090506 Definitief boekje vierseizoenenterrein IVN-klein

05 mei 2008
Een zeer warme dag. Ik arriveer pas tegen het einde van de middag.
De fietstocht van Gouda naar Groot-Ammers was heerlijk. Op veel plekken
langs het fietspad groeit het fluitekruid, het koolzaad en de boterbloemen
weelderig. Wat een heerlijk lentegevoel geeft dat! De kikkers kwaken in
grote getalen in het moeras. Het wordt steeds lastiger om het terrein te
inventariseren. De vegetatie reikt al tot halverwege mijn bovenbenen.
In de lucht krioelt het van de kleine, vliegende insecten. De broedende
knobbelzwaan houdt mij scherp in de gaten, haar kop volgt al mijn bewegingen.
Met een grote boog loop ik om het nest heen. Veel tijd heb ik niet
om te inventariseren, maar mijn dag is al goed wanneer ik enkele zeer
verspreid staande echte koekoeksbloemen ontdek. Ze zijn lang niet zo hoog
als de andere kruiden en grassen en ik moet dan ook echt zoeken om ze te
vinden.
De vrouwtjes wilde eend laat zich vandaag beter zien. Ze is omringd door
-minimaal- negen jonge eendjes die zenuwachtig van de ene kant naar de
andere kant van de smalle sloot spartelen.
In de kruidenvegetatie is niet opvallend veel verandert vergeleken met
vorige week. Een rode gloed van de veldzuring en een gele gloed van de
boterbloemen kenmerken ieder een deel van het terrein. Het levert een
prachtig beeld op, maar de aanwezigheid van de scherpe boterbloem duidt
op een voedselrijke bodem. Vooral in de strook langs de smalle binnensloot
is de boterbloem talrijk. Waarschijnlijk komt er door de sloten veel voedselrijk
water het terrein in, wat het verschralen van het terrein zeer vertraagd
of misschien zelfs onmogelijk maakt.
Wat mij opvalt is dat er op sommige plekken een explosie van kleine slakjes
lijkt te zijn geweest. Op bijna elke stengel van de grassen zit wel een klein
slakje. Het blijkt de grote barnsteenslak te zijn, deze soort komt veel voor
op vochtige kruidenruigtes nabij water.
LENTE
19