat 15.000.000, waarvan inmiddels 12.000.000 is terugbetaald. De rente van de kredieten wordt
vooraf betaald (12 %). Als men binnen vier maanden terugbetaalt, krijgen ze vier procent terug;
betalen ze binnen zes maanden terug, dan krijgen ze nog een restitutie van de rente van twee
procent.
Overigens wordt voor het merendeel krediet verstrekt aan vrouwen. Zij kopen producten op in de
dorpen en gaan die met winst verkopen in de stad, waardoor zij het krediet kunnen terugbetalen.
We hebben bij pater Oudet voortreffelijk geluncht. Er waren uitsluitend gerechten gemaakt met
plaatselijke producten (o.a. de rijst, yoghurt en papaja’s).
Om vijf uur zijn we terug in Ouagadougou. We eten op ons slaapadres in Loretta, het gasthuis van
de Broeders.
Dinsdag 11 januari 2011
We beginnen de dag, begeleid door Boureima, met een wandeling naar de markt in Ouagadougou.
Begin deze eeuw is de markt afgebrand en sindsdien is er een overdekte markt gebouwd. Iedere
ondernemer heeft er een ruimte van ongeveer anderhalf bij anderhalve meter, waar hij zijn waren
kan uitstallen en ’s nachts opslaan. We waren er om ongeveer acht uur, maar het merendeel was nog
gesloten.
Na het bezoeken van de markt hebben we onze
spullen uit het gastenverblijf van de broeders
gehaald en zijn we naar de wijk Paaspanga
gegaan, waar is gevestigd het provincialaat van de
Missionaires d’Afrique (Witte Paters).
Een Vlaming, Theo Caerts, ook een witte pater, is
hier provinciaal overste over 118 confraters. Piet
kent hem goed. Theo Caerts bleek een vlotte
prater te zijn, en gelukkig in het Vlaams, zodat
wij aan het gesprek konden deelnemen. Hij is hier
nog zes maanden. Dan loopt zijn termijn af en
daarna wordt door de overste bekeken waar hij
dan naar toe moet. Er zijn nog heel veel plaatsen
waar ze mensen te kort komen. Mogelijk gaat hij
naar Togo.
3