KU' Leuven werkt samen met Belgisch Leger - archief van Veto

4 Veto, jaargang 15 nr. 30 dd. 22 mei 1989.Klapstuk 89FotokopieermachinesHet Stuc wordt duidelijk neo-fascistisch: Stoere arische meiden brengen deHitlergroet aan hun nieuwe Fûhrer Verbergt. We zwijgen nog over dehakenkruis jes. Op Bruno's bevel: applaus. Klap klap klap klap.(Foto archief)... vervolg van p.lNa Klapstuk 83 is men definitief afgestaptvan het idee dat het festival een Istaalkaart van de moderne dans moestbrengen. Verbergt is dan ook niet in elkmogelijk land op zoek gegaan naar hettyperende ervan. De norm is kwaliteit.In Oostenrijk bijvoorbeeld valt volgensVerbergt niets te beleven op het gebiedvan moderne dans. Oostenrijk zal danook niet vertegenwoordigd zijn.Voorlopig plant Verbergt ook geenAmerikanen. AI het interessante werkui\ de VS (deok UIl Trilba Brown) is ophet vorige Klapstuk ie zlen geweest. DeNew Yorkse danswereld schijnt momenteelzo'n beetje in krisis te verkeren.Japanse dansers zullen wel van departij zijn. Het Klapstuk raakte geboeiddoor Japan. Als hier vandaag, op hetgebied van de ekonomie, zo vaak naarJapan wordt verwezen, wat is daar danWERKOmdat Veto zich de pretentie heeftaangemeten het volgende Klapstukzeer uitgebreid te kunnen verslaan,hebben wij nog altijd veel mensennodig die ons daarbij willen helpen.Je hoeft er heus geen ekspert in demoderne dans voor te zijn. Hoeweleen klein beetje bagage natuurlijkaltijd best' meegenomen is. Enigevereiste: open staan voor dans.Zin? Geef ons een seintje of loopeens binnen. 0artistiek aan de hand? Verbergt ging opprospektie naar Japan, maar kwam vaneen kale reis terug. "Waar de Japansedans nu mee bezig is, dat is bij ons al eenpaar jaar voorbij. Bovendien is de notievan kreativiteit, de eis dat je iets nieuwsmoet brengen, daar bijna niet aanwezig.De Japanners zijn niet voor niets nummeréén in het maken van fotokopieermachines.Ook de dansers kopiërenelkaars werk." Dat er uiteindelijk tochnog een Japanse groep komt, ligt aan deuitzonderlijke positie van Saburo Teshigawara.Volgens Verbergt zijn bovengenoemdekenmerken niet op hem vantoepassing.Dit is BelgischHet Klapstuk wil veel werk van eigenbodem brengen: vier of vijf produkties,Eén daarvan is Karlon Fonteyn, die voortwee weken een behoorlijke Bei mir bistdu schon afleverde. Anne Teresa DeKeersmaeker zal ook van de partij zijn.Alain Platel brengt een produktie inopdracht van het Klapstuk. Wie we nietzullen zien is Wim Vandekeybus. Verbergt:"Ik programmeer dat werk vaneigen bodem niet uit chauvinisme of zo.Als ik in Duitsland een festival zouprogrammeren, dan zou ik evenveelBelgisch werk doen. Het is nu eenmaalzo dat de dans hier op een internationaalnivo staat. In het buitenland wordt vaakgezegd: alsje moderne dans wil zien, danmoet je naar Brussel gaan." Daarbij kunje wel de bedenking maken, dat misschienook de druk van stichtendeinstanties, wals het Festival van Vlaanderen,bepalend is voor het grote aantalBelgische gezelschappen. Belgische dansis (onder andere) in die zin interessant,dat er meer en meer met amateurs wordtgewerkt. Platel en Fonteyn zijn daarvoorbeelden van.Wie ook in het wnnetje wordt gezet,is de Fransman Jean François Duroure.Op het vorige Klapstuk was hij nogsamen met zijn vrouw, Mathilde Monnier.Ondertussen zijn ze gescheiden, enook artistiek een verschillende wegopgegaan. Verbergt valt voor Duroure.Op het Klapstuk mág hij drie keeraantreden. Hij krijgt in die mate carteblanche, dat zijn laatste produktie nogniet af is. Naast Duroure komt er nog eenandere Franse produktie. Er ligt noggeen Duits of Brits werk vast Wel zal erminstens één Spaans gezelschap aantreden.Het Klapstuk heeft ook nog wat voorjong talent in petto. Het projekt heet(voorlopig) Lijn 9. Dat staat voor eenbuslijn. Het publiek zal negen Leuvenselokaties bezoeken die architektonischinteressant zijn. Op elk van die plaatsenzal een jonge kunstenaar een kortevoorstelling, van ongeveer een kwartier, 'brengen. De kunstenaars wordt gevraagdin te spelen op de ruimte die zetoegewezen krijgen. Het gaat hier nietenkel om koreografen. Men denkt ookaan een vijftal beeldende kunstenaars enmusici.Johan ReyniersHet Klapstuk is nog altijd op zoek naarvrijwilligers die een handje willen toestekentijdens defestivalperiode. in ruil voorvrijkaarten. Voor het Japanse luik vraagtmen nog kenners van het Japans, voor deopvang van gasten. En wie een kamer opoverschot heeft; die mag ook een seintjegeven. Bellen naar'lM' 22.95.50.rStafVerbergt heeft 10,5 miljoen frank:nodig. 6,5 miljoen daarvan gaat naarde artiesten, en alles wat daar meesamenhangt: honoraria, transportkosten,hotelkosten, enzovoort, De resterende4 miljoen is de 'niet-artistieke'kant van de begroting. Eén miljoen isvoor de techniek bestemd: bij hetKlapstuk hoort een gigantische technischeinfrastruktuur. Er moet lichtzijn, muziek, de dansers dansen oppodia. Administratie en prospektie, enpromotie zouden ook elk een miljoentjekunnen gebruiken. Onder promotievallen bijvoorbeeld het programmaboek,en de affiche. Die is ditkeer van de hand van Johan Grimonprez.Hij ontwierp eerder al de affichevoor Emma.Het Klapstuk heeft ook een miljoenHET LIEVE GELDErg kwistig was Verbergt met zijn frank: nodig voor de personeelskosten.informatie over het Klapstuk wel niet Er moet een legertje professioneleHet festival is niet alleen maar een technici betaald worden. Eén personeelslid,'kwestie van artisticiteit, er komt ookBruno Verbergt zelt; staatheel wat geld bij IriJlcen. Verbergts twee jaar lang (dus pdureode de heleeigenlijke programmatie ligt al een voorbereidingstijd en het festival zelf)tijdje min of meervast. Hij weet echternog niet over hoeveel geld hij preciesop de loonlijst Sinds april '89 is ookIlse Duvivier 'stafmedewerker.zal kunnen beschikken. Als hij minderHet Klapstuk is uit het Stuc gegroeid.Om financiële redenen werdkrijgt dan voorzien, dan zullen er(geplande) voorstellingen moetenhet een aparte vzw na de editie vanwegvallen.1985. In de praktijk verlenen Klapstuken Stuc elkaar allerlei hand- enspandiensten. Verbergt droeg eensteentje bij tot de Stucwerking ditseizoen, In de festivalperiode ligt hetStuc helemaal plat Alle Stucmedewerkers,één personeelslid uitgezonderd,zetten zich dan helemaal voorhet Klapstuk in.Maar met dat personeelsbestandalleen komt men er niet Het Klapstukheeft ook nog een legioen nietbetaaldemedewerkers, vrijwilligersdus, achter zich. Die staan onderandere voor de promotie in.BasWaar moet die 10,5 miljoen frankvandaan komen? Verbergt geeft degrote lijnen aan. 25 % van het geldmoet uit de ticketverkoop kunnenworden gepuurd. Daarvoor moetenin totaal 11.000 mensen naar devoorstellingen komen IriJlcen. Uitgaandevan de cijfers van Klapstuk87, zou dat geen probleem mogenzijn.De beIft van de lieve centen wilmen uit toelagen bij eIbar ~len. Verbergt rekent op een "serieuzetoelage" van het Ministerie van deVlaamse Gemeensdaap. Bij bet vori&efestival viel er 3,5 miljoen van de kar.Het Klapstuk heeft nu eigenlijk 6miljoen nodig. Hoewel ze die wel nietzullen krijgen, zit er toch een verhogingin: Verbergt rekent op zo'n 4,5miljoen. Het geld laat echter op zichwachten, want de begroting van deVlaamse Regering is nog altijd nietgestemd. Dat is men overigens welgewend. Het precieze bedrag van detoelage voor 1988 raakte pas officieelbekend in januari 1989.Geld komt er ook nog in het kadervan het Vlaams Kultureel Akkoord.Bovendien zal de ambassade vanFrankrijk de transportkosten vim dedeelnemende Franse groepen op zichnemen.De resterende 25 % wil het Klapstukhalen uit sponsoring en de steunvan stichtende organisaties. Het gaatdan voornamelijk om het Festival vanVlaanderen.(JR)Stuc sluit seizoen afBloot vlees om nooit te vergetenHugo Claus heeft eens gezegd dat je vandaag geen stuk meer kuntgaan bekijken, of er staat op de scène een meneer met zijn piemelte zwaaien. Mits enige generalisering kunnen wij stellen dat hetStuc goed op weg is, Claus' boetade in werkelijkheid om te zetten. Inmaar liefst drie van de vier voorstellingen die wij in één week tijd te zien, viel een naakte man te bcltijken. Ontwaren wij een tematischaspekt in de teater- en dansprogrammatie van het Stuc?Voor twee weken viel de naaktheid reedste bewonderen in Karion Fonteyns Beimir bist du schön. Een paar dagen laterwas het de beurt aan MaatschappijDiscordia, die (traditiegetrouw, tharswha: friends are for) het Stucseiwenhielpen afsluiten.Discordia is aangenaam tijdverdrij(Van de twee voorstellingen die zijbrachten, zullen wij volgende week albijna alles vergeten zijn. Zo gaat het metDiscordia: ze maken stukken walskonijnen jongen kweken, ze worden metverve opgevoerd en kennen veel sukses,maar na een week weet niemand nogwaar het nu eigenlijk over ging, en wat erprecies mooi aan was.Alhoewel. Een aantal toeschouwerszullen mischien onthouden dat Jan JorisLamers in Der Schein trügt naaktopkomt, achter een tafeltje gaat staan eneen kwartier lang onzin uitkraamt Danbegint hij zich langzaam aan te kleden.Lamers heeft het over Matilde, zijn pasoverleden vrouw. Praktische zaken : haarklerenmogen niet verkocht worden,enzovoort. Tussendoor slaat hij er eenhoop wartaal uit over leven en dood.KLAPSTUK 89Ik ben (nog) geen lid ,!an het Stuc, maar wiltoch de folder' me_t het volledige programmavan Klapst,::,k89 in september opvolgend adres toegestuurd krijgen.naamstraat'werkplaats' meer, maar een centrumwaar nodeloos geld wordt verbrast doormensen die beter thuis nog een paar jaarvoor de spiegel zouden oefenen.Eric Raeves is dat stadium net voorbij.Zijn voorstelling omvatte twee stukjeseveer een half uur. Zonder uit hetoog te verliezen dat hij jong is enongetwijfeld nog veel moet leren, bleekMuizelaar is ook nog een toneelspeler. uit Mud man en Amper zonder dat hijLamers, die een literatuurliethebber wel wat in zijn mars heeft. In de eerstespeelt en vaak naar Voltaire verwijst, voorstelling leek het er zo'n beetje op,maakt van de gelegenheid gebruik van dat Raeves een staalkaart van zijnalles en nog wat over akteurs te vertel- mogelijkheden wilde tonen. Het geheellen: Muizelaar weet niet wat hij speelt, baadde in een milt of meer oosters,begrijpt zijn rollen niet, enzovoort, ekstatisch sfeertje: priesters leken in hetUiteindelijk zal het stuk wel over toneel halfduister mytische rituelen te voltrekgaan,maar wat er precies over verteld ken. Dat ging gepaard met vaak agreswordt,dat weten wij u niet meteen te sieve, dreigende mÛz.iek.Agressie was ervertellen. Der Schein trûgt was een erg ook bij de dansers, soms bovenhuids,warrig stuk met een saaie Muizelaar en I meestal onderhuids. Dat leverde zowateen geestige Lamers. Enkel zijn spel, een halve voorstelling aan mooie stukjesnonchalant pretentieus wals gewoon- ' op. Helaas bevatte Mud man voor delijk, maakte het de moeite van het andere helft ronduit banale, zelfs lompebekijken waard. Het is nog altijd boeiend scènes. Die deden bovendien afbreukom zien hoe Lamers een loopje met je aan de (oosterse) eenheid die de rest vanneemt, en hoe je dat telkens weer slikt. de voorstelling had. Hoewel overtuigendvan start gegaan, liet Mud man je naSterfafloop met een gevoel van onbevredigdheidachter. Misschien ligt dat ook aanhet enigszins kunstmatige van de voor-meer sehitteren d was Lamers deZonderdag daa . Q de heil' de stelIing.Wordenor en ntuelenrials deze met.al. ma m 'P , mgen van . ,duizenden jaren door natuurvolkerenVesUVIUS van Wanda Reisel, Het ~tuk IS uitgeoefend? Soms dachten wï Van Ig~baseerd ?p het leven van ~e Italiaanse tot evenaar te zien. ~ poodichter Giacomo Leopardi. De manheeft zijn hele leven geen vrouw gekend,hij heeft een bochel en een sleepbeen.Giacomo, uiteraard vertolkt door Lamers,voelt zijn einde naderen. In eenStikarchaiserend taaltje brengt hij zijn la-N iidi k T' . mento. Het stuk is 'erg dynamisch ena .