1v1Lium

WYS 01 nr:
2014
#06
Peter de Wilde over zijn
'bijbaan' als
vrachtwagenchauffeur
#11
Harry Smeltekop: 'Iemand
wilde zelfs een octrooi op
een koeienras'
Ilse van Ast:
'Je moet verder kijken dan
de juridische verhoudingen'
1

collega’s gezocht
advocaat
ondernemingsrecht
voorwoord
wij verwachten je commitment!
4 à 5 jaar ervaring in een ondernemingsrechtelijke praktijk
eigenzinnig en creatief / ontwikkelgericht
teamplayer / overtuigend in klantcontact
kun je dit waarmaken
dan komen wij graag met je in gesprek
De advocaat als sigaar rokende notabele, achter zijn bureau wachtend
tot er weer een klant met een probleem bij hem op audiëntie
komt. Kent u hem
Bij yspeert vwl advocaten willen we minder advocaat zijn. Een vreemde
opstelling voor een advocatenkantoor, maar ik kan het u uitleggen.
Een advocaat is risicomijdend, kritisch en analytisch. Een perfecte
beroepshouding voor alles wat er in het werk voorbij komt.
We zijn echter ook steeds vaker adviseur, zakelijk dienstverlener,
partner voor ondernemers. Frequent aan tafel en in een vroeg
stadium betrokken bij ontwikkelingen. Natuurlijk zijn we ook nog
steeds behandelaar van dossiers, maar vooral diegene die vraagt:
“Waarom heeft u veel van dit soort dossiers Wat moet veranderen
om dit te voorkomen ” We kijken voorbij de losse dossiers en werken
samen aan een beter bedrijfsproces.
Ontwikkelingen bij onze klanten, bij hún klanten, in hun branche;
we sluiten daar steeds meer bij aa. Zo kunnen we onze adviesrol invullen,
proactief signaleren welke kansen we zien voor onze klanten
en kunnen we meedenken om risico’s te verkleinen.
Dit voorjaar hebben we tien van onze klanten laten interviewen op
strategisch niveau. We vroegen hen bijvoorbeeld: “Wat zou u doen
als u yspeert was Wat kan yspeert doen waardoor u úw klanten
beter kan bedienen “Voor deze gesprekken hebben we een externe
professional ingeschakeld. Omdat we graag willen dat klanten zich
vrij voelen om zich (kritisch) te uiten. Omdat we hun input cruciaal
vinden voor innovatie en ons eigen ondernemerschap. Omdat we
geloven dat we hier beiden beter van worden.
Onze klanten denken daar net zo over, hun wensen liggen bijna
volledig in het verlengde van de ontwikkelingen die wij nastreven.
Dat is heel goed nieuws. Blijkbaar hebben we goed contact met onze
klanten en waarderen ze het dat wij zelf ook ondernemen.
Ja, we zijn advocaten. Ja, we procederen als dat het beste is voor
u. Maar als we weten wat er bij u speelt In uw bedrijf, in uw branche
en bij úw klanten Dan zijn er wellicht andere mogelijkheden
die u veel verder en beter op weg helpen. En mocht het dan toch
op procederen uitkomen Dan heeft u aan ons een heel goede.
Want we blijven advocaten.
Gerthé Klaassens
meer informatie op
www.yspeertvwl.nl/vacatures
kantoren in Groningen, Drachten en Emmen
3

inhoud
wys Magazine Nummer: 01 2014
#03
Dialoog:
de
Ronald Klarus & Bertus Sanders (12)
#12LEF
OOK
Ruth Pruim (32)
#06
yspeert
Peter de Wilde (18)
#02
een dag met...
Ilse van Ast (10)
#10
kennismaking
Anthony wijnberg (26)
#15
in de maatschapij
arianne klok(38)
verder In deze editie:
# 01 toen en nu Anne Marie Pesman & Rens Barendregt 06
# 04 Column Ellen Leentjes 15
# 05 Yspeert op twitter 16
# 07 In gesprek met... Ronald Klarus 20
# 08 Ken je rechten Tom Nicolai 22
# 09 Column Ilse van Ast 24
# 11 Wist u dat Harry Smeltekop 30
# 13 in casu Harm Jan Tulp 34
# 14 Column Hillie lunter 37
# 17 Wie is wie 40
4 wys 01/2014
5

#01
toen en nu
Tekst: Lisa Rosing Fotografie: Sander Drooglever
Rens Barendregt & Anne Marie Pesman
'De jonge generatie
kan het niet alleen'
6 wys 01/2014 7

toen en nu
Het advocatenvak verandert razendsnel. Natuurlijk heeft de opkomst van
internet een grote invloed, maar ook de manier waarop het vak wordt bedreven
is heel anders dan vroeger. Bij Yspeert vwl is zowel de oude als de jonge garde
goed vertegenwoordigd dus de beide generaties kunnen bij elkaar te rade gaan.
Neem Rens Barendregt en Anne Marie Pesman.
Rens Barendregt is sinds 1983 aangesloten
bij yspeert vwl. Hij volgde de specialisatieopleiding
ondernemersrecht aan de Grotius
Academie en staat veel ondernemers
bij. Daarnaast is Rens onder andere actief
als bestuurder van bedrijvenparken in de
gemeente Groningen. Voor Anne Marie
Pesman daarentegen is het avontuur pas
net begonnen: zij werd een paar maanden
geleden beëdigd als advocaat. Ook zij gaat
zich specialiseren in ondernemingsrecht.
Hoe goed kennen jullie elkaar
Rens: ‘Ook al werken we niet in dezelfde
vestiging – Anne Marie in Drachten, ik
in Groningen – we proberen om zoveel
mogelijk dingen met de kantoren samen
te doen. We houden bijvoorbeeld elke
maand een jurisprudentievergadering
en dan komen collega’s uit Drachten en
Emmen deze kant op. Daarnaast hebben
we ook gezamenlijke borrels en diners.
Wij vinden het belangrijk dat de collega’s
veel contact met elkaar hebben, daarom
hebben we ook voor dit pand gekozen.
Er is één grote werkvloer waardoor direct
contact heel gemakkelijk is. Je kunt eenvoudig
bij een collega naar binnen lopen
als je een vraag hebt of overleg wilt.’
Anne Marie: ‘Dat vind ik erg fijn aan
yspeert vwl. Het is een van de redenen dat
ik hier graag wilde werken. De drempel
om even bij iemand naar binnen te lopen,
ligt heel laag. Toen ik op gesprek kwam,
kreeg ik heel sterk het gevoel: dit is het.’
Wat kunnen jullie van elkaar leren
Anne Marie: ‘Ten eerste heeft Rens natuurlijk
een schat aan kennis waardoor ik veel
van hem kan leren, maar er zijn ook andere
dingen. Hoe je met cliënten omgaat
bijvoorbeeld, en hoe je bepaalde gesprekken
aanpakt.’
Rens: ‘Als ik het enthousiasme van jonge
collega’s als Anne Marie zie, herbeleef ik
die tijd weer een beetje. Ik heb zelf ook in
die positie gezeten, dus ik weet hoe Anne
Marie zich voelt. Uiteraard is het belangrijk
dat er een regelmatige instroom van
jonge mensen is. Dat is de charme van
een kantoor als yspeert vwl. Ik moet er
niet aan denken dat ik hier in mijn eentje
of met één collega van mijn eigen leeftijd
zou moeten zitten.’
Anne Marie: ‘We moeten het met zijn allen
doen, de jonge generatie kan het ook niet
alleen. Vroeger begon je gelijk een eigen
advocatenkantoor zodra je klaar was met
studeren, dat is nu bijna niet meer voor
te stellen.’
Rens: ‘Het gemak waarmee jongeren omgaan
met nieuwe media, daar leer ik van.
Ik haal hun niveau niet hoor, maar dat ik
daarmee bezig ben, ligt wel aan hen.’
Anne Marie: ‘Ik weet natuurlijk niet anders.
Voor mij is internet een belangrijke
bron, de juridische bibliotheek vind je er
bijvoorbeeld. Ik ben zo gewend te werken
met internet, dat ik het versturen van
brieven per post eerder als een tijdrovend
proces zie.’
Rens: ‘Iets anders dat ik leer van jonge
mensen is hun manier van leven. Volgens
mij vinden ze werk in combinatie met een
privéleven heel belangrijk. Traditioneel
kreeg de vrouw kinderen en maakte de
man carrière. Als je wilt, kun je in dit vak
24 uur per dag en zeven dag per week aan
de slag zijn. Ik denk dat jongeren daar
tegenwoordig anders tegenaan kijken. Je
merkt dat zelfs bij jonge advocaten die
beginnen aan de Zuidas in Amsterdam.
Er zijn er veel die het al snel voor gezien
houden.’
Anne Marie: ‘Ik denk dat het inderdaad zo
is dat wij beseffen dat er naast werken veel
andere belangrijke dingen zijn. Ik ben
zeker niet iemand die drie dagen in de
week wil werken of om vijf uur naar huis
gaat. Maar het is wel zo dat de harmonie
tussen werk en privé goed moet zijn. Voor
iedereen is die harmonie anders. Ik wil
bijvoorbeeld nu, mede omdat ik net ben
begonnen, veel aan de weg timmeren en
dus veel werken.’
Wat is er de afgelopen jaren veranderd
Rens: ‘Ons werk is door de komst van internet
erg veranderd, met name de communicatie.
Vroeger kreeg je een brief en
die kon je wel twee weken laten liggen.
Nu moet je meteen reageren, want dat
verwacht de cliënt. Door zulke snelle
communicatie krijg je veel meer interactie
met cliënten en andere betrokkenen.
Daarnaast is de advocatuur zich veel meer
gaan specialiseren en verder verzakelijkt.
Nu geeft de advocaat veel zakelijk advies,
terwijl mensen vroeger alleen naar een
advocaat stapten als ze een juridisch probleem
hadden. Dat was iemand waar je
niet snel hoopte terecht te komen. Nu is
de advieskant veel belangrijker: hoe richt
je een onderneming in, met wie doe je
dat, waar moet je aan denken, dat soort
dingen.’
Lijken jullie op elkaar als advocaat
Rens: ‘Lastig te zeggen, daarvoor kennen
we elkaar nog niet goed genoeg. Ik ben
een advocaat die veel naar buiten treedt.
Ik ben erg geïnteresseerd in mijn cliënten
en dan moet ik niet op kantoor blijven
zitten.’
Anne Marie: ‘Ik moet op dit moment vooral
nog veel leren. Het contact met cliënten
is er al wel en dat vind ik heel leuk. Ik
denk dat ik het als advocaat ook belangrijk
zal vinden om veel naar buiten te treden.
Daarnaast denk ik dat het belangrijk
is om niet altijd te verzanden in juridische
details, maar de praktische oplossing te
zoeken. Aan de andere kant maken de
kleine details soms een groot verschil.’
Rens: ‘Blijkbaar lijken we wel een beetje
op elkaar.’
8 wys 01/2014 9

