Comment4: Zomereditie

EDITORIAL
EDITORIAL.
Lieve lezer
Eindelijk maar toch weer eens een Comment
op de deurmat. We hebben hier maar liefst
een jaar op moeten wachten en wat is het fijn
om dan weer een gedrukte versie in handen
te hebben. Met deze zomereditie komt ook
mijn tijd als RedakCielid én voorzitter na
twee jaar aan zijn einde. In deze editorial pak
ik dan ook nog even mijn laatste moment of
fame (leest iemand dit überhaupt? Laat het
me weten via #ikleesnogeditorials).
Ah, ik dwaalde even af. We waren gebleven
bij de zomereditie. Dat betekent dat ‘ie mee
kan in je koffer op vakantie. En dat als er
per ongeluk zonnebrand overheen valt of
hij doorweekt is met een zomers drankje, je
altijd nog de digitale versie hebt. Mochten
dit je grootste zorgen zijn tijdens de zonnige
dagen, dan heb je het zo slecht nog niet.
Wat kun je verwachten? Dat is bij de
zomereditie altijd één grote verrassing.
Allereerst willen we je een klein lesje
personal branding geven. Voor zowel op
Instagram als LinkedIn. Je hebt nu immers
toch alle tijd om jezelf van je beste kant te
laten zien. Daartegenover zetten we een
interview met Bas van Berkestijn van SIRE. In
hun campagne ‘Voor wie doe jij het eigenlijk’
wordt stilgestaan bij het willen uitstralen van
succes en geluk. Want voor wie zet jij nou
eigenlijk die vakantiekiekjes op het web?
Van vakantiekiekjes op het web naar
vakantiekiekjes door de brievenbus. We
gaan in gesprek met Wilbert van de Kamp
over zijn bedrijf genaamd Omapost dat
verandering wil brengen in eenzaamheid
onder ouderen. Met Omapost kun je online
foto’s als een offline kaartje naar je opa of
oma sturen. Verder zei Marte voor deze
editie een week lang op alles volmondig
‘JA’, leren we je hoe je de beste stagiaire
wordt en laten we je kennismaken met de
Battle of Concepts: mocht je net zo’n goed
idee hebben als Omapost.
Zelf vertrek ik in juli naar Zuid-Afrika om
hier een semester te studeren. Ik ben zeker
niet de enige die Groningen komend jaar
gaat verlaten en ons leventje hier inruilt
voor een geweldige bestemming, want
menig Commotianen gaan on tour. Wie dit
allemaal zijn en waar zij naar toe gaan, dat
lees je verderop!
Het was me een genoegen. Bedankt. Doei.
Namens de RedakCie ‘16/’17, veel
leesplezier!
Esmée Oudman
Voorzitster RedakCie

INHOUD.
OMAPOST
BATTLE OF THE
CONCEPTS
SOCIAAL EXPERIMENT
OVERAL “JA”
THUIS BIJ
TAMARA NOTTEN
FOTOPAGINA
PROFILEER JE
ONLINE
VOOR WIE DOE JIJ HET?
HOW TO BE THE BEST
EXTERN
BUITENLANDSE REIS
BOEKAREST
SCHRIJFWEDSTRIJD
COMMOTIANEN
IN HET BUITENLAND
BESTUURSCOLUMN:
SANNE HEITKAMP
AGENDA // COLOFON
4
7
10
13
16
20
24
26
28
30
32
36
38

Marte de Vries
Krijg jij ook altijd een schuldgevoel als je weer tijden niks van
je hebt laten horen aan je opa of oma? Het is hoognodig dat je
je gezicht weer een keer laat zien en vertelt over je bruisende
studentenleventje, maar toch komt het er niet van. Wilbert van de
Kamp kampte (ha-ha) ook ooit met dit probleem en besloot dat zijn
oma zich niet langer meer eenzaam mocht voelen. Hij kwam met
het idee waarmee niet alleen het hart van zijn oma werd verwarmd,
maar ook die van honderden andere eenzame ouderen: Omapost.
Het sturen van een eenvoudig kaartje met je zelfgemaakte foto
is de eerste stap die misschien wel resulteert in een wekelijks
bezoekje en een betere band met je grootouders.
Associeer je dit idee meteen
met de woorden ‘awh’, ‘lief’ en
‘grandmommy goals’? In eerste
instantie was de insteek van
Omapost inderdaad het doen van
lieve dingen, maar al snel werd
duidelijk dat de urgentie van de
boodschap moest veranderen in de
communicatie van het bedrijf. De
boodschap ging van lief naar waar
Omapost echt om draait: eenzame
ouderen. “We kregen het besef dat
ouderen eenzaam zijn en zagen in
hoe makkelijk het is om hierin verschil
te maken. In de communicatie van
een bedrijf wordt vaak vergeten de
urgentie weer te geven. Dus waarom
iets nu moet gebeuren en er niet
mee gewacht moet worden. Eerst
dachten we dat deze negativiteit
niet hielp bij het verkondigen van
onze boodschap, maar het inzien
hiervan leverde juist een geslaagde
crowdfunding op”, aldus Wilbert.
Gevoel, dat is waar het om draait
bij Omapost. Als aan Wilbert wordt
gevraagd om het businessmodel
van zijn bedrijf te omschrijven dan
is hij snel uitgepraat. “We hebben
een mooi schilderij gemaakt waar
wel verfraaiingen
in aangebracht
kunnen worden,
maar de basis is er.
We willen deze basis
niet veranderen en
juist kijken naar een
mooie lijst voor het
schilderij en een