~n tiJ ~e ~mt itus MU.lZClaar staat bol van de grappen, die vaak eenop. Hij was een vn~nd van Matilde en bittere ondertoon hebben. Naast Lamershaar ec~tgeno_ot. Dialogen ?ehandelen komt ook De Moeder, vertolkt doorde relaties bmnen het drietal, maar' Annet K h di't dh 1 aal d id liik d het ons ni ouwen oven, aar g UI eeem UI e ~ wor t et ons met. hoek . 0p een koude, bii IJna hate liike, wijze doet zij haar beklag over kinderen, ~en meer bepaald haar won, een volkomenmislukkeling. Tot slot mag nogopgemerkt dat Lamers in beide stukkenhet tekstboek bij zich houdt, en erregelmatig een blik in werpt. Het isonderhand een Discordia-klicbee geworden,maar het blijft mooi om zien.I I I I I I I I 1'1 I I I I I I I I I I I INatuurI I I I I I I I I I I I I I I I nr I I I I I Het moet ~ezegd dat het Stuc heel wat. I doet voor Jonge teater- en danskunste-I I I I I I I I I I I I I I I I I I I I I' uaars, Jammer genoeg mikt men daarbijpostnr gem I nogal eens een keer op de verkeerdeL . -Advertentie -' personen. In die gevallen is het Stuc geenKlicheeAmper zonder was evenwichtiger, genietbaarder.Dat heeft niets te makenmet de naakte man die we in het beginmochten begroeten. Het heeft wel temaken met de volgehouden lijn die in devoorstelling stak. Het mytische bleefbehouden. Eraan toegevoegd werdenvideoclip-achtige toestanden, een beetjefuturistisch zelfs. Sommige passages dedenons sterk aan Star Trek denken. Debewegingen leken soms mechanisch,bijna levenloos, alsof je robotjes bekeekdie vanop afstand werden bestuurd.Amper zonder toonde een geleide onderneming,die voor het individu geenplaats meer bood. Mooi, al moet gezegddat Raeves moet oppassen voor hetklichee, dat wel eens een keer om hethoekje komt kijken. Er is geen bezwaartegen het werken met klichees, maar jemoet ze dan wel op de juiste maniergebruiken en ze overstijgen, zoals Lamersdoet.Johan Reyniers

DenkgroepStudentenhuisvestingJe pense, donc j'habiteNade splitsing in '68 is de KV Leuven niet 'de universiteit vanhet Hageland' geworden. De niet-Hagelanders maken totnader order nog steeds het gros van de studentenbevolking uit.Dit verklaart wellicht het overwicht van het aantal studenten dat hierop kot verblijft. Sporen neemt nu eenmaal teveel tijd in beslag, en eropteren slechts weinigen voor een leven als clochard onder de bruggenvan de Dijle. Haast iedereen heeft dus nood aan een of andere vormvan huisvesting. Konkreet betekent dit voor Leuven zo'n vijftienduizendstudenten die hier 'op kot' zitten. Het mag dus allerminst eenoverbodige luxe genoemd worden als vanuit de universiteit van tijd tottijd besloten wordt deze sektor iets grondiger te ontleden. Er kwamdan ook een 'Denkgroep Studentenhuisvesting', waarin op een goedhalf jaar tijd gepoogd werd alles wat met wonen te maken heeft teontleden. Vorige Raad voor Studentenvoorzieningen (RvS) mochtvoorzitter prot: Leirrnan het eindrapport voorleggen.Het was immers 'in de schoot van deRvS', wals dat heet, dat het ideegroeide om een denkgroep aangaandehuisvesting op te zetten. De Huisvestingsdienstvoelde de noodzaak aanvan een min of meer up-to-dateverzameling van gegevens en cijfermateriaalomtrent huisvesting. Tegelijkertijdbaart de uitgavenpost voor geoouwkostenvan peda's ieder jaar meelkopzorgen aan direkteur StudentenvoorzieningenJan de Vuyst. Nieuwe,doordachte beleidsopties drongen zichhier dan ook op. Kortom, er was eenkonkrete nood, en men meende dat hetbeste antwoord hierop een Denkgroepwas, "bestaande uit vertegenwoordigersvan de verschillende universitairegeledingen". Zo kwamen een aantalstudentenafgevaardigden van SocialeRaad rond tafel te zitten met 'specialisten'op het gebied van huisvesting uitde akademische sektor en uit hetpersoneel.Kruciaal voor de Denkgroep zoueen empirisch onderwek zijn naar dekamermarkt en enkele aspekten vanwoonbeleving van studenten te Leuven,gekoördineerd door Christine Delhaye.De Denkgroep had immersdringend nood aan een waarheidsgetrouwbeeld van de huidige kamertoestand.Het duurde hier echter niet langof het financiële schoentje begon tenijpen. Op het Bureau van de RvSvond voorzitter Masschelein het vooropgesteldebedrag 'te duur'. Met ietsminder zou het ook wel kunnen.Resultaat: een goedkoper en bijgevolgminder diepgaand onderzoek.Nu willen we best aannemen dat opde begroting van de RvS zo'n bedragenzwaar doorwegen, de kwestie is echterdat verschillende leden van de Denkgroepeerder dachten aan het Beheerom op te draaien voor rekeningen.Hiervoor bestaat immers een precedent:in dejaren '60 heeft dr. De Lanooooit met een hele resem jobstudentenieder kot afzonderlijk bezocht, opgemeten,...Het hoeft geen betoog dat je metdeze metode van werken tot ergvolledige en nauwkeurige resultatenkan komen. De rekeningen werdentoen zonder morren betaald door hetBeheer, omdat huisvesting in een universiteitwaarvan drie vierde van destudenten op kamer in Leuven woont,'elementair' heette. Tegenwoordig ishet belang van huisvesting geenszinsverminderd, maar van hogerhand weigertmen wél de financiële konsekwentieste dragen. Met als gevolg eenonderzoek dat zonder problemen positiefmag beoordeeld worden, maar datWonenin gemeenschapshuizennog een stuk beter had kunnen zijn.In haar eindrapport vertrok de Denkgroepvanuit vijf 'algemene uitgangspunten'.Hieruit sprak vooral eensociale bekommernis. Men stelt ondermeerdat 'kotleven' meer moet zijn danblokken en slapen alleen, en dezeattitude moet terug te vinden zijn bijzowel de student als de kotbaas. Metandere woorden, een kotbaas heeft deplicht voor de materiële voorwaardente zorgen om er een 'goed kot' van tekunnen maken (bijvoorbeeld gemeenschapsruimtevoorzien, een 'leefbaar'huisreglement opstellen), aan de studentis het dat ook te willen. Iemanddie zijn kot enkel gebruikt om testuderen, en voor de rest geen goedwoord over heeft voor zijn huisgenotentenzij de onmisbare reklamaties alsde radio te luid zingt, heeft nietbegrepen wat studentenhuisvesting infeite is. Hetzelfde geldt trouwens voorhet eksemplaar dat evenmin kontaktheeft met de rest van het kot, tenzij hij's morgens rond half zeven een ofandere deur volkotst.Struktureel gezien schaart de Denkgroepzich ook achter de filosofie van'kollektieve voorzieningen'. Zelfs detoestand van de privé-kamermarktverdient de aandacht van de universiteit,en men pleit voor vormen om ookhier regulerend te kunnen optreden.Zoals bijvoorbeeld - een zeer explicietevraag - om op termijn meerkamers te voorzien onder het beheervan Studentenvoorzieningen. De bestemanier om de markt te kunnen kontrolerenis nog steeds een zo grootmogelijk deel ervan zelf in handenhebben.Een belangrijke verdienste van deDenkgroep (buiten de vaststellingenen beleidsopties, die je grotendeels't Is wat je er zelf van maaktaast private of universiteitskamers,kan je, opzoek naar een kot, ook jeheil zoeken in een gemeenschapshuis.Bejubeld door de enen,verguisd door de anderen. Samenéén huis huren heeft zo zijn voorennadelen. De meesten gaan ervan uit dat ze goedkoper zoudenzijn, en de last van kotbazenkennen ze er niet. 't Is niet al goudwat blinkt.Zoals ieder kot of peda zijn leefregelskent, zo bepaalt men ook samen metde huisgenoten hoe de boel georganiseerdzal worden. In sommige gemeenschapshuizengaat men vrij ver in hetsamenleven: van samen eten tot samenuitgaan. Anderen houden het I ij heteerder traditionele 'ieder doet zi. .in'.Gemeenschapshuizen van dit soortverschillen grotendeels slechts in naamvan de grotere privékoten zonderinwonende huisbaas. De afspraken bijgemeenschapshuizen zijn gel' zinsbindend, zodat heel wat afhangt vanieders good-will. Wel zijn het meestalde overblijvende bewoners die op heteinde van een akademiejaar in onderlingoverleg bepalen wie zij zullenopnemen in hun 'gemeenschap'.Waar men ook van uit gaat is datmen de financiën samen moet regelen.Veelal stelt men een 'boekhouder' aan.Die noteert minutieus iedere uitgaveom vervolgens zeer precies eeniederzijn bijdrage te doen leveren. Dekamers in een huis zijn doorgaans nietallemaal even groot, en de huurprijswordt daardoor vaak bepaald. Anderskan echter ook, bijvoorbeeld allekamers even duur maken én eenanciënniteitsregel instellen (wie erlangst woont krijgt de eerste keuze).Wij botsten ook op één huis waar menbetaalde naargelang inkomen.Een 'gewoon' kot kost al behoorlijkveel geld, vraag is of dat ook het gevalis met de huizen. Eén ding staat als eenpaal boven water: als gehaaide handelaarskennen de Leuvense huisbazen l.hun prijzen. De gemeenschapshuizendie wij bezochten, kosten tussen de12.000 en 15.000 fr. per maand. Eenhuis huren betekent twaalf keer betalen,en ook een hoop diverse kostendragen. Die zijn immers niet van depoes: gas, water, elektriciteit, brandverzekering,huisvuilbelasting, schoorsteenreiniging,en ga zo maar door.Uiteindelijk betekent dit dat het levenin een gemeenschapshuis duurder isdan algemeen aangenomen wordt. Jedokt nauwelijks minder dan voor een'gewoon' kot.Daar waar de meeste kotbazen alniet snel geneigd zijn de hoogstnoodzakelijkeherstellingen voor hun rekeningte nemen, lijden gewone huisbazen aandiezelfde ziekte. De waarborg voor hethuis (normaal drie maand huur), daarstaan ze op. De huurder mag zelf welopdraaien voor het leefbaar houdenvan de woning. Zo vonden we er zelfséén waar de studenten eigenhandig debadkamer installeerden én betaalden,met boiler en al.Brandveiligheid is ronduit het zwak-f.r'- _.-_..,....." -:-? .,"I ) "~I i...:....-.....