#02
Een dag met
Tekst: Chantal Bakker Fotografie: Jan buwalda
Ilse van Ast
'Ik ben niet zo'n ochtendmens'
Hoe ziet de werkdag van een jurist of advocaat eruit Ilse van Ast gunt ons als eerste
een kijkje in haar drukbezette agenda. De ambitieuze advocate is gespecialiseerd in
het bouw-, huur-, appartements- en verenigingsrecht en heeft veel plezier in haar
werk.
8.30 uur Mijn werkdag begint. Omdat
ik niet zo’n ochtendmens ben, gebruik ik
het eerste half uurtje om in alle rust ingekomen
email te bekijken en op een rijtje
te zetten wat er die dag moet gebeuren.
Daarna heb ik overleg met collega’s Sipke
en Gerard. We zitten eens in de twee
weken bij elkaar om bestaande en potentiele
cliënten te bespreken. Het is belangrijk
om te bespreken hoe wij bestaande
klanten nog beter van dienst kunnen zijn.
Daarnaast bespreken we op welke potentiële
cliënten we ons vizier willen richten.
Na het overleg ik ga naar mijn kamer om
mij voor te bereiden op een kort geding
in de rechtbank Leeuwarden.
11.00 uur Ik heb afgesproken met twee
medewerkers van een woningbouwcorporatie
in de rechtbank Leeuwarden.
Ik sta de corporatie bij in een zaak tegen
een huurder van een van hun aangepaste
woningen, die zijn bedoeld voor mensen
met een WMO-indicatie. De man woont
al jaren in zo’n aangepaste woning. Deze
stond eerst op de naam van zijn vader, die
hier met zijn gezin kon wonen omdat hij
fysieke beperkingen had. Nadat hij tien
jaar geleden overleed, bleven moeder en
zoon er wonen. De zoon kreeg een relatie
waarna zijn vriendin bij hem en zijn moeder
introk. Vervolgens is moeder naar
eigen zeggen uit huis gepest, heeft haar
zoon achter haar rug om het medehuurderschap
van de woning aangevraagd
en haar handtekening vervalst. Moeder
klopte vorig jaar aan bij de woningcorporatie
omdat ze een andere woning wilde
en kwam toen pas achter dat medehuurderschap.
De woningcorporatie besefte
vervolgens dat meneer in een woning verblijft
die niet voor hem is bedoeld en is
daarover met hem in gesprek gegaan. Dat
gesprek is uit de hand gelopen, de man
werd gewelddadig en wilde geen alternatieve
woning aanvaarden. Daarom heeft
de woningcorporatie een kort geding
aangespannen. De vordering: ontruiming
van de woning binnen drie dagen. De
man is schuldig aan bedrog en dwaling en
verblijft zonder recht of titel in het huis,
zo stellen wij. Bovendien bestaat er een
“De oplossing
ligt binnen
handbereik”
wachtlijst voor mensen die wel aanspraak
maken op een aangepaste woning. De
rechter stuurt tijdens de zitting aan op nader
overleg tussen de partijen. Als we er
tijdens een gesprek niet alsnog uitkomen,
zal de rechter over twee weken vonnis wijzen.
Het werken voor een woningcorporatie
is uitdagend, omdat je verder moet
kijken dan de juridische verhoudingen
tussen partijen. Woningcorporaties hebben
een maatschappelijke verantwoordelijkheid
waardoor er bij zaken meer belangen
spelen. In het huidige geval heeft de
huurder persoonlijke problemen die hij
niet allemaal zelf kan oplossen en zijn diverse
instanties bij het geschil betrokken.
Omdat een gesprek met de betreffende
huurder eerder misliep, is door de woningbouwcorporatie
gekozen voor de weg
naar de rechter. Dat geeft soms dat extra
zetje om alsnog met elkaar in gesprek te
komen. Zoals het er nu naar uitziet, komt
dit gesprek er alsnog, waardoor de woningcorporatie
in goed overleg een oplossing
hoopt te vinden.
12.30 uur Ik heb een lunchafspraak met
een advocaat in Leeuwarden. We bespreken
een zaak die al jaren speelt en waarbij
partijen na lang te hebben geprocedeerd,
bekijken of ze door middel van gesprekken
tot een oplossing kunnen komen. In
dit geval geldt dat de juridische situatie
van een perceel niet meer in overeenstemming
is met de feitelijke situatie door
een fout van een notaris bij het splitsen
in appartementsrechten. Omdat de verhoudingen
tussen partijen erg gevoelig
liggen, is het belangrijk om de gesprekken
goed voor te bereiden. We bekijken
waar de grootste problemen liggen en
stellen een agenda op voor de komende
besprekingen. Het is een goed overleg en
we komen een heel eind verder. De oplossing
ligt binnen handbereik. We spreken
af de resultaten met de cliënt en achterban
te bespreken en vervolgens de eerste
gesprekken in te plannen.
15.30 uur Na de lunchafspraak heb ik
op kantoor een bespreking met juridisch
medewerker Janne Marije Oosterhaven.
Zij helpt mij bij het uitzoeken en voorbereiden
van dossiers. De samenwerking
is erg prettig, omdat zij mij veel werk uit
handen neemt en omdat het fijn is om
met een collega te sparren over een dossier.
Deze keer praten we over de verkoop
van een perceel grond door een gemeente.
Achteraf lijkt de gemeente de kopers
niet goed te hebben geïnformeerd over
een aantal zaken, waardoor de kopers veel
te veel hebben betaald voor het betreffende
perceel. Als de kopers bij aankoop de
informatie hadden gekregen waarover de
gemeente op dat moment beschikte, hadden
zij het perceel waarschijnlijk niet gekocht
of in ieder geval een ander bedrag
betaald. Janne Marije heeft de rapporten
en interne stukken van de gemeente voor
mij op een rijtje gezet. Deze stukken hebben
wij besproken en vormen de basis van
de brief die naar de gemeente gaat.
16.30 uur Omdat ik een groot deel
van de dag niet op kantoor was, is mijn
mailbox redelijk vol. Het laatste uurtje
gebruik ik om mailtjes te beantwoorden
en telefoontjes te plegen.
19.00 uur Vanavond heb ik een bijeenkomst
over de oprichting van een nieuwe
Lions Club in Heerenveen. Daar ben ik
sinds kort, samen met een aantal anderen,
mee bezig. Onze ‘keygroup’ is inmiddels
geïnstalleerd en ik ben benoemd
tot president. Voor vanavond hebben we
een aantal potentiële leden uitgenodigd
voor een kennismaking. Als president van
de Lions wil ik iets betekenen voor de samenleving,
anderzijds hoop ik contacten
op te doen met mensen van verschillende
beroepsgroepen die wonen en of werken
in mijn omgeving. Uiteraard wil ik het ook
gezellig hebben. Vanavond is dat zeker
gelukt.
10 wys 01/2014 11

#03
Dialoog
Tekst: Chantal Bakker Fotografie: Sander Drooglever
'Ronald en ik spreken
dezelfde taal'
Ze kennen elkaar al zes jaar, zijn allebei wars van grootpraat en hebben integriteit
hoog in het vaandel staan. Ondernemer Bertus Sanders en advocaat Ronald Klarus
van yspeert vwl voelen elkaar feilloos aan. De directeur van schildersbedrijf Sanders
Groep in Emmen klopt regelmatig bij Ronald aan voor juridisch advies.
Bertus is sinds begin 2013 algemeen directeur van de Sanders
Groep. Het familiebedrijf werd in 1936 opgericht door de grootvader
van Bertus en was jaren gevestigd aan de Schimmerweg
in Emmen. In de jaren zestig verhuisde het bedrijf naar de Noordbargerstraat,
waar het nog steeds gevestigd is. ‘Mijn vader en
oom groeiden op in de zaak en dat was voor mijn zus en mij niet
anders. Waar Sanders van oorsprong een schildersbedrijf was,
kwamen er met de jaren meer specialisaties bij. We hadden jarenlang
een afdeling autoschade, een glasafdeling, een afdeling
woningstoffering en meerdere winkels. Maar de laatste jaren
richten we ons weer op onze core business, namelijk schilderglas-,
en onderhoudswerk. Ook hebben we nog één winkel over
met een uitgebreid verf- en behangassortiment.
Grote speler
Met vier vestigingen in Noord-Nederland (Emmen, Coevorden,
Stadskanaal en Delfzijl (Kerbof)) en circa honderd werknemers is
Sanders een grote speler op de markt. De vaste klantenkring is
gevarieerd. Van particulieren tot woningbouwcorporaties en van
industriële partijen tot verzekeringsmaatschappijen: alle markten
worden bediend.
Zijn nieuwe rol als directeur bevalt Bertus goed. ‘Ik vind het een
uitdaging om samen met mijn zus het bedrijf waarin wij zijn opgegroeid,
te runnen. Natuurlijk, het zijn economisch zware tijden.
De bouw staat onder druk, de nieuwbouw staat stil, woningcorporaties
hebben het zwaar en je merkt dat alleen noodzakelijk
onderhoud wordt uitgevoerd. Esthetisch is minder belangrijk geworden.
Meer dan ooit moet je je in deze tijd onderscheiden van
je concullega ’s. Wat in ons voordeel werkt, is de goede naam die
wij hebben in heel Noord-Nederland. Kwaliteit staat hoog in het
vaandel, zowel op de werkvloer als in de communicatie met de
klant. Wij blijven meedenken en bieden bijvoorbeeld een totaalpakket
van onderhoud aan. Wij leveren niet alleen vakmanschap
op het gebied van schilder- en glaswerkzaamheden, wij helpen
de klant ook met bijvoorbeeld hang- en sluitwerkzaamheden en
timmerwerk. Ook moet je in deze tijd scherp zijn op de prijzen en
moet je zichtbaar blijven. Je moet netwerken, mensen moeten
allereerst aan jou denken als het gaat om glas- en schilderwerk’.
Klik
Bertus zit niet voor niets bij brancheorganisaties en diverse netwerkclubs.
Hier liep hij zes jaar geleden Ronald Klarus tegen het
lijf. ´Ronald en ik hebben een klik. We zijn allebei nuchtere personen
en houden niet van grootpraat. Ik kan altijd een beroep op
hem doen als ik juridisch advies nodig heb en vind zijn heldere
manier van communiceren erg prettig. Misschien speelt ook mee
dat hij Drents is. Nadelig is dat in ieder geval niet. We hebben
dezelfde mentaliteit en ik waardeer zijn integriteit.’
Ronald: ‘Ik sta graag klanten bij die op een normale manier zaken
doen en die bijvoorbeeld niet alleen een zaak aangaan om
een ander het leven zuur te maken, terwijl ze weten dat die
niet gewonnen gaat worden. Daarnaast heb ik, net als Bertus,
kwaliteit hoog in het vaandel staan. Hij heeft veel verstand van
zaken en hecht belang aan relaties van lange duur, net als wij.’
12 wys 01/2014 13

