Door de wol geverfd - PvdA Tilburg

Jaargang 2008
nummer 2
Door de wol geverfd
Afdelingsblad van de PvdA-Tilburg
Interview Jan Hamming
over nieuw College
En verder in dit nummer:
- Auke Blaauwbroek over het ‘Flierefluiter akkoord’
- 50 jaar Textielmuseum
- De autovrije zondag
- WMO: de Wet Meedoen
- Hoe besteed ik 831 miljoen?
- Interview Nol van Trier
- Het verhaal van de stad

2 • Door de wol geverfd 2 - 2008 Door de wol geverfd 2 - 2008 • 3
Spannende tijden
Als u dit leest is een korte en heftige periode
afgerond. De Tilburgse raad heeft
inmiddels een nieuw coalitie-akkoord
vastgesteld en een nieuw College is
benoemd. In ruim één maand tijd is het
politieke krachtenveld van Tilburg flink
opgeschud.
door Guus Sluijter (voorzitter)
Als ik dit schrijf heb ik net in het Brabants
Dagblad gelezen hoe Tilburgse CDA-prominenten
de val van de coalitie in april analyseren.
En hoe ze aankijken tegen een Tilburgse
coalitie zonder het CDA of één van zijn voorgangers.
Voor het eerst sinds mensenheugenis.
Terecht steken deze prominenten de
hand in eigen boezem. Het verschil van inzicht
binnen het CDA over de plannen met
het MIDI-theater bleek niet te overbruggen.
Oorzaak? Dualisme wordt genoemd. En de
machtsstrijd tussen de beide CDA-wethouders.‘De
CDA-gevoelens van Hans versus de
macht van Els’ kopt het Brabants Dagblad.
Ook de permanente botsing van de conservatieve
CDA-fractie met het grote PvdA-blok
zou een achtergrond kunnen zijn.
Hennie de Bles krijgt van Jan Hamming een bos
bloemen overhandigd tijdens de nieuwjaarsreceptie
2008 (foto: Arjan Pronk)
Ik herken veel van deze waarnemingen. Ze
kwamen in de dagen op weg naar de breuk
vaak ter sprake. En stuitten bij mij op veel
onbegrip. Want het kan, mag en moet soms
zo zijn dat over een dossier binnen een partij,
tussen bestuurders onderling of tussen
fractie en collegeleden verschillen ontstaan.
Maar het kan en mag nooit zo zijn dat een
partij, die samen met anderen de verantwoordelijkheid
heeft genomen onze stad
te besturen, zich niet aantoonbaar tot het
uiterste inzet om die tegenstellingen op dat
ene dossier te overbruggen. En dat dit ene
dossier daardoor zo vergaande gevolgen
kon hebben. Dat is slecht voor de stad, slecht
voor het openbaar bestuur en slecht voor de
verhoudingen in de Tilburgse politiek.
De PvdA heeft na de crisis de handschoen
voortvarend opgepakt.De PvdA-wethouders
en de fractie hebben snel en goed gewerkt
en verdienen daarvoor complimenten. Dat
geldt in het bijzonder voor Jan Hamming en
Auke Blaauwbroek, onze kersverse fractievoorzitter.
Elders in deze WOL leest u meer
over de nieuwe coalitie. Ik ben tevreden met
het akkoord. Ik vind de samenstelling van de
coalitie spannend en heb er alle vertrouwen
in.
Landelijk staat onze partij weer, of beter
gezegd nog steeds, bloot aan veel kritiek
van partijgenoten en bondgenoten. Michiel
Emmelkamp van de JS luidde op 1 mei de
noodklok (‘vijf voor twaalf’). Diederik Samsom,
Rob Oudkerk en Eddy Terstall krijgen
in de Volkskrant en Elsevier veel ruimte voor
scherpe kritiek op de prestatie van de PvdA
in dit kabinet en in de Tweede Kamer. Het regenteske
imago en het ontbreken van passie
en authenticiteit zijn heikele punten. Ik heb
ze meer gehoord en gelezen. In het rapport
van de commissie Vreeman van vorig jaar
zomer bijvoorbeeld. De kritiek lijkt daarom
vooral ongeduld. Veranderingen blijven te
lang uit.
Toch is het nieuwe bestuur wel degelijk met
het rapport Vreeman aan de slag gegaan.
Tijdens het congres in juni in Breda zal dat
blijken. Het partijbestuur doet veel en goede
voorstellen voor een sterke en sociale PvdA.
Voor een partij met een sterk profiel en een
heldere koers.Voor een partij waar leden zich
gehoord weten. Ik hoop en verwacht dat het
congres de voorstellen van het partijbestuur
in grote lijnen overneemt. En ik vertrouw er
op dat Tilburg een bloeiende afdeling van
de PvdA blijft.
De rode loper
In memoriam
Hennie de Bles-Geboers
(onder redactie van het bestuur)
Na een slopende ziekte is zaterdag 19 april Hennie de Bles overleden. Hennie is 60 jaar geworden.
Hennie was een sociaal-democrate van de dagelijkse praktijk. Zij was strijdbaar, bevlogen,
hartelijk en vol humor. Vol energie zette zij zich in voor kwetsbare groepen in onze stad,
in het bijzonder in Tilburg Noord.Ze was lange tijd raadslid voor de PvdA.Hennie heeft enorm
bijgedragen aan de renovatie van het pand aan de Melis Stokestraat. De PvdA Tilburg is Hennie
dankbaar voor haar inzet voor de mensen in onze stad. Hennie blijft in onze herinnering.
Namens de PvdA Tilburg wensen we alle nabestaanden van Hennie heel veel sterkte.
Korte introductie
van de nieuwe bestuursleden
Tom Jutten
Ik ben 26 jaar oud en hopelijk nog maar enkele weken student aan de Universiteit
van Tilburg. Mijn interesse voor politiek in het algemeen en lokale
politiek in het bijzonder werd pas een aantal jaren geleden gewekt, maar was
er wel meteen in volle hevigheid. Met dank aan PvdA’ers als Kim Putters en
Nihan Iskenderkaptanoglu die mij inspireerden ook actief te worden. Na een
tijdje‘geproefd’te hebben aan de Tilburgse PvdA-afdeling heb ik me dan ook
met veel enthousiasme en plezier kandidaat gesteld voor het afdelingsbestuur.
En met succes, zodat ook ik nu een bijdrage kan leveren aan het sociaal-democratisch
gezicht van Tilburg!
Nermin Agovic
Ik ben student bestuurskunde aan de Universiteit van Tilburg. Nadat ik een
commerciële opleiding heb afgemaakt voelde ik toch sterk een drang om
mij maatschappelijk in te zetten. Dat resulteerde in mijn lidmaatschap van de
PvdA en volledig in de lijn met mijn opleiding een plaats in het bestuur van
de partij. Oorspronkelijk kom ik uit Bosnië Herzegovina en woon al dertien
jaar met veel plezier in Tilburg. Met mijn rol als kandidaat bestuurslid wil ik
bijdragen aan het efficiënt en rationeel handelen van het bestuur van onze
partij.
Brigit Teurlings
Ik woon in de wijk Oerle in Tilburg. Ik ben geboren in 1984 en ben op dit
moment student Bestuurskunde aan de Universiteit van Tilburg. Ik verwacht
in 2009 af te studeren. Om meer praktijkgericht bezig te zijn met politiek en
bestuur in Tilburg ben ik sinds januari 2008 lid van het PvdA bestuur en sinds
april 2008 secretaris van deze club. Alle leden kunnen bij mij terecht wanneer
zij vragen, opmerkingen of suggesties hebben over de afdeling. Ik hoop op
deze manier mijn steentje te kunnen bijdragen voor de PvdA in Tilburg.
Leergang politiek leiderschap
In maart organiseerde de PvdA Tilburg
een leergang over Politiek Leiderschap,
waarin het thema vanuit verschillende
invalshoeken werd benaderd. Een
groep van 25 belangstellenden startte
begin maart aan de cursus, die bestond
uit zes avonden en een afsluitende dag.
Het werd een interessante trainingsperiode
waarbij de deelnemers langzaam
naar elkaar toe groeiden.
Herman de Regt, universitair docent wetenschapsfilosofie,
beet de spits af over het
filosofisch leiderschap,zoals dat door de eeuwen
heeft gespeeld en waarbij de geschiedenis
een oordeel geeft. De avond draaide om
de vraag welk oordeel zo objectief mogelijk
is. Tijdens de tweede avond hield Pieter Tops
een zeer interessant betoog over de wijze van
publiek leiderschap in Nederland. Met kennis
van zaken legde hij bovendien de diverse
Nieuwe Ledenavond
op 5 juni
Hoewel Rita Verdonk en Geert Wilders ons
misschien anders willen doen geloven,
vormen de leden nog altijd de ruggen-
graat van een politieke partij. Daarom
organiseren we op donderdag 5 juni een
Nieuwe Ledenavond voor nieuwe leden
en belangstellenden. Tijdens deze avond
is er volop gelegenheid om kennis te ma-
ken met het bestuur, de fractie, andere
(nieuwe) leden en kennis op te doen over
de afdeling en te discussiëren over politiek.
Maar uiteraard is er ook ruimte om samen
een drankje te drinken. De avond begint
om 20.00 uur en vindt plaats in het pand
van Stichting Levensbouw aan de Melis
Stokestraat 40 te Tilburg.
stijlkenmerken uit. Het derde onderdeel van
de cursus bestond uit een bezoek aan de
Tweede Kamer. De test om de bestuursstijlen
van wethouders en leiders vast te stellen,
werd gebruikt bij de vierde avond. De stijlen
die voormalig fractievoorzitter PvdA-Tilburg
Driek van Grinsven en PvdA wethouder Marieke
Moorman werden toegedicht bleken
aardig te kloppen. Die avond werd afgesloten
met een casus die op de werkelijkheid
was gebaseerd, namelijk hoe de bomennota
tijdens de fractievergadering van de PvdA
besproken werd. De laatste avonden lieten
Andries Jonker, trainer van Willem II en politiek
leider Tiny Kox lieten hun licht vanuit
hun specifieke invalshoek schijnen over het
onderwerp.
De leergang werd afgesloten met een dagtraining
in de Poorten aan de Hasseltstraat.
Daar werd in twee groepen gewerkt aan een
profiel voor de aanwezige wethouders, Hugo
Backx en Marieke Moorman. Al met al was
het een geslaagde training. Met dank aan
Annelies Visser en Tom Jutten voor het organiseren
van de cursus.

4 • Door de wol geverfd 2 - 2008 Door de wol geverfd 2 - 2008 • 5
Bart van Pelt
blijft inspiratiebron
door René Lapré
Bart van Pelt groeide op in een katholiek weversgezin
in de wijk Hasselt. Als twaalfjarige
begint hij zijn loopbaan in de textielfabriek.
Eerst wordt van Pelt lid van St. Severus, op
dat moment de enige (katholieke) textielarbeiders
vakbond. Later groeit bij hem de
overtuiging dat katholicisme en socialisme
verenigbaar zijn en wordt lid van de SDAP.
Eind 1915 wordt hij ontslagen, wanneer hij in
de middagpauze colporteert met de brochure‘Één
en ander over de vakbeweging.’Na de
verkiezingswinst van 1919 komt Bart van Pelt
in de gemeenteraad en in 1931 schopt hij
het zelfs tot fractievoorzitter. In 1956 hoopt
hij wethouder te worden, maar de KVP houdt
dit tegen. Bart van Pelt overlijdt uiteindelijk
in 1958.
Boegbeeld
Het is duidelijk dat Bart van Pelt een boegbeeld
is voor de Tilburgse PvdA, maar wat is
zijn betekenis nu? Marieke Moorman, wethouder,
hoeft er niet lang over na te denken:
‘ik ga al bijna tien jaar naar de herdenking.
Het is belangrijk te weten waar je vandaan
komt, waar je naartoe gaat en waardoor je je
laat inspireren. In het verleden hebben socialisten
het vaak lastig gehad. Ze werden niet
altijd geaccepteerd in hun omgeving en on-
Grafsteen Bart van Pelt
(foto Tom Jutten)
Op de ochtend van 1 mei staan ongeveer twintig mensen rond het graf van Bart van
Pelt. Het zijn familieleden en PvdA leden die hun respect betuigen aan één van de
voorlopers van de sociaaldemocratie in Tilburg. Bij afwezigheid van Ton Kriekaard,
die vanwege gezondheidsredenen verstek moest laten gaan, voerde Guus Sluijter het
woord. Hij benadrukte de strijdbaarheid en onvermoeibare inzet van Bart van Pelt
voor de arbeiders in Tilburg. En ook de tegenwerking van de ‘katholieken’, waardoor
van Pelt nooit wethouder werd. Dat er nu een Tilburgs college zonder het CDA komt
zou van Pelt waarschijnlijk zeer kunnen waarderen.
dervonden vaak tegenwerking en pesterijen
zoals naroepen op straat: Hé Rooie.’
