nummer 72 augustus 2008 Clubblad van de Westfriese Golfclub

DIMPLES
Clubblad van de Westfriese Golfclub
nummer 72
augustus
2008
Kan een pil
je handicap
écht verlagen?
Birdwatchochtend:
een
sprookje
Kent u deze
oranje
koningin?
Matchplaykampioen...
eindelijk!
Golfweek ‘08:
andere clubs
jaloers?
Dimplesdames
hebben wél
gewonnen!
En méér...

SUBSPONSORS HOLESPONSORS HOLESPONSORS
WEST-FRIESLAND BEHEER BV

Inhoud
Van de voorzitter
Tekst: Piet Struik
pagina
Van de voorzitter 3
Van de redactie 4
Van de wedstrijdcommissie 4
Van het secretariaat 5
Koninginnedagwedstrijd
en hoe kom ik aan een nieuwe trolley? 6
Minitour met hagelbuien 7
Een overgetelijke birdwatch-ochtend 8
Zilveren Ganzenveer: gewonnen... help! 10
Maandbeker april: afgeleid voor natuur? 11
St. Nicolaasga-beker: verraste winnaar 12
Dutch Junior Masters 2008 13
Oranje-wedstrijd in de Algarve 14
Maandbeker met voorronde KLM Open 15
Golfweek 2008: om jaloers op te zijn 16
Invitatiewedstrijd:
gewonnen door flesje water? 17
Seniorendag: wind, regen, punaises... 18
Dringende oproep van een marshal 19
Matchplay kampioenschappen:
eeuwig tweede of toch niet? 20
Lang superweekend op Texel 23
Hoe leuk is een wedstrijd spelen? 24
Welkom nieuwe leden! 24
Koken na 19 slopende holes 25
Pil die je handicap verlaagt? 25
Wist u dat... 26
Colofon 26
De volgendeDimples
verschijnt rond 15 oktober.
Kopij graag inleveren vóór
maandag 8 september ‘08!
De afgelopen periode is er een aantal zaken
gepasseerd waar ik graag uw aandacht voor
vraag.
Een bijzondere prestatie hebben onze competitie
heren 1 en 2 geleverd. Heren 2 zijn van
de vierde klasse naar de derde klasse gepromoveerd
en de heren 1 naar de eerste klasse.
Het is naar mijn weten voor het eerst dat de
Westfriese Golfclub vertegenwoordigd is in de
eerste klasse en daar zijn we trots op!
Proficiat heren!
Ook mocht ik afgelopen zondag 13 juli de
voorzittersbeker uitreiken. Met 41 stablefordpunten
ging de trofee naar Ed Balsing.
Een ander belangrijk bericht kregen we 8 juli
van Gerda Vermeulen die surfend op de website
van de NGF voor onze club belangrijke
informatie heeft gevonden. Door derden
(lees: gasten die onze baan bezocht hebben)
is middels een enquête door de NGF voor de
Westfriese een vijfde plaats behaald in de
rangorde van mooiste banen in Nederland.
Gerda, bedankt voor het opsporen van deze
informatie. Ik beschouw deze vijfde plaats
als een groot compliment voor onze ‘gastvrouwen’:
de caddiemasters/dames van het
secretariaat en van de horeca. Maar niet te
vergeten vooral een compliment voor onze
greenkeepers. Zij zijn de mannen die het
meest zichtbare deel van onze baan laten
zien. De kwaliteit om prettig te kunnen spelen
wordt mede bepaald door de verzorging van
de baan. Ook zij kunnen trots zijn op deze
waardevolle erkenning van hun inspanningen.
In dit opzicht horen zij het ook eens van
een ander.
Ik hoop dat al
onze leden met
trots onze golfbaan
zullen promoten,
want we
willen het graag zo houden, of er misschien
nog iets aan verbeteren. Het bestuur probeert
voortdurend ideeën te ontwikkelen om het de
leden en onze gasten naar de zin te maken.
Het document van de werkgroep ‘De Roo’
(zie mijn voorwoord in de vorige Dimples) is
in een bestuurlijk proces. We hopen dat er
voor de verdere uitwerking van dit rapport
ook de financiële middelen beschikbaar
komen.
Waar ik ook de aandacht voor vraag is iets
negatiefs. Hoe kan het dat er zoveel handdoeken
verdwijnen? Een jaar geleden hebben we
mooie witte handdoeken aangeschaft. Daarvan
zijn er zoveel verdwenen dat we tijdelijk
handdoeken hebben moeten lenen! Bij teruggave
van die geleende exemplaren bleek dat
we er ook daarvan 51 missen.
Inmiddels zijn er opnieuw witte kwaliteitshanddoeken
aangeschaft. Ik hoop dat ze
blijven waar ze horen. Ze zijn niet van mij of
van u; ze zijn van ons allemaal. En dat moet
ook zo blijven!
3

4
Van de redactie
Tekst: Vera Weyman
Van de wedstrijdcommissie
Tekst: Ruut Jellema
Toen alle teksten voor deze Dimples net klaar
waren, ontdekte Gerda Vermeulen opeens tot
haar grote schrik dat er in ons clubblad nog
helemaal geen aandacht besteed is aan onze
twee nieuwe bestuursleden: Marijcke Bodenheim
en Do Sierkstra. Maanden geleden hebben
de meeste leden weliswaar een mailtje
gekregen van onze secretaris Heering Ligthart
waarin hij deze bestuurswisseling meldde,
maar dat is natuurlijk niet genoeg. Omdat
het onmogelijk nog te realiseren was in deze
Dimples, hebben we meteen het besluit genomen
dat Marijcke en Do in het oktobernummer
aan het woord komen. Want natuurlijk
willen wij beiden uitgebreider aan u voorstellen.
Onze excuses, Marijcke en Do.
Verder wil ik nog even terugkomen op onze
nieuwe cover. Eerder meldde ik al dat hij ontworpen
is door Frank Vermeulen, maar ik
meldde niet dat de foto gemaakt is door zijn
vader Jaap. De redactie wist toen nog niet
zeker wie de ‘covermodellen’ waren, maar
daar kregen we een mailtje over van Sineke
van der Sluis: “Wat leuk dat ik op de voorpagina
van Dimples sta. Dat roze geval ben
ik en ik denk dat die ander Ed Balsing is.”
Een telefoontje naar Ed gaf geen utsluitsel:
“Ik weet niet zeker of ik ‘t ben, maar het zou
kunnen...” De redactie houdt ‘t op Ed; wij
vindent het namelijk perfect dat juist zij onze
‘covermodellen’ zijn, want Sineke en Ed doen
beiden veel voor onze golfclub!
Namens ons vieren veel plezier met deze
(wederom propvolle) Dimples. Wij zijn tevreden
met deze uitgave; nu maar hopen dat u
het ook bent!
Hier volgen weer de ‘wedstrijden met voorinschrijving’.
U kunt zich opgeven via Telegolf
en bij de ‘zuil’ in de hal van het clubhuis.
Zoals reeds vermeld in de vorige Dimples
gaan we zondag 17 augustus de wedstrijd
om de Echtparenbeker spelen. Dit is een
Chapman Greensome voor álle categorieën.
De shotgun-start is om 13.00 uur. (Het kan
zijn dat bij het verschijnen van deze Dimples
de wedstrijd al achter de rug is.)
Zaterdag 23 augustus is de volgende Maandbekerwedstrijd.
Om 12.00 uur start zowel de
18 holes-strokeplay- (voor cat. 1 t/m 4) als de
18 holes stableford-wedstrijd (voor cat. 5 en
6). We starten op hole 1 en 10. De neary geldt
voor het ABN-Amro Neary Klassement!
Zondag 7 september start om 12.00 uur de
Golfjournaalbeker-wedstrijd voor categorie 1
t/m 5, 18 holes stableford.
Zaterdag 13 en zondag 14 september: Clubkampioenschap
Strokeplay.
Zaterdag 13 september start om 8.00 uur:
27 holes strokeplay voor cat. 1 t/m 4
18 holes strokeplay voor cat. 3 en 4
18 holes stableford voor cat. 5 en 6.
Op zondag 14 september starten we om 9.00
uur met de bovengenoemde wedstrijden.
Zaterdag 20 september is de Maandbekerwedstijd:
start om 12.00 uur. Strokeplay voor
cat. 1 t/m 4 en stableford voor de cat. 5 en 6.
De neary geldt weer voor het ABN-Amro
Neary Klassement!
Clubkampioenschap Mixed Matchplay op
28 september en 4 en 5 oktober voor de
categorie 1 t/m 5.
Wanneer u zich opgeeft voor deze wedstrijd
houdt u er dan rekening mee dat u misschien
álle wedstrijden moet spelen. Afzeggingen
halverwege zijn dus níet mogelijk!
Zondag 28 september starten de voorrondes
om 9.00 uur.
Zaterdag 4 oktober start de 1/8 finale om
8.30 uur en de 1/4 finale om 14.00 uur.
Zondag 5 oktober start de HALVE finale om
9.00 uur, de Verliezersronde om 12.00 uur en
de FINALE zal om 14.00 uur starten.
Zondag 19 oktober is de herfstwedstrijd om
de Hans Wolda-trofee: 18 holes voor de categorie
1 t/m 5. Start om 10.00 uur.
Zaterdag 25 oktober is de Maandbeker-
Sluitingswedstrijd. Strokeplay voor cat. 1 t/m
4 en stableford voor cat. 5 en 6. Start 12.00
uur.
De wedstrijdcommissie hoopt op veel deelnemers
en wenst u veel golfplezier.