• ...,.'J"ste punt van de gemeenschapshuizen.Het rapport van de Denkgroep Huisvestingstelt dat slechts één op viergemeenschapshuizen een brandblusser'in huis hebben. En dan te bedenkendat het Politiereglement betreffendebrandveiligheid in studentenkamerséén brandblusser per verdieping voorschrijft.Nu houdt men wat dit betreftzich vrij gedeisd vanuit de universiteit,want de universitaire peda's zijn ookallesbehalve in orde met het politiereglement.Volgens de planning moetde unief binnen de 10 (tien) jaar inorde zijn wat betreft brandveiligheid.Nog tien jaar relatieve onveiligheiddus. Maar we hadden het over gemeenschapshuizen.Hier ligt de situatieiets komplexer. De vraag is wie erverantwoordelijk is voor die brandbeveiliging.De verhuurder verhuurt zijnhuis slechts aan één enkele studenthuurder.Moet die dan voor eenterugvindt in andere artikels in dezekatern) is het feit dat huisvesting,waarvan de toestand wel eens problematischkan worden, door zowelprofessoren, personeelsleden als studentenin de kijker wordt geplaatst.Men heeft gegevens verzameld, beleidsvoorstellengeformuleerd, en hiermeeis haar taak grotendeels geëindigd.Het is aan anderen om het werk van deDenkgroep naar waarde te beoordelenen er gevolg aan te geven. De Raadvoor Studentenvoorzieningen en deRaad van Beheer (de uiteindelijkeverantwoordelijken) zouden nu tochde contouren moeten kennen waarbinnenzij de komende jaren het beleidinzake huisvesting kunnen voeren.Hopelijk - maar een zekerheid is ditallerminst - houden zij terdege rekeningmet de Denkgroep, en laten zij hetgedegen werk dat er gepresteerd is nietverzuipen op de onvermijdelijke slotreceptie.Wij zijn benieuwd.Walter Paulivluchtweg en brandblussers zorgen?Waarom in godsnaam gaan samenhokkenop zo'n gemeenschapshuis?De bijkomende financiële ellendewordt vanzelfsprekend op andere vlakkengekompenseerd. In de meestegemeenschapshuizen heerst een intiemeresfeer. Vereenzaming en dergelijkezullen hier liOOgstwaarschijnlijkniet zoveel voorkomen. Het is vrijwel ondenkbaariedere morgen de huisgenotenmet een knor voorbij te lopen, enop het einde van het akademiejaar nognaar hun voornaam te moeten zoeken.De gemeenschappelijke ruimtenzijn in dit opzicht onmisbaar, maargaan in ieder geval ten koste van deindividuele prijs. De meeste 'gemeenschapshuizers'nemen dat er pi te graagbij.Vrij evident, daar men vaak preciesmet een aantal vrienden op zoek gaatnaar een gezamenlijke woonst. Hetmoge duidelijk zijn: de ambiance isdoorgaans reden bij uitstek om voordeze woonvorm te opteren. Ookgeniet je er gegarandeerd van eenietwat grotere vrijheid, van kotmadammenof presidenten hebben zedaar nog niet gehoord.Je komt ook zelden eerste-kannerstegen in gemeenschapshuizen. Op zichis dat begrijpelijk (je kruipt samen metvrienden die je in Leuven gemaakthebt), doch ook enigszins spijtig. Wekunnen ons niet van de indruk ontdoendat die 'vrije' gemeenschapshuizenjuist het best sociale opvang zoudenkunnen bieden aan onwennige eerstekanners, veel beter dan de afstandelijkesubregenten of opzichters in peda's metmeer dan honderd studenten. Wijvragen ons trouwens af welke 'individuelebegeleiding' daar plaatsvindt,benevens het op tijd sluiten van devoordeur.De Denkgroep pleit voor een koherentbeleid inzake gemeenschapshuizen.Momenteel overtreft de vraag hetaanbod. Het vertrouwen van de verhuurderwinnen blijkt vaak problematisch.De verhuurders verwachten vande tussenpersoon (de formele huurder)enige garanties en gezag. Ook stelt deDenkgroep de vraag naar waarborgenvoor een goed beheer van die gemeenschapshuizen.Meestal zijn er welinterne afspraken, maar bij een goedbeheer denkt men dan voornamelijkaan de verantwoordelijkheid van dehoofdhuurder inzake veiligheid.Geert Coenes

8 Veto, jaargang 14 nr. 30, dd. 24 mei 1988Julia: "Mijne Chips had dadelijk door dat Erik nen bravejongen was."(Foto Hendrik Delagrange)Kotmadammenvraagt: hoe weet je dat, wie heeft je datgezegd? Niemand, zeg ik, maar ik kandat zien. En je hebt ook aan de pianogespeeld. Echt stout' Ik heb dan naarzijn ouders gebeld en gezegd dat ze datmoesten verbieden."Meer nog, bij momenten durft dekotmadam het gerust opnemen voorhaar student, tégen de ouders als hetmoet. Wie anders dan zij is betergeplaatst om het studentenleven door endoor te kennen, en er ook met de nodigedosis levenswijsheid tegen aan te kijken?"Toen de ouders van Erik naar de kamerkwamen zien, zei zijn mama dat hij geenvrienden mocht ontvangen. Ik zeg:luister, is uw zoon een muurplant? Awel,dan mag hij wél vrienden ontvangen.Een student moet kameraden hebben.En zijn moeder zegt: maar geen meisjes.Meisjes zijn ook studenten, zeg ik, maarik wil niet dat hij ze binnenhaalt metandere bedoelingen. Dat is toch waar. Jebent maar één keer student, zoals je ookmaar één keer soldaat kunt zijn. Je komttoch niet naar Leuven om altijd maar inde boeken te zitten. Je komt toch ook omje te amuseren, nietwaar."'t Is hier geen duivenkot Privé-koten in LeuvenUniversitaire huisvesting, goed en wel. Peda's met enkelehonderden studenten zullen echter nooit een zekere vorm vankoelheid en anonimiteit kunnen uitsluiten. Het etiket geborgenheid,de familiale sfeer, dat beetje betutteling: dat is het terrein van de'kotmadammen'. Een ras op zich, een langzaam uitstervend soortwellicht. Daarom waarschijnlijk heeft de stad Leuven voor hen eenstandbeeld neergeplaatst op de Oude Markt. Om 'hun' studenten -postuum - in het oog te kunnen houden. Zoals ze altijd al gedaan hebben.Veto slaagde er echter in twee levende eksemplaren te interviewen. Ofbeter: te laten vertellen.Onze kotmadammen hebben, wat hetuiterlijke betreft, weinig gemeen met hunwulpse bronzen kollega op de OudeMarkt. Julia is al bijna zeventig .•Tweestudenten wonen bij haar in. "Goeie,goeie studenten", volgens Julia. Juliaverhuurt twee kamers, al sinds '70. Alsze wilde, kon ze er meer verhuren. Maaraltijd minstens één. De dokter had haardat aangeraden, toen haar man wasgestorven. Kwestie van niet alleen tezijn.Germaine is krek even oud. Haar driegehuwde dochters zijn intussen het huisuit, en al vijfentwintig jaar lang houdt zeniet minder dan vijftien studenten inhuis. Trouwens, Germaine loopt nietbijster hoog op met het kunstwerk op deOude Markt. Schandalig slecht uitgebeeld,vindt ze zelf. "Het was veel betergeweest als ze er een échte moederhadden van gemaakt, met haai studen-studenten zijn, haast alle kotmadammenhet noodzakelijk vinden een of andere uitsluitend meisjes, Wie op zoek is naarvorm van huisreglement erop na te een woonomgeving op kleine, gezelligehouden. En vanzelfsprekend te zorgen schaal zal het vooral bij de partikulierevoor een stipte naleving ervan. Vooral bij kamer met inwonende kotbaas moetenGermaine dienen nogal wat regels gehoorzaamdte worden. Geen bezoek na minder kamers te huur. Terwijl eenzoeken: 40 % heeft hier huizen met 5 often eromheen .." Het bronzen afgietsel elf uur, geen lawaai (zeker niet tijdens de privékot zonder kotbaas ter plaatsedaarentegen kan op geen positief woord eksamens), deuren niet sluiten - als je gemiddeld 13 kamers telt. Geef je echterrekenen: "Die komt net uit een kafee, geen vertrouwen hebt in je kotmadam de voorkeur aan gemengd wonen, zal jealsof ze de mensen alleen maar wil zoek je beter elders je optrekje -, een eerder een kamer zonder inwonendelokken. Nee, mij zalje er nooit naast zien absoluut rookverbod... Beslist weet ze kotbaas moeten zoeken. Voor 51 %zitten."deze leefregels te verantwoorden: "Ou-hiervan maakt het niets uit of je nu eenLeuvense kotmadammen schijnen vooreerstéén zaak gemeen te hebben: zejongen of een meisje bent.nemen niet zomaar eender wie bij hen inhuis. Selekteren. luidt blijkbaar hetdevies. En nog niet zo'n klein beetje ook.Resultaat van die doorgedreven toelatingsproefis dan ook steevast dat iederekotmadam de crème de la crème van destudenten populatie in haar huis herbergt,zowel bij Germaine als Julia. Hunstudenten zijn in ieder geval beter danhet soort dat bij de buren samenhokt."Ik heb altijd goeie studenten gehad",aldus Julia. "Als die jongens zich komenpresenteren, zie ik aan hun gezicht of ikze wil. Ik praat er wat mee en ik bekijk zeeens goed. En als iemand mij nietaanstaat, stuur ik hem weg. Het is spijtig,zeg ik dan, het is al verhuurd. Chips,mijn hondje, ziet ook direkt wie braaf isen wie niet. Hij zal onmiddellijk blaffenals het een vieze man is die aan de deurstaat. Dan zou hij zelfs bijten, ik moetzoals bij de kelderkerken. Dat is een huishier iets verder, daar hebben ze altijdáeze jongens."Germaine gaat nog een tikkeltjestrikter te werk: "Alleen familie ofkennissen van de studenten die hier alzitten, of die ik ooit in huis heb gehad,komen erin. Vreemden wil ik niet!" Envooral "AI mijn studenten zitten hiereven graag. Iedereen blijft zijn volledigestudietijd, en ze komen zelfs nog eensterug als ze al uit Leuven weg zijn.Allemaal."Merkwaardig is wel dat, hoewel hetblijkbaar allemaal zo'n voortreffelijkeders die nog een beetje bezorgd zijn omhun zoon of dochter huren best eenkamer bij een kotmadam. Hier inLeuven worden de studenten immersverleid tot... och, er zijn geen woordenvoor. Bij mij slagen alle studenten direkt.Ik denk dat er in Leuven zoveel bissen,omdat ze slecht op kot zitten. Wie ergenstegen z'n zin woont, kan niet goedstuderen."Julia is wat dit betreft heel wat menselijker.Hoewel je dan natuurlijk ook welom moeilijkheden vraagt als de studentin kwestie het zelf niet zo nauw neemt.Een goede kotmadam weet zo'n belhamelswel aan te pakken. "Ik sluit niks afvoor mijn studenten, geen deuren ofgeen ramen. Alsje dat moet doen, benjeverdorie beter dat je geen studentenhoudt. Eén keer heb ik daar last meegehad. Dat was met Fons, uit Knokke. Ikwas voor een veertiental dagen weggeweest. En ik kom terug thuis en ik zieafwas. Of ze de bedden ook opmaakt, isons niet bekend.Julia doet het een beetje kalmer aan.Zij staat er bijvoorbeeld op dat destudent in het begin van het akademiejaarbergen pannekoeken komt verslinden(ze rekent op twaalf stuks perpersoon), rijkelijk voorzien van zelfgemaaktekonfituur. Bovendien is het eenoude traditie dat studenten een weinigmarsepein, spekulaas en mandariintjeskrijgen van Sinterklaas. Tijdens deeksamens tenslotte maakt ze er eenerezaak van dat haar studenten nietstekort komen. Thee 's morgens vroeg opde dag van een eksamen, een glaasje versvruchtensap na de konfrontatie met deprofessor "om te bekomen van dealteratie", aardbeien tijdens de snikhetejuni-namiddagen, en zonder uitzonderingiedere dag de bezorgde vraag of ernog uitzicht is op een goede afloop, hethoort er allemaal bij.Bij Germaine dient die familie-sfeerwegens het grotere aantal studenten'georganiseerd' te worden. Aan het beginvan het akademie jaar wordt één van deZo mogelijk de grootste eensgezindheidtref je aan bij Julia en Germaine als wehet onderwerp 'meisjes' aansnijden."Nee meneer, die krijgen bij mij geenkamer." Jongens genieten duidelijk deabsolute voorkeur. Julia legt ons omstandigde reden voor die beslissing uit."Meisjes wil ik niet. Meisjes zijn