Solidair
Moorman vervolgt: ‘Bart van Pelt staat voor
de emancipatie van arbeiders en solidariteit,
opkomen voor kwetsbare burgers. Die strijd
is nog steeds actueel in onze samenleving.
Het gevoel van solidariteit lijkt steeds minder
te leven,terwijl ik dit juist als één van de kernpunten
van de PvdA zie. Zijn we als samenleving
nog solidair met minderheden, mensen
aan de onderkant van de maatschappij en
ouderen? Mensen die vaak net dat steuntje
nodig hebben om weer verder te kunnen.
Ook belangrijk is de verbondenheid met de
PvdA: je staat daar toch net als bij de 1 mei
viering met geestverwanten bij dat graf.’
Strijdlust
De laatste jaren zijn er ook familieleden van
Bart van Pelt bij de herdenking. Dat de strijdlust
ook bij hen voortleeft blijkt als het standbeeld
voor Miet van Puijenbroek ter sprake
komt. Mevrouw de Groot, een nicht van Bart
van Pelt, informeert of er ook een standbeeld
voor Bart van Pelt komt. Als blijkt dat er op
het Bart van Peltplein geen beeld komt verzucht
ze:‘een beeld had mijn oom veel meer
verdiend dan van Puijenbroek.’ Bart van Pelt
kan gerust zijn, zijn geest leeft voort, zowel in
zijn familie als in de PvdA.
Werkgroep Sport
in de spo(r)tlights
De werkgroep sport is al enige tijd actief.
Hoog tijd voor een blik op de activiteiten
van de sportiefste werkgroep binnen de
PvdA Tilburg.
door Henri van Loon
Het afgelopen jaar heeft de werkgroep
Sport een mini symposium georganiseerd
over energiebeheer en bezuinigingen met
betrekking tot sportclubs en verenigingen.
Dank hiervoor nog aan voormalig voorzitter
Piet Vermolen. Een regelrecht succes dat
heeft geleid tot concreet gemeentelijke beleid.
Ook heeft de werkgroep zich gebogen
over de gemeentelijke sportnota. Conclusie?
Een goede nota, die nog wel wat verder
moet worden uitgewerkt. En het liefst op zijn
‘PvdA–st’. Dat wil zeggen met concrete doelen
en getallen, bijvoorbeeld het aantal kinderen
dat aan het sporten is geslagen, hoe
activiteiten tegen zwaarlijvigheid worden
vormgegeven enz. Daarnaast heeft de werkgroep
geconstateerd dat het nodig is om het
vrijwilligersbeleid in de sport, maar wellicht
ook daar buiten, opnieuw ter discussie te
stellen.
Enerzijds zien we dat sport een steeds groter
maatschappelijk belang dient, maar we
zien ook dat dit op de schouders rust van
steeds minder vrijwilligers. De werkgroep wil
hierover op niet al te lange termijn voor de
afdeling en belangstellenden een discussie
organiseren.
Dit is zomaar een greep uit de activiteiten en
discussies die binnen onze werkgroep plaatsvinden.
Tot voor kort was het thema sport
voor de PvdA een nog wat braak liggend terrein,
dat vooral onderdeel was van het rijke
(Roomse) verenigingsleven. Gelukkig komt
daar nu verandering in. We horen binnen de
afdeling steeds meer het geluid dat ’de sport’
uitstekend is in te zetten voor zaken waar we
als sociaal democraten voor staan. Dat zien
we ook als we op zaterdag met de werkgroep
‘langs de velden’ gaan. We doen dit
regelmatig, vaak samen met onze wethouder
sport Jan Hamming en ons onvolprezen
raadslid Bas Wilthagen. Dan merk je gewoon
dat zaken als integratie, verantwoordelijkheid,
sportiviteit en sociale samenhang in de
praktijk gestalte krijgen.
Interesse in de activiteiten van de werkgroep
sport? Mail naar Henri van Loon,
h-jvanloon@home.nl
Het stadje van Adje
door Jan Boelhouwer (Tweede Kamerlid)
Wat voor sommigen als een donderslag bij heldere hemel kwam,
hadden anderen al lang zien aankomen. Toch was het even
schrikken dat het Tilburgse college door de CDA fractie zomaar
aan de kant werd gezet. En dus werd er van de ene op de andere
dag afscheid genomen van een voortreffelijke wethouder: Hans
Jansen. Altijd lullig als je partijgenoten ineens genoeg van je
hebben en je aan de kant zetten.
De wijze waarop het nieuws van de breuk
naar buiten kwam was erg ongelukkig. In
Den Haag kreeg ik het niet uitgelegd dat de
zesde stad van het land dankzij Adje zonder
college zat. Maar goddank is zelfs die hypeachtige
berichtgeving achterhaald door de
feiten en heeft formateur Jan Hamming ons
een nieuw college bezorgd.Wat tot voor zeer
kort voor onmogelijk werd gehouden bleek
haalbaar: voor het eerst in de Tilburgse geschiedenis
staat het CDA aan de kant.
En ook voor het eerst regeert de SP in Tilburg
mee. Dat zal wennen worden voor de vrienden
van Jan Marijnissen. Tot nu toe blonk de
SP vooral uit in snoeiharde oppositie tegen
het zittende college. Daarbij werden bondgenootschappen
met de VVD en zelfs Hans
Smolders niet geschuwd. De verhoudingen
waren zo opgefokt dat de hulp van een externe
bemiddelaar was ingeroepen, in een
uiterste poging de gemeenteraad weer normaal
te kunnen laten functioneren. Maar zie,
net voordat deze bemiddelaar aan de gang
ging bleken de kaarten ineens compleet
anders geschud te worden en hebben twee
van de drie grote winnaars van de afgelopen
verkiezingen elkaar in het nieuwe college
gevonden.
Waar hoop ik als Tilburgse burger op? Dat er
een college komt dat niet alle doorgaande
wegen in Tilburg op hetzelfde moment afsluit
zoals recent gebeurde: Tilburg telde de
langste files uit de geschiedenis en je kreeg
aan geen enkele Tilburger uitgelegd dat dat
niet anders kon. Ik hoop op een college dat
niet wegloopt voor verantwoordelijkheid.
Je ontkomt er niet aan om kwetsbare groepen
op te vangen en zorg te geven, zelfs niet
wanneer NIMBY (Not In My Back Yard) reac-
ties van een buurt de boel op stelten zetten.
Ik hoop op een college waarin de SP mee
waar maakt dat voedselbanken in Tilburg
niet thuis horen.
En ik hoop dat we een college krijgen dat
niet schroomt een feestje te vieren als de gelegenheid
zich voordoet. Zoals volgend jaar,
als Tilburg zijn tweehonderdste verjaardag
viert met een vernieuwde Heuvel, met een
prachtige Paleisring en Champions League
voetbal voor Willem II. En Adje? Ik hoop dat
het Midi theater een groot succes wordt.
Met of zonder Adje. Maar ik hoop wel dat er
nooit meer een Tilburgs college over Adje
valt. Want alleen al van het idee dat nog een
keer te moeten uitleggen krijg ik het Spaans
benauwd.

6 • Door de wol geverfd 2 - 2008 Door de wol geverfd 2 - 2008 • 7
‘Kunst moet confronteren en uitdagen!’
Na de raadsverkiezingen in 2006 werd de
elfkoppige PvdA fractie opgesierd met
zeven nieuwe gezichten. Na twee jaar
raadswerk vond Door de wol geverfd het
tijd deze nieuwelingen aan de tand te
voelen over hun ervaringen: wat vinden
ze van het raadswerk, wat hebben ze al
bereikt en welke wensen liggen er nog?
Deze keer een gesprek met Nol van Trier,
woordvoerder onderwijs en cultuur.
door Stefan Jansen
Nol van Trier (l) druk in gesprek
tijdens nieuwjaarsreceptie
(foto Arjan Pronk)
Kun je zelf aangeven hoe je als raadslid
functioneert?
‘Mensen buiten het gemeentehuis moeten
weten dat ze voor onderwijs en cultuur
bij mij moeten zijn. Daarom ga ik vaak naar
debatten en bijeenkomsten in de stad. Door
mijn scherpe bijdragen haal ik regelmatig de
pers en wordt het fractie standpunt ook buiten
het gemeentehuis duidelijk.’
Heb je bewust voor de portefeuilles cultuur
en onderwijs gekozen?
‘Ja,beide zaken vind ik ongelofelijk belangrijk.
Bij kunst en cultuur is het vooral belangrijk
hoe je er naar kijkt. Cultuur is niet alleen om
te vermaken, maar moet mensen aanzetten
tot creatief denken en kritisch bewustzijn.Dit
is echt een sociaaldemocratisch punt.’
Is het woordvoerderschap ‘onderwijs’ niet
lastig te combineren met je werk?
‘Ik zit inderdaad al 35 jaar in het onderwijs,
waarvan de laatste tien jaar bij het Beatrixcollege.
Ik zit dus een beetje in een spagaat
als het gaat over de komst van een VMBO in
de Reeshof. De PvdA wil echter gewoon een
goed aanbod van alle onderwijsvormen creeren,
zodat iedereen passend onderwijs kan
krijgen. Daar gaat het in de Reeshof dan ook
vooral om: goede opleidingsmogelijkheden
creëren voor meer dan zestig procent van de
Tilburgse leerlingen.Dat VMBO in de Reeshof
moet er dan ook gewoon komen: als het aan
ons ligt, ligt er voor 2010 een akkoord.’
Een week voor de val van het college was
er al een heftig conflict tussen jou en CDA
raadslid Marie-Thérèse Blomme over de
Kruisweg. Kun je uitleggen waar dat fundamentele
verschil op cultuurgebied ligt
tussen de PvdA en het CDA?
‘Vroeger zag de PvdA kunst als iets elitairs,tegenwoordig
zien we in dat kunst en cultuur
het mogelijk maakt om voor een ieder gelijke
kansen te creëren. De PvdA Tilburg is er
in geslaagd op cultuurterrein echt iets te betekenen.Dat
wij het CDA hierbij links hebben
ingehaald is voor hen wel even wennen. Aan
de andere kant lijkt het alsof het CDA cultuur
vooral ziet als ‘leuke dingen doen.’ Voor de
PvdA is cultuur een vorm van participatie,
ontwikkeling en ontplooiing.Gesubsidieerde
kunst in de openbare ruimte is volgens het
CDA mogelijk, zolang die maar niet confronterend
is. Kunst moet volgens mij kunnen
confronteren en uitdagen! Juist het geconfronteerd
worden met andere denkbeelden
levert bredere perspectieven en vergroting
van tolerantie op. Het is betuttelend mensen
te beschermen tegen‘kwetsende’kunst in de
openbare ruimte. Je tast hiermee de vrijheid
van meningsuiting aan.’
Wat zijn de drie grootste successen na
twee jaar raadswerk?
‘Op de eerste plaats alles wat rondom het
VMBO is bereikt: het tegengaan van schooluitval,
de spreiding in de stad en de doorstroming
van leerlingen na het voltooien van
hun opleiding. Op de tweede plaats kunst in
de openbare ruimte: confronteren, uitdagen
en vernieuwend zijn mag weer.Tenslotte: het
cursushuis en cultuurparticipatie. Voor beiden
komt meer geld vrij.’
Op welke onderwerpen valt volgens jou
nog terreinwinst te boeken?
‘Om te beginnen cultuureducatie op school:
in samenwerking met CisT moet er meer gebeuren
op de scholen zelf. Cultuur hoort in
het curriculum, het gaat over kritisch denken
en dat hoort bij de basisvorming van iedere
leerling. Verder het tijdschrift Brabant Cultureel:
dit tijdschrift gaat verdwijnen en het
is mij nog niet gelukt dit besluit van de provincie
te keren. Tenslotte wil ik een omslag
bewerkstelligen in het denken over cultuur
binnen de fractie en de gemeenteraad. Cultuur
is niet alleen een middel, maar ook een
doel. Met cultuur geef je kracht en het is een
middel tot reflectie.’
Wat is volgens jou de belangrijkste politieke
uitdaging in Tilburg voor de toekomst?
‘De segregatie in het onderwijs. Het College
is, mede dankzij de inzet van de PvdA, bezig
om tot gemengde scholen te komen. We
moeten hier sterk op gaan inzetten.’