Dialoog
Bertus knikt: ‘Wij hadden onlangs bijvoorbeeld een geschil over
een vordering met een opdrachtgever en we wilden dit niet voor
de rechter uitvechten omdat we wel zaken met elkaar wilden
blijven doen. Toen heb ik Ronald opgebeld. We hebben samen
bekeken hoe we de klant konden laten weten dat we in ons
recht stonden maar dat we ook om tafel wilden voor een oplossing.
Die vonden we in een toekomstige opdracht. Wij zijn heel
blij dat we de klant niet kwijt zijn. De insteek en filosofie van
yspeert vwl past bij ons. We willen kwaliteit laten zien maar zijn
ook in voor een praktische oplossing. We kijken niet alleen naar
morgen maar ook naar de toekomst.’
Bertus benadrukt dat grote juridische geschillen niet vaak voorkomen.
‘Geschillen over bijvoorbeeld betalingen of over het al
dan niet leveren van meerwerk, heb je misschien eens per jaar.
Maar ik benader Ronald wel regelmatig met kleine vragen.’ Ronald
voegt toe: ‘Als er iets is dat het juridische raakt, dan kan
Bertus me bellen zonder dat daar meteen een nota op volgt. Zo
werken we bij yspeert vwl, zo is onze verstandhouding en zo
werkt het andersom ook.’
Uitdagingen
Bertus moet de komende jaren vol aan de bak met de Sanders
Groep. ‘Het is in deze moeilijke tijden de kunst om de juiste mensen
op de juiste plek te hebben in de organisatie. Wij hebben de
afgelopen jaren een verjongingsslag doorgevoerd. Veel huidige
kantoormedewerkers zijn vanaf de werkvloer door ons opgeleid
en doorgegroeid, zij weten wat er speelt en houden hier tijdens
het complete uitvoeringsproces rekening mee. Op de werkvloer
wordt door de oudere generatie vakmanskennis overgebracht op
de jeugd waardoor je die binnen je organisatie houdt. Mijn zus
Hilde en ik vragen de oude garde nog regelmatig om advies.’
Bertus en Hilde mogen het stokje dan hebben overgenomen van
hun vader en oom, er wordt veel waarde gehecht aan normen en
waarden die zij nastreefden. ‘Mijn vader was rustig, integer en
hield zich altijd aan afspraken. Hij was ook goed voor zijn personeel.
“Personeel is het duurste gereedschap dus ga daar goed
mee om”, zei hij.’ In die geest willen Bertus en Hilde de Sanders
Groep voortzetten. Tegelijkertijd waait er een andere wind, nu
zij aan het roer staan. ‘Ik denk dat ik sneller knopen doorhak dan
mijn vader omdat de huidige tijd daarom vraagt en veranderingen
zich snel opvolgen. Ik vind het prettig dat ik voor advies altijd een
beroep kan doen op yspeert vwl. Wij hebben in dit kantoor en in
Ronald de perfecte partner gevonden, waardoor we ook in de
toekomst zeker zijn van goed juridisch advies. ’
Ronald: ‘De Sanders Groep is een groot bedrijf dat voor grote
uitdagingen staat en de komende jaren ook hard moet blijven
werken om de klussen binnen te halen. Maar Bertus is een goede
ondernemer en hij is de afgelopen jaren erg gegroeid in zijn
functie. Hij weet wat hij wil en durft keuzes te maken en die
doortastendheid heeft de Sanders Groep nodig. Het bedrijf is in
goede handen.’
#04
COLUMN
Partneralimentatie op de schop
Als advocaat in scheidingszaken krijg ik vaak de vraag, en dan vooral
van mannen: partneralimentatie, dat is toch nog maar vijf jaar
Nee heren, zo ver is het nog niet.
Wat is er aan de hand Ard van der Steur van de VVD heeft samen
met Recourt en Berndsen een initiatiefnota ingediend. De partneralimentatie
moet eerlijker, simpeler en vooral korter. Tot een wetsvoorstel
van deze delegatie kwam het echter nog niet. De verwachting
is dat dit komend najaar wordt ingediend. Een initiatiefvoorstel van
Bontes van de PVV is afgeschoten omdat onvoldoende rekening werd
gehouden met de positie van getrouwde vrouwen met kinderen en
niet-werkende oudere partners.
De partneralimentatie duurt nu nog maximaal twaalf jaar. Daarachter
ligt de gedachte dat de zorgplicht niet ophoudt na het huwelijk, maar
nog twaalf jaar voortduurt. In dat tijdsbestek kunnen de kinderen
worden grootgebracht, kan een opleiding worden gevolgd en het
werkende leven weer worden opgepakt. Na twaalf jaar moet de ex de
eigen broek ophouden.
Dat is niet meer van deze tijd. Met het einde van het huwelijk houdt
ook de zorgplicht op, zou ik zeggen. Want dames, wees nou eerlijk,
wij redden ons zelf toch wel Wij willen na het huwelijk toch niet
meer afhankelijk zijn van die man waar we vanaf wilden of die ons
niet meer zag zitten Wij gaan niet bij de pakken neerzitten, we stropen
de mouwen op en gaan aan de slag. De ex-man wil, nu hij weg is,
vast wel wat meer voor de kinderen zorgen. Want emancipatie moet
natuurlijk van twee kanten komen.
De grondslag voor de partneralimentatie nieuwe stijl is compensatie
voor het verlies aan verdiencapaciteit. Daar valt wat voor te zeggen.
Want hoe vaak wordt, vooral als er kinderen komen, niet nog steeds
gekozen voor het traditionele rollenpatroon. Moeder wil meer bij de
kinderen blijven of vader vindt dat hij niet minder kan werken.
Uitgangspunt van het voorstel van Van der Steur c.s., is dat de duur
van de alimentatieplicht gelijk is aan de helft van de duur van het
huwelijk met een maximum van vijf jaar. Als de zorg voor de kinderen
echter voor het grootste deel bij de moeder ligt, kan de alimentatie
worden verlengd tot het jongste kind twaalf jaar is. Dit lijkt fideel
maar helpt de wens van het kabinet om co-ouderschap te bevorderen
meteen om zeep. Bij gedeelde zorg voor de kinderen, is de alimentatie
immers beperkt tot vijf jaar, dus kan het voor moeders lonend zijn
daar niet aan mee te werken. Dan kan toch niet de bedoeling zijn!
Verkorting van de alimentatieduur lijkt mij een goede zaak. Dat
er een uitzondering geldt voor gezinnen met jonge kinderen ook.
Maar dit moet niet afhankelijk worden gesteld van de verdeling van
de zorgtaken. Een kind heeft primair behoefte aan beide ouders
en daarna pas aan een iPad of Nintendo DS of wat er van die extra
alimentatie voor mama dan ook maar gekocht kan worden.
Ellen Leentjes
14 wys 01/2014
15

#05
Yspeert op twitter
yspeertvwl advocaten
@yspeertvwl
yspeert vwl
18:36 - 6 Feb 2014
yspeert vwl
08:42 - 24 Jan 2014
yspeert vwl
11:57 - 20 Mar 2014
yspeert vwl
4:43 - 3 Apr 2014
yspeert vwl
17:31 - 7 Apr 2014
Pensioenportefeuille te risicovol ingericht.
Bank waarschuwde niet indringend
genoeg en moet deel schade
vergoeden: http://bit.ly/1nebEjr
Bank die #renteswap verkocht aan
klant, is adviseur van die klant: http://
bit.ly/1aOjON1 . Geschiktheidstoets
4:23 Wft van toepassing.
Zorgplicht vermogensadviseur strekt
ook tot actualisering van het risicoprofiel,
zegt Hof ArnhemLeeuwarden:
http://bit.ly/1dsIZTG
1/2 Zorgplicht bij verkoop swap is
er ook voor ondernemers. Algemene
waarschuwingen onvoldoende. Bank
schadeplichtig: bit.ly/1fO04s7
Stand van de advocatuur 2014. Yspeert vwl regionaal top-kantoor van Noord
Nederland. pic.twitter.com/Dn003Kpyny
yspeert vwl
10:44 - 18 Feb 2014
HR: maatstaf #Herenhuis-arrest geldt
niet bij beëindiging huur 290-bedrijfsruimte
http://bit.ly/1e3PETj
Bij beëindiging van de huur van woonruimte
mag een beroep op dringend
eigen gebruik van de verhuurder niet
te snel worden gehonoreerd, gelet
op het gewicht dat toekomt aan de
door het huurrecht beoogde bescherming
van de huurder van woonruimte.
Naar de Hoge Raad in voormeld
arrest heeft overwogen, is de enkele
omstandigheid dat de exploitatie van
het verhuurde in ongewijzigde staat
onrendabel is, onvoldoende voor het
aannemen van dringend eigen gebruik.
Voor het aannemen daarvan geldt de
strengere maatstaf dat sprake is van
een structurele wanverhouding tussen
de exploitatiekosten en de huuropbrengsten.
Bij de bescherming van de huurder van
bedrijfsruimte als bedoeld in art. 7:290
BW gaat het om een bescherming van
een recht van (fundamenteel) andere
aard, waarbij met name bedrijfseconomische
belangen van de huurder en
de verhuurder een rol spelen. Van de
verhuurder van bedrijfsruimte kan in
een geval als het onderhavige – waarin
de noodzaak van renovatie tussen
partijen niet ter discussie staat – niet
worden gevergd dat hij een huurovereenkomst
voortzet die na renovatie
leidt tot een niet-kostendekkende exploitatie.
yspeert vwl
7:33 - 21 Feb 2014
Consument belegt op advies tussenpersoon
49k in 1 fonds. KiFiD: max.
20% in één fonds. Schadevergoeding
39,2k: http://bit.ly/1oZV7DD
yspeert vwl
6:15 - 10 Feb 2014
Nieuwe column #NVM Ilse van Ast
over recht van opstal: http://bit.ly/1gf5vmd
yspeert vwl
10:01 - 12 Feb 2014
Mooi artikel met Niek Heidanus over
#longstay in #Panorama. Ook op
onze website te lezen. http://bit.ly/1fg1kDq
yspeert vwl
10:52 - 20 May 2014
Tentamentraining ondernemingsrecht
voor studenten
bij Yspeert vwl!
pic.twitter.com/TZ7vV0f0Wp
yspeert vwl
8:03 - 4 Mar 2014
Hof Leeuwarden: ontbinding huurovereenkomst
wegens overlast door Hof in
stand gelaten http://bit.ly/1kSDIJH
Gerard Berghuis
16:04 - 24 Jan 2014
Met alle collega's van @yspeertvwl
afscheid genomen van onze gewaardeerde
collega en kantooroudste
Johan Verwilligen
Hof Arnhem Leeuwarden: op de bank
rust de zorgplicht om gedurende de
relatie het risicoprofiel - zo nodig - te
actualiseren. Van belang acht het Hof
daarbij dat aan de zijde van de bank
inzicht bestaat in de totale inkomensen
vermogenspositie van de cliënt.
Het verloop van een beleggingsportefeuille
in de vorm van fikse verliezen
en/of de daarmee samenhangende
noodzaak nadere zekerheid aan de
bank te bieden, kunnen aanleiding zijn
het risicoprofiel te herzien.
yspeert vwl
17:16 - 21 Nov 2013
Jaarlijkse Wildparty, mooie gesprekken,
lekkere muziek en heerlijk eten.
Bedankt voor jullie warme gastvrijheid!
Gasterij Theehuis @midwolde
yspeert vwl
11:34 - 14 Apr 2014
Yspeert vwl legt zich toe op de #zorg.
Per 1 mei a.s. is de samenwerking met
Anthony Wijnberg een feit. http://bit.
ly/1eEtvfN
yspeert vwl
18:03 - 17 Mar 2014
Corporaties kunnen vanaf heden
#inkomensverklaringen opvragen
bij de belastingdienst om huur te
verhogen #scheefwonen http://bit.
ly/1iVRzOb
yspeert vwl
5:04 - 18 Jan 2014
Onze vestiging in Emmen nu ook dag en nacht voorzien van onze huisstijl pic.twitter.
com/gTFVjrj6ZH
16 wys 01/2014 17