Van het secretariaat
Tekst: Christine Stolwijk
Het is duidelijk te merken dat het hoogseizoen
in volle gang is. De baan is heel goed
bezet; grotendeels door onze eigen leden,
maar ook bij greenfee-spelers is de Westfriese
zeer geliefd. Van de mogelijkheid om een
arrangement te nemen wordt heel veel
gebruik gemaakt. Het is ouderwets gezellig
op de club.
Dan blijkt dat de beroemdste uitspraak van
Johan C. helaas ook omgedraaid kan worden:
“Elk voordeel heb z’n nadeel.” Die drukte kan
soms wat vertraging in de baan veroorzaken,
niet iedereen speelt even snel en ook niet
iedereen kent het begrip ‘doorzwaaien’. Regelmatig
melden spelers, die net de baan uitkomen,
dit bij de balie en wij kunnen vanachter
die balie niets anders doen dan de marshal
vragen er achteraan te gaan; zij maken dan
ook overuren op hoogtijdagen, maar het is
niet altijd te voorkomen.
Iets anders dat op een heel drukke dag kan
gebeuren is dat wanneer u belt om een starttijd
af te spreken, de telefoon niet beantwoord
wordt. Dat wil dan niet zeggen dat er niemand
aanwezig is, maar dat er bijvoorbeeld
een groep van 20 greenfee-spelers aan de
balie staat die allemaal moeten afrekenen en
een kaart aan hun tas moeten hebben. Of dat
er onverwachts een handicart buiten gezet
moet worden (de besproken handicarts worden,
tenzij het heel hard regent, al voor
08.00 uur buiten gezet zodat de balie zo min
mogelijk onbezet is). Of er zijn spelers die een
nieuwe tijd voor de volgende week willen
vastleggen, enzovoort. U kunt er echt van uitgaan
dat wij u terugbellen; velen van u hebben
dit al ervaren.
Soms hebben wij als caddiemaster een lastige
taak. We moeten af en toe tegen mensen zeggen
dat ze helaas de baan niet in mogen
omdat de desbetreffende persoon geen GVB
heeft. Wanneer men lid/aspirant-lid is van de
Westfriese, mag diegene samen met een mentor
(lijst hangt in de hal) de baan in. Alleen
met een mentor en
niet met een ander
lid dat zijn/haar
GVB heeft. Is men
geen lid van onze
vereniging, dan
kan het natuurlijk
helemaal niet.
Niet iedereen
heeft daar evenveel
begrip voor
en het komt zelfs
voor dat men
toch ‘stiekem’ de
baan in gaat, b.v.
door onderlangs
op hole 2 te
starten, denkend
dat de
caddiemaster
het niet in de
gaten heeft. En hup, daar gaat
de marshal weer. Het lijkt mij
persoonlijk niet geestig als ik
door de marshal verwijderd
zou worden...
Dit zijn vanzelfsprekend uitzonderingen,
over het algemeen
loopt alles uitstekend, ook op heel drukke
dagen. Wij krijgen veel bijval van onze
leden en merken dat u het secretariaat/
caddiemasterschap in haar huidige vorm zeer
waardeert. Wij van onze kant bedanken u
voor uw begrip wanneer u soms even moet
wachten en voor het prettige contact dat wij
met u hebben.
5

6
Koninginnedag en hoe kom
ik aan een nieuwe trolley
30 april: Koninginnedag. Traditiegetrouw
organiseren we dan een Texas Scramble wedstrijd
waarbij een team van 4 spelers om de
eer en de prijzen speelt.
De inschrijving kwam langzaam op gang,
maar uiteindelijk kwamen 48 spelers zich die
woensdagmorgen aanmelden om met een
shotgun om 12.00 uur van start te gaan. Jammer
genoeg hadden we slechts 12 flights. Het
voordeel was dat niemand echt ver hoefde te
lopen naar de hole waarvandaan ze startten.
Bij het samenstellen van de flights voor Texas
Scramble wordt getracht om de gezamenlijke
handicaps zoveel mogelijk gelijk te houden.
Dat was niet helemaal gelukt doordat afmeldingen
wegens ziekte enige verschuiving in
de teamspelers veroorzaakten. Het team van
Marko Groot, Paul van Bemmel, Debby Balk
en Jaap Vermeulen ondervond hierdoor
nadeel omdat hun gezamenlijke handicap 8
slagen lager was dan de meeste overige. Zij
Tekst: Gerda Vermeulen / Foto’s: Debby Balk
speelden uiteindelijk met 72 slagen wel de
beste bruto score, maar eindigden op de 9e
plaats.
De uitslag was als volgt:
1e plaats: Dirk Jan de Roo, Ella Paardekooper,
Rob Tobias en Tony Sinnige.
2e plaats: Koos Ruijgrok, Emmy Trompé, Roeland
Schepman en Jan Gerritsen.
3e plaats: Gerda Laan, Riet Herwarts, Ed Balsing
en Koos Koopman.
De wedstrijdleiding, Ruut Jellema en ondergetekende,
had voor de verandering zoveel
mogelijk vrouwen tot captain benoemd. We
vonden het wel leuk dat de mannen zich naar
de vrouwen moesten schikken. Karel den Boef
had zelfs drie vrouwen bij zich en we zijn
benieuwd naar zijn ervaringen.
Bij Koninginnedag hoort natuurlijk oranjebitter,
dus trokken we met de buggy de baan
in om deze versnapering aan te bieden. Het
weer was ietwat druilerig en er stond een
harde, koude wind. Het hartverwarmertje
kwam vele spelers goed van pas. Het bloed
ging beter stromen en de prestaties stegen.
Niet iedereen kon de versnapering waarderen
Oranje wedstrijdleiding Gerda en Ruut. ‘Oranje koningin!’ Oranjebitter voor Ruut Jellema en Marko Groot.

V.l.n.r. Rob Tobias, Dirk Jan de Roo, Ella Paardekoper
en Tony Sinnige.
en ook al dreigden we met strafslagen, ze
waren niet te vermurwen. Hierdoor moesten
de reeds ingeschonken glaasjes noodgedwongen
worden geledigd door de beide aanbieders,
die luid fluitend over de baan reden om
hun aanwezigheid aan te kondigen. Toen we
bij de laatste flight waren aangekomen en we
over de best geslagen bal waren heengereden,
deden we verslag van de voorgaande flight
waarbij Dineke zich versprak door de zeggen
dat ze bijna klaar waren met de wedstrijd en
nog zes glasen te gaan hadden. (Nee, dit is
geen fout, want die glasen hadden slagen
moeten zijn. Een kwestie van lettervolgorde.)
We waren al lacherig dus u begrijpt misschien
dat de buggy er niet droger op werd.
We deelden onze laatste drupjes uit aan de
flight op wiens bal we tot stilstand waren
gekomen. En na de lege glaasjes in de afwas
te hebben gedaan namen we afscheid tot het
clubhuis, waarbij Ruut zich omdraaide om de
spelers gedag te zwaaien en gas gaf, niet ziende
dat Emmy Trompé’s golftas voor de buggy
stond en ze deze omver reed. Het reactievermogen
was niet zo snel; stoppen was er niet
meteen bij, hetgeen erin resulteerde dat
Emmy’s trolley een wiel moest missen omdat
dit onherstelbaar was afgebroken.
“Wat een stomme kar,” zei Ruut, “dat wiel
hoort er alleen maar zo af te vallen dat het er
meteen weer opgezet kan worden.” Ik verdween
bijna in de afwasbak!
Voordat er een verkeerde conclusie getrokken
wordt: dit ongelukje kwam niet door de oranjebitter
die wij hadden moeten nuttigen. Nee,
de oorzaak lag in het feit dat Ruut net ‘s morgens
om 4.00 uur was geland op Schiphol
vanwege een vakantie in Turkije met 26
graden. Schade: een gebroken glas en een
nieuwe trolley voor Emmy. Nou, dan valt het
eigenlijk nog wel mee dat we verder zonder
kleerscheuren rond zijn gekomen.
De wedstrijdleiding had een leuke dag en aan
de reacties van de spelers te horen hebben
ook zij veel plezier gehad.
Minitour met
hagelbuien
Tekst en foto: Roland van Oort
De Westfriese jeugdspelers Alyssa en Chelloo
van Oort wisten ondanks de winterse hagelbuien
op golfbaan De Drentsche in Zeijerveen
tijdens de 6e minitour toch de 2e en 7e plek
te veroveren. Zij kregen dan ook van de wedstrijdleiding
complimenten omdat zij met zulk
extreem golfweer helemaal naar hun golfbaan
waren afgereisd. De voorzitter liet weten dat
Westwoud trots mag zijn op zulke jeugdspelers
en dat er goede reclame is gemaakt.
Alyssa en Chelloo zijn daarna op golfvakantie
naar Frankrijk gegaan.
7

8 Zaterdag 3 mei 2008. De weersvoorspelling
ziet er goed uit. Frisse nacht met kans op
mistvorming, maar droog en zonnig voor de
rest van de dag. De temperatuur zal aangenaam
zijn… niet te koud en niet te warm. De
wedstrijd staat gepland om 06.00 uur. Aanwezig
graag om 05.30 uur om de laatste instructies
van de wedstrijdcommissie te ontvangen.
Voor mij begint deze dag om 03.30 uur. Eerst
douchen, dan brood smeren en uiterlijk om
05.00 uur van huis vanuit Heerhugowaard om
tijdig bij de briefing aanwezig te zijn. Al de
avond ervoor heb ik mijn spullen gecontroleerd
en ingeladen in de auto, om zo geen
onnodige tijd te verspillen op de vroege volgende
ochtend.
Nog voor de wekker gaat ben ik al wakker. Ik
verheug me op de komende dag. Het geijkte
Een onvergetelijke
birdwatch-ochtend
Tekst: Jan Gerritse / Foto’s: Jaap Vermeulen en Sineke van der Sluis
protocol van de ochtend wordt in het donker
van de laatste stuiptrekkingen van de nacht
en zo stil mogelijk afgewerkt. Mijn partner
slaapt natuurlijk nog. En klokslag 05.00 uur
verlaat ik mijn huis.
Het wordt een fascinerende tocht door mistflarden
die vanuit de weilanden over de weg
waaieren. Soms is het zicht minder dan 50
meter. De prachtige bollenvelden in hun overweldigende
kleuren zijn niet meer zichtbaar.
Gelukkig ken ik de weg, want dat moet toch
wel kunnen lukken na zoveel ritten naar
Westwoud in de afgelopen ruim vier jaren.
Ik vraag me af hoe het op de baan eruit zal
zien. Is daar ook zoveel mist? Hoe kunnen we
dan een bal traceren? Ach, we zullen het wel
zien, stel ik mezelf gerust.
Bij aankomst in ons clubhuis eerst maar eens
een kop koffie nuttigen en op zoek gaan naar
de flightgenoten, Luuk Jellema, Ron Knol en

