Klik hier voor 48e editie juni 2012 - Indo Privé

48 e editie: juni 2012
Laatste actuele nieuwtjes van
Celebraties en non celebraties
uit de indische gemeenschap
Indo Privé is een onafhankelijk niet politiek georiēnteerd blad, dient uitsluitend het wel en wee
van de Indische gemeenschap en zijn sympathisanten.
De redactie neemt geen enkele verantwoording voor de ingezonden stukken maar zal zo nodig de
reacties naar de verantwoordelijke personen toe sturen.
Het is niet toegestaan om zonder schriftelijke toestemming van de rechtmatige eigenaar of webmaster artikelen
en/of publicaties van deze website te dupliceren, of te verspreiden

Jamu maken
Dit jaar werd voor het eerst
een workshop Jamu maken
gehouden worden.
Jamu is de traditionele
Indonesische geneeskunde
en is gebaseerd op het
volksgebruik van
medicinale planten.
Als moderne
medicijnvrouw leert
Daisy Thé(1982) ofwel
Jamu Jem in een workshop
van 30min. aan max.
12 personen hoe je deze
kruidendranken kan
maken. Hiervoor kon men
zich opgeven via de
website
www.pasar-siang.nl

PASAR MINI WAS EEN GROOT SUCCES
Doordat de organisatie voor een strak programma heeft gekozen, kon elk optreden binnen de geplande tijd plaatsvinden.
Mede dank zij de veelvoudige publicaties in het weekblad De Week en ook via de lokale radio omroep Radio Costa
International werd een groot publiek bereikt. Meer dan 500(!) personen waren naar de Pasar gekomen. De afwisselende
optredens van dansgroepen zoals "Los Oriolanos", "Menari Lenso", Paul, Fay, Dé, Edith en Roswhita die exotische dansen
uit Indonesië ten tonele brachten, de fantastische Angklung groep Setia brachten het publiek in extase. Een 4-jarig meisje
die Nederlands en zeer goed Indonesisch spreekt, trok bijzondere aandacht met het bespelen van een angklung en haar zang
van Indonesische liederen. Met de uitstekende dansmuziek die door Ray Ritchie werd verzorgd, begaf het publiek zich
massaal op de dansvloer. Als hoogtepunt stond Mr. Entertainer Edu Schalk uit Holland op het programma en zijn optreden
was grandioos. Met zijn warme stemgeluid bracht hij het publiek in vervoering door bekende hits en Indonesische liederen
te zingen. Het publiek zong met hem mee. Mensen kwamen in Indonesische klederdracht en in combinatie met de
aangepaste versierde lokatie en stands met Saté, Gado-Gado en heerlijke Indische snacks, werd het beoogde doel van een
echte Pasar ruimschoots behaald.
Met vriendelijke groet,
G.R. Roqué
Namens de organisatie
Vriendenclub Costa Blanca

Generaal Spoor
'Generaal Spoor, mens en militair„
- lezing Jaap de Moor 3 juni 2012
Generaal Spoor was bevelhebber van de
landstrijdkrachten in Nederlands-Indië van 1946 tot zijn
plotselinge dood in 1949.
Zijn rol tijdens de dekolonisatie was prominent, maar
omstreden. Dr J.A. de Moor, auteur van de recente
biografie over generaal Spoor (2011), spreekt op zondag
3 juni 2012 van 14.00 tot 15.00 uur in Museum Bronbeek
over de rol en betekenis van generaal Spoor.
In zijn glanzende carrière als KNIL-officier heeft
Generaal Simon Hendrik Spoor (Amsterdam, 1902 –
Batavia, 1949) zich doen kennen als een begaafde,
artistiek aangelegde en toegewijde militair voor wie de
dienst aan Koningin en vaderland boven alles ging.
Maar de meningen over zijn rol lopen sterk uiteen.
Sommigen beschouwen hem als een reactionaire
houwdegen die de besluitvorming in het kabinet
voortdurend dwarsboomde. Anderen daarentegen, zoals
de militairen die onder hem hebben gediend, dragen hem
op handen en herdenken hem met bewondering als een
inspirerend en humaan commandant.
Welke ideeën had Spoor over de band tussen leger en
natie, over de toekomst van de koloniale verhouding
tussen Nederland en Indië en over zijn taak als officier
Met welke strategie wilde hij de Indonesische Republiek
verslaan Wat is er waar van de geruchten over een
mogelijk niet-natuurlijke dood Deze en andere vragen
zullen in de lezing centraal staan. Na de lezing is er ruim
gelegenheid om vragen aan de spreker te stellen.
Toegang is gratis. Aanmelden is gewenst:
nb.ravensbergen@mindef.nl