veelvuiler dan jongens, veel slordiger ook.Meisjes laten overal hun maandstondenverbandrondslingeren. En hun vuileslipjes. Ik hoor dat overal zeggen. En dater overal bloed ligt in de zetels. Nee, ikheb liever jongens." Een uiterst persoonlijkeinterpretatie, als je het ons vraagt.Wat wel getolereerd wordt, is bezoekvan het andere geslacht op de kamer.Zolang die ontmoetingen maar binnende perken blijven. Bij Germaine betekentdit - net als voor het mannelijk bezoektrouwens - dat ze om elf uur 's avondsonverbiddellijk eruit vliegen. Niet dat ditbij haar jongens veel frustraties zalteweeg brengen. "Bijna geen van mijnstudenten heeft kennis met een meisje."Julia hanteert een ander kriterium:meisjes mogen hoegenaamd niet blijvenslapen. Hoewel. "Die van Sint-Niklaasheeft ooit eens aan mij gevraagd of hijhier met z'n verloofde kon slapen. Ik zeg:nee, als je dat niet kunt laten, moet je ineen ander huis gaan wonen. Er zijn vankotgenoten tot preses gebombardeerd.De sfeer op kot - bewust 'familiaal' Zijn funktie bestaat erin het kotleven ingehouden - is een erezaak voor iedere goede banen te leiden: een beurtrolkotmadam. Dit soort dames heeft gewooneen licht overontwikkeld moeder-de organisatie van de schachtendoopopstellen voor het halen van een krant,die duivenkotten, maar hier is het geeninstinkt. Germaine komt hier ook ronduitvoor uit. "Ik ben geen kotmadam. Ik verjaardagsfeestjes, ... In oktober geeftannex opvang van de eerstejaars, deduivenkot. Je hebt het hier trouwens algedaan, zeg ik. Hoe weet je dat? Ik hoorbeschouw me veel meer als een echte ze zelf het goede voorbeeld door vooralles wat hier in mijn huis gebeurt, zeg ik.·kotmoeder." De sttit1enten die bij haal een koud buffet en een receptie teMaar ik heb het nooit aan zijn mamazitten merken dat ook wel. Zij naait zorgen. Niet te verwonderen dat ze -verteld."knopen aan hemden, verstelt broeken, naar eigen zeggen - door de studentenzorgt iedere dag vanaf zeven uur voor op handen gedragen wordt. RegelmatigHendrik Delagrangekoffie, laat de studenten mee-eten aan ontvangt Germaine dan ook kado's,Walter Paulitafel en doet achteraf op de koop toe de koekjes en dergelijke.Jan Van der LindenVan 6 tot 23 m 2a een jaar of meer in Leuven denk je er misschien niet meer overna. Nee, niet dat barslechte eksamen in de Paasvakantie, maalgewoon je optrek, je stulpje, je 'kot'. Wonen is zo evidenlgeworden datje er niet meer bij stilstaat. Gelukkig zitten we hier aan eenkreatieve unief en wordt er bijgevolg wel nagedacht over dat hok van je,of het nu lijkt op de Southfork Ranch of een tent van de RIT. Het rapportvan de Denkgroep Studentenhuisvesting bevat een heel aantal gegevensdie voornamelijk gebaseerd zijn op een mondelinge enquête van 648kotstudenten. Veto pikt er voor u de meest opvallende cijfers uit wat deprivé-kamermarkt betreft.De kamer bij partikulieren blijft nogaltijd het meest belangrijke woontypevoor de kotstudent. 19 % van de kotstudentenheeft een kamer waarvan dekotbaas ter plaatse woont en 39,5 % eenkamer zonder inwonende kotbaas. In hetwoontype met kotbaas ter plaatse komenopvallend meer mannelijke danvrouwelijke studenten voor. Inwonendekotbazen geven trouwens meer de voorkeuraan uitsluitend jongens bovenEen kot huren kost geld. Allereerst is erhet belangrijk detail van de duur van deovereenkomst. 4.000 fr betalen over 10maanden is nog altijd goedkoper dan3.400 fr betalen over 12 maanden. InLeuven bestaat de traditie van 10maanden betalen. Toch zijn er 10 % vande kamers (zonder de studio's of appartementen)waar je 12 maanden moetbetalen.De gemiddelde huurprijs voor departikuliere kamer in Leuven bedroegdit akademiejaar 4.570 fr per maand(voor 10 maanden). Rekent men hiernog de bijkomende kosten zoals verzekeringof taksen bij dan komt men op eenwoookost van 4.790 fr per maand. Ditligt een 500 fr hoger dan voor de nietgesubsidieerde peda's en gemeenschapshuizen.Deze huurprijs verschilt slechtsheel weinig tussen de verschillendeChips dan zelfs tegenhouden. Bij mij dat Fons volk ontvangen heeft in mijn wijken in de binnenstad. Heverlee enkomen er geen slechte studenten binnen, plaats. Ik ga bij hem reklameren. Hij vooral Kessel-La zijn echter goedkoper.De wijze waarop de huurprijs vooreen 'kot' wordt aangerekend is in depraktijk nogal uiteenlopend. Grossomodo komt het hierop neer dat men ofeen huurprijs betaalt 'alles inbegrepen' ofeen aparte huurprijs en bijkomendekosten. Vaak wordt dan nog in beidegevallen voor de aanvang of bij deondertekening van het kontrakt eenvoorafbetaling gevraagd die dient alswaarborg, voorschot of gemeentetaks.64 % van de kamers wordt verhuurd meteen huurprijs 'alles inbegrepen'. Degemiddelde woonkost van zulke kamersblijkt een 500 fr lager te liggen dan eenkamer met huurprijs 'niet alles inbegrepen'.Inzake de voorafbetalingen blijktuit het onderzoek dat een bedrag tot6.000 fr nog als normaal mag beschouwdworden. 85 % van de kotstudentenbetaalde minder dan 6.000 fr ofhelemaal niets, maar bedragen van meerdan 20.000 fr kwamen ook voor. Dezevoorafbetalingen bestaan in de eersteplaats uit een waarborg. Een kleine 10 ']ivan de kotstudenten betaalt geen waarborg.Voor de anderen geldt een gemiddeldewaarborg van 4.300 fr (bijna 1maand huur). Een gemeentetaks wordtslechts in een beperkt aantal gevallenvooraf betaald. Wel valt het op datalhoewel de gemeentetaks éénduidigbepaald is (l.500 fr voor niet-beursstudenten l.300 fr voor beursstudent)de opgegeven voorafbetalingen variërenvan 200 fr tot 3.000 fr. Het vragen vaneen voorschot op de huur is ook een,gelukkig weinig voorkomende, pra~tijkom wat sneller geld in het ·Iaatje tekrijgen. De bedragen variëren hier van2.250 fr tot 16.600 fr.Vlug tevredenHet overgrote deel van de kamers wordtgemeubileerd verhuurd. De studentenblijken tevreden te zijn over de staat vandit meubilair. De gemiddelde oppervlaktevan een partikuliere kamer is15 mI, de kleinste.oppervlakte 6 en degrootste 63 mI. Stromend water. op dekamer en in mindere mate een douche inhet huis zijn gemeengoed op de Leuvensekamermarkt.Om voor elke kamer afzonderlijk eenglobale beoordeling van de kwaliteit tekunnen geven hebben de onderzoekersaan de belangrijkste variabelen inzakekwaliteit een waarde toegekend. Hieruitblijkt dat de partikuliere kamers gemiddeldeen slechtere skore krijgen dan depeda's. Uit een vergelijking van de prijsvan een kamer met de kwaliteitsbeoordelingblijkt er niet zo'n rechtlijnigverband te bestaan tussen kwaliteit enprijs. Kamers met een laag kwaliteitsniveauhebben gemiddeld dezelfde prijs alskamers met een normaal kwaliteitsniveau.Alleen de kamers met een .duidelijkhoger kwaliteitsniveau hebben eenhogere gemiddelde prijs.Bij het kiezen van hun kamer letten destudenten vooral op vier zaken. Allereerstis er de ligging van de kamer.Voorkeur genieten kamers dichtbij deleslokalen en centraal. in de stad. Tentweede is er de 'vrijheid': het ongelimiteerdkunnen binnen- en buiten komen,bezoek ontvangen, ... Ten derde is er deaanwezigheid van vrienden ofjaargenotenin hetzelfde huis. En ten vierde is derust van de kamer belangrijk. Bij eenvraag naar de nadelen van de bewoondekamer kwamen slechte ge!uidsisolatie enstraatlawaai trouwens sterk naar voren.Studenten besteden echter V(einig tijdaan het zoeken naar een nieuwe kamer.60 % van de studenten zochten minderdan 2,5 uur. Dit heeft waarschijnlijk temaken met de afwezigheid van eennoemenswaardig overaanbod op deLeuvense kamermarkt. Je bent waarschijnlijkal blij dat je iets gevondenhebt. ..Peter Breugelmans

Veto, jaargang 15 nr. 30 dd. 22 mei 1989 9Vrouwenzomerweek aan de KU Leuven"Diskriminatie ervaar je pasin het arbeidsmi6eu"Van 27 juni. tot 2 juli zal 'de vro~w' ~ ~et ~lpunt van de 'heftig mee uit, maar het gebeurt wel ..belangstelling staan aan deze universiteit, Tijdens deze zomer- Aa Hermans: «Onze universiteit remtweek organiseren diverse universitaire instanties, het Hoger de onderzoekers niet, integendeel. JeInstituut voor de Arbeid (HIVA) en de Katolieke Arbeidersvrouwen(KA V) tal van lezingen, debatten, voordrachten en werksessies in hetkader van de vrouwenproblematiek. De grote tema's die aan de ordekomen zijn arbeid, onderwijs en geloof. We gingen op wek naar enigespecies van vrouwelijke aanwezigheid aan deze universiteit en vroegenhen naar de eksistentialiteit van het 'vrouw zijn' binnen dit mannenbastion.An Hermans, deeltijds hoogleraar aan de fakulteit Pedagogie enalgemeen sekretaris van het KAV en Ria Christens, licentiategeschiedenis en wetenschappelijk medewerkster in een tijdelijk onderweksprojektover vrouwen in het onderwijs, stonden ons te woord. Wevroegen hen welke rol een universiteit tegenover de vrouwenproblematiekmoet vervullen. .Hermans: «De universiteit heeft ineerste instantie een onderweksopdracht.Binnen het kader van die opdracht moethet hele maatschappelijke gebeuren aande orde komen, ook de vrouwen. Dieopdracht wordt door verschillende onderwekersanders geïnterpreteerd. Sommigenzeggen: "Wij doen onderwek datkadert binnen het maatschappelijk geheel.Punt uit." Toch vind ik dat devrouwengroep op dit moment een typischegroep is, die net zoals migranten ofandere minderheidsgroepen, een aantaltypische kenmerken vertoont. Als je devrouwenproblematiek niet afzonderlijkbehandelt, dan wordt ze meestal gewoonniet behandeld. Zo'n afzonderlijke, uitdrukkelijkebehandeling van facettenvan de vrouwenproblematiek heeft aIsvoordeel dat er tenminste onderzoekgebeurt. Je kan dat onderzoek volgensmij het best organiseren binnen despecifieke disciplines van een universiteit:het onderwek naar de vrouw in deliteratuur binnen Letteren en Wijsbegeerte,het onderwek naar de arbeidssituatievan de vrouw in Sociale Wetenschappen,enzovoort»«In tweede instantie heeft de universiteiteen onderwijsopdracht. Ook binnèndie opdracht moet de vrouwenproblematiekaanwezig zijn. Dat lijkt evident,maar het is het niet. Als er bijvoorbeeldles gegeven wordt over de geschiedenisvan het onderwijs, dan komt de zeerlaattijdige intrede van vrouwen in hetonderwijs vaak niet eens aan bod.Recent las ik een artikel over destudenten populaties aan de universiteitdoorheen de geschiedenis. Daarin werdniet eens vermeld dat de vrouwen pastoegelaten zijn aan de universiteit sinds1880 en in Leuven zelfs pas sinds 1921.De auteur replikeerde dat 'je in éénartikel toch niet alles kunt behandelen.'Zo'n maatschappelijk relevant gegevenniet behandelen, dat kan volgens mijniet. Op dit moment moeten we dusbinnen het onderwek en binnen hetonderwijs nog altijd zorgen voor dat'ekstra aandachtspunt je'. Het gevaar isnatuurlijk dat je het fenomeen gaatisoleren of overbeklemtonen. Deze fasevan ekstra aandacht en bijzondere lessenof kursussen moet daarom een overgangsfasezijn. Het ideaal is vanzelfsprekendeaanwezigheid»wenstudies, zoals dat aan vele buitenlandseuniversiteiten bestaat?Hermans: «Een departement Vrouwenstudieshebben we aan deze universiteitnooit echt bepleit. Enerzijds omwille vanhet isolatiegevaar, anderzijds omdat hetmoeilijk is om met beperkte mankrachthet hele probleem te willen behandelen.Toch is het nodig om een globalekoördinatie uit te werken, die hetonderwek aan de verschillende departementenstimuleert en ruimer bekendmaakt. Ik:pleit dus voor een institutionalisering,zonder daarom een afzonderlijkdepartement te willen oprichten waarinhet onderwek en het onderwijs eksklusiefgebeurt.»