48 Dagboek juni 2011.pdf

altijd naar toe gaan, hier in Vir, is kwa model voor vrouwen nogal
conservatief, terwijl het toch een jonge vrouw is. Barbara zat te
twijfelen of zij een keer naar Privlaka zou gaan, waar zij ook haar
nagels laat doen. Toch kon ze het niet over haar hart verkrijgen en ging
ze weer naar Tatjana. De ouders van Tatjana wonen daar ook in huis.
Vorige keer kregen we nieuwe aardappelen en sla uit de tuin van moeder
mee. Ze kennen Barbara dan ook goed en zijn elk jaar weer blij haar te
zien.
Op het moment dat ik dit schrijf ligt Ceasar, zoals gewoonlijk vlak naast
mij. Kennelijk houdt hij van het zoemen van de computer. Hij slaapt de
laatste tijd veel. Even naar buiten in de zon, dan hevig hijgend
terugkomend slaapt hij verder. Hij is inmiddels 14 jaar. Westies kunnen
zo'n 15/16 jaar worden. Dus de dagen beginnen te tellen. Hij is nog
gezond, krijgt wat meer moeite met traplopen en tijdens wandelingen is
hij zeer langzaam. Totdat hij ergens een kat heeft waargenomen. Dan is
hij in snelheid weer 18 jaar (als mensenleven gezien).
Ik denk dat Barbara en ik er meer moeite mee zullen hebben ooit eens
afscheid te moeten nemen dan hijzelf. Hij wordt wel steeds
aanhankelijker. Als ik nu op sta en op het terras ga zitten, komt hij
binnen een miuut daar ook naar toe en gaat weer vlak bij mij liggen.
Mensen die geen hond hebben of nooit hebben gehad, zullen dit wel niet
begrijpen. Ik begreep het vroeger ook niet.....
Zadar