Heft niedrländisch 9.9.09 Druckversion.cdr - Doberaner Münster

8 De grafinstallatie van de Graaf Samuel von Behr (†1621) werd door
Julius Döteber uit Leipzig, de baldakijn in 1626 door Cheer Evert Pilot
gemaakt. Samuel von Behr was kanselier, marshall, minister, hofmeester
en opvoeder van Hertog Friedrich (6), die hem uit dankbaarheid dit
grafmonument liet bouwen.
Rechts naast de kapel en er
tegenover herinneren
hertengewei en zwaan
aan de legende van de
oprichting van het
klooster: nadat het eerste
klooster vernietigd werd,
zocht vorst Nikolaus von
Rostock een nieuwe bouwplaats
voor de kloosterstichting.
De plaats moest door de eerste tijdens de jacht gedode hert
aangegeven worden. De vorst doodde het hert op de huidige plaats, maar
voor de monniken was de moerasachtige plaats niet geschikt. Toen vloog
een zwaan uit het struikgewas en schreeuwde „dobr, dobr“ (Slavisch =
goed), wat voor de monniken hemelse tekens waren, en hun klooster
uiteindelijk toch op deze plaats bouwden „dobr“ —> Doberan (Slavisch =
goede plaats).
9 Compositaltar met resten van een barokke en een middeleeuwse
altaar.
10 Het kloostermaquette, toont de gebouwen ten tijde van de
ontbinding van het klooster in 1553 met kruisgang en talrijke
bijgebouwen, die deels vandaag nog bestaan, zoals het Beinhaus (rond
1250) ten noorden van de dom alsmede het Kornhaus en de ruïne van het
administratiegebouw (rond 1290) in het zuiden van het klooster. De
kloostermuur, 1400 meter lang, bleef bijna volledig uit de Middeleeuwen
behouden.
De houten staande lamp (rond 1300) stond vermoedelijk aan graven van
vorsten, met daarnaast een middeleeuwse houten stèle.
Daar tegenover werd de in 2004 gerestaureerde grafplaat van Heinrich
von der Lühe bevestigd. Zij draagt de tekst „In het jaar van de heer 1401,
op de dag van de martelaar Vincentius is de goede Heinrich von der Lühe,
een oprechte vriend van het klooster, overleden, moge hij onder deze
steen rusten. Moge het in vrede gebeuren. Amen.“
11 Het „molen-altaar “ (rond 1410/20) ontstond als een van de eerste
weergaves van deze aard, vermoedelijk geschonken door Albrecht III.
7