Denkers, doeners, waterdragers
en uitvoerders gezocht
De Werkgroep Duurzaamheid en Milieu is voorjaar 2007 opgericht. De werkgroep wil meedenken
over onderwerpen op het gebied van duurzaamheid. Thema’s waar de werkgroep
veel nadruk op legt zijn: bouwen, vervoer, energie en afval. Daarbij gaat het ook om de samenhang
met economische en sociale argumenten. De werkgroep is samengesteld uit een
tiental leden van de PvdA-Tilburg. Wethouder Marieke Moorman en raadslid Jan van Esch
maken vanwege hun portefeuille deel uit van deze werkgroep. Zoals jullie in het programma
kunnen zien, staat er veel te gebeuren. Daar hebben we extra ondersteuning bij nodig: denkers,
doeners, waterdragers en uitvoerders. Je hoeft geen kennis te hebben van milieu of
duurzaamheid, maar het helpt wel.
Nieuwe leden kunnen zich aanmelden bij de voorzitter
F. Post: 013 - 463 48 45 of 06 - 183 032 82 of fpost@euronet.nl
Je kunt ook binnenlopen op een van de drie geplande vergaderdata.
De vergaderingen beginnen om 20.30 uur in het PvdA-gebouw aan de Melis Stokestraat.
3 juli : hoofdthema: de mall
3 september : hoofdthema: afval
1 oktober : hoofdthema: duurzaamste wijk
Onderwerpen mei 2008 - voorjaar 2009 stand 28-5-2008
de mall: wel of niet een groot winkelcentrum ten noorden van Tilburg?
diftar: betalen voor gescheiden afvalstromen?
klimaatverhaal Tilburg: wat gaat de stad de komende 30 jaar doen?
duurzaam bouwen: de duurzaamste wijk van Nederland bouwen of herstructureren?
milieu en vervoer: is er meer dan alleen de cityring?
energiekosten: hoe brengen we die voor de Tilburger omlaag?
PvdA maakt zich hard voor starters
in Berkel-Enschot
‘Het is niet de vraag of we collectief particulier
bouwen mogelijk gaan maken
voor starters. Het is alleen de vraag hoe
én wanneer’ aldus wethouder Jan Hamming
tijdens het wijkbezoek van de PvdA
Tilburg aan Udenhout en Berkel-Enschot
op vrijdag 30 mei. De dorpsraad van Berkel-Enschot
heeft onlangs een informatieavond
georganiseerd, waar een grote
groep starters zich enthousiast toonden
om ‘zelf’ een huis te gaan bouwen. Inzet
van Jan Hamming is starters tijdens de
volgende bijeenkomt een concreet aanbod
te doen.
De PvdA Tilburg maakt zich al geruime tijd
hard voor Particulier Opdrachtgeverschap
(PO). Door mensen invloed te geven bij de
bouw van woningen zal er een grotere variëteit
aan woningen ontstaan, die beter is
afgestemd op de behoefte van de toekomstige
bewoners. Vooral de collectieve variant
(CPO) is interessant. Door bij het bouwen de
handen ineen te slaan is het mogelijk flink
op bouwkosten te besparen. Dat kan een
uitkomst zijn voor het realiseren van projecten
voor starters en ouderen. Bij de begrotingsbehandeling
2008 is dan ook een motie
van de PvdA aangenomen om meer te doen
voor starters en daarbij de mogelijkheden
van CPO te onderzoeken. In het voorjaar van
2008 is dit verder aangescherpt. PvdA raadslid
Arjan Pronk heeft bij behandeling van de
Woonvisie een motie ingediend, waarin is
bepaald dat de gemeente een prominentere
rol moet spelen in het begeleiden en samenbrengen
van mensen die collectief willen
gaan bouwen. Dit initiatief werd breed gesteund
in de Raad.
Voor de dorpsraad Berkel-Enschot is CPO
een goed middel om invulling aan de ge-
wenste sociale woningbouw. Collectief bouwen
werkt vooral goed in dorpen. Het draagt
bij aan de sociale cohesie. Toekomstige bewoners
zitten tenslotte al ver voor de bouw
bij elkaar aan tafel om afspraken te maken.
Reden genoeg om enkele weken geleden
een informatieavond te organiseren rond
Particulier Opdrachtgeverschap. Zo’n zestig
starters hebben bij deze gelegenheid aangegeven
te willen participeren in een project.
Ook de dorpsraad van Udenhout gaf tijdens
het wijkbezoek van de PvdA aan interesse
te hebben in CPO voor starters en senioren.
Concreet heeft men zelf een stukje grond,
aansluitend aan het Mortel II gebied, op het
oog.
Wethouder Jan Hamming gaf tijdens het
werkbezoek aan zich hard te willen maken
voor verschillende vormen van particulier
opdrachtgeverschap. Dat wordt echter wel
een proces van onderhandelen, de gemeente
Tilburg heeft namelijk geen eigen gronden
in bezit op woningbouwlocaties.

8 • Door de wol geverfd 2 - 2008 Door de wol geverfd 2 - 2008 • 9
Autovrije zondag:
Tegenwicht voor dominantie auto
Op 21 september zal er voor de tweede keer een autovrije zondag in Tilburg worden
gehouden. Het is een omstreden onderwerp, vandaar dat Tine van de Weyer als woordvoerder
van de fractie antwoord wil geven op de prangende vraag: waarom een autovrije
zondag?
door Tine van de Weyer (PvdA raadslid,
woordvoerder Verkeer en Vervoer)
De auto beheerst de stad. De nagenoeg zeven
miljoen motorvoertuigen die ons land
rijk is, bepalen in grote mate de leefbaarheid
en inrichting van ons land. Dat is een ontwikkeling
die, ondanks stijgende energieprijzen,
alleen nog maar verder zal stijgen. Al was het
maar omdat de auto een status heeft, waar
nog niemand aan wil tornen.
Één dag
De PvdA wil met maatregelen zoals voordeliger
openbaar vervoer, gratis fietsstallingen,
het aanleggen van transferia en een autovrije
zondag bevorderen dat meer automobilisten
hun auto laten staan. Dit zou de leefbaarheid
van de stad enorm ten goede komen.
De uitdaging is om van de 365 dagen in een
jaar waarin de auto dominant is, er minstens
één af te staan aan de wandelaar, de fietser
of desnoods de step. Eén dag niet constant
hoeven oppassen voor auto’s die van alle
kanten op je af kunnen komen, één dag
zonder herrie en stank, één dag de nostalgie
ervaren zoals op de prentbriefkaarten van
vroeger of de herinnering aan de oliecrisis in
1973, waarbij de autoweg tot rolschaatsbaan
werd omgetoverd.
Brussel
Hét grote voorbeeld is Brussel waar in alle
negentien deelgemeenten, 160 km² binnen
de grote ring, met autovrije zondag geen auto’s,
vrachtwagens en bromfietsen worden
toegelaten en het openbaar vervoer gratis
is. Dit initiatief blijkt zo succesvol dat er dit
jaar zelfs een tweede autovrije dag is bijgekomen.
De PvdA raadsfractie legde daarom contact
met Pascal Smet, de minister van Mobiliteit
en Openbare Werken in de Brusselse regering.
Zijn internetdagboek geeft een aardig
beeld over wat het betekent als je als politicus
kiest voor een autoloze maand. De PvdA
raadsfractie wist een stafmedewerker van de
minister naar Tilburg te halen om tegenover
raadsleden en vertegenwoordigers van het
bedrijfsleven een gloedvol betoog te houden
over de Brusselse aanpak.
Het College kwam met een uitstekend voorstel
om, naar Brussels model, in 2008 het hele
gebied binnen de Ringbanen af te sluiten.
Dat het voorstel, ondanks de meerderheid
in de raad, toch op problemen stuitte, kwam
doordat er rumoer over de datum ontstond.
Dat punt is inmiddels opgelost en Tilburg
heeft besloten bij de landelijke en internationale
datum van 21 september aan te sluiten.
Symbolisch
Een autovrije zondag is geen structurele oplossing
voor de verkeersproblematiek,eerder
een symbolisch moment. De dag is bedoeld
bij te dragen aan het bewustwordingsproces
hoe het ook anders kan. Het zou de nieuwe
wethouder van Verkeer en Vervoer dan ook
tot eer strekken als hij de inhoudelijke discussie
weet aan te zwengelen over alternatieve
vormen van woon- en werkverkeer.
Op dit moment nemen zes op de tien mensen
de auto om naar het werk te gaan. Deze
houding kan, zeker in de stad, worden bijgeschroefd
als er maar een stimulerend beleid
wordt gevoerd voor wat betreft alternatieve
vormen van vervoer en als bedrijven uitgedaagd
worden mee te werken. De autovrije
zondag kost maar één euro per Tilburger.
Eén euro voor een hele dag rust en schonere
lucht, maar ook één dag om te consuminderen.
Kansen
Het toeval wil dat 21 september een extra
koopzondag is. Er zijn winkeliers die vrezen
dat hun klanten niet gaan winkelen als ze niet
met de auto kunnen komen. In Amsterdam
heeft de politie echter aangegeven dat het
op de autovrije zondag aanmerkelijk drukker
is in de stad dan op andere koopzondagen.
En dan moet je erbij bedenken dat het in
Amsterdam iedere week koopzondag is.
De binnenstadsmanager vertelde me dat een
extra koopzondag meestal aan een specifiek
thema wordt opgehangen. Het zou voor ondernemers
in de binnenstad een uitgelezen
mogelijkheid zijn om ‘autovrij shoppen’ aan
de man te brengen door onder meer te wijzen
op de mogelijkheid om grote aankopen
in gezamenlijkheid thuis te laten bezorgen.
Albert Heijn heeft daar naar verluidt goede
ervaringen mee.
Dat de stad alleen per auto bereikbaar zou
zijn berust op een misvatting: vrijwel iedere
Tilburger beschikt tegenwoordig wel over
een fiets en er is gratis openbaar vervoer.
Invaliden kunnen een ontheffing krijgen en
dat geldt ook voor mensen die vanwege hun
werk die dag afhankelijk zijn van een auto.
PvdA en mileu
Wat is het sociaal-democratische element
aan een autovrije zondag vraagt u zich misschien
af. Diederik Samson, PvdA Tweede
Kamerlid én milieuwoordvoerder, zegt er
het volgende over: ‘Nederland is samen met
Oost-China en het Ruhrgebied het meest
vervuilde stukje aarde ter wereld. Dit heeft
dramatische effecten op de gezondheid van
vooral jonge kinderen en oudere mensen.
Jaarlijks sterven er 18.000 mensen aan de
gevolgen van luchtkwaliteit en krijgen 5.000
kinderen ernstige luchtwegklachten. Actie is
nodig, ook op lokaal niveau.’
Meedenken?
Lezers worden bij deze uitgedaagd mee te
doen aan en mee te denken over de autovrije
zondag. Als u mij mailt op tinevandeweyer@
raadtilburg.nl zal ik ervoor zorgen dat uw
bijdrage bij de verantwoordelijke wethouder
terechtkomt. Het is ook mogelijk rechtstreeks
ideeën aan te dragen via het project
Verrijk je Wijk (www.verrijkjewijk.nl) of bij de
gemeente Tilburg (www.verrijkjestad.nl).
‘Het lijkt mode om de PvdA te bashen’
Gezien de kritiek van een aantal oud
gedienden op de koers van de PvdA,
wilde Door de wol geverfd wethouder Jan
Hamming aan de tand voelen over het
‘linkse’ geweten van de partij. Het feit dat
het college in de tussentijd is gewijzigd
en uitgebreid met een tweetal part time
SP wethouders, zet deze vraag in een wat
ander daglicht. Het maakt de vraag over
de nabije toekomst niet minder dringend.
door Kees Schalken
Waarom niet twee jaar eerder met de SP in
zee?
‘We hebben het wel geprobeerd, maar er waren
eigenlijk twee punten waarom het toen
niet lukte. Ten eerste wierp de SP een blokkade
op tegen het CDA. De PvdA had nog
geen goed verhaal om afscheid te nemen
van het CDA. Met het CDA konden we vrijwel
alle punten uit het verkiezingsprogramma in
het collegeprogramma worden opgenomen,
dus daarvoor hadden we de SP niet nodig.
Een tweede breekpunt was dat de SP niet
verder wilde met de Cityring.’
Ben je niet bang voor politiek opportunisme?
‘Politiek opportunisme zie je overal. Ik moet
bekennen dat we daar zelf ook wel een
handje naar hebben. Ik zie de nieuwe relatie
met de SP veel meer als een proces waarin
we van elkaar kunnen leren. Wij kunnen de
SP helpen bij het leren van de kneepjes van
het vak van het bestuur. Daarnaast is politiek
niet voor bange mensen. Je moet zelf risico
durven nemen en ook bereid zijn om te incasseren.’
Is het niet vreemd dat een collegeprogramma
dat wordt gemaakt met de SP en VVD niet veel
afwijkt van een programma dat je maakt met
het CDA?
‘We hebben in het huidige programma wel
degelijk afstand genomen van het vorige.
