You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Roo d<br />
Ledenblad van de Partij van de Arbeid • 6e jaargang • nummer 3 • mei 2009<br />
THEMA EUROPESE VERKIEZINGEN<br />
Thijs Berman:<br />
‘Europa is te veel<br />
markt en te weinig<br />
werknemer’<br />
Frans Timmermans<br />
is getergd<br />
De kandidaten<br />
lichten het<br />
programma toe<br />
Thijs Berman, lijsttrekker voor de <strong>PvdA</strong>-Eurodelegatie<br />
STEM<br />
DONDERDAG<br />
4 JUNI<br />
Sterk en sociaal
Hij legt een map op tafel met grafi eken<br />
die allemaal een dalende lijn laten<br />
zien. Harmen Bos (43) is een <strong>PvdA</strong>’er<br />
die niet alleen maar roept, maar ook de<br />
cijfers erbij pakt. ‘Die crises houden verband<br />
met elkaar. Economisch. Klimaat.<br />
Electoraal. Die moeten we samen oplossen<br />
en daar is leiderschap voor nodig.’<br />
2 ROOD mei 2009<br />
De rode loper wordt uitgerold voor <strong>PvdA</strong>’ers die normaal gesproken<br />
achter de schermen werken. Meestal willen ze dat ook graag. Voor een<br />
portret in Rood wordt deze keer een uitzondering gemaakt door Harmen<br />
Bos, secretaris van de Landelijke werkgroep Milieu en Energie (LME).<br />
In 2007 werd hij lid. Omdat hij boos was.<br />
Boos over de makkelijke oplossingen.<br />
‘Wat je ziet, is dat alle deskundigen achter<br />
elkaar aanliepen. En de politiek liep daar<br />
weer achteraan. Een dissident geluid werd<br />
weggehoond. Mensen die al eerder constateerden<br />
dat we afstevenden op een crisis,<br />
hebben nu gelijk gekregen. En de vraag is of<br />
de nu genomen maatregelen geen averechts<br />
effect hebben. Economen en beleidsmakers<br />
blijven denken in oude referentiekaders: “De<br />
groei moet terugkeren, dan kunnen we weer<br />
verder.” Maar juist die groei is funest voor het<br />
klimaat.’<br />
Zijn werkzaamheden als secretaris voor<br />
de Landelijke werkgroep Milieu en Energie<br />
nemen al gauw tien uur per week in beslag.<br />
‘Het gaat ons om het vergaren van kennis.<br />
Wij willen de wetenschap met de politiek<br />
verbinden.’ Is er hoop? ‘Bij de <strong>PvdA</strong> zitten de<br />
juiste mensen. Vanouds zijn wij een partij die<br />
de werkelijkheid aan intelligentie bindt.’ Het<br />
woord coherent valt regelmatig. ‘Het is nu<br />
zaak om het sociale met het groene en duurzame<br />
te koppelen.’<br />
Bos haalt de woorden van Arnold Heertje aan:<br />
“Deze crisis is een zegen. Het is een omslag<br />
in het denken.” ‘We moeten meer denken<br />
in termen als kwaliteit. De afgelopen decennia<br />
was de economie verslaafd aan groei.<br />
‘Deze crisis is een zegen’<br />
Producten moesten steeds sneller vervangen<br />
worden. Dat gaat niet. De economie moet<br />
effi ciënter. Het hele systeem moet hervormd<br />
worden. Niet rücksichtslos, maar met beleid,<br />
anders gaat het ten koste van de mensen. Die<br />
moet je beschermen. En bij een slankere economie<br />
hoort een slankere, effi ciënte overheid.<br />
Verantwoordelijkheid nemen.’ Hij benadrukt<br />
zijn woorden door met een vlakke hand op<br />
tafel te slaan. Of hij zelf de politiek in gaat,<br />
weet hij nog niet. ‘Je kunt niet eeuwig aan de<br />
zijlijn staan. Dan moet je zelf ook iets doen.<br />
De urgentie is er. De verkokering en het kuddegedrag<br />
zijn problemen die om een oplossing<br />
smeken. Dus wat dat betreft…’<br />
Tekst Marcel Duyvestijn<br />
Foto Tessa Posthuma de Boer de<br />
rode loper
10<br />
4 BRIEVEN<br />
Met een cartoon van Peter Pontiac<br />
5 DISCUSSIE<br />
Reacties op de stelling: De<br />
overheid moet meer doen om<br />
vrijwilligerswerk te stimuleren.<br />
6 INTERVIEW<br />
Thijs Berman: ‘Politiek cynisme is<br />
voor mensen zonder fantasie.’<br />
9 VIJF VRAGEN AAN<br />
Jan Marinus Wiersma, lid van het<br />
Europees Parlement voor de <strong>PvdA</strong><br />
van de voorzitter<br />
Wat voor Europa wilt u?<br />
Als geboren Maastrichtse ben ik een kind van Europa.<br />
Familie en vrienden woonden net zo vaak over de<br />
grens in België en Duitsland als in eigen land. En als<br />
de cafés in Maastricht de deuren sloten, fi etsten wij<br />
de grens over naar waar de nacht nog net een paar<br />
uurtjes langer duurde. Kortom: in het Maastricht van<br />
mijn jeugd was Europa een realiteit van alledag.<br />
Het debat over Europa zoals dat nu gevoerd wordt,<br />
bekijk ik soms met enige verwondering. Het lijkt wel<br />
een multiple-choicevraag: Europa, voor of tegen.<br />
De SP en PVV zijn duidelijk tégen. De SP zegt dat<br />
61,6 procent van de Nederlanders minder Brussel<br />
wil. En Geert Wilders roept dat Europa 90 procent<br />
van zijn taken af moet stoten. D66 en de VVD zijn<br />
daarentegen vóór. Zij vertellen ons dat als je als<br />
Nederland geld wilt verdienen, je in Europa moet<br />
zijn. Want daar kunnen we munt slaan uit een<br />
onbelemmerde vrije markt. Zeg ja tegen Europa is de<br />
slogan van D66.<br />
Maar deze verkiezingen gaan niet om een keuze<br />
voor of tegen Europa. Dat is een valse tegenstelling.<br />
Want wie het beleid van de gemeente afkeurt, wil de<br />
gemeente ook niet afschaffen. Die stemt op een partij<br />
10 ACHTERGROND<br />
De toenemende bevoegdheden<br />
van het Europees Parlement<br />
12 EUROPA<br />
Leden aan het woord<br />
18 EUROPESE VERKIEZINGEN<br />
De dertien kandidaten en het<br />
verkiezingsprogramma<br />
23 OPINIE<br />
René Cuperus: de <strong>PvdA</strong> als<br />
bemiddelaar<br />
die een andere koers voorstaat. taat. Hetzelfde geldt voor<br />
Europa. Het gaat op 4 juni om wat voor een Europa<br />
ú wilt!<br />
De <strong>PvdA</strong> ziet Europa als een n middel voor een<br />
sterker Nederland en een betere etere wereld. Europa kán<br />
Nederland helpen de oorzaken ken van de crisis aan te<br />
pakken door goed toezicht te regelen op bonussen en<br />
banken. Europa kán voor onze nze kinderen een gezond<br />
klimaat achterlaten en onze e belangen waarborgen<br />
tegen die van China, Rusland nd en de Verenigde<br />
Staten. En dat alles kán Europa ropa zonder zich onnodig<br />
te bemoeien met ons onderwijs, rwijs, onze zorg en ons<br />
openbaar vervoer, zonder onze nze arbeidsvoorwaarden<br />
onder druk te zetten.<br />
Dat vraagt echter om een stem tem die niet voor of<br />
tegen Europa pleit. Dat vraagt agt om een stem die een<br />
realistische visie op Europa inhoudt.<br />
Ik roep u allen op om samen en met Thijs Berman die<br />
boodschap de komende tijd d te laten horen!<br />
Lilianne Ploumen<br />
voorzitter@pvda.nl, www.lilianneploumen.pvda.nl<br />
ww.lilianneploumen.pvda.nl<br />
inhoud<br />
24 26 28<br />
24 ACTUEEL<br />
Staatssecretaris van Europese<br />
Zaken, Frans Timmermans, is<br />
getergd<br />
26 PLATFORM<br />
De bonuscultuur. Is er wel wat<br />
tegen te doen?<br />
28 PROFIEL<br />
De missie van Europarlementariër<br />
Emine Bozkurt<br />
mei 2009 ROOD 3
ieven<br />
Cartoon Peter Pontiac<br />
Schaf onschendbaarheid af<br />
Tijdens de verkiezingen wordt heel Nederland<br />
overspoeld met fl yers waarin staat hoe goed die<br />
partij het gaat doen in de Tweede Kamer en als<br />
ze dan ook nog eens regeringsverantwoordelijkheid<br />
krijgen, hoeven de mensen zich nergens<br />
meer zorgen over te maken. Wij, de kiezers van<br />
Nederland, gaan dus naar de stembus en geven<br />
een dergelijke fl yertekst het voordeel van de eeuwige<br />
twijfel. De partij komt in de Tweede Kamer<br />
en opeens is alles anders. In die Tweede Kamer<br />
Huur op maat, doelgroep op straat<br />
4 ROOD mei 2009<br />
Heeft u Rood iets te melden?<br />
Stuur uw brief naar: Partij van de Arbeid, Redactie Rood, postbus 1310,<br />
1000 BH Amsterdam of mail naar: rood@pvda.nl.<br />
(De redactie behoudt zich het recht voor brieven in te korten.)<br />
mogen de door het volk gekozen leden alles zeggen<br />
wat ze willen, want ze zijn opeens onschendbaar<br />
geworden. De volksvertegenwoordigers<br />
maken geen onderdeel meer uit van het volk,<br />
maar van honderdvijftig onschendbare leden.<br />
Dat zou ik graag anders zien. Een Kamerlid is<br />
gekozen door het volk en moet daarom ook<br />
Dankzij de toetreding van de <strong>PvdA</strong> tot dit kabinet zouden huurders gevrijwaard blijven van geliberaliseerde<br />
huurprijzen. Huurders zouden verschoond blijven van meer markthuren. Sociale verhuurders<br />
en beleidmakers hebben – met instemming van commerciële marktpartijen – een omweg bedacht:<br />
Huur op Maat.<br />
De koepel van sociale verhuurders Aedes was niet blij met het verbod op liberale huurprijzen. Bij het<br />
experiment Huur op Maat (HoM) zijn marktconforme – dus liberale – huren toch de norm. Bij HoM<br />
mag de verhuurder de prijs vragen die de gek ervoor geeft. De meerderheid van de woningen is tegenwoordig<br />
een koopwoning. Huurwoningen zijn een schaars goed. De prijs van schaars goed stijgt.<br />
Niet iedereen kan een marktconforme huurprijs betalen. Huurders met een laag inkomen hebben<br />
huurtoeslag nodig om een sociale huurwoning betaalbaar te laten zijn. Veel van die huurders hebben<br />
last van de kwaliteitskorting. De kwaliteitskorting stimuleert huurders om te verhuizen naar een<br />
woning die minder kost dan ¤ 349. In die woning betaalt de minimumloner zelf ¤ 204 per maand aan<br />
de huur. Voor duurdere huurwoningen moet de huurder steeds meer zelf betalen. Die zelf te betalen<br />
huurprijs loopt op, van ¤ 267 bij een huurprijs van ¤ 535 tot ¤ 399 in de duurste sociale huurwoning.<br />
Huurders met een laag inkomen krijgen bij HoM een inkomensafhankelijke korting op de markthuur.<br />
Die korting zorgt niet voor huren van ¤ 349 of minder. HoM houdt geen rekening met de werkelijke<br />
draagkracht van huurders met de laagste inkomens.<br />
Corporaties hebben de maatschappelijke taak om ook voor voldoende goede huurwoningen met een<br />
prijs tot ¤ 349 te zorgen. Zo niet, dan maken ze duidelijk dat HoM alleen om hogere huurinkomsten<br />
gaat. Sociale verhuurders horen de lasten van betaalbaarheid op de koop toe te nemen en niet alleen<br />
de winst van marktconforme huren op te strijken.<br />
Als de corporaties de lasten van HoM niet op de koop toe nemen, dan maakt dat – na de voorbeelden<br />
van bad governance bij Rochdale en meer recent Aedes – duidelijk dat er iets grondig mis is met<br />
het maatschappelijk ondernemerschap in deze sector. Dan is het de hoogste tijd om te zorgen voor<br />
gereedschap, waarmee paal en perk gesteld kan worden aan onmaatschappelijk ondernemen. Anders<br />
staat de doelgroep van beleid in de toekomst in de kou en op straat.<br />
John van der Pauw. <strong>PvdA</strong>-raadslid in Almere<br />
verantwoording afl eggen aan het volk. Een<br />
goed voorbeeld van misbruik maken van zijn<br />
onschendbaarheid is G.W van de PVV. Maar niet<br />
alleen deze heer maakt er misbruik van, de rest<br />
in feite ook. Schaf de onschendbaarheid gauw af<br />
en laat die mensen weer de stem van het volk zijn<br />
en ook praten als en met het volk, want dankzij<br />
de man en vrouw van de straat zitten zij nu in<br />
de Tweede Kamer. Neem nou de kredietcrisis,<br />
drie partijen gaan om de tafel zitten en de rest<br />
zit er voor Jan met de korte naam bij. De grotere<br />
oppositie partijen zoals de SP, VVD en ook D66<br />
hadden ook bij dat gesprek betrokken moeten<br />
worden, want het gaat om Nederland en de rest<br />
van de wereld, niet om de coalitiepartijen. Het<br />
CDA waait altijd met de sterkste wind mee evenals<br />
de ChristenUnie, dus blijft over de <strong>PvdA</strong> als reëel<br />
alternatief. Dat is en was veel te weinig om een<br />
zorgvuldig plan te smeden.<br />
Een goed plan voor de verhoging van de pensioen<br />
leeftijd naar 67 was om deze op 1 januari<br />
2011 naar 66 jaar en op 1 januari 2013 naar 67 jaar<br />
te verhogen. Voor de zware beroepen wordt dan<br />
per bedrijfstak naar een aanvaardbare oplossing<br />
gezocht. En de hypotheekrente had afgeschaft<br />
moeten worden voor bedragen van 600 duizend<br />
euro en hoger. Wil men bezuinigen dan moet men<br />
ook bezuinigen, maar niet van dat slap gedoe: we<br />
willen wel maar kunnen niet.<br />
De <strong>PvdA</strong> is een eerlijke partij en moet dat ook<br />
blijven.<br />
Klaas van Eijbergen<br />
Joint Strike Fighter<br />
Mijn vraag (en die van vele anderen) is: ‘Waar<br />
hebben we de JFS nou voor nodig?’ Defensie is<br />
bezig met verkenningen van de toekomst van de<br />
krijgsmacht en verwacht eind 2010 met resultaten<br />
te komen. Dit product mag kritisch worden<br />
bezien, want de boys willen nu eenmaal graag de<br />
leukste toys. Het is aan te bevelen deze verkenningen<br />
te laten uitvoeren door een minder bevooroordeelde<br />
instantie en op de resultaten van dit<br />
onafhankelijk onderzoek te wachten. Voorlopig zie<br />
ik namelijk geen enkele functie voor een geavanceerder<br />
toestel dan de YF-16; volgens beter ingewijden<br />
kan dat toestel nog minstens tien jaar mee.<br />
Welke vijand maakt het voor ons noodzakelijk om<br />
over een beter toestel te beschikken?<br />
Ik kan leven met het resultaat van de laatste<br />
onderhandelingen: niemand wil een kabinetscrisis,<br />
maar echt blij ben ik er niet mee.<br />
Bram van den Berg, Amstelveen
Samenstelling Ottolien van Rossem Foto’s De Beeldredaktie<br />
Evert Bouws (Bilthoven), gepensioneerd wetenschappelijk onderzoeker<br />
van het KNMI, is nu als vrijwilliger actief in verschillende organisaties<br />
‘Goed verzekeren’<br />
‘De lokale overheid zou bijvoorbeeld kunnen zorgen voor aansprakelijkheidsverzekeringen.<br />
Men vergeet wel eens dat vrijwilligerswerk werk is, in<br />
elk geval zo wordt beschouwd door verzekeraars. De schade die vrijwilligers<br />
oplopen of toebrengen aan derden, valt niet onder een particuliere<br />
WA-verzekering. De verminderde beschikbaarheid van vrijwilligers bij<br />
hoogconjunctuur kan het beste worden aangepakt door werkgevers aan te<br />
spreken op hun maatschappelijke verantwoordelijkheid: zij moeten ruimte<br />
laten voor vrijwilligerswerk door hun personeel, en zo mogelijk ook faciliteren.<br />
Voor de landelijke overheid zie ik niet zo veel directe mogelijkheden.<br />
Afgezien dan van de maatschappelijke taak die politici hebben om te werken<br />
aan bewustwording over dit soort belangrijke vraagstukken.’<br />
<strong>PvdA</strong> discussie<br />
Op www.pvda.nl reageerden bezoekers<br />
op de stelling: De overheid moet meer<br />
doen om vrijwilligerswerk te stimuleren.<br />
Ineke van Est (Roermond), gerechtssecretaris bij de rechtbank<br />
Roermond en secretaris van de volleybalvereniging VC Oikos<br />
‘Waardering door overheid’<br />
‘Vrijwilligerswerk is niet alleen nuttig voor de samenleving, maar ook heel<br />
goed voor de vrijwilliger. Ondanks dat ik het met werk en huishouden<br />
(pubers) heel druk heb, geniet ik van het vrijwilliger-zijn. Het is prettig en<br />
zinvol om als oudere (55) jongeren te kunnen helpen bij het bestuurslidmaatschap<br />
van een sportclub. Dus, ja de overheid dient het vrijwilligerswerk<br />
te ondersteunen, zeker in morele zin. In materiële zin zou het ook<br />
fi jn zijn, maar vooral waardering lijkt me goed.’<br />
Jan Beerenhout (Amsterdam) is ‘politiek incorrect ambtenaar<br />
en VZP-er (Vrijwilliger Zonder Personeel)’<br />
‘Kosten-batenanalyse’<br />
‘In 2001 (het Internationaal Jaar der Vrijwilliger) werden er onder de vlag van<br />
de VN over de ganse wereld vrijwilligers(werk)-bevorderende activiteiten ontplooid.<br />
Als voorzitter van het Comité Amsterdam van het VN-Vrijwilligers jaar<br />
had ik te maken met 156 duizend Amsterdammers die minstens twee uur per<br />
week in achtduizend Amsterdamse organisaties als vrijwilliger werkten en de<br />
Amsterdamse samenleving meer dan ¤ 171.000.000,– per jaar bespaarden.<br />
Daarbij is het bedrag dat de gemeente aan de Vrijwilligerscentrale Amsterdam<br />
dan wel de deelraden besteden/beschikbaar stelden, een wel erg mager<br />
bedrag. Nu zou je als gemeente kunnen overwegen wat ruimhartiger met<br />
de fi nanciering van goed vrijwilligerswerk om te gaan. Op basis van enkele<br />
goede kosten-batenanalyses lijkt mij dat niet moeilijk (politiek) verkoopbaar.’<br />
U Kijk voor meer reacties op www.pvda.nl > discussie<br />
