download PDF - dwars - Universiteit Antwerpen

overnemen.” Dit bevestigt het beeld van Hollanders: luidruchtig
en veel praats. Zorgt dit voor problemen tijdens het lesgeven?
“Assertief betekent niet agressief.” De lessen verlopen op een
gewone manier zonder chaos. Decaan Van Meir is positief over
de assertiviteit: “Ook buiten de colleges nemen Nederlandse
studenten meer deel aan activiteiten van de universiteit dan de
Belgische. Dat zien we bijvoorbeeld in de faculteitsraad.”
Er is in de klas van Johan Heeren geen duidelijk groepsgevoel.
Nederlandse en Belgische studenten trekken weinig met elkaar
op. “Dat merkte ik vooral aan het begin van dit jaar. We zijn bijna
allemaal afgelopen oktober begonnen aan deze opleiding, dus
het is nog wat nieuw en iedereen moet misschien nog wennen,”
verduidelijkt Heeren, “maar het valt me toch op dat ik weinig
contact heb met Belgische medestudenten. Ik vind ze veel
minder open dan Nederlandse en maak daarom bijvoorbeeld
minder makkelijk een praatje. Aan de andere kant: misschien
vinden mijn Belgische medestudenten mij wel veel te druk en
misschien praat ik teveel,” lacht Heeren.
Meer Hollanders?
Van Meir ziet geen duidelijke stijging van het aantal studenten
uit Nederland in zijn faculteit. “Er zijn er nu 58. Vorig jaar waren
er 48; het jaar daarvoor 56.” Over heel de UA is er wel een
Misschien vinden mijn Belgische medestudenten
mij wel heel druk of misschien
praat ik teveel.
toename te zien. Andere faculteiten blijken ook Nederlanders
aan te trekken. Zo is het bij de noorderburen bijvoorbeeld niet
mogelijk om twee talen in één opleiding te studeren. Wie toch
twee talen wil leren op universitair niveau zal twee volledige
opleidingen naast elkaar moeten doen. In België kunnen studenten
wél twee talen combineren in één opleiding.
En dan zijn er natuurlijk nog de financiën. Het collegegeld in
Nederland ligt bijna driemaal hoger dan hier. 1500 euro per jaar
voor een hogeschool- of universiteitsopleiding is een slordige
veertig kilometer ten noorden van Antwerpen geen ongewoon
bedrag. Daar staat tegenover dat iedere Nederlandse student
een studiebeurs ontvangt. De basisbeurs voor degenen die
thuis wonen bedraagt 92 euro per maand. Kotstudenten hebben
een beurs van 256 euro per maand. Bovendien is het vrij
gemakkelijk een lening voor de studies te krijgen.
Misschien is er dan toch niet zoveel verschil tussen België en
Nederland op dit gebied. Decaan Van Meir ziet het dan ook
meer als één regio. “Veel Nederlandse studenten in België komen
uit het zuiden van Nederland. Voor hen is Antwerpen vaak
de dichtstbijzijnde universiteit.” De Brabantse steden Tilburg
en Eindhoven hebben een universiteit, maar wie bijvoorbeeld
geneeskunde of talen wil leren kan daar niet terecht.
Lunchcultuur
Decaan Frans Van Meir (l.) en Johan Heeren
In Antwerpen heerst volgens Van den Heuvel een andere manier
van werken. Tijdens de colleges zijn Nederlanders misschien
assertiever, Belgen maken meer aantekeningen en doen dat op
een gestructureerde manier. “Ik neem alleen een pen mee naar
de les, maar medestudenten gebruiken verschillende kleurtjes
en een lineaal. Dat ben ik niet gewend. Vaak zie ik ze ijverig
schrijven, terwijl ik dan denk: ‘dat staat ook op de sheets op
internet.’ Mijn aantekeningen zijn chaotischer,” lacht Van den
Heuvel. “Er wordt hier ook rustiger en uitgebreider gegeten tussen
de middag: een echte lunchcultuur.” Daar waar studenten
in bijvoorbeeld Rotterdam of Tilburg snel een boterham tussendoor
eten, gaan studenten hier op hun gemak ergens zitten
voor de lunch. Van den Heuvel vindt het een goede gewoonte
en doet graag mee.
“De opleiding vind ik leuk en ik woon hier goed, maar ik denk
dat ik na de ManaMa toch in Nederland ga werken, hoewel de
werksfeer hier volgens mij meer ontspannen is. In Nederland
is er veel concurrentie en netwerken is erg belangrijk.” Johan
Heeren heeft nog niet besloten waar hij gaat werken: “Ik kijk
waar ik een goede baan kan vinden. Of dat nu in België, in Nederland
of in een ander land is, dat maakt mij weinig uit. Ik ben
niet zo aan één plaats gebonden.”
21