Diakonia - februari 2010 - Kerk in Actie

1 vraag, 3 diakenen
Hoe ziet jouw diaconie eruit?
Drie diakenen - uit Veendam, Almere en Kedichem - vertellen in 2010 over hun diaconale ervaringen.
Wie zijn het?
Frieda van Baarle,
diaken in Almere
"De diaconie in Almere Stad Oost bestaat
op dit moment uit twee diakenen. Dat betekent
in de eerste plaats dat we onderbezet
zijn, maar ook dat we keuzes moeten
maken over wat we kunnen doen.
In Almere werken de diakenen uit de vier
wijken samen in het College van Diakenen
dat eenmaal per maand bij elkaar komt. In
deze vergaderingen bespreken we stadsbrede
zaken, zoals het beleid van de diaconie,
de projecten waarin we meedoen,
wat er leeft in de wijken. En hoe zien de
diakenen de toekomst van de Protestantse
Kerk in Almere, hoe kunnen we fondsen
werven enzovoorts.
Mijn collega-diaken houdt zich vooral bezig
met ZWO en Kerk in Actie en ikzelf
met individuele hulpverlening.
Mijn keuze voor individuele hulpverlening
is ingegeven door wat ik in mijn werk en
hobby bij de vakbond aan problematiek
tegenkwam. De problematiek in Almere is
naar mijn idee net iets anders dan in andere
grote steden, omdat veel mensen hier
geen sociaal netwerk hebben, omdat ze
van overal uit het land hier naar toe zijn
gekomen en Almere nog steeds groeit.
Dus genoeg werk voor ons."
Alexander van Doorn,
diaken in Veendam
"De diaconie van mijn gemeente bestaat
uit zestien leden. Dit is een behoorlijk aantal
en dat komt doordat het een gecombineerde
diaconie is van de gereformeerde
en de hervormde gemeenten die op weg
zijn naar volledige fusie.
Zelf ben ik voorzitter van de diaconie van
de gereformeerde kerk.
Als diaken in het algemeen en als voorzitter
in het bijzonder voel ik mij betrokken
bij het bestuur van onze gemeente. Het
werk voor de diaconie betekent echter
ook vaak keuzes maken: ik zou wel meer
willen doen dan haalbaar is in combinatie
met mijn werk op een notariskantoor en
rechtenstudie. Dat merk je ook bij andere
diakenen: iedereen moet zijn of haar diaconale
taken zien in te passen in het eigen
drukke leven. De ene keer lukt dat beter
dan de andere keer, zelfs met zestien
mensen.
Vooral op weg naar de fusie zijn er namelijk
heel veel grote en kleine taken te verdelen
en te verrichten. Op dit moment zijn
we hard bezig met nieuw beleid en de
praktische invulling van de vele kanten
van de nieuwe, gezamenlijke diaconie. De
komende maanden hoeven we ons zeer
zeker niet te vervelen!"
Hans van Schie,
diaken in Kedichem
“De protestantse gemeente Kedichem
(180 leden) is de enige kerkelijke gemeente
in een dorp van ongeveer 800 inwoners.
Sinds 2004 ben ik diaken. Na terugkeer uit
het buitenland, vond ik dat ik niet langs de
zijlijn kon blijven staan, temeer daar kerkenraadsleden
in onze kleine gemeente
niet voor het oprapen liggen. Toen ik met
dit werk begon, had ik nauwelijks een
idee wat het diaken-zijn inhield. Inmiddels
is mij gebleken dat dit werk zeer divers is
en nauw aansluit bij mijn streven om iets
voor een ander te doen, vooral waar geen
andere helper is.
Onze diaconie bestaat uit drie personen,
die elk min of meer een specifieke taak
(voedselbank/senioren, jeugdwerk, financiën)
hebben. Verder ondersteunen we
elkaar bij alle overige activiteiten.
Voorafgaande aan iedere kerkenraadsvergadering
komen we bijeen en worden
beleid en uitvoering besproken.
Onze diaconie ondersteunt projecten en
instellingen die wereldwijd, regionaal en
lokaal actief zijn. We proberen daarin een
balans te vinden.
In ons dorp willen we er als diaconie voor
het hele dorp zijn. Dit moet nog verder
worden ontwikkeld. Om het hele dorp te
informeren over wat we voor het dorp
kunnen betekenen, hebben we afgelopen
jaar voor het eerst met een diaconiekraam
op de jaarmarkt gestaan. Ook willen we
het hele dorp bij ons werk betrekken: een
geslaagde 15cent-actie en een inzameling
van kerstpakketten voor de voedselbank
waren het resultaat.”
16 Diakonia - februari 2010