Gay&Night-ZiZo April 2016

217
Reviews / Film
Where to
invade next
Regisseur:
Michael Moore
Cast:
Michael Moore,
Nuno Capaz, Vigdís
Finnbogadóttir
Verwacht:
24 maart in de
bioscopen
Documentairemaker Michael Moore wordt
een dagje ouder. Hij kan zich absoluut nog
wel boos maken – volg op Twitter maar eens
zijn tirades over het vergiftigde water in
zijn hometown Flint. Maar met het klimmen der jaren
heeft zijn agressieve manier van lmmaken iets meer
plaats gemaakt voor verwondering. Hoe is het toch
mogelijk dat Amerika, het machtigste land ter wereld,
niet open staat voor suggesties van anderen? Waarom
zijn in sommige Europese landen het schoolsysteem
effectiever, de werknemers gelukkiger en de vrouwen
gelijker dan in de USA?
Het levert een vrolijke lofzang op Europa op, waarin
Moore, gewapend met een Amerikaanse vlag, diverse
landen bezoekt om die vragen te beantwoorden. In
Italië praat hij met de top van de Ducati-fabriek, die
uitlegt dat gelukkige werknemers veel productiever
zijn dan afgebeuld personeel. In Slovenië mag de
president uitleggen waarom onderwijs daar gratis is, in
Noorwegen treft hij nabestaanden van de moordpartij
op het eiland Utøya die het vredelievende Noorse
rechtssysteem verdedigen en in IJsland praat hij met
vrouwelijke CEO’s die uitleggen waarom vrouwen aan
de top vaak tot betere samenwerking leidt.
Er valt van alles aan te merken op de stijl van Moore,
die in een bijzin toelicht dat alle genoemde landen
natuurlijk ook genoeg problemen hebben. Maar het
pleidooi voor openheid en durven te leren van anderen,
kan alleen maar worden toegejuicht. En de maker
is showman genoeg om zijn boodschap in twee zeer
onderhoudende uren te gieten (al is het jammer dat
Nederland niet aan bod komt).
Land Of
Mine
Regisseur:
Martin Zandvliet
Met:
Roland Moller, Mikkel
Boe Folsgaard, Emil
en Oskar Belton
Verwacht:
31 maart in de
bioscopen.
De nieuwe generatie Europese lmmakers
bewijst de afgelopen jaren dat er nog genoeg
verhalen over de Tweede Wereldoorlog
niet zijn verteld. Het recent met een Oscar
bekroonde Son of Saul bood een deprimerend kijkje in
de dagelijkse routine van concentratiekamp Auschwitz;
het eveneens met prijzen overladen Land of Mine
belicht de grootste oorlogsmisdaad die Denemarken op
zijn naam heeft geschreven, vlak na de capitulatie.
Duitse krijgsgevangenen werden gedwongen de twee
miljoen landmijnen die de nazi’s op het strand hadden
verborgen op te graven en onschadelijk te maken.
Elke beweging betekende gevaar en kon leiden tot een
afgescheurde arm of erger. Het ging vaak om jongens
van 15, 16 jaar oud – in de nadagen van het Derde Rijk
stuurde Hitler iedereen die kon lopen naar het slagveld.
Het verpletterende, opvallend sterk geacteerde Land
of Mine volgt een groepje van die knapen, die onder
toezicht van een Deense lieutenant aan de slag moeten.
Deze Rasmussen wil zijn vijanden haten, maar krijgt
langzaam toch meer begrip voor de bange, ondervoede
jongens die niets liever willen dan terugkeren naar
hun ouders en helpen hun totaal verwoeste eigen
land op te bouwen. De lm doet in dat opzicht denken
aan klassieker Das Boot, die ook op een indringende
manier duidelijk maakte dat de meeste Duitse
soldaten eigenlijk maar weinig verschilden van hun
tegenstanders. Ze vochten alleen maar omdat hen
anders de doodstraf voor hoogverraad wachtte en ze
hoopten vooral dat de hel waarin ze zich bevonden een
einde zou kennen.
217
TEKST ROBBERT BLOKLAND 031