Als je kijkt naar onderwerpen als de Hall of
Fame, de herinrichting van de Drieburcht,
één miljoen extra voor de WMO of de komst
van meerdere sociaal agenten, dan zie je dat
we wel degelijk stappen vooruit maken. Het
is wel waar dat de PvdA een zware stempel
drukt op beide collegeprogramma’s, omdat
wij de constante factor zijn. Het sociaal beleid,
de wijkvernieuwing en de betrokkenheid
van bewoners daarbij zijn onderwerpen
waarin we laten zien dat we lokaal wel degelijk
een sociale politiek kunnen voeren.’
Kijk je gezien de peilingen met angst naar de
gemeenteraadsverkiezingen van 2010?
‘We zullen de komende twee jaren kei hard
moeten werken. Allereerst moeten we verantwoording
afleggen. Vooral laten zien
dat de PvdA de beloften die in het verkiezingsprogramma
zijn gedaan voor vrijwel
honderd procent is nagekomen. Dan heb je
het over het gratis OV, armoedebestrijding,
de 10.000 banen, de Cruijff Courts. Alle tien
hoofdpunten uit het verkiezingsprogramma
gaan we halen en op sommige punten zelfs
overtreffen.’
Maar je zult moeten vechten tegen de invloed
van de landelijke politiek, je gaat niet alleen afgerekend
worden op lokaal beleid.
Natuurlijk, daar ben ik me van bewust. Alles
wat we hier in Tilburg doen heeft een relatief
kleine invloed op de uiteindelijke verkiezingsuitslag.
Maar de veerkracht van de PvdA
wordt op dit moment wel onderschat. De
publieke opinie is erg grillig. Voor het zelfde
geld lukt het Wouter Bos straks wel om de
massa mee te krijgen, of staat er iemand als
Plasterk op die de boel in beweging zet.
Wat vind je van de kritiek die met name van de
oude ‘nieuw Linksers’ komt?
‘Enerzijds stoort het me dat het mode lijkt
om de PvdA te bashen. Met de Niet Nix-beweging
deden we natuurlijk een aantal jaren
geleden een beetje het zelfde. Ook de kritiek
van JS voorzitter Michiel Emmelkamp op de
1 mei viering past daarbij. Als zowel de jongeren
als de ouderen roepen dat het vijf voor
twaalf is, dan zullen we moeten luisteren in
plaats van al te krampachtig te reageren. Die
continue tegenstelling tussen de sociale liberalen
en de sociaal democraten binnen
de partij moet ook niet worden gezien als
een strijd, maar als de spanning waaruit ook
in het verleden de meest goede ideeën zijn
voortgekomen.Van die spanning moeten we
gebruik blijven maken.’
En de inhoud van de kritiek?
‘We laten te weinig zien hoe we onze idealen,
onze ‘roots’ omzetten in beleid. In die zin is
de beweging om de ‘ideologische veren’ af
te werpen wat mij betreft niet de goede weg
geweest.Wat ik wel mis is het vergezicht.’
De kritiek vanuit de PvdA op de SP is dat ze
vooral nationale oplossingen zoeken voor problemen
die van een veel grotere orde zijn. Is het
alternatief van de PvdA waar we ons richten op
de internationalisering er wel eentje die de kiezer
aanspreekt?
‘Zaken als de verdeling van rijkdom, armoede
en radicalisering los je niet in je eentje
op. We zitten hier in Nederland nog steeds
op een gouden berg en ik ben er erg op tegen
om de grenzen maar dicht te gooien en
het zaakje te beschermen. Dat is iets waar
we voor moeten blijven strijden ook als dat
geen populaire boodschap is. We zitten er
niet voor om populair te worden maar om
verantwoordelijkheid te nemen. Dan maar
even niet op het pluche.’

10 • Door de wol geverfd 2 - 2008
‘Cultuur is niet alleen franje’
Het Textielmuseum vierde op 25 mei haar
vijftig jarig bestaan met een feestelijke
heropening. Sinds de oprichting in 1958
heeft het museum de nodige turbulente
tijden meegemaakt, maar onder leiding
van de huidige directeur Ton Wagema-
kers lijkt het Textielmuseum meer dan
ooit een brug te slaan tussen verleden,
het heden en de toekomst van een cre-
atieve textielindustrie in Tilburg en Bra-
bant . ‘De belangrijke rol van de PvdA op
de ontwikkeling van het museum is veel
te lang onderbelicht gebleven.’
door Hans Krosse en Roland Verschaeve
Ton Wagemakers
(foto website Textielmuseum)
In 1958, toen de Tilburgse textielindustrie
haar eerste barsten en scheuren begon te
vertonen, werd op particulier initiatief een
Stichting opgericht die vanuit een oude fabrikantenvilla
aan de Gasthuisring een Tilburgs
Textielmuseum opende. De Stichting
kon bogen op steun van de plaatselijke VVV,
het (textiel-)onderwijs en enkele textielfabrikanten.Wagemakers:‘er
bestond al tientallen
jaren het idee dat er iets moest worden opgezet,
maar na het einde van de oorlog, werd
bij de wederopbouw pas pijnlijk duidelijk dat
een groot deel van de textielgeschiedenis
verloren dreigde te gaan.’
Gemeentelijk museum
De gemeente had in eerste instantie een
zeer beperkte rol in de financiering en opzet
van het museum. Rond 1970 veranderde dit
ingrijpend toen het Textielmuseum officieel
een gemeentelijk museum werd. Wagemakers:
‘Het aantal musea in Tilburg kon je tot
op dat moment op de vingers van één hand
tellen: je had het natuurmuseum, het volkenkundig
museum en een paar kleinere
initiatieven. De gemeente wilde zich daarom
meer profileren op cultureel gebied.’Volgens
Wagemakers kwam in het midden van de jaren
’70 een tegenbeweging op gang die gedreven
werd door‘collectief vooruitgangsoptimisme.’
Deze mensen wensten Tilburg om
te vormen tot een moderne stad. Hun motto
was: niet terugkijken, dus weg met al die
oude rommel. In die tijd werd bijvoorbeeld
het fabriekscomplex van Pieter van Dooren
gesloopt. In het kader van het Europees Monumentenjaar
in 1975 werd deze beweging
echter de pas afgesneden. Uit cultuurhistorisch
oogpunt werd het onwenselijk geacht
om alle textielpanden gewoonweg te slopen.
Miet van Puijenbroek
Een speciaal in het leven geroepen monumentencommissie
presenteerde, onder leiding
van sociaal-historicus Frans van Puijenbroek
(docent aan de Katholieke Hogeschool)
in 1979 een rapport over de waarde
van de nog bestaande textielfabrieken in
Tilburg. Op dat moment was zijn zus Miet
van Puijenbroek voor het CDA wethouder
van Cultuur. Deze populaire politica kon zich,
mede door haar grote achterban en haar eigen
ervaring in de textielindustrie, afzetten
tegen het door fabrikanten gedomineerde
CDA. De fabrikanten waren er vooral op uit
zo veel mogelijk geld te halen uit de verkoop
van hun onroerend goed, interessante objecten
voor projectontwikkelaars, maar ook
voor de gemeente.Toen Hans Krosse in 1982
de eerste PvdA wethouder op Cultuur werd
konden er volgens Wagemakers eindelijk
spijkers met koppen worden geslagen. De
slechte financiële positie van de gemeente
Tilburg leek weinig tot geen ruimte te bieden
voor de financiering van een museum,
maar in het college akkoord bleek er door
toedoen van Berry Stok en Hans Krosse onder
strikte voorwaarden toch plaats te zijn
voor een Textielmuseum. Krosse ondervond
in de fractie echter de nodige weerstand: het
was een tijd waarin er iedere maand meer
en meer uitkeringstrekkers bijkwamen en
daarbij hadden buurtbewoners een duidelijk
voorkeur voor meer nieuwbouw in de wijk.
Wagemakers: ‘het is zeker de verdienste van
Miet van Puijenbroek dat ze het Mommers
complex heeft weten te behouden voor de
vestiging van een museum, maar het is uiteindelijk
aan de PvdA, Hans Krosse en Rob
van Leeuwen, te danken dat het museum er
uiteindelijk toch is gekomen. Het voordeel
van een PvdA wethouder op Cultuur is dat
hij of zij moet weten te balanceren tussen
sociaal maatschappelijke belangen als het
bevorderen van werkgelegenheid en het
bestrijden van armoede aan de ene kant en
investeringen in cultuur aan de andere kant.’
Start en doorstart
In 1983 trad Wagemakers voor het voetlicht
toen hij, mede door zijn lidmaatschap van
de monumentencommissie en de bestuurscommissie
van het Textielmuseum, opdracht
kreeg van de gemeente om een blauwdruk
te maken voor de inrichting van het nieuwe
museum. Wagemakers nam zich voor het
museum niet alleen cultuur historisch te maken,er
moest ook ruimte zijn voor beeldende
kunst en de machines moesten blijven draaien.
Het museum moest zich naast inkomsten
uit de bezoekersaantallen ook op andere manieren
kunnen bedruipen. Wagemakers: ‘ik
kreeg van Hans alle vrijheid om het museum
in te richten,de enige strikte voorwaarde was
dat het museum voor de raadsverkiezingen
van maart 1986 klaar was. Daarin zijn we ook
geslaagd.’Toen Ton Wagemakers benoeming
als directeur van het museum werd geblokkeerd
door het CDA, kwam uiteindelijk Fred
van Os aan het roer te staan. Na omzwervingen
via onder meer het Openluchtmuseum
werd Wagemakers in 2002 gevraagd terug te
keren als directeur van het Textielmuseum.
Toevalligerwijs net op het moment dat er na
bijna 15 jaar weer een PvdA’er in de persoon
van Hugo Backx wethouder van Cultuur was
geworden. Wagemakers: ‘ik had mezelf als
doel gesteld het Textielmuseum verder als
museum in bedrijf door te ontwikkelen, een
fusie met het regionaal archief te realiseren
en te verzelfstandigen. Daar kwam de oprichting
van een Stadsmuseum nog bij.’
Betekenis
Niet voor het eerst in haar geschiedenis
stond het museum voor de opdracht om
met de bestaande gemeentelijke financiële
middelen het project tot verzelfstandiging
in goede banen te leiden. Wagemakers:‘werken
in de cultuursector is nogal ondankbaar,
want wat je ook er ook aan uitgeeft er is altijd
geld tekort. Als je als stad betekenis wil
behouden kan je echter niet buiten cultuur,
denk maar aan de technologische vernieuwingen
en intensieve samenwerking met
onderwijsinstellingen die het teweeg kan
brengen. Cultuur is niet slechts franje: het is
heel sterk verbonden met de economie van
de stad. Er is alleen nog toekomst voor een
stad als vestigingsplaats voor talent, als er
een sterke cultuursector is.Werkgelegenheid
en cultuur gaan hand in hand. De PvdA in Tilburg
beseft dat te weinig.’
Dienstbaar
Wagemakers heeft een duidelijke affiniteit
met de Amerikaanse benadering dat een
museum dienstbaar moet zijn aan de samenleving
waarin het zich bevindt. Dat het
Textielmuseum deze toets der kritiek kan
doorstaan blijkt uit de nationale erkenning
die het museum krijgt van textielontwerpers.
Maar ook de samenwerking met Fontys, die
uiteindelijk moet leiden tot een Europese
Master in Textieldesign is hier een voorbeeld
van.Wagemakers:‘binding met de stad brengen
we ook tot uiting door te produceren
voor wijkorganisaties of het maken van banieren
voor Festival Mundial, maar ook door
mee te werken aan projecten als Mode met
een Missie. Verder werken we, in het kader
van 200 jaar stadsrechten Tilburg, aan een tafelkleed
van 200 meter lengte met daarop de
levensverhalen van 200 vrouwen uit Tilburg
met verschillende culturele achtergronden.’
Op Internationale Vrouwendag 8 maart 2009
zal dit tafelkleed met een kleurrijk diner worden
gepresenteerd. Het Textielmuseum kent
een typische Tilburgse binding met open
vensters naar Nederland en Europa. De komende
jaren zullen we dat met de steun van
de gemeente, provincie en het bedrijfsleven
verder kunnen uitbouwen.’
Door de wol geverfd 2 - 2008 • 11
Krasse knarren
en de sociaal-democratie
Zou het toeval zijn dat drie oudgedienden in onze partij de publiciteit zoeken
om kritiek te spuien over de huidige politieke koers onder het stuurmanschap
van Wouter Bos?
door Ton Kriekaard
Arie van der Zwan heeft zijn carrière niet in de politiek gezocht, maar in de wetenschap
als hoogleraar aan de Erasmus Universiteit.Dat hij wel politiek geëngageerd is, bleek uit
zijn deelname aan het pamflet‘Tien over Rood’in 1966. Paul Kalma is algemeen bekend
als voormalig directeur van de Wiardi Beckman stichting, op dit moment is hij Tweede
Kamerlid.Tenslotte is daar de helaas te vroeg overleden Thijs Wöltgens, voormalig fractievoorzitter
van de PvdA en oud burgemeester van Kerkrade.