mei 2009 ROOD 5
interview<br />
De politieke belangstelling was er al op jonge leeftijd. Toch duurde het tot halverwege zijn<br />
veertiger jaren voor hij de stap waagde. Naar het Europees Parlement. Nu, vijf jaar later, is<br />
Thijs Berman lijsttrekker voor de <strong>PvdA</strong>-Eurodelegatie. En voert hij, samen met z’n team en<br />
de andere kandidaten, campagne voor een sociaal, rechtvaardig en duurzaam Europa.<br />
Europa als<br />
gereedschapskist<br />
Heerlijk vindt Berman het om in de<br />
lente in Nederland te mogen zijn. Na<br />
een lange internationale carrière in de<br />
journalistiek was Nederland vaak ver<br />
weg. ‘Ik heb in die jaren van correspondentschap<br />
soms echt heimwee gehad. Vooral het felle lentelicht<br />
en het frisse jonge groen aan de bomen heb<br />
ik gemist. Heel opvallend, zo zie je dat nergens<br />
anders op de wereld. Het zal de combinatie van<br />
licht en groen zijn. Het is in ieder geval uniek<br />
voor Nederland.’<br />
Thijs Berman solliciteerde ruim vijf jaar geleden<br />
naar een plek op de lijst voor het Europees<br />
Parlement. ‘Gewoon op een advertentie die in de<br />
krant stond.’ Berman kreeg een plek op de lijst<br />
en zette een familietraditie voort. Zijn grootvader<br />
van moeders zijde, Jonkheer Marinus van der<br />
Goes van Naters, was immers een van de eerste<br />
Europarlementariërs. ‘Nee, ik heb nooit met mijn<br />
grootvader over mijn sluimerende politieke ambities<br />
gesproken. Vermoedelijk was ik te bang voor<br />
afwijzende opmerkingen.’<br />
De politiek was een gewoon gespreksonderwerp<br />
aan tafel in Bermans jeugd. ‘Ik heb politiek als<br />
doel ook altijd heel aantrekkelijk gevonden.’ Toch<br />
koos hij voor een loopbaan in de journalistiek.<br />
‘De wens om zelf politiek actief te worden ontstond<br />
na mijn correspondentschap in Moskou.’<br />
Wat deed u besluiten om een prachtige internationale<br />
carrière in de journalistiek te verruilen<br />
voor het onzekere en weinig bejubelde vak van<br />
Europarlementariër? ‘Als journalist werkte ik<br />
6 ROOD mei 2009<br />
vanuit verontwaardiging. Over de wereld zoals<br />
die is. Omdat je graag wilt dat mensen de wereld<br />
zien zoals jij die ziet. Je beschrijft de wereld om<br />
mensen ertoe aan te zetten de dingen te doen die<br />
hem beter kunnen maken.’<br />
Dat klinkt al heel politiek. ‘Ja. Dat is het ook.<br />
Journalistiek is een wezenlijk onderdeel van<br />
de democratie. Het verontwaardigd zijn klinkt<br />
hoogdravend. Misschien zelfs pompeus. Maar<br />
zo heb ik het echt ervaren. En natuurlijk heb<br />
ik ook gewonere dingen gedaan dan over de<br />
wereld schrijven. Bakkers en garagehouders<br />
geïnterviewd, berichten geschreven over de prijs<br />
van varkens en andere huis -, tuin - en keukenonderwerpen.<br />
Allemaal leuk en allemaal leerzaam.<br />
Maar die verontwaardiging voelde ik het sterkst<br />
in mijn periode in Moskou en daarna tijdens het<br />
maken van reportages in landen als Rwanda.’<br />
Wat gebeurde daar precies? ‘Vanuit Moskou versloeg<br />
ik de voormalige Sovjetunie. Van dat dramatische<br />
experiment uit de twintigste eeuw heb<br />
ik het einde meegemaakt. Op een aantal plekken<br />
was dat een zeer gewelddadig einde. Bijvoorbeeld<br />
in de Kaukasus. Je kon zien dat vanuit oprecht<br />
idealisme een wangedrocht gecreëerd was. Dat<br />
uiteenvallen heb ik proberen te beschrijven.<br />
Ik heb er de beschieting van een Azerbaidjaans<br />
stadje meegemaakt toen ik in 1991 een radioreportage<br />
maakte over de enclave Nagorno<br />
Karabach*. Ik mocht de nacht doorbrengen in<br />
een treinwagon die onderdeel was van een rij-<br />
dend noodhospitaal. Die nacht werd het stadje<br />
door Armeniërs beschoten met mortieren. De<br />
paniek en het leed waren onbeschrijfl ijk. Overal<br />
kwamen mensen vandaan. Gewonde, gillende<br />
mensen zochten hun weg naar het noodhospitaal<br />
op het stationnetje. Ik stond in een van de<br />
wagons naast een tafel waarop een achttienjarig<br />
meisje lag. Ze keek met grote ogen en ik sprak<br />
wat met haar. Ze zag er ogenschijnlijk gaaf uit.<br />
Op een zeker moment zei de chirurg dat hij<br />
niets voor haar kon doen. “Die gaat eraan,” zei<br />
hij letterlijk. “Te veel inwendige bloedingen.” De<br />
vader van het meisje zei tegen me: “Dit moet je<br />
vertellen. Mensen moeten dit weten.” Ik moet<br />
bekennen dat ik tot op dat moment had staan<br />
trillen op mijn benen en vooral misselijk was<br />
geweest. Toen de vader me vroeg het verhaal van<br />
zijn dochter te vertellen, besloot ik aan het werk<br />
te gaan. Ik pakte de microfoon en begon aan een<br />
reportage. Ik weet nog dat ik me toen afvroeg<br />
waarom Europa niets deed. Waarom er überhaupt<br />
niets gebeurde.’<br />
En in Rwanda? ‘Daar maakte ik eind jaren negentig<br />
met Leon Willems en Alison Des Forges<br />
een documentaire. Alison was dé expert op het<br />
gebied van Rwanda en de genocide van 1994. Zij<br />
was onze gids. Dankzij haar heb ik met slachtoffers,<br />
daders en politici kunnen spreken. Het<br />
onderwerp van onze documentaire, en wat we<br />
ook zelf probeerden te begrijpen, was de vraag<br />
hoe verzoening ooit mogelijk zou kunnen zijn.<br />
We stonden bij het graf van een vriend van Alison
toen ik haar vroeg: “Begrijp je, als kenner van<br />
het gebied en de mensen die er wonen, waarom<br />
dit zich hier heeft afgespeeld?” Ze zei: “Nee. Er<br />
is een grens. Wat hier gebeurd is, is zo groot in<br />
omvang, dat het zich aan mijn begrip onttrekt.<br />
Het ontstijgt ons rationele vermogen.”<br />
Dat gesprek was een van de meest bijzondere<br />
gesprekken uit mijn journalistieke loopbaan.<br />
Daarna wist ik heel zeker dat ik de politiek in<br />
wilde. Ik had letterlijk de grens van de journalistiek<br />
bereikt.’<br />
Was u toen al lid van de <strong>PvdA</strong>? ‘Heimelijk. De<br />
meeste journalisten zijn partijloos. Terecht, maar<br />
ik had natuurlijk iets met mijn grootvader. Tegen<br />
wie ik heel lang heb opgekeken. Die man had in<br />
de Tweede Kamer gezeten! En in het Europees<br />
Parlement. Maar ook de familiegeschiedenis van<br />
mijn vader was in dat opzicht bepalend.’<br />
En na verloop van tijd solliciteerde u naar de<br />
baan van <strong>PvdA</strong>-Europarlementariër. ‘Zo ging het.<br />
Ik heb natuurlijk eerst met vrienden en collega’s<br />
gesproken. Eigenlijk vonden mensen aan wie ik<br />
het vertelde het logisch. Ik werd aangemoedigd.<br />
En dus solliciteerde ik. Wat bijzonder is aan<br />
Nederland, is onze volstrekt open bestuurscultuur.<br />
Ik ken geen enkel ander land waar politieke<br />
partijen advertenties in kranten plaatsen om<br />
politici te werven. Dat is uniek. Ik ken Frankrijk<br />
goed, ik heb veel te danken aan dat land, maar<br />
de bestuurscultuur is een ondoordringbare elite.<br />
Daar kom je niet zomaar tussen als buitenstaander.<br />
Zo’n advertentie zou niet worden toegestaan<br />
door de politieke elite.’<br />
Hoe was het om ineens aan de andere kant te<br />
staan? Om geïnterviewd te worden in plaats van<br />
zelf te interviewen? Om zelf mee te mogen beslissen?<br />
‘Ik vind het fantastisch. Het is geweldig<br />
eervol werk. Dienstbaar ook. Er wordt nogal neergekeken<br />
op politiek. Dat vind ik volstrekt onterecht.<br />
Het is een teken van cynisme. Vooral van<br />
mensen zonder fantasie. Die zijn vaak cynisch.<br />
Voor politici is het trouwens ook een dodelijke<br />
eigenschap. Want het is immers onze taak om<br />
mensen de kans te geven nieuwe wegen in te<br />
slaan en te laten zien hoe ze dat kunnen doen. Je<br />
moet mensen perspectief laten zien. Dat is onze<br />
emancipatietaak. Geen paternalisme en geen<br />
Tekst Tessel Schouten Foto’s Tessa Posthuma de Boer<br />
‘Het gevoel Europeaan<br />
te zijn kun je niet<br />
afdwingen’<br />
liefdadigheid, dat bedoel ik niet. Daar moeten<br />
we absoluut niet naar terug. Maar het mogelijk<br />
maken van emancipatie en verheffi ng zijn nog<br />
steeds de klassieke taken van politici. Van sociaaldemocratische<br />
politici in ieder geval.’<br />
Welke onderwerpen hebben je grootste belangstelling?<br />
‘Sociale zekerheid is nationaal beleid.<br />
Wat we in Europa kunnen doen, en wat ook<br />
moet, is afspreken dat het sociale zekerheidsstelsel<br />
binnen de interne markt beschermd<br />
moet worden. Spreek je dat niet af, dan blaast<br />
de globalisering al die stelsels weg. Niet alleen<br />
in Nederland, maar ook in andere landen in<br />
Europa. Het Europa anno 2009 is te veel markt<br />
en te weinig van de werknemer. In Zweden heeft<br />
het ontbreken van een sociaal Europa geleid<br />
tot grote problemen. Baltische werknemers in<br />
Zweden werkten ver beneden de arbeidsvoorwaarden<br />
en de Europese rechter vond dat prima.<br />
Dat kán niet. Als we dat toestaan, hollen we ons<br />
systeem uit. Daar moet regelgeving voor komen.<br />
Daarom wil ik de nieuwe periode in het Europees<br />
Parlement ingaan met een andere koers. Geen<br />
liberale koers meer, maar een Europa met een<br />
sociale koers. Mijn voorstel aan de Europese<br />
Commissie is dan ook dat alle regels die zij<br />
bedenkt, getoetst worden aan de sociale effecten<br />
die deze regels tot gevolg hebben. Zo kun je<br />
direct meten wat het effect van bepaalde maatregelen<br />
op de sociale zekerheid is. Ik vind dat<br />
de nieuwe Europese Commissie zich hard moet<br />
maken voor zo’n toets. En als Eurodelegatie gaan<br />
mei 2009 ROOD 7
THIJS PRIVÉ<br />
we dat zeker doen. Het mag niet zo zijn dat er<br />
binnen de interne markt wordt geconcurreerd op<br />
sociale zekerheid.<br />
Mijn andere grote belangstelling is internationale<br />
solidariteit. Europa kan een enorme rol spelen<br />
daarin. Juist nu in tijden van de economische<br />
crisis is het nodig om de hulp aan ontwikkelingslanden<br />
op peil te houden. Je kunt nu niet zeggen:<br />
“Wij hebben het moeilijk, dus we geven arme landen<br />
minder.” Dan zakken zij steeds verder weg<br />
in de ellende en worden de verschillen tussen rijk<br />
en arm in de wereld steeds groter. Zo bereik je<br />
nooit een veilige wereld. Met Bert Koenders werk<br />
ik daarom graag en veel samen om in Europa<br />
een goed en effectief beleid voor ontwikkelingssamenwerking<br />
neer te zetten. Ik heb veel bewondering<br />
voor het werk dat Bert verzet, hij houdt druk<br />
op de andere EU-landen om gedane beloftes na<br />
te komen.’<br />
Is dat allemaal politiek haalbaar? ‘Het moet.<br />
Het onderwerp interne markt raakt aan een<br />
vertrouwenskwestie. De interne markt is veel te<br />
lang het domein van snelle jongens, bonussen<br />
en het grote geld geweest. Handige mensen<br />
hebben hun slag kunnen slaan maar de meeste<br />
gewone Europeanen hebben er geen weet van.<br />
Weten niet dat het gaat om regelgeving waardoor<br />
zij zich beschermd moeten weten. Omdat we<br />
dat niet goed geregeld hebben, die rechten van<br />
heel gewone mensen, hebben zo veel mensen<br />
nee gestemd tijdens het referendum in 2005.<br />
Dat moet gerepareerd worden. Mensen moeten<br />
voelen dat hun CAO belangrijker is dan de winst<br />
van een snelle ondernemer uit een land buiten de<br />
EU. Gelijke lonen voor gelijke arbeid op dezelfde<br />
werkplek. Dat is ons devies.<br />
Voor ontwikkelingslanden is het een zaak van nu<br />
of nooit. Dat zag je bij de voedselcrisis waarvoor<br />
ik één miljard binnensleepte voor boeren en<br />
8 ROOD mei 2009<br />
Ontroerd door: onverwachte zachtheid<br />
Trots op: lijsttrekkerschap<br />
Een hekel aan: lafheid<br />
Drijfveer: gelijke kansen<br />
Favoriete boek: The Mouse and His Child<br />
van Russell Hoban<br />
Krant: Trouw<br />
Favoriete moment: wakker worden<br />
<strong>PvdA</strong>’er: Bert Koenders<br />
Vakantie: lang met vrienden aan tafel zitten<br />
Mooiste plek in Nederland:<br />
Schiermonnikoog<br />
Beste tv-programma: Sesamstraat<br />
Slechtste tv-programma: nachtelijke<br />
reclames<br />
Sport: boogschieten<br />
Muziek: strijkkwartetten van Beethoven<br />
kleine ondernemers in arme landen. De gevolgen<br />
van klimaatverandering, de energiecrisis en<br />
stijgende voedselprijzen zijn zo urgent. Daarom<br />
wil ik dat Europa investeert in duurzaamheid<br />
in Europa én in arme landen. Maar er is meer<br />
dat Europa kan doen, zoals het verstrekken van<br />
microkredieten aan boeren en kleine ondernemers,<br />
het verbeteren van de positie van vrouwen,<br />
het opzetten van gezondheidszorgverzekeringen<br />
en een sociaal stelsel in arme landen.’<br />
U noemt sociaal, rechtvaardig en duurzaam vaak<br />
in een zin. Als opsomming. Hoe gaat duurzaam<br />
samen met sociaal en rechtvaardig? ‘Het is een<br />
voorwaarde. Het móet duurzamer in Europa. Het<br />
‘Ik ken geen enkel<br />
ander land waar<br />
politieke partijen<br />
advertenties in kranten<br />
plaatsen om politici te<br />
werven’<br />
gaat over het leefklimaat van mensen, de toekomst<br />
van onze kinderen, het klimaat wereldwijd,<br />
maar ook over het herwinnen van het vertrouwen<br />
van mensen. Europa staat nu onder druk van<br />
de economische crisis en een klimaatcrisis, en<br />
daarnaast is er een duidelijk gebrek aan vertrouwen<br />
in Europa. Het is aan ons om aan te tonen<br />
dat Europa veel meer resultaat kan laten zien<br />
en om te zorgen dat het niet over mensen heen<br />
loopt. We moeten in Europa veel meer rekening<br />
houden met werknemers en minder met de<br />
markt. Daarom wil ik een sociaal en rechtvaardig<br />
Europa. De interne markt mag het niet meer<br />
allemaal gaan bepalen. Het duurzame aspect<br />
van Europa gaat hiermee samen. We gaan in de<br />
komende vijf jaar investeren in schone energie.<br />
Dat is niet alleen goed voor het milieu. Het is<br />
tegelijkertijd dé uitweg uit de crisis.’<br />
Zou ‘Europa’ minder stoffi g worden en meer<br />
gaan leven bij mensen als ze ook daadwerkelijk<br />
het gevoel zouden hebben Europeaan te zijn?<br />
‘Zoiets kun je niet afdwingen. Dacht je dat mensen<br />
zich aan het einde van de vijftiende eeuw al<br />
Nederlander voelden? Dat denk ik niet. Voor mij<br />
persoonlijk is het allemaal wat pragmatischer. Ik<br />
voel me Nederlander met als missie een rechtvaardiger<br />
Europa. Het Europa van Brussel, het<br />
Europees Parlement, is mijn gereedschapskist.<br />
Dat gevoel van met z’n allen Europeanen te zijn,<br />
kan ontstaan op termijn, maar in ieder geval niet<br />
omdat wij dat voorschrijven.’<br />
Hoe gaat de nieuwe <strong>PvdA</strong>-Eurodelegatie de crisis<br />
te lijf? ‘De belangrijkste stappen zijn gezet door<br />
Bos, Brown, Sarkozy en hun collega’s. De Euro is<br />
stabiel gebleven. Hadden we de euro niet gehad,<br />
dan waren we nu een land als IJsland. Met de SP<br />
als reisleider. Wat er als een speer op Europees<br />
niveau geregeld moet worden, is toezicht op<br />
alle Europese banken. Er zijn nu zo’n tachtig<br />
toezichthouders en daar moet er één op centraal<br />
Europees niveau bijkomen.<br />
Het herstel moet niet langs de harde en liberale<br />
lijn georganiseerd worden, maar sociaal en duurzaam.<br />
Daarom is mijn opdracht voor deze campagne:<br />
iedereen, al onze leden en kiezers naar de<br />
stembus. Om onze inzet, een Europees<br />
Parlement dat investeert in werkgelegenheid, dat<br />
kiest voor kansen en gelijke rechten voor vrouwen<br />
en homo’s op een duurzaam continent, ook<br />
echt mogelijk te maken.’<br />
* Confl ict Nagorno Karabach In het voorjaar van 1991<br />
werd in de Sovjet-Unie een referendum uitgeschreven<br />
over de vraag of de verschillende republieken een eenheid<br />
zouden blijven. Diverse republieken, waaronder Armenië,<br />
boycotten dit referendum. Op 2 september 1991 verklaarde<br />
Nagorno Karabach zich onafhankelijk. Hoewel<br />
het in 1991 niet meer direct de bedoeling van Nagorno<br />
Karabach was om deel uit te gaan maken van Armenië<br />
werd het gebied toch te hulp geschoten door de Armeense<br />
strijdkrachten toen Azerbeidzjan zich fel verzette tegen de<br />
onafhankelijkheid van het gebied. De gevechten waren<br />
hevig mede doordat er wapens uit het Sovjetarsenaal<br />
beschikbaar waren.