'In de vrachtwagen leef je
met een zekere vertraging'
Wat doen de juristen en advocaten van yspeert vwl om aan de hectiek te
ontsnappen Ze vertellen het in de rubriek OOK. Peter de Wilde bijt het
spits af. De trouwe lezer van het vakblad Truckstar rijdt in zijn spaarzame vrije
tijd dolgraag op de vrachtwagen.
Tekst: Chantal Bakker Fotografie: Jan Buwalda
Bizar, vinden veel collega’s. ‘Als ik mensen vertel over mijn hobby,
denken ze dat ik hen voor de gek houd. Ik ben vaak wel van
de mooie praatjes en grappen maar in dit geval ben ik toch echt
serieus. De fascinatie voor vrachtwagens zat er bij mij al heel
vroeg in. Ik werd geboren in Groningen en woonde aan de Van
Heemskerckstraat, vlakbij de aanrijroute voor de suikerfabriek.
Hier stonden vrachtauto’s vaak in een lange rij te wachten tot ze
bieten konden lossen. Ik kende alle vrachtwagentypes en mocht
soms een stukje meerijden met de chauffeurs. Dat vond ik als
tienjarig jongetje natuurlijk erg interessant.’
Adviezen vervliegen
Dat jonge ventje besloot later rechten te gaan studeren. Maar
vrachtwagens bleven hem altijd boeien. ‘Ik vind de advocatuur
een prachtig beroep. Het is echt een sociale wetenschap en ik
vind vooral de omgang met mensen interessant. Wat in dit vak
wel zo is, is dat wij geen tastbaar product leveren. Onze adviezen
vervliegen en dat geldt niet voor de mensen of goederen die je
van A naar B vervoert. Je bent als chauffeur eindverantwoordelijk
voor het vervoer en van begin tot eind betrokken bij het
proces.’
Lange tijd hield zijn carrière in de advocatuur hem in de greep.
Maar toen Peter rond de veertig was, kreeg het vrachtwagenvirus
hem toch weer te pakken. ‘Ik was volop bezig met mijn
carrière en besloot toen een keer mee te gaan met een bevriende
chauffeur. We moesten sinaasappels ophalen uit Valencia
en reden in achtenveertig uur op en neer. Wat een gekkenwerk,
ik was meteen genezen. De rust- en rijtijden stonden toen al onder
druk.’
Vrijheid
Na deze hectische reis was de vrachtwagenkoorts even gedaald.
Maar twee jaar geleden steeg hij weer tot niet te negeren hoogte.
‘De advocatuur is geestelijk een ontzettend hectisch en intensief
vak. Ik krijg meer behoefte aan een ander soort inspanning.
Als vrachtwagenchauffeur ben je ook bezig met je hersenen,
maar op een andere manier. Meer op een “doe-niveau”. Je hebt
een grote verantwoordelijkheid en moet heel bewust en mindful
bezig zijn met wat er om je heen gebeurt en hoe je daar op moet
anticiperen. Tegelijkertijd ben je helemaal op jezelf aangewezen.
Het kan zomaar voorkomen dat je vierentwintig uur stilstaat op
een parkeerplaats in Zuid-Duitsland. Wat doe je dan Die confrontatie
met jezelf lijkt me mooi. Omdat een vrachtwagen maar
tachtig kilometer per uur mag rijden, krijgt het leven ook nog
eens een zekere vertraging in zich. Je neemt letterlijk gas terug.
Dat terwijl in mijn huidige vak het gas er voortdurend op staat.’
Peter besloot twee jaar geleden dan ook om zijn jongensdroom
#06
OOK
te gaan verwezenlijken en aan theorie-examens te beginnen.
‘Ik vond dat het nu maar eens moest gebeuren. Ik heb een prachtig
vak, maar waarom zou ik mijn hele leven lang maar één richting
opgaan’ Na het theorie-examen volgden twee rijexamens.
Eerst op de gewone vrachtwagen en daarna met aanhanger erachter.
In mei 2013 was het rijbewijs binnen.
Enerverend debuut
Het lukte Peter daarna niet meteen om meer tijd vrij te maken
voor het rijden. Maar begin februari beleefde hij eindelijk zijn
eerste echte vrachtwagenavontuur. ‘Ik rijd in opdracht van onze
klant Van der Aart Transport, die vooral groente vervoert naar
Scandinavië. En afgelopen maand reed ik voor het eerst mee met
mijn opleider en co-chauffeur. Hij kwam terug uit Denemarken
met 26 ton vlees en ik heb die vracht samen met hem afgeleverd
in Barendrecht. Daarna zouden we groente laden in het Westland
maar onze Deense opdrachtgever had op dat moment geen
heenvracht naar eindbestemming Göteborg. Als je leeg daarheen
moet rijden, zijn dat heel dure kilometers dus dat ging niet door.’
‘Mijn eerste reis werd daardoor een relatief korte maar wat was
het een enerverend en spannend debuut. Ik reed niet in een automaat
maar in een wagen met twaalf versnellingen met een
aanhanger. Dan moet je daar bochten mee in en zorgen dat je
de rotondes niet te krap neemt. Je mag geen stoepranden raken
want dan kan de lading verschuiven en geplet worden. Ik was
kapot toen de reis erop zat. Maar wat had ik een voldaan gevoel.
Na een voortreffelijke maaltijd bij mijn collega en zijn vrouw ging
ik tevreden naar huis. Ik verheug me op de volgende reis. Dat zal
een rondje Westland, Zweden, Barendrecht, Drachten worden.’
Droomreis
Op zijn bucket list staan nog een aantal interessante reizen die
de kersverse chauffeur nog dolgraag wil maken. ‘Ik las laatst in
de Truckstar over een firma die in Azerbeidzjan gestolen auto’s
ophaalt voor verzekeringsmaatschappijen. Dan denk ik meteen
“Zou ik dat durven Dat is wel het optimale gevoel van vrijheid”.
Ik weet ook dat er een firma is die boorkoppen vervoert naar de
Zweedse plaats Kiruna. Ik zie mij al helemaal rijden op de rechte,
oneindige wegen van Zweden. Over de sneeuw met links en
rechts zo nu en dan een dennenboom. Dat overzicht dat je vanuit
die hoge bak hebt, dat geeft een machtig gevoel. Ik besef me dat
ik nu nog een droombeeld heb van dit vak. Ik heb een schilderij
gemaakt en weet niet of dit eer doet aan de werkelijkheid. Ik kan
niet wachten om dat uit te gaan vinden. Ik ben geen macho maar
ik vind het wel stoer dat ik nu in een vrachtwagen mag rijden.
Ik heb al een nummerplaat gekregen met de naam van mijn vrouw
erop dus die kan mooi mee op reis.’
18 wys 01/2014 19

#07
In gesprek met …
Ronald Klarus
Tekst: Chantal Bakker Fotografie: Sander Drooglever
'Er liggen nog veel
kansen in Emmen'
Yspeert vwl is sinds 1 maart 2013 gevestigd in Emmen. Daarmee
kwam de wens uit om in Groningen, Friesland én Drenthe een kantoor
te hebben.
20 wys 01/2014
Ronald Klarus is het gezicht van de vestiging in Emmen. De geboren
Drent loopt hier al een tijdje rond en voelt zich helemaal
thuis. ‘Ik ken hier de wegen, ben betrokken bij de regio en heb in
Emmen al een mooi netwerk opgebouwd.’
Ronald vormt een team samen met de in Drenthe woonachtige
collega’s Nienke Kiewiet (advocate) en Marloes Hoekema
(faillissementsmedewerkster en juridisch secretaresse). ‘We
hebben geen geheimen voor elkaar en vullen elkaar aan. Dat is
“des Yspeerts”. Ik kijk naar een zaak vanuit mijn rol als curator
en advocaat insolventierecht. Maar als ik op een fiscaal of arbeidsrechtelijk
probleem stuit, dan haal ik er een collega bij en
zetten we ons als team in voor de klant.’
Omdat Ronald een geboren Drent is, voelt hij de klanten in
de provincie haarfijn aan. ‘Ik kan Drents verstaan en ken de
mentaliteit van de mensen. Ik weet dat Drenten vrij nuchter zijn
en zichzelf niet snel op de borst kloppen. Ze hebben een soort
verborgen trots. Ik houd daar in mijn benadering van klanten
rekening mee. Ik probeer een gedegen, integere advocaat te zijn.
Doordat ik ook Drent ben, heb je misschien sneller een klik met
de cliënten in deze regio.’
Kantoor Emmen draait nu een jaar en volgens Ronald liggen er
nog genoeg uitdagingen voor het team in het verschiet. ‘We
willen nog bekender worden bij de ondernemers hier en bij grote
bedrijven, bijvoorbeeld in de industrie. Want Emmen is de
grootste industriestad in het Noorden en er gebeurt hier meer
dan menigeen denkt. Er liggen hier nog veel kansen.’
21

#08
Ken je rechten Tom Nicolai
Tekst: Chantal Bakker Fotografie: Jan buwalda
Wet werk en zekerheid
maakt veel los bij
arbeidsrechtadvocaten
Het systeem van het Nederlandse arbeidsrecht is sinds de Tweede Wereldoorlog
praktisch niet gewijzigd. Het huidige kabinet-Rutte vond het dan ook de hoogste
tijd voor achterstallig onderhoud. Resultaat is de Wet werk en zekerheid, die veel
losmaakt bij arbeidsrechtadvocaten. Tom Nicolai vertelt over de wijzigingen die dit
wetsvoorstel met zich meebrengt voor werkgevers en werknemers.
De wijzigingen betreffen allereerst het ontslagrecht. Het duale
ontslagstelsel (UWV of kantonrechter) blijft bestaan, zij het dat
werkgevers straks niet meer kunnen kiezen via welke instantie
ze de arbeidsovereenkomst beëindigen. ‘Voor bedrijfseconomische
ontslagen en bij langdurige arbeidsongeschiktheid moet de
werkgever verplicht naar het UWV, voor overige (persoonlijke)
ontslaggronden naar de kantonrechter’, vertelt Tom. Deze verandering
sluit aan bij de huidige praktijk. Werkgevers stappen bij
disfunctioneren en verstoorde relaties nu al vaak naar de kantonrechter,
omdat het UWV niet snel toestemming verleent in
dergelijke situaties. ‘Bij de kantonrechter is een werkgever er
bijna zeker van dat de beëindiging er wel komt. Hoewel daar, in
tegenstelling tot bij het UWV, wel een prijskaartje aan hangt,
kiest een werkgever dan toch liever deze route.’
Dat prijskaartje gaat in de nieuwe wet ook veranderen. Een belangrijke
wijziging op het gebied van het ontslagrecht is namelijk
de afschaffing van de kantonrechtersformule. Hiervoor komt een
aanzienlijk lagere transitievergoeding in de plaats. Deze bedraagt
eenderde maandsalaris per dienstjaar. Nieuw is ook dat
de werkgever verplicht is deze vergoeding uit te betalen, of hij nu
ontslag aanvraagt via het UWV of de kantonrechter. ‘Voorheen
was de werkgever in beginsel geen vergoeding verschuldigd als
hij via het UWV een ontslagvergunning aanvroeg en dit wordt als
onrechtvaardig ervaren.’
Muizengat
Het ontslag van (vaste) werknemers moet door de nieuwe wet
goedkoper uitpakken voor een werkgever. Maar of dat zo uitpakt,
is nog maar de vraag, benadrukt Tom. Het wetsvoorstel houdt namelijk
de mogelijkheid open dat de kantonrechter naast de transitievergoeding
nog een extra vergoeding toekent als de werkgever
van het ontslag een ernstig verwijt kan worden gemaakt. In
de toelichting op de wet staat dat van een ernstig verwijt niet
snel sprake is. We hebben dus te maken met een “muizengat”
dat door rechters in de praktijk moet worden ingevuld en dat
brengt grote onzekerheid met zich mee. Als de wet te weinig
ruimte laat voor interpretatie door rechters, dan bestaat het risico
dat zij de transitievergoeding te laag vinden en niet gaan
ontbinden. Werkgever en werknemer zijn dan terug bij af.’
Een opmerkelijke wijziging die de wetgever wil doorvoeren, is
dat er hoger beroep bij de kantonrechter mogelijk is van een ontbindingsprocedure.
‘Los van hoge kosten brengt dit een onzekere
situatie met zich mee. Blijft de ontbinding gedurende het hoger
beroep in stand en wordt er een hogere vergoeding toegekend
Ik vind dat de nieuwe wet op dit punt nog aanpassing verdient en
ben zeer benieuwd of die er nog komt.’
Flexwerkers
Het wetsvoorstel bevat ook wijzigingen met betrekking tot de
positie van flexwerkers. De regering en de vakbonden vinden namelijk
dat de flexibilisering van de arbeidsmarkt is doorgeschoten.
In hun visie moet flexibel minder flexibel worden en vast
minder vast.
De belangrijkste wijziging heeft betrekking op de zogenaamde
ketenregeling. Op dit moment mag een werkgever binnen drie
22 wys 01/2014 23