plek om het op te hangen. Dat vind ik
veel belangrijker. We willen gewoon
iets hebben wat werkt en niet te
moeilijk denken.” Bij Wilbert staat
dus voorop hoe je ervoor kunt zorgen
dat je beter wordt in wat je al doet.
Omapost maakt al een fatsoenlijke
Wilbert stuurt zelf wekelijks een
kaartje naar zijn eigen oma. Dankzij
Omapost is de band met zijn oma echt
veranderd en heeft hij haar een stuk
beter leren kennen. Zijn oma bewaart
de kaartjes zorgvuldig in een houten
kistje dat ze vol trots meeneemt
“Voor oma is de belevingswereld het houten
kistje en voor mij is het de app waarin ik de
kaartjes terug kan zien”.
omzet, hier heeft het geen uitgebreid
businessmodel voor nodig. Het is een
kwestie van logisch nadenken. Wilbert
hoopt wel dat mensen die gebruik
maken van Omapost steeds meer een
relatie met elkaar aangaan in plaats
van dat er een eenrichtingsverkeer
ontstaat. In veel gevallen wordt er
niet vaker dan één keer een kaartje
verstuurd.
Hoe leuk en lief dit ook allemaal klinkt,
er komen toch nog geregeld negatieve
reacties binnen bij Omapost. Mensen
worden soms boos omdat ze vinden
dat een kaartje sturen niet genoeg is.
Wilbert: “Dat een kaartje niet genoeg
is beseffen wij ons ook wel. Maar een
kaartje is een soort van tussenstation
en een stap in de goede richting
om elkaar beter te leren
kennen. Een kaartje kan de
aanleiding zijn
om vervolgens
een afspraak
te maken
met je opa of
oma”.
naar verjaardagen. Wilbert slaat zijn
verstuurde kaartjes op in de app van
Omapost, waardoor er een soort
van gespreksgeschiedenis ontstaat.
Zodoende combineert het bedrijf
onze online wereld met het offline
leven van je oma. “Voor oma is de
belevingswereld het houten kistje
en voor mij is het de app waarin ik
de kaartjes terug kan zien”.
Misschien denk jij wel bij het lezen
van dit artikel: Ik heb helaas geen
oma meer, of ik zie mijn oma of
opa al iedere week. Gelukkig kun
je bij Omapost ook een opa of oma
adopteren! Dit is dan een oudere
die je nog niet kent, waaraan je
gekoppeld wordt via de app. Van
de 7000 kaartjes die al verstuurd
zijn via Omapost, zijn er 500 naar
adoptie-ouderen. “Je wordt random
gekoppeld aan oudere. Je mag zelf
kiezen of je een opa of een oma
wilt adopteren. Daarna kun je een
kaartje sturen en wij hopen dat
dit contact zich dan voortzet”.
Dit idee kan volgens Wilbert
nog verbeterd worden op veel
punten: “Wanneer er op basis