Beginselen
De kritiek op de koers van de partij is bij alle drie dezelfde. De partij heeft de oude sociaal-democratische
beginselen losgelaten.Wöltgens betrekt zijn kritiek voornamelijk op
het vraagstuk van een rechtvaardige verdeling. De verdeling van goederen en diensten
is het zwakke punt van het moderne kapitalisme. Deze verdeling is juist een taak voor
de markt en de overheid moet zich daar zo weinig mogelijk mee bemoeien. Maar juist
verdeling door de markt werkt ongelijkheid in de hand.
Van der Zwan gunt zichzelf wat ruimte door de vorm van een boek te kiezen, zodat hij
de hele geschiedenis van de PvdA in ogenschouw kon nemen. Hij neemt daarbij de gelegenheid
te baat leiders zoals Drees en Kok te demythologiseren, terwijl hij Joop den
Uyl daar tegenover juist kan opwaarderen. Het hele bestaan van de PvdA ziet hij als een
continue strijd met de confessionelen, onverschillig of ze nu worden aangevoerd door
rooms katholieken of door gereformeerden. De PvdA was steeds de bijwagen, mocht
meeregeren als het niet anders kon. En de PvdA hapte gretig toe. In navolging van Blair
en zijn spin doctors is de PvdA ook gezwicht voor de liberale economische theorie met
concurrentie als toverwoord. Een hoog niveau van de verzorgingsstaat zou de economische
frustreren. De PvdA moet daarom volgens hem weer tot leven worden gewekt.
Paul Kalma roept ten slotte in zijn Wibaut lezing op tot een hernieuwde koppeling met
de wereld van de arbeid. Arbeid vormt volgens hem een belangrijke schakel tussen
individuele vrijheid en het bij elkaar houden van de samenleving. Het nieuwe kapitalisme
is bezig het sociale kapitalisme te verdringen, terwijl juist nu bescherming tegen
economische onzekerheid geboden is. Arbeid moet daarom gerekend worden tot de
‘core business’ van de PvdA. Kalma pleit voor vernieuwing van het Rijnlands model, dat
de nadruk legt op samenwerking, sociale bescherming en economische waarderelatie
op lange termijn. De Scandinavische landen passen dit momenteel met (economisch)
succes toe.
Middenveld
Dat de middenklasse dreigt te verdwijnen, betekent tevens het verdwijnen van de ruggegraad
van onze moderne samenleving Een sterke middenklasse is het hoogste bod,
een middenklasse die zich veilig kan voelen qua arbeidsperspectief, inkomen en sociale
zekerheid. Het onderliggende thema van links is het verdelingsvraagstuk. Welke
benadering men ook kiest, steeds komt men uit op hetzelfde punt: de veren van de
ideologie, niet afgeschud, maar opgepoetst.

12 • Door de wol geverfd 2 - 2008
Unaniem positief advies over coalitieakkoord
Op 15 mei vond een extra algemene
ledenvergadering plaats over het ak-
koord van het nieuw gevormde college.
Jan Hamming en Auke Blaauwbroek
gaven toelichting op de belangrijkste
uitkomsten uit de coalitieonderhan-
deling, zoals de herstructurering van
bedrijventerreinen, de vrije rol van de
gemeenteraad inzake de MegaMall,
het Midi-theater, de Hall of Fame in de
Spoorzone, de pilot dubbele wachtlijs-
ten in het onderwijs, zes miljoen inves-
tering in sportcomplex Wagnerplein en
één miljoen om de Sacramentskerk te
herontwikkelen. Aan het einde van de
avond stemden de leden met een ap-
plaus in met het akkoord.
door Brigit Teurlings
Val college
Na een woord van welkom door voorzitter
Guus Sluijter nam Auke Blaauwbroek het
woord. De fractievoorzitter geeft aan dat
de aanleiding voor de val van het college
verschillende achtergronden kent. De verschillende
inzichten binnen het CDA over de
plannen met het Midi-theater gaven uiteindelijk
de doorslag: het CDA wist de interne
tegenstellingen niet op te lossen en het college
viel.
Transparantie en stabiliteit
De voornaamste conclusie van de informatieronde
bij de fractievoorzitters was de behoefte
aan een stabiel college. De uitgangspunten
voor samenwerking tussen de partijen
in de komende jaren zijn:
- dat bestaande besluiten blijven staan;
- dat het bestuur stabiel is, waarbij we verder
kijken dan de komende twee jaar;
- een transparante, zakelijke en pragmatische
werkwijze.
Met andere woorden: de lijn van het ABC van
2006 wordt doorgetrokken met een herenakkoord
van 16 pagina’s. De fractie is tevreden
met het proces en het akkoord dat daaruit
voort is gekomen. Zij ervaren het als spannend
om met twee nieuwe partijen in de coalitie
plaats te nemen, maar beseffen ook dat
het belangrijk is om goed om te gaan met de
nieuwe relaties tussen de partijen.
Niet visionair
Vervolgens lichtte Jan Hamming de inhoud
van het akkoord toe. Het principe van de
PvdA dat bestaande besluiten dienden te
worden gehandhaafd, is tijdens de onderhandelingen
overeind gebleven.‘We hebben
de VVD en de SP aan een verhaal geholpen,
maar ook een nog groter deel van ons programma
kunnen realiseren. Het milieubeleid
waarin we hebben geïnvesteerd zetten we
door. De Reeshof krijgt meer aandacht dan
ooit te voren, met name in voorzieningen
voor jongeren. Voor armoede hadden we al
miljoenen vrijgemaakt. Dit beleid zetten we
door, waarbij extra aandacht gegeven wordt
aan de ‘werkende armen.’ Er komt een aanvullende
wijkimpuls van één miljoen Euro
die wordt gekoppeld aan de WMO.’ Het akkoord
is uiteindelijk niet bijster visionair geworden,
maar dat is volgens Jan Hamming
niet erg; het is bedoeld om de komende twee
jaar door te komen.
Vragen van leden
Is Groen Links (GL) een dunne schakel in het
verhaal?
‘We laten GL niet vallen. Met GL willen we de
periode afmaken, ondanks dat we ze voor
het zetelaantal niet per se nodig hebben. In
het college is GL goed qua inbreng en actie-
ve inzet, daar werken we graag mee samen.
Er hebben overigens tussen GL en SP pittige
onderhandelingen plaatsgevonden, dat
moet niet onderschat worden.’
In de nota staat bar weinig over openbaar
vervoer.
‘Dat klopt en dat vinden we ook vervelend,
maar dit onderwerp ligt bij de Provincie. En
we hebben hier de eerste twee jaar al veel
besluiten over genomen. Maar tot onze spijt
is onze invloed daarop beperkt.’
Hoe betrouwbaar zijn de VVD en SP nu ze
ineens pro Midi zijn? Al die tijd in de oppositie
zijn ze tegen geweest en nu zijn ze om, wat
zegt dat over hun betrouwbaarheid?
‘Deze partijen hebben ook moeten slikken,
net als wij op een paar punten. We hebben
vertrouwen in deze partijen, het is de prijs
die ze betalen voor het pluche, maar maakt
ze niet onbetrouwbaar. Het is bij onderhandelingen
nu eenmaal geven en nemen.’
We zien sport niet veel terug komen in het
nieuwe akkoord, terwijl dit in het vorige akkoord
een speerpunt was.
‘Dat lijkt zo, maar het grootste gedeelte daarvan
is reeds uitgevoerd. Daarnaast gaan we
in Tilburg Noord versneld een sportcomplex
aanleggen.’
Komen de geformuleerde speerpunten van de
fractie terug in het akkoord?
‘Ja zeker. De Reeshof krijgt meer aandacht
dan ooit tevoren, het armoedebeleid wordt
als huidig beleid voortgezet, de wijkenimpuls
wordt versterkt, naar de WMO gaat extra
geld en het 10.000 banen plan wordt voortgezet.’
Applaus
De aanwezigen complimenteren beide heren
met het geleverde werk. Door de inhoud van
dit coalitieakkoord, de samenstelling van het
nieuwe college en de herbenoeming van de
drie PvdA wethouders ziet de Tilburgse PvdA
de komende twee jaar vol vertrouwen tegemoet.
De vraag van voorzitter Guus Sluijter
om instemming met het akkoord is dan ook
een formele kwestie.Spontaan klonk een luid
applaus voor het akkoord en voor het harde
werk en de inzet van Auke Blaauwbroek en
Jan Hamming van de afgelopen weken.
Reacties van lezers
‘Mijn verwachtingen van het nieuwe college zijn laaggespannen. Allereerst omdat het een vier
partijen coalitie is. Hoe meer partijen, des te meer er mis kan gaan in de communicatie. Maar reden
van mijn zorg is ook dat het een hele brede coalitie is die zich uitstrekt van de SP tot en met
de VVD. Het zal heel moeilijk zijn om met zo’n brede coalitie een consistent beleid te voeren voor
Tilburg. Bovendien kan het CDA nog bijna twee jaar lang stoken in dit huwelijk en daarna de winst
opstrijken bij de verkiezingen.’
Tom Baars
‘Ik vind het fantastisch dat deze partijen elkaar hebben gevonden. Ik hoop van harte dat het lang
standhoudt. Dit is goed voor de stad. (…) Overigens vind ik het verschil in de mens en maatschappijvisie
erg klein tussen de verschillende partijen. Volgens mij willen de PvdA, GroenLinks en de SP
allemaal hetzelfde. De weg ernaar toe is een andere. Maar dat zijn details, als je wat meer afstand
neemt. Voor een echte liberale partij, zoals de VVD ook kan zijn, moet het ook helemaal geen probleem
zijn om in een dergelijke samenstelling verantwoordelijkheid te nemen. (…) Lokale politiek
moet in de context gesitueerd worden. Juist hier in Tilburg kan het, juist in deze samenstelling, in
deze stad, mogelijk zelfs alleen hier, is het mogelijk om elkaar te vinden op inhoud. Ik hoop van
harte dat het standhoudt en elke partij met haar achterban de gelegenheid krijgt om te besturen
in deze samenstelling.’
Tinus Brabers
‘Ik feliciteer Jan Hamming met zijn persoonlijk succes als locale (in)formateur. Hij heeft een links
college in elkaar gestoken dat op papier mooie dingen zou kunnen doen voor Tilburg. Heet hangijzer
blijft op microniveau het Miditheater. Hoe geloofwaardig kunnen VVD en SP zich in deze
kwestie opstellen? Zij zullen hun eerdere tegenstem moeten keren. Wendbaarheid zal niet als positief
uitgelegd kunnen worden. Dat zal afstralen op de PvdA. Van veel groter belang is hoe het PvdA
wethoudersblok zich zal opstellen in vraagstukken over de verhouding publiek-privaat lokaal. Dit
in de verbindingspositie tussen de VVD en de SP. Hoe maakbaar blijft de PvdA de samenleving
zien? Laten we het in eerste instantie aan de maatschappelijke partners over en kiest de gemeente
voor een regierol bij voortijdig schoolverlaters, de planning van het aantal te bouwen huizen en
de ontwikkeling van de economie? Kies voor de regierol zou ik zeggen. Dat zal de PvdA goed doen.
Je zegt daar als partij mee ´maatschappelijke partners jullie zijn tot veel in staat.´ We moeten als
PvdA heel goede dingen kunnen laten zien, wanneer er straks verkiezingen zijn. Het goed voeren
van de regie bevordert de resultaten. Ook de maatschappelijke stakeholders zullen zich het in hen
gestelde vertrouwen herinneren. Zichtbare resultaten zijn nodig om lokaal een negatieve landelijke.’
kiezerstrend te weerstaan.’
Arie Rinzema
Werkgroep
Reeshof
Door de wol geverfd 2 - 2008 • 13
Als het gaat om Reeshof, dan gaat het om een echt stadsdeel met bijna 40.000 inwoners
en niet om zomaar een wijk in de stad. Dat was voor een aantal PvdA leden in Tilburg aanleiding
om een werkgroep op te richten die zich gaat bezighouden met de belangen van
Reeshof.
De werkgroepleden zijn momenteel Rita Barto, Henri van Loon, Jacques van der Linden en
Alex van Rijn. Daarnaast zijn vanuit de fractie Nol van Trier en Arjan Pronk actief in de werkgroep.
De Reeshof is dan ook één van de speerpunten van de fractie voor de komende twee
jaar.