Ken je rechten
#14
Column
De blonde curator
Als ik op een feestje ben en daar vertel dat ik naast advocaat
ook benoemd word als curator in faillissementen, zie je ze toch
even denken. Curator Jij Een curator, dat is toch een ietwat
oudere grijze man Niet altijd, dus. Ook blonde dames worden
benoemd als curator in faillissementen.
Nadat ze over deze eerste ‘schrik’ heen zijn, krijg je daarna vrij
snel de opmerking: “Nou dan hebben jullie het vast wel erg
druk” Ja, wij hebben het erg druk gehad, zeg ik dan. Het is toch
een beetje ‘de een zijn dood…..’. Druk gehad, zeg je Gehad ja.
Want er worden minder faillissementen uitgesproken.
jaar maximaal drie arbeidscontracten voor bepaalde tijd sluiten
(met tussenpozen van maximaal drie maanden), in het nieuwe
wetsvoorstel wordt die keten verkort naar drie contracten in
twee jaar. Ongewijzigd blijft dus dat drie contracten gesloten
kunnen worden, maar na twee jaar (of bij het vierde contract)
ontstaat automatisch een contract voor onbepaalde tijd. Bovendien
wordt de keten pas onderbroken na een periode van meer
dan zes maanden.
Eveneens opvallend is dat een proeftijd in een tijdelijk contract
van maximaal een half jaar verboden wordt. ‘Ook concurrentiebedingen
zijn in deze contracten nog slechts in zeer uitzonderlijke
situaties toegestaan omdat deze werknemers te veel beperken
in hun mogelijkheden elders’, zegt Tom. ‘Waar de werkgever ook
scherp op moet zijn, is dat hij een maand voor een contract voor
bepaalde tijd eindigt, aan moet geven of deze wordt verlengd
of niet. Doet de werkgever dit niet dan ontneemt hij de werknemer
de kans om in een vroeg stadium naar een andere functie
te solliciteren en betaalt hij aan de werknemer voor “straf” een
bruto maandsalaris. Interessant is ook dat het gebruik van nulurencontracten
aan banden wordt gelegd en in de zorg zelfs verboden
wordt. Niet onbelangrijk is verder nog dat de werkgever
een transitievergoeding verschuldigd is als het tijdelijke contract
twee jaar heeft geduurd.
Een rechtsgebied in beweging
Als het aan de wetgever ligt, worden de wijzigingen die toezien
op de flexwerkers, op 1 juli 2015 ingevoerd. Het is dus zaak voor
werkgevers om hun organisatie daarop in te richten. Hoewel de
maatregelen allemaal zijn bedoeld om de flexwerkers meer zekerheid
te bieden en eerder een kans te geven op een nieuwe
baan, is het de vraag of deze nieuwe wet daarvoor gaat zorgen,
benadrukt Tom. ‘Een werkgever kan op basis van dit wetsvoorstel
besluiten om na twee jaar afscheid te nemen van de flexwerker.
Verstandig is zelfs om eerder afscheid te nemen dan na twee
jaar. Op deze manier wordt immers voorkomen dat een transitievergoeding
moet worden betaald’.
Het voorstel voor de Wet werk en zekerheid moet nog door de
Tweede Kamer worden goedgekeurd. Tom verwacht dat er tijdens
de behandeling van het wetsvoorstel nog wel één en ander wordt
bijgeschaafd. ‘De huidige wettekst is te ondoorzichtig en in sommige
gevallen zelfs juridisch niet juist.’ Tom ziet de ontwikkelingen
met belangstelling tegemoet en zal de komende tijd workshops
gaan geven waarin werkgevers worden “klaargestoomd”
voor alle wijzigingen die de nieuwe wet met zich meebrengt. ‘Het
arbeidsrecht is een prachtig rechtsgebied en is steeds in beweging,
ook weer met deze nieuwe wetgeving.’
Hopelijk hebben ondernemers dus de aankomende tijd niet zo
vaak meer met faillissementen te maken. Het is als ondernemer
wel altijd goed om de uitgesproken faillissementen in de gaten
te houden. Dit ook in verband met de terug te vorderen BTW.
“Terug te vorderen BTW” Door het faillissement wordt de
factuur die je naar dit bedrijf hebt verzonden meestal niet
voldaan. Vaak heb je daar al wel BTW over afgedragen aan de
Belastingdienst. Deze afgedragen BTW kun je terugvragen
als je kunt aantonen dat je factuur oninbaar is en dat ook zal
blijven. Aan het einde van een faillissement stuur ik aan alle
mij bekende crediteuren in de meeste gevallen een briefje met
de mededeling dat de concurrente crediteuren geen uitkering
krijgen. Dit wil zeggen dat de ‘gewone’ crediteuren, zonder
(wettelijke) voorrechten geen betaling zullen ontvangen. Dit is
in veel faillissementen het geval. Met deze verklaring kun je dan
de al afgedragen BTW terugvorderen bij de Belastingdienst. Dat
scheelt je toch weer 21% over je vordering.
Het loont dus zeker om je vordering ter verificatie in te dienen
bij de curator. Voeg bij het indienen van je vordering altijd
voldoende bewijsstukken, maar geef ook duidelijk bij de curator
aan of je bepaalde voorrechten hebt ten opzichte van de ´gewone´
crediteuren, zoals bijvoorbeeld een gevestigd hypotheekrecht
of pandrecht. Ook een recht op eigendomsvoorbehoud
blijft in geval van faillissement bestaan. Indien je een eigendomsvoorbehoud
bent overeengekomen met het gefailleerde bedrijf
en dit bedrijf heeft je vordering nog niet voldaan, dan kun je de
geleverde zaken weer terugvorderen bij de curator. Het is dus
zeker zinvol om hierop een beroep te doen, maar zorg er wel
voor dat je dit eigendomsvoorbehoud op een juiste wijze hebt
opgenomen in je algemene voorwaarden. De volgende stap is
om ervoor te zorgen dat je de algemene voorwaarden weer op
een juiste wijze bent overeengekomen met het bedrijf. Dit alles
dien je bij de curator aan te tonen en wordt door mij beoordeeld.
Als alles goed is, krijg je de geleverde zaken, ondanks het
faillissement weer retour. Maar genoeg informatie voor op een
zaterdagavond. Zeker, laten we nu eerst een biertje drinken op
het economische herstel. Jij ook
Hillie Lunter
24 wys 01/2014 25

#10
De Kennismaking
Tekst: Chantal Bakker Fotografie: erik vos
'Aan niets wordt zoveel
gemorreld als aan de zorg'
Hij noemt zichzelf een ‘vakidioot’. Gezien de hartstochtelijke en aanstekelijke
manier waarop Anthony Wijnberg onophoudelijk over het gezondheidsrecht
praat, kan dit niet worden ontkend. Wijnberg sloot onlangs na meer dan 25
jaar de deuren van zijn advocatenkantoor in Groningen. Hij vervolgt zijn
imposante carrière bij Yspeert vwl. ‘Ik kan me nu weer volledig richten op mijn
vak.’
“Als advocaat
moet je de
barricades niet
schuwen”
Dit lukte Anthony niet toen hij eigenaar
was van het kleine, gerenommeerde
kantoor Wijnberg Advocaten. ‘Ik was wekelijks
tien tot vijftien uur bezig met het
managen van de praktijk terwijl ik mijn
tijd liever besteed aan mijn cliënten en
het bijhouden van de ontwikkelingen op
het gebied van het gezondheidsrecht.
Een andere reden voor mijn overstap naar
yspeert vwl is dat het in deze tijd niet gemakkelijk
is om een klein niche-kantoor
te runnen.’ Alleen doorgaan, was niet zijn
grootste ambitie. ‘Ik vind het mooi en ook
uitdagender dat ik straks mijn nieuwe collega’s
van yspeert vwl warm mag maken
voor het gezondheidsrecht en dat ik de
verantwoordelijkheid krijg om deze specialisatie
op dit kantoor te laten groeien.’
Die groei is volgens Anthony realistisch.
‘Aan niets wordt momenteel namelijk zo
extreem gemorreld als aan de zorg. Niemand
snapt het meer. En ik doe alsof ik
het wel begrijp’, zegt Anthony met een
knipoog. In het antwoord ligt een plagerige
bescheidenheid verborgen. De werkelijkheid
gebiedt te zeggen dat Anthony
een rijke kennis heeft van het gezondheidsrecht,
een rechtsgebied dat hij uniek
en complex noemt. Wijnberg Advocaten
was het enige kantoor in het Noorden des
‘s lands dat zich nadrukkelijk specialiseerde
in het gezondheidsrecht. En dan in het
bijzonder in de personen van Anthony en
zijn collega Francisca Knoops, die ook de
overstap maakte naar yspeert vwl. ‘Die monopoliepositie
op het gebied van het gezondheidsrecht
begon te wringen. Je staat
ziekenhuizen bij waarvan de artsen later
ook bij je aankloppen. Dat werd lastig.
Ik heb daarom veel baat bij het opleiden
van kantoorgenoten bij yspeert vwl in het
gezondheidsrecht.'
Onherbergzaam rechtsgebied
Het gezondheidsrecht is volgens Anthony
een discipline die vele juristen en advocaten
als onherbergzaam beschouwen en
zelfs niet als volwaardige specialisatie zien.
‘Velen denken dat iedereen het medisch
tuchtrecht kan beoefenen of een procedure
kan voeren bij de Nederlandse Zorgautoriteit.
Het tegendeel is waar want in
de zorg is alles anders. Het rechtsgebied is
continu in beweging. Cliënten moeten telkens
hun organisatie daarop aanpassen.
Verder vragen de specifieke rechtssprekende
organen een eigen aanpak. Aan
mij nu de taak om de collega’s bekend te
maken met en enthousiast te maken voor
mijn specialisatie.’
Dat gaat hem tijdens het interview al goed
af. ‘De variatie aan vraagstukken waar ik
als advocaat gezondheidsrecht mee te
maken krijg, is enorm en uniek. Neem
mijn dag van vandaag. Ik spreek met
afgevaardigden van een AWBZ-instelling
die onder verscherpt toezicht staat van de
Inspectie voor de Gezondheidszorg, met
een tandarts tegen wie een tuchtklacht is
ingediend, met leden van de cliëntenraad
van een andere AWBZ-instelling, omdat
die de Raad van Bestuur willen afzetten en
met een arts tegen wie een traject van disfunctioneren
wordt gestart. Ook staat een
gesprek op de planning met een vrouw
die een kankergen heeft en in het buitenland
een preventieve operatie, amputatie
en reconstructie wil laten doen. De verzekeraar
wil echter ‘slechts’ de helft van
de behandeling vergoeden. Op deze dag
spreek ik mensen uit alle takken van de
zorg, van patiënt tot zorgverlener. Toch
vang ik vandaag nog geen tien procent
van de vraagstukken die als advocaat gezondheidsrecht
op mijn pad komen.’
Grote puinhoop
Het aantal vraagstukken groeit alleen
maar want de zorg is volgens Anthony
een complete puinhoop door overheidsbezuinigingen
en de daarmee samenhangende
overvloed aan regelgeving. ‘Taken
zoals de ouderen-, gehandicapten- en
jeugdzorg worden door de overheid over-
26 wys 01/2014 27