van interesses een match gemaakt
wordt, zal het makkelijker zijn om
contact te onderhouden. Als er
daarnaast ook gekeken wordt naar
de woonplaats, zal de kleine afstand
bijvoorbeeld een koffie-afspraak
kunnen opleveren.”
Omapost heeft in combinatie met
veel bedrijven mooie campagnes
opgericht en leuke acties
georganiseerd. Wilbert benadrukt
dat het hierbij niet gaat om
sponsoren, maar om partners.
Op veel verschillende manieren werkt
Omapost samen met deze partners,
vertelt Wilbert. “Het verschilt per
bedrijf hoe wij samenwerken. Toen
ik zelf bij een studievereniging zat,
merkte ik dat het heel lastig was om
sponsoren aan te halen omdat ik ze
niks te bieden had. Ik vind het heel
belangrijk om eerlijk te zijn in dit
soort partnerschappen. Dus daarom
ben ik bij Omapost op zoek gegaan
naar partnerschappen waarbij beide
partijen hier iets aan hebben”. Een
voorbeeld hiervan is T-Mobile: z ij
willen laten zien hoe jongeren
een verschil kunnen maken
in de digitale wereld. Hier is
Omapost een perfect voorbeeld van.
Wilbert vertelt tot slot dat er veel
mooie verhalen zijn van mensen die
echt gelukkiger zijn geworden door
Omapost. Dit kunnen ook heftige
verhalen zijn: “Een voorbeeld hiervan
is een verhaal over een jongen wiens
oma net was overleden. Toen hij bij
haar thuis kwam, stond de hele kast
vol met kaartjes van Omapost. Hij
heeft ons laten weten dat hij ons erg
dankbaar was omdat hij zijn oma
zonder Omapost waarschijnlijk veel
minder goed had leren kennen”.
Ben jij nou net als wij ook razend
enthousiast geworden over
Omapost en maak jij graag je opa
of oma blij met een kaartje? Via de
Omapost-app kun je voor €2.50 een
kaartje sturen en voor 12 kaartjes
betaal je 25 euro. Dan heeft je oma
weer iedere maand iets extra’s om
naar uit te kijken!
“Veel mensen worden echt
gelukkiger door omapost.”

Hoe maken we fietsen onder MBO'ers populairder? Wat kunnen we
doen om (grote) schulden bij inwoners te voorkomen? Een 'oude'
atletiekbaan? Wat zou jij daar mee kunnen doen? Weet jij hét
antwoord op een van deze vragen? Dan is je prijs niet mis. Je
beloning is namelijk duizenden euro’s! Battle of concepts is deze
nieuwe innovatie-tool. Op de site van Battle of Concepts plaatsen
bedrijven en overheidsinstanties, zoals Nuon, Rabobank, ANWB en
het Rijk vraagstukken. Studenten en Young Professionals worden
uitgedaagd mee te denken over oplossingen voor deze vraagstukken.

Hoe werkt het?
Je kunt dus meedoen als innovator of
als organisatie. Organisaties schrijven
allerlei soorten vraagstukken uit in de
vorm van een ‘Battle’: een wedstrijd.
Dit kunnen marketingvraagstukken
zijn, maar ook maatschappelijke of
technische vraagstukken. Studenten
(HBO en WO) en Young Professionals
tot en met 30 jaar kunnen ideeën en
oplossingen uploaden in de vorm
van een ‘concept’. Zij zijn dus de innovators.
Met het insturen van ideeën
maken zij kans op prijzengeld, gemiddeld
zo’n 5.000 euro per Battle.
Daarnaast kunnen zij ontdekt worden
door de deelnemende bedrijven en
op die manier misschien een nieuwe
baan in de wacht slepen.
Het gezicht achter de innovatie-tool
Battle of Concepts is bedacht en
opgericht door Joost Dekkers,
een 29-jarige bedrijfseconoom uit
Utrecht. Een groep informal investors
heeft gezorgd voor de financiële
middelen en heeft een adviserende
rol. Naast vaste kracht Robert Jan
Droogleever Fortuyn (25) telt Battle
of Concepts zeven regiomanagers.
Dit zijn laatstejaars studenten die in
hun regio Battle of Concepts promoten.
Feiten over Battle of Concepts
Met in totaal 2.200 leden is Battle
of Concepts inmiddels de grootste
online denktank van Nederland. Ongeveer
600 deelnemers hebben een
of meerdere concepten ingeleverd.
Het afgelopen jaar zijn er 35 Battles
geplaatst door meerdere bedrijven.
Gezamenlijk leverden deze Battles
157.500 euro aan prijzengeld op.
Een mooie manier om een zakcentje
bij te verdienen toch? Hiernaast
wordt een voorbeeld gegeven van
een campagne inclusief het idee van
de winnende innovator.
OVER BATTLE OF
THE CONCEPTS

TOILET BRUSH INNOVATION
CHALLENGER
C h a l l e n g e
De toiletborstel…. Wie heeft hem
niet?! De toiletborstel is een onmisbaar
product en is daarom in allerlei
modellen en designs te verkrijgen.
Desondanks is het niet bepaald het
meest hygiënische en gebruiksvriendelijke
product dat er is. Toiletpapier
dat tussen de borstel blijft zitten,
spetters op en naast het toilet, het
vieze en onhygiënische bakje waarin
je de toiletborstel terugzet, etc. Product
frustraties te over. Maar waarom
is er dan geen beter alternatief? Coram
DesignLab wil hier verandering
in gaan brengen en samen met jou
een beter alternatief bedenken en
op de markt brengen! Samen met
jou willen we de toiletborstel gaan
innoveren. Via deze challenge dagen
we je uit stil te staan bij alle
irritaties rondom de toiletborstel
en een alternatief te bedenken of
te ontwerpen dat al deze irritaties
kan wegnemen!
Winnaar van challenge
In totaal werden er maar liefst 95
concepten en ontwerpen ingestuurd.
De winnende top vijf krijgt
een prijs met een totale waarde
van €4.000,-. Al benieuwd naar het
winnende concept voor deze challenge
en de persoon die er met
€2.000,- vandoor gaat? De eerste
prijs gaat naar ‘Broom’ van Maarten
Sietzema. De jury is bij dit ontwerp
vooral gevallen voor de elegantie
van het product. ‘Wanneer
de borstel is ingeschoven blijft
een subtiel product over dat toch
duidelijk een werktuig is. Door het
inschuiven van de borstel ontstaat
een droog geheel dat eenvoudig
kan worden opgeborgen. De
vormgeving sluit aan bij de stijl
van Coram badkamerproducten
en de uitwerking is netjes gedaan.
Kortom: eenvoud, schoonheid en
een verbeterde werking maken
dit ontwerp winnend!’