Lezers rubriek
Lieve mensen ik kreeg deze e-mail van Frans, mijn broer, vinden jullie dit niet triest. Al die oude gebruiken
(beroepen) in Indonesië verdwijnen en wat moeten die mensen nu, daar wordt nooit aan gedacht. Het is goed , dat
Bianca daar een artikel over schrijft. Zij is een Indische uit Washington en is bezig met een Indo project om de
Amerikanen een idee te geven over ons leven. We kunnen verder jammer genoeg de mensen daar niet mee helpen.
Groetjes Meis.
Hello Friends,
I'm wondering if you might be familiar with any of these occupations when you were growing up in the Dutch East
Indies. I plan to write a little article about it in the next e-newsletter. Please feel free to share a small memory to shed
some light on what it was like.
A couple “traditional occupation” that consider close to extinction. Some were deemed outdated, while others were
regarded simply as „having no future‟. One thing for sure, most of these jobs were gone because they could not
compete with the advancement of new technologies which have caused a shift in the pattern of human‟s behaviour.
Traditional Occupation - Endangered Species. Thanks, Bianca
Barber
Barber Becak driver Dokar
Farmer
House maid Photo reproduction Tukang sayur Postman

Sobat terbaik saya Eddy Chatelin
Ik heb Gerda Karstel tijdens het Multi Cultureel Festival in Baarn gevraagd om dit verhaal bewust als introductie voor
mijn optreden te vertellen.
**********
9 jaar geleden werd ik, na een moeilijke en zware tijd (overlijden van mijn 31-jarige dochter) helaas getroffen door
een hersenbloeding, maar na enige tijd begon ik het musiceren toch te missen. Maar gelukkig heeft een zeer bekende
Indo-Rocker uit Den Haag (Eddy Chatelin) mij geadviseerd om op een andere manier te gaan musiceren en mijzelf toe
te wijden aan het zingen, maar dan als country-zanger en in plaats van een drumstel, een Keyboard gebruiken. (tevens
een goede therapie voor mijn handen, mijn longen en hersens na de hersenbloeding). Hij heeft mij dan ook de
gelegenheid gegeven om bij hem, als country-zanger stage te lopen en zo trad ik dan ook menigmaal als gast-zanger
op bij de Eddy C-band.
**********
Later trad ik ook als gast-zanger bij andere bekende Indo-Rock bands op, o.a. The Hot Jumpers, The Entertainers,
Trespass. Verder trad ik menigmaal als gast-trio op Indische dans-avondjes, in de omgeving van Amsterdam en de
Zaanstad samen met Bart Carels en Oscar Rexhauser op. (omdat die twee bij mij in de buurt wonen cq. woonden).
Zoals je weet ben ik links helemaal lam of aangedaan en ben veel hersens-functies kwijt geraakt door die
hersenbloeding. E.e.a. wil zeggen, dat ik met zelf- discipline, heel veel oefeningen cq. zelf-therapie heb moeten doen,
om maar enigszins mijn passie voor het musiceren te kunnen blijven uitoefenen. Uiteindelijk kreeg ik het toch
voorelkaar om mijn linker-hand en mijn linker-wijsvinger te strekken, waarmee ik evt. op de begeleidingtoetsen van
mijn keyboard kan drukken en dus alleen nog mijn coordinatie, die ook kwijt was, moest terug krijgen om de juiste
toetsen te bedienen, moest blijven oefenen. Ook dat is gelukt, zodat ik met mijn linker-hand met de one finger
instelling de begeleiding-toetsen kon bedienen en met mijn rechter-hand gewoon de solo-toetsen kon bespelen. Ik wil
alleen maar kenbaar maken dat jouw adviezen van grote therapeutische waarde zijn geweest, zodat ik toch kon blijven
musiceren, waarvoor ik jou zeer dankbaar ben. Toen Maureen ten Hoorn vroeg of ik evt. op het festival kon zingen,
heb ik ja gezegd, maar wilde niet door een band begeleid worden, maar zelf met een trio met oude muziekvrienden
optreden. Je hebt het resultaat gehoord en gezien. Daarom wilde ik perse dat jij, zoals Gerda voordat ik optrad mijn
introductie-verhaal moest oplezen, zodat ook een ieder moet weten, dat jij niet alleen een goede gitarist/zanger bent,
maar ook iemand bent die zijn medemens helpt. (dus toch een Indo-Rock Angel).
Ed nog duizend maal dank voor je aandacht en hulp, die ik van jou mocht ervaren. met vriendelijke groeten,
Raoul de Groen.