5 vragen aan…<br />
Tekst Anne Marie Zimmerman Foto Tessa Posthuma de Boer<br />
JAN MARINUS WIERSMA (57) is sinds 1994<br />
lid van het Europees Parlement voor de <strong>PvdA</strong>. De<br />
afgelopen vijf jaar was hij vice-voorzitter van de<br />
PES-fractie, woordvoerder voor de uitbreiding van<br />
de EU en actief betrokken bij de betrekkingen van<br />
de PES met de Balkan en Oost-Europa. Van 1987<br />
tot 1999 was Wiersma internationaal secretaris<br />
van de <strong>PvdA</strong>. In juni stopt hij met zijn werkzaamheden<br />
voor het Europees Parlement.<br />
1 Typisch Jan Marinus Wiersma? ‘Bij de dingen<br />
die ik doe, richt ik me graag op de inhoud. In Europa werken<br />
is niet gemakkelijk, dus dat kan soms heel gecompliceerd<br />
zijn. Ik houd het vol in de politiek door inhoudelijk<br />
te blijven en daar in te investeren. In het buitenland word<br />
ik soms als iets te kort door de bocht ervaren. Sommigen<br />
vinden dat leuk, omdat ze het diplomatieke gewauwel zat<br />
zijn en anderen vinden dat niet passend.’<br />
2 Waar moet meer aandacht voor komen binnen<br />
de politiek? ‘Er moet meer aandacht komen voor<br />
de aansluiting tussen mensen en de politiek. Of dat<br />
nu op het gemeentehuis is, in Den Haag of in Europa.<br />
Omdat die aansluiting ontbreekt, komen serieuze partijen<br />
in het nauw en worden populistische stromingen<br />
steeds sterker. Populistische partijen hebben geen oplossing.<br />
Alleen serieuze partijen zijn in staat de ervaring en<br />
de kennis op te brengen om ook compromissen te sluiten<br />
in de politiek. Je kunt geen land besturen zonder compromissen.<br />
Er zit een kloof tussen de burgers die zich niet<br />
vertegenwoordigd voelen, en de noodzaak van de politiek<br />
om via compromissen oplossingen te zoeken.’<br />
3 Hoe beinvloedt de politiek uw privéleven?<br />
‘De politiek heeft enorme consequenties voor mijn<br />
priveleven. Ik ben veel onderweg. Het werk gaat altijd<br />
voor. Ik ben nu eenmaal door de <strong>PvdA</strong> aangewezen als<br />
Europarlementariër en daar kun je niet zomaar van weglopen.<br />
Als Europarlementariër moet je stevig in je schoenen<br />
staan. Het is fysiek en emotioneel een zwaar leven. Je<br />
moet tegen een soort eenzaamheid kunnen.’<br />
4 Waar heeft u slapeloze nachten van? ‘Ik maak<br />
me zorgen over jonge democratieën in Oost-Europa en<br />
in de nieuwe lidstaten. Deze landen zijn erg instabiel en<br />
worden nu getroffen door de economische crisis. Dat<br />
kan de stabiliteit in die landen in gevaar brengen. Als<br />
het bijvoorbeeld in de Oekraïne fout gaat, daar een crisis<br />
uitbreekt, dan heeft dat enorme effecten in de rest van<br />
Europa.’<br />
5 Wat zijn uw ambities? ‘Ik vind mezelf nog te jong<br />
om rustig aan te gaan doen. De afgelopen jaren heb ik<br />
veel geleerd en de ervaringen die ik heb opgedaan, wil ik<br />
op verschillende manieren blijven gebruiken, voor doelen<br />
die in lijn liggen met de sociaaldemocratie. De ervaring<br />
en contacten die ik heb opgedaan in Europa kan ik bijvoorbeeld<br />
gebruiken bij een internationale stichting die<br />
zich met Roma problemen bezighoudt, waar ik voorzitter<br />
van ben.’<br />
mei 2009 ROOD 9
De geschiedenis van het Europees Parlement<br />
Volgens de Politieke Barometer van 23 april weten zeven van de tien Nederlanders niet dat er in juni<br />
Europese verkiezingen zijn. Daarnaast lijkt het wel of we ons voorafgaand aan iedere verkiezing opnieuw<br />
afvragen hoe alles ook alweer in elkaar steekt en waarom het eigenlijk zo belangrijk is om te stemmen.<br />
Bij deze een opfrissertje.<br />
Europa: één grote familie?<br />
De eerste rechtstreekse verkiezingen vonden plaats in 1979,<br />
toen de Europese Unie (EU) (toen nog Europese Economische<br />
Gemeenschap) slechts negen lidstaten telde. Sinds de<br />
toetreding van Bulgarije en Roemenië in 2007 telt de EU 27<br />
lidstaten en 461 miljoen inwoners. De EU telt dus veel meer<br />
zielen dan de Verenigde Staten, waar ‘slechts’ 293 miljoen mensen wonen.<br />
Het Europees Parlement (EP) is de enige Europese instelling die rechtstreeks<br />
door de burgers wordt gekozen.<br />
VREEDZAME BETREKKINGEN<br />
Vlak na de Tweede Wereldoorlog werd de basis voor de EU gelegd. Op 9<br />
mei 1950 presenteerde de Fransman Robert Schumann het voorstel om<br />
een georganiseerd Europa tot stand te brengen, dat zou moeten leiden tot<br />
het waarborgen van vreedzame betrekkingen tussen landen. In 1951 tekenden<br />
zes landen het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap<br />
voor Kolen en Staal (EGKS), waarmee de productie van kolen en staal (de<br />
belangrijkste grondstoffen voor de wapenindustrie) onder gemeenschappelijk<br />
gezag werd geplaatst. In 1957 werd de samenwerking uitgebreid door het<br />
Verdrag van Rome, dat de stichting inhield van de Europese Economische<br />
Gemeenschap (EEG) en de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie<br />
(Euratom). Het EEG-verdrag had tot doel de instelling van een gemeenschappelijke<br />
markt zonder onderlinge invoerrechten, en met vrij verkeer<br />
van goederen, personen, diensten en kapitaal. Dit verdrag trad in 1958 in<br />
10 ROOD mei 2009<br />
Tekst Marije Laffeber<br />
werking. In datzelfde jaar werd ook de openingszitting van het Europees<br />
Parlement gehouden in Straatsburg. De vertegenwoordigers werden door<br />
de nationale parlementen afgevaardigd. Het Parlement verving de Gemeenschappelijke<br />
Vergadering van het EGKS. In de loop der jaren ontwikkelde het<br />
zich tot het Europees Parlement zoals wij dat vandaag de dag kennen.<br />
Tijdens de Europese Top in Parijs (1974) werd besloten om directe verkiezingen<br />
uit te schrijven voor het Europees Parlement. Deze eerste rechtstreekse<br />
EP-verkiezingen werden gehouden in juni 1979 en vinden sindsdien eens in<br />
de vijf jaar plaats.<br />
BELANGRIJKSTE BEVOEGDHEDEN<br />
De invloed en bevoegdheden van het Europees Parlement zijn sinds zijn<br />
in stelling geleidelijk toegenomen. Had het bij zijn oprichting vooral een raadgevende<br />
taak, inmiddels zijn de drie belangrijkste bevoegdheden: (mede)<br />
wetgevende bevoegdheid, begrotingsbevoegdheid en controle bevoegdheid.<br />
Meer dan de helft van de regels die in Nederland gelden, zijn afkomstig uit<br />
Europa. Het EP kreeg in 1987 een aantal wetgevende bevoegdheden. Deze<br />
werden in latere verdragen verder uitgebreid. Zo kreeg het EP na de inwerkingtreding<br />
van het Verdrag van Maastricht in 1993 medebeslissingsbevoegdheid<br />
op een groeiend aantal terreinen, ook wel codecisie genoemd. De Europese<br />
Commissie (EC) neemt het initiatief voor Europese wetgeving. De EC<br />
dient wetsvoorstellen in bij het Europees Parlement en de Raad van Ministers<br />
(ook wel Raad van de Europese Unie genoemd), die vervolgens de besluiten<br />
1950 1951 1957 1958 1974<br />
1950 VVoorstel t FFransman RRobert b t SSchumann h GGemeenschap h voor KKolen l en SStaal l ( (EGKS) GKS 1958 8 OOpeningszitting tti van hhet t EEuropees<br />
voor het tot stand te brengen van een<br />
1957 Verdrag van Rome, stichting EEG en Parlement in Straatsburg<br />
georganiseerd Europa<br />
Euratom<br />
1974 Besluit tot directe verkiezingen voor het EP<br />
1951 Verdrag tot oprichting van de Europese 1958 Verdrag van Rome treedt in werking 1979 Eerste directe verkiezingen EP
gezamenlijk vaststellen. Ongeveer tweederde van alle Europese wetgeving<br />
komt op deze wijze tot stand. Wanneer het Verdrag van Lissabon in werking<br />
treedt, zal deze medebeslissingsbevoegdheid voor het Parlement zelfs nog<br />
fl ink worden uitgebreid. Het Europees Parlement kan de EC overigens ook<br />
verzoeken om met wetgeving op een bepaald terrein te komen, maar heeft<br />
offi cieel zelf geen recht van initiatief.<br />
BEGROTING<br />
Ook de Europese begroting wordt gezamenlijk door het Europees Parlement<br />
en de Raad van Ministers aangenomen. Op het grootste deel van het<br />
budget, de landbouwuitgaven (bijna de helft van de totale EU-uitgaven)<br />
heeft het Parlement slechts de bevoegdheid om wijzigingen voor te stellen.<br />
Bij structurele maatregelen, zoals de ontwikkeling van minder welvarende<br />
regio’s, is instemming van het Parlement wel beslissend. Ook heeft het de<br />
laatste stem over de uitgaven inzake het Europese onderzoeksbeleid, ontwikkelingshulp<br />
en de huishoudelijke uitgaven van EU-instellingen. Zo heeft<br />
de <strong>PvdA</strong> in de afgelopen periode in het Europees Parlement gepleit voor<br />
extra geld voor ontwikkelingshulp om de voedselcrisis te bestrijden.<br />
Het parlement oefent democratische controle uit op de activiteiten van de<br />
Euro pese Unie. Het controleert de Europese Commissie op de uitvoering<br />
van de Europese wetten en het kan eventueel de gehele commissie naar<br />
huis sturen.<br />
VERDRAG VAN LISSABON<br />
Vindt de <strong>PvdA</strong> het politieke proces in de Europese Unie democratisch<br />
genoeg? Het antwoord is nee. Ondanks de bezwaren tegen de Europese<br />
grondwet en het ‘nee’ tijdens het referendum in 2005, wilden de meeste<br />
lidstaten van de EU nieuwe spelregels over hoe beter samen te werken in<br />
Europa, en vooral effi ciënter. Er werd opnieuw onderhandeld en daaruit<br />
kwam een nieuw verdrag tevoorschijn dat de Europese Unie beter bestuurbaar<br />
zou moeten maken, maar waaruit de belangrijkste bezwaren tegen<br />
de Europese grondwet zijn geschrapt. Dat werd het Verdrag van Lissabon,<br />
dat een belangrijke stap vormt richting verdere democratisering. Voor een<br />
verdrag in werking kan treden, moeten ook de bevolkingen of parlementen<br />
van alle EU-lidstaten elk apart nog besluiten of ze het verdrag goedkeuren.<br />
Nederland heeft dat inmiddels gedaan: de Tweede en Eerste Kamer gingen<br />
achtergrond<br />
vorig jaar akkoord met het nieuwe verdrag. Maar de Ierse bevolking wees<br />
vorig jaar in een referendum juist het Verdrag van Lissabon af. Ierland heeft<br />
toegezegd in het najaar van 2009 een tweede referendum te gaan houden.<br />
AMBITIES VAN DE PVDA<br />
Verbeteringen moeten in nieuwe verdragen vorm krijgen. De <strong>PvdA</strong> zal zich<br />
bijvoorbeeld inzetten om het initiatiefrecht voor het Europees Parlement<br />
hiervan onderdeel uit te laten maken. Ook willen we meer inspraak van de<br />
Tweede Kamer en betere samenwerking op het gebied van klimaat en grensoverschrijdende<br />
problemen. Deze en andere ambities van de <strong>PvdA</strong> zijn te<br />
vinden in het Europees Verkiezingsprogramma 2009 – 2014.<br />
De afgelopen 5 jaar is er door de <strong>PvdA</strong>-Europarlementariërs al heel veel<br />
gedaan. Zo is er door de <strong>PvdA</strong> al jaren gepleit voor beter en meer toezicht<br />
op banken en activistische investeringsfondsen. Dat is nu eindelijk gerealiseerd.<br />
De beruchte Bolkestein richtlijn, ook wel Frankenstein richtlijn<br />
genoemd, is door de inzet van <strong>PvdA</strong> zo aangepast dat werknemers niet<br />
de dupe worden van oneerlijke concurrentie. Wapenhandel is aan banden<br />
gelegd om te voorkomen dat Europese wapens in confl ictgebieden in Afrika<br />
terechtkomen. Om gifschandalen zoals in China te voorkomen zijn er strenge<br />
regels om de veiligheid van ons voedsel, speelgoed en andere producten<br />
te garanderen. Ook zetten de <strong>PvdA</strong>- Europarlementariërs zich in voor de<br />
bescherming van mensenrechten wereldwijd en monitoren ze de verkiezingen<br />
in jonge en instabiele staten zo dat deze zo goed mogelijk verlopen.<br />
PARTIJ VAN EUROPESE SOCIALISTEN<br />
Om in Brussel veel voor elkaar te krijgen is de politieke fractie waarvan de<br />
Europarlementariër deel uitmaakt, belangrijker dan de nationaliteit of lidstaat<br />
van een Europarlementariër. De <strong>PvdA</strong>-vertegenwoordigers zijn lid van<br />
de fractie van de Partij van Europese Socialisten (PES) in het EP. Ook de<br />
PES heeft haar ambities voor de komende vijf jaar vastgelegd in het PESprogramma<br />
voor de Europese verkiezingen onder het motto: Mensen centraal:<br />
een nieuwe koers voor Europa. Hieraan heeft de <strong>PvdA</strong> een actieve bijdrage<br />
geleverd. De Nederlandse vertaling van het PES- programma is te vinden<br />
op de website van de PES via www.pes.org<br />
Marije Laffeber is Internationaal secretaris <strong>PvdA</strong> en lid van het partijbestuur van de PES<br />
1979 1987 1992 1993<br />
2005 2007 2008<br />
1987 Eerste wetgevende bevoegdheden voor<br />
het EP<br />
1992 Ondertekening Verdrag van Maastricht ter<br />
oprichting van de Europese Gemeenschappen<br />
1993 Europese Gemeenschappen<br />
1993 Meer medebeslissingsbevoegdheid EP<br />
2002 Invoering van de euro in twaalf landen<br />
2005 Referendum Europese grondwet<br />
2007 Verdrag van Lissabon tot wijziging van het<br />
Verdrag betreffende de EU en het Verdrag tot<br />
oprichting van de EG<br />
2008 Referendum Ierland: verdrag afgewezen<br />
mei 2009 ROOD 11
Tekst Michiel Reijnen Foto’s De Beeldredaktie<br />
De huidige Eurodelegatie sloot haar werk op 18 april af in Amersfoort met het Europabal. Er waren heel<br />
‘PVV in het Europees Parlement,<br />
12 ROOD mei 200 2009<br />
‘Samen kunnen<br />
we meer bereiken bereiken’<br />
Gabrièle Penning de Vries<br />
is docente<br />
Nederlands en raadslid voor <strong>PvdA</strong>-O <strong>PvdA</strong>-Overbetuwe.<br />
‘Ik zou graag willen dat wat we hier<br />
in Nederland<br />
hebben bereikt op sociaal gebied, ku kunnen uitdra-<br />
gen naar andere landen, met name<br />
naar de lan-<br />
den in Oost-Europa. Bijvoorbeeld ee een fatsoenlijk<br />
minimumloon, een uitkering voor wwie<br />
zonder<br />
werk komt te zitten en een goed arm armoedebeleid.<br />
Het is mooi dat we dat hier allemaa allemaal hebben, we<br />
moeten anderen dat ook gunnen.<br />
Op het gebied van milieu en klimaa klimaat kijken we<br />
nog te veel alleen naar Nederland. JJe<br />
moet bij-<br />
voorbeeld niet alleen kijken naar wi windmolens in<br />
de Noordzee, maar er op Europees<br />
niveau werk<br />
van maken.<br />
In verschillende Europese landen hhebben<br />
rege-<br />
ringen banken overeind gehouden.<br />
Wat mij<br />
betreft wordt er op Europees nivea niveau afgedwon-<br />
gen dat die banken investeren in on ondernemen,<br />
om zo gezonde bedrijven te krijgen<br />
en te hou-<br />
den. Het kan niet zo zijn dat de ba banken het geld<br />
alleen gebruiken om hun eigen gat gaten te vullen.<br />
Kortom, we hebben Europa nodig,<br />
zeker op<br />
milieu- en sociaal gebied. Samen kkunnen<br />
we<br />
meer bereiken. Maar je kunt niet aalles<br />
regelen.<br />
Zo kun je Oost-Europese landen nniet<br />
dwingen<br />
te veranderen volgens onze West-E West-Europese<br />
maatstaven. We moeten goed luist luisteren naar<br />
wat nodig is en hen ondersteunen<br />
en de ruimte<br />
geven. Maar het hoeft niet per se oop<br />
onze<br />
manier.<br />
Van de <strong>PvdA</strong>-Europarlementariërs<br />
verwacht ik<br />
niet zozeer specifi eke maatregelen, maatregelen maar vooral<br />
dat ze de sociaaldemocratie op de<br />
kaart zetten<br />
en dat ze duidelijk maken waar ze<br />
voor staan.<br />
Om iets te bereiken is een sociaal sociaaldemocratische<br />
visie noodzakelijk.’<br />
Henk Gros woont in Vledder. Hij is gepensioneerd<br />
en was leraar werktuigbouw op de lts en<br />
het vmbo.<br />
‘Ik heb de Tweede Wereldoorlog heel bewust<br />
meegemaakt. In ’42 werd ons gezin geëvacueerd<br />
naar Doetinchem, waar een deel van de SS-staf<br />
was gestationeerd. We waren ooggetuige van<br />
het oorlogsgeweld en het bombardement van<br />
Doetinchem.<br />
Direct na de oorlog zijn grote Europeanen zoals<br />
Monnet en Schumann opgestaan. Zij probeerden<br />
Europa politiek sterk te maken. Dat mondde uiteindelijk<br />
uit in de EEG en later de EU. In mijn tijd<br />
was die samenwerking een uitgemaakte zaak en<br />
stonden er ook veel mensen achter.<br />
Inmiddels is er al veel bereikt op het gebied van<br />
‘Destructieve krachten’
wat leden op het evenement afgekomen, Rood vroeg er drie naar hun mening over Europa.<br />
ik moet er niet aan denken’<br />
de Europese samenwerking. Je ziet echter<br />
destructieve krachten aan het werk die dat<br />
proberen af te breken. Denk aan Fortuyn,<br />
Wilders of zelfs de SP. Zij zijn volledig gericht<br />
op Nederland, dat staat haaks op hoe ik ben<br />