Ton Kemper. Ik bof… in mijn flight bevinden
zich twee vogelkenners van allure: Luuk en
Ron. Beter had ik het niet kunnen treffen.
Gelukkig geen dikke mistflarden op de baan,
dus goed zicht. De natuur was zeldzaam stil.
Een uitgelezen ochtend voor vogelgeluiden.
Nog voor de afslag op onze eerste hole – 11 –
hoorden zij al allerlei vogelgeluiden, die herkend
werden met de daarbij behorende vogelsoorten.
Rob noteerde elke gespotte vogel,
Luuk was de rustige flightcoach en de rest van
de flight kon zich concentreren op het golfspelletje.
En zoals de uitslag liet zien, ging ons dat met
elkaar goed af: 38 stablefordpunten over
11 holes werd door geen andere flight overtroffen.
En natuurlijk werden er ook vogels gespot,
die onmogelijk waargenomen hadden kunnen
worden. Wat te denken van de purperreiger of
van enkele pinguïnsoorten? Maar dat bleek
een grapje te zijn en op headcovers te slaan.
Tijdens de wedstrijd was het optimaal genieten
van de prachtige natuur. De roodgekleurde
opkomende zon, de deken van nevel op de
landerijen, de windstilte, de aangename temperatuur…
alles was in optima forma aanwezig
om er een formidabele birdwatch-ochtend
van te maken.
En na afloop een heerlijk champagneontbijt.
Een prima georganiseerde wedstrijd door de
wedstrijdcommissie, die fantastisch geholpen
werd door moedertje natuur om er zodoende
een onvergetelijke ochtend van te maken.
9

10
Al 35 jaar lang wordt er door de redactiecommissies
van verschillende golfbanen in Nederland
gestreden om de Zilveren Ganzenveer.
Het gaat er niet alleen om wie de bokaal mee
mag nemen naar zijn homecourse en daar
laten pronken in de prijzenkast, maar ook
welke golfbaan het volgende toernooi ‘moet’
organiseren.
Op dinsdag 10 juni j.l. togen wij, onder een
stralende zon, naar Golfclub de Kurenpolder
in Hank. De opdracht die wij van de andere
commissieleden (Vera Weyman en Gerda Vermeulen)
kregen was: “Maak veel plezier,
geniet van de baan en het weer, maar jullie
mogen NÍÉT winnen!” Een duidelijke
opdracht leek ons.
Winnen betekent namelijk dat je als commissie
in 2009 het toernooi mag organiseren en
daar komt veel bij te kijken, maar dat later.
De organisatie was in handen van Areke en
Ruud die ons goed ontvingen met een presentje
(ballen, tees en potlood), koffie en iets lekkers.
Areke kwam zelf uit Heiloo en had gelijk
een binding met de Westfriese: “Jullie moeten
maar winnen, dan kan ik eens bij jullie spelen.”
Misschien een vooruitziende blik gehad?
De voeten die
de last naar Westwoud
moeten dragen
Tekst: Christine Stolwijk en Eveline Groot / Foto’s: onbekend
Op de eerste hole ontmoetten wij onze flightgenoten,
twee dames van golfclub Roxenisse
uit Melissant; Mary-Anne en Joke. De eerste
twee holes waren nog wat aftastend maar
daarna hebben wij alleen maar lol gehad. Met
een 3/4 handicapverrekening en als spelvorm
Fourball betterball hadden we niet de illusie
dat wij iets konden waarmaken. De beste individuele
score per hole telde en zo kwamen wij
tot 21 punten na 9 holes.
Na een pauze van ongeveer 3 kwartier werden
we gesommeerd om de korte par 3 te
gaan spelen, spelvorm was strokeplay en de
gezamenlijke score werd opgeteld. Wij moesten
echter wel spelen met andere flightgenoten.
Eerst vonden we dat jammer, maar na
een geconcentreerd rondje op de baan volgde
op het terras een ongeconcentreerd rondje
wijn en werd het beregezellig, dus hebben we
ook met Anneke en Astrid van de Wageningse
Golfclub veel plezier gehad en uiteindelijk
met z’n zessen zitten genieten van het buffet.
Onze totale score over deze 9 par 3 holes was
70 punten (zonder handicapverrekening), net
niet genoeg voor een prijs, we werden 4e en
dat was maar goed ook bleek achteraf.
Na afloop had de organisatie nog een literaire
opdracht voor ons: we kregen 20 zinnen
In het midden Eveline en Christine, geflankeerd door Ruut en Areke van De Kurenpolder.

waarvan het laatste woord ontbrak. Wij verheugden
ons al op het maken van een schitterend
gedicht, daar schatten wij onszelf hoog
in, maar nee, achter elke zin hoefde slechts
een Nederlandse plaatsnaam ingevuld te worden,
makkie toch? Ja, toen we de slag te pakken
hadden ging het goed, maar menig ander
koppel heeft er behoorlijk lang mee liggen
worstelen. (We bewaren deze literaire
opdracht voor een van de volgende Dimples.
Dan kunt u het zelf proberen!)
De eindscore werd bepaald door de score op
de 9 holes baan + de literaire opdracht, wij
dachten met 41 punten niet genoeg gescoord
te hebben. De organisatie liet wel weten dat
wij nog niet weg mochten, maar als 3e ga je
toch niet weg? De schrik sloeg ons om het lijf
toen bleek dat nummer drie 36 punten had,
en nummer twee 37. Ja, daar stonden we dan
met ons goede gedrag. Toch gewonnen, verplicht
om volgend jaar de organisatie op ons
te nemen en onze belofte aan Gerda en Vera
niet nagekomen.
Wat heel leuk was, was dat er veel mensen op
ons afkwamen en spontaan zeiden dat ze het
zo leuk vonden dat wij gewonnen hadden,
omdat ze zo graag op de Westfriese wilden
spelen. Eigenlijk waren ze meer blij voor zichzelf
dan voor ons, want ze hoefden zelf niet
de wedstrijd met alles erop en eraan volgend
jaar te organiseren én krijgen de kans om op
Westwoud te spelen. Als je de bokaal met
inscripties (die in het clubhuis in de prijzenkast
staat) bekijkt, blijkt dan ook dat veelal
banen van onder de rivieren ooit gewonnen
hebben, dus een reisje naar het noorden is
niet weg.
In de auto op weg naar Hoorn is het echt goed
tot ons door gedrongen dat een zware taak op
ons wacht. Je laat de dag nog eens passeren
en denkt dan: spelvorm? Koffie met Westfriese
krentenmik? Hapjes door de baan? Prijzen?
Literaire quiz? Diner? HELP! Begrijpt u nu de
titel van dit stukje?
In ieder geval hebben wij genoten van de
Kurenpolder, een heel leuke maar moeilijke 9
holes baan, smal, veel bomen en water, met
een korte par 3 baan, een leuk clubhuis en
vriendelijke mensen. Zeker de moeite waard
om eens te gaan spelen.
Maandbeker april:
afgeleid door natuurschoon?
Tekst: Inge Colson, Koos Ruijgrok, Jos Hollebrand
Voor de Maandbekerwedstrijd van zaterdag
26 april hadden zich 38 man en vrouw ingeschreven,
maar door het mooie weer meldden
zich op de dag van de wedstrijd nog heel wat
personen. Hierdoor gingen we van start met
35 deelnemers in de categorie 1-4 en 17 deelnemers
in de categorie 5-6. De baan lag er
prima bij, alle bomen en struiken liepen uit en
de jonge eendjes en meerkoetjes waren ook
weer in groten getale aanwezig. Door al dit
natuurschoon werd een deel van de spelers
blijkbaar zo gegrepen dat het spel op de tweede
plaats kwam, want de CSA was uiteindelijk
+1.Een aantal hield echter wel het koppie
erbij zodat er toch een aantal mooie scores
gemaakt werd.
Dit resulteerde in de volgende uitslag:
Categorie 5-6 stableford:
1. Emmy Trompé 37 ptn
2. René Dodeman 36 ptn
3. Hanny Balsing 34 ptn
Categorie 1-4 strokeplay:
1. Jeanet Hollebrand 68 netto 40 ptn
2. Jurre Schieving 70 netto 38 ptn
(met 1 eagle!)
3. Arno Kroes 71 netto 37 ptn
Tevens meldde de wedstrijdleiding dat de
competitieteams van de Heren 1, 2 en 3 kampioen
konden worden en riep iedereen op om
de volgende dag onze teams te gaan aanmoedigen.
Alle drie teams zijn kampioen geworden, proficiat.
Dit was weer de eerste Maandbekerwedstrijd
uit een serie van 7. Alle deelnemers hebben
genoten van deze dag en kijken er met plezier
op terug. We hopen dat tijdens de volgende
wedstrijden de opkomst nog groter zal zijn.
De uiteindelijke winnaar van de Maandbekertitel
zal worden bepaald door de beste overall
netto score over 4 wedstrijden. En wie wil nou
niet meedingen naar die titel?
(Op pagina 15 staat het verslag van de
Maandbekerwedstrijd van 28 juni.)
11

