Architectuur- een totale beleving - Gerrit Rietveld Academie

De ruimtes werden een ware belevenis: alle zintuigen stonden op
scherp, omdat er één "afgenomen" was. Gek, maar de gehele ruimte
werd voor mij meer architectonisch dan dat ik deze met beide ogen
ervaren had, ik werd mij veel bewuster van de ruimte, objecten en
materialen. Zij waren intenser, levendiger, en werden daardoor
mooier, zonder het te kunnen zien. Ik voelde het perspectief; de
geluiden om mij heen vertelden mij dat er diepte was, dat er
afstand was, zoals bijvoorbeeld voetstappen dichtbij, stemmen in
een naastliggende ruimte, het rijden van een bus buiten verder
op. Diezelfde geluiden maakten mij ook bewust van het gevaar, zij
fungeerden als waarschuwing van bijvoorbeeld verkeer.
Deze expositie heeft mij nog meer aan het denken gezet over de
leefwereld van blinden en slechtzienden: Hoe benaderen en
beleven zij de ruimte en hoe kunnen wij als architect hierin
anticiperen om hen de omgeving overzichtelijker en gemakkelijker
te laten ervaren?