de kennismaking
lid van een VvE:
“Door de bezuinigingen zijn veel zorginstellingen in paniek”
geheveld naar gemeenten waardoor bij recht op een hartpomp om de tijd tot een je dat als advocaat niet moet schuwen. Op
veel instellingen paniek is ontstaan. De transplantatie te kunnen overbruggen. deze manier heb ik ook naam gemaakt
bezuinigingen brengen grote zorgen met De zorgverzekeraar kon deze niet leveren met de wachtlijstprocedures (red. Anthony
zich mee voor bijvoorbeeld kinderpsychologen
omdat het budget voor de hartpomp op
voerde met succes meerdere procedu-
en psychiaters die zich over gees-
was. Ik heb toen meteen de president van res tegen de wachtlijsten in de zorg) en
telijk ontspoorde kinderen ontfermen. de bevoegde rechtbank opgebeld en nog nu staan er ook weer forse procedures
Hun taak ligt straks in de handen van
tegen zorgverzekeraars op stapel.’
wijkteams in de gemeenten. Het is sterk
de vraag of die genoeg geld hebben om
Jonge, frisse wind
deskundigen aan te trekken en met hen
De passie druipt van het betoog van Anthony
mee te laten denken. Mijn voorspelling is
af als hij over het nieuwe hoofdstuk
dat er in de nieuwe situatie heel wat kort
in zijn carrière praat. ‘Bij yspeert vwl waait
gedingen gevoerd gaan worden die de
een jonge, frisse wind en de cliënt komt
meest schrijnende gevallen in kaart zullen
op de eerste, tweede, derde en vierde
brengen, waarna de politici die de regelgeving
plek. Dat trekt mij ontzettend aan. Ik vind
hebben goedgekeurd, verontwaar-
het heel mooi dat ik met jonge mensen
digd Kamervragen gaan stellen.’
mag werken, ze mag opleiden in het gezondheidsrecht
en ze de markt op mag
‘Ook de inkoop van de zorg is van onduidelijkheid
sturen. Dat is mijn grootste uitdaging en
doordrongen en is al "voer"
daar ben ik denk ik ook goed in, mensen
geweest voor een heleboel kort gedingen.
inspireren.’
Mensen die een zorginstelling willen beginnen,
moeten aan de meest belachelijke
Waar Anthony de komende tijd ook zijn
aanbestedingsregels voldoen. Puur
energie in wil steken, is de oprichting van
en alleen omdat er liever zaken wordt
een vereniging voor gezondheidsrechtadvocaten.
gedaan met de bekende instellingen. Ik
‘Er is momenteel wel een Vereni-
sta nu bijvoorbeeld cliënten bij die een
ging voor Gezondheidsrecht maar daarbinnen
zorgboerderij voor zwaar gehandicapte
is geen aandacht voor opleiding
kinderen willen beginnen. Hier is ontzettend
en bijscholing van gezondheidsrechtadvo-
veel tijd en geld ingestoken, er gaat
caten. Voor Francisca en mij is geen op-
in de aanvraag een ding fout en er ligt een
leidingsaanbod beschikbaar waar we nu
afwijzing. Je kunt ervan op aan dat ik dan dezelfde dag werd een mondelinge dagvaarding
van kunnen leren. Dat is juist ontzettend
vol overgave een kort geding start.’
naar de verzekeraar gestuurd. belangrijk. Daarom ijver ik al jaren voor
Alleen al de dreiging van een kort geding de oprichting van een vereniging voor
Op de barricades
en de angst dat het verhaal in de pers zou gezondheidsrechtadvocaten. Maar mijn
Anthony merkt op dat in zaken waar komen, leidde ertoe dat de advocaat van vakbroeders liggen dwars. Ik ben tot nog
zorgverzekeraars bij betrokken zijn, alleen
de zorgverzekeraar opbelde met de bood-
toe een roepende in de woestijn’, zegt hij.
de dreiging met een gang naar de schap dat de man op transport naar Bel-
Anthony is, nu hij zijn handen weer vrij
rechter voldoende kan zijn. ‘Ik herinner gië kon om een hartpomp te krijgen. Zulke
heeft voor zulke activiteiten, vastberaden
me nog goed dat ik gebeld werd op een
gevallen illustreren wel wat mij drijft en om vooral te blijven roepen. Misschien
vrijdagmiddag door een dame waarvan waarom ik het onvoorstelbaar dankbaar wel harder dan ooit. Voor zijn vak. Voor
de echtgenoot in het ziekenhuis lag met vind om patiënten, zorgverleners en zorginstellingen
zijn cliënten. En gewoon omdat hij op de
nierfalen. De man stond al drie jaar op
bij te staan. Om voor hen barricades thuishoort, zoals dat een waar-
de lijst voor een harttransplantatie en had de barricades op te klimmen. Ik vind dat dig ‘vakidioot’ betaamt.
28 wys 01/2014
VvE abonnement
vast bedrag per jaar
Het inschakelen van een specialist is vaak kostbaar. Yspeert vwl
heeft daar een oplossing voor. Bij yspeert vwl kunt u als VvE tegen
een vast bedrag per appartementsrecht per jaar juridische
dienstverlening inkopen. Zo bent u altijd zeker van deskundige
bij bijstand, zonder daarvoor teveel te betalen en zonder te betalen
voor diensten waarvan u geen gebruik maakt.
Op onze website vindt u meer informatie over de voorwaarden
van het VvE abonnement en kunt u een offerte opvragen.
www.yspeertvwl.nl
‘grip op de kosten
is voor ons erg
belangrijk.’

#11
wist u dat
Tekst: xandra boersma Fotografie: Bert Barelds
'Er is zelfs eens iemand naar
me toegekomen die een nieuw
koeienras wilde octrooieren'
Advocaat Harry Smeltekop is dé man die u kan helpen bij vraagstukken op het
gebied van Intellectueel Eigendom (IE) en ICT. Een juridische fout op het gebied van
merkenrecht, handelsnamen of software is snel gemaakt en lastig te repareren. Hij
heeft dan ook maar één advies: ‘Even vooraf bij mij aankloppen.’
Uitvinders, kunstenaars, acteurs waarvan (naakt)foto’s op internet
zijn geplaatst. Harry komt als advocaat met de specialisatie ICT en IE
van alles tegen. Het merkrechtelijk beschermen van een nieuw cosmeticaproduct,
auteursrechten op kunstwerken en het beschermen
van een uitvinding door middel van een octrooi. Het is een kleine
greep uit zijn werkzaamheden. ‘Mensen komen naar mij toe met de
meest uiteenlopende vragen. Mag iemand mijn werk of handelsnaam
zomaar gebruiken Hoe krijg ik mijn recht wanneer iemand mijn uitvinding
gebruikt zonder mijn toestemming Er is zelfs eens iemand
naar me toegekomen die een nieuw koeienras wilde octrooieren. Onmogelijk.
Maar ik heb wel eens een merk gedeponeerd in 155 landen.
Het zijn heel diverse zaken waar ik mee bezig ben.’
Het is de creativiteit die Harry aantrekt in deze specialisatie, hij werkt
immers uitsluitend met mensen die iets nieuws op de markt willen
brengen, iets nieuws hebben bedacht of iets moois hebben gecreëerd.
Merken interesseren hem dan ook zeer. ‘De hele dag word je
bestookt met merken. Als je in de supermarkt bent om boodschappen
te doen, kijk je niet naar het etiket zelf, maar naar de uitstraling van
het totale product. De kleur van de verpakking en het lettertype bijvoorbeeld.
Het boeit mij wat een merk doet met mensen. De waarde
van het merk kan enorm zijn. Het merk Apple is bijvoorbeeld al meer
dan 185 miljard dollar waard.’
Searching and clearing
Voor degene die een nieuw merk in de markt willen zetten of een uitvinding
hebben gedaan, heeft Harry dan ook een goed advies. ‘Mond
dicht. Wachten tot je de rechten hebt gedeponeerd en mij precies
vertellen wat je ermee wilt gaan doen. Een onderzoek in de databanken
is uiterst leerzaam en geeft bijvoorbeeld uitsluitsel of een bepaalde
naam als merk kan worden vastgelegd. Soms komt een oude
conflicterende naam uit de zoekresultaten. Niet altijd hoeft het dan
nog mis te gaan. Je kunt mogelijk iets regelen met de betreffende
merkhouder. Clearing heet dat. Iemand kwam eens naar me toe met
de mededeling: ik weet dat het niet mogelijk is, maar ik wil het toch.
Dat ging om de naam van een drank die al werd gebruikt, maar eigendom
was van een klein bedrijfje in Engeland. Toen heb ik gevraagd of
er bezwaar was dat wij het merk zouden gebruiken en werd voor een
schappelijke prijs toestemming verleend.’
Als het product of het merk is goedgekeurd, wordt het in de markt
gezet. Is dat waar de samenwerking ophoudt voor Harry ‘Zeker niet.
Als het product eenmaal in de markt staat, bescherm ik het bijvoorbeeld
tegen producten die inbreuk maken, tegen jongere merken die
er te veel op lijken en tegen ongeoorloofde mededinging en ongeoorloofde
handelspraktijken. Ik begeleid een ondernemer van begin tot
het eind en nog verder!’
Grote claim
Met de opkomst van het internet en voornamelijk de internationale
handel die daarbij komt kijken, wordt er steeds vaker een beroep gedaan
op Harry. ‘Mensen die een webshop hebben, importeren vaak
producten uit het buitenland. Als de producten van buiten de EER
(Europese Economische Ruimte) komen dan mag dat niet zomaar. Dit
is in beginsel voorbehouden aan de merkhouder. Als je van deze regelgeving
geen weet hebt, kan dat ertoe leiden dat merkhouders met
succes een inbreukprocedure kunnen beginnen. Dat kan behoorlijk in
de papieren lopen.’
Dat mensen tegenwoordig veel doen op internet verbaast Harry
nog iedere dag. ‘Ze houden geen rekening met de gevolgen. Neem
het gebruik van foto’s, ik heb veel zaken lopen met betrekking tot
stockfoto’s. Stockfoto-sites kunnen heel eenvoudig beveiligd worden
tegen ongeoorloofd kopiëren. Veel bedrijven doen dat bewust niet.
‘James Bond is
één en al
product placement’
Het is namelijk veel lucratiever om achteraf een factuur te sturen dan
wanneer de foto gewoon gekocht wordt. Ze hopen dat mensen ongeoorloofd
foto’s van hun site halen en speuren deze dan met speciale
software op. Vervolgens versturen ze een gepeperde factuur.’ Deze
praktijken verdienen niet bepaald de schoonheidsprijs. Onwetendheid
leidt veel tot misbruik, vindt Harry. ‘Inbreuk wordt uitgelokt. Dat
is mijn stellige overtuiging.’
Gebrek aan privacy
Naast de opkomst van webshops zijn er ook op het gebied van privacy
verschillende interessante ontwikkelingen. ‘Alles wat mensen op
social media delen met hun vrienden, kun je nooit meer verwijderen.
Als het eenmaal op internet staat, blijft het altijd beschikbaar. We zijn
heel erg bezig met onze privacy, maar eigenlijk gooien we onze eigen
persoonsgegevens gewoon op straat.’ Commerciële partijen verkopen
onze gegevens en metadata namelijk gewoon door aan de hoogste bieder.
‘Dat vind ik een zorgwekkende ontwikkeling. De wereld van tegenwoordig
draait om commercie en brands. Product-placement is gangbaar
en soms hebben wij niet in de gaten dat het programma waarnaar
we kijken eigenlijk louter een advertentieprogramma is. Merken zijn nu
eenmaal belangrijk en dat gegeven maakt tevens dat het ook van belang
is dat de merkwaarde behouden blijft. Tijdig optreden bij inbreuk
is dan ook van levensbelang voor het voortbestaan ervan.
Dat bedrijven via social media een hoop van hun potentiële klanten
weten te bereiken, is duidelijk, maar ook op tv en in films is reclame
een altijd aanwezige factor. ‘Kijk maar eens naar GTST, waar ze bepaalde
drankjes drinken of snoepjes eten. Die industrie is zo machtig,
dat heb je niet in de gaten. Commerciële zenders worden daar
volledig door gesteund. Kookprogramma’s worden gesponsord door
Unilever, kampeerprogramma’s door Vrijbuiter. James Bond is één en
al product placement. Hij drinkt Heineken, rijdt een Aston Martin en
scheert zich met een Phillips scheerapparaat. Daar hebben ze behoorlijk
voor betaald. Het blijft een goede film, maar je zit naar één groot
reclameblok te kijken.’
‘Ik houd van merken en vind het leuk om te zien hoe daarmee omgegaan
wordt. Het is psychologie en marketing. Hoewel ik op dit moment
de enige ben binnen yspeert vwl met de specialisatie ICT en IE,
zal dat vast niet lang meer duren. Het is mijn verwachting dat mijn
rechtsgebieden steeds belangrijker worden binnen de samenleving.’
30 wys 01/2014 31