Overal “JA”
Marte de Vries

Het lijkt een normale
commissievergadering: Ideeën
worden uitgewisseld, artikelen
worden verdeeld, roddels worden
besproken, totdat ineens iemand
opspringt met nog 1 laatste idee.
Een idee waarvan in eerste instantie
niemand het wil doen, maar toch
is iedereen het ermee eens dat
het uitgevoerd moet worden.
Omdat ik uitdagingen altijd wel
kan waarderen, begin ik maar
meteen: “Ja, dat doe ik wel even!”
De bedoeling is dat ik een week
lang (of tot het punt dat ik mezelf in
levensgevaar breng) op alle vragen,
verzoekjes, feestjes en noem maar
op ja ga antwoorden. Een sociaal
experiment om erachter te komen in
wat voor rare situaties je terecht kan
komen, maar ook of het misschien
juist iets oplevert!
Bang als ik was, begon ik deze
zenuwslopende week waarvan
ik verwachte dat ik na een paar
dagen onder een brug zou wonen
met nieuwe zwervervrienden en
een pony. Daar ging ik. De eerste
dag begon meteen goed. Na een
lange dag studeren, wilde ik lekker
gaan slapen toen ik ineens een
appje kreeg van mijn broer. Hij was
van plan de volgende dag naar
Hamburg te rijden voor een concert
van Bruno Mars. Heel toevallig
had hij nog een kaartje over en
vroeg of ik mee wilde. Nou, hier
hoefde ik natuurlijk niet lang over
na te denken. Alle afspraken die ik
had staan voor de volgende dag
heb ik afgezegd en ben in de auto
richting Hamburg gestapt. Heel
wat snelwegen verder, 10 files én
de Macdrive, kwamen we eindelijk
aan bij het stadion. De show was
geweldig en ik had het niet willen
missen. Dit beloofde veel goeds
voor de rest van de week.
Eigenlijk was de rest van de week,
net als ieder ander Mattn weekje:
chaos. Van de ene sociale activiteit
vloog ik in de andere. Zo zat ik
iedere avond bij andere vrienden
een biertje te drinken en bleef
dit, zoals verwacht, dan ook vaak
niet alleen bij dat ene biertje.
Ook heb ik er een hele boel geld
doorheen gejaagd, omdat mijn
vrienden terrasjes pakken ineens
als grootste hobby hadden. Van
spontane chill avondjes op een dak
waar geen mensen op mogen, tot
plannen maken om in Amsterdam
Ajax te gaan kijken terwijl voetbal
me nog minder interesseert dan
gespreksanalyse. Het was me het
weekje wel.
Maar eigenlijk was deze week vooral
een soort eye-opener: ik zeg al veel
ta vaak ja in m’n leven. Iedere dag
al sociale verplichtingen waardoor
ik zelfs in een normale week al in de
knoop kom. Deze week was dit nog
wel tien keer zo erg, maar toch heb
ik er misschien wel een klein beetje
van geleerd. Maar jongens, vrees
niet hoor, voor karaoke kun je me
nog altijd wakker maken.

Advertentie van SurfAce
Aloha,
SurfAce is de studenten windsurf vereniging van Groningen.
Deze lompe vereniging maakt het voor elke student
mogelijk om zoveel mogelijk te surfen. Zo zijn er veel lui die
al langer surfen, maar de vereniging bestaat ook uit veel
mensen die er net mee beginnen. Zo zijn er namelijk ook
lessen voor mensen die het surfen graag willen oppakken.
Naast het surfen is er ook een wekelijkse borrel, meerder
feesten per jaar en surftrip’s naar het buitenland! Lijkt het
je gruwelijk om te leren windsurfen of wil je het graag weer
oppakken? Schrijf je dan voor of tijdens de kei-week via
‘www.gswv-surface.nl’ in en begin aan een gruwelijk
windsurf avontuur voor maar €20,- voor een half jaar!
Hangloose