Stichting “ Help de Indischen in Indonesië “
Anderhalf jaar geleden kwamen wij tijdens onze vakantie Ruud en Leida Sellier tegen van de Stichting
“ Help de Indischen in Indonesië “
Hierover hebben we in 2010 een verslag gepubliceerd in Indo Privé.
Dit jaar in de maand februari, kwam ik hun weer tegen en natuurlijk op het Oranjepleintje in Kuta. Op mijn vraag of er
nieuws was te melden omtrent zijn stichting, reageerden Ruud en Leida spontaan met een uitnodiging bij hun thuis.
In 2010 is hun stichting ingeschreven bij de KvK en is erkend als een ANBI ( Algemeen Nuts Beogende Instelling) . Dat wil
zeggen dat de donaties fiscaal aftrekbaar zijn.
Momenteel krijgen 21 personen hulp van de stichting, in de vorm van een uitkering per 3 maanden ad 1 miljoen rupiah.
Naast een uitkering wordt er hulp geboden in de vorm van ziektezorg, een woning en in sommige gevallen een eigen
warung. Waardoor zij in de toekomst geen geldelijke steun meer nodig hebben van de stichting.
Op dit moment staan er 20 personen op de wachtlijst van mensen, het betreft zowel jonge als oude mensen, die dringend
hulp nodig. Hulp wordt verleend naar prioriteit en ook wordt gezorgd voor een Surat Miskin ( Armenbewijs) waarmee gratis
zieken- en doktershulp wordt verkregen. De stichting zorgt voor de medicijnen en bij ziekenhuisopname wordt de eigen
bijdrage ( derde deel) betaald.
Voor jongere personen in de leeftijdscategorie 40 / 50 jaar worden zelfsupport projecten opgezet. De mensen krijgen geen
geld, maar de stichting helpt met het opstarten van eigen business of zoeken naar werk.
Voor ieder project wordt één of meerdere donateurs gezocht.
Voor meer informatie over deze projecten kunt u terecht op hun website!
Indo Club Surabaya
Is een vereniging in Surabaya die tot doel heeft om arme mensen met een indische afkomst bij elkaar te brengen.
Donateurs zijn rijkere indo‟s afkomstig van de Zaalberg School in Surabaya. De stichting sponsort deze vereniging met 1
miljoen rupiah per kwartaal.
Voorzitter van deze vereniging is Ed Samson en hij zit in de gemeenteraad van Surabaya voor monumenten uit de oude
koloniale tijd.
Tot slot vertelden Ruud en Leida mij, dat zij geïnterviewd zijn door een journalist van Radar
( dagblad in Surabaya) met betrekking tot de werkzaamheden van de stichting. De plannen zijn ( maart 2012 ) dat de
journalist meegaat op lokatie.
Hans Consten