opgevoed. Ik maak me daar grote zorgen over,<br />
het benauwt me. Ik moet er niet aan denken<br />
dat de bekrompen PVV in het Europees<br />
Parlement komt. Zo gaan we terug in de tijd.<br />
Europa is absoluut nodig, dat is al meteen duidelijk<br />
als je kijkt naar de economische crisis.<br />
Mensen moeten weten wat hun geschiedenis<br />
is. Daarom mag er van mij op scholen veel<br />
meer aandacht worden besteed aan het belang<br />
van Europa en de geschiedenis van Europa.<br />
Mogelijke problemen<br />
hoeven niet onder<br />
het tapijt tapijt te te wor-<br />
wor<br />
den den geschoven,<br />
maar leerlingen<br />
moeten verder<br />
leren kijken dan<br />
hun neus lang lang is.<br />
En dat één Europa<br />
nodig is voor een goede<br />
toekomst.’ toekomst.’<br />
<strong>PvdA</strong>-leden & Europa<br />
‘Nederland ‘Nede moet<br />
meer invloed krijgen’<br />
Michel Kok is bestuurslid<br />
van de <strong>PvdA</strong> in Oss.<br />
Hij is afgestuurd in<br />
geschiedenis en momenteel<br />
werkzoekende.<br />
‘Hoewel ik erg geïnteresseerd ben in Europa,<br />
merk ik bij mezelf en vooral bij mensen om<br />
me heen, dat hun eigen land of woonplaats<br />
veel dichterbij is dan ‘Brussel’. Europa is veelal<br />
onzichtbaar voor mensen die zich afvragen<br />
waar Europa goed voor is. Het is belangrijk<br />
daar een antwoord op te vinden en Europa<br />
dichter bij de mensen te brengen. Europa<br />
moet niet alleen regels uitleggen, maar ook<br />
duidelijk maken waarom ze die regels oplegt.<br />
De Tweede Wereldoorlog heeft een grote rol<br />
gespeeld bij het ontstaan van Europese samenwerking.<br />
Veel mensen staan echter helemaal<br />
niet stil bij het hoe en waarom van Europa.<br />
De <strong>PvdA</strong> mag er wat mij betreft dan ook voor<br />
zorgen dat op elke school in elk land het vak<br />
Europese Geschiedenis wordt gegeven.<br />
Europese samenwerking is goed en nodig, zeker<br />
op het gebied van bijvoorbeeld werk, klimaat en<br />
de economische crisis. Ik maak me wel zorgen<br />
om de macht van grote landen zoals Frankrijk<br />
en Duitsland. Nederland is de grootste betaler,<br />
maar heeft veel minder invloed. Nederland<br />
moet, net als alle andere kleine landen, meer<br />
invloed krijgen. In principe moet elk land even<br />
veel invloed hebben, ongeacht grootte of macht.<br />
Een ander belangrijk punt waar de <strong>PvdA</strong> zich<br />
voor moet inzetten, is het verwijderen van kernwapens<br />
van Europees grondgebied. Ten slotte<br />
hoop ik dat veel punten uit het goede verkiezingsprogramma<br />
worden meegenomen in het<br />
beleid en dat het programma verder reikt dan<br />
de verkiezingen van 4 juni.’<br />
mei 2009 ROOD 13
Een Rooij(s)e<br />
zaterdagmorgen<br />
NIEUWS<br />
Nr. 3 • mei 2009 • samenstelling: redactie Rood<br />
UIT DE PARTIJ<br />
Venray – Onder de titel Een Rooij(s)e zaterdagmorgen<br />
over… organiseert de <strong>PvdA</strong> Venray vijf<br />
themabijeenkomsten met als doel in gesprek te<br />
gaan met belangstellenden en belanghebbenden<br />
over Venrayse actualiteiten. De resultaten dragen bij<br />
aan de totstandkoming van het conceptverkiezingsprogramma<br />
2010 – 2013. De themabijeenkomsten<br />
zijn voor een ieder toegankelijk en worden op, bij<br />
het thema passende locaties gehouden. De eerste<br />
themabijeenkomst op 11 april ging over Wonen<br />
en werd gehouden in het wijkcentrum van de wijk<br />
Brukske waar een ingrijpende herstructurering<br />
voorbereid wordt. Het thema Werken stond 25 april<br />
op het programma in het gebouw van UWV-Werkbedrijf.<br />
Vanuit de landelijke <strong>PvdA</strong>-fractie is er interesse<br />
getoond in de themabijeenkomsten. Zo is Tweede<br />
Kamerlid Agnes Wolbert aanwezig bij de bijeenkomst<br />
Lokaal Sociaal Beleid waar actualiteiten rondom<br />
AWBZ en WMO besproken worden. Ook komen aan<br />
bod: Leefbaarheid, Lokaal Sociaal Beleid en Welzijn.<br />
De cyclus wordt informeel afgesloten op zondagmiddag<br />
14 juni. Meer informatie: www.venray.pvda.nl.<br />
WETENSWAARDIGHEDEN, OPVALLENDE ZAKEN EN ACTUALITEITEN UIT DE REGIO, HET LAND EN UIT EUROPA<br />
Honderd jaar links binnen<br />
de sociaal-democratie<br />
De Werkgroep Geschiedenis van de Wiardi<br />
Beckman Stichting organiseert het congres<br />
Schuren en Scheuren – Honderd jaar links<br />
binnen de sociaaldemocratie.<br />
Verkiezingsspot<br />
Waar komt deze linkse kritiek nu uit voort – uit<br />
een theoretische discussie over de sociaaldemocratische<br />
ideologie, uit veranderingen in de<br />
partijcultuur, of uit het bestaan van een generatiekloof?<br />
Sprekers: Ed van Thijn (oud-politicus<br />
en prominent <strong>PvdA</strong>-lid), Adriaan van Veldhuizen<br />
(historicus Universiteit Leiden), Gerrit Voerman<br />
(historicus Rijksuniversiteit Groningen en hoofd<br />
Documentatiecentrum Nederlandse Politieke<br />
Partijen), Koen Vossen (politicoloog Universiteit<br />
Leiden). Dagvoorzitter is Jacco Pekelder (historicus<br />
Universiteit Utrecht en voorzitter Werkgroep<br />
Geschiedenis).<br />
Aanleiding is het jubileum van het Deventer<br />
Schisma: in 1909 werden drie marxistisch georienteerde<br />
partijcritici uit de Sociaal-Democratische<br />
Arbeiderspartij gezet. Het congres zal plaatsvinden<br />
in de oude schouwburg te Deventer, dezelfde<br />
locatie waar deze gebeurtenis zich honderd jaar<br />
geleden voltrok. Tijdens het congres staat een<br />
aantal momenten centraal waarop de SDAP en de<br />
<strong>PvdA</strong> geconfronteerd werden met zowel interne<br />
als externe linkse oppositie. Terugkerend element<br />
is het verwijt van reformisme, de verwatering van<br />
sociaaldemocratische idealen en de nadruk van<br />
de SDAP en <strong>PvdA</strong> op een pragmatisch beleid.<br />
Wouter Bos en Thijs Berman zijn de hoofdrolspelers van de<br />
spot voor de verkiezingen voor het Europees Parlement. Bos<br />
typeert Berman als eerlijk, bevlogen en praktisch. Iemand<br />
met idealen die weet dat hij compromissen moet sluiten.<br />
Dat maakt Berman volgens Bos tot ideale lijsttrekker. Verder<br />
legt hij met een verwijzing naar IJsland uit dat Europa heeft<br />
laten zien dat je grote ongelukken buiten de deur kunt houden<br />
door sterk en verenigd te zijn. Zelfs de grootste sceptici<br />
van Europa moeten dat volgens Bos toegeven. Berman wijst<br />
op een aantal uitdagingen die zo groot zijn dat Nederland<br />
niet zonder samenwerking in Europa kan. Als voorbeelden<br />
noemt hij onder meer de fi nancieel-economische crisis en<br />
het klimaatprobleem. De spot is te zien op www.pvda.nl en<br />
wordt in de aanloop naar de verkiezingen diverse malen op<br />
televisie uitgezonden.<br />
Deventer, De Salon, Grote Kerkhof 1,<br />
vrijdag 19 juni, 14.00-17.30 uur. Toegang gratis,<br />
aanmelden via wg-geschiedenis@pvda.nl.<br />
Informatie: www.wbs.nl.<br />
Thijs Wöltgensleergang Parkstad<br />
leden en geïnteresseerden in vijf avondvullende bijeenkomsten<br />
kennis met de partij, haar beginselen, het campagnevoeren en het<br />
raadswerk. De bijeenkomsten vinden plaats in Heerlen. Woont u<br />
niet in de regio Parkstad, maar wilt u wél kennis maken met Lilianne<br />
Ploumen, Jaques Monasch en Han Noten? Dat kan! Geef u snel op<br />
door een mailtje te sturen naar twleergang@gmail.com<br />
Op 11 mei zijn de <strong>PvdA</strong> en de Jonge socialisten in Parkstad Limburg<br />
begonnen met de allereerste Thijs Wöltgensleergang. De politicus<br />
Wöltgens werd in 1991 door parlementaire journalisten gekozen tot<br />
beste politicus van het jaar. Hij werd geprezen als ‘onverstoorbaar,<br />
humoristisch, niet bang voor onconventioneel optreden, aimabel,<br />
oprecht en brutaal.’ Tijdens de Thijs Wöltgensleergang maken <strong>PvdA</strong>
Europabal<br />
Overzicht sociaal-democratie in Rijswijk<br />
gemeentelijke politiek op zich. Het boek is prachtig<br />
geillustreerd en legt meerdere e keren verbanden<br />
met de landelijke politiek, al is het alleen al<br />
vanwege Jan Schaper (1868-1934), 4) ), een van de<br />
oprichters van de SDAP en de eerste erste<br />
voorzitter<br />
van de Rijswijkse afdeling in n 1911.<br />
Ruim 250 belangstellenden bezochten op 18 april het<br />
Europabal. Het bal opende met een fi lm waarin de zeven<br />
<strong>PvdA</strong>-Europarlementariërs vertelden over hun werkzaamheden<br />
en resultaten van de afgelopen jaren. Delegatieleider<br />
Ieke van den Burg introduceerde na deze aftrap Jan Pronk,<br />
die een bevlogen toespraak hield over de toekomst van<br />
Nederland en Europa.<br />
In de ‘Veel gedaan, veel te doen’-kennisquiz die volgde,<br />
blikten vier teams, bestaande uit <strong>PvdA</strong>-Europarlementariërs,<br />
Kamerleden en niet-politici terug op de Europese actualiteit<br />
van de afgelopen periode. Quizmaster Frénk van der Linden<br />
stelde aan de hand van foto’s en krantenkoppen vragen<br />
over Europese thema’s en politici. Na twee ronden kwam<br />
het team van niet-politici als winnaar uit de bus. Mariëtte<br />
Hamer bedankte de aanwezige <strong>PvdA</strong>-Europarlementariërs<br />
voor hun inzet in de afgelopen vijf jaar. Daarna was de<br />
microfoon voor singer-songwriter Marike Jager. De avond<br />
werd afgesloten met een borrel.<br />
ISBN 978-90-78689-12-6<br />
Rijswijkse serie Nr. 16<br />
U kunt het boek voor ¤ 15,–<br />
plus verzendkosten bestellen<br />
bij de Stichting Rijswijkse<br />
Historische Projecten door<br />
een mailtje te sturen aan:<br />
bestellen@historie-rijswijk.nl<br />
of kijk op www.historie-rijswijk.nl nl<br />
Honderd jaar geleden, op 28 maart 1909, vond<br />
de oprichtingsvergadering van de Rijswijkse<br />
SDAP afdeling plaats. De afdeling begon met<br />
tien leden, zeven uit Rijswijk en drie uit Voorburg.<br />
In 1911 gaan zowel Rijswijk als Voorburg (met<br />
Leidschendam) apart verder. De afdeling is nu<br />
geheel Rijswijks, maar wel nog steeds erg klein.<br />
Van activiteiten hoor en lees je niet veel. Tot oktober<br />
2007, het moment waarop Willem van der<br />
Ende, Cokkie Schoonderwoerd en Laurien Poleij<br />
de koppen bij elkaar staken. Anderhalf jaar lang<br />
doken zij de archieven in en voerden gesprekken<br />
met leden van het eerste uur. Ook vonden zij<br />
bijzonder beeldmateriaal. Zij zijn erin geslaagd<br />
een goed overzicht te bieden van de ontwikkeling<br />
van de sociaaldemocratie in Rijswijk en van de<br />
Doe mee!<br />
sterk en<br />
sociaal<br />
1 mei trofee<br />
<strong>PvdA</strong>-kandidaten die gaan voor een plek in<br />
het Europees Parlement, Tweede Kamerleden<br />
en Bewindspersonen staan in de startblokken<br />
om van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat de<br />
straat op te gaan en iedereen ervan te overtuigen<br />
op de <strong>PvdA</strong> te stemmen. Daar kunnen ze<br />
alle steun bij gebruiken! Wilt u mee doen en<br />
samen met ons campagne voeren, mail dan<br />
naar: doemee@pvda.nl.<br />
Voor meer informatie over campagne-activiteiten<br />
bij u in de buurt, zie www.pvda.nl.<br />
Zeewolde – De <strong>PvdA</strong> Zeewolde reikt sinds 2002 jaarlijks<br />
jaarlijks de 1 mei trofee uit aan een groep vrijwilligers, vanwege<br />
hun gezamenlijke inzet voor de samenleving. Dit jaar<br />
ging de prijs naar de vrijwilligers van IVN Zeewolde. IVN<br />
draagt bij aan een duurzame samenleving door mensen te<br />
betrekken bij natuur, milieu, landschap en leefomgeving. Jan<br />
Klop, fractievoorzitter van <strong>PvdA</strong>/GroenLinks Zeewolde reikte<br />
zaterdag 2 mei, voorafgaande aan het symposium over<br />
de professionalisering van het vrijwilligerswerk, de trofee<br />
uit aan Harry Stappers, IVN-vrijwilliger van het eerste uur.<br />
Stem donderdag 4 juni <strong>PvdA</strong>, voor een democratisch,<br />
sociaal, rechtvaardig en duurzaam<br />
Europa. Want veel kunnen we alleen, maar nog<br />
meer kunnen we samen.<br />
Op donderdag 4 juni gaan we naar de stembus<br />
om een nieuwe afvaardiging van het<br />
Europees Parlement te kiezen. Belangrijke<br />
verkiezingen, ook voor ons als partij. Hoewel<br />
de opkomst bij Europese verkiezingen vaak<br />
laag is, biedt juist dit aspect mogelijkheden.<br />
Slagen we erin om een hoge opkomst te realiseren<br />
onder onze eigen achterban, dan ligt een<br />
goed verkiezingsresultaat binnen handbereik.<br />
Opkomstbevordering onder <strong>PvdA</strong> kiezers loont<br />
nu meer dan ooit!<br />
Om zo veel mogelijk <strong>PvdA</strong> kiezers te bereiken,<br />
worden er van zaterdag 23 mei t/m donderdag<br />
4 juni door het hele land, in samenwerking<br />
met afdelingen en gewesten, tal van campagneactiviteiten<br />
georganiseerd. De dertien<br />
Hang op!<br />
4 juni<br />
HEEFT HEEFT U OOK NIEUWS VANUIT UW AFDELING DAT INTERESSANT KAN ZIJN VOOR HET HELE LAND? MAIL HET ONS DAN TOE: ROOD@PVDA.NL
sterk en<br />
sociaal
4 juni
De kandidaten<br />
Op 15 maart stelde het <strong>PvdA</strong>-congres het verkiezingsprogramma voor de Europese Verkiezingen vast.<br />
Parlement wat zij van het programma vinden en wat ze in Europa willen bereiken.<br />
Voor een beter<br />
Thijs Berman<br />
‘Internationale ambitie’<br />
‘Als vanouds staat de <strong>PvdA</strong> voor een solidair Europa.<br />
Het verkiezingsprogramma ademt een internationale<br />
ambitie die we in Nederland niet meer gewend zijn.<br />
We zetten hiermee nieuw beleid in en benoemen de<br />
grote uitdagingen van deze tijd, zoals de economische<br />
crisis en klimaatverandering. Het programma<br />
erkent dat voor al deze uitdagingen samenwerking in<br />
Europa nodig is zonder onze eigenheid te verliezen.<br />
De <strong>PvdA</strong> neemt de verantwoordelijkheid om Nederland door de crisis te<br />
loodsen. Om nieuwe crises in de toekomst te voorkomen pleit de <strong>PvdA</strong><br />
voor samenwerking in Europa. Scherp toezicht op internationale fi nanciële<br />
18 ROOD mei 2009<br />
Emine Bozkurt<br />
‘Gelijke rechten’<br />
‘Voor de <strong>PvdA</strong> is Europa altijd meer geweest dan<br />
markt en munt. Dat zal zo blijven: het Europa van<br />
de <strong>PvdA</strong> is een Europa voor iedereen. Sommigen<br />
van onze politieke concurrenten, links en rechts,<br />
vinden dat Europa zich vooral niet bezig moet<br />
houden met het bestrijden van discriminatie en<br />
de strijd voor gelijke rechten tussen mannen en<br />
vrouwen. De <strong>PvdA</strong> gelooft niet dat alles wel goed<br />
komt als lidstaten zich vooral niet met elkaar<br />
bemoeien. Zo moeten landen die zich niet houden<br />
aan hun toezeggingen over het verbeteren<br />
van de leefomstandigheden van Roma en Sinti,<br />
hierop worden aangesproken.<br />
Europa heeft ook in Nederland veel betekend<br />
voor de strijd om gelijke behandeling, maar de<br />
behaalde successen zijn nog lang niet voldoende.<br />
De <strong>PvdA</strong> wil verbeteringen als het gaat om discriminatie<br />
op de arbeidsmarkt, gelijke betaling<br />
en de balans tussen werk en privé. Het “baas<br />
in eigen buik” moet eindelijk voor iedere vrouw<br />
gelden en de politieke vertegenwoordiging van<br />
vrouwen en minderheden moet sterk worden<br />
verbeterd. Het Europa van de <strong>PvdA</strong> treedt op<br />
tegen mensenhandel en geweld tegen vrouwen<br />
en homo’s. En de <strong>PvdA</strong> wil een Europees beleid<br />
dat spanningen rond minderheden tegengaat.<br />
instellingen en markten is nodig. Topmanagers die van een paar ton niet<br />
kunnen rondkomen en er een bonus bij nodig hebben? Weg ermee. Maar<br />
vooral: Europese regeringsleiders moeten verder investeren in duurzame,<br />
kwalitatief sterke en groene banen, diensten en producten.<br />
De <strong>PvdA</strong> werkt aan de toekomst. Door met Europa op te komen voor arme<br />
landen en onze markt verder voor hen te openen. Door te kiezen voor<br />
groene technologie zorgen we voor een enorme impuls voor de economie.<br />
Dat creëert hoogwaardige banen. De <strong>PvdA</strong> wil innovatie stimuleren. Daar<br />
is een andere EU-begroting voor nodig. Alleen zo stellen we onze energievoorziening<br />
veilig en gaan we klimaatverandering tegen. Zeker voor het<br />
Nederlandse bedrijfsleven liggen hier kansen.<br />
Aan de hand van dit verkiezingsprogramma gaan wij de campagne in.<br />
Een campagne voor een progressief Europa met gelijke rechten. Een beter<br />
Europa. We hebben al veel bereikt, maar er is nog veel meer te bereiken.’
