1 DE VERHEERLIJKING VAN CHRISTUS OP DE ... - De Evangelist

43onze twaalf geslachten gedurig nacht en dag God dienende, verhopen te komen,"Hand. 26 : 7. Als wij er niet naar verlangen, geloven wij het niet en als wij er niet omarbeiden begeren wij het niet.Laat ons troost zoeken in de hoop op deze gezegende en zalige staat.1. Troost tegen alle ellenden en verdrukkingen van dit tegenwoordige leven. Deze zijnons nodig; wij zouden te rustig in de wereld slapen, indien wij bij tijden geen doornenin ons bed vonden. Wij zouden dan zo tevreden zijn met het onthaal op de weg, datwij zouden vergeten nog niet thuis te zijn. Maar God doet ons ontwaken uit onzedromen, alsof Hij zegt: „Maakt u dan op en gaat henen, want dit land zal de rust nietzijn," Micha 2 : 10. Anders wentelen wij ons in zinnelijke genoegens en onze hartenzeggen: Het is goed hier te zijn.2. Wanneer er een blijde en gezegende staat buiten de tijdelijke ervaringen is, dan is ertroost te vinden wanneer wij schipbreuk lijden van onze voorspoed, en wij dan eenkust en strand kunnen ontdekken, een landingsplaats waar wij veilig mogen zijn en totrust mogen komen. „Gij die verdrukt wordt, zult verkwikking hebben met ons, in deopenbaring des Heeren Jezus van de hemel met de engelen Zijner kracht," 2 Thess.1:7. Hier zijn onze dagen smartelijk en onze arbeid is zwaar, maar daar is onze rust.3. Wij mogen getroost zijn bij de gedachte dat onze zaligheid en vrede onuitsprekelijkzal uitgaan boven onze droefheid en zorgen, zodat in alle moeiten van dit tijdelijkleven wij daar overheen mogen zien op de blijdschap en troost van het toekomendeleven. Deze vreugde wordt ons voorgesteld in de beloften van het Evangelie, waar wijgewezen worden op Christus, Die „voor de vreugde die Hem voorgesteld was, hetkruis heeft verdragen, en schande veracht," Hebr. 12 : 2. En wij worden er in Hebr. 6 :18 op gewezen dat „wij een sterke vertroosting zouden hebben. Wij namelijk die detoevlucht genomen hebben, om de voorgestelde hoop vast te houden." Wij moetendaarbij leven door geloof, maar nog niet door aanschouwen.Een van de kwalen van het mensdom is, dat wij naar voorspoed staan, zonder te lettenop de weg die daartoe leidt. Toen Petrus zag en gevoelde dat de staat op de berg eenstaat van zaligheid en heerlijkheid was, bedacht hij niet wat hij eerst moest doen eneerst moest lijden vóór hij met Christus en de verheerlijkte heiligen kon verkeren.Onze Zaligmaker had hem kortgeleden verteld dat hij zichzelf verloochenen moest,Zijn kruis moest opnemen en Hem volgen. Maar Petrus dacht daar niet aan toen hijzeide: „Het is ons goed hier te zijn." Hij wilde verheerlijkt zijn vóór hij vernederd wasen eer hij alle verdrukkingen die hem voorzegd waren, geleden had. Hij wilde zijnloon hebben eer hij zijn werk gedaan had. Iedereen zou graag de heerlijkheid enzaligheid bij Christus genieten, maar wij zijn niet gesteld op Zijn juk, en zijn afkerigvan Zijn kruis, en wij willen ons daaraan niet onderwerpen. Als wij de zaligheid metChristus en de verheerlijkte heiligen willen genieten, moeten wij eerst met henvernederd worden en met hen lijden. Maar wij zouden liever triomferen vóór wij slaggeleverd hebben, en de kroon ontvangen vóór wij onze loop geëindigd hebben, en invreugde maaien vóór wij in tranen gezaaid hebben, en rusten vóór dat wij hetnoodzakelijke werk dat God van onze handen eist, verricht hebben.De redenen daarvan zijn deze:1. Omdat wij van nature ons eigen gemak en rust liefhebben. Issaschar „zag dat derust goed was," Gen. 49 : 15. Wij zijn niet genegen om een kruis te dragen, maar wijverlangen naar gelukzaligheid en heerlijkheid te genieten vóór en zonderverdrukkingen. Maar dit is een ongerijmd en ontijdig verlangen, voortspruitende uitzelfliefde. God heeft een andere orde besteld, dat het kruis zal vooraf gaan aan de