Hartje Groningen, boven de
Albert Heijn aan de Nieuwe
Ebbingestraat, woont Tamara in
een stereotype studentenhuis.
Huisfeestjes,
muizen,
verkleedspullen, smalle gangetjes
en een dakterras; het huis van
Tamara heeft het allemaal. Ook
de huisgenoten bestaan uit een
gemengd gezelschap, er wonen
namelijk 7 jongens, 7 meiden én
de huiskat Soxx. Tamara moet er
niet aan denken om op zichzelf
te wonen. Ze vindt het veel te
gezellig in dit hechte huis. Naast de
standaard huisavonden worden er
regelmatig huisfeestjes en reisjes
naar het buitenland gepland. Ook
krijgen ze de medewerkers van
de Albert Heijn regelmatig op
bezoek als het weer eens regent
in de supermarkt door een lek in
het huis.
Thuis bij
Tamara Notten
Laura de Wilde & Joyce Doldersum

Actieve student
Dit studiejaar is Tamara voor het
eerst actief lid bij Commotie. Na
drie jaar studeren dacht ze: “Ik
moet een keer serieus worden in
mijn leven. Ik ben nu vierdejaars,
ik moet ooit aan de bak. Laat ik
lid worden van Commotie voor
praktijkdagen, congressen en
andere serieuze dingen.” Dat liep
een beetje anders, want inmiddels
is ze uitgegroeid tot voorzitter van
de ReisCie en het gezicht van de
CCV. De hilarische presentaties
kleuren de eerste dinsdagavonden
van de maand. Hiervoor was
ze ook al op veel verschillende
manieren actief buiten Commotie.
Toen ze van de middelbare
school kwam, werd ze eerst actief
lid bij de studievereniging van
Taalwetenschappen (TW!ST).
Deze bachelor volgt Tamara
naast Communicatie- en
Informatiewetenschappen. Ook is
Tamara actief lid geweest bij ESN,
een vereniging voor internationale
studenten. Dit vond ze, natuurlijk,
wel veel minder leuk dan Commotie.
Reislust
Als voorzitter van de ReisCie is het
niet zo gek dat Tamara over een
waanzinnige reislust beschikt. Zo
heeft ze een half jaar van haar studie
Taalwetenschappen doorgebracht
in Salamanca in Spanje. Dit heeft
haar uiteindelijk wel de huiskat Soxx
opgeleverd: “Ik ben allergisch voor
katten, maar toen ik een half jaar
in het buitenland zat, hebben mijn
huisgenoten stiekem een huiskat
genomen tegen alle muizen.”
Uiteindelijk is Tamara toch wel blij
met de kat, want de muizenplaag
is aanzienlijk afgenomen in het
huis. Het huis levert haar gelukkig
ook leuke reisjes op. Zo zijn ze
bijvoorbeeld al naar Gdansk en naar
Kroatië geweest.
Op Tamara’s wensenlijstje staan nog
veel droomreizen. Zo wil ze dolgraag
naar Peru, een vriendinnetje van
Tamara was de afgelopen maand in
Nederland en nu wil ze nog liever
die kant op. Verder wil ze eigenlijk
gewoon heel Zuid-Amerika afgaan,
ze heeft namelijk veel vrienden
opgedaan uit Zuid-Amerika tijdens
haar studie in Salamanca.

Druk leventje
Als we de standaard vraag “Wat
zijn je hobby’s?” stellen, reageert
Tamara met: “Dat vind ik nou altijd
zo’n stomme vraag!” Hobby’s heeft
Tamara namelijk niet, maar een
druk en sociaal leven heeft ze wel
degelijk. Er staat een keyboard
te verstoffen in haar kamer, hier
heeft ze namelijk vrijwel geen tijd
voor. “Vroeger zong ik veel en mijn
keyboard was vooral bedoeld als
ondersteuning.” Ze werkt sinds kort
bij The Blokes, schrijft teksten voor
Succesfactor, is veel te vinden in het
Harmoniegebouw voor haar studies
en ze is regelmatig op allerlei
feestjes te vinden. Tijd om naar
haar thuisthuis in Emmen te gaan
heeft Tamara dan ook niet echt.
“Mijn leven is echt helemaal naar
Groningen verschoven.” Dat Tamara
erg gesteld is op haar sociale leven
blijkt uit alles. Het was namelijk erg
moeilijk om een foto te vinden waar
Tamara alleen op staat.
Toekomst
Aan een ‘normaal’ werkleven moet
Tamara echt nog niet denken:
“Dan moet ik vroeg uit bed en écht
serieus doen, dat kan ik niet.” Het
liefst is Tamara eeuwig student en
denkt ze nog niet aan de toekomst.
Eerst wil ze beginnen aan de
researchmaster. Dus naast de
nodige feestjes en gezellige babbels
is Tamara wel degelijk heel serieus
met haar studie bezig. Deze master
is namelijk alleen weggelegd voor
de best presterende CIW-studenten.
“
Laat ik lid worden
van Commotie voor
praktijkdagen,
congressen en andere
serieuze dingen
PS: Klinkt dit studentenhuis jou als muziek in de oren? Per 1 juli is
Huize de Voorraadkast op zåoek naar een nieuwe huisgenoot!

