<strong>16</strong> <strong>april</strong> <strong>2008</strong> 86 e <strong>jaargang</strong> nr. <strong>12</strong>Het gaat goed met de commerciële commissie en de intensieve contactendie worden onderhouden met de <strong>AFC</strong>-Vriendelijken en deandere ondersteuners t.w. adverteerders en bondssponsors. Zij leidenertoe dat ook op dit gebied de club leeft. Voor de toekomst is dezevorm van ondersteuning, naast de al eerder genoemde vrijwilligersmet professionele ondersteuning van levensbelang voor het voortbestaanvan <strong>AFC</strong>. Kijk om je heen in het <strong>Amsterdam</strong>se voetbal en je zietwat er gebeurt als een van deze elementen ontbreekt. Triest maar waaren volstrekt onomkeerbaar als het gebeurt ,ondanks subsidies enambtelijke ondersteuning ...........De plaats van elk elftal in de competitie, de maatschappij, de Zuidas,de topklasse en de financiële huishouding. Het lijken allemaal bedreigingenen toch zijn het vooral kansen.Kijk je naar het resultaat van het vernieuwde sportpark dan zie je eenvoorbeeld van het benutten van een kans en zo gaat het ook metonze jeugd en onze recreatie-elftallen.Daar zie je wat er wordt bedoeld als we zeggen: we leiden op voor deveteranen (komt overigens uit het jeugdplan van zo'n tien jaar geleden......).En wat betreft ons vlaggenschip kun je alleen maar vaststellendat we een zeer behoorlijk seizoen doormaken en ons nu al weerverheugen op het komende jaar, met of zonder topklasse.<strong>AFC</strong> blijft een zeer bijzondere hobby voor ons allemaal, soms wattijdrovend, maar dat heeft ook zo zijn charme.Maak er een mooie Koninginnedag van!!Ad Westerhofvice-voorzitterDe ‘oude veteraan’Van oude voetballers en dingen die voorbij gaan…….Op de sportpagina van Het Parool in het seizoen 76/77 staat eenaardige foto van Henk Bijlsma, die van (wijlen) hoofdredacteur mr.H.W Sandberg het eerste paar “Paroolschoenen” krijgt overhandigtvoor zijn zeven treffers na slechts vijf competitiewedstrijden. De“tengere”spits van <strong>AFC</strong> krijgt veel lof voor zijn doeltreffendheid,maar hij wordt door de krantenbaas ook fijntjes gewezen op de voorzettendie hij op maat krijgt van zijn rechtsbuiten: “Ik zou Kees Gehringmaar de veters van deze schoenen geven Henk, dat heeft hijverdiend!”.Inmiddels zijn Henk en Kees vele, vele jaren en ook vele, vele doelpuntenen voorzetten verder en hangen zij hun kicksen dan eindelijkin de wilgen. Op vrijdagavond 25 <strong>april</strong> vieren de gelouterde veteranenhun afscheid met een erewedstrijd met hun medespelers van toen ennu.Henk scoorde meer dan 100 keer voor <strong>AFC</strong> 1, meer dan honderd keervoor zaterdag 1 en meer dan 100 keer voor de Klassieke Veteranen.Kees Gehring scoorde weliswaar minder, maar leverde honderdenvoorzetten waaruit anderen konden scoren.De twee waren als voetballer “one of a kind”. Henk, de snelle, wendbare,moeilijk af te stoppen (linker) spits, die het liefst zijn kans greepbij de eerste paal en Kees, de sierlijke en getruukte blonde pijl op derechtervleugel, met de fluwelen traptechniek. Samen goed voor oneindigveel hoofdbrekens bij de laatste linie van de tegenstanders,want hoe stopte je die twee af?Het is interessant actiefoto’s uit die tijd te bekijken. De motoriek vanbeide mannen oogst professioneel als die van eredivisiespelers envoorts verraden lichaamshouding en mimiek hun werkelijke karakter;Henk, de slimme, brutale straatvechter (positief bedoeld) en Kees metde air van een zelfverzekerde aristocraat (ook positief bedoeld). Althansdat is mijn waarneming. In die tijd was ondergetekende noggeen <strong>AFC</strong>-er, maar mocht hij als jonge sportverslaggever voor HetVrije Volk en Trouw regelmatig hun wedstrijden verslaan.Wat ook opvalt als je de oude teamfoto’s bekijkt, is hoeveel van detoenmalige eerste elftalspelers later een belangrijke rol zijn gaanvervullen op organisatorisch en bestuurlijk vlak. Niet iedereen kanhier worden genoemd, maar denk aan Edwin Geluk, Henny Kottman,Cees Thomas, Jaap Draisma, ga zo maar door.Uit dat hout zijn Kees en Henk bij uitstek gesneden. Naast hun bijzondereverdiensten als spelers, hebben zij zich nog meer onmisbaargemaakt als stuwende krachten achter het clubbeleid. Op voetbaltechnischgebied uiteraard, maar ook met een helikopterview die nodig isom zo’n grote en complexe organisatie soepel te laten draaien. Ookvaak als Haarlemmerolie bij interne conflicten of andere vormen van“trouble shooting”. Dat zij hun ego wel eens laten spreken hoort erbij.Wie zoveel doet voor de club hoeft zijn mening bepaald niet onderstoelen of banken te steken. Wel wat dominante, maar gezellige gastenzijn het ook. Je kunt ze, na ieder <strong>AFC</strong>- evenement, druk verhalendmet een glas in de hand aan de bar uittekenen.Wij verzwijgen hier nu maar even dat beide heren ooit eerst eenandere club vaarwel moesten zeggen (Henk SDW en Kees Swift)voordat zij de status van oer- <strong>AFC</strong>-er konden bereiken. Maar oer-<strong>AFC</strong>-ers zijn ze natuurlijk wel. Denk je Kees en Henk, dan denk jetoch gauw aan <strong>AFC</strong> en niet zozeer aan de uistekende maatschappelijkestatus, die beiden hebben verworven. Je hoort bij <strong>AFC</strong> nooit iemandpraten over bolletjes wol of benzine tanken, en zelf praten zijop de club ook weinig over hun werk. Maar iedereen weet hoeveeluren deze druk bezette zakenmannen in hun club stoppen. “It goeswithout saying”.En dan voetbalden ze ook nog altijd. Maar goed, daar komt nu duseen einde aan. De zestigers vinden het welletjes.Of dat verstandig is blijft vooralsnog de vraag. Het harde afkickengaat na de zomer beginnen en wie zal zeggen hoe zij daarmee omgaan?Mocht het gemis ondragelijk blijken dan zijn beiden van hartewelkom bij Veteranen 2, waar nooit iemand aan stoppen denkt, ookniet onze linkerspits en drijvende kracht Marcel Koster, want die ispas 72 geworden.Mijn welgemeend advies aan Kees en Henk is: stop in ieder gevalnooit met “iets” voor <strong>AFC</strong> te doen, want dan volgt een “cold turkey”die jullie als ware clubverslaafden echt niet overleven.Jan van GalenVoorzitter Commissie Pers en PubliciteitHet bestuur geeft met leedwezen kennis van het overlijden op 3 <strong>april</strong><strong>2008</strong> op de leeftijd van 88 jaar van de heerLou van Kranendonklid van onze vereniging (74 jaar), oudste <strong>AFC</strong>-Ridder, lid van deZilveren Ploeg en schoonvader van onze voorzitter Machiel van derWoude.Namens de <strong>AFC</strong> betuigen wij onze oprechte deelneming aan de naastefamilie.Ad Westerhof - vice-voorzitterKees Gehring - secretaris3
Change language