4e JAARGANG - nummer 5 van 3 juli t/m 29 augustus 2010

Tentoonstelling
“Kind Onder Vuur”
Bij het binnenkomen van de kerk werden
de kinderen ontvangen en kregen
ze uitgelegd wat er op de tentoonstelling
was te zien. Ze was ingericht in
vijf categorieën: ‘Kind in oorlog’,
‘Kind op de vlucht’, ‘Kind in gevangenschap’,
‘Kindsoldaten’, ‘Kinderen en
mijnen’. Daarna werd er een tekenfilm
getoond over kinderen in de oorlog
en in de periode erna, die met de hulp
van het Rode Kruis probeerden zo snel
mogelijk weer het normale leven op te
pakken. Op de meegegeven kijkwijzer
konden ze per categorie een aantal
vragen beantwoorden.
Wat op de kinderen de meeste indruk
maakte, waren de gevolgen van
landmijnen en de hoeveelheid van
dit verschrikkelijke wapen, die nog
overal in de wereld verspreid ligt: 120
miljoen stuks, verdeeld over zeventig
landen. Elke twintig minuten stapt er
wel iemand op een mijn. Vaak is dat
een kind, dat aan het spelen is, water
haalt of meehelpt op het land. Over
het leven in de gevangenis hadden de
meeste kinderen geen enkel idee. Op
de expositie was te zien, hoe klein de
cellen zijn waarin de kinderen worden
opgesloten, meestal met weinig voedsel,
zonder schone kleren, weg van
school en - voor de kinderen vooral
onvoorstelbaar - zonder voldoende
sanitaire voorzieningen. Hun werd
duidelijk gemaakt dat het Rode Kruis
gevangenissen bezoekt, kinderen
en ouders weer bij elkaar brengt en
ervoor zorgt dat in hun behandeling
de verdragen van het Rode Kruis,
opgesteld in Geneve, worden nageleefd.
Dat de kinderen onder de indruk
waren van de wreedheid van de oorlog
kwam vooral naar voren bij de bespreking
van de categorie ‘Kindsoldaten’
in vragen als: “Is dat echt waar?”
”Moeten ze ook gaan schieten met
kogels uit echte geweren?” “Moet je
helpen mijnen leggen?” “Moeten ze op
hun vriendjes schieten?” En nog veel
vragen meer. In de laatste tien jaar
stierven er 1.5 miljoen kindsoldaten
door oorlogsgeweld. Naar schatting
worden er 300.000 kinderen onder
de achttien jaar in allerlei oorlogen
ingezet. De reacties van de kinderen,
opgeschreven in de tent, geven ook
duidelijk weer dat ze deze wreedheden
niet begrijpen. Hun is verteld dat het
Rode Kruis zich ervoor inzet dat de
minimumleeftijd om in het leger te
kunnen naar 18 jaar wordt verhoogd
. Het Rode Kruis zet zich er ook voor
in, dat het aantal kindsoldaten vermindert
en helpt vooral deze vaak door
de oorlog zeer
getraumatiseerde
kinderen bij
hun terugkeer
in het normale
leven. Het stond
treffend in de
tent geschreven:
Je kunt een
kind wel uit de
oorlog halen,
maar de oorlog
niet meer uit
het kind.
Voor de kinderen
was “Kind
Onder Vuur”
niet allen maar
een zaak van foto's kijken. Door de
teksten te lezen en de kijkwijzer in te
vullen werden ze ertoe gestimuleerd
zich in te leven in de wereld van
kinderen in oorlogsgebieden, na te
denken over hen die op de vlucht zijn,
in de gevangenis terechtkomen, ernstig
verminkt worden door een mijn of
ingezet worden als kindsoldaat. Het
Rode Kruis hoopt dat de kinderen die
de tentoonstelling bezocht hebben,
zich bewust geworden zijn van de
ellende van hun leeftijdgenootjes in
conflictgebieden.
Tentoonstelling “Kind onder vuur” in de Drie-eenheidkerk
11