We gaan ons op verschillende niveaus bezighouden met de Reeshof: samenhang in alles
wat met de Reeshof te maken heeft: we willen graag een visie zien en deze mee helpen
ontwikkelen.Verder thema’s die de Reeshof bewoners bezighouden, zoals de ontsluiting,
(jeugd)voorzieningen, veiligheidsgevoel en stadsverwarming.Ten slotte communicatie: het
is belangrijk om in gesprek te komen en te blijven met bewoners. De fractie heeft inmiddels
al afgesproken om regelmatig in Reeshof haar fractievergaderingen te houden, zodat
Reeshof bewoners gelegenheid krijgen binnen te lopen. Daarnaast denken we na over het
organiseren van regelmatige sociale ontmoetingen, en hebben we een eerste contact gelegd
met de wijkraad. Kortom, wat ons betreft wordt Reeshof een vast item op de politieke
agenda in Tilburg! Als mensen zich willen aanmelden voor deze werkgroep, dan zijn ze van
harte welkom. Stuur dan even een mail naar alex.van.rijn@planet.nl.

14 • Door de wol geverfd 2 - 2008
Hoe besteed ik 831 miljoen?
In 2007 heeft de gemeente Tilburg iets
meer dan 831 miljoen euro uitgegeven
en iets minder dan 880 miljoen euro ont-
vangen, een ‘winst’ van ruim 48 miljoen
euro. De Gemeenteraad heeft besloten
waaraan al dit geld mocht worden uitge-
geven en moet nu controleren of dit goed
is gebeurd. Maar hoe doe je dat?
door Gabe van der Zee (PvdA Raadslid,
lid van de Rekenkamercommissie)
Jaarlijks stelt de gemeenteraad de begroting
vast. In die begroting wordt het geld van de
gemeente verdeeld over zeventien programma’s
van armoedebeleid tot sport en van
economie tot verkeer en vervoer. Het bedrag
dat we per programma beschikbaar stellen
is vooral gebaseerd op de bedragen van het
jaar ervoor. Verder worden alle programma’s
regelmatig doorgelicht, waarbij ook gekeken
wordt naar de kosten die eraan zijn verbonden.
De echte discussies gaan vaak over
nieuw beleid. Maar dan gaat het maar over
een klein deel van de begroting.
Tilburgs Model
Het is belangrijk dat wij er vanuit kunnen
gaan dat er geen grote overschrijdingen en
dus tekorten optreden. Daarvoor bestaat
het zogenaamde Tilburgs Model. In dit model
hebben de gemeentelijke diensten een
grote mate van zelfbestuur en worden ze
afgerekend op de resultaten die ze bereiken.
Die resultaten zijn gekoppeld aan de begroting,
waarin ook de doelen worden vastgesteld
die het komende jaar moeten worden
bereikt. Helaas werkt dat nog niet helemaal,
maar het gaat steeds beter.
Het Tilburgs Model is afgeleid van het bedrijfsleven.
Er wordt strak gebudgetteerd en
er moet regelmatig worden gerapporteerd.
Dit blijkt prima te werken, overschrijdingen
komen nauwelijks voor. Wel is het Model de
laatste jaren vereenvoudigd.Vroeger werden
er tussen de verschillende gemeentelijke
diensten veel rekeningen heen en weer verstuurd
voor verrichtte werkzaamheden.Door
het oprichten van een centrale servicedienst
is dit nu veel minder geworden.Er bestaan nu
afspraken wat men van elkaar mag verwachten,
zonder dat dit tot veel factureringen en
bureaucratie leidt. Op zich heel goed, alleen
is het lastiger geworden om alle kosten van
programma’s in beeld te brengen.
Controle
Dat is natuurlijk mooi zo’n model, de gemeentelijke
uitgaven worden hierdoor beheersbaar,
maar wat betekent dit voor de
controlerende rol van de gemeenteraad? In
de eerste plaats moeten wij bewaken dat de
doelen die we gesteld hebben ook daadwerkelijk
gehaald worden.Zo heeft de PvdA-fractie
opgelet of het zojuist gevallen college het
‘regeerakkoord’ wel goed heeft uitgevoerd.
In dat akkoord zat immers een groot deel van
ons verkiezingsprogramma verwerkt. Gelukkig
hebben we kunnen vaststellen dat dit
akkoord na twee jaar al voor tachtig procent
is uitgevoerd. En in de nieuwe coalitie zullen
ook nog een aantal voor ons belangrijke zaken
worden gerealiseerd.
De tweede manier om als raad goed te blijven
controleren is een goed functionerende
Rekenkamercommissie. Die commissie doet
onderzoek naar effectiviteit en efficiëntie
van het gevoerde beleid. Zo is er een tijdje
terug een onderzoek gedaan naar de effectiviteit
van reïntegratiebedrijven. Die bleek
echter niet vast te stellen, omdat goede informatie
ontbrak. Aan de andere kant wordt
binnenkort een onderzoek besproken naar
de effectiviteit van het wegenonderhoud. Uit
dit onderzoek blijkt dat dit beter kan, om het
maar voorzichtig uit te drukken.
Doelen
Ten aanzien van de Rekenkamercommissie
is het op het moment wel de vraag of we
op de huidige voet door moeten gaan. De
commissie bestaat uit twee externe leden
en een aantal raadsleden. Het werken aan
die onderzoeken blijkt tijdrovend en voor
raadsleden steeds moeilijker op te brengen.
Er wordt daarom op dit moment gewerkt
aan de oprichting van een Rekenkamercommissie
met alleen externe leden of zelfs een
echte Rekenkamer.
De raad heeft dus een belangrijke functie: zij
verdeelt het geld en controleert de besteding
daarvan. Tegelijkertijd hoeven we ons
geen illusies maken. Het gaat om zoveel taken
en zoveel geld, dat het niet meer mogelijk
is voor eenvoudige raadsleden om alles
te kunnen overzien. Wat voor ons belangrijk
is, is om in de gaten te houden dat de doelen
die wij gesteld hebben, als fractie en als coalitie,
gehaald worden.
Mijn bijdrage?
Daar stond het dan in de krant: het jon-
gerenpanel van EénVandaag had zich
uitgesproken naar aanleiding van het
verschijnen van Fitna. Één op de drie
jongeren denkt dat de islam in Nederland
is om de samenleving te vernietigen. Ik
ben mezelf hardop gaan afvragen wat ik,
als moslim, in mijn dagelijks leven doe,
waardoor mensen die indruk zouden
kunnen krijgen?
door Yusuf Celik
Redactie
Yusuf Celik
Stefan Jansen
Tom Jutten
Ton Kriekaard
Hans Krosse
René Lapré
Anouk Mertens
Eefje Rolsma (eindredactie)
Kees Schalken
Roland Verschaeve (eindredactie)
Redactie-adres
rolandverschaeve@hotmail.com
Bestuur
Guus Sluijter (voorzitter)
Jan Stuart (vice voorzitter)
Freddy Cuijpers (penningmeester)
Brigit Teurlings (secretaris)
Ik sta geregeld in de file bij de oprit naar de A2. Deze files zijn vaak het gevolg van te vroeg
inritsen. Soms, als ik een pestbui heb, voeg ik expres extra vroeg in. Dit leidt tot een verstoring
van de doorstroom, met een file als gevolg. Deze file leidt tot een vertraging, waardoor honderden
werknemers te laat op hun werk komen. Kortom: economisch schade en een bijdrage
aan de vernietiging van de samenleving.
Toen ik vorig jaar een lease auto mocht uitzoeken was ik zo blij als een kind. Ik koos voor een
dieseluitvoering van een Spaans automerk. De CO2 uitstoot bedroeg 159 gram per kilometer.
Zuinig, maar net niet zuinig genoeg om in aanmerking te komen voor de bijtelling van veertien
procent, in plaats van de gebruikelijke vijfentwintig procent. Elf procent meer bijtelling
betekent minder geld voor mij om uit te geven. Dit zorgt weer voor minder inkomsten voor
de Tilburgse middenstand. Kortom: economisch schade en een bijdrage aan de vernietiging
van de samenleving.
Carnaval in de Kruikenstad. Wat heb ik weer genoten. Een natje hoort erbij en als je aan carnaval
in Tilburg denkt, denk je aan Schrobbelèr en Peerkes Nat. De keus viel voor mij dit jaar
echter op een lichte, droge frisse rosé uit Zuid-Afrika. Deze keus hield voor twee Brabantse
bedrijven dan ook een aanzienlijke omzetderving in.Deze omzetderving heeft gevolgen voor
de winstgevendheid van beide stokers. Kortom: economische schade en een bijdrage aan de
vernietiging van de samenleving.
Ik houd me niet echt bezig met mijn geloof, laat staan met de vernietiging van de Nederlandse
samenleving, maar ik voel me wel moslim. Waar ik een beetje kriebelig van wordt zijn
de ongenuanceerde nieuwsberichten vol met aannames en stereotypen. Berichten met als
enig doel: polariseren om te polariseren. In het integratiedebat klinkt ook vaker de ondertoon
‘U bent vóór ons, of U bent tegen ons.’ Kan iemand me vertellen wat ik dan moet doen en
waar ik dan voor moet staan? Problemen moet je kunnen benoemen en waar het fout gaat of
dreigt te gaan dient actie ondernomen te worden, maar integratie is toch ook gebaseerd op
wederzijds vertrouwen?
Tot slot toch nog even dit: op de oprit richting A2 staan inmiddels verkeerslichten om de
doorstroom te bevorderen, mijn leaseauto stamt uit het tijdperk van voor de bijtelling en de
keus voor rosé tijdens carnaval is me opgelegd door Sonja Bakker.
Colofon Jaargang 2008 - Nummer 2
Annamarija Kristic (algemeen bestuurslid)
Anouk Mertens (algemeen bestuurslid)
Alex van Rijn (algemeen bestuurslid)
Annelies Visser (algemeen bestuurslid)
Nermin Agovic (kandidaat bestuurslid)
Tom Jutten (kandidaat bestuurslid)
Fractie
Auke Blaauwbroek (fractievoorzitter)
Mohamed Azzougarh
Maya Butalid
Jan van Esch
Driek van Griensven
Nihan Iskenderkaptanoglu
Arjan Pronk
Nol van Trier
Tine van de Weyer
Bas Wilthagen
Gabe van der Zee
Wethouders
Hugo Backx
Jan Hamming
Marieke Moorman
Pand
Melis Stokestraat 40
5013 BM Tilburg
Tel 013 - 542 37 18 • Fax 013 - 544 10 52
Contact
Guus Sluijter 013 - 570 16 63
apm.sluijter@home.nl
Internet
www.tilburg.pvda.nl
e-mail: tilburg@pvda.nl
Door de wol geverfd 2 - 2008 • 15
Opmaak en druk: OKZ Tilburg

16 • Door de wol geverfd 2 - 2008
WMO: de wet meedoen
Op 1 januari 2007 is de Wet Maatschappelijke
Ondersteuning (WMO) in werking
getreden. Deze wet heeft een groot deel
van de beleidsvorming voor de zorg voor
onder meer gehandicapten, ouderen en
chronisch zieken bij de gemeente gelegd.
Taken die voorheen via de AWBZ, de
WVG en de Welzijnswet op verschillende
niveau’s werden uitgevoerd, komen nu
in één hand terecht, dichter bij de burger.
Het door ambtenaren gehanteerde
sleutelwoord voor het doel van deze wet
is meedoen. Dit geldt niet alleen voor de
gebruiker die mee kan blijven doen aan
de samenleving, maar evengoed voor
familieleden, vrijwilligers, maatschappelijke
organisaties, zorginstellingen
en woningbouwverenigingen. De PvdA
Tilburg heeft de WMO als één van haar
vijf kerndoelstellingen genomen. Door
de wol geverfd sprak met raadslid Nihan
Iskenderkaptanoglu.
door Anouk Mertens en Roland Verschaeve
Hoe heeft de raad de invoering van de WMO
opgepikt?
‘Vanaf januari 2007 is er afgesproken om de
wet beleidsarm in te voeren. Dat betekent
kortweg dat er het eerste jaar praktisch gezien
nog weinig veranderde. De raad heeft
een jaar de tijd gehad om de invulling van de
WMO goed uit te werken. Afgelopen maand
is de wet beleidsruim ingevoerd.’
Wat heb je in dat eerste jaar als raadslid precies
kunnen doen?
‘Er is een raadsbrede commissie ingesteld,
waar ik lid van ben geworden. We hebben
het jaar vooral benut om te onderzoeken
hoe de WMO in de praktijk werkt. De commissie
heeft presentaties bijgewoond over
het onderwerp en is op bezoek gegaan bij
Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ), de regiotaxi
en LoketZ. Maar vooral hebben we
veel gepraat. Zo hebben we gesproken met
tal van maatschappelijke organisaties, maar
we zijn ook de dialoog aangegaan met bewoners
van de stad. Op die manier kwamen
we te weten hoe zij invulling zouden geven
aan de WMO.Vanuit de partij hebben we een
werkgroep Zorg en Welzijn waarin ervaringsdeskundigen
en professionals deelnemen.
