KJV 2010-2011 Naar de maan Frank Cottrell Boyce - Kinder en ...

BESPREKING
Meer over de bespreking van boeken met de methode Chambers lees je in de Handleiding op
www.kjv.be (in de rubriek ‘Voor begeleiders’, bij ‘Handboek’).
Basisvragen
• Wat vond je leuk, mooi, goed, grappig aan dit boek?
Belangrijk! Het is belangrijk dat je als begeleider aangeeft dat een goed/slecht boek per definitie niet
bestaat. Je kan als jurylid een boek goed of slecht vinden, maar die mening wordt misschien niet gedeeld
door een ander jurylid.
• Waren er dingen moeilijk of onduidelijk?
• Was er iets dat je totaal verraste?
Algemene vragen
• Passen de illustraties goed bij het verhaal?
• De illustraties geven aan het eind/begin van een hoofdstuk telkens al voor een stuk weer wat
er nog zal gebeuren. Vind je dit goed of net storend?
• Waar speelt het verhaal zich af?
• In welke tijd speelt het verhaal zich af?
• Er staan heel wat moeilijk woorden (descrescendo, dragonders ...) en woordspelingen in het
boek. Stoorde dit je bij het lezen? Bemoeilijkte dit het lezen?
• Herinner je je een paar leuke woordspelingen? Bijvoorbeeld ‘dubbele slurf’ i.p.v. ‘dubbele
tong’ (p.20), ‘slurfontsteking’ (p. 64), ‘daar had hij mooi zijn pootjes mee vol’ (p. 65)...
• Wat vinden de juryleden van de yell? Wat vinden ze ervan dat Grizzly dankzij de yell drie
verschillende formaten kan aannemen?
ANDERE GESPREKSONDERWERPEN EN OPDRACHTEN
Verhaallijn
Maak een kopie van de illustraties op p. 9, 31, 73, 125, 147 en 209 en bouw zo samen met de
juryleden het verhaal opnieuw op.
Fragmenten
De volgende al dan niet filosofisch getinte fragmenten kan je afdrukken en los knippen. Om beurt
trekt iemand een strookje of een kaart en leest wat er op staat. Wie wil, mag bij het fragment
commentaar geven.
Meer over filosoferen met kinderen lees je in de Handleiding op www.kjv.be (in de rubriek ‘Voor
begeleiders’, bij ‘Handboek). Blijf als begeleider aangeven dat ieders mening evenwaardig is!
Fragmenten
● Hij begon voorzichtig te grazen en probeerde daarbij zorgvuldig de blauwe bloempjes te
ontzien. Het was merkwaardig om te zien hoe lichtvoetig hij zich over de wei bewoog.
De Grizzly bekeek het schouwspel geboeid en kon een glimlach nauwelijks onderdrukken.
‘Het lijkt me een hele klus’, zei hij toen maar.
‘Dit is vakwerk’, zei de Olifant met zijn mond vol, ‘vooral omdat ik die bloempjes geen pijn
wil doen. Ze zien er zo lief uit. Net meisjesogen.’
‘ja ja’, zei de Grizzly. En hij dacht: dit is wel een heel gevoelige jongen.