#12
lef
De lef-factor van Ruth Pruim
Tekst: Lisa Rosing Fotografie: Erik Vos
'Ik durf echt mezelf te zijn'
Met veel plezier en enthousiasme werkt Ruth Pruim al twaalf jaar bij yspeert vwl.
In die periode klom ze op van advocaat-stagiair en medewerker tot partner. Haar
specialisme is ondernemingsrecht. Al tijdens haar studie was Ruth zelfstandig
ondernemer en sindsdien wist ze: dat wil ik weer. Die wens ging vier jaar geleden
in vervulling toen ze partner werd en toetrad tot het managementteam van
yspeert vwl. Ruth is dus zeker iemand die weet wat ze wil. Maar hoe het zit het met
haar lef-factor
Wat betekent lef voor jou
‘Lef betekent voor mij dat je jezelf durft te zijn. Dat vind ik heel erg
belangrijk, authenticiteit. Als je het specifiek naar de advocatuur
trekt, betekent lef voor mij dat je echt je klant durft te adviseren.
Niet alleen maar zeggen: “Je kunt linksaf of rechtsaf en dit zijn de
risico’s”. Ik vind dat een goede advocaat durft te zeggen: “We gaan
dit doen en dan zijn dit de risico’s”. Dat wil een klant ook.’
Waarom heb jij lef
‘Ik heb lef omdat ik mezelf durf te zijn: “What you see is what you
get”. Ik heb geen dubbele agenda. Hoewel het soms best lastig is
om jezelf te zijn in een leidinggevende rol, daar ben ik inmiddels wel
achter. Toch is mijn visie: laat maar gewoon zien wie je bent, dan zien
mensen ook dat je passie en oprechte bedoelingen hebt. En daarbij
horen ook kwetsbaarheden.’
Op welk vlak zou je wat meer lef willen hebben
‘Ik kan voor mezelf meerdere verbeterpunten bedenken, maar die
hebben niet zozeer te maken met lef. Ik denk dat het lef-niveau bij
mij wel aardig ontwikkeld is, want ik durf te zeggen wat ik denk. Aan
de andere kant laat ik me ook graag overtuigen, maar ik ben wel betrouwbaar
in mijn koers. Mijn uitdagingen liggen meer op het terrein
van het loslaten. Ik ben er erg betrokken maar moet geen energie
steken in dingen die ik niet kan veranderen.’
Waarom is yspeert vwl volgens jou een kantoor met lef
‘Wij vinden het belangrijk dat iedereen hier op kantoor zichzelf
kan zijn en dus op zijn of haar kracht een bijdrage kan leveren
voor de cliënt. Daar zijn we binnen de advocatuur echt
onderscheidend in. Lef zit hem denk ik ook in de opgetelde som
van eigenzinnige mensen binnen ons kantoor. We zijn door een
reclameprofessional die een tijdje met ons heeft meegelopen eens
omschreven als een rock ’n roll-kantoor. Grijze muizen hebben we
niet, maar wel mensen die allemaal op hun eigen manier in het leven
staan en daarin heel koersvast zijn.’
Wat is het leukste aan dit werk
‘De energie die ik krijg van onze klanten, dat zijn met name ondernemers.
Dat komt omdat ik mezelf ook ondernemer voel. Wat ik ontzettend
leuk vind is dat ondernemers, al in een heel vroeg stadium,
ook zakelijke ideeën met me delen. Innovaties, maar ook hoe ze hun
onderneming willen inrichten. Omdat we een vertrouwensrelatie
hebben durven ze dit soort dingen bij mij neer te leggen. Daar word ik
blij van en het inspireert me.’
Wie in jouw netwerk heeft lef
‘In ben bang mensen tekort te doen door namen te noemen. In mijn
netwerk zitten veel mensen die kansen zien en die positief denken.
Dat spreekt me aan. Ondernemers die voor een groot maatschappelijk
probleem oplossingen bedenken en daarmee weer zakelijke mogelijkheden
creëren: dat vind ik getuigen van lef. Ondernemers die
een duidelijke koers durven te kiezen en daar aan vasthouden zijn ook
het meest succesvol, is mijn overtuiging.’
Is er een zaak waar je met veel lef aan hebt gewerkt
‘Het eerste wat me te binnen schiet, is een conflict tussen meerdere
uitzendorganisaties en een softwaregigant. De softwaregigant had
niet tijdig de nieuwe wet- en regelgeving voor verloningen doorgevoerd.
Er werden allemaal verkeerde lonen berekend, met opstand
onder het uitzendpersoneel tot gevolg. Uiteindelijk heb ik met een
aantal procedures moeten afdwingen dat de softwaregigant snel het
probleem moest oplossen. Ze gaven het probleem echter in eerste
instantie geen voorrang. Dat leidde ertoe dat mijn cliënten een enorm
bedrag aan dwangsommen ontvingen van de softwaregigant, omdat
ze het probleem aanvankelijk niet opgelost kregen. Uiteindelijk werd
het technische probleem met man en macht vanuit Duitsland en Zweden
opgelost en kregen cliënten al hun schade vergoed zonder dat
we daarvoor nog verder hoefden te procederen. Dat was een mooi
resultaat.’
32 wys 01/2014 33

#13
in casu
Tekst: Irene Bentum Fotografie: jan buwalda
'Deze mensen waren
geen golddiggers.'
Harm Jan Tulp is gespecialiseerd in het financieel recht. Hij staat klanten bij met
geschillen over onder meer rentederivaten en kredietopzeggingen. Sommige zaken
blijven hem altijd bij. Een voorbeeld is de zaak tegen een overlijdensrisicoverzekeraar
en tussenpersoon, die weigerde uit te keren aan een weduwe.
De achtergrond
Een echtpaar met drie kinderen. De heer des huizes is manager
bij een onderwijsinstelling en kostwinner van de familie. Mevrouw
blijft bewust thuis voor de kinderen. Eén van hen heeft
speciale zorg nodig. Het gezin kan net rondkomen van één inkomen.
Valt dit weg, dan is er een groot probleem. Mede daarom
heeft het stel al jaren geleden een overlijdensrisicoverzekering
(ORV) afgesloten; mocht meneer iets overkomen, dan kan mevrouw
in elk geval met de kinderen in het huis blijven wonen.
Maar dan overtuigt hun tussenpersoon het stel ervan de ORV
over te sluiten van een vaste uitkering bij overlijden naar een
verzekering waarbij de uitkering in vijftien jaar terugloopt naar
nul. Waarschijnlijk ontvangt de tussenpersoon een provisie over
de nieuwe uitkering en stuurt hij vooral daarom op oversluiting
aan. Vlak voordat het stel de bijhorende formulieren tekent,
brengt meneer een bezoek aan de huisarts. Hij heeft last van zijn
maag en krijgt maagtabletten voorgeschreven. Voor de zekerheid
vraagt hij aan de tussenpersoon of dit bezoek nog in de formulieren
moet worden vermeld. Dit is volgens de tussenpersoon niet
nodig. “Als je alleen bij de huisarts bent geweest, zou ik het niet
invullen.” Het advies wordt vanzelfsprekend opgevolgd.
Zeven maanden later krijgt de familie het slechtst denkbare
nieuws te horen. Meneer heeft darmkanker. Verschillende behandelingen
mogen niet meer baten. Hij overlijdt op 55-jarige
leeftijd. De weduwe stuurt een brief naar de verzekeraar of deze
de polis wil uitkeren. Omdat de polis jonger is dan twee jaar,
vraagt de verzekeraar het medische dossier op. Dit is standaardprocedure
en mevrouw geeft hier toestemming voor.
Kort daarna krijgt mevrouw te horen dat de polis niet wordt uitgekeerd.
Het bezoek aan de huisarts een paar maanden geleden
staat niet in de formulieren en dat ziet de verzekeraar als
verzwijging van medische informatie. Mevrouw, zich van geen
kwaad bewust, zou na alle ellende ook nog eens haar huis kwijtraken.
Harm Jan Tulp
‘Ik kreeg de zaak doorverwezen van een collega die alleen strafrechtzaken
doet. De onrechtvaardigheid droop van het dossier
af. Het greep mij aan. Eerst werd de zaak voorgelegd aan een
medische toetsingscommissie die moest bepalen of er terecht
van verzwijging van medische informatie werd gesproken. Deze
oordeelde in het voordeel van de verzekeraar. Ongelooflijk vond
ik dit. Het zal toch niet gebeuren dat deze mevrouw haar huis uit
moet, dacht ik bij mezelf.’
‘De directeur van de betrokken verzekeraar kende ik nog uit de
tijd dat ik advocaat was voor de stichting Woekerpolisclaim.
Rond de kerstdagen stuurde ik hem een brief. “Tweeduizend
jaar geleden moesten Jozef en Maria het met een stalletje doen
om een dak boven het hoofd te krijgen”, schreef ik hem. “Het
zou mooi zijn als jullie ervoor konden zorgen dat deze mevrouw
ook een dak boven het hoofd houdt, hetzelfde dak waaronder
zij zoveel gelukkige jaren heeft meegemaakt.” En ik besloot de
brief met: “Ik weet zeker dat de wijzen niet alleen uit het Oosten
komen.”
‘Een paar dagen later belde de directeur mij om te laten weten
dat hij de brief had gelezen. Hij wilde mij geen valse hoop geven
maar wel alvast laten weten dat de zaak zijn volste aandacht
had. Wat ik in de brief als argument aanvoerde, was dat de verzekeraar,
ook als het bezoek aan de huisarts wel was gemeld
in de formulieren, geen reden zou hebben gehad om de polis te
weigeren. De beslissing om niet uit te keren, was dus achteraf
bekeken niet correct.’
34 wys 01/2014
35