Makan terus
Wat is een Indo zonder zijn eten Dat bestaat gewoon niet.
Indo‟s en eten zijn voor altijd aan elkaar gekoppeld. Het eten is niet alleen lekker maar betekent ook gezelligheid.
Gezellig samen zijn en een gevoel van verbondenheid. Dat bewijst ook de eetgroep van Bert Elia die hij drie jaar
geleden heeft opgericht. Eigenlijk bedoeld om gewoon met wat oude vrienden gezellig wat bij te praten. Nu na drie jaar
is het al bijna een traditie geworden. Van heinde en ver komen de gasten aan tafel. Hans Ramakers van Praag komt
helmaal uit Lübeck en Ronny Nilant uit Stockholm. Weliswaar niet zo frequent als de andere leden die wat dichterbij
wonen maar toch minimaal een tot twee keer per jaar. Voor mij was het de eerste keer maar zeker niet de laatste keer.
Het eten was perfect en betaalbaar. Natuurlijk kwamen al gauw de oude koeien uit de sloot maar wel gezellige koeien.
Mijn ouwe school kameraad Dick Eysma was ook aan wezig en vertelde dat hij minstens drie maanden paar jaar naar
Indonesië ging om heerlijk te relaxen. Ik heb met Dick nog in dezelfde klas gezeten op de Neptunus school in
Scheveningen. Eddy Chatelin

HARRY VANDA NAAR NEDERLAND VOOR REUNIE THE STARFIGHTERS 2
Hallo Woody & Eddy,
Ik vond het zo leuk, dat jullie bij de reünie van The Starfighters aanwezig waren. You made my day!
Ter herinnering een paar shots van een paar heel mooie muzikanten.
Ik hoorde van Boy, dat jullie morgen op de Pasar gaan optreden en wens jullie daarbij Good Luck.
Met vriendelijke groeten,
Jos van Vliet