12 “Wil jij niet meedoen met de St. Nicolaasgawedstrijd?
Er zijn nog niet zoveel deelnemers.”
Eigenlijk doe ik nooit mee op de
damesochtend omdat de dinsdag mij slecht
uitkomt. Maar als je vriendinnetje je zoiets
vraagt, ja, dan zeg je geen nee. Ik had al lang
geen wedstrijd meer gespeeld vanwege een
voet die dwars lag en mijn handicap was dan
ook alleen maar gestegen. Die 20e mei was
het lekker golfweer; beetje wind, beetje zon,
beetje stapelwolken. Om 9.00 uur was de
shotgunstart van toch nog 69(!) deelnemers.
Wij – mijn flightgenoten waren Christine Stolwijk
en Heering Ligthart sr – startten op hole
1. De eerste negen holes gingen niet slecht
maar ook niet geweldig, gewoon gemiddeld
dus. Maar de sfeer was prima en we speelden
alle drie lekker. De tweede negen ging het
steeds beter en bij hole 15 vroeg Christine:
“Hé, heb je vannacht al een speech voorbereid?”
(Waar dat op slaat, lees je op pagina
24.) Ik kwam met 36 stablefordpunten van de
baan en was daar geweldig blij mee.
Terug in het clubhuis gingen we snel aan het
verdiende glas wijn, in afwachting van de
prijsuitreiking. Toen volgden de wedstrijduitslagen.
De 3e prijs ging naar Ton Knipscheer
met 34 stablefordpunten. “Zie je dat ik gelijk
heb, je gaat winnen!” riep Christine meteen.
Ik kreeg het opeens wel een beetje benauwd.
Twee spelers, Gé Zonneveld en ik, bleken allebei
36 punten te hebben. De wedstrijdleiding
liet de scores van de laatste drie holes de
doorslag geven. Ik had op hole 16 en 17 een
par geslagen en op hole 18 een bogey; iets
wat me nog nooit eerder gelukt was! Hiermee
bleek ik de St. Nicolaasga-beker gewonnen te
hebben en Gé werd dus tweede.
Ik was totaal overdonderd en liep met een
grijns van oor tot oor naar voren. De beker
werd me uitgereikt, plus een mooie zonneklep
met zo’n slim ‘telefoondraadje’ van achteren.
Helaas was een enkeling minder blij met mijn
De St. Nicolaasga-beker
gewonnen...?
Niet te geloven!
Tekst: Vera Weyman / Foto: Greet Hoff
V.l.n.r. Ton Knipscheer, Dineke Sierkstra, Gé Zonneveld, Vera Weyman en Hermine Scheijde.
Dineke en Hermine hadden de wedstrijdleiding.
winst: “Doet voor ’t eerst mee en wint
meteen,” hoorde ik iemand mopperen. Nee,
dat heeft voor mij de pret niet gedrukt: die
brede grijns heeft tot ik naar bed ging op mijn
gezicht gezeten. Wat ik het eervolst vond? Dat
mijn naam op de beker gegraveerd wordt,
onder al die namen van leden die écht goed
kunnen golfen.
Last but not least wil ik nog Christine (die mij
overhaalde om mee te doen) en Heering
bedanken voor hun enthousiaste support en
de damescommissie voor de goede organisatie
en de leuke sfeer.

29 t/m 31 augustus: Dutch Junior Masters
Tekst: Henk Groenewegen / Foto’s: via Adri Noordstrand
Natuurlijk zal de 18e editie van de Dutch
Junior Masters van 29 t/m 31 augustus worden
gespeeld op de baan van de Westfriese
Golfclub. Net als de afgelopen 17 toernooien
bestaat het deelnemersveld weer uit nationale
en internationale jeugdspelers. Spelers uit
Engeland, Zwitserland, Luxemburg en Denemarken
zullen hun krachten gaan meten met
onze eigen nationale top van meisjes en jongens.
Ik kan u met veel trots meedelen dat de
Nederlandse Golf Federatie de commissie
begin dit jaar heeft gevraagd om tijdens de
Dutch Junior Masters 2008 op de eerste dag
de 6e en 7e ronde van de Van Lanschot Jeugdtour
te mogen spelen. Voor de commissie
betekent dit een waardering van de NGF voor
de vele werkzaamheden van de afgelopen
jaren en het toernooi als toptoernooi in
Nederland te zien. Wij mogen er als club en
leden best trots op zijn dat de Westfriese Golfclub
is aangewezen voor deze zwaarste tour
binnen de NGF voor jeugdspelers. En persoonlijk
denk ik dat we weer een geweldig
weekend tegemoet zien met de echte top uit
binnen- en buitenland.
Zoals eerder gezegd hebben vanuit het buitenland
diverse bonden zich wederom aangemeld.
Dit is ook precies wat de Dutch Junior
Masters zo uniek maakt: alle jeugdige toppers
van nu en toekomstige toppers hebben een
toernooi als de DJM nodig om beter te worden
en te spelen in competitieverband tegen
de rest van Europa. Puur topgolf dus op onze
eigen Westfriese golfbaan en ik nodig iedereen
uit om tijdens het weekend te komen
kijken. Want genieten is het motto tijdens de
Dutch Junior Masters.
de vele vrijwilligers bedanken voor hun medewerking
de afgelopen jaren en ik hoop dat u
er weer zult zijn op 30 en 31 augustus. Want
zonder uw geweldige ondersteuning heeft het
toernooi niet de glans die het nu heeft en
waar de commissie zo trots op is.
Ook een woord van dank gaat uit naar de
greenkeepers die er ieder jaar weer in slagen
om een prachtige baan af te leveren – de
Dutch Junior Masters waardig – en waar in
het hele land over wordt gesproken. Een waar
visitekaartje voor onze club.
Daarom zeg ik dat iedereen die komt kijken
tijdens het weekend een bijzonder en geweldig
toernooi zal zien. Ik ben daar trots op.
Tot ziens op de Dutch Junior Masters 2008!
Vrijdag 29 augustus zal voor de sponsoren de
gebruikelijke Am-Am worden gespeeld als
blijk van onze waardering voor hun ondersteuning.
Want zonder deze sponsoren en cosponsoren
is een toernooi van deze omvang
niet mogelijk.
Dit biedt tevens de mogelijkheid voor onze
internationale deelnemers om de baan te verkennen
en om de sponsoren in de gelegenheid
te stellen om met hun zakenrelaties er een
gezellige en sportieve dag van te maken.
In mijn agenda staat het weekend met vette
letters genoteerd. Als voorzitter hoop ik dat u
dat ook doet, al is het maar om een uurtje te
komen kijken. Vanaf deze plaats wil ik alvast
13

14 Zaterdag 26 april vertrokken wij – Ton Konst,
Henk Portegies, Klaas Balk, Paul de Maat en
Evert Bot – naar Faro om t/m 1 mei te gaan
golfen in de Algarve. Rond 20.30 uur arriveerden
we in Ferragudo, een klein plaatsje in de
buurt van Portimão, bij onze gastvrouw/heer
Anita en Theo Konst. Zij hadden een heerlijke
maaltijd voor ons klaar staan en het appartement
waar we die week in verbleven was keurig
ingericht. Een betere start konden wij ons
niet wensen.
Ter voorbereiding op de Oranjewedstrijd
van 30 april hebben we eerst drie andere
banen bezocht. Zondagmorgen startten we op
Gramacho al om 7.30 uur. Toen was het nog
redelijk fris, zo’n 12 graden, maar na een paar
uur was de temperatuur al 20 à 25 graden. De
eerste dag werd er redelijk gespeeld; maar
met de zeer snelle greens hadden we allen
veel moeite. Zondagmiddag heerlijk op een
terras gezeten aan de haven van Ferragudo
waar die middag een vliegshow werd gegeven.
We hebben hiervan genoten.
De volgende dag startten we om 8.00 uur op
Vale da Pinta. Een mooie uitdagende baan. De
lengtes van de pars 4 en 5 zijn korter dan op
Westwoud. Extra moeilijkheid zijn de vele
bunkers en de ongelijkheid van de baan. Hier
ook weer snelle greens. We speelden allen
beter dan de eerste dag. Zelf had ik een goede
score van 37 stablefordpunten.
Op dinsdag hadden twee van ons een rustdag.
Henk, Klaas en ikzelf wilden nog graag op
Silves spelen. Onze starttijd was weer 8.00
uur. Een stevige oostenwind, niet warmer dan
10 graden maar zonnig. Wel een mooie baan
met weer andere uitdagingen. Aan de oostkant
ervan staat een kurkfabriek die vol in
productie was. Door die harde oostenwind
sloeg de rook naar beneden, waar we 6 à 7
holes last van hebben gehad, wat ons plezier
in het spel bedierf. Het was de minste golfdag
van de week.
Westfries team gedeeld
eerste bij Oranjewedstrijd
in de Algarve
Tekst: Evert Bot / Foto’s: Klaas Balk
V.l.n.r. Henk, Klaas, Paul en Ton.
Op 30 april, Koninginnedag, vertrokken we
om 9.00 uur met 3 teams richting de Spaanse
grens voor onze Oranjewedstrijd op Castro
Marim, een golfclub bij het plaatsje Apartado.
Van deze golfcourse is Joost de Draaier medeeigenaar.
Na ons gemeld te hebben stonden er koffie
met koek en broodjes op ons te wachten. We
speelden met 3 teams. Eén vrouwenteam:
echtgenotes en een vriendin van de Nederlanders
die in Portugal een tweede woning hebben.
Het eerste mannenteam: de mannen van
de vrouwen met als invaller Evert. Het tweede
mannenteam: onze Westfriese delegatie
met Henk, Klaas, Ton en Paul. We speelden
Texas Scramble. De vrouwen hadden 16 slagen
mee, het eerste herenteam 9 en de Westfriezen
13.
De start was om 11.00 uur met een shotgun.
De weersomstandigheden waren uitstekend.
Er werd gestreden om vier prijzen: longest
drive, neary, beste netto score en de mooiste
oranje outfit.
De baan was net met 9 holes uitgebreid. We
speelden deze holes plus de eerste oude 9
holes. In het eerste herenteam heb ik me uitstekend
verweerd, maar ik kon het mindere
spel van de andere spelers niet compenseren.
Uiteindelijk kwamen we met 63 netto van de
baan. De beste netto score van de dag was 59.
Het Westfriese team had samen met nog een
team deze score bereikt. Zowaar een knappe
prestatie op een vreemde baan. Na telling van
de laatste 6 holes eindigden ze als tweede.
Ze hebben de Westfriese eer weer hoog
gehouden.
De prijs: 16 greenfees op Castro Marim Golfcourse
voor dit jaar. Deze prijs hebben de jongens
achter gelaten bij Anita en Theo voor
hun geboden gastvrijheid.
De laatste dag hebben we nog een keer
Gramacho gelopen;. deze baan was bij ons
allen favoriet. Na de lunch gingen we weer
huiswaarts. Het was een drukke maar zeer
geslaagde golfweek waar we met z’n allen
met veel plezier op terugkijken.