«Waar we in de eerste plaats nood aanhebben, zijn vrouwen die als linguïst, alspedagogoog, enzovoort op internationalekonferenties hun onderwek bekendmaken aan de eigen vakspecialisten. Opeen kongres over Vrouwenstudies kom jealleen in kontakt met vrouwen die zichvoor de vrouwenproblematiek interesseren.Maar tegelijkertijd zijn de toonaangevendewetenschappelijke onderzoekstersen onderzoekers aanwezig op eenkongres over hun vakgebied. De voordrachtenop een kongres Vrouwenstudieszijn vaak ook van een heel anderniveau dan de voordrachten op eenkongres over de eigen discipline. Hetklimaat is niet het wetenschappelijkeklimaat dat je elders aantreft»Wann«Ik:wil niet beweren dat zo'n bijeenkomstenniet goed zijn, maar ze hebbeneen andere funktie. Je moet ze eerderbeschouwen aIs vormingswerk, aIs eenontmoetingsplaats waar vrouwen elkaarvinden en elkaar mobiliseren. Er heerstdaar een heel aparte sfeer. Sommigevrouwen zitten te breien wanneer eenvoordracht wordt gehouden. Wanneerje zo'n kongres het etiket 'wetenschappelijk'wil opkleven, dat doet dat devrouwenzaak geen goed»Veto: Vormt het katoliek karakter vandeze universiteit geen belemmering voorde onderzoeker die binnen het kader vande vrouwenproblematiek ook onderwerpenals abortus, anukonceptie.: wilaanpakken?Christens: «Rond voorbehoedsmidde-Veto: U bent dus helemaal niet te vinden len gebeurt er al heel wat onderwek.voor een afzonderlijk departement Vrou- Men pakt daar misschien wat mindermoet er wel voor wegen dat je onderwekfair, wetenschappelijk en intellektueeleerlijk gebeurt. Ook wat betreft depositie van de leek of de positie van devrouw in de kerk, is het precies vanuit defakulteit Teologie dat er gereageerdwordt tegen de recente konservatievestellingnamen van de paus. Ook met hetonderwek rond ~tige bevruchtinggaat men door. Men laat hetwetenschappelijk onderwek niet bepalendoor een kerkelijk standpunt, maarbeschouwt het aIs een eigen disciplineHermans: «De belemmeringen die je daan. Ze groeien op in een andereoveral elders aantreft. De vrouwelijke kontekst en zullen dat later evidentaanw~eid aan onze universiteit vertoonteen piramidevorm. Onder devinden ...Hermans: «Jongeren die op dit momentstudenten zijn de meisjes en de jongensstuderen, vinden het normaal dat zij laterongeveer gelijk: vertegenwoordigd. Bij,beiden zullen werken. Tijdens hun stu- .het niet vast-benoemd wetenschappelijk:dies ervaren zij nog geen enkele vormpersoneel is de verhouding ook: DOl vrijvan diskriminatie. W8.II:leer ik: in mijngoed. Daarna begint echter de afvallingskoers.De oorzaak: is niet zozeer datlessen de vrouwenproblematiek aan deorde breng, dan snappen ze soms nietmen niet wil openstaan voor vrouwen.waarover ik: het heb. Ze zitten metDe hinderpalen zijn de wijze waarop hetonderzoek: en het beleid funktioneren.Heel wat mannen hebben hun karrière tedanken aan een vrouw die thuisbleef omhet huishouden en de kinderen teverzorgen. Aan de universiteit is dat nogsteeds het patroon. Doktoreren en publicerendoe je niet in zesendertig uur perweek:. Ook: aan een universiteit wordenje uren niet geteld. Vrouwen die ook hunverantwoordelijkheid opnemen binnenhun gezin en tegenover hun kinderen,krijgen het daardoor ekstra moeilijk:.»Veto: Een recent initiatief om de situatieChristens: «De huidige arbeidsmarkt van Je vrouw op de arbeidsmarkt tewerkt nog altijd met een zwart-wit- . verbeteren. is de zogenaamde positieveHe171Ulnsheeft duidelijk een verktesingstachje; Christens ziet het iets realistischer.Veto: Zo'n andere maatschappijstruktuuris slechts realiseerbaar op zeerlange termijn: Blijven vrouwen dan nogettelijke decennia van hogere funktiesuitgesloten?Hermans: «Ik denk dat er geen andereweg is dan die struktuur nu al tebepleiten. Ik: kan het dan ook piet latenom die specifieke 'vrouwenproblemen'telkens weer aan de orde te stellen. Ik:nam ooit deel aan een vergadering dieuitspraak moest doen over een benoeming.De beste kandidaat was eenvrouw. Toch vreesden sommige mannendat zij niet zo geschikt was omdat er watavondwerk bij kwam kijken en zij driekinderen' had. Ik: heb hen dan gevraagdof ze zich dezelfde vraag zouden stellenals deze kandidaat een man was en vadervan drie kinderen. "Je hebt eigenlijkgelijk", zeiden ze toen en de vrouw werdprompt aangenomen. Er leven nog heelveel vooroordelen. De enige weg is datvrouwen die toch in een beleidsfunktieterechtkomen, voortdurend op dezekleine dingen wijzen.»evenveel jongens aIs meisjes op de.banken, de meisjes hebben hun eigenstudiekeuze mogen bepalen, enzovoort,Maar na enkele jaren in het arbeidsmilieu,ziet de situatie er al heel wat minderrooskleurig uit Het solliciteren valt nietaltijd mee, soms moeten ze mannen latenvoorgaan, de kombinatie buitenshuiswerken en gezin is moeilijk,... Het iseigenlijk pas in de beroepssituatie datjonge vrouwen diskriminatie ervaren.»met een eigen deontologie.»tegenstelling. Ofwel werk je full-time en diskriminatie. Zijn de nadelen van ditzet je je voor tweehonderd procent in, systeem' echter niet groter dan de voordelen?Een vrouw die in het kader van dieVeto: Toch mochten de resultaten vanofwel werk je half-time en beschouw jeeen onderzoek over het antikonceptiegedragvan eerstejaarsstudenten. opgezetje werk aIs een toemaatje. Grijs is niet akties wordt aangenomen, krijgt nogalmogelijk en wordt tot nog toe altijd gauw hel etiket 'onbekwaam' opgeplakt.vanuit het Medisch Centrum, aanvankelijkniet bekend gemaakt worden: Menafgeremd.»vreesde het 'maagdelijke imago' van deChristens: «Met positieve akties wordtHermans: «Sommigen vragen zich dankatolieke universiteit tegenover de ouderste besmeuren?zesendertig uur per week meer zouden matisch benoemen van vrouwen omdataf of ik ervoor pleit dat we allemaal maar veel meer bedoeld dan enkel het syste-werken, wat dan misschien een achteruitgangvan het wetenschappelijk onder-vaak karikaturaal voor.»ze vrouw zijn. Men stelt dat systeemHermans: «Dat ligt ook aan de ouderszelf. Sommige ouders zijn verontwaardigddat de eerste brochure die hun zoonHermans: «Iedere vrouw is wel vanwek zou betekenen. Misschien zou datliet geval zijn, maar aIs we willen datof dochter aan deze katolieke universiteit mannen en vrouwen én wetenschappelijkén in gezinssituaties aktief zijn, danmening dat ze niet graag benoemd zouin handen krijgt, er een is over voorbehoedsmiddelen.Op dat moment speeltvoor vele vrouwen kan het een hef-worden, enkel omdat ze vrouw is. Maarzullen we andere prioriteiten moetenvoor de universiteit de wet van vraag enboompje zijn. Positieve akties brengenleggen.»aanbod. Liggen wij met dat imago nogeen heel proces op gang dat de aandachtgoed bij de bevolking of niet? Wanneerop vrouwen richt. Het gaat eerder ommen eerder vindt van niet, dan neemtVoorspronghet bevorderen van de bereidwilligheidmen sommige dingen wel eens terug,»van bedrijven om ook vrouwen aan tenemen, in posities die ze waard ·zijn.»Veto: Vrouwen zijn als docenten en alsbeleidsfiguren nog altijd in grote mateondervertegenwoordigd aan deze universiteit.Professor Emma Vor/at is bijvoorbeeldde enige vrouw binnen het hoogstebeleidsorgaan van deze universiteit. Watzijn de belemmeringen om door te stotennaar de top?VERZEIKINGEN BIJ VOLMACHT --,_....,Ze lachen je weer toe, vanop hun blauwe, groene of oranje studentensekretariaat in de Universiteitshallen een attest.achttien vierkante meter-borden. Met hun poesliefste smoel, Met beide papiertjes kan een bloed- of aanverwant tot dehun brillemonturen zonder bijhorende konfiturepotglazen derde graad in je plaats een bolletje rood maken, tenminsteen hun goedkope slogans. Alsof je voor het ogenblik echtniets anders om het hoofd hebt.aIs die zelf stemgerechtigd is.Je vermijdt evenwel best die kleine dienst te vragen aanMaar ze hebben aan alles gedacht. Ook al aan het harde een bloed- of aanverwant die niet in je gemeente woont.zwoegen van natbezwete studentenlijven boven hun Want dan moet de verwantschap nog bewezen wordenburootje, aan de bruingebrande benen van eerste kannertjes door de burgemeester van de gemeente waar-de volmachtdrageronder hun plechtige kommuniekleedje, aan de veelbelovendewoont, en moet je daartoe een akte van bekendheidkonfrontaties met nooit eerder geziene eksaminatoren.voorleggen, die je dan weer van een notaris of eenJe kan van jezelf namelijk vinden dat je om studieredenenin de onmogelijkheid verkeert om je op 18juni naar hetstemburo te begeven, en bij volmacht stemmen. Je geeft jepa of ma de opdracht naar je gemeentebestuur te sjouwenvrederechter moet weten te ontfutselen.Vermijd al dat heen en weer geloop, en vraag aandiezelfde lieve mama of papa om het bolletje te kleuren.Tenzij je haar politieke opvattingen niet vertrouwt. Wantbij verkiezingen kan het ook wel eens van pas komen teom een volmachtformulier af te halen en zelf haal je bij de weten welk bolletje precies rood gekleurd wordt. Vraag datadministratief sekretaris van je fakulteit of op het maar eens aan die zeepsmoelen op de muren. 0(Foto Hendriken RoeI)Veto: Zijn positieve akties ook aan onzeuniversiteit dringend gewenst?. Hermans: «Ik: denk niet dat positieveakties hier doorgevoerd zullen worden.We hebben wel dringend nood aan eenmentaliteitsverandering bij de mannen,vooral dan de toonaangevende mannenuit het beleid. Het vooroordeel 'Ach,waarover hebben ze het toch?' zoudringend weggenomen moeten worden.In zakelijke en bescheiden gesprekkenzullen we hen proberen duidelijk temaken dat onze opmerkingen toch zogek niet zijn.»«Een ander belangrijk punt is hetvoorleggen van onderwek dat ons gelijkbewijst. Wetenschappers geloven enkelgegevens die uit een onderwek blijkenen ze houden het daarbij zolang hettegendeel niet bewezen is. We moetenhen dus gegevens voorleggen, waar zeniet omheen kunnen. Op dat momentzullen we bij de mannelijke. wetenschappersook meer bondgenoten vinden.»Christens: «Dat proces groeit bovendienook al aan de basis. De jongeren Voor een meer gedetailleerd programmaCarla Rosseelsvan vandaag worden meer en meer van deze zomerweek lam je terecht op deopgevoed binnen een gezin, waar hoedanookaan taakverdeling wordt ge- teitshal; Oude MarktDiensi Informatie en Onthaal Universi-13.