Vrienden
Onafhankelijkheid en ‘’ digitale vrienden’’
Steeds weer betrap ik mezelf er op, het over „‟een goede vriend‟‟ van me te hebben, zonder mij af te vragen, of de persoon
in kwestie wel een goede vriend van me is. De mensen, die het predicaat goede vriend(in) verdienen, zijn er minder dan de
vingers aan een hand. De oorzaak van dit geringe aantal is misschien wel, dat ik, door ervaring wijzer geworden, de diepere
zin van het begrip vriend of vriendin te zeer ben gaan idealiseren.
Bovendien vraag ik mij af of er in een samenleving, van verlichte egoïsten, waarin het individualisme hoogtij viert, nog
plaats voor „‟echte vriendschap‟‟ Maar de mens blijft ondanks alle egoïsme toch een kudde dier. Het is daarom niet
ondenkbaar, dat deze vereenzaamde wezens er vroeg of laat achter zullen komen, dat voor een goed leven toch nog echte,
niet gedigitaliseerde, vrienden nodig zijn. Voor de ongemerkt in het isolement gesleurde zombies, zal dit niet eenvoudig te
verwerken zijn denk ik.
Door de opkomst van de sociale media is het gevoel van „‟niks willen missen‟‟ gigantisch toegenomen. Een kennis van me
(vriendin) vertelde, dat ze op een zonnige dag langs de sfeervolle terrasjes van de Marktstraat in Sneek reed en ineens door
een heel eenzaam gevoel overmand werd. “ Waarom zit ik er niet bij‟‟, dacht ze. „‟Zie je wel Ik heb geen vrienden” Ik weet
toevallig, dat zij wel een hele leuke „‟vriendenkring‟ heeft, maar de vlaag van eenzaamheid, kwam waarschijnlijk voort uit
het gevoel, dat ze tot de ontdekking kwam, dat ze iets mist, dat zich buiten haar digitale sociale mediawereld bevindt…
levende mensen!
Het overgrote deel van de geïsoleerde mens verleert het namelijk langzaam maar zeker intermenselijke contacten te
onderhouden. Ze nemen hun toevlucht tot internet dates, pronken op facebook met de tientallen gedigitaliseerde „‟vrienden‟‟
die ze hebben. Ik vraag mij alleen af hoeveel van deze‟‟ vrienden‟‟ aan hun ziektebed zullen verschijnen, als ze echt een
vriend nodig hebben om uit te huilen. Ik denk, dat in de meeste gevallen deze vrienden waarschijnlijk verscholen blijven
achter hun beeldscherm en emotieloos, gebiologeerd op de toetsen van hun toetsenbord blijven staren. Het zal op zo‟n
moment blijken, dat ze nooit gemerkt hebben, dat „‟de vrienden‟‟ al die tijd een identiteit gecreëerd hebben, die niet
helemaal echt blijkt te zijn. ..namelijk een digitale identiteit.
Veel mensen vinden het belangrijk om via de sociale media aan imagebuilding doen, door zich van hun beste kant op het
scherm te laten zien. Er staan soms op facebook en websites kwalificaties van de betrokkenen, die steeds meer op een
advertentie van een of andere ‟‟narcistische sociopaat‟‟ gaan lijken.
Er zullen niet gauw kwalificaties als achterbaks, prominentengeil of minderwaardigheidsgevoel in staan . Wel kwalificaties
als tolerant, sportief, gestudeerd of begaan met het lot van anderen en nog meer van die zelfverheerlijkende kreten.
Natuurlijk kunnen deze sociale media heel nuttig zijn, zolang ze niet in zelfverheerlijking ontaarden en van hun leugen een
„‟waarheid‟‟willen maken. Vrienden van vlees en bloed durven zich tenminste kwetsbaar op te stellen tegenover diegenen,
die zij als vriend durven kwalificeren en hoeven niet om de waarheid heen te draaien, het blijft immers onder vrienden. Je
kijkt elkaar onder alle omstandigheden in de ogen.

