augustus 2011 - tennisclub Smalhorst

Voor jullie gelezen:
Soms staan er in tennisbladen artikelen, die het waard zijn om opgenomen te worden in het
clubblad, omdat niet iedereen die bladen onder ogen krijgt.
Het onderstaande artikel valt daar onder.
Vrijwilligers van levensbelang
In Centre Court van augustus 2011 nummer 3 besteedt de voorzitter van de knltb Rolf Thung in zijn
voorwoord aandacht aan vrijwilligers van de clubs. Hij zegt daarvan het volgende:
Ik hoor heel wisselende geluiden sommigen zeggen nauwelijks een probleem anderen vertellen me dat
het mede door de individualisering van de samenleving onmogelijk is geworden vrijwilligers te
krijgen. Natuurlijk zal het zo zijn dat het voor sommigen moeilijker is om geschikte vrijwilligers te
vinden dan voor anderen. Ik geloof alleen niets van een algemene trend – zeker niet bij
tennisverenigingen –dat de samenleving en de mens zo veranderd zijn dat we daarom onze
verenigingen fundamenteel anders moeten gaan bemensen en besturen. Als we de individualisering
van de maatschappij en dat niemand meer ergens voor te porren zou zijn als waarheid aannemen, dan
gaan we daarin geloven. Dat betekent dat we zonder overtuiging op zoek gaan: dan weet ik zeker dat
we niemand vinden. Een paar argumenten.
1. Binnenkort werken we in ons leven ongeveer even lang als we niet werken; na ons pensioen hebben
we nog tientallen jaren voor de boeg. Moeten we dan de hele week achter de geraniums gaan zitten,
op de kleinkinderen passen of de hele dag golfen? Volgens mij zijn en blijven mensen sociale wezens
met behoefte aan sociaal contact; idealiter in combinatie met een bepaalde mate van
maatschappelijke relevantie.
2. Wat is mooier voor een net gepensioneerde om een rol te hebben als vroeger meneer Ang bij NWTL
of mevrouw Ham bij ’t Melkhuisje. Die waren van levensbelang voor de clubs. Ze regelden alles en ze
brachten ons ook nog manieren bij. Juist nu hebben we weer Hams en Angs nodig.
Maar…….essentiële voorwaarde: het moet ook leuk voor hen zijn. Want zij doen het voor hun
plezier!
3. Daarom nooit alleen maar e-mails sturen naar de leden of een advertentie zetten in het clubblad met
het verzoek je op te geven als vrijwilliger of met de vraag of je geïnteresseerd bent in een
vrijwilligersfunctie. We moeten zorgvuldig uitzoeken wie mogelijke geschikte kandidaten zijn en die
dan persoonlijk benaderen. Daar moet in het begin veel tijd en energie ingestopt worden, maar dan heb
je ook grote kans op succes. En als je echt helemaal niemand kunt vinden, moet je je af gaan vragen of
jij wel de juiste persoon bent om vrijwilligers te werven….
Nog een paar tips voor het werven en behouden van vrijwilligers.
1. Wees kritisch bij de werving: het is een grote fout om iemand toch maar te nemen omdat je niemand
anders kunt vinden. Motivatie werkt aanstekelijk, demotivatie ook.
2. Zorg dat je als bestuur of als voorzitter het vrijwilligerswerk professioneel benadert. Het is een
groot misverstand dat vrijwilligersorganisaties amateuristisch zouden moeten handelen. Wat een
onzin! Het blijft toch vreselijk irritant als sommigen hun huiswerk niet doen of beloftes niet nakomen?
De anderen in de groep haken af, of worden net zo gemakzuchtig.
-o-o-o-