Maandbeker met voorronde voor KLM Open
Tekst: Jos Hollebrand / Foto: Jaap Vermeulen
Op zaterdag 28 juni is de Maandbekerwedstrijd
gespeeld die gecombineerd is met de
voorronde van het KLM Open. De wedstrijdleiding
was in handen van Inge Colson en Jos
Hollebrand.
Het was een heldere maar winderige dag met
een aangename temperatuur. Alle drieballen
konden redelijk vlot doorlopen, zodat ieder
voor 16.30 uur rond was. Op deze middag
waren drie wedstrijden gecombineerd, met
als aangenaam extra hoogtepunt een hole-inone,
wat ons allen een glaasje van de maker
ervan opleverde.
In de categorie 5-6 ging de overwinning naar
Emmy Trompé met 33 stablefordpunten,
gevolgd door Dorien van der Hart met 33
punten en Bart van Dongen Torman met 32
punten. Bart kon echter niet blijven, zodat
Rina de Roo (ook met 32 punten) de 3e prijs
kreeg uitgereikt.
De uitslag van categorie 1-4 strokeplay was
als volgt:
1. Ed Mosselman 93bruto/69 netto
2. Arno Kroes 73 bruto/71 netto
3. Jos Hollebrand 86 bruto/71 netto
Voor het KLM Open kwamen in aanmerking
Ed Mosselman en Jos Hollebrand met 38 stablefordpunten,
maar wegens vakantie van Jos
gaat Henny Trompé met 36 stablefordpunten
naar de volgende ronde.
Na het uitreiken van deze prijzen was er
nog een extra hole-in-one-prijs voor Marko
Groot, die hole 6 met een ijzer 5 in één keer
uitholede.
Alle prijswinnaars en Marko gefeliciteerd en
tot de volgende keer.
Van links naar rechts: Henny Trompé, Inge Colson, Jos Hollebrand en Ed Mosselman.
15

16
Golfweek 2008
Van zondag 15 juni t/m zaterdag 21 juni is op
de Westfriese Golfclub een geweldige Golfweek
gespeeld. Zo’n week staat bij vele golfclubs
op de agenda om de vereniging te
presenteren en promoten bij zowel leden als
niet-leden. Al jaren is deze week op de Westfriese
een succes en dit jaar werd een (deels
nieuw) Golfweek-comité voor de uitdaging
gesteld dit succes te continueren. Bijzonder
leuk om met de dames-, senioren-, wedstrijden
redactiecommissie, golfshop, horeca en
niet te vergeten het bestuur samen te werken.
Versteld stonden we van het enthousiasme
waarmee sponsors reageerden en de Golfweek
wilden steunen. Natuurlijk konden we
bouwen op de ervaring van Christine Stolwijk
en Greet Hoff. Tijdens de voorbereidingen
werden we verrast door een bezoek van Pin
High die een kleine attentie aan het bestuur
kwam aanbieden en ons attendeerde op het
4e lustrum. Nu hadden we al plannen om de
Golfweek met een feestdag af te sluiten dus
voilà; op een presenteerblaadje toch?
Traditioneel begonnen we met de invitatiewedstrijd;
nooit bevroed hoe populair deze
wedstrijd is. We speelden een 18 holes shotgun
en op alle holes werd onder een heerlijk
zonnetje gestart. Hoe de wedstrijd verliep
leest u hiernaast.
Doordat de Golfweek aardig beslag legt op de
capaciteit van de baan hadden we de maandag
vrijgehouden voor leden die graag hun
‘vrije’ rondje wilden lopen. Daar werd echter
weinig gebruik van gemaakt, dus gaan we
volgend jaar een jeugdevenement inlassen op
de maandagavond van de Golfweek.
Vervolgens dinsdag: ‘Ladies Day’. Van oudsher
begeleiden de heren de Ladies Day en
Een Golfweek waarop veel
golfclubs jaloers zijn!
Tekst: Frans Kemner
andersom, dus u begrijpt: ik stond vooraan
om op deze dag de wedstrijdleiding te hebben.
En wat een feest… volgend jaar weer
dames! Prachtig weer, een fantastische modeshow
op het terras en er werd flink gekocht.
Er was zoveel reuring op het terras dat de kok
me op een gegeven moment aanklampte en
meldde dat het buffet ’s avonds berekend was
op slechts 80 deelnemers. Met een handicart
voorzagen we de dames van een drankje in de
baan maar stiekem genoten wij van het coursemanagement.
Geen mannelijke machoslagen
waarna eindeloos gezocht moet worden
naar de bal, maar heerlijk gecontroleerd
vooruit. Chapeau ladies. Het kon niet uitblijven;
voor de prijsuitreiking hadden de heren
zich i.v.m het EK geheel in het oranje gehuld
en geloof het of niet: de dames vonden het
prachtig.
Woensdag de herendag en hoewel de dames
uitstekend de wedstrijd leidinggegeven hebben
blijft het voor het Golfweek-comité een
uitdaging deze wedstrijd meer onder de aandacht
van de leden te brengen.
Donderdag: de senioren troffen het slecht met
het weer, maar dat weerhield hen er niet van
de baan te trotseren. Deze dag werd geheel
door de seniorencommissie geleid en ze doen
het geweldig. Helaas was ik die dag verhinderd,
maar ik kan wel melden dat ‘onze kok’
Ruud dit de mooiste en dankbaarste avond
van de Golfweek heeft gevonden. Meer erover
kunt u lezen in het verslag op pagina 18.
Na de Ladies Day ervoer ik de door
ABN/Amro gesponsorde Ouder/Kind dag als
een echte topper. Volwassen mannen schreven
in met hun schoonvader, moeders met
dochters en vaders deden mee met kids van
net 5 turven hoog. Ondanks dat deze wedstrijd
weer op de vertrouwde vrijdag werd
gehouden viel de deelname tegen, echter de
sfeer was als vanouds.
Het spannendst vond de commissie de lustrumdag.
Zoals vermeld wilden wij sowieso
nu en in de toekomst de Golfweek met een
feestavond afsluiten. Vanwege het 4e lustrum
had het bestuur gezorgd voor fantastische
muziek van de band van o.a. Luuk Jellema en
dankzij sponsoring van het bestuur kon de
barbecue worden aangeboden voor slechts 10
euro p.p. Wie nu nog stelt dat er binnen onze
vereniging geen feestje gehouden kan worden
heeft de lustrumdag gemist. Die dag speelden
wederom een shotgun matchplay waarbij
iedereen winnaar was en verrassend… de
prijzen werden verloot onder de deelnemers.
Al met al kunnen we terugkijken op een Golfweek
waarop vele verenigingen jaloers zijn.
Voor volgend jaar hebben we grootse plannen
waarbij vooral de verzorging in de baan, de
feestavond en de aandacht voor de sponsors
voorop zullen staan.
Rest mij nog om iedereen – met name de
sponsors – die mee heeft geholpen deze Golfweek
tot een succes te maken te bedanken.
Zonder u allen zou het niet mogelijk geweest
zijn!

Invitatiewedstrijd gewonnen
door flesje water?
Tekst: Rob en Cees Bakker / Foto: Jaap Vermeulen
Golfweek 2008
Nadat ik de uitnodiging van de Westfriese
Golfclub had ontvangen om mee
te doen aan een of meer wedstrijden in
de Golfweek, heb ik mijn zoon Rob
gevraagd of hij er weer zin had.
Vorig jaar hadden wij ook samen
meegedaan en het was toen erg
gezellig, dus hij hoefde zich
niet lang te bedenken en
wilde weer graag samen met
mij inschrijven.
Zondag 15 juni togen wij om
11.00 uur richting clubhuis en
nadat wij onze spullen hadden
uitgepakt (Rob uit de
auto en ik uit de locker) gingen
wij ons melden. Na € 60,-
te hebben voldaan kreeg ik de
kaart waarop vermeld stond
dat wij 31 slagen mee hadden
en dat we samen liepen met
Jacco Vleesch du Bois en Robbie
Cramer; alleen hadden zij
25 slagen mee.
We werden welkom geheten
door Frans Kemner, die ons
ook uitleg gaf hoe wij de wedstrijd
moesten spelen en ons
verzekerde dat de weergoden
ons gunstig gestemd waren. Na
een kop koffie en een ‘Golfweek 2008’-gebakje
te hebben genuttigd, togen wij naar hole
12, ons startpunt.
Ik kende beide heren niet, maar zij speelden
meteen met op hole 12 en 13 een par
terwijl wij voorzichtig aan begonnen
met een 5 en een 6. Maar naarmate de
holes vorderden, werden onze scores
beter en die van onze flightgenoten
minder. Gelukkig kwam na 9 holes
de wedstrijdleiding langs met de
broodnodige dorstlesser (een
flesje water of frisdrank)
zodat wij ons konden richten
op tweede helft van de wedstrijd.
Op de laatste 9 holes
haalden wij dan ook onze
punten binnen; wat een flesje
water al niet kan doen!
Na afloop van de wedstrijd
gingen wij onze dorst lessen
in het clubhuis en daar kreeg
ik van mijn flightgenoten te
horen: “Jullie hebben 43 punten
en zijn waarschijnlijk winnaar
van deze dag geworden.”
Nu zit ik daar helemaal niet
op te wachten, maar zo’n T-
shirt van onze vereniging
wilde ik toch wel graag hebben,
dus afwachten maar.
Na een uurtje was de prijsuitreiking
en wat bleek: wij
hadden inderdaad de 1e prijs
Cees en Rob Bakker, met in hun midden Inge
Colson en Koos Ruijgrok (wedstrijdleiding).
gewonnen. Nu moet ik er wel bij zeggen dat
ik nog steeds handicap 35 achter mijn naam
heb staan, maar dat komt omdat ik maar 4
kaarten per jaar loop en als je dan niet goed
scoort blijf je met een hoge handicap spelen.
Mijn zoon speelt heel weinig (niet zoveel tijd)
en heeft daardoor ook een hoge handicap,
maar als hij vaker zou spelen zou hij met zijn
handicap een stukje lager staan.
Het diner daarna was ook zeer geslaagd en ik
heb nog na kunnen praten met andere gasten
die ook aan deze dag hadden deelgenomen.
Al met al was het een geslaagde dag met een
voor ons prettige afloop. Ik wil de organisatie
hartelijk dankzeggen voor deze fijne golfdag.
Volgend jaar doen we zeker weer mee, maar
dan hopelijk met een lagere handicap, zodat
ook een ander kans heeft om dit invitatietoernooi
te winnen.
17

