download PDF - dwars - Universiteit Antwerpen

snor
met Pieter De Crem
van de maand
Je F le y s s e n s
Elke maand looft dwars een snor uit
aan een al te weinig gewaardeerde
held of heldin die zich op intense wijze
ingezet heeft voor het welzijn van moeders,
kinderen, bejaarden en de rest.
Omdat dwars houdt van mensen die
van mensen houden en geen moeite
doen om dat te verstoppen. Gedurende
de bloody koude wintermaanden (waar
zitten die mannen met hun broeikassen
als je ze nodig hebt) heeft dwars veel
goede zaken gezien, schone initiatieven
van mensen die we allemaal wel
met een snor zouden willen bedanken.
Erenominaties voor deze winter gaan dus naar een
rits mensen in verschillende velden: ons aller Patricia
Ceysens wordt bedankt voor haar hulp aan de sjeiks
(met hun grappige hoeden, tof!) uit Saoedi-Arabië, die
hun land weer wat veiliger kunnen houden met goede,
eerlijke Vlaemsche wapens. Een volgend prachtidee
kwam van de rakkers van het VB: dwars kan
niet wachten om dagelijks naar de op stapel staande
boevendatabase te surfen en daarna met een goed
Vlaemsch wapen de straat op te trekken. Waarom aan
de politie overlaten wat je zelf ook kan? Ander te belonen
sociaal gedrag zien we bij Yves Leterme, die goed
bezig is de aloude stiel van viswijf wat op te waarderen
in het politieke gebeuren. En dan is er natuurlijk nog
president Mwai Kibaki van Kenia. Niet opgeven Mwai,
het komt dik in orde! De dwars-lijst is nog lang niet ten
einde, maar na de borrelnootjes is het toch tijd voor
het grote werk. Misschien moeten we nog net even stil
staan bij Ludo Helsen, die de vieze porno van Louis
Paul Boon (zeker een Waal, mark my words) uit Antwerpen
wist te weren. Gelukkig is er nog iemand die
ons tegen zogenaamde kunst wil beschermen.
Er kan echter maar één winnaar zijn, één Rambo wiens
inzet extra beloond mag worden, één snor. Iedereen
denkt maar aan één man, hoewel met hem natuurlijk
ook een hele partij en ettelijke honderdduizenden kiezers
in de bloemetjes worden gezet. dwars looft de
wintersnor (lekker warm) graag uit aan warlord Pieter
De Crem, Aalters burgemeester en een Minister van
Defensie die de wereld gaat laten zien dat België een
niet te stoppen oorlogsmachine kan zijn. Pieter trekt
ten strijde om een troep onbeschaafde Afghanen - met
eigen gebruiken en zo - te laten zien wat democratie
is. Hun vrouwen zal hij van achter het fornuis en van
onder hun boerka halen, hun kinderen zal hij de modernste
opvoeding bezorgen, hun mannen zal hij weer
leren mannen te zijn. En dan zal heel Afghanistan in
vrede kunnen leven, gesteund door onze vredevolle
waarden en die van onze Amerikaanse vrienden.
Pieter zal er vanop het Ministerie van Defensie op
toezien dat het leger dat André Flahaut in slaap heeft
gewiegd, terug de grandeur van vroeger tijden zal
krijgen. Onze jongens krijgen in dat verre land ergens
onder Rusland een échte missie, met échte geweren
en misschien zelfs met écht gevaar, hoewel ’s lands
moedertjes er zeker niet wakker van moeten liggen:
hun zoons worden immers helden, met verhalen te
over voor op familiefeestjes.
dwars geeft Pieter De Crem een snor omdat hij de
burgers van ons land weer wat nationale trots zal bezorgen
en omdat hij de door paars wat op een afstand
gehouden Verenigde Staten weer stevig aan de Belgische
boezem drukt. Ons land heeft de kans om een
deel te worden van de prachtige wordingsgeschiedenis
van de Pax Americana, het project dat onze planeet
veilig het millenium door zal helpen. Pieter grijpt
die kans met beide handen, waarvoor elke goede burger
hem dankbaar zou moeten zijn.