Esmee is sip want dit is de
laatste Comment..
.. terwijl Floor alvast
plannen smeedt voor
haar bestuursjaar
Ook kan ze
alsof ze act
met de c
Maar ook minder serieuze
dingen
Sanne en Eva gingen op de
foto met
minst kindvriendelijke
paashaas ooit..
..of was
Jens?
#followthemonIET
Elin liet Kay
de grappigste
kattenplaatjes zien
Kay steunde ook stic
een wens in Gent

kan ze goed doen
f ze actief meedoet
et de citytour
Commotie heeft dit jaar voor
het
eerst in 28 jaar GEVLOGEN!
In Boekarest hebben we
hele serieuze dingen
gedaan..
..of was het toch gewoon
Jens?
There’s nothing to see here
Marc, move
Als ik lief genoeg lach mag
ik
misschien in het
kandidaatsbestuur
ook stichting doe
Gent
“Op een dakterraaaaaas..”
Tot volgend jaar!!

Studieboeken
met korting?
Bestel ze via jouw
studievereniging!

Commotie bedankt
A. Oussaid
H.N. Siegers
W. Vuijk
T. Koole
C.J.M. Jansen
J. A. Ooms
C. van der Helm
N.M. Stukker
G. Redeker
S. Gaastra
Y.P. Ongena
M.N. Gosen
Fam. Kreuwel
A.M. Engbersen
F.E.W.N. Beckers
G. Kooistra
A. Everaarts
L. de Vries
S.Q. Bergman
Fam. Jongsma
A.M. van Hoeven
H.J. Poelstra
J. Visser
H.W. Wortmann
H. Werners
M.E.M. Wienk
J.H. Lieftink
F. Heitkamp
H. Heitkamp
Dankzij jullie hebben we dit
jaar dit nog meer Commotie
kunnen maken!

-proof!
Instagram, tegenwoordig bijna het
populairste sociale media platform.
Vooral onder jongeren wordt dit
medium steeds meer gebruikt en wil
iedereen het liefst zo veel mogelijk
likes scoren. Maar sommige mensen
zijn ook gewoon tevreden met een
mooi filtertje over hun foto en een
paar leuke hashtags. Zo dacht Romy
Müller eerst ook over Instagram. Sterker
nog, ze dacht dat het een medium
was om foto’s alleen mee te bewerken.
Totdat haar vrienden vroegen: “Romy,
wat heb jij nou allemaal voor foto’s op
je Instagram staan?”
Wanneer je nu op de Instagram van
Romy kijkt, is dat waarschijnlijk het
laatste waar je aan denkt. Perfecte
plaatjes komen voorbij en daarom
is het ook niet gek dat ze nu al 15.1
duizend volgers heeft. Maar deze
perfecte plaatjes zijn vaak voor een
groot deel schijn, legt Romy ons uit:
“Geen enkele foto op mijn Instagram
is spontaan, er gaat namelijk veel
werk aan vanaf. Ik heb dan een idee in
mijn hoofd en dan wil ik dat het liefst
precies zo uitvoeren. Tegenwoordig
vind ik het totaal niet raar meer om
in het openbaar te gaan poseren, ik
vraag gewoon even of de mensen aan
de kant willen gaan”. Romy legt uit dat
veel van haar volgers, haar ook volgen
op Snapchat. Op dit medium zijn deze
perfecte plaatjes minder te vinden en
laat Romy haar volgers haar echte,
persoonlijke leven zien. Een mooie
combinatie, al zeg ik het zelf!
Romy gebruikt Instagram al sinds
2011, maar is er nu twee jaar heel
actief mee bezig. Foto’s bewerken
was altijd al een van haar favoriete
bezigheden en op een gegeven moment
dacht ze, hier wil ik echt mee
door. “In het begin is het moeilijk. Het