Samenstelling Michiel Reijnen Foto’s Thomas Schlijper<br />
Rood vroeg de <strong>PvdA</strong>-kandidaten voor het Europees<br />
Europa<br />
Voor de bestrijding van discriminatie op grond<br />
van geslacht, leeftijd, handicap, afkomst, seksuele<br />
voorkeur en levensovertuiging moet Europa<br />
strengere minimumnormen stellen en daarnaast<br />
gewoon veel beter samenwerken. Ook<br />
Nederland kan hier veel mee winnen.’<br />
Jan Cremers<br />
‘Sociale wetgeving’<br />
‘Ik heb me twaalf maanden als <strong>PvdA</strong>woordvoerder<br />
Sociale zaken en werkgelegenheid<br />
bemoeid met uiteenlopende thema’s als<br />
de uitzendrichtlijn, Europese medezeggenschap,<br />
veiligheid en gezondheid op de werkplek,<br />
voorzorgsmaatregelen voor werknemers<br />
en consumenten en een betere afstemming van<br />
de sociale zekerheid in Europa. Mijn conclusie<br />
is duidelijk: het is zeer belangrijk de strijd voor<br />
een betere sociale wetgeving te blijven voeren.<br />
Ik vind dat Europa de Europese verzorgingsstaten<br />
robuuster moet maken. Hoewel we sociaal<br />
beleid in de eerste plaats in Nederland regelen,<br />
is daarom op sommige terreinen Europees<br />
beleid naast nationaal beleid nodig. Het marktdenken,<br />
dat in Europa is vastgelegd, mag niet<br />
nog dominanter worden. In plaats van een<br />
terugtrekkende beweging, vormen sociaal-economisch<br />
beleid en sociale wetgeving integraal<br />
onderdeel van de <strong>PvdA</strong>-inzet op alle niveaus.<br />
Een voorbeeld is de trekkersrol die <strong>PvdA</strong>’ers<br />
steeds spelen bij de discussie over de gelijke<br />
behandeling van werknemers. Ook heeft de<br />
<strong>PvdA</strong> het voortouw genomen de naleving van<br />
de regels in het land waar gewerkt wordt, te versterken.<br />
En we hebben met succes gewerkt aan<br />
de verbetering van de informatie en adviesrechten<br />
in grote, internationaal opererende ondernemingen.<br />
Komende zittingsperiode zal alle<br />
wetgeving over veiligheid en gezondheid op de<br />
werkplek tegen het licht worden gehouden. De<br />
<strong>PvdA</strong> wacht de taak in het Europees Parlement<br />
de schatbewaarder te zijn van een bedrijfsvoering<br />
die mensen centraal stelt.’<br />
Elsbeth van Hijlckama Vlieg<br />
‘Arbeidsmigratie’<br />
‘Open grenzen voor het verkeer van werknemers<br />
hoort bij Europa. De arbeidsmobiliteit tussen landen<br />
in Europa is weliswaar niet groot, 1,5 – 2 procent<br />
van de beroepsbevolking, maar voorziet wel<br />
in een oplossing voor krapte op de arbeidsmarkt.<br />
Dat komt de Nederlandse economie ten goede.<br />
Maar als buitenlandse arbeid zich in bepaalde<br />
sectoren of regio´s gaat concentreren, dan moeten<br />
we opletten. Verdringing en misbruik kunnen<br />
het gevolg zijn, met slechte arbeidsvoorwaarden<br />
en het ontlopen van werkgeversverplichtingen.<br />
Dat moet bestreden worden. Ook in Nederlands<br />
belang. Daarom ben ik ook voorstander van<br />
overgangstermijnen voor werknemers uit nieuwe<br />
PROGRAMMA IN HET KORT<br />
De fi nanciële, economische en klimaatcrisis<br />
bedreigen onze welvaart. Problemen die de<br />
afzonderlijke lidstaten onmogelijk alleen kunnen<br />
oplossen, maar die problemen kunnen wel een<br />
mogelijkheid bieden voor de Europese samenwerking<br />
zich te bewijzen. In het verleden is er<br />
te veel aan de markt overgelaten, nu is het tijd<br />
om bescherming te bieden. De <strong>PvdA</strong> pleit voor<br />
hervorming en toezicht van de internationale<br />
fi nanciële markten en coördinatie van crisismaatregelen<br />
binnen Europa.<br />
Europa heeft een sterke positie in de wereld<br />
naast landen als Amerika en China. De <strong>PvdA</strong><br />
vindt dat de Europese Unie de komende periode<br />
geen nieuwe verplichtingen aan moet gaan tot<br />
verdere uitbreiding. Voor de landen die reeds<br />
onderhandelen over lidmaatschap, geldt dat<br />
strikte naleving van de toetredingsvoorwaarden<br />
is vereist. Ontwikkelingslanden worden fi nancieel<br />
ondersteund bij de aanpassing aan klimaatverandering<br />
door de instelling van een klimaatfonds<br />
dat wordt gefi nancierd uit de opbrengsten<br />
van CO2 –rechten.<br />
De <strong>PvdA</strong> investeert in duurzame banen en kiest<br />
voor bescherming van werknemers, consumenten<br />
en het milieu. Europese ondernemingsraden<br />
moeten meer zeggenschap krijgen bij strategische<br />
besluiten binnen ondernemingen. Het MKB<br />
moet meer toegang krijgen tot krediet en garanties.<br />
Lidstaten bepalen zelf welke publieke diensten<br />
zij aan hun burgers aanbieden. Dat geldt<br />
ook voor pensioenen, zorg en onderwijs. Om<br />
onze sociale doelstellingen volledig te bereiken<br />
kiezen we op sommige terreinen voor Europees<br />
beleid naast nationaal beleid.<br />
Arbeidsmigratie kan een oplossing bieden<br />
voor tekorten op de Europese arbeidsmarkt;<br />
lidstaten bepalen echter zelf hoeveel migranten<br />
zij toelaten en dit mag niet ten koste gaan<br />
van de ontwikkeling van de armste landen.<br />
Grensoverschrijdende illegale praktijken zoals<br />
mensenhandel, terrorisme en (belasting)fraude,<br />
worden gezamenlijk in Europa bestreden.<br />
De <strong>PvdA</strong> pleit voor minder regels, minder uniformiteit,<br />
meer gezag naar buiten, meer vertrouwen<br />
van binnen. De <strong>PvdA</strong> kiest voor een democratisch,<br />
sociaal, rechtvaardig en duurzaam Europa,<br />
een Europa dat de grote wereldwijde uitdagingen<br />
met gezag tegemoet kan treden.<br />
PROGRAMMACOMMISSIE<br />
Het programma werd opgesteld door een verkiezingsprogrammacommissie,<br />
bestaande uit Dick<br />
Buursink, Rudy Rabbinge, Monika Sie, Monica<br />
den Boer, Auke Blauwbroek, Paul Bordewijk,<br />
Diederik Samsom, Hilde Laffeber, Marije<br />
Laffeber, Sjoera Dikkers, Jan Marinus Wiersma,<br />
Pieter Paul Slikker (secretaris) en Manon<br />
Korthals (ondersteuning), De commissie stond<br />
onder leiding van Jan Pronk.<br />
mei 2009 ROOD 19
lidstaten. Dit is al het geval met werknemers uit<br />
Bulgarije en Roemenie.<br />
Oneerlijke concurrentie, bijvoorbeeld op werktijden<br />
en arbeidsomstandigheden, moet worden<br />
voorkomen. Het profi jt hiervan kan omgezet worden<br />
in bijvoorbeeld nieuwe werkgelegenheid. Wij<br />
willen immers een bloeiende economie in een<br />
pluriform Europa. Zo krijgt dat ook in Nederland<br />
gestalte. En zo kan economische vooruitgang<br />
ingezet worden voor een sociaal Europa, met een<br />
vangnet voor de rechten van werknemers.’<br />
Hans Bosch<br />
‘Uitbreiding’<br />
‘De jongste uitbreiding van de EU met tien nieuwe<br />
lidstaten heeft de discussie over verdere uitbreiding<br />
en het tempo waarin dat kan, opnieuw<br />
aangewakkerd. Het <strong>PvdA</strong>-verkiezingsprogramma<br />
sluit verdere uitbreiding niet principieel uit, maar<br />
koppelt deze wel nadrukkelijker aan voorwaarden.<br />
Strikte naleving van de “Kopenhagen-criteria” zijn<br />
belangrijk. Hiermee worden mensenrechten en<br />
democratie belangrijke toetsstenen.<br />
Hoewel eerdere toezeggingen aan Kroatië, Turkije<br />
en Macedonië moeten worden nagekomen, geldt<br />
ook voor hen dat ze aan alle voorwaarden moeten<br />
voldoen. Uiteraard is Turkije een land dat om<br />
uiteenlopende redenen extra aandacht verdient.<br />
De deur gaat dus niet op slot, maar wordt zeker<br />
ook niet verder opengezet. Het is inmiddels<br />
duidelijk dat de recente uitbreiding econo-<br />
20 ROOD mei 2009<br />
Martin Siecker<br />
‘Stimuleren van samenwerking ’<br />
‘De huidige EU is ooit begonnen als een succesnummer van buitenlandse<br />
politiek: nooit meer onderling oorlog maken in Europa. Later kwam de economische<br />
politiek erbij en weer later kwam de ontwikkeling van wat we nu het<br />
Europese sociale model noemen. Dat model komt weliswaar nog niet in de<br />
buurt van het ideaal van een eerlijke verdeling van kennis, macht en inkomen,<br />
maar het toont in ieder geval een veel groter gevoel van mededogen en voor<br />
solidariteit dan maatschappelijke systemen op andere continenten. In de loop<br />
van de afgelopen vijftig jaar is de EU uitgebouwd tot het succes dat het nu is.<br />
De <strong>PvdA</strong> heeft altijd vooropgelopen bij het stimuleren van samenwerking in Europa en dat is ook<br />
terug te vinden ons verkiezingsprogramma. Daar moeten we vooral mee doorgaan, vooral om dat<br />
Europese sociale model uit te venten in andere delen van de wereld. Dat moet in Europees verband,<br />
deels uit welbegrepen eigenbelang. Nederland is slechts een muis die tot niet veel meer in staat is<br />
dan wat gepiep in de woestijn van de internationale politiek. Als je piept namens Europa, wordt dat<br />
geluidje vanzelf versterkt tot het getrompetter van de kudde olifanten op wiens rug je dan meelift.<br />
Niet verkeerd voor een muis.’<br />
misch nieuwe voordelen heeft opgeleverd.<br />
Desondanks is de perceptie van de gemiddelde<br />
Nederlander een andere: de concurrentie van<br />
bijvoorbeeld Poolse werknemers wordt als een<br />
negatief gevolg van de uitbreiding ervaren.<br />
Het is dus logisch dat de <strong>PvdA</strong> ervoor gekozen<br />
heeft om het goede nabuurschap met<br />
een groot aantal landen verder uit te bouwen<br />
om van daaruit een eventuele toetreding te<br />
bezien. Uiteraard dient dan zeker ook gekeken<br />
te worden naar de draagkracht binnen de EU.<br />
Belangrijke randvoorwaarde is de hervorming<br />
van de Europese begroting. Het gaat ons bij<br />
uitbreiding van de EU als sociaaldemocraten<br />
ook om versterking van de democratie, de men-<br />
senrechten en de economie in de kandidaatlidstaten.<br />
Dat zullen we in de toekomst meer<br />
moeten benadrukken.’<br />
Marijke Clerx<br />
‘Arbeidsmarkt’<br />
‘Als de kredietcrisis één ding duidelijk maakt,<br />
is het dat er niet te eenzijdig op de (fi nanciële)<br />
dienstensector moet worden geleund. De<br />
maakindustrie is onmisbaar om nieuwe vindingen<br />
concreet en uitvoerbaar te maken en<br />
weer verder te ontwikkelen. Clusters zoals die<br />
ontstaan rond de driehoek Eindhoven, Aken,<br />
Leuven zijn dragers van innovatie en voor heel<br />
Europa belangrijk. De EU draagt via structuurfondsen<br />
bij en de Europese Investeringsbank<br />
(EIB) helpt het industriebeleid te ontwikkelen.<br />
Dit past in de Lissabon strategie en ons verkiezingsprogramma<br />
biedt aanknopingspunten om<br />
deze strategie versterkt door te zetten.<br />
De crisis biedt ook kansen. Onder de huidige<br />
massaontslagen, werktijdverkorting en deeltijd<br />
WW gaat een krappe arbeidsmarkt schuil. Die<br />
zal zich manifesteren zodra de economie weer<br />
aantrekt. Ondernemingen blijken zich daarvan<br />
zeer bewust. De werktijd die nu vrijvalt, wordt<br />
dan ook aangegrepen om mensen bij te scholen<br />
en daarmee voor te bereiden op de eisen die<br />
de toekomstige arbeidsmarkt stelt.<br />
De maatregelen in het bijgestelde coalitieakkoord<br />
steunen de arbeidsmarkt, geven bedrijven<br />
meer lucht en stellen alles in het werk om<br />
jeugdwerkloosheid te voorkomen. Er is een<br />
koers ingezet richting een Green New Deal, met<br />
een schonere, socialere en slimmere economie.<br />
Daar staat de <strong>PvdA</strong> voor, ook in het Europees<br />
verkiezingsprogramma.’