18
Golfweek 2008
Donderdag 19 juni was dé dag voor senioren
en hun kennissen. De dag begon vroeg: 9.00
uur starten. Eerst een heerlijk kopje koffie of
thee met gebak, dat er altijd weer goed in
gaat. Buiten was het nat en veel wind, maar
echte golfers zoals wij geven daar niet om.
Na uitvoerige uitleg van wedstrijdleiders Joop
van der Meij en André Sierkstra (wat gepaard
ging met de nodige humor) kregen de captains
van iedere flight een plastic zak waarin
een soort ganzenbord zat en vier gekleurde
punaises. De bedoeling was om met je toegewezen
slagen, berekend naar ieders handicap,
zo snel mogelijk het midden van het spel te
bereiken. Onze flight bestond uit Joke van
Veenhuizen (Sluispolder) en Peter Hopman,
tegen Lex IJssennagger (Zaanse) en ondergetekende.
Lex en ik hadden een speciale tactiek: soms
hier en daar wat extra puttjes om vooral niet
op een bom te komen (15 plaatsen terug). Op
een vliegtuigje komen was het mooiste.
Meteen 10 plaatsen vooruit.
Peter was af en toe de weg kwijt met zijn
punaise en zat dan op een verkeerde baan,
maar we hielpen hem. Ook door het natte
weer werkten de punaises een beetje tegen.
Uiteindelijk kwam alles goed.
Onderweg hingen aan verscheidene vlaggenstokken
briefjes met daarop van die akelige
cryptogrammen en raadsels. Daar waren we
te dom voor. Natuurlijk bedacht door André!
Hoe we ook ons best deden, het was te moeilijk.
Een balletje slaan ging nog net… Maar
we hebben dit wel gewaardeerd en een pluim
voor diegenen die ze wel op konden lossen.
Na de 12e hole werd ieder op zichzelf teruggeworpen
en waren we geen team meer. Het
Seniorendag: regen, wind,
punaises en veel tactiek
Tekst: Rita Mul / Foto’s: Greet Hoff
V.l.n.r. Joop van der Meij, Rita Mul, Peter Hopman, André Sierkstra en Lex IJssenagger.
was nu ieder voor zich. Het noodlot sloeg bij
Joke toe. Ze kwam op een bom, dus 15 plaatsen
terug. Peter had ineens de tactiek door en
ging met sprongen vooruit. Het werd een
echte race tot het einde Alle drie eindigden
we in het midden van het ganzenbord!
Eindelijk was iedereen nat en koud binnen.
Na een warme douche en daarna een lekker
wijntje kwamen we weer bij. Tijdens ’t heerlijke
Indisch buffet was de prijsuitreiking. Groot
was onze verbazing dat Lex, Peter en ik tot de
winnaars werden uitgeroepen. Wie had dat
gedacht? Had de tactiek ons toch geholpen.
(Ooit geleerd van Joop van der Meij.)
Met een grote bos gele rozen, een schitterend
badlaken en een fotoalbum werden wij verwend.
Het was gewoon te veel.
Een fijne en gezellige dag. Goed om aan terug
te denken. Ik dank iedereen, ook namens
Joke, Peter en Lex, die deze dag zo goed hebben
doen slagen.
Uitslagen seniorendag Golfweek:
Neary: Rita Mul
Longest drive dames: Ans Kuin
Een heer (naam onbekend, waarschijnlijk een
gastspeler) vond dat hij erg ver had geslagen,
maar het papier waarop het stond was weggewaaid.
Het waaide en regende deze dag nogal
veel en hard!
9 holes wedstrijd:
1e Theo Buis
2e Jan Hoek
3e George Ruiter
18 holes wedstrijd ganzenbordspel:
1e prijs: Rita Mul, Lex IJssenagger (Zaanse),
Peter Hopman
2e prijs: J. de Wit, Ton Kuppens, Cor Bakker
3e prijs: Leo van Tienen, H. Kager, Martha
van der Meij

Dringende oproep van een marshal
Tekst en foto’s: Rob Tobias
Kent u dit vlaggetje ergens van? Vast wel,
want het is te vinden op iedere hole op de
belangrijkste plek voor golfers: aan de stok
(ook wel pin) in de hole. Meestal is het door
de wind onleesbaar en waait de onleesbare
kant op.
Daarna nog even met de putter de zaak licht
aandrukken en klaar is Kees.
PS
Er is nog een iets belangrijks te melden over
dat vlaggetje, namelijk de positie op de stok.
Staat het vlaggetje laag, dan staat de pin en
dus de hole vooraan op de green. Staat het
vlaggetje in het midden, dan staat de pin in
het midden van de green. En als het vlaggetje
hoog staat… juist, achteraan. Doe er je voordeel
mee!
De tekst die erop staat is niet in het Westfries,
maar het begrijpen ervan zou toch voor de
gemiddelde golfer geen probleem mogen zijn:
‘Please repair ballmarks.’
Toch doen we dit nog niet vaak genoeg. Het
kan echt veel beter dan we nu met z’n allen
doen. Dat is de reden waarom ik u vriendelijk
doch dringend vraag er veel meer aandacht
aan te geven. Onze greens zijn in velerlei
opzichten een kostbaar bezit dat we niet
genoeg kunnen koesteren. Uitholen hoeft dan
niet te ontaarden in uithuilen.
Weet u – ja, ook u die het allemaal al lang
weet – nog hoe dat repareren moet? Ik heb
gehoord dat er vroeger in Westwoud iemand
heeft lesgegeven die het een keer verkeerd
heeft uitgelegd. En daar hebben niet alleen
onze greens nog steeds last van.
Het is de bedoeling dat we de ball- of pitchmark
rondom met onze pitchfork dichtdrukken,
zoals bijgaande afbeelding laat zien. Dus
niet proberen de worteltjes los te trekken!
19

20 Wat heeft de kopregel rechts nu te maken met
de Matchplay kampioenschappen 2008, zult
u zich afvragen. Dit zal u later in dit stuk duidelijk
worden. Maar eerst iets over deze kampioenschappen
voor degenen die nog niet zo
lang golfen en nieuwsgierig zijn geworden.
Matchplay is een wedstrijd over 18 holes tussen
twee golfers waarbij het erom gaat de
hole te winnen met de minste slagen. De
wedstrijd is beslist als een speler meer holes
heeft gewonnen dan er nog te spelen zijn; de
ander kan dan namelijk niet meer winnen.
De kwart- en halve finales worden in één
weekend gespeeld waarbij er, als er meer
inschrijvingen zijn dan plaatsen (max. 16),
een voorronde in het weekend ervoor
gespeeld dient te worden. Als men zich
opgeeft voor een clubkampioenschap moet je
hier rekening mee houden. De voorrondes
werden dit jaar op 31 mei gespeeld en de
andere wedstrijden op 7 en 8 juni. Deze wedstrijden
werden gespeeld zonder handicapverrekening.
Matchplay kampioenschappen
2008: eeuwig
tweede of toch niet?
Tekst: Eveline Groot / Foto’s: Jaap Vermeulen
Nooit meer ‘de eeuwige tweede’: Rein Groot.
Dit jaar waren er bij de dames, jammer
genoeg, niet zo veel deelnemers dat er een
voorronde gespeeld moest worden. Van de 9
dames die meededen hadden er 7 een ‘bye’;
dit houdt in dat zij de eerste wedstrijd op
zaterdagochtend niet hoefden te spelen. De
dames die wel moesten spelen, Hanny Balsing
en Bernadette Gerritsen, moesten vroeg
hun bed uit want de start was om 8.00 uur!
Hanny kwam als winnares uit de strijd en
moest ‘s middags gelijk aantreden tegen de
als eerste geplaatste Anneline Bruins Slot. Het
werd een gezellige wedstrijd waarbij Anneline
won. De andere partijen waren zeer spannend
en Tine Zwaan besliste de strijd tegen
Ella Paardekooper op de 19e hole.
Op zondag waren er nog vier halve finalisten
over, Anneline, Gerda Vermeulen, Tine Zwaan
en ondergetekende. Uiteindelijk ging de eindstrijd
tussen Anneline en Tine, die Anneline
met verve won. Gefeliciteerd! Haar naam
staat wederom weer op het bord na een korte
afwezigheid.
Bij de heren waren de categorieën in tweeën
verdeeld, categorie 1&2 en 3-6. Bij de hogere
handicappers kwam Jan Nieuwenhuizen als
winnaar uit de strijd na een zware wedstrijd
tegen Maarten Kroes.
In de eerste categorie deden verschillende
heren mee die echt aan elkaar gewaagd
waren. Nadat Rein Groot de kwartfinale al
had beslist door een zeer goede wedstrijd te