duurt erg lang om 5000 volgers te krijgen.
In die tijd ben ik heel veel andere
mensen gaan volgen en heb ik gereageerd
onder foto’s van accounts met
veel volgers. Je wil gezien worden.
Het is heel logisch dat het in het begin
langer duurt. Wanneer je een account
ziet met 2000 volgers, ga je minder
snel volgen dan wanneer iemand
100.000 volgers heeft”, vertelt Romy.
Ongeveer een jaar duurde het voordat
ze op de 5000 zat. Met haar 15.1
duizend volgers, krijgt ze gemiddeld
600 likes op een foto (inclusief haar
eigen, want ja: “Ik vind ze zelf toch
ook leuk?!”)
Volgens Romy is Instagram meer dan
een platform waar je leuke foto’s op
kunt plaatsen: “Ik zie Instagram als
iets waar je je creativiteit in kunt uiten.
Ik ben trots op de foto’s die ik
plaats en plaats nooit iets waar ik zelf
niet achter sta. Het is erg belangrijk
dat de setting goed is, maar ook dat
de foto past bij de rest van je profiel.
De locatie en het licht moet perfect
zijn, soms ben ik samen met een vriendin
de hele middag op zoek naar de
perfecte setting”.
De toekomst ziet Romy positief tegemoet.
Ze weet nog niet precies wat
ze wil gaan doen volgend jaar, maar
in ieder geval doorgaan met haar
Instagram. Het liefst zou ze de hele
wereld over reizen en ook haar blog
(romysharon.com) weer regelmatig
bij gaan houden. Het Instagramwereldje
is eigenlijk heel erg klein maakt
Romy duidelijk: “het liefst wil ik uiteindelijk
wel naar de 100.000 volgers,
maar met 50.000 doe je al goed mee”.
Door Marte de Vries
Wil je nou zelf ook je Instagram opkrikken en meer
volgers binnen hengelen? Romy heeft speciaal voor
ons tips opgesteld om dit voor elkaar te krijgen:
1. Zorg voor goed licht. Ga bijvoorbeeld niet tegen het licht in staan. Vooral
zonnige dagen zijn perfect om een mooie foto te maken. Ook schemering
kan ervoor zorgen dat jouw foto niet optimaal tot zijn recht komt.
2. Zorg voor een goede camera. Wanneer je foto van goede kwaliteit is, ziet
dit er direct een stuk professioneler uit.
3. Let op je locatie en achtergrond. Zorg ervoor dat je een locatie kiest die
eruit springt of mooi past bij de outfit die je draagt.
4. Niet overdreven bewerken. Effectjes zijn leuk, maar zorg ervoor dat het niet
te veel wordt. Zelf bewerk ik met de programma’s Lightroom en vscocam.
5. Zorg ervoor dat de zes foto’s die je als eerste op je Instagramaccount ziet,
bij elkaar passen. Gebruik één soort bewerking zodat je Instagram een
mooi geheel wordt.
6. Maak veel foto’s en kijk later welke foto je het mooist vindt. Zelf maak ik
soms 40 foto’s waar ik uiteindelijk maar een van kies.
7. Wees kritisch. Post niet iets om het posten, maar post iets wanneer je het
echt mooi vindt!

MAAK ONLINE EEN GOEDE
EERSTE INDRUK MET EEN OP
EN TOP LINKEDIN-PROFIEL!
Door Joyce Doldersum
LinkedIn. We hebbenwaarschijnlijk allemaal een
profiel, maar hoe kun jij je profiel optimaliseren
en het platform gebruiken om een netwerk op te
bouwen? We vroegen het aan LinkedIn-expert Jan
Willem Alphenaar.
Wat zijn de belangrijkste onderdelen
van een LinkedIn-profiel
en hoe richt je deze in?
‘Zorg voor een goede, duidelijke
foto waar je alleen op staat. Een
vakantiefoto, inclusief zonnebril,
is niet geschikt voor een zakelijk
platform. Het tweede belangrijke
onderdeel is de professional
headline. Schrijf hier niet ‘Student
Communicatie’ maar gebruik
deze regel om jezelf te promoten:
vertel iets meer over jezelf en wat
je in de toekomst wilt doen. Daar
word je mee gevonden.
Gebruik de ruimte in de samenvatting
voor een elevator pitch,
verkoop jezelf! Hetzelfde geldt
voor werkervaring, of dit nu vrijwilligerswerk
is of een bijbaan. Heb
jij bij de Albert Heijn gewerkt?
Omschrijf dan niet dat je hebt leren
vakkenvullen, maar ga in op
klanttevredenheid en werken in
teamverband. Benadruk vooral
de goede punten.’
Wanneer stuur je een uitnodiging
naar iemand op LinkedIn en hoe
doe je dat?
‘Als je iemand een uitnodiging
wil sturen maar je deze persoon
nog niet kent, stuur dan altijd een
persoonlijke uitnodiging. Leg