Louis Meuleman<br />
‘Green New Deal’<br />
‘Met ons progressieve en duidelijke verkiezingsprogramma<br />
kan ik direct aan de slag. De <strong>PvdA</strong><br />
staat voor een krachtig en sociaal klimaat- en<br />
energiebeleid. Dat betekent dat we investeren in<br />
een sociale Green New Deal. Daarin is de <strong>PvdA</strong><br />
uniek, want wij zorgen ervoor dat de gevolgen<br />
van de crisisaanpak niet op kwetsbare groepen<br />
worden afgewenteld. We staan ervoor, in<br />
Nederland en in Europa, dat veel nieuwe banen<br />
ontstaan in duurzame energie en in andere<br />
groene sectoren. Dat moet door grootschalige<br />
investeringen zoals een supersnel Europees<br />
hoogspanningsnet, maar ook door projecten van<br />
onderop te stimuleren. Daarom heb ik een grote<br />
Europese prijs voor lokale ‘Duurzame Deals’<br />
voorgesteld.<br />
Wij investeren in een duurzame landbouw en<br />
plattelandsontwikkeling en maken een eind aan<br />
het verouderde Europese landbouwbeleid dat op<br />
subsidies is gebaseerd. Boeren hebben de toekomst,<br />
maar we willen dat ze wel duurzaam produceren.<br />
Dan is het ook terecht dat ze een goed<br />
inkomen krijgen, door kwaliteit te leveren en door<br />
bijvoorbeeld landschapsbeheer.<br />
De <strong>PvdA</strong> vindt dat een krachtig en toekomstgericht<br />
Europees milieu-, energie- en duurzaamheidsbeleid<br />
ook goed voor Nederland is. Een<br />
gelijk speelveld, met gelijke kansen. Maar ook<br />
hierbij vergeet de <strong>PvdA</strong> de internationale solidariteit<br />
niet. De mondiale voedsel- en watercrisis stelt<br />
ons voor grote uitdagingen. Europa moet dan<br />
ook mondiaal zijn verantwoordelijkheid nemen,<br />
en een voorbeeld zijn. Als wij voorgaan in een<br />
duurzame toekomst, zal ons dat ook economisch<br />
veel opleveren.<br />
Op donderdag 4 juni gaat het echt om een<br />
belangrijke keuze: een duurzaam Europa of kortetermijn-denken.<br />
Ik denk dat zeker jonge kiezers<br />
niet zullen twijfelen!’<br />
Judith Merkies<br />
‘Resultaten zien’<br />
‘Een jaar geleden had ik een debat over Hoe<br />
communiceer je Europa? Het debat ging heen en<br />
weer, over legitimiteit, democratische tekorten,<br />
peilingen en eurobarometers. Ik deed ook een<br />
duit in het zakje: misschien moest Europa niet<br />
de hele tijd worden uitgelegd, mensen willen<br />
gewoon resultaten zien. Europa is immers als<br />
een koffi ezetapparaat: het is niet nodig om precies<br />
te weten hoe het er van binnen uit ziet. Als<br />
het apparaat maar werkt, en de koffi e lekker is.<br />
De <strong>PvdA</strong> wil voorbij aan de discussie over instituties<br />
en procedures. Graag praten waar het<br />
eigenlijk om moet gaan: politiek, visie en beleid.<br />
Er zijn genoeg vragen die schreeuwen om een<br />
grensoverschrijdende, Europese aanpak. Denk<br />
aan de economie, het klimaat en energie. Maar<br />
het is waar, alleen als burgers weer meer vertrouwen<br />
hebben in Europa, de scepsis overbrugd<br />
kan worden en de burger zich betrokken voelt,<br />
De kandidaten<br />
kan Europa echt doortastend optreden. Hoe wil de<br />
<strong>PvdA</strong> dat doen? Eigenlijk draait alles om duidelijkheid<br />
en transparantie. Dus, liever met de burger<br />
vooraf praten, dan hem achteraf met al gedane<br />
beslissingen confronteren.<br />
Niet koffi edik kijken, maar concreet aangeven wat<br />
Nederland nodig heeft, wat sociaaldemocratische<br />
doelen zijn die wij juist in Europees verband<br />
samen kunnen bereiken. En natuurlijk, samen aan<br />
het bakkie troost, open en eerlijk de resultaten<br />
bespreken.’<br />
Lo Breemer<br />
‘Europa en de Wereld’<br />
‘De Europese samenwerking heeft niet tot één<br />
gemeenschappelijk buitenlands beleid geleid –<br />
laat staat tot één Europees leger. Toch is er ook<br />
op deze terreinen een groeiende samenwerking<br />
ontstaan – die samenwerking kan en moet verder<br />
uitgebouwd worden, want áls Europa het over<br />
onderwerpen op dit terrein eens is, zijn oplossingen<br />
nabij. Het eensgezinde optreden in de<br />
Kosovo-crisis is daarvan een voorbeeld – het niet<br />
eensgezinde optreden in het Midden Oostenconfl<br />
ict eveneens. Bij het bevorderen van vrede en<br />
veiligheid spelen veel zaken een rol. Het Europese<br />
<strong>PvdA</strong>-verkiezingsprogramma besteedt er een apart<br />
hoofdstuk aan (Europa en de Wereld) dat ik met<br />
trots als kandidaat voor het Europees Parlement<br />
tot het mijne maak. Veiligheid is een breed concept,<br />
waarbij ook gesproken moet worden over de<br />
mei 2009 ROOD 21
ol van civiele organisaties, samenwerking op<br />
militair- en niet-militair gebied, ook met niet-specifi<br />
ek Europese internationale organisaties; het<br />
belang van de handhaving van de mensenrechten,<br />
altijd en overal. Duurzame vrede is alleen<br />
mogelijk, wanneer ook aandacht wordt besteed<br />
aan een duurzame energievoorziening, de bedreiging<br />
van het klimaat en aan mechanismen om<br />
internationale confl icten vreedzaam te beslissen.<br />
Het Europees Parlement dient en kan hierbij een<br />
groeiende rol spelen.’<br />
René Cuperus<br />
‘De gewone man/vrouw<br />
beschermen’<br />
‘Een sterker Europa naar buiten en een meer<br />
bescheiden Europa naar binnen, dat is het<br />
Europees verkiezingsprogramma in één zin<br />
samengevat. Onder leiding van Jan Pronk is een<br />
programma opgesteld waarmee de <strong>PvdA</strong>, serieuzer<br />
dan andere partijen, belangrijke conclusies<br />
trekt uit het Europa-debat in Nederland van de<br />
afgelopen jaren.<br />
De economische wereldcrisis van dit moment<br />
laat zien dat we Europa harder nodig hebben dan<br />
ooit, maar dan wel een ander Europa. Europa<br />
is als samenwerkingsverband van voormalige<br />
erfvijanden historisch gezien nog altijd onovertroffen.<br />
Maar de laatste decennia was de EU te<br />
veel een doorgeefl uik van neoliberale mondiali-<br />
22 ROOD mei 2009<br />
Jannewietske de Vries<br />
‘Europa: rijk van identiteiten’<br />
‘Het is tijd voor bezinning op de verworvenheden van Europa en voor nieuwe<br />
prioriteiten. Europa is een halve eeuw geleden opgebouwd met daadkracht en<br />
ambitie van mensen met idealen. Geen nieuwe wereldoorlog meer, geen economische<br />
crises en geen massawerkloosheid. Begonnen met een groot draagvlak<br />
onder de bevolking, van onderop. Voor die idealen waren we bereid autonomie<br />
in te leveren.<br />
Dat draagvlak neemt af. Visie lijkt te verdwijnen in verfi jning van regelgeving en<br />
bureaucratie. Europa wordt geassocieerd met uniformiteit, afstandelijke besluitvorming<br />
en uitholling van de nationale welvaart. Dat is een perceptie waar we mee te maken hebben,<br />
hoe onjuist en ongenuanceerd die soms ook is.<br />
Er is geen Europa-gevoel. Mensen hebben een nationale identiteit of - vaker nog - een regionale<br />
identiteit én ze voelen zich wereldburger. De Europese dimensie verdwijnt in dat palet. Toch ligt daar<br />
het fundament voor draagvlak voor de Europese gemeenschap. Naast het zorgen voor duurzame<br />
economische en sociale ontwikkelingen, moeten we nu zorgen voor meer aandacht voor de culturele<br />
diversiteit en differentiatie die daarbij hoort. Meer aandacht voor het behoud en de ontwikkeling<br />
van nationale en regionale identiteiten. Door de ander beter te leren kennen, respect te hebben voor<br />
verschil en daarmee ook het waarderen van verschil in aanpak binnen Europa. Het begrip Europeaan<br />
laden met die veelkleurigheid van regionale identiteiten. Daarmee krijgt Europa een nieuwe dimensie;<br />
daarmee wordt Europa van alle inwoners. Dat zie ik als een opdracht van de <strong>PvdA</strong> in Europa.’<br />
sering. Pas recent heeft de Europese Unie laten<br />
zien een buffer te kunnen zijn tegen de negatieve<br />
gevolgen van de globalisering. Zonder de euro<br />
was Nederland IJsland geweest! Tegelijk heeft<br />
de oplossing van de bankencrisis opnieuw het<br />
belang onderstreept van de nationale staat én de<br />
nationale belastingbetaler.<br />
De overmoed van het neoliberale Europa, met<br />
zijn schaalvergroting en Angelsaksische arbeidsverhoudingen,<br />
waarbij alles draait om handel en<br />
beurskoersen, was niet wat de Europese pioniers<br />
voor ogen stond. Europa mag niet geleid worden<br />
door de korte termijn belangen van de lobby´s<br />
van grote bedrijven, maar moet vooral de gewone<br />
man/vrouw beschermen. Sociaaldemocraten<br />
moeten zich verplichten de cultuur en verhoudingen<br />
van de Europese sociale markteconomie in<br />
ere te herstellen.’<br />
Marijke Drees<br />
‘Biodiversiteit’<br />
‘In ons verkiezingsprogramma is aandacht<br />
voor behoud van biodiversiteit, de soortenrijkdom<br />
van planten en dieren. Daar zet ik me<br />
voor in en, gelukkig, Europa ook. Zo bestaan<br />
de Europese Vogelrichtijn en de Habitatrichtijn<br />
(Instandhouding van alle natuurlijk in het wild<br />
levende vogelsoorten en waarborgen van de<br />
biologische diversiteit). Deze richtlijnen zijn<br />
opgenomen in de Nederlandse wetgeving en<br />
inmiddels is er een netwerk van natuurgebieden<br />
van Europees belang.<br />
Toch is de achteruitgang van onze natuur nog<br />
niet gestopt. zeldzame soorten worden zeldzamer.<br />
Onder andere omdat de natuurgebieden in<br />
Nederland te klein zijn. Een typisch Nederlands<br />
probleem, in veel andere landen zijn de gebieden<br />
groter. Dat moeten we dus ook in Nederland oplossen<br />
door de natuurgebieden te vergroten en te<br />
verbinden.<br />
Europa kent ook regelgeving op het gebied van<br />
dierenwelzijn. Zo zijn er Europese regels in voorbereiding<br />
waardoor het vangen van muskusratten<br />
met de verdrinkfuik wordt verboden. Bij deze<br />
methode lijdt het dier lang, voordat het dood is.<br />
Het is goed dat Europa daar iets aan probeert<br />
te doen. Iets wat ik, ook in het licht van ons<br />
verkiezingsprogramma,van harte toejuich.’
Tekst René Cuperus Illustratie Moker Ontwerp<br />
opinie<br />
Het debat over de Europese samenwerking dreigt volgens René Cuperus te verzanden in een strijd tussen<br />
nationalistisch links en internationalistisch links. Hoe kan de <strong>PvdA</strong> daarin een bemiddelende rol spelen?<br />
De spagaat van Europa<br />
De Nederlandse samenleving zit nog altijd niet lekker in zijn vel.<br />
De afschuwelijke moordaanslag op Koninginnedag in Apeldoorn<br />
– daad van een individu bij wie kennelijk de stoppen waren<br />
doorgeslagen– heeft ook zijn weerslag op het humeur van het<br />
land. Bij alle materiële welvaart en luxe, knagen onbehagen en desoriëntatie<br />
aan het zelfvertrouwen van onze samenleving.<br />
Sociologen meten de sociale kwaliteit van een samenleving wel af aan de<br />
omgang tussen vreemden. Hoe gaan mensen die elkaar niet kennen met<br />
elkaar om, op straat, in de publieke ruimte? Overheerst er dan vertrouwen<br />
of treden mensen elkaar angstig of argwanend tegemoet? In het huidige<br />
Nederland lijkt het onderling vertrouwen eerder af dan toe te nemen, en dat<br />
is een alarmerende ontwikkeling die met alle kracht gekeerd moet worden.<br />
Onze eigen Frans Timmermans heeft hier onlangs een mooi verhaal over<br />
gehouden. Zijn 5-mei lezing. Over hoe onze samenleving na de verzuiling<br />
in zekere zin losgeslagen is van zijn ankers. En dat dat zowel positieve,<br />
bevrijdende effecten heeft gehad (emancipatie en ontvoogding), als ook<br />
negatieve gevolgen, zoals verlies van oriëntatie, gezag en identiteit. ‘Het<br />
is misschien een vreemde vaststelling, maar de ontketening heeft ons niet<br />
alleen vrijgemaakt van dwang, maar lijkt ons ook te hebben losgeslagen van<br />
enkele van de ankers die iedere gemeenschap, die ieder mens in z’n leven<br />
nodig heeft. Wij leven in het nu, los van ons verleden, los van onze toekomst,<br />
los van het weefgetouw van de geschiedenis dat ons een plaats geeft<br />
in de wereld om ons heen,’ aldus Timmermans die, relatief openhartig voor<br />
een Europees staatssecretaris, ook analyseert hoe juist de buiten onze grip<br />
uitdijende Europese Unie voor veel mensen als een bedreiging van eigenheid<br />
en identiteit wordt ervaren.<br />
En extra lastig voor sociaaldemocraten: dat gevoel over Europa blijkt ook<br />
nog eens sterk ongelijk verdeeld te zijn. Het is vervelend om vast te stellen,<br />
maar de Franse, Nederlandse en Ierse grondwetsreferenda lieten<br />
een grote sociale ongelijkheid zien waar het ging om steun voor<br />
het Europese integratieproces. Well to do-hogeropgeleiden<br />
stemden massaal ja, minder bemiddelde lageropgeleiden<br />
stemden massaal nee. Dat is zorgwekkend. De Europese<br />
integratie maakt deel uit van een mondialiseringsproces<br />
waarin voor hoogopgeleiden veel te winnen valt,<br />
maar waarin laagopgeleiden eerder geconfronteerd<br />
worden met concurrentie op de arbeidsmarkt<br />
vanuit landen met een veel lager loonpeil en met<br />
afbraak van beschermingsconstructies. De Europese<br />
sociaaldemocratie heeft hier te weinig tegenspel<br />
geboden. De economische crisis van dit moment<br />
moet haar nu tot een grondige herziening dwingen.<br />
Maar dan moet links zich niet laten verdelen door<br />
Europa. In een debat dat ik onlangs had ‘met links<br />
onder elkaar’, namelijk met de nummer 3 van de Europese<br />
kandidatenlijst van de SP, Nicole van Gemert, en de<br />
nummer 3 van de kandidatenlijst van GroenLinks, Marije<br />
Cornelissen, was dat precies wat er gebeurde. De dames van<br />
SP en Groenlinks vlogen elkaar charmant in de haren over Meer<br />
of Minder Brussel, nationalistisch links tegenover internationalistisch links,<br />
‘eigen arbeider eerst’ tegenover ‘alle arbeiders solidair’. Het leek wel een<br />
links-interne klassenstrijd over Europa. Tussen SP en GroenLinks overheersen<br />
culturele stijl- en smaakverschillen: men neemt elkaar waar als chicelitair<br />
tegenover ordinair en volks.<br />
In dit soort debatten kan de <strong>PvdA</strong> losjes de rol van bemiddelaar en gulden<br />
middenweg ineen spelen. De <strong>PvdA</strong> behoort immers precies de optelsom,<br />
de verzoening, de spagaat tussen te fanatieke Europese en te fanatieke anti-<br />
Europese opvattingen te zijn. Elitair en volks, chic en ordinair tegelijk.<br />
Het platte debat ‘voor of tegen Europa’ is een volstrekt non-debat. Niemand<br />
wil uit de Europese Unie stappen. Iedereen is voor Europese samenwerking.<br />
Met mate en in bescheidenheid, al naargelang de aard van de vraagstukken.<br />
Maar politiek moet gezag en vertrouwen herwinnen en dat kan alleen<br />
wanneer traditie en modernisering gecombineerd worden, wanneer bij alle<br />
opgewonden retoriek over een totaal veranderende wereld ook verhelderd<br />
wordt wat men waard vindt te behouden.<br />
Wat in een identiteitsonzekere samenleving gevaarlijk contraproductief<br />
werkt, zijn fatalistische verhalen over de zelfopheffi ng van de natiestaten,<br />
omdat die immers in de nieuwe wereldorde niets meer zouden voorstellen.<br />
De zelfopheffi ng van Nederland: dat is wel het laatste waar deze Europese<br />
verkiezingen over zouden moeten gaan.<br />
René Cuperus is de schrijver van het boek: De wereldburger bestaat niet (Bert<br />
Bakker): over de ongemakkelijke achtergronden van de opmars van rechts en<br />
links populisme in Europa<br />
mei 2009 ROOD 23
De staatssecretaris van Europese Zaken Tekst Jan Schuurman Hess Foto minbuza.nl<br />
Angst of hoop,<br />
De Europese verkiezingen worden spannend,<br />
denkt staatssecretaris van Europese Zaken Frans<br />
Timmermans. ‘Het gaat er straks om of de politiek<br />
van angst, waar Geert Wilders voor staat en die<br />
in twintig jaar is opgebouwd, wordt omgebogen<br />
naar een politiek van hoop en perspectief.<br />
Dat is de wezenlijke inzet op 4 juni.’<br />
Frans Timmermans over de verkiezingen.<br />
24 ROOD mei 2009<br />
Frans Timmermans is getergd over een vraaggesprek,<br />
eerder die week, bij Pauw & Witteman. Het PVV-Kamerlid<br />
Hero Brinkman zei in dat programma dat er geen<br />
imams in het leger zouden mogen worden opgenomen,<br />
en dat Nederlandse soldaten met een moslim achtergrond ook<br />
geen aanspraak zouden mogen maken op geestelijke bijstand<br />
