Kerkinformatie nr. 196, oktober 2011 - Kerk in Actie

More documents

Recommendations

Info

4 | Rabbijn Kronish: ‘Er zijn twee kanten aan een erg ingewikkeld verhaal’ In september vond te Amsterdam een conferentie plaats, waar wetenschappers en andere betrokkenen uit vele landen het Kairos-document belichtten in de context van het Israëlisch-Palestijns conflict. Een van de sprekers was rabbijn Ron Kronish, dialoog-specialist uit Jeruzalem. De oproep tot geweldloos verzet spreekt hem aan. mensen Israël In 1985 verscheen er een theologisch commentaar van Zuid-Afrikaanse christenen op de politieke crisis in hun land, het zogenaamd Kairos-document. Twee jaar geleden deden Palestijnse christenen iets dergelijks. Het Palestijnse Kairosdocument is een boodschap van hoop en een oproep tot geweldloos verzet. Tijdens de conferentie gaven Palestijnschristelijke, Zuid-Afrikaanse en Nederlandse theologen een aanzet tot een contextuele theologie van vrede en recht en dachten door over de implicaties daarvan voor de Nederlandse theologie en samenleving. Wederzijds begrip Eén van de sprekers tijdens de conferentie was de in Jeruzalem woonachtige rabbijn Ron Kronish. Waarom is hij naar de conferentie gekomen en wat vindt hij van het Kairos-document? ‘Al twintig jaar werk ik aan interreligieuze dialoog in Israël. Ik ben directeur van zowel het ICCI (Interreligious Coordinating Council in Israel) als de JCJCR (Jerusalem Center for Jewish-Christian Relations). Deze conferentie is een kans om de dialoog aan te gaan met Palestijnse christenen om tot beter wederzijds begrip te komen.’ ‘Als Israëli’s en Palestijnen in vrede met elkaar willen leven, dan is dialoog uiterst belangrijk. Politieke vrede is niet genoeg”, zegt de rabbijn met klem. “Op het moment dat er een overeenkomst getekend wordt, begint de dialoog pas. Dan moeten we gaan onderzoeken hoe we samen moeten leven en dat kan jaren in beslag nemen. Sommige mensen willen pas met elkaar praten als er iets getekend is, maar daar ben ik het niet mee eens. Het is al achttien jaar geleden dat de Oslo-akkoorden getekend zijn en we zijn nog niet veel verder gekomen. We kunnen deze tijd, tot er een akkoord bereikt is, juist gebruiken om te werken aan meer onderling begrip.’ Peace is possible ‘De manier waarop we geschiedenis onderwijzen moet bijvoorbeeld veranderen. We kunnen niet alleen het ene of alleen het andere verhaal vertellen, we moeten beide verhalen vertellen. Door ontmoetingen tussen Israëli’s en Palestijnen ontdekken we de menselijke Rabbijn dr. Ron Kronish. Foto: Jaap de Jager kanten aan elkaar. Dus we onderwijzen en voeren dialogen waar en wanneer we kunnen. We werken veel met scholen. Onlangs waren er Israëlische jongeren die zeiden: peace is possible. Ze waren net teruggekeerd van een kamp waarop ze Palestijnse jongeren hadden ontmoet en ze waren erachter gekomen dat het mogelijk was om samen te leven, want dat hadden ze op kamp ook gedaan. Een schreeuw om hoop Rifat Kassis is directeur van Defence for Children International. Hij is ook één van de auteurs van het Palestijnse Kairos-document. ‘Het document verscheen op een belangrijk moment’, zegt hij. ‘Er was complete wanhoop bij de Palestijnse bevolking: het vredesproces was tot stilstand gekomen, veel land werd in beslag genomen en de bouw van nederzettingen en de muur begon. Met dit document hebben we een hoopvolle boodschap willen brengen aan de mensen die het niet meer zagen zitten. Het document is dus in de eerste plaats gericht aan onze eigen mensen. Daarom is het ook in het Arabisch geschreven. Bovendien was het de eerste keer in de Palestijnse geschiedenis dat Palestijnse christenen met zoveel verschillende denominaties en achtergronden gezamenlijk van zich lieten horen.’ Niet diplomatiek Rifat Kassis. Foto: Jaap de Jager ‘We zijn niet diplomatiek geweest in onze uitspraken. Maar het document is toch heel inclusief: het sluit niemand uit, ook de Israëli’s niet. Het is bovendien erg uitdagend, ook voor onszelf. We zeggen: heb je vijand lief. Dat is een opdracht van God die we niet terzijde mogen schuiven. Je moet het beeld van God blijven zien in de ander. Het document is een schreeuw om hoop, een boodschap waar kerken niet om heen kunnen. We hebben een ethische stem nodig die zegt: genoeg is genoeg. De bezetting moet afgelopen zijn en de mensen moeten zich verzoenen.’ Kerkinformatie • oktober 2011
