mart smeets, man van manieren - Wielersportboeken

Ik had het compliment met hoofdknikken aanvaard en van binnengebloosd.Hij had me aangekeken en streng gezegd: “Ik meen dat.”Als Bob Spaak dat tegen je zegt, betekent dat iets. Wie met hemheeft gewerkt, weet dat.’Bron: Mart Smeets, Sportzomerdagboek (Nieuw Amsterdam, 2008)Manieren, wat hoort wel en wat hoort niet. Smeets: ‘Ik betrap mezelferop – en dat vind ik heel erg – dat er jongens bij ons rondlopen die ikniet ken! Stel ik me voor: “Ik ben Mart Smeets.”Zeggen zij: “Dat weet ik.”Dan spreek ik – mijn vrouw zegt dat ik op zo’n moment vreselijkben – zo iemand met u aan. Zo ben ik opgevoed. “Maar ik weet niet wieú bent,” zeg ik dan, “u hebt toch een naam? Nou... zeg die dan.”Krijg ik te horen: “Nou, u bent wel vormelijk.”“Nee,” zeg ik dan, “ik ben niet vormelijk, zo ga je met elkaar om. Ukomt hier nieuw op een redactie, u gaat hier blijkbaar werken, stel uzelfvoor.”Ander voorbeeld. Liepen we naar de lift om te lunchen, stonden ertwee dames te wachten en vier mannen die – boem! – voor die vrouwende lift ingaan. Greep ik die mannen bij de kraag, hupsee, er zijn damesbij.Zeggen ze: “Doe niet zo ouderwets!”Zeg ik: “Dat is dus niet ouderwets.”Stonden ze me aan te kijken, zo van die is geschift. Maar ik ben hetblijven volhouden. En het is wel mooi, als ik er bij ben zie je ze allemaalopletten, dan gaan de meisjes wel voor… Ik deed het ook gewoonen plein public, hè?’Zo vindt Mart Smeets ook dat de redacteuren van Studio Sport zichdienen te gedragen. ‘We hebben op het ogenblik een jongen die een vrijpregnante rol in de zondagmiddaguitzending vervult. Joep Schreuder.Het is in ieder geval iemand met een eigen stijl. Maar waarom zelf zoveelin beeld komen? En ik vind het niet prettig dat hij tegen de oudeHan Urbanus “je” zegt. Dat kán niet. Dat hij hem daarbij op de schoudersslaat kan helemáál niet. Hij kreeg de hele honkbalwereld over zichheen, en terecht. Ik spreek hem daar steeds op aan: “Waarom zeg je alsje de voorzitter van psv tegenkomt ‘je’ tegen die meneer?”135