-Vierde Vlaamse Wiskunde Olympiade10 Veto, jaargang 15 nr. 30 dd. 22 mei 1989Wiskundewedstrijden :pedagogische trouk of selektie?Deze week woensdag (24mei) vindt de proklamatieDE VLAAMSE WISKUNDEen prijsuitreiking plaatsvan de vierde Vlaamse WiskundeOLYMPIADEOlympiade (VWO). Deze wedstrijdwordt jaarlijks georganiseerd De geschiedenis van de Vlaamse teerde American High School Mathe--voor leerlingen van het hoger Wiskunde Olympiade (VWO) is zeer matics Examination (de Amerikaansesekundair onderwijs. Met deze Jong. Ze werd voor het eerst georganiseerdin 86. De Waalse tegenhanger, eerste ronde wordt de tweede niet inolympiade). In tegenstelling tot dekompetitie wil men de enerzijds dede 'Olympiade Mathématique Beige', de verschillende scholen georganiseerd,maar in de verschillendewiskunde populariseren. Anderzijdspoogt men op die manier zo in de systematisch betere prestatie van Vlaamse universiteiten. Deze rondeis iets ouder (van 76). Dit vertaalt zichsnel mogelijk geboren wiskundeknobbelsop te sporen. Tenslotte nationale olympiades. In '86 namen finalisten kwamen dan op 19 april biJonze Waalse landgenoten op de inter-ging dit Jaar door op 1 maart Demaakt men via het toernooi ook 2991 leerlingen deel aan de VWO. elkaar te Leuven. Op 24 mei wordeneen selektie voor de Belgische Ondertussen is dit aantal gestegen tot de beste wiskundeleerlingen van6827.afvaardiging op de InternationalDeze ondergaan een eerste VIaanderen bekendgemaakt Sommigenonder hen zullen in juli mogenproef met 30 meerkeuzevragen inMathematical Olympiad (IMO),januari. Dit Jaar kwamen er 945 deelnemen aan de internationaleeen internationale wiskundewedstrijdwaaraan jaarlijks duizenden De tweede ronde omvat opnieuw toe moesten ze ook vorig Jaar reedsleerlingen door deze eerste proef. olympiade in West-Duitsland. Daar-leerlingen deelnemen.dertig meerkeuzevragen. Voor deze heel goed presteren en krijgen ze nogWiskundewedstrijden hebben een lange vragen kunnen de organisatoren puttenuit de vragenlijst van de gerepureiding.(BC)een paar weekeadJes ekstra voorbe-traditie. In Hongarije bestaan ze al sinds1894, in Roemenië sinds 1902. Zeontstonden vàak vanuit de noodzaak omvond de eerste internationale wiskundewedstrijd,de !MO, plaats in Roemenië.een een bredere wiskundige basis temerkwaardige zaak. Deze wedstrijdengeven aan Jongeren. Aangezien hetziJn blijkbaar beter in staat om wiskundetalentenop te sporen dan het gewoneSindsdien was er elk Jaar een !MO, metwiskunde-onderwijs nogal saai was enuitzondering van 1980. In het begin was onderwijs,niet steeds toeliet om de praktischeEr ontwikkelde zich daaroverhet een eksklus1ef Oost-Europese aange--relevantie van de wiskunde in konkreteeen belangrijke diskussie in de wiskundedidaktiek.Tegenover de nobele doel-legenheid. Het zou tot 1967 duren eer erproblemen aan te pakken, was daartoeook West-Europese landen deelnameneen cirkuit buiten het onderwijs nodig.stelling om de wiskunde te populariseren(Frankrijk, Groot-Brittanië, Italië en,Zo kampte Roemenië bij zijn onafbankeliJkheidin 1877 met een groot tekortdoor het organiseren van dergelijkeZweden). Dit kan niet enkel het gevolg wiskundewedstriJden, bleken ziJ eerderziJn van het feit dat de Oostbloklandenaan kaders. Vanaf 1895 werd begonneneen vroege selektie tot stand te brengen.reeds vroeg eigen nationale wedstriJden Dergelijkemet de uitbouw van zo een parallelselektie in het sekundairorganiseerden. Ook in Nederland werdenreeds priJsvragen uitgeschreven se--onderwijscirkuit dat onder andere een wiskundighoudt geen rekening met hetmaandblad voor Jongeren,verschil in kwaliteit tussen de middelbarescholen. Bovendien heerst in ver-jaarlijksedert 1905. Feit is dat verschillendewedstrijden en wiskundeboeken voorzelfstudie omvatte.Oostbloklanden sterk zijn in wiskunde. schillende landen de praktiJk om deWie een beetie vertrouwd is met de uitblinkers van de nationale wedstrijdenwiskundige teorie van dynamische syste-- ekstra te begeleiden, niet alleen aIsKommunäenmen kent zeker de namen Kolmogorov, voorbereiding op de !MO, maar ook enLyupanov en Pontryagin.vooral in hun aanloop naat hun latereHet was ook Roemenië dat op de Veel van die wiskundegenieën werden karrière in het wiskundeonderwek. Inproppen kWam met het idee om internationaletornooien te organiseren. In 1959 wiskundetoemooien. En dat is een nationale wiskundeoiympiadesoverigens ooit gelauwerd in belangriJke sommige landen kriJgen winnaars vanvrijstel-ling voor toelatingseksamens in de wetenschappelijkeuniversitaire richtingen.Ook in VIaanderen wordt meermaalsgeopperd dat de besten van de VWOgeen toelatingseksamen meer zoudenmoeten doen voor de fakulteit toege--paste wetenschappen.Tegen deze selektietendens ontstondeen andere richting in de wiskunde--didaktiek die niet tegen het organiserenvan wiskundewedstrijden op zich is,maar een aantal voorwaarden naar voorschuift, noodzakelijk om de populariseringvan de wiskunde te bewerkstelligen.\ In deze richting werd vooreerst gewezenop het karakter van de vragen. Naastmoeilijke vragen moeten er ook vragenzijn die de modale leerling kan oplossenmits enige inspanning. Bij de verbeteringvan de vragen dient niet zozeer de besteopgespoord te worden. Vanuit didaktischoogpunt is het interessanter om teweten te komen welke elementen uit dewiskundige teorie niet of op een ver-I keerde manier worden overgebracht inhet onderwijs. Dit kan onder meergebeuren door het opsporen van typefouten.Zo kwam men in Mozambiquete weten dat er grote problemen warenmet het gebruik van haakjes en algebraïschesymbolen. Op die manier helpt menniet alleen het wiskundeonderwijs in ziJngeheel vooruit Mits een intense begeleidingvan de minder goed presterendekan men ook hun achterstand wegwerken.In die optiek valt het ook te betreurendat men in veel landen, waaronder deVS en België, gebruik maakt van multiplechoice vragen om een eerste selektiedoor te voeren. Voorstanders voeren welaan dat er eigenlijk geen verschil istussen het open vraagsysteem en meerkeuzevragen,vooral niet wanneer éénvan de alternatieven 'geen van bovenstaande'is. Maar met meerkeuzevragenkan men veel moeilijker achterhalen watde frekwent gemaakte denkfouten ziJn.Van didaktische lessen -komt dan ookniet veel in huis.SociaalSommigen gaan nog veel verder enbeweren dat wiskundewedstriJden eigenliJkniet alleen op oneerliJke wiJze deslimsten selekteren maar ook implicieteen sociale selektie doorvoeren. Ookhier hangt ~es af van de manier waaropmen de wedstrijd organiseert In Mö-zambique, waar de wiskundetoernooieneen element waren van de alfabetisatie-,industrialisatie- en socialisatiekampagne,sIaaide men erin om de deelnamevan arbeiders- en landbouwerswnen opte trekken van 29 % tot 80 % op tweeJaar tiJd. Het valt op dat de wiskundewedstriidenhun doelstelling van populariseringhet best realiseren, wanneer zegekaderd worden in een breder geheel,wals de industrialisatiekampagne inMozambique. Meestal worden ze.in dat geval gesubsidieerd door deoverheid. Men laat de organisatie danoverigens niet alleen binnen de sekundairescholen gebeuren maar schakeltook de media en kulturele organisatiesin.Naast de hele diskussie over hetdidaktisch en sociaal nut van dezewedstrijden speelt ook nog een internwetenschappelijk argument mee om zete behouden en indien mogelijk verderuit te breiden. Een van de zaken die menop dit moment in het onderwijs mist, ishet kreatief gebruik van de wiskunde.Men leert wel stellingen bewijzen enstereotiepe oefeningen oplossen, maarkonkrete problemen waarvoor er nietdirekt een pasklaar antwoord is kan menniet aan. De wedstrijden laten toe om inte zien dat wiskunde ook nuttig is omdergelijke konkrete problemen aan tepakken. In het vakjargon noemt men dit'problem solving'.Typerend voor het vinden van oplossingenvan konkrete problemen is hetgebruik van verschillende elementen uitde teorie die men in lessen niet samen zietOver de manier waarop men die verschillendeelementen naast elkaar moetzetten tast men nog in het duister. Dit isniet meer dan normaal. Als men hetvinden van oplossingen voor nieuweproblemen (ook wel heuristiek genoemd)zou kunnen formaliseren, dan ishet maar een koud kunstje om eendigitale machine te programmeren omoplossingen voor al onze problemen teweken. Meer en meer geraakt menervan overtuigd dat de manier waaropmen nieuwe uitvindingen doet nietformaliseerbaar is. Men kan het enkeldoor praktiJk leren. En dan hebbenwiskundewedstriJden een veel bredernut dan verdiepen of populariseren vande wiskunde alleen. Men leert er op eenwetenschap~Jke manier problemendoor oplossen.Bart CapéauVETO'S GROTE ....... 'II