Van deze groep heb ik veel opmerkingen
over de WMO gehad, die ik weer naar de raad
mee kon nemen.’
Wat was de grootste bron van zorg?
‘Één van de problemen waar we mee te maken
kregen waren de indicaties die het CIZ
afneemt. Het CIZ bepaalt uiteindelijk of je
hulp krijgt en hoeveel. De raad kreeg het signaal
dat deze club te streng zou beoordelen
en vooral uit zou gaan van wantrouwen in
plaats van vertrouwen. Ik weet ook wel dat
je er rekening mee moet houden dat er mensen
zijn die misbruik willen maken, maar dan
heb je het over één tot hooguit twee procent
van de indieners. Je moet de goeden niet onder
de kwaden laten lijden.’
Wat heeft de Raad uiteindelijk met de ervaringen
over het eerste jaar gedaan?
‘In december heeft het College ons een voorstel
uitwerkingsplan voorgelegd.We hebben
vervolgens heel kritisch naar dat voorstel
gekeken om te zien op welke punten er nog
aanpassingen doorgevoerd moesten worden.
In maart dit jaar hebben we nog een
dag van de WMO georganiseerd.Tijdens deze
dag konden we ons oor te luister leggen bij
instellingen die het beleid uiteindelijk mee
moeten helpen uitvoeren. Denk daarbij aan
wijkorganisaties, woningbouwverenigingen,
organisaties van allochtonen, maar ook zorginstellingen
als De Bocht, het GGZ en Amarant.
Op 7 april is het door het college aangepaste
plan uiteindelijk aangenomen.’
Niet voordat je nog vijf moties had ingediend?
‘Klopt, ik had het idee dat het plan op een
aantal punten onvoldoende was uitgewerkt.
Om een voorbeeld te geven. We zijn met
mensen van het Tilburgs Overleg Gehandicaptenorganisaties
meegelopen om te zelf
te ervaren hoe het is om met een visuele of
lichamelijke beperking gebruik te maken
van het openbaar vervoer. Geblinddoekt of
vanuit een rolstoel ervaar je aan den lijven
hoe belangrijk zachte tegels en geluidssignalen
bij stoplichten zijn. De gemeente hanteert
een norm van 43%. Dat betekent dat
zij vindt dat 43% van de bushaltes in Tilburg
goed toegankelijk moet zijn voor gehandicapten.
Dat vinden wij als PvdA te weinig en
hebben het college gevraagd om te komen
met een hogere norm. Ook wilden we dat de
gemeente prioriteit zou stellen bij de haltes
op belangrijke plaatsen in de stad, zoals rond
verzorgingstehuizen. Verder hebben we
gepleit voor de invoering van een staffeltarief
voor de regiotaxi. Participatie, deel kunnen
nemen aan de samenleving, is gewoon
enorm belangrijk.’
Waar gingen de andere moties over?
‘Ik heb een motie ingediend over het gebrek
aan openbare toiletten. Als ze er al zijn, zoals
Nihan Iskenderkaptanoglu
(foto Arjan Pronk)
in de parkeergarage aan het Pieter Vreedeplein,zijn
ze vaak niet of moeilijk toegankelijk
voor gehandicapten en ouderen. Je verplicht
deze groep daar eigenlijk mee om naar de
Hema uit te wijken. Verder heb ik een motie
ingediend over de indicatiestelling door het
CIZ. Het grootste punt van kritiek was de telefonische
indicatie.’
Wat heb je daar specifiek op tegen?
‘De indicatiestelling is binnen de WMO heel
erg belangrijk, omdat de zorgvraag daar begint.
De kans dat je door deze methode niet
de juiste zorg krijgt, is volgens mij te groot.
Een persoonlijke ervaring: een tijdje geleden
was ik bij mijn oma op visite, toen ze plotseling
een telefoontje kreeg van het CIZ. Toen
ik haar vroeg wie er gebeld had, vertelde ze
me dat ze dat niet helemaal goed had begrepen,
maar ze dacht dat het iemand van een
verzorgingstehuis was. Mijn oma is al over de
tachtig, maar absoluut nog niet plan om in
een tehuis te gaan wonen. Ze had dan ook
heel duidelijk gemaakt dat ze nog bijzonder
goed in staat was om alles zelf te regelen,wat
niet zo is. Het CIZ indiceerde haar op één uur
zorg per week, terwijl mijn tante drie tot vier
uur per dag voor haar zorgt!’
Wat zou er dan concreet moeten veranderen?
‘Ik vind telefonische indicatie bij een oudere
zorgbehoevende onvoldoende. Zo’n eerste
indruk kan beter thuis verkregen worden. Ik
ben dan ook blij dat de gemeente de indicatiestelling
bij het CIZ gaat weghalen. Volgens
mij is de gemeente beter in staat om de
indrukken van mensen uit de praktijk, zoals
bijvoorbeeld de huisarts of LoketZ in de wijk
in hun beslissing te betrekken.’
Je hebt ook geprobeerd om iets te doen voor
mantelzorgers?
‘Inderdaad, mantelzorgers zijn belangrijk
voor de uitvoering van de WMO. Zij zijn de
vrijwilligers die zich verantwoordelijk voelen
om te zorgen voor een chronisch ziek of ouder
familielid of kennis. Deze groep staat te
veel onder druk.Daarom hebben we gezocht
naar middelen om hen te ontlasten. Je moet
hierbij denken aan gratis kinderopvang voor
kinderen tot 14 jaar, een gratis begeleiderpas
in het openbaar vervoer en versoepeling van
de sollicitatieplicht.’
‘A tale of two cities’
Burgemeester Ruud Vreeman werd op 4
maart jl. geïnstalleerd als buitengewoon
lector bij de Bestuursacademie te Tilburg.
In zijn oratie ‘Het verhaal van de stad’
besprak Vreeman de strategieën bij ste-
delijke transformatie en de rol van het
stadsbestuur daarin. Hij koos ervoor de
ontwikkeling van zowel Zaanstad als Til-
burg te gebruiken ter illustratie. Vreeman
ziet het vooral als opgave een transfor-
matie te bewerkstelligen van industriële
productie naar een meer op diensten
gerichte, kennisintensieve economie.
door Ton Kriekaard
De atlas geeft de gelegenheid Zaanstad
en Tilburg met elkaar te vergelijken. Zaanstad
heeft 149.000 inwoners tegenover de
200.000 van Tilburg. In Tilburg verdween met
de textielindustrie zo goed als alle bedrijvigheid,
maar de stad wist zich uit eigen kracht
uit het moeras te trekken. Zaanstad echter
deed grote grondaankopen in de hoop
nieuwe industrie aan te trekken, maar raakte
daardoor zo goed als failliet toen dat niet
bleek te lukken.
Parallellen
Vanuit een historisch perspectief zijn er, aldus
Vreeman, diverse parallellen tussen beide
steden te vinden. Ten eerste is technologie
bepalend geweest voor de economische
ontwikkeling. In beide steden ontstond er zo
een samenklontering van kapitale woningen,
fabrieken en arbeidershuisjes. Een tweede
parallel ligt in het lage opleidingsniveau
van de beroepsbevolking. Het derde punt is
de langdurige dominantie van één politieke
stroming. In Tilburg was dit de KVP/CDA, in
Zaanstad juist de SDAP/PvdA. In beide gevallen
was er een sterke verweving van politiek
met maatschappelijke organisaties. Deze
macht remde de vernieuwing. Ten slotte is
daar de relatieve onbekendheid van de steden.Gevolg
was een zekere introvertheid
zonder bluf.
Naast overeenkomsten zijn er ook aanzienlijke
verschillen. De Zaanstreek is al eeuwen
bekend met gastarbeiders, in Tilburg dateert
het verschijnsel pas van de jaren‘60.Zaanstad
heeft geen eigen hoger (beroeps) onderwijs
en is voor wat betreft cultuurvoorzieningen
aangewezen op het naburige Amsterdam.De
omgangsvormen zijn ook sterk verschillend.
DNA
Het samenstel aan sterkten en zwakten
noemt Vreeman het DNA van de stad. Economische
problemen hebben een invloed
op dit DNA en de oplossing daarvan moet
dan ook in een dialoog met de stad worden
gezocht. De bepalende factoren voor het
economisch herstel van Tilburg waren bijvoorbeeld
ondernemerschap, chauvinisme,
bereidheid tot samenwerken, kennis infrastructuur
en de rol van het stadsbestuur en
de gemeentelijke organisatie.
De negatieve kanten van het DNA zijn echter
ook manifest. Zaanstad heeft een zwakke
identiteit, onder meer door het ontbreken
van een studentenpopulatie. Door het ontstaan
van multinationals is ook veel kaderpersoneel
uit de stad vertrokken. Tilburg
biedt daarentegen te weinig perspectief
voor kenniswerkers in de dienstensector.
Imago en identiteit dekken elkaar dus niet.
Door de wol geverfd 2 - 2008 • 17
Strategie
Na deze analyse moet de vraag worden beantwoord
welke strategische impuls nodig is.
In Zaanstad werd een groot discussieproject
gestart onder de naam ‘Zaankanters in 2015’.
In Tilburg ziet Vreeman een ‘veenbrand’ aan
initiatieven, maar wil de gemeente hier grip
op krijgen dan dient ze bereid te zijn coalities
aan te gaan met delen van het maatschappelijk
middenveld.
Inhoudelijk onderscheidt Vreeman de‘basics’
en de op de toekomst gerichte activiteiten.
De basics zijn terreinen zoals veiligheid en
onderhoud die op een vergelijkbaar hoog niveau
moeten liggen als andere grote steden
Deze terreinen krijgen de grootste aandacht
en verhinderen vaak het nadenken over de
toekomstige concurrerende positie. Belangrijk
is een goede verhouding tussen basics
en stedelijke vernieuwing, waarbij Tilburg
kan steunen op een gemeentelijke organisatie
met een lange ervaring op het gebied van
modernisering.
Masterplan
Het masterplan voor de toekomst van Zaanstad
richt zich op het stichten van een nieuw
stadshart en het herstellen van een goede
verhouding tussen wonen en werken en ambacht
tegenover creativiteit. Tilburg bevindt
zich in een andere situatie met breed gedragen
activiteiten, zoals carnaval en Festival
Mundial.Vreeman noemt vier categorieën
van activiteiten. Als eerste moet er plaats
zijn voor creativiteit, zoals de omvorming
van de Midi bioscoop. Daarnaast innovatie:
het Tilburgs Innovatieplatform propageert
bijvoorbeeld een minder gecontroleerde benadering
van dit begrip. Voorbeeld hiervan
is het draaiende huis op de Hasselt rotonde.
Vervolgens het begrip verbinding tussen
bevolkingsgroepen Deze mondiale component
moet voelbaar worden in de stad.
Om aantrekkelijk te blijven dient een stad
zich ten slotte te onderscheiden van andere
steden. In Tilburg bijvoorbeeld de geplande
Mall. Elke stad heeft dus communicatie met
haar eigen burgers en omgeving nodig.
Daarmee moet namelijk het verhaal van de
stad worden verteld.

18 • Door de wol geverfd 2 - 2008 Door de wol geverfd 2 - 2008 • 19
Nieuwe voorzitter Jonge Socialisten
Op de algemene ledenvergadering in maart
werd een nieuwe voorzitter gekozen van de
JS Midden Brabant, de regionale onafhankelijke
jongerenorganisatie van de PvdA. Er
waren twee kandidaten: Ranjith Clemminck,
penningmeester, en ik Mayke Kikstra. Het
was een spannende stemming.We waren we
erg aan elkaar gewaagd. Uiteindelijk ben ik
gekozen als nieuwe voorzitter.
Onder voorzitterschap van Remmert, ben
ik vorig jaar gestart met de JS en werd vicevoorzitter
en bestuurslid promotie en ledenwerving.
Graag wilde ik een afdeling Waalwijk
opstarten, maar na een prettig overleg
met Remmert besloot ik me aan te sluiten bij
de afdeling Tilburg. Daarin heb ik het initiatief
genomen om onze naam te veranderen
in JS Midden-Brabant, omdat er nog meer
gemeentes onder onze afdeling vallen.
Sinds september 2006 ben ik actief in de
PvdA. Ik was voornamelijk te vinden op
landelijke activiteiten en werd na korte tijd
gevraagd of ik secretaris wilde worden in
Waalwijk. Na de gemeenteraadsverkiezingen
Op het Pauluslyceum was Johan van den
Hout in de jaren tachtig al een markante
persoonlijkheid. Hoewel de meerderheid
van ‘het Paulus’ aan de linker kant van
het spectrum te vinden was, waren de
uitingen van Johan, toen nog PSP, vaak
controversieel. Zo ontstond een relletje
toen een tegenstander van hem het, in
een puberale bui, nodig vond op de deur
van het toilet Johan de dood toe te wensen.
