De streek wijst zelf de weg - Vlaamse Landmaatschappij

CULTUURLAND
Van de foto’s van Halsberghe bleven er
honderden bewaard in het archief van de
Gazet van Antwerpen. De onderzoekers
van het ICAG kozen er die foto’s uit, die het
dagelijkse leven op het platteland het treffendst
illustreren. Halsberghe registreerde
niet alleen de kerk, de jaarlijkse processie en
bijzondere monumenten. Ook de plaatselijke
notabelen, zoals de pastoor, de burgemeester
en
de succesvolle wielrenner haalde hij voor
zijn
lens. Maar de meeste aandacht ging misschien
wel naar de gewone man en vrouw, de
opvallende dorpsfiguren. Man bijt hond avant
la lettre dus.
De foto’s brengen ‘het leven zoals het was’, al lijkt Halsberghe
vooral oog te hebben gehad voor het romantische platteland.
De kaarters in het dorpscafé, jongens die verkoeling zoeken
in de plaatselijke plas, een duivenmelker die fier naar zijn
prijsbeest kijkt. De nieuwe industriële ontwikkelingen en de
oprukkende verkavelingen bleken niet altijd te passen in het
beeld dat de fotograaf wilde schetsen. De rurale samenleving
was aan het veranderen. Sommigen keken reikhalzend uit
naar de toekomst, anderen blikten vol nostalgie terug. Niet
toevallig is 1958 het jaar waarin in Brussel de wereldtentoonstelling
plaatsvond én het Openluchtmuseum in Bokrijk zijn
deuren opende.
Het ICAG publiceerde Het Vlaamse platteland in de fifties ter
ere van zijn tiende verjaardag. Het boek is uitgegeven bij
Davidsfonds Uitgeverij nv. Alle foto’s zijn van Jos Halsberghe;
de tekst is van Sarah Luyten en Yves Segers. Het boek is te
bestellen via www.davidsfondsuitgeverij.be en te verkrijgen
in de Standaard Boekhandel.
www.icag.be
BUITENKANS
2012/03 - 5