KV 01 22-09-2006.pdf - Kerkvenster

Slechts een radertje in het grote uurwerk
de jeugdraad. In 1956 verruilde dominee Houwer
Bredevoort voor Oldenzaal. Onder zijn bezielende
leiding hield de diaconie zich in die tijd bezig
met gezinsverzorging, rusthuis ’t Zandzicht en het
uitvaartfonds, dat door dominee Houwer zelf was
gesticht. De administratie van de diaconie lag in
zijn handen. Met zijn vertrek moest er dus iemand
komen om dat over te nemen. Ab is toen administrateur
van de diaconie geworden.
Samen actief
In die tijd was hij nog in loondienst. Om zijn studie
voor boekhouder te voltooien is hij minder gaan
werken. Anderen vroegen hem toen wel eens wat
voor hen te doen, wat hij graag deed. Uiteindelijk
is hij na zijn studie zelf een boekhoudkantoor
in Bredevoort begonnen. Annie, zijn vrouw die
eerst in Winterswijk bij Accountantskantoor Oonk
werkte, ‘waar zij de landbouw deed’, kwam toen
bij hem op kantoor. Samen hebben zij het kantoor
gerund, hun drie zonen opgevoed, werk voor de
kerk gedaan. Op mijn vraag hoe hij en Annie dat
allemaal konden doen antwoordt hij dat het een
voordeel was dat zij kantoor aan huis hadden.
‘Wanneer de jongens uit school kwamen was
mama altijd thuis.’ Beiden rolden ze van het een
in het ander. Ab heeft voornamelijk bestuurlijke
zaken gedaan. Annie heeft vijfenveertig jaar het
verjaardagsfonds gedaan en is leidster geweest van
de HvD. Zij zat later ook in de provinciale HvD en
in de commissie Vrouw-Man-Kerk.
Mensenwerk
Ab vertelt dat zijn eigen vader twaalf jaar diaken
is geweest en tien jaar kerkvoogd. Hoewel hij zelf
vooral met de ‘zakelijke dingen’ in de kerk bezig is
geweest, mist hij het ouderling zijn het meest. ‘Je
kunt dan echt naast mensen staan, proberen iets
voor hen te betekenen.’ Twaalf en een half jaar
heeft hij in het ambt gezeten. ‘Je hebt met mensen
te maken. Ik ken de mensen, de mensen kennen
mij.’ Hij is van mening dat een ambtsperiode van
vier jaar te kort is. Het duurt even voordat je de
mensen kent en er van hun kant sprake is van vertrouwen.
Dat gold ook voor hem, hoewel hij het
voordeel had uit Bredevoort te komen. ‘Je kent
weliswaar de familie, maar je leert de mensen pas
echt kennen door met ze in gesprek te raken.’ Als
voorzitter van de kerkenraad was Ab een strikt
man. Hij duldde geen geklets tijdens de vergadering.
Hij hield er niet van dat vergaderingen uitliepen.
In al die tijd is het slechts een keer voorgekomen
dat de vergadering om kwart over tien
VERVOLG VAN PAGINA 1
was afgelopen. Hij vond het wel moeilijk dat je bij
de kerk soms alleen zo zakelijk bezig was, want
natuurlijk was gezelligheid ook belangrijk. ‘Alleen
niet tijdens de vergadering.’
Een ander punt waar Ab moeite mee heeft is dat
hem nu, aan het eind van zijn actieve ‘kerkelijke
carrière’, een interview wordt afgenomen. Er zijn
zovele anderen die ook al veertig jaar of langer
bezig zijn voor de kerk. In het museum in Aalten
hangt een houten uurwerk uit 1666 dat afkomstig
is uit de Sint-Joriskerk in Bredevoort. Als je
aan een klein radertje draait gaat alles lopen. Alles
grijpt in elkaar. Zo is het ook met al die vrijwilligers.
Wat dacht je van die mensen die voor het
verjaardagsfonds op de fiets door weer en wind
naar ’t Klooster trappen, of van de bezorgers van
het kerkblad of van jullie van Kerkvenster. Want ik
heb van Annie wel gehoord wat een werk daar in
zit. Daarom vind ik dit interview maar niks.