pg2
Het is mij opgevallen, dat er heel wat mensen zijn, helaas vaak hoger opgeleiden, die hun neus voor facebook, twitter of
iPad optrekken en bovendien vaak heel selectief zijn bij het volgen van de media. Ik ken iemand, die ondanks alle druk, die
er op hem gelegd wordt, tot nu toe weigert, om een mobieltje aan te schaffen. ‟‟Ik ben niet geïnteresseerd in puberale
meningsverschillen tussen allerlei zogenaamde vrienden op Twitter en facebook‟‟, meent hij. ‟‟Ze voegen weinig toe aan
mijn sociale leven. Ze leiden zelfs af van datgene dat er echt toe doet.‟‟ Een probaat middel, om dit oppervlakkige gezwets
weg te relativeren is volgens hem.. „‟gewoon ouder worden‟‟. ( zelfgekozen isolement)
Ouderwets als ik ben zweer ik nog steeds bij „‟live‟‟ intermenselijke of telefonische contacten. Je hoort bij het telefoneren
tenminste de verveling („’Daar heb je hem weer’’), de oprechte blijdschap („‟Hoi wat leuk je stem te horen’’), of het gestaag
tikken van de toetsen van het toetsenbord, terwijl je een gesprek voert (onbeschoft eigenlijk) wat aangeeft dat de andere
gewoon doorwerkt en eigenlijk niet gestoord wil worden.
Kortom bij spraak, kan je niet deleten, knippen, backspacen enz. Om een bepaalde emotie in de stem te herkennen hoef je
echt geen psychologie gestudeerd te hebben. Maar… ik dreig af te dwalen.
Wat maakt nu vriendschap tot „‟echte vriendschap‟‟ Waar gaat het in echte vriendschap echt om, vraag ik mij af.
Echte vriendschap behoeft op de eerste plaats, in tegenstelling tot een huwelijk of geformaliseerde partnerrelaties, geen
institutionalisering. Het unieke van het fenomeen, want dat is vriendschap, is dat het op niets anders drijft dan op de
vriendschap zelf. Vrienden wensen elkaar het beste toe en dragen in hun onderlinge contacten daaraan ook daadwerkelijk
bij. Klinkt toch bijna utopisch in onze individualiseerde, gedigitaliseerde tijdperk
Toch zijn er verschillende soorten vriendschappen. Vriendschap waarbij het motief vooral plezier is bv. Samen plezier
hebben houdt deze soort vriendschapsband in stand. Je bent geen vrienden om elkaar verdriet aan te doen….toch Het
plezier of vreugde ligt hierin, dat men een dergelijke uitwisseling van plezier en humor zelf van binnenuit als verrijkend
ervaart. Bovendien; samen plezier hebben hoeft niet ten koste te gaan van het ideaal van de onafhankelijkheid. Sommige
mensen nemen genoegen met dit soort vriendschap… tenminste zolang het plezier hebben duurt.
Anderen gaan‟‟ vriendschapsbanden‟‟ aan omdat het voor beide partijen voordeel of nut oplevert.
Zakenpartners, die elkaar ook te vriend houden zijn daar een goed voorbeeld van. Win –winsituaties heet zoiets in het
zakenleven geloof ik. In het gewone leven is het echter ook prettig om iets te ondernemen met mensen die we graag mogen
en waarvan we weten dat ze ons ook mogen. Bij deze vriendschap is niet competitie, rivaliteit of onverschilligheid de
onderliggende houding, maar welwillendheid. Zolang beide vrienden zich er wel bij voelen en wederzijds de voordelen
groter achten dan de nadelen, lijkt het mij, dat ook zo‟n vriendschapsrelatie uitermate past bij onafhankelijke individuen. Je
kunt je bij dit soort vriendschappen wel afvragen of ze alleen standhouden, zolang als ze nut of voordeel oplevert.
(Dit soort vriendschap komt in de artiestenwereld heel veel voor.)

pg3
Een vriendschap, die mij aanspreekt is de vriendschapsband waarbij de drijfveer een bijzonder soort van
genegenheid voor de andere persoon is.
Namelijk, voor wie hij of zij is als unieke persoon.
Je mag zo‟n persoon met zijn of haar hele biografie en levenssituatie,
die in de vriendschap tot uitdrukking komt.
Als het goed gaat met betreffende persoon, is dat de bron van je eigen geluk en draagt tevens bij aan mijn
geluk als mens. ( toch een vleugje egoïsme)
Zo‟n vriendschap zou je karaktervriendschap kunnen noemen, omdat het om de specifieke persoon als
persoon gaat.
Bij oude Grieken als Aristoteles was dit de hoogste vorm van vriendschap. Ik vraag mij echter af of het bij
zo‟n vriendschap om zoiets als ontvankelijke betrokkenheid bij het leven van de ander gaat, of dat er eerder
sprake is van een vorm van aanhankelijkheid, een aanhankelijkheid, die je overkomt en die daardoor
tegelijk deel uit gaat maken van je karakter.
Misschien heeft deze vorm van vriendschap wel te maken met het geven en nemen, met generositeit
Generositeit wordt altijd als bijzonder goed ervaren, maar is verwerpelijk, als de generositeit als de
farizeeërs uit Jezus‟ tijden tentoongespreid wordt. ( kijk mij toch eens genereus zijn en geven)
De dimensie van het welgemeend, belangeloos geven is in onze huidige cultuur echter nog steeds ver te
zoeken. Tenminste ik zet er altijd mijn kanttekeningen bij.
Bij economische betrekkingen betekend generositeit namelijk het uitwisselen van gelijke eenheden, in de
volksmond gewoon‟‟ ruilen‟‟ genoemd.
Soms worden er genereuze vriendschapsbanden tussen naties aangegaan, waarbij vriendschapsbanden als
een grijnzend masker voor een gezicht vol calculerende worden gebruik . Kort samengevat: Als de vos
passie preekt, boer pas op je kippen.
Drs. W.R. Brunings