in het leger omdat die jongens een dubbele nationaliteit zouden<br />
hebben.<br />
DIEP GERAAKT<br />
‘Die uitspraken hebben me zo diep geraakt. Die jongens gaan<br />
voor Nederland naar de oorlog in Afghanistan met het risico<br />
dat ze worden doodgeschoten en dan durft die Brinkman te<br />
betwijfelen of die jongens loyaal zijn aan de Nederlandse samenleving!<br />
Ze dragen een Nederlands uniform en zetten hun leven<br />
op het spel voor de vrijheid, voor waarden en normen van de<br />
Nederlandse samenleving!<br />
Hoe durven ze zoiets te beweren! Gaan we mee in die politiek<br />
van de angst, of kiezen we voor de politiek van de hoop, van de<br />
samenwerking en het perspectief, zoals Barack Obama voorstaat.<br />
Kiezen we voor de makelaars in angst, voor de “losers”,<br />
of voor de mensen die zich willen verbinden en voor de hoop<br />
kiezen. Dat is de inzet op 4 juni.’<br />
NEDERLANDSE TRADITIE<br />
De politiek van de angst is volgens Frans Timmermans ruim<br />
twintig jaar geleden ontstaan en bereikt nu, in de Nederlandse<br />
samenleving, haar hoogtepunt. ‘De makelaars in angst, zoals ik<br />
ze noem, kiezen altijd voor de gemakkelijkste vijand en nu is dat<br />
de islam. Wat mij in de hoogst mogelijke mate ergert, is dat een<br />
intellectuele elite zich onder het mom van de verdediging van<br />
vrijheden aansluit bij de makelaars in angst. Dat past overigens<br />
in een eeuwenoude, Nederlandse traditie: minderheden zijn hier<br />
van oudsher bevreesd dat een nieuwe minderheid hen zal overheersen.<br />
Die angst gold vroeger katholieken, daarna socialisten<br />
en nu moet de islam het ontgelden. Maar onze geschiedenis
dat is de keuze<br />
leert ook dat wij heel goed in staat zijn met minderheden om<br />
te gaan, en een nieuwe balans te vinden. Daarom komt het er<br />
bij de verkiezingen op 4 juni ook zo op aan. Hoe benaderen wij<br />
de nieuwe Nederlanders? Het gaat niet alleen om de vraag: wat<br />
kunnen jullie voor ons betekenen, maar ook om de vraag wat<br />
wij voor de nieuwe Nederlander kunnen doen.’<br />
OPTIMISTISCH<br />
Timmermans is ervan overtuigd dat de samenwerking binnen<br />
de Europese Unie van groot belang en zelfs noodzakelijk is voor<br />
het oplossen van de economische problemen, de klimaatproblemen<br />
en voor de veiligheid. Hij meent dat Europa een goede<br />
uitgangspositie heeft.<br />
‘Ten opzichte van China en Rusland, Brazilië en India heeft<br />
Europa een zeer hoogstaand onderwijssysteem, we hebben<br />
goede sociale verhoudingen, een redelijk inkomensniveau.<br />
We kunnen de kansen pakken die ons geboden worden, maar<br />
we moeten ons dan wel bevrijden van de angst voor de bui-<br />
tenwereld. Weet je, ik ben de laatste maanden intensief bezig<br />
met de viering van de vierhonderd jaar oude banden tussen<br />
Nederland en New York. Wanneer je je realiseert dat achttien<br />
mannen in een piepkleine houten boot stapten en de oceaan<br />
opvoeren, nieuwe, onbekende verten tegemoet… Van de moed<br />
die daarvoor nodig was, kunnen wij nog iets leren. Ik ben optimistisch.<br />
Binnen de Europese Unie kunnen wij alles organiseren<br />
wat we niet meer nationaal kunnen oplossen. Onze economie<br />
wordt niet meer belemmerd door nationale grenzen. We staan<br />
als tweede exportland, na Duitsland, op de ranglijst van de<br />
Europese Unie; we hebben Frankrijk, als piepklein land, gepasseerd;<br />
onze landbouwsector behoort tot de beste ter wereld.<br />
We hebben een overschot op de betalingsbalans en als het<br />
aardgas op is, spelen we nog steeds een rol in de verdeling van<br />
het gas in Europa. Draai het om en stel je voor dat nationale<br />
grenzen terugkeren... wat zou dat betekenen voor de havens van<br />
Rotterdam, voor Vlissingen, Delfzijl? Stel je voor wat het zou<br />
actueel<br />
‘Minderheden zijn hier van oudsher<br />
bevreesd dat een nieuwe minderheid<br />
hen zal overheersen’<br />
betekenen wanneer we niet de euro hadden, en in een Europa<br />
van beperkingen en grenzen zouden leven. Denk eens in wat dat<br />
zou betekenen voor de transportsector, voor de dienstensector<br />
in Nederland. Daarom moeten we een offensieve strijd aan met<br />
Wilders. We moeten ons bevrijden van de angst, ook in de Partij<br />
van de Arbeid.’<br />
SOCIAALDEMOCRATISCHE ROL<br />
Staatssecretaris Frans Timmermans hecht grote betekenis aan<br />
de rol van de sociaaldemocratische fractie in het Europees<br />
Parlement. Hij wijst er op dat de economische crisis heeft aangetoond<br />
dat een zichzelf regulerende, vrije, markt het alleen niet<br />
redt, en dat sociaaldemocraten in Europa daar jarenlang voor<br />
hebben gewaarschuwd. ‘Er bestaat in Europa een groeiende consensus<br />
om een nieuwe balans te scheppen tussen de private en<br />
publieke macht, maar we hebben een sterke socialistische fractie<br />
nodig in het Europees Parlement, dat straks door het Verdrag<br />
van Lissabon meer bevoegdheden zal krijgen. Dat is van belang<br />
voor werknemers, voor consumenten en de zwakkeren in de<br />
samenleving. We zijn met 500 miljoen Europeanen en in snel<br />
toenemende mate zal de economie zich regionaal ontwikkelen.<br />
China zal meer haar eigen markt ontwikkelen; de vraag uit de<br />
Verenigde Staten zal afnemen en wij zullen en kunnen in Europa<br />
goed voor ons zelf zorgen, zonder dat wij compromissen hoeven<br />
te sluiten op ons eigen sociaal-economisch model, zonder<br />
onze sociale verworvenheden op te geven.’<br />
mei 2009 ROOD 25
IN PVDA PLATFORM DEZE KEER: DE BONUSCULTUUR Tekst Eric van den Berg Foto Stockxpert<br />
Terwijl het internationale fi nanciële systeem de afgelopen maanden langzaam uiteenviel, bleven banken<br />
miljoenenbonussen uitbetalen aan hun medewerkers. De maatschappelijke en politieke verontwaardiging die<br />
volgden, leken veel bankiers niet te deren. Hoe ontstond de bonuscultuur eigenlijk? En hoe moet het anders?<br />
‘Je moet het in Nederland niet<br />
in je eentje proberen te regelen’<br />
Acht miljoen euro, dat nam topbankier<br />
Jan Peter Schmittmann eind vorig jaar<br />
nog mee naar huis. Van de bank waar<br />
hij jarenlang een leidinggevende rol had, de ABN<br />
Amro, was nog maar weinig over. Gerrit Zalm<br />
probeerde er in zijn nieuwe rol als topman van<br />
de restanten van ABN en Fortis nog een stokje<br />
voor te steken, maar de rechter besliste anders.<br />
Schmittmann kreeg zijn bonus.<br />
IEDEREEN EEN BONUS<br />
Tot voor kort was het uitdelen van miljoenenbonussen<br />
in het bankwezen schering en inslag.<br />
Niet alleen leden van de raden van bestuur<br />
kregen veel geld voor hun prestaties, ook lager<br />
personeel kon op grote sommen geld rekenen<br />
als doelen gehaald werden. Het fenomeen kent<br />
haar oorsprong in de investment banks van de<br />
jaren tachtig, legt hoogleraar Corporate Finance<br />
Kees Cools uit. ‘Investment bankers kunnen heel<br />
goed zien wat ze voor de bank verdienen,’ aldus<br />
Cools. ‘Dat zijn vaak miljoenen. Ze denken dan<br />
al snel: “Waarom zou ik daar niet één of twee<br />
procent van krijgen?” Daarna willen hun collega’s<br />
aan de andere kant van de straat ook een bonus.<br />
MEDIA<br />
Op 26 april kopt de Volkskrant:<br />
‘Brussel wil bonussen bij banken beperken’<br />
De Europese Commissie wil de bonussen en salarissen bij banken en beursgenoteerde<br />
bedrijven aan banden leggen. Ook ‘gouden parachutes’ bij ontslag hebben<br />
als het aan de Commissie ligt hun langste tijd gehad. Uitgangspunt is dat falend<br />
beleid niet beloond mag worden. Het is een voorstel van Europees Commissaris<br />
McGreevy (Interne Markt). Zeker is dat er ‘meer realisme in de beloningssystemen<br />
moet komen’, stelt een Commissiewoordvoerder. ‘Salarissen en andere vergoedingen<br />
dienen gekoppeld te worden aan werkelijk geleverde prestaties.’ McGreevy<br />
komt met aanbevelingen, niet met verplichte regels voor de lidstaten. Volgens de<br />
Commissie heeft zij niet de bevoegdheid om beloningsbeperkingen wettelijk op te<br />
leggen. Zou zij toch een poging wagen, dan wordt die vermoedelijk weggestemd<br />
door de EU-landen. Reeds bestaande Europese aanbevelingen uit 2004 over de salarissen<br />
bij beursgenoteerde bedrijven, worden tot nog toe nauwelijks nageleefd.<br />
26 ROOD mei 2009<br />
Langzaam maar zeker breidt zoiets zich dan als<br />
een olievlek over een sector uit. Uiteindelijk wil<br />
zelfs de toiletjuffrouw een bonus.’<br />
SLAG OM TALENT<br />
Kort voor de kredietcrisis bereikte de bonuscultuur<br />
haar hoogtepunt. ‘Bonanza-achtige toestanden,’<br />
herinnert Pauline van der Meer Mohr zich.<br />
Als hoofd Human Resources van ABN Amro<br />
betaalde zij in 2008 nog tientallen miljoenen aan<br />
bonussen uit aan topbankiers. Een beslissing<br />
die nu zwaar onder vuur ligt, maar die Van der<br />
Meer Mohr ‘tot de laatste snik’ zal verdedigen.<br />
‘Mensen begrijpen niet hoe moordend de slag<br />
om talent was, zelfs nog in 2007, het jaar waarover<br />
deze beloningen zich uitstrekten,’ aldus<br />
Van der Meer Mohr. ‘Als de toekomst van een<br />
medewerker vanwege een dreigende overname<br />
onzeker is, en hij/zij krijgt links en rechts mooie<br />
aanbiedingen van andere banken, dan is er maar<br />
één manier voor een bank om dat talent vast te<br />
houden: de bonus bij goed presteren te garanderen.’<br />
Binnen het internationale bankwezen was<br />
het doodnormaal dat complete teams overliepen<br />
van de ene bank naar de andere, simpelweg<br />
omdat die andere bank meer geld bood. ‘Als<br />
een fondsdirecteur wegloopt, en hij neemt zijn<br />
cliënten mee, dan kun je als bank miljarden kwijt<br />
zijn binnen twee á drie dagen,’ zegt Van der Meer<br />
Mohr. ‘Je kunt dan niet in je eentje als bank zeggen:<br />
“We doen niet mee aan die gekkigheid.”’<br />
PERVERSE EFFECTEN<br />
<strong>PvdA</strong>’er Trude Maas de Brouwer verleende als lid<br />
van de Raad van Commissarissen stilzwijgend<br />
medewerking aan de stijging van de bonussen.<br />
Formeel ging zij alleen over de beloning van de<br />
Raad van Bestuur, maar ‘we kregen wel eens een<br />
overzicht van de bonussen van de laag daaronder<br />
te zien. Daar schrokken we van.’ Maas kijkt<br />
met enige weemoed terug op de beslissingen van<br />
toen. ‘Achteraf kun je zeggen dat we ons te snel<br />
hebben laten overtuigen,’ aldus Maas. Zorgelijker<br />
nog dan de bonussen zelf echter vond Maas het<br />
gedrag dat ze opriepen. ‘Het Peijnenburg-effect,’<br />
noemt ze dat, een verwijzing naar de reclames<br />
waarin mensen zich in de vreemdste bochten<br />
wringen om een hap ontbijtkoek te bemachtigen.<br />
Om hun targets, en dus hun bonus binnen<br />
te halen gingen bankiers steeds ingewikkelder<br />
Begin april op Fembusiness.nl:<br />
‘Cees Maas scoort wel erg gemakkelijk’<br />
Een beursgenoteerde bank die het advies van de Commissie<br />
Maas opvolgt en zich primair richt op zijn klanten, zal zichzelf<br />
marginaliseren. Het meest fundamentele advies aan de bancaire<br />
sector in het rapport van de commissie Maas is dat de focus<br />
weer terug moet op de klanten. De afgelopen tien jaar waren<br />
het, naar Amerikaans voorbeeld, vooral de aandeelhouders en<br />
de op bonussen jagende managers die werden gediend. Met<br />
zo’n ‘terug naar de klant’-advies krijg je de handen van het volk<br />
op elkaar, maar hoe gemakkelijk is het om zo’n advies te verwezenlijken?<br />
Het grote probleem is dat een aan de beurs genoteerde<br />
bank zichzelf marginaliseert met zo’n beleid. Geen belegger<br />
is enthousiast als de bank waarin hij aandelen heeft, zegt dat de<br />
aandeelhouder niet langer op de eerste plaats komt.
fi nanciële constructies bedenken. ‘Innovatie<br />
werd goed beloond,’ aldus Maas. Helaas werden<br />
de soms enorme risico’s die ze daarbij namen,<br />
niet bestraft. Volgens Van der Meer Mohr en<br />
Cools is de kredietcrisis zelfs deels een gevolg<br />
geweest van de bonuscultuur. ‘Ik reken mezelf<br />
dat enorm aan,’ zegt Van der Meer Mohr. ‘Als je<br />
het goed deed, kon je ontzettend veel verdienen,<br />
maar als later bleek dat wat jij had bedacht bagger<br />
was, werd je daar niet op afgerekend.’<br />
GEDRAGSCODE VOOR BANKIERS<br />
Het is een kritiek die <strong>PvdA</strong>-fractielid Paul Tang<br />
onderschrijft. ‘Je beloningsbeleid moet stimuleren<br />
dat mensen verantwoorde risico’s nemen.<br />
Bonussen werden over een veel te korte periode<br />
uitgekeerd.’ De bonus zelf hoeft van Tang niet<br />
op de helling. De manier waarop die wordt uitgekeerd<br />
wel. ‘Het rapport van de commissie Maas<br />
Op 26 april valt op nos.nl te lezen:<br />
‘Excuses van topman ING’<br />
ING-bestuurder Timmermans biedt excuses<br />
aan voor het verloren vertrouwen in de<br />
banken. In het tv-programma Zembla zegt<br />
hij dat hij zich verantwoordelijkheid voelt<br />
voor het feit dat een aantal klanten hun<br />
vertrouwen is kwijtgeraakt. Hij spreekt<br />
tegen dat de bankwereld medeverantwoordelijk<br />
is voor de kredietcrisis. Ook zegt hij<br />
dat ING geen fouten heeft gemaakt en dat<br />
daarom van het teruggeven van bonussen<br />
geen sprake kan zijn.<br />
is wat dat betreft een goed begin,’ aldus Tang.<br />
Deze commissie, onder leiding van ex-topbankier<br />
Cees Maas, stelde begin april een gedragscode<br />
voor bankiers vast waarin ook het beloningsbeleid<br />
aan bod kwam. Bonussen moeten pas<br />
jaren na dato worden uitgekeerd en nooit meer<br />
bedragen dan het vaste salaris, zo bepleitte de<br />
commissie.<br />
WIE HOUDT ER TOEZICHT<br />
Of de aanbevelingen van de commissie daadwerkelijk<br />
zullen worden nageleefd, is de vraag.<br />
Maas en de zijnen hopen dat de Raden van<br />
Toezicht hun voorstellen zullen afdwingen. Van<br />
der Meer Mohr en hoogleraar Cools hebben daar<br />
echter weinig vertrouwen in, en hopen dat de<br />
Europese Centrale Bank of een andere vorm van<br />
gecoördineerd Europees toezicht de taak op zich<br />
neemt. ‘Je moet het in Nederland niet in je eentje<br />
proberen te regelen,’ zegt Van der Meer Mohr.<br />
‘Dan kun je het idee van Holland als fi nancieel<br />
centrum wel op je buik schrijven.’<br />
’Het oude denken,’ noemt Tang het idee dat<br />
zoiets alleen Europees geregeld zou kunnen worden.<br />
‘Als we één les hebben kunnen leren van de<br />
kredietcrisis, is het wel dat je niet mee moet gaan<br />
met anderen in het nemen van risico’s. Het zijn<br />
juist de eigenzinnige banken en toezichthouders<br />
die het relatief goed hebben gedaan, Santander<br />
en Spanje bijvoorbeeld, zijn redelijk ongeschonden<br />
uit de crisis gekomen.’<br />
Tang wil daarom dat De Nederlandsche Bank<br />
richtlijnen opstelt en afdwingt. ‘Ik heb daar bij de<br />
fi nanciële beschouwingen al om gevraagd. De<br />
platform<br />
DNB moet voor 1 mei met nieuwe regels komen,’<br />
aldus Tang.<br />
LAATSTE REDMIDDEL<br />
Doordat bijna alle banken nu grote verliezen<br />
draaien of bij de overheid aan het infuus liggen,<br />
heeft het probleem van de exorbitante bonussen<br />
zichzelf opgelost. ‘Tijdelijk tenminste,’ zegt<br />
Cools. De raden van bestuur krijgen nog steeds<br />
riante beloningen, maar groepen investment bankers<br />
worden niet meer voor tientallen miljoenen<br />
bij elkaar weggekocht. Alle betrokkenen zien<br />
deze luwte als een kans om de bonuscultuur aan<br />
te pakken. ‘Als er ooit een moment was dat er<br />
kon worden ingegrepen, is het nu,’ zegt Cools.<br />
Ondanks zijn felle verzet tegen de bonuscultuur<br />
is hij geen voorstander van overheidsingrijpen.<br />
Cools hoopt dat bankiers bij zichzelf te rade zullen<br />
gaan, en de bonuscultuur zullen matigen.<br />
‘Laten we wel wezen: de afgelopen jaar is het<br />
aandeel van de variabele beloningen in het inkomen<br />
van topbankiers vertienvoudigd. Wat heeft<br />
dat opgeleverd? Helemaal niets.’ Of bankiers<br />
ertoe in staat zullen blijken het eigen inkomen<br />
te matigen? Cools heeft er een hard hoofd in.<br />
‘Over vijftien jaar is het, ben ik bang, weer precies<br />
hetzelfde. De houding is er vooral een van “wat<br />
zeuren jullie nou?” Het ontbreekt bankiers aan<br />
historisch perspectief.’ Misschien is optreden<br />
door de overheid wel het laatste redmiddel.<br />