De toekomst
Op mijn vraag hoe hij tegen de nieuwe start van
de kerken aankijkt zegt Ab Hoefman: ‘Het begint
nu pas. Het fusiedocument is getekend. De volgende
opgave is hoe om te gaan met de twee
kerkgebouwen.’ Hij heeft er vertrouwen in dat
de kerkenraad daar in wijsheid mee om zal gaan.
‘Maar de gevoelens blijven.’ Ons gesprek gaat
dan over wat een kerkgebouw voor mensen kan
betekenen, hoogtepunten uit je leven worden er
gevierd: doop, belijdenis, huwelijk en ook begrafenis.
Maar dan komt de zakelijke Ab weer om de
hoek kijken: ‘Maar hoe dan ook, er zal, volgens
mij, een kerk gesloten moeten worden. Anders
is dat voor de nieuwe gemeente van Bredevoort
niet op te brengen.’ Ondanks alles is Ab positief
over de toekomst van de kerk. Op mijn vraag of
hij denkt dat de kerk blijft bestaan antwoordt hij
stellig: ‘Zeker. Als ik daaraan zou twijfelen was ik
zeker geen ouderling geweest. Het model zal best
veranderen maar dat de kerk blijft bestaan, dat kan
niet anders. Ik ben zelf ook al wat ouder. Ik zie de
verschillen tussen jongeren en ouderen. Wanneer
ik zelf een weeksluiting in de verzorgingstehuizen
verzorg, houd ik rekening met mijn toehoorders.
Ik pas mijn taal daarop aan. In een kerkdienst is dat
veel moeilijker. Daar moet je kinderen van twaalf
en mensen van tachtig aanspreken. En dat is niet
altijd gemakkelijk.’
Ab Hoefman heeft gelijk: ‘Je leert mensen pas echt
kennen wanneer je met ze in gesprek raakt.’ Heel
hartelijk wordt er afscheid van mij genomen. Ik
mocht Ab tegen hem zeggen.
Neem
en lees...
September
vr 22 Genesis 14:1-16
za 23 Genesis 14:17-24
zo 24 Psalm 92
ma 25 Marcus 9:30-37
di 26 Marcus 9:38-50
wo 27 Marcus 10:1-12
do 28 Genesis 15:1-11
vr 29 Genesis 15:12-21
za 30 Genesis 16:1-16
oktober
zo 1 Psalm 102
ma 2 Genesis 17:1-14
di 3 Genesis 17:15-27
wo 4 Genesis 18:1-15
do 5 Genesis 18:16-33
vr 6 Genesis 19:1-11
Verenigingen
Vrouwengespreksgroep
Aalten-Oost
Dinsdagavond 3 oktober komen we weer bij
elkaar in de benedenzaal van de Oosterkerk.
Om acht uur hopen Betsy Houwers en ik aan het
onderwerp uit het mei nummer van ons blad te
beginnen. Dit is: ‘Van deelnemer tot toeschouwer’
Bijbelstudie naar aanleiding van Ps. 88. Als u zin
hebt om eens te komen kijken en te luisteren ...
van harte welkom! Allen graag tot ziens!
Harmien Meinen
Passage CPB en NCVB
Het nieuwe seizoen beginnen we weer gezamenlijk
op maandag 25 september 2006 om 20.00 uur
in Elim. Dan komt dhr. Reinier van den Berg uit
Bennekom, weerman van TV Gelderland en RTL4,
spreken over ‘Het alledaagse wonder van wolken,
wind en water’. Het belooft een mooie avond te
worden! Ook gasten zijn hartelijk welkom.
Namens de besturen,
Joke Mateman
Praothuusken
Elke week is er wel wat te beleven, de ene keer
bingo, de volgende keer de verjaardag van onze
Ali Hofs en dan weer een vrije middag waarin
we spelletjes doen. We maken een praatje met
onze buurman en buurvrouw en we zingen graag
liederen en versjes onder leiding van onze Willemien.
Voor het komende seizoen hebben we al
aardig wat, mocht er eens een keer wat mislopen
kunnen we altijd wel wat uit de mouw schulden.
Dit was het voor deze keer.
Namens de werkgroep
Sinie Bussink
Eén van de hoogtepunten in de 'kerkelijke carrière'
van Ab Hoefman is ongetrijfeld geweest het tekenen
van de fusie overeenkomst. Op de foto v.l.n.r. Ab te
Winkel, Bernd Klein Nibbelink, notaris Mr. W.R.J.
Rensen, Ab Hoefman en Sietske Stronks
3