Mens en milieu

Onze nieuwe bedrijfsarts is Jimmy Nys
Dr. Jimmy Nys is sinds 1 januari 2007 de bedrijfsarts van Umicore Olen. Hij volgt dr. Marc De Groof op, die volledig voor
de intussen zelfstandig geworden zinkdivisie werkt. Dr. Nys is niet helemaal een nieuwkomer bij de medische dienst.
Voorheen was hij extern bedrijfsarts in buurbedrijf Cumerio en mocht hij - dankzij een samenwerkingsovereenkomst
tussen beide bedrijven - van de infrastructuur van Umicore gebruikmaken.
“Als extern bedrijfsarts kwam ik in verschillende bedrijven. Nu kan ik mij echter op één bedrijf toeleggen en me er meer in
verdiepen. Dat vind ik interessanter. Bovendien is hier een goede werksfeer.”
De bedrijfsarts volgt de gezondheid van onze werknemers van dichtbij op door biomonitoring. Regelmatige bloed- en
urinecontroles geven zicht op de eventuele gevolgen van blootstelling aan bepaalde metalen. Daarnaast organiseert de
arts samen met het medische team preventieve drug- en alcoholcampagnes. Hij begeleidt ook rookstopprogramma’s.
“Een extra service naar de werknemer toe, waarbij we eenmalig medicatie aanbieden. We werken daarbij samen met de
betrokken huisarts. We besteden ook aandacht aan het cholesterolgehalte van onze werknemers. Ook daarvoor zijn ze
ons dankbaar.”
Ambulanciers oefenen interventies
Om de kennis en vaardigheden van de ambulanciers te oefenen, organiseert
de bedrijfsgezondheidsdienst tweemaal per jaar een reeks oefeningen met de
ziekenwagen. In groepjes van vier ambulanciers wordt telkens gedurende een
halve dag een aantal situaties gesimuleerd.
Bij een ongeval of ziekte van een medewerker is het de ambulancier die ter
plaatse de eerste zorgen toedient. Indien nodig wordt meteen de ziekenwagen
opgeroepen, die onmiddellijk naar de gemelde plaats komt. Het zijn deze interventies
op het terrein die tijdens de oefeningenreeks in scène worden gezet.
Een voorbeeld
Een medewerker ziet een collega bewusteloos op de grond liggen in gebouw
563. Via het interne noodnummer 5222 verwittigt hij de hulpdiensten. De
medewerker ademt nog, maar zijn situatie is levensbedreigend. De ambulanciers
vragen de portier om een MUG op te roepen. Intussen verzorgen zij
het slachtoffer. Hij krijgt zuurstof toegediend en wordt in een comfortabele en
veilige houding gelegd.
In een andere oefening loopt een medewerker een rugletsel op; een andere
situatie draait rond een S0 -intoxicatie. Na iedere interventie evalueert de
2
bedrijfsverpleegkundige het optreden van de ambulanciers. “Het is het derde
jaar op rij dat we in deze vorm oefenen,” vertelt hij. “De oefeningen worden zo
realistisch mogelijk opgebouwd. Dit biedt de hulpverleners de mogelijkheid om
in nagenoeg levensechte omstandigheden te oefenen. In realiteit zijn er altijd
twee ambulanciers op de site aanwezig. Die kunnen dag en nacht,
zeven dagen op zeven - ook tijdens de afwezigheid van een verpleegkundige
dus - uitrukken.”
De ambulanciers vinden de oefeningen interessant. “De confrontaties zijn
realistisch. Gelukkig is het aantal echte interventies beperkt, maar op deze
manier blijven we toch goed geoefend zodat we altijd zelfzeker en met kennis
van zaken kunnen optreden. De oefeningen bevorderen bovendien de
samenwerking binnen de groep ambulanciers,” getuigen Jef Van Beylen,
Walter Govers, Walter Mertens en Willy Hermans.
16 17