Het was in die tijd al duidelijk dat
Johan politieke ambities koesterde. Zijn
vorderingen in de Tilburgse gemeenteraad
verbaasden mij dus niet. Zijn stap
naar wethouder is echter op zijn minst
verrassend.
door Kees Schalken
ben ik ook benoemd tot campagneleider. De
daaropvolgende campagnes heb ik vanuit
Waalwijk georganiseerd. Zo ook de Tweede
Kamer verkiezingen in 2007. Ik heb destijds
het initiatief genomen om samen met omliggende
gemeentes een bustour op te zetten.
Samen met de leden, ondersteund door Martijn
van Dam en Ingrid van Breda hebben we
de gemeenten bezocht. Dit was erg gezellig
en we kleurden de straten in mum van tijd
rood.
JS Midden-Brabant heeft afgelopen jaar elke
maand een politiek café gehouden. Naast
stevige discussies, geeft de organisator meer
informatie over het onderwerp. Zo zijn deze
politieke cafés erg leerzaam. Vanuit deze
politieke cafés vormen wij als JS Midden-
Brabant onze standpunten. Als actieve club
zullen we doorgaan met het organiseren van
de bijeenkomsten.
Deze zijn openbaar en we hopen dat er
steeds meer leden op af komen. Daarnaast
staan een aantal ludieke acties op stapel om
meer naamsbekendheid te krijgen en leden
te werven.
Leve Johan van den Hout!
Johan neemt zitting in een pimpelpaarse
coalitie met de SP aan de ene kant, de VVD
aan de andere kant en de PvdA als grootste
partij in het midden. Dat is pikant omdat de
giftige pijlen van Johan tot nu toe opvallend
vaak op de PvdA gericht waren. Op 28 maart
betichtte Johan de PvdA op zijn persoonlijke
weblog nog van oneerlijk handelen. In zijn
bekende taalgebruik wordt de PvdA neergezet
als ‘de firma list en bedrog.’ Tevens vallen
er termen als ‘draaikonterij’,‘jatwerk’ en ‘veelplegerij.’
Dit lijkt niet op de retoriek die je
verwacht van een raadslid en zeker niet van
iemand die minder dan een maand later deel
gaat nemen aan een coalitie met diezelfde
PvdA.
De PvdA en de SP zijn momenteel in een felle
electorale concurrentiestrijd verwikkeld die
in 2010 in Tilburg tot een nieuw hoogtepunt
moet leiden. Om in de termen van Johan zelf
te spreken: de SP is niet wars van een flinke
dosis platvloers populisme in de strijd om
de kiezersgunst. Hoe zal dat gaan nu de SP
haar verantwoordelijkheid heeft aanvaard
in het College? Het lijkt er vooralsnog op dat
de SP een realistischer koers gaat varen. Dat
Wat dat zie als een van mijn taken: om meer
leden aan de JS te binden. Alle PvdA-jongeren
hebben inmiddels een brief van ons gehad,
zodat ze ook lid van de JS kunnen worden.
Wij zijn een actieve club waarin plaats
en ruimte is voor discussie. Graag willen we
in de toekomst nauw samenwerken met de
PvdA Tilburg, zodat we gezamenlijke activiteiten
kunnen organiseren.
Ik werk graag samen met de andere bestuursleden
en de leden.Vanuit die blik zal ik
voorzitten. Daarom sta ik open voor suggesties
voor nieuwe activiteiten of een thema
voor het politiek café. Ik ben te bereiken op
het onderstaande nummer.Graag wil ik Remmert
via deze weg nogmaals bedanken, voor
zijn goede start om de afdeling weer op te
bouwen. Met hem als voorbeeld ga ik actief
aan de slag in mijn nieuwe rol.
Mayke Kikstra
06 - 165 577 05
voorzitter@js-mb.nl
blijkt onder andere uit het verslag dat Johan
over de collegeonderhandelingen op de SP
website heeft gepubliceerd. Daarin geeft hij
bijvoorbeeld aan dat in het geval de besluitvorming
in de raad over de Tilburgse Mall
negatief voor de SP zou uitpakken, de wethouders
zich daaraan zullen conformeren,
terwijl de raadsfractie een eigen standpunt
zal innemen.
Door het dualisme in de gemeenteraad te
aanvaarden ligt het gevaar van politieke
struikelblokken minder zwaar op de loer. De
overige coalitiegenoten moeten dan wel de
bereidheid hebben om éénzelfde houding
aan te nemen en niet van ieder punt op
voorhand een breekpunt maken. Het zou
jammer zijn als deze unieke samenwerking,
die feitelijk twee jaar later komt dan nodig
was, door politiek opportunisme zou sneuvelen.
We hebben maar twee jaar om van dit
college een succes te maken met smaak naar
meer. Als dit gaat leiden tot het onderling afvangen
van vliegen tussen de SP en de PvdA,
dan zullen die vliegen heel snel hun heil elders
gaan zoeken.
Achter de coulissen van
de collegeonderhandelingen
Het College was half april nog niet gevallen
of er viel al een brief op mijn deurmat
van een zeer gewaardeerd partijlid. In
deze brief stond het dringende verzoek
niet met die Maoïsten in zee te gaan. Dat
was nog niet alles, want in de eerstvolgende
fractievergadering kondigde een
bezoeker aan dat alles best was als we
maar niet met de VVD een nieuw College
zouden vormen. Hé jongens, zo kunnen
wij niet werken. Als het zo moet, gaan we
er dwars tegen in en gelijk met de VVD en
SP aan tafel!
door Auke Blaauwbroek
(Fractievoorzitter PvdA Tilburg)
Zonder gekheid, het kiezen van een partner
is enorm moeilijk! Dat weten we allemaal.
Zeker als na enkele jaren de consequenties
van onze keuzes steeds meer helder worden.
Bij sommige partnerkeuzes worden die
consequenties al na een paar dagen duidelijk.
Zo vertelde ik tijdens een pauze aan de
onderhandelaars van de SP over de brief die
ik had ontvangen. Meteen de volgende dag
had één van beiden een blouse aangetrokken
die onmiskenbaar ontworpen moest zijn
door een creatieve couturier uit het land van
Mao. Ik heb die dag mijn verhaal niet meer
verteld aan de collega’s van de VVD en Groen
Links, doodsbang voor blauwe blazers en
geitenwollen sokken.
De onderhandelingen vonden buiten Tilburg
plaats, om buiten het bereik te blijven van de
pers en andere nieuwsgierigen.Achteraf misschien
wat naïef, want een beetje journalist
was natuurlijk in de auto gestapt, achter ons
aangereden en had aan de lopende band
‘scoops’ kunnen scoren. We voelden ons dan
ook een beetje miskend: men nam niet eens
de moeite om onze verblijfplaats te achterhalen.
Tijdens de kabinetsonderhandelingen
wist men nota bene al na twee dagen dat
de onderhandelaars in Beetsterzwaag zaten.
‘Onze’ journalisten hadden na twee weken
nog niet door dat we om de hoek in Hilvarenbeek
overlegden.Wat is dat nou voor een
pers?
Saai waren de onderhandelingen wel, zeg.
Er werden erg veel teksten besproken die
ook nog eens allemaal over Tilburg gingen!
Niemand sprong eens lekker uit de band, er
waren geen wilde vrouwen en er werd nauwelijks
alcohol gedronken. Daar hadden we
met de VVD toch wel een beetje op ingezet,
maar helaas.
Het enige frivole in deze twee weken kwam
van de waard van de uitspanning waar wij
vertoefden.Elke ochtend stond er zelf gebakken
appeltaart of biologisch verantwoorde
cake naast de koffiepotten. Hét moment van
de dag was wel de afsluiting. Dan dronken
we samen nog een biertje met de opmerkelijke
naam ‘Flierefluiter’. Het was eigenlijk een
ordinair illegaal geïmporteerde Belgische
Trappist, maar de smaak was buitengewoon
goed. De naamgeving van het biertje paste
goed bij de inborst en bij het voorkomen van
de waard, maar daar had het niets mee van
doen. De naam van het olijke gerstenat was
afgeleid van de naam van de herberg waar
wij vertoefden.
Ik heb er in de slotfase van de onderhandelingen
nog zwaar voor gepleit om het bereikte
akkoord dan ook dezelfde naam te geven.
Immers enige vrolijkheid boven zo’n saai stuk
leek mij wel gepast. Maar helaas, hier kreeg ik
de nieuwe coalitiepartners niet in mee. Het
‘flierefluiterakkoord’ was een brug te ver. Als
compromis heb ik er in ieder geval uit weten
te slepen dat het akkoord helemaal geen
naam heeft gekregen. Na het ABC gaan we
nu verder met het AZN, het akkoord zonder
naam. Zonde, eigenlijk!

20 • Door de wol geverfd 2 - 2008
2 op 487
Dhr. Van Rijn (87) woont als sinds 1923 in
Tilburg en werd in 1955 lid van de PvdA. Hij
was 41 jaar in dienst bij de Tilburgse Waterleiding-Maatschappij
(TWM) als hoofd
van de afdeling administratie.
Waarom bent u lid geworden van de PvdA?
Ik was altijd al geïnteresseerd in politiek en
bij de PvdA voelde ik mij het meest thuis.
Ik kom uit een gereformeerd gezin, dus je
begrijpt dat mijn ouders dat maar niks vonden.
Zij waren lid van de ARP, maar daar ben
ik niet in meegegaan. Ook de VVD heeft mij
nooit getrokken, die mentaliteit staat mij niet
aan.VVD’ers zijn er alleen voor zichzelf.
Volgt u de politiek?
Politiek nieuws lees ik nog steeds. Ik kijk ook
elke dag naar het journaal, maar ik volg het
tegenwoordig minder goed dan vroeger.
Wat vindt u van de val van de Tilburgse coalitie?
Onbegrijpelijk. Het doet me denken aan de
regering in België. Het toont aan dat het
soms moeilijk samenwerken is met andere
partijen. Maar uiteindelijk moeten partijen
niet het eigen belang voorop stellen, maar
het belang van de stad en haar inwoners.
Rens Nissen (19) verhuisde twee jaar geleden
van het Limburgse Montfort naar
Tilburg en is toen meteen lid geworden
van de PvdA. Inmiddels is hij tweedejaars
student Econometrie aan de Universiteit
van Tilburg.
Waarom ben je lid geworden van de PvdA?
Mijn vader heeft in Montfort een eigen partij
opgericht en is later ook wethouder geworden.
Ik heb dus van jongs af aan veel van de
politiek meegekregen. Na de moord op Fortuyn
in 2002 ben ik de politiek echt gaan volgen
en gaan nadenken over welke partij mij
het meest aansprak. Dat werd me snel duidelijk:
het werd de PvdA. Ik heb alleen nog even
getwijfeld over D66, maar die vind ik toch
iets te elitair.
Wil je ooit politiek actief worden?
Bij de afgelopen verkiezingen stond ik bijna
op de lijst van mijn vaders partij, maar hij geloofde
mij niet toen ik zei dat ik dat wel zag
zitten. Duidelijk geval van miscommunicatie
dus. Ik wil in elk geval ooit een keer meedoen
aan verkiezingen, maar dat komt later wel.
Nu heb ik het nog te druk met studeren en
activiteiten organiseren voor mijn studievereniging.
Bent u zelf ooit politiek actief geweest?
Jazeker. Ik ben voor de gemeenteraadsverkiezingen
veel op pad geweest met voormalig
wethouder Baggerman. Samen langs
de deuren om de mensen in de stad voor de
PvdA te winnen. Dat was een succes, want de
gewone man voelde zich thuis bij de PvdA.
En Baggerman was een meester in het overtuigen
van kiezers. Daar heb ik nog veel van
geleerd.
Waar moet de PvdA meer aandacht aan besteden?
Criminaliteitsbestrijding. Te veel criminaliteit
kan fataal zijn. Straks krijgen we hier nog
Amerikaanse toestanden. Daar houd ik absoluut
niet van.
Wie is je favoriete politicus?
Nog steeds Wouter Bos. Ondanks de kritiek
die hij krijgt en de daling in de peilingen heb
ik nog steeds veel vertrouwen in hem. ’t Is
tenslotte nog maar twee jaar geleden dat we
op 61 zetels stonden in die peilingen.
Waar moet de PvdA meer aandacht aan besteden?
De PvdA moet echt meer aandacht besteden
aan onderwijs. Goed onderwijs is de basis
voor de welvaart in Nederland. Daar moet je
dus in blijven investeren. Overigens was ik
ook fan van Plasterk, maar dan vooral toen
hij nog columnist was voor de Volkskrant en
Buitenhof.