Veto, jaargang 14 nr. 30, dd. 24 mei 1988 11KUL en militaironderzoekVervolg van p. IProf Coussement verblijft momenteelopnieuw in de VS. Dat de protestbriefvan dertig assistenten en leden van hetvast personeel geen gevolg heeft gekregen,wijst er op "dat de akademischeoverheid het standpunt van Coussementdeelt". "Zoveel is duidelijk", aldus eenvan de medewerkers van het IKS. Voorde volledigheid wijzen we er nog op datde drie meest nabije medewerkers vanprofessor Coussement de brief niet meeondertekend hebben, en dat in de loopvan het intern debat over de affaire(binnen het instituut!) één persoon tothet besluit is gekomen dat het projektvan Coussement toch moet kunnen.Aan het LUC viel rond december '87het doek over een ander onderzoeksprojektdat met defensie te maken had, zijhet op een manier die minder rechtstreekswas. Tussen het labo van professorStals en de firma OIP werden vanaffebruari 1987 verschillende kontraktenafgesloten voor een onderzoek over hetaanbrengen van harde lagen op germaniumvensters.Dit met het oog op deaanmaak van warmtebeeldapparatuur(infraroodkijkers). Germanium is eenbrosse, zilvergrijze stof die beschadigdwordt door het kontakt met lucht. Hetlabo van professor Stals moest demogelijkheid onderzoeken om op lenzenvan germanium een beschermlaag aan tebrengen. Die laag moest het germanium,indien mogelijk, ook krasvrij maken.Naar alle waarschijnlijkheid kaderdedit onderzoek in een verbeteringsprogrammavoor de Belgische Leopard 1-tanks, die uitgerust moeten worden metnachtkijkers. OIP had daarvoor eensamenwerkingsakkoord met de vliegtuigfabrikantSabca. Interessant om wetenis dat OIP ook nog andere projektenmet Stals en het LUC lopen heeft gehad.Bij één van die projekten was ook hetlabo van professor Hugo Berghmans vanLeuvCI\ beuokken.Hoewel OIP ook in andere domeinenwerkzaam was, lag het zwaartepunt vande aktiviteiten van het (failliete) bedrijfop het vlak van defensie en medischeapparatuur. Deze twee afdelingen vanhet vroegere OIP zijn in februari in deCIVIELhanden van de Nederlandse groep 01-delft overgegaan. Die wilde met deovername "een sterkere positie afdwingenop de Westeuropese defensiemarkt".Het kontrakt tussen OIP en het labovan professor Stals in Diepenbeek werdafgesloten met de steun van de Dienstvoor Programmatie van het Wetenschapsbeleid(DPWB), een dienst vanhet kabinet van de Eerste Minister. HetDPWB beheert voornamelijk onderzoekskontraktendie met geld van hetMinisterie voor Landsverdediging wordengerealiseerd.Door ons ondervraagd, benadrukteprofessor Stals echter dat de resultatenvan het onderzoek - dat wegens hetfailliet van OIP voortijdig werd afgebroken- ook voor burgerlijke toepassingenkunnen gebruikt worden. Hij zou "nooiteen projekt aanvaarden dat rechtstreeksvan de militairen komt". Stals sustzichzelf met de gedachte dat het kontrakter kwam met de steun van de overheid,en dus wel "koosjer" zal zijn.Professor Stals: "Ik heb nog maar éénkeer echte gewetensproblemen gehadover dit soort projekten. FN Luik heeftmij ooit benaderd om iets te doen aan delage explosie-drempel van een soortkruit waar geregeld ongelukken meegebeurden. Het kruit ontplofte te vlug enwerknemers raakten soms zwaar gewond.Ik heb daar uiteindelijk mijnmedewerking aan verleend, maar nietvan harte."Stals lijkt de ware aard van zijn projektin ieder geval niet kenbaar te hebbengemaakt aan de Raad van Bestuur vanhet WC. Rektor Verhaegen: "De bandmet het leger was zeker niet duidelijk uithet kontrakt. De naam OIP stond er welin. Maar toen ik in de krant las over defaillietverklaring van het OIP en over dienachtkijkm waar tQen zoveel om tedoen was, heb ik de link met het LUCniet gelegd.""Trouwens, als men mij een projektzou aanbieden vanuit de militairen, ofvanuit een bedrijf dat kennelijk militairedoeleinden nastreeft, dan zou ik datKARAKTERDoor de Nato worden tal van kongressen georganiseerd, die vaak heelinteressant zijn en waarmee de Nato zichzelf onder andere een civieler karakterpoogt aan te meten. Op een seminarie dat in juli 1986 in Vancouver werdgehouden, werden twee petities rondgedeeld en ondertekend door dedeelnemers. De tekst van één van de petities zegt: We wisk to thank Nato forsupporting this workshop on Super Field Theories. However we wish to make itclear that our participation here does not in any way indicate any support fot; oragreement with; the polities and activities of Nato. De man die de petitie hadopgesteld, kreeg enkele dagen later een brief van de Secretaire Général Adjointpour les affaires scientifiques et l'Environnement, meneer Henry Durand:~ Dlvision des Affaires Sdentillques de rOTANL..-.I~ NAlO Scientifk Atloirs DIvisionMoa.&1eu:r1. Pro~•• aeur.ASG.SEA(86)41420 aGat, 1986.J'accu.a. réeept1011 4. votre courr1.r du.. aollt 1986 contanant c1eux peti tiona recueilli ••10ra du .étail!aire d. Ph:reiqu. théoriquo qu1 .... t_ à Vanco __ r on tin Ju1.llot. CluelQU8 r .. pectable.quo puts.ont Itre 10. op1n1onaporaonnall•• cia. participant.,U ort tou1: à tait contrairo à l' 'tb1QU8 duproua-e d. 1 tO'fAN d. T01r 1•• réuD10na sc1mt1fiqu ••qu'.Uo t1nanco s. tranaLo......... t~"", pollt1~_ Jon. pui. eeee qu. recret:ter 1'1n1t1at1.,. qu1 & .te pr1••et De .aqu.raJ. pa. dim tmir COlipt. à 1 t .... m1r.J. voua pril c1e croire, Monsieur1_ ~ ••• eur.à l' aaourmco cia Ba conaidérat1on d1otJ.nsuéo.(rrHet IKS in Heverlee. Zoek de band met het verre Limburg en niet zo verre Amerika. (Foto Ludwig Poppe)zeker weigeren. Ik ben een pacifistisch van zijn brood wil laten pikken. Profes- verband met militaire research. Vat zouman." sor Coussement speelt wel open kaart, alles veel eenvoudiger maken. VoorEén en ander wordt bevestigd door maar sleept door zijn eigengereidheid 30 mijzelf alleen zou ik desnoods nog eenandere reakties van professor Stals. Zo assistenten mee in een projekt waar ze beslissing willen nemen, maar als hoofdvroeg hij ons met nadruk zijn naam niet liever niet aan mee zouden werken. van een departement moet ik ookte vermelden. "Ik kan klappen krijgen, Overigens vindt Coussement dat "een beslissen voor andere mensen; vooren niet weinig. U kent de omvang van hoogleraar zelf zijn verantwoordelijk- assistenten die wel het recht hebben omhet probleem niet." ... heid moet kunnen nemen". te weigeren maar van dat recht geenDaar kunnen we uiteraard niet op Het wordt hoog tijd dat de Vlaamse gebruik durven maken. Daarom zal ikingaan. Maar het zou niet eerlijk zijn om universiteiten werk maken van een een jonge medewerker nooit dwingen."Stals hier en nu aan het kruis te nagelen, standpunt terzake. Verder het stilzwijgen Meer eerlijkheid en openheid helpenen de zaak verder op zijn beloop te laten. bewaren zou immers een schande zijn. ook belachelijke toestanden vermijden.Zijn geval is slechts een oppervlaktever- We willen niet persoonlijk worden, Vorige week schreven we in Veto over deschijnsel. Het echte probleem ligt dieper. maar het vermoeden wordt met de dag bouw van een nieuw zwembad op hetDat geldt ook voor de zaak Cousse- sterker dat de KU Leuven haar verant- Sportkot. "De kosten worden volledigment. woordelijkheid niet wenst op te nemen. door de KUL gedragen" wist prof VanDe vraag luidt: in hoeverre moet de Rektor Dillemans zou moeten besef- Gerven, voorzitter van het Sportkomiteebeslissing tot deelname aan militaire of fen dat wanneer hij Coussement zijn van de KUL, ons toen te vertellen.bijna-militaire projekten overgelaten gang laat gaan, hij evengoed kiest voor Achteraf vernamen we dat er vergevorwordenaan de eigen verantwoordelijk- het geld, en eventuele morele of maat- derde plannen bestaan om een deel vanheid van de betrokken professoren? schappelijke bezwaren terzijde schuift. de onderhoudskosten door het leger teTot op heden bestaat er geen gedrags- laten betalen. In ruil zouden de soldatenkode die zegt in welke omstandigheden De akademische overheden dienen er van de kazerne van Heverlee mogenja dan nee gebruik gemaakt mag worden ook rekening mee te houden dat ze door komen zwemmen. (Eerst dachten we dat~an mil~e.lielden voorwetenscha~- hIJ.!!.afzij2!&e houding een last op ~ ze. er misschit!,ll de eerste BelgischebJf onderzoelC aan ~ universiteit. schouders van individuen leggen, die duikboot zouden komen testen.) DeOfficieel wordt daar zelfs niet over eigenlijk te zwaar weegt. Om niet te KUL is, naar eigen zeggen van degepraat. Er bestaat enkel een taboe, met spreken van de gevaren die aan derge- kommandant van de kazerne, zelf gaanallerlei wantoestanden als gevolg. Pro- lijke manier van handelen verbonden vragen of de militairen geïnteresseerdfessor Stals houdt het militaire karakter zijn. Ook professor Stals deelt dat waren.van zijn projekt verborgen om gehannes standpunt: "Ik zou niets liever hebbente vermijden, en omdat hij de kaas niet dan dat de Vlir een standpunt inneemt in.r :ZOEKERTJES• Te huur: ruime zolderkamer in gemeenschapshuis.Onm. vrij. 2800 frlmaand. Inl: Ridderstr. 192,tel. 20.58.02.• Liefhebbert je van poëzie, ik hou ookwel van De Coninck. Laat me wetenwaar je bent en zeg me dan ook wie.• Te koop: stereo cass. deck YamahaK320, 8.500 fr. Zeer goede staat, zwTom Bridts, Geldenaakse Vest 130.• Verloren: beige imitatielederen sleutelhangermet 4 of 5 sleutels, terug tebezorgen aan M. Schuermans, GrootBegijnhof 23 A (Spaans kwartier).• De Janet nr 17 (het tijdschrift van hetRoze Aktiefront) is te koop bij BoekhandelPlato, Vesaliusstraat 1.• Gevonden: verkiezingskampagneleider.Nu tijdelijk werkloos maar met eenbudget van 3.000 fr zorgt hij voor eenagressieve, harde kampagne! vzw rdzlpsc (Yves), Dekenstraat 28.• Prijskamp! 23 gesigneerde Veto's tewinnen! !! Prijsvraag: raad mijn telefoonnummer.Bel als u meedoet hetjuiste antwoord op. Toet.• Te koop: gloednieuwe dubbele LPvan Sting. Ongespeeld, zw Wim L.,Blijde Inkomststraat 116.• Ik zoek te huren: een huis niet te vervan het stationicentrum. Ben evt. bereidkachels enlof sanitair over te nemen. M.• Gevonden: fakbar die nog open is Heirman, Ravenstraat 105.tlm 30 juni (ma-di-wo-do van 22.00 tot02.00 u). Zich wenden tot: de Shrink, • Voor al uw typwerk, elektronischeTiensestraat 115 A (binnen zonder schrijfmachine, Griekse en wiskundigekloppen) .karakters. Jaren ervaring, Mevr Sanders,011/43.20.82.• Winnie geeft slot kado, maar wil haarfiets terug. Gelieve hem terug te zettenaan dezelfde paal: kruispunt Vesalius-Parkstraat.• Gevonden: Nieuwe Stijl.PsychologischeGeert CoeneLade DesmetKring• Do 26/5 om 22.00 u Top HonderdParty in de Shrink, ink. gratis.• Een buitenkans: al je typwerk verzorgd,snel en voordelig. Holleberg,Schapenstraat 37, k070, of tel 031771.05.67 na 17 u.• Te koop: superrekenmachineHP 28C, wegens aankoop PC, nog 5maanden garantie, 6.000 fr, GroenveldlaanI, blok 11, 2de verdieping, kamer6, 3030 Heverlee.• Mijn vriendinneke en ik, wij zoude,oh zo graag eens een ballonvaart willen • Dit is het zoekertje waar Tom Siks almaken! Met welke vaarder kunnen we een heel jaar op zit te wachten. PS. Numee? Jo Martens, P. Albertlaan 59, 2680 mag hij een hele jaar naar de daderBornem, 03/889.41.57. . zoeken.I Icknowledge rec.tpt of your luur of IU9Ust. 4, 1986. contItnt"') Zpetittons g.thered duri"9 the wortshop of Theoretical Physics .....tcta lIf&Sheld in Vlncouvlr at the end of July. Althougl'l the penonal oet1n1ons of thepart1c1plnts trfght be respectabI •• tt is a.pletaly in contndtct1on .1thCM etft;c of Uit PI"'OqI'"Ulof NATO to view CM sdentifie .. t1nqs "'"'ehUlIY ftnance transforw1rt9 in I pol1t1«1 f01"\ll. t Cln Uws only l"'e91"'t!t the1n1t1ative ""'1eh hlS beeft tlken .neI wil I not .;ss to tak. UIt, t"taconsidllrat1on in UIl 'utu,...ZOEKERTJEZoekertjes zonder kommercieel oogmerk (gezocht, gevonden. verloren e. d. zijn gratis: andere semi-kommerciëlezoekertjes (Ie koop, te huur, tikwerk) worden betaald naargelang de ruimte die ze innemen (zie rooster).De redaktie behoudt zich het recht voor een zoekertje niet te plaatsen.Gebruik onderstaand rooster, 1 teken per vakje, 1 vakje tussen de woorden. Zenden aan of afgeven op 's Meiersstraat 5.10 SF20 SF30 SF40 SF50 SF60 SF