lopen en Brian Groenewegen uit te schakelen,
moest hij het in de halve finale opnemen
tegen Jurre Schieving. Deze laatste had zeer
veel last van zijn rug. Echter Rein – o.a. fysiotherapeut
van beroep – was meer gefocust op
zijn eigen spel en niet op de lasten van Jurre,
waardoor hij ruim won.
De finale vond uiteindelijk plaats tussen Rein
en Arno Kroes. Rein, die ook wel de Joop Zoetemelk
van de Westfriese werd genoemd, ging
met veel zelfvertrouwen de baan in en ging
ervan uit dat hij “weer de eeuwige tweede
zou worden”. Het lot besliste echter anders:
Rein won overtuigend van Arno en kan zich
nu Matchplay kampioen 2008 noemen. Hij is
in ieder geval zijn bijnaam nu kwijt.
Ik wil nog wel even met u delen dat Gerda
Vermeulen en ik ooit een Matchplay kampioenschap
hebben gelopen en dat er uiteindelijk
pas op de 25e (!) hole een winnaar
uitkwam. Wie is nu niet meer belangrijk,
maar wel dat wij zeer veel lol hebben gehad,
terwijl de mensen in het clubhuis zich afvroegen
of wij soms aan het picknicken waren en
wel voor het donker binnen zouden zijn. Niets
van dat alles was waar, wij streden hole om
hole en kwamen elke keer gelijk uit, behalve
op hole 25 dus.
Foto’s boven: Tine Zwaan werd 2e bij de dames
en Erna Eastall won de verliezersronde.
Foto midden: Kampioene Anneline Bruins Slot,
toegesproken door Dirk Zuiderbaan.
Foto’s links: kampioen cat. 3-6 Jan Nieuwenhuizen
en 2e in cat. 1-2 Arno Kroes.
21

lopen en Brian Groenewegen uit te schakelen,
moest hij het in de halve finale opnemen
tegen Jurre Schieving. Deze laatste had zeer
veel last van zijn rug. Echter Rein – o.a. fysiotherapeut
van beroep – was meer gefocust op
zijn eigen spel en niet op de lasten van Jurre,
waardoor hij ruim won.
De finale vond uiteindelijk plaats tussen Rein
en Arno Kroes. Rein, die ook wel de Joop Zoetemelk
van de Westfriese werd genoemd, ging
met veel zelfvertrouwen de baan in en ging
ervan uit dat hij “weer de eeuwige tweede
zou worden”. Het lot besliste echter anders:
Rein won overtuigend van Arno en kan zich
nu Matchplay kampioen 2008 noemen. Hij is
in ieder geval zijn bijnaam nu kwijt.
Ik wil nog wel even met u delen dat Gerda
Vermeulen en ik ooit een Matchplay kampioenschap
hebben gelopen en dat er uiteindelijk
pas op de 25e (!) hole een winnaar
uitkwam. Wie is nu niet meer belangrijk,
maar wel dat wij zeer veel lol hebben gehad,
terwijl de mensen in het clubhuis zich afvroegen
of wij soms aan het picknicken waren en
wel voor het donker binnen zouden zijn. Niets
van dat alles was waar, wij streden hole om
hole en kwamen elke keer gelijk uit, behalve
op hole 25 dus.
Foto’s boven: Tine Zwaan werd 2e bij de dames
en Erna Eastall won de verliezersronde.
Foto midden: Kampioene Anneline Bruins Slot,
toegesproken door Dirk Zuiderbaan.
Foto’s links: kampioen cat. 3-6 Jan Nieuwenhuizen
en 2e in cat. 1-2 Arno Kroes.
21

Lang superweekend op Texel
Tekst: Christine Stolwijk en Vera Weyman / Foto’s: Nel Verkaik
Een van de golflesssen van pro Andy Balsing.
Half december ’07: mailtje van Ed Balsing. Of
we zin hebben in een lang weekend Texel
eind mei ’08. Beetje fietsen, golfen, varen. Ha,
je kunt net zo goed vragen of een leeuw vlees
lust… natuurlijk hebben we zin! Zo reageerden
meer leden van de Westfriese, want het
maximale aantal deelnemers – 28 i.v.m. aantal
huisjes en greenfees – was in no time
bereikt. Sterker nog: overboekt.
Ed zal in de maanden daarna zijn initiatief
misschien wel eens vervloekt hebben, want
zo’n lang weekend organiseren voor zoveel
mensen gaat op echt werken lijken. Voor hem
blijkbaar geen probleem, dat bewezen de vele
informatieve mailtjes aan de deelnemers.
Vrijdagochtend 30 mei: leuk om op de boot
naar Texel Westwouders tegen te komen.
Samen koffie drinken op de Texelse golfclub
en daarna fietsen, wel met fikse wind mee of
tegen.
’s Avonds at het grootste deel van de groep in
De Rog in De Cocksdorp. Omdat Percy en
Christine pas laat arriveerden hebben wij vieren
onszelf in ons ‘chalet’ verwend met een
warm doch voedzaam maal.
Zaterdag 10.00 uur startte de 1e golfwedstrijd
en vanaf 16.00 uur volgde een aantal deelnemers
golflessen bij Andy Balsing, pro op de
Texelse. En een goeie ook! Na vele drankjes
op het terras van clubrestaurant ’t Hanenhuus
startte een heerlijke barbecue en de prijsuitreiking.
Monique den Nieuwenboer had ons
allemaal verslagen, met 43 punten. Hanny
Balsing werd 2e en Rob Peters 3e.
Zondagochtend 10.00 uur stond Andy klaar
voor de volgende, druk bezochte golflessen
en om 13.00 uur startte de eerste flight voor
de 2e wedstrijd. Op het terras van ‘t Hanenhuus
werden de prijzen uitgereikt. Uitslag: 1e
Rina de Roo, 2e Marco Gerrits, 3e Dirk Jan de
Roo. Overall: 1e Hanny Balsing, 2e Marco
Gerrits en 3e Rina de Roo. De felbegeerde
‘EB-Goudenboltjetrofee’ – waar EB voor staat
is duidelijk, toch? – werd gewonnen door Ans
Hop in de play-off van alle nearywinnaars.
Omdat gezamenlijk eten de eerste dagen
goed bevallen was, besloot vrijwel iedereen
Ans Hop met de EB-Goudenboltjetrofee en EB.
dat weer te doen. Het weer werd zo mooi dat
het op veel terrasjes van de chalets die nacht
laat is geworden.
Maandag, een schitterende windstille dag:
liefhebbers gingen mee met een garnalenkotter
om garnalen te vissen en zeehonden te
spotten. We hadden het tij mee, want de zeehonden
lagen met tientallen te zonnen op
zandbanken. De schipper, die een carrière als
cabaretier is misgelopen, wist ook nog vele
kilo’s garnalen op te halen. Die werden aan
boord gekookt, zodat vrijwel iedereen het
schip verliet met een zak superverse garnalen.
(Dan wil je ze nooit meer van Appie.)
We denken dat ieder van dit lange weekend
genoten heeft. De mudvolle glascontainer,
waar wij op maandagochtend met moeite
onze lege flessen nog net in konden proppen,
zei al genoeg: ‘Westwoud was here.’
Ed en natuurlijk ook Hanny en Andy, bedankt
voor dit superinitiatief en de perfecte organisatie.
Iedereen wil vast in 2009 boven aan de
lijst staan!
23

