Week van de toegankelijkheid - Ango

Bieb MiepEen lijstje als houvastIn mijn Openbare Bibliotheek staat hetboek ‘Het lijstje van mama’ tussen destudieboeken onder de kop rouwverwerking.Met een sticker met ‘waar’!.Het is een beetje vreemde toevoeging;je kan de dood op vele manieren benaderen:vanuit religieuze, filosofische ofpsychologische invalshoeken. Maar ofdat ‘waar’ nu een goede aanbevelingis??De dood en rouwverwerking zijn eigenlijkgebieden waar we het niet graagover hebben, niet graag over nadenken.En dan zou je juist een boek dat ‘waar’is gaan lezen? Zeker als je later ziet dater een ghost-writer aan te pas moestkomen.Lezen is voor de meeste mensen eenmanier om informatie op te doen, of teontspannen door je mee te laten nemenin een andere wereld.Dit boek stelde op beide fronten teleur.Er waren nauwelijks momenten dat je‘in het verhaal’ zat, en je identificeerdemet de hoofdpersoon. De manier waarophet boek is geschreven, is daar misschiendebet aan. Het is in hoofdstukkenverdeeld, afhankelijk van een aantalpunten op het lijstje van de moeder inhet boek. Maar binnen dat hoofdstukwordt een verhaal verteld, soms metflash-backs, dat niet chronologischloopt. De hoofdpersoon, Singe, volgenwe bij zijn pogingen om het dagelijksleven op te pakken na het overlijden vanzijn vrouw aan borstkanker. En dat hijbij het zien/doen van bepaalde dingenaan zijn vrouw denkt, dat lijkt logisch.En dat kan je bij de meest kleine zakenoverkomen, maar achteraf hadden dezeherinneringen beter geordend moetenworden.De indruk die we van de man krijgenis dat hij niet erg praktisch is, het levenneemt zoals het komt en wel ziet hoegaat. Hij leunt zwaar op zijn omgevingals het gaat om de dagelijkse zaken voorzijn twee zonen. Hij is van beroep extremesports instructeur, (raften e.d.). Dieavontuurlijke inslag is zijn levensmotto.In het jaar na het overlijden lezen wedan ook met name veel over de vakantiesen uitjes die hij met zijn kinderenonderneemt.Zijn vrouw Kate heeft een lijstje gemaaktmet dingen die hij met de jongensmoet ondernemen, zij heeft hetleven voor hen uitgestippeld. Doe dit,laat dat.De eerste indruk was dat zij op het laatstdit lijstje aan Singe heeft gegeven. Laterblijkt dat ze veel van de punten alsamen besproken hadden voordat zijze opgeschreven had. De kinderen zijnnog klein, en sommige punten zijn bedoeldom hen later een beeld te gevenvan hoe hun moeder was. Andere lijkenop boodschappeninstructies.In het boek lijkt Singe heel afhankelijkvan Kate. Het is begrijpelijk dat hij haarwensen wil vervullen, maar het lijstje iswel erg dwangmatig in gebruik.Het kan zijn dat hij in zijn eigen verdriethet lijstje als een houvast ziet, maar er isgeen ruimte voor zijn eigen initiatieven,zijn eigen manier van doen.Het gaat op den duur heel erg vervelen,hoe vaak de naam Kate in de tekst voorkomt.Het idee van een lijstje maken van eenmoeder naar haar kinderen toe, is eengoed idee, maar met dit boek is dat nietleerzaam uitgewerkt.Het lijstje van mama / St. John Greene,geschreven door Rachel Murphy; vert.uit het Engels. – Vianen : The house ofbooks, 2013 . – 318 p. – foto’s.ISBN 978 90 443 3829 4Vert. van Mum’s list . – London;Joseph, 2012.€ 17,95Ango AanZet |19