mei 2009 ROOD 27
Emine Bozkurt en het Europees Parlement<br />
‘Ik heb<br />
bewezen dat<br />
ik het kan’<br />
28 ROOD mei 2009
Tekst Jan Schuurman Hess Foto Hollandse Hoogte/Peter van Beek<br />
Het Luxemburg Plein was een van de mooiste klassieke pleinen van het negentiende eeuwse<br />
Brussel. Het stationsgebouw inspireerde schilders als Paul Delvaux, maar vooral ook René<br />
Magritte. Nu wordt het plein niet meer gedomineerd door stoomtreinen, maar door de grote<br />
gevel van het Europees Parlement. Op het plein zijn de terrassen en de cafés gebleven,<br />
de reizigers maakten plaats voor de Europeanen, de ambtenaren, de lobbyisten en de<br />
parlementsleden. Hier vertelt Emine Bozkurt over haar missie in het Europees Parlement.<br />
U<br />
woont zowel in Brussel als in Zaandam? ‘Mijn<br />
zoon, mijn man en ik zijn hier vier dagen in de<br />
week en drie in Zaandam, onze thuisbasis. Het<br />
was vanzelfsprekend dat ze mee gingen. Dat gaat<br />
heel goed. Straks gaat mijn zoon hier in Brussel<br />
naar school. We doen het als zo veel ouders die beiden werken.<br />
We verdelen de taken. Voor ik hier verkozen werd, heb ik goede<br />
afspraken gemaakt. Want alleen dan werkt het.’<br />
Emine Bozkurt staat bij de komende verkiezingen voor het<br />
Europees Parlement op de tweede plaats, achter lijsttrekker<br />
Thijs Berman. Waarom wilde zij zo graag naar het Europees<br />
Parlement, en waarom is dit werk voor haar zo belangrijk? Ze<br />
lacht en vertelt dat ze als jong meisje haar zinnen al op internationale<br />
samenwerking zette. Om die reden ook studeerde zij<br />
Europese Studies aan de Universiteit van Amsterdam. Het was<br />
haar wens en bedoeling om in Brussel te gaan werken. ‘In 2004<br />
werd ik meteen verkozen. Mij spreekt het niveau aan waarop je<br />
hier werkt. Het Europees Parlement neemt besluiten die voor<br />
een half miljard mensen van belang zijn. Bovendien vind ik het<br />
leuk om met mensen van verschillende nationaliteiten en achtergronden<br />
samen te werken. En het gaat me goed af.’<br />
Hoe verover je als nieuw parlementslid een positie tussen<br />
die ruim achthonderd anderen? Hoe vind je een plaats in<br />
een sociaaldemocratische fractie van meer dan tweehonderd<br />
mensen? ‘Ik ben onmiddellijk aan de slag gegaan met burgerrechten.<br />
Gelijke rechten voor iedereen is toch waar het om gaat<br />
in Europa. En dan moet je vervolgens binnen het parlement<br />
bewijzen dat je goed bent. Mijn eerste kans kwam via een<br />
commissie in het Europees Parlement die werd belast met de<br />
vrouwenrechten in Turkije. In het licht van de onderhandelingen<br />
met Turkije over toetreding<br />
‘Turkije is nu nog niet<br />
klaar voor toetreding’<br />
tot de Unie, werd dat een<br />
thema. Ik mocht hierover<br />
een rapport schrijven voor<br />
het Europees Parlement en<br />
dat is goed ontvangen. Ik<br />
heb kritisch en fair beschreven hoe de situatie toen was. Het<br />
rapport werd ook in Turkije en door de vrouwenbeweging goed<br />
ontvangen. Het was niet vanzelfsprekend dat dit rapport werd<br />
geaccepteerd, want een aantal landen wilde helemaal niet dat de<br />
onderhandelingen met Turkije zouden beginnen. En dit aspect,<br />
vrouwenrechten, leek hun een mooie stok om mee te slaan. Ik<br />
was erg blij dat het goed is afgelopen en dat alle internationale<br />
onderhandelingen die ik met alle verschillende partijen voerde,<br />
positief konden worden afgerond. Dat was voor mij het bewijs<br />
profi el<br />
dat ik het kon en dat daardoor de positie van 35 miljoen vrouwen<br />
in Turkije werkelijk verbeterd werd.’<br />
Wat is er dan concreet verbeterd? ‘Bestrijden van geweld<br />
tegen vrouwen was prioriteit nummer één. Eerwraak, opvanghuizen<br />
voor vrouwen. Op al die terreinen is er nu in Turkije<br />
veel gebeurd. Er zijn protocollen met de politie in het hele land<br />
afgesproken en eerwraak is nu een extra verzwarende omstandigheid<br />
in het strafrecht. Ziekenhuizen zijn er alert op en kunnen<br />
de politie bij een vermoeden van eerwraak informeren. Ruim<br />
300 duizend leerplichtige meisjes die anders niet naar school<br />
mochten of konden, gaan nu wel. Er zijn door de Turkse regering<br />
extra middelen ingezet voor het onderwijs aan meisjes. Het is de<br />
vrouw van premier Erdogan die zich persoonlijk hier voor heeft<br />
ingezet.’<br />
De Amerikaanse president Obama heeft onlangs aangedrongen<br />
op een lidmaatschap van de Europese Unie voor Turkije. Er was<br />
een onmiddellijke negatieve reactie van de Franse president,<br />
Nicolas Sarkozy. Wat is uw mening over de toetreding van<br />
Turkije tot de Europese Unie? ‘Turkije is nu nog niet klaar voor<br />
toetreding. Ze moeten nog hard werken aan hun democratie en<br />
aan het verkrijgen van gelijke rechten voor iedereen. Dat is nog<br />
een lange, moeilijke weg. Als Turkije snel en adequaat verandert,<br />
is het welkom. Als Obama de Turken kan inspireren die hervormingen<br />
snel door te voeren, is dat alleen maar winst.’<br />
Voor Emine Bozkurt was de belangrijkste gebeurtenis in de<br />
afgelopen vijf jaar de goedkeuring van een antidiscriminatie<br />
richtlijn die werd opgesteld. Emine Bozkurt was schaduwrapporteur.<br />
‘Dat betekent dat ik namens de sociaaldemocratische<br />
fractie onderhandelde bij het opstellen van de richtlijn. We<br />
hebben het nu voor elkaar dat discriminatie in alle gevallen<br />
in de Europese Unie wordt verboden. Homoseksuelen, vrouwen,<br />
minder validen en ouderen worden nu gelijk behandeld.<br />
Discriminatie moet hard aangepakt worden. In veel nieuwe<br />
lidstaten is op dit gebied nog weinig geregeld. Dankzij Europese<br />
regels is dit nu wel het geval.<br />
Op dit moment hebben echter de economische- en klimaatcrisis<br />
de hoogste prioriteit. Daarvoor hebben we Europese samenwerking<br />
nodig. Wouter Bos zei het duidelijk: zonder de Europese<br />
Unie zou Nederland nu in de zelfde positie verkeren als IJsland.<br />
Werk is onze speerpunt, in de campagne, in de komende periode<br />
in het Europees Parlement.’<br />
mei 2009 ROOD 29
varia<br />
Prijsvraag Wie heeft dit gezegd?<br />
30 ROOD mei 2009<br />
Breinbreker 28<br />
HORIZONTAAL: 1. Damesgymnastiek (15); 8. Een is geen, twee is half<br />
en drie is een paas.. (2); 9. Zij regeerde met harde hand (6 + 4); 11. Laat<br />
zien die klank! (4); 12. Huwelijk (14); 14. Eenkennige hemellichamen<br />
(9); 16. Gekke reep (4); 17. Oma van Wouter (6); 21. Vaarwel krantje (3);<br />
22. Die vogelverschrikker regelt de boel (7); 24. Het nawoord van die<br />
oude voetballer was niet naar waarheid (7); 25. Maakt niet geliefd (8);<br />
28. Slechts een paar letters vanwege alle hulp? (9); 30. Tegen je zin naar<br />
de cardioloog (3 + 3 + 2 + 2 + 4)<br />
VERTICAAL 1. Onafhankelijkheids idee (13); 2. Ambtenarenmis (15);<br />
3. Pijnlijk fl auw (3); 4. (Zonder) weerga (9); 5. Zoet, schijnheilig<br />
lichaamsdeel (5 + 5); 6. Leent hij waarnemers uit? (12); 7. Dom<br />
dier (4); 10. Dit heideplantje is onlangs 40 kilo afgevallen (5); 13. Geld<br />
lenen om een etentje te kunnen betalen (10); 15. Heden.nl (2);<br />
18. Studentendansfeest (3); 19. Bouwsteentje min vijftig (3); 20. Deze<br />
partner is gedeputeerde (2); 23. Kenmerk van een bal (3); 25. Als je neus<br />
opzij zat, zaten deze van voren (4); 26. Prinsessenslaapplaats (3); 27. Zij<br />
loopt niet voorop (4); 29. Zonder overdekking is die haan een sukkel (3)<br />
Stuur uw oplossing vóór 1 juli naar <strong>PvdA</strong>, redactie Rood,<br />
Postbus 1310, 1000 BH Amsterdam.<br />
De winnaar ontvangt een <strong>PvdA</strong>-Baseball cap.<br />
OPLOSSINGEN BREINBREKER 27: Horizontaal: 1. Verhuiscircus; 10. Oorlam; 11. Bi; 12. Edna; 13. Radiostilte; 14. Pit; 16. Sipke; 17. Elan of El An; 19. Duits; 23. Eer;<br />
24. Nageslacht; 25. AD; 26. Reet; 28. CS; 30. + 45.Stuivertje wisselen; 32. Zalm; 33. Re; 34. Luis; 35. Epo; 37. Mopperkont; 40. Toer; 41. Pas; 43. Waterkant; 45. Wisselen<br />
Verticaal: 1. Voorkeurstem; 2. Raad van Europa; 3. Isis; 4. Codicil; 5. Roet; 6. Codes; 7. Urn; 8. + 29. Slappe was; 9. Amsterdammertje; 11. Bos; 15. Ikea; 18. Natie;<br />
19. Decentraal; 20. USSR; 21. TA; 22. Schel; 27. ET; 29. zie 8 verticaal; 31. Tenoren; 32. Zitting; 36. Pop; 38. PS; 39. Toko; 42. WW; 43. We; 44. Te<br />
DE PRIJSWINNAAR VAN BREINBREKER 27 IS: Nol van ’t Riet uit Gouda. Hij ontvangt het WBS-jaarboek Op zoek naar een progressief Amerika.<br />
1<br />
3<br />
2<br />
4<br />
‘Ik leg alle adviezen onder mijn kussen,<br />
tot ik rechtop zit’<br />
Weet u van wie dit citaat is?<br />
1. Job Cohen 2. Wim Kok<br />
3. Joop den Uyl 4. Felix Rottenberg<br />
Stuur uw oplossing vóór 1 juli naar: <strong>PvdA</strong>, redactie Rood,<br />
Postbus 1310, 1000 BH Amsterdam of mail uw oplossing naar<br />
rood@pvda.nl. De winnaar ontvangt een <strong>PvdA</strong>-Baseball cap.<br />
Het citaat uit Rood nummer 2:<br />
‘In geouwehoer kun je<br />
niet wonen’<br />
was van Jan Schaefer.<br />
De winnaar van het <strong>PvdA</strong>verrassingspakket<br />
is Thijs den<br />
Ouwe uit Goes.
Uitgesproken<br />
AFFICHES EUROPESE<br />
VERKIEZINGEN<br />
In 1979 konden<br />
de kiezers voor<br />
het eerst naar de<br />
stembus voor<br />
het Europees<br />
Parlement. In<br />
2009 worden<br />
voor de zevende<br />
keer de verkiezingen<br />
gehouden<br />
voor het Europees<br />
Parlement. Met het oog op Europa van Gerrit<br />
Voerman en Nelleke van de Walle biedt een<br />
chronologisch overzicht van de affi ches die<br />
de partijen in hun verkiezingscampagnes<br />
hebben gebruikt.<br />
De wijze waarop de partijen zich op de posters<br />
aan de kiezer presenteren laat een duidelijke<br />
ontwikkeling zien: het aanvankelijke<br />
enthousiasme voor de Europese integratie is<br />
getaand, terwijl er een grotere nadruk wordt<br />
gelegd op de plaats van Nederland binnen de<br />
Europese Unie. Het rijk geïllustreerde boek<br />
geeft verder een korte beschrijving van de<br />
verkiezingsprogramma’s en van de thema’s<br />
die de campagnes hebben gedomineerd.<br />
Natuurlijk komen ook de campagnes van de<br />
<strong>PvdA</strong> uitgebreid aan bod.<br />
Gerrit Voerman is directeur van het<br />
Documentatiecentrum Nederlandse Politieke<br />
Partijen (DNPP) te Groningen. Nelleke van<br />
de Walle was student assistent bij het DNPP<br />
en werkt nu voor de onderzoeksdivisie van<br />
het UN Offi ce of the High Commissioner for<br />
Human Rights.<br />
Geïnteresseerd? Met onderstaande bon krijgt<br />
u ¤ 3,- korting op Met het oog op Europa.<br />
Korting voor <strong>PvdA</strong>-leden<br />
BON<br />
agenda<br />
Mei<br />
Zaterdag 30<br />
Meer Europa op straat<br />
Pvda-Amsterdam viert een feestje ter<br />
ere van de Europese verkiezingen! Met<br />
een Europa-ganzenbord met vragen en<br />
presentjes voor de kinderen, een Rad van<br />
Fortuin met Europese prijzen en een dj.<br />
Met onder anderen Mariëtte Hamer en de<br />
winnaar van EUtube. Presentatie: Kamran<br />
Ullah, oud-voorzitter Jeugdraad.<br />
Info: www.pvda.nl<br />
Op pvda.nl vindt u een actueel overzicht<br />
van alle campagne-activiteiten in het land.<br />
Zie ook de rubriek Nieuws uit de partij.<br />
Juni<br />
Met deze bon krijgt u 20 procent korting op het<br />
boek Met het oog op Europa van Gerrit Voerman<br />
en Nelleke van de Walle (ISBN 9789085068228).<br />
U betaalt geen ¤ 15,- maar slechts ¤ 12,-.<br />
U kunt deze bon inleveren bij de boekhandel of<br />
het boek bestellen via www.uitgeverijboom.nl.<br />
Deze actie is geldig tot 15 augustus 2009.<br />
Actienummer 90165283)<br />
Vrijdag 26<br />
Europa Landentour Heerlen<br />
Slotmanifestatie van de Europa landentour<br />
in Heerlen. Terugblik op de afgelopen<br />
twee jaar. En verder fi lmpjes, debat en de<br />
prijsuitreiking van de AMS fotoprijs.<br />
Info: www.alfredmozerstichting.nl<br />
Rood<br />
Ledenblad van de Partij van de Arbeid<br />
6e jaargang • nummer 2 • april 2009<br />
Colofon<br />
Rood is het positief/kritische ledenblad van<br />
de-Partij van de Arbeid waarin leden van de<br />
partij centraal staan. Leden worden van harte<br />
uitgenodigd te reageren op de inhoud van Rood<br />
en de redactie van ideeën, suggesties of-kopij<br />
te voorzien. Rood verschijnt zes maal per jaar<br />
en wordt gratis verspreid onder de leden van<br />
de <strong>PvdA</strong> in een oplage van 63.000-exemplaren.<br />
Niet-leden kunnen een abonnement aanvragen<br />
via de leden administratie (ledenadministratie@<br />
pvda.nl of 0900-9553). Rood verschijnt ook in<br />
gesproken vorm voor mensen met een leeshandicap.<br />
Info: FNB, tel.: (0486) 486486.<br />
Partij van de Arbeid<br />
Herengracht 54 / Postbus 1310<br />
1000 BH Amsterdam<br />
0900-9553 (lokaal tarief) / www.pvda.nl<br />
Redactieadres:<br />
Postbus 1310, 1000 BH Amsterdam<br />
rood@pvda.nl<br />
Redactie:<br />
Ottolien van Rossem (samenstelling en eindredactie),<br />
Jan Schuurman Hess, Michiel Reijnen<br />
Eindredactie:<br />
Roselie Kommers<br />
Art direction en vormgeving:<br />
Studio Pollmann, Amsterdam<br />
Medewerkers aan dit nummer:<br />
Wouter Bos (column), Eric van den Berg, René<br />
Cuperus, Marcel Duyvestijn, Geertje Falke,<br />
Michael Juffermans (Breinbreker), Marije<br />
Laffeber, Lilianne Ploumen, Tessel Schouten,<br />
Jurjen Fedde Wiersma, Anne Marie Zimmerman<br />
Fotografi e:<br />
De Beeldredaktie, Hollandse Hoogte,<br />
Tessa Postuma de Boer, Thomas Schlijper<br />
Cartoon:<br />
Peter Pontiac, Amsterdam<br />
Illustratie:<br />
Moker Ontwerp, Amsterdam<br />
Lithografi e:<br />
Grafi media Amsterdam<br />
Drukwerk:<br />
vdBJ / Print Support, Bloemendaal<br />
Rood verschijnt onder verantwoordelijkheid<br />
van het partijbestuur.<br />
Overname van (delen van) artikelen, foto’s of illustraties<br />
alleen na uitdrukkelijke toestemming van-de-uitgever.<br />
ISSN 1574-2733<br />
mei 2007 ROOD 31
Foto Hollandse Hoogte/Martijn Beekman<br />
Het verhaal van de <strong>PvdA</strong><br />
De economische crisis die we nu meemaken, is voor veel mensen reden<br />
tot zorg en onzekerheid. Met het crisispakket proberen we de gevolgen<br />
van de crisis te verzachten, door de economie een zetje te geven en door<br />
zekerheid te bieden. Bijvoorbeeld de zekerheid dat als je toch werkeloos<br />
wordt, je gewoon een uitkering krijgt terwijl je zoekt naar ander werk.<br />
Maar naast zorg en onzekerheid biedt de economische crisis ook<br />
kansen. Kansen om nu echt werk te maken van een schone en duurzame<br />
energievoorziening. Kansen om nu die bonussen aan te pakken die<br />
mede aan de oorsprong van de fi nanciële crisis liggen. Kansen om nu de<br />
losgeslagen fi nanciële markten in het gareel te brengen door in Europa<br />
samen te werken.<br />
Kansen ook voor de Partij van de Arbeid om haar verhaal te vertellen.<br />
Juist nu is er behoefte aan een verhaal dat mensen inspireert, en de <strong>PvdA</strong><br />
heeft dat verhaal. We hoeven die crisis niet lijdzaam uit te zitten en we<br />
zullen niet zomaar accepteren dat mensen zonder werk komen te zitten.<br />
Een heleboel mensen zijn slachtoffer geworden van een crisis die ze niet<br />
De volgende Rood verschijnt begin augustus<br />
column<br />
zelf veroorzaakt hebben, maar als we schouder aan schouder staan, als<br />
we solidair zijn, kunnen we de crisis verzachten, bestrijden en er zelfs<br />
sterker uit komen. We geloven niet naïef in de markt en veroordelen wat<br />
de jacht op het grote snelle geld veroorzaakt heeft. In plaats daarvan<br />
bieden we een verhaal van evenwicht tussen de markt en de overheid,<br />
individu en collectief, houvast en verandering. In Nederland, want daar<br />
kunnen we heel veel. En in Europa, want daar kunnen we met elkaar nog<br />
veel meer.<br />
De <strong>PvdA</strong> kan dat verhaal vertellen. De leden van de <strong>PvdA</strong> kunnen dat<br />
verhaal vertellen. En ik hoop dat jullie dat allemaal de komende tijd<br />
zullen doen en dat jullie mensen aansporen om naar de stembus te gaan<br />
op 4 juni om <strong>PvdA</strong> te stemmen voor de Europese Verkiezingen. Met een<br />
progressief Europa krijgen we meer kansen ons verhaal ook werkelijkheid<br />
te maken.<br />
Wouter Bos, politiek leider