| 5 Dat die jongeren daar op die manier achter komen is belangrijk.’ ‘Wij weigeren vijanden te zijn’ ‘Het neemt niet weg dat ik kritisch ben ten opzichte van verschillende aspecten in het Kairos-document. Maar ik zie dat het document potentie heeft. Aan het einde staat een oproep tot meer dialoog en onderwijs en die oproep wil ik ondersteunen. Dialoog betekent niet dat je het met elkaar eens moet zijn. We hebben verschillende religies, verhalen, en politieke inzichten. We hebben meer dialoog nodig, want dat geeft hoop. Dialoog gaat om luisteren en delen. Het is niet makkelijk om elkaars verhalen te horen. Maar we moeten door dat pijnlijke proces om tot begrip te komen.’ ‘Het goede uit het Kairosdocument is de oproep tot geweldloos verzet. Dat is een typisch christelijke oproep. Deze oproep om samen te werken aan vrede en gerechtigheid aan beide kanten wil ik steunen. Het zwakke van het document is dat het weinig gevoeligheid toont voor het joodse lijden in het verleden en in het heden. Het is jammer dat die realiteit er buiten gelaten is. Maar ik vind het belangrijker dat we met elkaar over samenwerken praten dan dat we stilstaan bij zinnetjes die niet bevallen. En ik denk dat we dat kunnen, want er zijn veel meer rabbijnen die hetzelfde denken als ik. Je leest er niet over in de krant, maar ze zijn er wel.’ Wat verwacht Kronish van de kerken in Nederland? ‘Ik heb geen speciaal ver- ‘Het is belangrijker om samen te werken aan vrede, dan om stil te staan bij zinnetjes die ons niet bevallen.’ Daoud (David in het Arabisch) Nassar is Palestijn. Hij komt uit een christelijke boerenfamilie. In 1916 kocht zijn grootvader een stuk land van de Ottomanen. Het was de droom van de vader van Daoud om dit land te gebruiken voor een vredesproject. Daoud startte er daarom the Tent of Nations, een plek voor vredeseducatie. Aan het begin van de weg naar zijn boerderij ligt een steen met de tekst: We refuse to be enemies (We weigeren vijanden te zijn). Daoud Nasser. Foto: Jaap de Jager ‘In 1991 verklaarden de Israëli’s ons land tot staatsgebied, want ze wilden er nederzettingen bouwen. Omdat we eigendomspapieren hebben, zijn we naar de rechtbank gegaan. We voeren nu al jaren een juridisch gevecht. In de tussentijd zijn we bedreigd en is onze watertank kapotgemaakt. Toen de Israëli’s met grote machines kwamen om een weg aan te leggen over ons land, zijn we weer naar de rechter gestapt. Inmiddels hadden ze al 250 olijfbomen gerooid. De olijfboom staat voor hoop. Het weghalen van de bomen betekende voor ons het weghalen van hoop op een betere toekomst. Maar een paar weken later ontvingen we een e-mail van een joodse organisatie. Ze hadden van ons gehoord en hebben 250 olijfbomen teruggeplant. Dat gebaar gaf ons weer nieuwe hoop!’ ‘Ik geloof dat vrede van onderaf komt. Ze kunnen ons niet dwingen om te haten. We willen haat met liefde weerstaan en laten zien dat er een betere weg is naar de toekomst. Die wordt niet gegeven door anderen, die moeten we zelf maken.’ Wat verwacht Daoud van de kerken in Nederland? ‘Geestelijke support. Het helpt om gezien te worden. Veel christenen in het Westen weten niet dat er ook Arabische christenen zijn. We verwachten niet dat de kerken voor de een of voor de andere bevolkingsgroep kiezen. Dat is jullie taak niet, maar het is wel jullie taak om aan de kant van vrede en recht te staan voor beiden. We hebben jullie dubbele solidariteit nodig. We moeten nu beginnen met bruggen bouwen in plaats van muren, om elkaar te zien als mensen en om elkaar te begrijpen. We doen dat door kleine stappen te zetten. Ik geloof dat die kleine stappen op een dag de situatie zullen veranderen.’ zoek aan de kerken. Maar ik zou wel de mensen die interesse hebben in het conflict willen oproepen om beide kanten van het verhaal te begrijpen. Want er zijn twee kanten aan een heel ingewikkeld verhaal. Ik hoop dat ze ons willen bemoedigen in ons werk van vredesopbouw tussen de joden, christenen en moslims. Dat is belangrijk voor onze toekomst.’ • Ellen van der Kemp freelance journalist Bruggen bouwen Kerk in Actie steunt het werk van het Jerusalem Center for Jewish-Christian Relations van Rabbi Kronish, in het kader van haar programma Bouwen aan Bruggen in het Midden-Oosten. Het bouwen van bruggen tussen christenen en mensen met een andere godsdienst is één van de drie pijlers van het zendingsprogramma van Kerk in Actie. De andere twee zijn: evangelieverkondiging en het ondersteunen van kerken wereldwijd. ‘Dialoog gaat om luisteren en delen’. Foto: Jaap de Jager Kerkinformatie • oktober 2011
Page 1 and 2: Kerkinformatie nummer 196 • oktob
Page 3: | 3 Ten geleide Pastoraat verandert
Page 7 and 8: | 7 • berichten • Kerken wensen
Page 9 and 10: Landelijke Diaconale Dag | 9 Ambass
Page 11 and 12: Studiemiddag over popmuziek in de k
Page 13 and 14: Studiedag voor kerkmusici over het
Page 15 and 16: | 15 regelmatig twittercontact hebt
Page 17 and 18: Als de kerk dicht moet… | 17 ‘S
Page 19 and 20: Kerk van iedereen, voor iedereen He
Page 21 and 22: Gerrit Immink (PThU): ‘In de kerk
Page 23 and 24: | 23 heid om dagelijks een morgen-
Page 25 and 26: | 25 • Vanaf de werkvloer • Sym
Page 27 and 28: | 27 • collecten • Collecte ron
Page 29 and 30: Advertenties | 29 Kerkinformatie ke
Page 31 and 32: | 31 UITNODIGING VOORGANGERSDAGEN D

Kerkinformatie nr. 196, oktober 2011 - Kerk in Actie

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?