24 In de vorige Dimples heeft u in stukjes van
twee redactieleden – Christine en Eveline –
kunnen lezen hoe leuk het is om wedstrijden
te spelen. Wegens ruimtegebrek zijn de
stukjes van de andere redactieleden toen
verschoven naar dit nummer. Het mijne
staat hieronder, dat van Gerda komt in
oktober. Wij hopen dat ons enthousiasme
veel leden overhaalt om ook mee te doen
aan wedstrijden.
Een van de eerste wedstrijden die ik speelde
gebeurde er iets merkwaardigs. Ik had toen al
een twee keer aan een maandagwedstrijd
meegedaan. Die bewuste maandag had ik
’s nachts gedroomd dat ik zou winnen, wat
betekende dat je een toespraakje moest houden
bij de prijsuitreiking. Omdat me was
opgevallen dat beide eerdere winnaars vrijwel
hetzelfde hadden gezegd, had ik ’s nachts een
ander soort toespraakje voorbereid. Ja, je
doet soms ’s nachts rare dingen… Ik vertelde
het ‘s morgens aan mijn man, die onbedaarlijk
begon te lachen en riep: “Echt iets voor jou!”
Die maandag had ik twee leuke, enthousiaste
mannen als flightgenoten, die zo rond hole
zes (we hadden toen nog 9 holes) er zeker
van waren dat ik ging winnen. Wat klopte.
Hoe leuk is wedstrijdspelen?
Ik had ‘t écht gedroomd
Tekst: Vera Weyman
Dus heb ik voor alle aanwezigen mijn ‘anders
dan anders’ toespraakje gehouden dat ik ’s
nachts had gerepeteerd. Ja, daar kreeg ik
leuke reacties op.
De jaren daarna heb ik aan diverse wedstrijden
meegedaan, maar nooit van tevoren
gedroomd dat ik zou winnen en die dromen
bleken geen bedrog. Ik vind het overigens
helemaal niet erg om niet te winnen, want ik
vind het wedstrijdspelen op zich al leuk
genoeg. Elk jaar ben ik ook van plan om er
veel méér te spelen, maar daar is om allerlei
redenen te weinig van gekomen. Dit jaar staat
er al een aantal wedstrijden voor mij vast,
zoals de Birdwatch (wij staan probleemloos
om 03.30 uur op), de vriendinnendag tijdens
de Golfweek, de vriendinnendag in augustus,
de Echtparenbeker, de commissiedag en ik
hoop nog minstens tien meer!
Wat ik er zo leuk aan vind? De sfeer vooral,
die heeft altijd iets van een feestje. Het
samenspelen met onbekenden, die vaak verrassend
interessant zijn. Het samen eten na
afloop. Wedstrijdspelen heeft voor mij alleen
maar positieve elementen. En als ik op zo’n
wedstrijd slecht speel? Ook niet erg, ik krijg er
hoogstens de slappe lach van. Want zoals een
vriend altijd zegt: “Je hoeft er niet van te
eten.”
Ik kijk nu al uit naar de bijzondere inloopwedstrijden
die de wedstrijdcommissie op diverse
zaterdagen organiseert. Een geweldig initiatief
voor elke speler, ook voor golfers die “ik
hou eigenlijk niet van wedstrijden” als reden
geven om ze nooit te spelen. Doe maar eens
mee: voor je het weet ben je eraan verslaafd!
P.S. Ik heb inmiddels nog een wedstrijd
gewonnen. Een echte, met een beker! (Zie
pagina 12.)
Nieuwe leden: welkom!
Tekst: Gerda Vermeulen
16-5-2008 WJ. Rijpma
15-5-2008 D.J. ten Tusscher*
15-5-2008 J.A.B. ten Tusscher*
15-5-2008 P.R. Smith
15-5-2008 P.L.G. van Hoorn-Kaag
12-6-2008 P.A. Hamilton
18-6-2008 R.A. van Oort
18-6-2008 A.A. Visser
21-6-2008 J.T. van Wijck
21-6-2008 J.J. van Wijck*
26-6-2008 J.T. Reus
26-6-2008 E. Kalkhuis
26-6-2008 G. Kalkhuis
26-6-2008 J. Meuleveld
26-6-2008 J.P. de Vries
26-6-2008 M.G. Doorn
26-6-2008 H.J. Lenting
27-7-2008 M.P. Tromp*
21-8-2008 D. Jaket
De nieuwe leden met een * achter
hun naam zijn jeugdleden!

Snel en gezond koken na 19 slopende holes
Tekst en foto: Rita Mozer
In de vorige Dimples kreeg ik de pollepel
door. Hier een recept dat u vóór het golfen
kunt klaarmaken, zodat u bij thuiskomst,
wachtend onder het genot van een glas wijn,
binnen 15 minuten kunt eten.
Kip uit de oven
(voor 4 personen)
Ingrediënten:
4 hele kuikenkarbonades of -poten
1 ui
1 groene paprika in reepjes
1 teen knoflook
3 appels
1 blik geconcentreerde tomatensoep
2 dl slagroom (eventueel light)
3 theelepels kerriepoeder
75 g boter
zout en peper
Bereiding:
Oven alvast voorverwarmen op 200º C. Kip
met zout en peper bestrooien en in de boter
rondom bruin braden. De gebraden kip in een
beboterde ovenschaal leggen. Kleingesneden
ui en knoflook met de kerriepoeder in de
braadboter fruiten. Daarna de reepjes paprika,
kleingesneden appels, soep (eerst eventuele
gehaktballetjes eruit vissen!) en slagroom
toevoegen. Door elkaar scheppen en het
mengsel over de kip verdelen. Schaal circa 40
minuten in voorverwarmde oven zetten.
Heerlijk met rijst en eventueel een salade.
Terugkomend van uw golfronde de schaal
even opwarmen in de magnetron en voilà!
Eet smakelijk.
Eventueel kunt u met de overgebleven
gehaktballetjes uit de soep volgende week
gaan golfen. Bij ons vechten de kleinkinderen
erom.
Ik geef de pollepel door aan Martha Wouters,
die ik ken uit de tijd dat we van geen golfbal
hadden gehoord, maar het nog deden met een
veren shuttle.
Zo vers hoeft de kip niet te zijn...
Pil die je handicap verlaagt?
Tekst: Christine Stolwijk
Een pil gemaakt van een diëtisch supplement
zou golfers beter doen spelen. Onderzoekers
van de Universiteit van Paderborn in Duitsland
hebben ontdekt dat spelers die het supplement
gebruikten, de bal beter raakten en
zich minder gestrest voelden wanneer ze op
de tee stonden.
De ‘wonderpil’ bevat phosphatidylserine; een
natuurlijke voedingsstof die gevonden wordt
in de membranen van hersencellen. Men
denkt dat deze stof een cruciale rol speelt in
het onderling communiceren van de cellen.
Capsules met phosphatidylserine worden verkocht
in winkels waar voedings- en andere
supplementen te verkrijgen zijn.
Uit de Duitse studie kwam naar voren dat golfers,
voordat ze het supplement gekregen hadden,
gemiddeld 8,3 van de 20 geslagen ballen
goed raakten en zelf hun stresslevel op 5,8 ten
opzichte van 10,0 schatten.
Maar na 6 weken het supplement phosphatidylserine
te hebben gebruikt was het aantal
goed geslagen ballen gestegen naar 10,1 per
20 en het stresslevel gezakt naar 4,0.
Diegenen die 6 weken lang een placebo hadden
geslikt ondervonden geen verbetering.
Gelooft u het? Ik weet het niet hoor; het stukje
stond in de ‘bloedserieuze’ Engelse krant
The Daily Mirror. Voor mij niet gelijk reden
om naar de winkel te hollen...
25

26
Wist u dat...
… Frans Kemner elke dag in de Golfweek
iedereen die zijn of haar medewerking had
verleend bedankt heeft en zelf nooit bedankt
is? Bij deze namens ons allemaal: Frans
bedankt voor je tomeloze inzet tijdens, voor
en na de Golfweek 2008!
… de open teemarkers aanwezig zijn om uw
gebroken tee in te deponeren en niet voor
bananenschillen, lege ballendoosjes, afgekloven
boterhammen en peuken bedoeld zijn?
Wist u dat we daar prullenbakken voor hebben?
Colofon
De redactie van dit blad behoudt zich het recht
voor aangeboden kopij te redigeren, al of niet
te plaatsen en datum van plaatsing te bepalen.
Oplage
750 exemplaren
… onze vormgever Frank Vermeulen en onze
drukkerij Over de Linden Posthuma (met
name Bart te Hoven) het Golfweek-comité
fantastisch hebben geholpen om de folder op
tijd bij u in de bus te krijgen?!
… de bakken met zand op de tee om uw divot
mee te repareren evenmin asbakken zijn? Of
repareert u uw divot op de tee nooit?
… dit jaar dankzij een nieuwe aanpak van de
jeugdcommissie het aantal jeugdleden enorm
gestegen is?
… u tijdens het kijken naar de Olympische
Spelen de zoon van John Nieuwenhuizen
kunt volgen? Pim zeilt als debutant mee in de
Tornado-klasse.
John, wat zul jij een beretrotse vader zijn!
Redactie
Eveline Groot-Spanjer 0229-218562
Christine Stolwijk 0229-295921
Gerda Vermeulen 0229-249469
Vera Weyman 0229-232500
FOTO’S + ILLUSTR. NAAR: dimples@xs4all.nl
KOPIJ NAAR:
v.r.weyman@wfgc.nl
of dick.weyman@planet.nl
Advertenties in Dimples:
via secretariaat 0228 - 563138
Vormgeving
Frank Vermeulen
Druk & verspreiding Over de Linden Posthuma
Bep de Ruiter en Martha van der Meij.
Bedankt greenladies, die plantsoenen zijn top!

VRIENDEN VAN GOLFBAAN WESTWOUD
SCHOLTENS PROJECTEN BV
BAM TECHNIEK BV
KWANTES MAKELAARDIJ B.V.
SCHILDERSBEDRIJF WESTFRIESLAND BV
SNIJDER SFEERVERWARMING BV
TANDARTSPRAKTIJK WEIJENBORG
EMCART GROEP
VASTENBURG
SCHOONMAAK & ONDERHOUD BV
KEAK CONSULTANCY B.V.
APO-T-CARE
AANNEMERSBEDRIJF WEST-FRIESLAND
HIFI INDUSTRIAL FILM LTD
LENTING GROEP B.V.
JELLEMA VAN DEN BERG NOTARISSEN
VICTOIRE BEHEER B.V.
SMITH & CO. SOUND & VISION B.V.
VAN SOELEN MEDIA
CAMCO WELDING EQUIPMENT
C. VAN DER MAAT BV COMBI AGENTS LICHTRECLAME
TIMMERFABRIEK SCHOUTEN B.V.
STERN MILIEUTECHNIEK BV
DRUKKERIJ
OVER DE LINDEN POSTHUMA BV
BOUWBEDRIJF BERT VAN HOORN B.V.
BOUWBEDRIJF SIJM DE KONING BV
TANDARTSPRAKTIJK BIESHEUVEL
NATEUS NEDERLANDS B.V.
ICT 4 YOU BV
CRAMO POLYESTER
MICHEL DOORN RIOOLBEHEER B.V.
FORTIS BANK
MUURTOOI B.V.
KALKHUIS AANDRIJFTECHNIEK B.V.
INTERSERVICE NEDERLAND B.V.
MAYFLOWER REKLAME B.V.
BUSINESS OPERATIONS
AND ONLINE SOLUTIONS
DEEN SUPERMARKTEN B.V.
CHARTERBEDRIJF MARCO VAN DEN BERG
LEBA METAALBEWERKING B.V.
REMAX TEAM MARGIT SINNIGE
FRAN BV
BDO CAMPS OBERS
ADVISEURS & ACCOUNTANTS
DE VALK BV
WESTFRIES GOED

Hoofdsponsor:
Zittend 19 - 1617 KS Westwoud