12 Veto, jaargang 14 nr. 30, dd. 24 mei 198830 AGENDASamenstelling:Jean Van der LindenLEUSTER VAN LU/VEN - Stoeten lokken prominenten, vooral als ook de BRT komt kijken. Zoek uw nonkelsenator, ook hij was zeker aanwezig op het vijfjaarlijkse Leuvense festijn. Verder werd er gewoon gezopen en gevreten,en kon jij niet studeren van het kabaal(Foto Hendrik De/agrange)Leuvens zoveelste kontroversieel monumentBallon van de Vriendschap lektHijwas ons nochtans beloofd voor zaterdag: de Ballon van de Tulkens maar al te typisch voor hetVriendschap (zie ook Veto 27), maar intussen is zijn sokkel op "groot boerendorp" dat Leuven is.. het het Herbert Hooverplein nog steeds leeg en staat er alleen Met de Ballon beeft Leuven deeen mand wat eenzaam te wezen. De reden is betrekkelijk eenvoudig,zoveelste standbeelden-kontroverse. Z0-als bekend is er onder andere binnen detenminste volgens de medewerkers van de maker Danny Tulkens diegemeenteraad verzet gerezen tegen devorige zaterdag in het atelier te vinden waren. De firma die het beton oprichting van wéér een standbeeld inheeft gegoten, heeft zich vergist in de verhouding water/cement, Leuven, vooral vanuit de Agalev-fraktie.waardoor het beton te zwak is om de konstruktie van maar liefst 11 Zo bleek er ondermeer geen bouwvergunningaangevraagd te zijn, "wat nietmeter hoog te ondersteunen. Men wilde daarom het risiko niet nemenhet monument op de geplande dag op te richten. Tussen vorige eens nodig was voor zo'n beeld", aldusTulkens. "Maar bet is goed dat devrijdagavond en zaterdagochtend waren er al drie verschillendemensen op tijd eens van hun oren"instanties" langs gekomen om de ballon op te halen. Geen van de driekunnen maken, zo weten ze tenminsteheeft hem mee mogen nemen, "en nu blijft hij ook hier", aldus diezelfde dat ze leven. Met zo'n opdrachtwerk kanmedewerkers.je nooit iedereen tevreden stellen, boogstensde helft, en dan nog ... Als je kunstwil leveren aan een stad, belandt je werkEcht "koortsachtig" - wals Het Nieuwsbladonlangs meldde - was DannyTulkens vorige week niet meer aan hetwerk. De ballon zelf leek al min of meeraf, en links en rechts lagen "de mannen"in het atelier, de ene al iets meerafgewerkt dan de andere. "Deze hier",terwijl hij nonchalant leunt op een bijnaafgewerkte boven helft van een man,"moet nog wat haar op zijn kop krijgen,om die plekken hier te verbergen."De idee om precies een ballon te gaanmaken, komt niet van Tulkens zelf: "Ha,neen, dat is iets uit een boekje over degeschiedenis van de mannen van dejaren. Nen ballon. allee. hoe komt geerbij?" Hoe hij zelf het tema vanvriendschap in beelden zou omzetten,wist Tulkens niet onmiddellijk te vertellen.Alleen zou het veel meer onaf enruwer zijn, want zo ziet hij zijn werk.Het lijkt moeilijk voor Tulkens nog watfris entoesiasme op Ie brengen voor zijnwerk. Het is voor hem een opdrachtwerk,routine lijkt het - de stad heefthem gevraagd het beeld te leveren"omdat ze alle andere beeldhouwers algehad had", Leuven is trouwens bezaaidmet standbeelden. Geen ervan vindtgenade in zijn ogen. Wat is dan werkelijkhet lelijkste? "Ik ken de beeldhouwerervan veel te goed, jullie mogen nietschrijven dat het de Kotmadam is." Öoklelijk zijn de Bakker, Vader Abraham (inhet Stadspark), Erasmus, Dirk Bouts,Fonske ("Dat is gewoon walgelijk. Echtwalgelijk."). Het enige standbeeld datnog genade vindt in zijn ogen is FiereMargriet. De hele kontroverse die ontstondvóór dat beeld er kwam, vindtin Middelheim, zoals de Jan de Licbtevan Roei d'Haese in Aalst."Zaterdag zou de ballon dan zondervergunning naar zijn sokkel op hetHerbert Hooverplein gevoerd worden:een paar dagen vóór de grote dag bleeknamelijk dat er een speciale vergunningnodig was voor het transport, en diemoest veertien dagen op voorband inBrussel aangevraagd worden. De plaatsingop precies dat Hooverplein heeftnog voor de grootste heibel gezorgd. Erwerd geopperd dat bet gevaarte bet zicbtop de Universiteitsbiblioteek zou belemmeren.Tulkens' lakonieke kommentaar:"OK, als ze de biblioteek willen afbrekenom mijn ballon beter te kunnen zien,is dat goed. Als ik van bier (de Vismarkt,nvdr) om mijn ballon beter te zien SintMaartensdal wil slopen, of als ze mijnkot willen afbreken om vanuit SintMaartensdal de Vaart beter te zien, is datook goed .:"Hoeveel de ballon precies gekost heeft,wist Tulkens niet. Wél was bet uiteindelijkveel meer geworden dan de500.()()() fr die bij zelf naar voren hadgeschoven als materiaalkosten. Gelukkigbleef de Leuvense VVV (Verenigingvoor Vreemdelingenverkeer, de dienstvoor toerisme dus) het projekt steunenen is Leuven Research and Development(onze eigen universiteit dus) bijgesprongen,met advies over boe sterk dekonstruktie moest zijn, span- en draagkracht,welke materialen nodig waren enveel meer van die dingen die een gewoonsterveling toch niet begrijpt. En die, zobleek zaterdag, ook bepaalde firma's nietschijnen te kunnen of willen uitvoeren.Voor de kenners nog dit: om toch nogwat lol aan zijn kunstwerk te belevengaat Tulkens - zo beweert hij tenminste- zijn ballon aan de binnenkant "tapisserenmet een paar blote wijven". Diezullen dus voorlopig alleen in het atelierte zien zijn, want de ballon is nog lang. niet ter bestemming. Tulkens, zo wisten.zijn medewerkers ons nog te melden, "iser het hart van in, die jongen heeft dalteveel zien groeien en weer neergebaaldworden. Je zou voor minder de moedlaten lakken."Hendrik DelagrangeKoen Van MuylemWoensdag 25 mei18.00 u LEZINGUrgentiegeneeskunde en kritischezorgen: Hetslechte-nieuws-gesprek, inUZGasthuisberg, niveau -1.Donderdag 26 mei09.30 u COLLOQUIUMBasisedukatie in Leuven, resultaten van drie jaar experimenteren.MetR. VanHove,L Luts,W Leirmanen E. Frans. Tot 12.00 u, in Gotische Zaal StadhuisLeuven,org. Project Basiseducatie Leuven,inl.22.10.68.Vrijdag 27 mei20.00 u DANSBalletMonikaPauwels met Windows,inde Stadsschouwburg,org. Balietakademievan Brabant.Zaterdag 28 mei00.00 u FEEST Derde Alumnidag: lezingen, rondleidingen,tentoonstellingen.10.00 u DEBATWaarheen met ons sekundair onderwijs, met Prof. De Vroede en Dr.VanDamme,in Pedagogisch InstituutVesaliusstr.2.20.00 u DANSBalletMonikaPauwels met Windows,in de Stadsschouwburg,org. Balietakademievan BrabantDonderdag 2 juni20.00 u TEATERPremière:Trilogievan hetWeerziendoor Studenten Teaterwetenschappen,in de Oedipoeszaal van het Arenberginstituut,Naamsestr. 96.Vrijdag 3 juni20.00 u TEATERTrilogievan het Weerzien door Studenten Theaterwetenschappen, in deOedipoeszaal van het Arenberginstituut,Naamsestr. 96.TENTOONSTELLINGENEgypte hertekend: Egypte in strips, tot 28 mei, van 10.00 tot 18.00, in ExpozaalL&WJong In de kunst: op 28-29 mei, 4-5 en 11-12 juni van 15.00 tot 18.00 u, in hetGroot Begijnhof.TERRASFILMSDinsdag 24 MEI THE PINK PANTHER (Blake Edwards)Donderdag 26 MEI ELECTRA GLIDE IN BWE-(1. Guercio)Zaterdag 28 MEI REDSHOES (Powell/Pressburger)Dinsdag 31 MEI PURPLE RAIN (Magnoli)Donderdag 2 JUNI ONE FROM THE HEART (Francis F. Coppola)Zaterdag 4 JUNI BLEUVEIWf (David Lynch)Dinsdag 7 JUNI SOLDIER BWE (Ralph Nelson)Donderdag 9 JUNI GOLDFINGER (G. HamiJton)Zaterdag 11 JUNI MOULIN ROUGE (John Huston)Dinsdag 14 JUNI SOYLENT GREEN (R. F1eischer)Donderdag 16 JUNI THE BWES BROTHERS (John Landis)Zaterdag 18 JUNI BLACK SUNDAY (J. Frankenheimer)Dinsdag 21 JUNI GRAND BLOND AVEC CHAUSSURE NOIRE (Robert)Donderdag 23 JUNI KIDBWE (1. Franley)Zaterdag 25 JUNlil DESERfO ROSSO (M. Antonioni)Dinsdag 28 JUNI THE MAN IN THE WHITE SmT (A. Mackendrich)Donderdag 30 JUNI YELLOW SUBMARINE .. (G. Dunning)Dit alles gratis op het terras van het Stuc natuurlijk, Van Evenstraat 2.STUC-EINDDAGOndanks beel wat volk was de Stuc-einddag van 19 mei niet bepaald uitbundigte noemen. Het Stuc beeft ook al betere tijden gekend: er werd wel geopendmet een suksesvol Klapstuk-dansfestival, maar maar het seizoen eindigde inmineur met een personeelskonflikt dat de werking wellicbt voor een bele tijdhypotekeert (zie Veto 25). Op de Einddag deden er gerucbten de ronde overeen mogelijke protestaktie van enkele misnoegde Stuc-bezoekers die wildenegen de voortschrijdende vervlakking van het Stuc (met als illustratiehet tema van de Einddag : Kuifje) en tegen de verstikkendesituatie waarin de programmatoren moeten werken (zijworden voortdurend door oud-gedienden op de vingers.gekeken). Van de aktie kwam echter niets in buis. Intussen beefthet Stuc echter nog steeds geen nieuwebeleidsverantwoordelijken gevonden. De tijd begint nocbtanste dringen wil men bet komende seizoen nog op een treffelijkemanier starten..