150 jaar Diergaarde Blijdorp - Vrienden van Blijdorp

n i e u w sJonge gorilla- foto’s: Peter van NordeGorilla’sNieuws en ontwikkelingen (2)Tekst: Trix VermeulenMet dank aan:Ben Westerveld (Blijdorp)In het eerste Vriendennieuws van vorig jaar stond een artikelover de gorilla’s in Blijdorp met de belofte dat dit verhaal nogeen vervolg zou krijgen. Gezien de vele ontwikkelingen in deafgelopen maanden, is dit een goed moment voor het beloofdevervolg.Om het geheugen op te frissen in het kortnog even hoe de situatie was begin 2006.Er waren twee gorillagroepen gevormdrond de gorillamannen Dango en Bokito.Dango vormde een groep met de vrouwenAstra en Quenta. Waarschijnlijk zou dezegroep uiteindelijk verhuizen naar de dierentuinin Shanghai. De groep van Bokito zoudan in Blijdorp blijven. De samenstelling vandeze groep was als volgt: Bokito (man),Annet (vrouw), Aya (kleindochter Annet),Tamani (vrouw), Luena (vrouw), Thomas(zoon van Tamani, nog een speels jong van5 jaar). Het was nog onzeker hoe Bokitozich zou ontwikkelen, of hij fysiek wel zouuitgroeien tot een leider. Intussen is hij flinkin de breedte gegroeid en hij krijgt de kenmerkenvan een echte zilverrug.De gorillagroepen van Blijdorp gingen eenhoopvol jaar tegemoet, wat helaas maargematigd positief is afgelopen. In de groepvan Dango werd er op 7 september eenjong geboren van Astra. Het jong maaktevanaf het begin een zwakke indruk.Ondanks de goede zorgen van moederAstra is het jong op 16 oktober overleden.Quenta was veel bij Astra en haar jong tezien. Ze genoot duidelijk van haar ‘tanterol’en het leek alsof ze zelf ook graag moederzou zijn.Als een jong sterft, begrijpt de gorillamoederniet direct wat er mis is. Ze blijft methet jong lopen. Een overleden jong kan nietmeteen van de moeder weggehaald worden,dit zou de moeder, maar ook degroep te veel stress geven. Na verloop vantijd begint de afstand tussen moeder enjong iets groter te worden. De moeder laathet jong steeds vaker en langer alleen. Metde afstand die groter wordt, wordt de bandtussen moeder en jong kleiner. Pas dankunnen moeder en jong fysiek gescheidenworden door de verzorgers. Het jongwordt bij de moeder weggehaald en ook alis de moeder in eerste instantie van slag,uiteindelijk berust ze in de nieuwe situatie.De andere gorilla’s in de groep zijn ook vanslag door deze gebeurtenis, maar de groepherstelt zich snel.In de groep van Bokito waren en zijn ernog meer ontwikkelingen. Luena kreeg eenjong op 18 september. De geboorte zelf isop het eiland gebeurd, maar niet directgezien door de verzorgers. Toen de verzorgersbij het jong kwamen, was hij al dood.Het dier is waarschijnlijk direct na degeboorte door de moeder verstoten en zijis onzorgvuldig met het jong omgesprongen.Uit de sectie bleek dat de lever wasgescheurd. Met Luena zelf leek het eerst(naar omstandigheden) goed te gaan ook alhad ze wel veel bloed verloren.Uiteindelijk bleek ze zoveel inwendigebloedingen te hebben, dat ze diezelfdeavond overleden is.Als een dier doodgaat, wordt er altijd sectieop het dier toegepast. Alle organenworden op kweek gezet en vooral dezaken die niet vertrouwd worden, wordennader onderzocht.Wat er met Luena en haar jong is gebeurd,was een groot drama voor Blijdorp. Alsverzorger is de grote vraag ‘wanneer grijpje in?’ Bij gorilla’s wordt er in de groep veelstress veroorzaakt als een dier uit de groepgenomen wordt, voor bijvoorbeeld medicatie.Het is daarom zaak de groep zoveelmogelijk bij elkaar te laten. Voor de verzorgersbetekent dit wel een andere maniervan observeren, omdat ze een dier maarzelden apart zien. Vroeger werden degorilla’s nog apart gevoerd. Zo kon eenverzorger niet alleen precies zien wat degorilla at, maar kon hij het dier ook goedobserveren. Nu gebeurt het voeren in de >16