Schizofrenie - Kwaliteitskoepel

Informatie over de multidisciplinaire richtlijnen en de patiëntenversiesBijlage 1Informatie over demultidisciplinaire richtlijnenen de patiëntenversiesMultidisciplinaire richtlijnenIn Nederland worden sinds 2001 landelijke richtlijnen voor de geestelijkegezondheidszorg gemaakt. Een richtlijn is een document met aanbevelingen,adviezen en handelingsinstructies ter ondersteuning van de besluitvormingvan behandelaars en patiënten, berustend op de resultaten van wetenschappelijkonderzoek met daarop gebaseerde discussie en aansluitende meningsvorming.Deze richtlijnen worden ontwikkeld door behandelaars die afgevaardigd zijndoor hun beroepsvereniging en door leden van patiënten- en familieorganisaties,zij vormen samen de richtlijnwerkgroep. Deze richtlijnwerkgroepinventariseert welke knelpunten, onduidelijkheden en controversies ervarenworden in de praktijk rondom een bepaalde stoornis, deze knelpunten kunnenzowel door de behandelaars als patiënten ervaren worden. De knelpuntenworden omgezet in zogenaamde uitgangsvragen, dat zijn vragen waaropde richtlijn een antwoord wil geven. Vervolgens wordt er gezocht naar wetenschappelijkonderzoek dat een antwoord op deze vragen kan geven. Alleenwetenschappelijk onderzoek is veelal niet voldoende om een bruikbareaanbeveling voor de praktijk te formuleren. De richtlijnwerkgroep probeertdaarom de vertaalslag te maken van wetenschap naar praktijk door ook tekijken naar het perspectief van de patiënt, de veiligheid, de beschikbaarheidvan voorzieningen, de zorgorganisatie etc. etc.Richtlijnen worden zoals gezegd ook voor patiënten ontwikkeld omdatsteeds meer mensen het uitgangspunt onderschrijven dat patiënten overdezelfde wetenschappelijke kennis dienen te beschikken als behandelaars.Met deze kennis zouden zij beter in staat zijn een eigen afweging te maken,te overleggen met hun behandelaar en de voor hen benodigde hulp te vragen.Hoewel patiënten en hun omgeving betrokken worden bij de ontwikkelingvan richtlijnen zijn de definitieve teksten van de richtlijnwerkgroepenmeestal ongeschikt voor verspreiding onder grote groepen patiënten. Zezijn te medisch-technisch opgesteld, te omvangrijk, gebruiken de taal vande behandelaars, gaan overwegend uit van onderzoeksgegevens en niet vande dagelijkse praktijk en geven nauwelijks informatie over ervaringen vanpatiënten en andere aspecten die van belang zijn bij het nemen van beslissingen.De aanbevelingen uit de richtlijn behoeven een vertaling, toevoeging vanaanvullende informatie en een dusdanige presentatie dat patiënten ze kun-47