SPANJE REIZIGERS !
Hoi lieve mensen,
Langs deze weg wil ik alle muziek collega‟s en aanhang en alle mensen die mee gaan
richting Spanje (en dat zijn heeeeeel wat) een te gekke optreden wensen en voor de
danslustigen heel veel plezier. Een advies en dat hoef ik eigenlijk niet te geven.
hahaha,want als jullie er naar toe gaan om plezier te hebben dan moeten jullie het ook
laten zien.
Zolang ik en dat bijna 12 jaar achter elkaar naar Spanje ben gegaan heb ik altijd een lach op
mijn gezicht al is het niet altijd gemakkelijk.
Dit jaar heb ik al vroeg mijn portie gehad en wel in April een Pasar Mini in Alicante en ik lijk
nu op een echte Somaliër. Toch een advies: Uit jullie dak gaan, want er gebeuren al
zoveel nare dingen om je heen, dan zou ik zeggen pluk de dag. Nogmaals vrienden en
kennissen maak er wat van en dat zal zeker lukken en natuurlijk weer gezond terug.
Zonnige groeten uit Dordrecht van
Edu

Indo Privé Top 20 video’s
1x klikken hieronder om de video’s te bekijken
1 Donau wellen / Carioca ….The Crazy Rockers en de Mariniers Kapel
2 Ajoh Den Haag .…Hans ( Antje Miemat ) en Jody ( HDSoundstudio)
3 Somewhere ….Andy Tielman
4 Just out of reach ….Eddy C
5 I‟m Comming home ….Woody Brunings, Pim Veeren en Eddy C
6 God dank ik ben een Indo Boy ….Ricky Risolles
7 Beautiful Hawai ….Stella Makadoero en Eddy C
8 I‟m in love again ….Jim Pownell and The Hot Jumpers
9 Ramona ….Blue Diamonds
10 In the still of the night ….Jack Jersey
11 Juanita ….Nick Mackenzie
12 18th century rock ….Andy en Reggy Tielman
13 Kasian Den Haag ….Wieteke van Dort
14 Waktu potong padi ….Edu Schalk op Bali
15 Shake rattle and roll ….The Black Dynamites
16 Sepanjang jalan ….Yuni Shara
17 What I say ….Eddy Chatelin
18 To soon to know ….Benny Poetiray
19 Indonesië ik hou van jou ….Anneke Grönloh
20 Waarom daarom ….Ed Brodie

Indo Privé word gesponsord door
Sir Winston Leisure Center
Gen. Eisenhowerplein 27 • 2288 AH Rijswijk
TEL 070-3 192359 FAX 070-3192430
info@sirwinston.nl
Fred Lammers
Postbus 243• 7600 AE Almelo
TEL 0546- 865811 gsm 06-20582405
info@flamproductions.nl
Indonesisch restaurant Sarinah
Goudenregenplein 4 • 2565 GJ Den Haag
TEL 070-360 15 85
info@sarinah.nl
uw gesprekspartner
voor al uw
feestelijke zaken en
zakelijke feesten
Specialist
in het organiseren
van evenementen
in de Indonesische sfeer
Pasar Malam
Assen/Hengelo/Arnhem
Toko /afhaal
Specialiteiten
Buffet
Catering
Kookworkshop

Indo PRIVÉ
tot ziens
Redactie medewerkers :
Drs. W. Brunings
R. Simons
Armand Filon
Indo Privé steunpunt : Edu Schalk
Directeur en supervisor: E. B. Chatelin
Heeft u nog interessante nieuwtjes die het waard zijn om gelezen te worden,
stuur ze dan naar onze redactie.
indoprive@gmail.com