in casu
#09
COLUMN
Advocaten zijn geen ondernemers
‘De grootste bedreiging van de advocatuur is de advocaat zelf’,
schreef onlangs een oud-bestuurder van een groot advocatenkantoor
in het zuiden van het land in een vakblad.Hij vindt de meeste
advocaten weinig ondernemend, ze houden er ouderwetse gewoontes
als voorschotnota’s op na, organiseren zich in een inefficiënt
partnermodel en kunnen zich slecht inleven in hun klanten.
Ik besloot direct contact met hem te zoeken. Het hele artikel was
zo herkenbaar en sprak me zo aan dat ik dacht: ik wil graag met
jou brainstormen over onze dienstverlening.
Als zakelijk dienstverlener en luisterend naar onze klanten vind
ik al jaren dat het anders kan in de advocatuur. Ondernemers
zien partners van advocatenkantoren niet als ondernemer en ze
hebben vaak nog gelijk ook. Besturen van kantoren komen bij
elkaar om te zien hoe zij een alternatief kunnen bieden voor bijvoorbeeld
het ‘uurtje-factuurtje’ systeem en komen met elkaar
niet verder dan een abonnementsvorm waarbinnen kort gezegd
nog steeds uren worden verkocht en ieder risico wordt gemeden.
Onlangs was ik zelf op zo’n bijeenkomst en na afloop dacht ik
weer: ‘een advocaat is getraind om risicomijdend te zijn en niet
risicominnend.’ Samen met ondernemers je product verder ontwikkelen
is, in mijn optiek, nuttiger en geeft zoveel meer energie.
Het is ook belangrijk dat je ondernemende mensen binnen je organisatie
haalt. Mensen die de ‘taal van de ondernemer’ spreken.
Mensen die met een ‘juridische bril’ tevens over de dossiers heen
kunnen kijken en het bredere perspectief ook zien. Wat gebeurt
er bij de klant en wat kan hij efficiënter doen. Als je ruimte biedt
voor ondernemerschap, dat vaak met elkaar bespreekt en initiatieven
ontplooit op dat terrein dan krijg je mensen die daarbij
horen. Erg leuk om te zien.
‘Dat zag de directeur gelukkig ook in en de 75.000 euro werd een
jaar na dato alsnog uitgekeerd aan mevrouw. Vervolgens ben ik
achter de tussenpersoon aangegaan. Die heb ik voorgehouden
dat hij van geluk mocht spreken dat de verzekeraar overstag ging,
omdat ik anders het hele schadebedrag van hem zou hebben gevorderd.
Wat niet wegnam dat de tussenpersoon nog steeds
aansprakelijk was voor het verkeerde advies en hij daarom mijn
inziens de rente over de 75.000 van het afgelopen jaar aan mevrouw
moest betalen. Dit heeft de tussenpersoon ook gedaan.
En mijn cliënte woont nog steeds, met haar kinderen, in het huis.
Super vind ik dat.’
Advies
‘Er is genoeg jurisprudentie over dit soort conflicten te vinden.
Bij het afsluiten of oversluiten van een verzekering moet een uitgebreide
vragenlijst worden ingevuld, en dat laat soms ruimte
voor interpretatie. Ongetwijfeld wordt er veel mee gerommeld
maar ik was ervan overtuigd dat dat bij deze zaak niet het geval
was. Deze mensen waren geen golddiggers.’
‘Sinds de invoering van de Wet op het Financieel Toezicht in 2007
is een aantal dingen verbeterd, zoals bijvoorbeeld de introductie
van een provisieverbod. De provisiestructuur zorgde voor perverse
prikkels bij tussenpersonen, die mensen daarom te pas en te
onpas lieten oversluiten om het oversluiten. Die provisies betaalde
de klant zelf, alleen was het niet direct zichtbaar. Dankzij
de nieuwe wet betalen klanten tussenpersonen op urenbasis en
zien zij alles terug op de factuur. Met deze maatregel is de kans
dat tussenpersonen een eigen, voor de klant niet (her)kenbaar
financieel belang hebben bij het afsluiten van een nieuwe verzekering
of hypotheek vele malen kleiner.’
‘Mijn advies om een situatie zoals deze helemaal te voorkomen:
Vul formulieren bij een oversluiting altijd volledig naar waarheid
in. Zelfs een leugentje om bestwil kan later heel vervelende
gevolgen hebben.’
We spraken af in Amsterdam op een hippe locatie. Mijn gesprekspartner
bleek ook zelf ondernemer te zijn geweest alvorens hij
advocaat werd en uiteindelijk managing-partner. Maar we deelden
meer. Met name ervaringen en ideeën. Over het businessmodel
waarin advocaten zich hebben vastgezet, over beleidsplannen die
worden omarmd maar continue individueel worden bevochten,
over arrogantie van de beroepsgroep richting de klant en natuurlijk
over de mogelijkheden het anders te doen. Niet alleen roepen
dat je zakelijk dienstverlener bent maar de klant ook echt kunnen
presenteren dat je dat bent.
Na twee en half uur onafgebroken met elkaar te hebben gesproken,
kwamen we tot de slotsom: ‘Weet jij wat nou zo leuk is aan dit
soort gesprekken, je krijgt bevestiging voor de goede weg die je
bent ingeslagen.’ Het kan eenvoudig anders maar dan heb je wel
mede-partners in je kantoor nodig die ervan overtuigd moeten
raken dat het anders kan en moet. Gelukkig hebben wij die. Voor
hem was het lastiger hij moet zo’n 40 partners overtuigen van de
noodzaak tot verandering.
Dat was hem (nog) niet gelukt. We sluiten af met de mededeling
dat we contact met elkaar blijven houden. Ben ook erg benieuwd
naar zijn verdere ‘pad’.
Ruth Pruim
Bron: Entrepreneur, zomer 2014
36 wys 01/2014
37

#15
Yspeert vwl in de maatschappij
'Het is belangrijk dat je
niet alleen maar achter
je bureau zit'
Tekst: Xandra Boersma Fotografie: Erik Vos
Maatschappelijke betrokkenheid hoort erbij als advocaat, vindt Arianne Klok. Ze
is dan ook betrokken bij verschillende organisaties. Zo is ze vicevoorzitter van de
Jongeren Commerciële Club Groningen (JCC) en Sociëteit Ventus. ‘Het is belangrijk
om je gezicht te laten zien en een steentje bij te dragen.’
Betrokkenheid zat er bij Arianne al van jongs af aan in. Ze was
een fanatiek kunstschaatster en altijd erg begaan met de vereniging.
‘Toen ik stopte met sporten, heb ik daar nog lesgegeven.
Dat doe ik nu alleen nog sporadisch, als er iemand uitvalt. En
een paar keer per jaar zit ik nog in de jury tijdens wedstrijden.’
Ook was Arianne taalcoach bij Humanitas en is ze momenteel
betrokken bij de Ondernemersacademie, een initiatief van het
Noorderpoort. ‘Ik vind het belangrijk om mij, naast de commerciële,
zakelijke praktijk die ik voer, vrijwillig in te zetten voor de
maatschappij. Je kunt anderen ondersteunen in iets wat voor jezelf
zo vanzelfsprekend is en je zo gemakkelijk afgaat.’
Er zijn nog drie andere clubs waar Arianne zich regelmatig voor
inzet. Zo is ze al twee jaar actief als vicevoorzitter van de JCC,
de club voor jonge ondernemers en starters op de arbeidsmarkt.
‘Het is een heel leuke manier om mensen te ontmoeten. Alleen
als lid is het al goed om bij zo’n club te zitten, maar als ik ergens
instap dan doe ik dat het liefst ook volledig.’ Toen er een functie
binnen het bestuur vrijkwam, hoefde Arianne dan ook niet lang
na te denken, ondanks haar drukke baan in de advocatuur. ‘Naast
het dagelijkse werk heb je als advocaat ook te maken met opleidingen.
Er gelden opleidingsverplichtingen vanuit de Orde van
Advocaten en daarnaast wil je je kennis in bepaalde rechtsgebieden
verdiepen en bijhouden. Met de JCC vergaderen we om de
week en zijn er regelmatig activiteiten, zoals bedrijfsbezoeken,
kennissessies en borrels. Ik vind dat je als bestuurslid bij al die
activiteiten aanwezig hoort te zijn. Mijn specialisatie in ondernemingsrecht
en huurrecht past goed bij de bestuursfuncties die
ik heb.’
Arianne is eveneens vicevoorzitter van sociëteit Ventus, een
netwerkclub in Delfzijl en omgeving. Ook doet ze veel voor de
Groningse Oranjevereniging AOV Oranje Nassau. ‘Ook daar zit ik
in het bestuur. We organiseren Koningsdag en –nacht. Zo maken
we afspraken met horecaondernemers en buurtverenigingen en
verpachten we de verschillende locaties. Ik houd me dan vooral
bezig met het opstellen en controleren van de contracten, de juridische
kant.’
Maatschappelijk betrokken is Arianne dus zeker, zowel privé als
in de hoedanigheid van advocaat. ‘Ik vind dat het erbij hoort, de
advocatuur is inherent aan maatschappelijke betrokkenheid. De
branche waarin we werken vereist bovendien dat we ons gezicht
laten zien bij netwerkclubs. Ik investeer in de samenleving door
mijn kennis, expertise en netwerk te gebruiken binnen bestuursfuncties.
Qua persoonlijke ontwikkeling is dit ook heel nuttig.
Waar loop je tegenaan en hoe ga je daarmee om In het organiseren
en besturen voel ik mij als een vis in het water. Bovendien
zijn mijn klanten ook bestuurders, directeuren of leidinggevenden.
Het is belangrijk dat je niet alleen maar achter je bureau
zit, je moet feeling hebben met de branche waarin je werkt. Dat
gevoel creëer je door zulke nevenfuncties.’
38 wys 01/2014 39

#16
wie is wie
'onze mensen'
Fotografie: Bert Barelds
Edith van den Akker
aansprakelijkheidsrecht en verzekeringsrecht
(RAV) | bouwrecht | contractenrecht
Johan Arends
fiscaal recht
Ilse van Ast
bouwrecht | huurrecht | appartementsrecht
en verenigingsrecht
Arianne Klok
ondernemingsrecht | aanbestedingsrecht
Francisca Knoops
gezondheidsrecht | bestuursrecht
Paul Kostwinder
ondernemingsrecht | fiscaal recht
| aanbestedingsrecht
Rens Barendregt
ondernemingsrecht
Gerard Berghuis
arbeidsrecht | huurrecht
Sipke Bosma
bouwrecht | huurrecht
Ellen Leentjes
personen- en familierecht
Wouter Leerink
ondernemingsrecht | algemeen civiel
Hillie Lunter
faillissementsrecht | ondernemingsrecht
kristien croezen
Privaat- & Publiekrecht
Niek Heidanus
strafrecht
Maarten Hemmes
ondernemingsrecht | faillissementsrecht
Tom Nicolai
arbeidsrecht
Janne-Marije Oosterhaven
ondernemingsrecht
Anne Marie Pesman
ondernemingsrecht
Nienke Kiewiet
ondernemingsrecht | aanbestedingsrecht
Gerthé Klaassens
Kantoordirecteur
Ronald Klarus
ondernemingsrecht | faillissementsrecht
Ruth Pruim
ondernemingsrecht | aanbestedingsrecht
Sierd Roosjen
strafrecht
Harry Smeltekop
intellectuele eigendomsrechten
40 wys 01/2014 41

wie is wie
Elizabeth Stegeman
arbeidsrecht | huurrecht
Harm Jan Tulp
financieel recht | ondernemingsrecht
Sietze Vliem
ondernemingsrecht
Wordt u
verdacht van een
economisch delict
Ik sta u graag bij.
Anthony Wijnberg
gezondheidsrecht
Peter de Wilde
faillissementsrecht
Henk Yspeert
letselschade | huurrecht
Colofon
UITgever
REDactie
fotografie
Het Bladmanagement
Chantal Bakker
Bert Barelds
Groningen
Irene Bentum
Jan Buwalda
Telefoon (050) 549 67 49
Xandra Boersma
Sander Drooglever
Contactpersoon: Paul Heikens
Lisa Rosing
Erik Vos
www.hetbladmanagement.nl
eindredactie
Vormgeving
Ruth Pruim
Atty Schakel
WYS-Magazine is een uitgave van Yspeert VWL Advocaten en verschijnt 2 keer per jaar.
42 wys 01/2014

yspeert vwl
‘creatieve
eigenzinnige
advocaten die
uw verwachting
overtreffen’
advocaten met lef
Onze mensen zijn stuk voor stuk eigenzinnige
en gepassioneerde persoonlijkheden.
Zij vullen elkaar aan en vormen een hecht team.
Dat ziet u terug in onze aanpak.
met kantoren in
Groningen, Drachten en Emmen
www.yspeertvwl.nl