“
uit waarom je deze
persoon wilt toevoegen
aan je netwerk.
Mensen snappen dan
waarom je wilt connecten. En, bij
een persoonlijk bericht heb je
70% meer kans op acceptatie van
je verzoek. Hetzelfde geldt wanneer
jij zelf een uitnodiging krijgt
van iemand die je niet kent. Stuur
gewoon een berichtje en vraag
waarom die mensen met jou willen
connecten. De meeste mensen
geven daar graag antwoord op.’
Wat zijn veelgemaakte fouten in
het gebruik van LinkedIn?
‘Een fout die ik vaak zie is dat
mensen geen foto hebben of een
foto hebben waarop je moet zoeken
om wie het nu eigenlijk gaat.
Of mensen gebruiken de meest
rare titels en afkortingen om hun
functie te omschrijven. Vergeet
niet dat je tegenwoordig online
een eerste indruk maakt.’
Bij een persoonlijk bericht
heb je 70% meer kans op
acceptatie van je verzoek
Ga op zoek naar relevante groepen
en word actief!
‘Voor studenten is het heel belangrijk
om op zoek te gaan naar
relevante groepen. Er zijn veel
groepen op LinkedIn die gericht
zijn op jouw vakgebied. In deze
groepen zitten veel experts, je
kunt reageren op berichten, gesprekken
aangaan en echt een
netwerk opbouwen. Word actief,
ga berichten delen en op reageren.
Wie weet komt dit nog weer
van pas als je op zoek gaat naar
een stage of een baan.’
”

“

“Wat betekent voor jou zingeving en hoe wil jij je leven invullen?”
De Stichting Ideële Reclame, beter bekend
als SIRE, deed ons even geloven dat dit
daadwerkelijk mogelijk is. Voor de nieuwste
campagne van de stichting, genaamd ‘Voor
wie doe jij het eigenlijk?’, werd The Good Life
Agency opgericht. Het imagobureau leverde
diensten als een mooie auto of extra likes om
ervoor te zorgen dat gewone mensen succes en
geluk uit kunnen stralen. Het bleek een sociaal
experiment te zijn om te kijken hoe ver mensen
gaan om hun imago een boost te geven. Bas
van Berkestijn, bedenker van dit thema, vertelt
ons waarom dit een serieus maatschappelijk
probleem is.
Bas: “Perfectie lijkt tegenwoordig de norm.
Velen doen hun best om aan de wereld te laten
zien hoe goed ze het hebben. Er ontstaat een
soort peer pressure om hierin mee te gaan.
Tegelijkertijd zien we ook dat meer en meer
mensen het niet zien zitten en depressief raken.
Het lijkt erop dat het leven een ratrace aan
het worden is en steeds meer mensen kunnen
slecht omgaan met die druk. Alles draait om
status. We zien ons zelf steeds meer als product
dat we moeten promoten. Social media blijken
een instrument waarop deze zelf promotie zich
uitstekend toe leent. Je moet jezelf afvragen
of je hier daadwerkelijk gelukkiger van wordt.
Geluk kan niet het doel op zichzelf zijn, het is
een gevolg van de dingen die je doet. Gelukkig
word je toch het meest door te doen wat je zelf
leuk vindt. Het lijkt erop dat we zo druk bezig
zijn met gelukkig lijken, dat we het vergeten
zijn. ”
Het viel Bas op dat ongelukkig en normaal
zijn zich in de taboesfeer begeeft. Hij ziet de
campagne dan ook als een soort ode aan
ongeluk en imperfectie. Uit zijn onderzoek
naar dit onderwerp kwamen twee grote
inzichten naar voren. Ten eerste dat mensen
zich drukker maken om wat anderen van
hun vinden dan wat zij zelf vinden en social
media hebben dit fenomeen enorm versterkt.
Maar er zijn voldoende onderzoeken die
aantonen dat het overmatig gebruik van social
media niet gelukkiger maakt, eerder juist het
tegenovergestelde.
Ten tweede is daar de perfecte norm als
benchmark. Er heerst tegenwoordig een illusie
van maakbaarheid, aldus Bas. “Velen denken
dat je je eigen geluk volledig in eigen hand
hebt, terwijl we ook continu worden verraden
door willekeur en omstandigheden. We hebben
met z’n allen een maatschappij gecreëerd
waarin we zogenaamd gelijke kansen hebben
en als je ‘het’ niet gemaakt hebt, ligt dat maar
aan één iemand en dat ben jij. Daarom grijpen
we ook graag naar labels die ons ver excuseren
indien we dat niet bereiken. Je kan ook gewoon
pech hebben. Mazzel speelt nou eenmaal een
hele grote rol. Je neemt jezelf het meeste in
de maling door de indruk te wekken dat je het
leven en je geluk volledig in eigen hand hebt.
Er is een te grote hang naar maakbaarheid.”
Helaas resulteert deze illusie dus in het
najagen van dat, of althans de schijn ervan naar
anderen, perfecte leven. “Daarbij moeten we
niet vergeten dat ongeluk en tegenslag je ook
wapent. Je hebt het zelfs nodig als ingrediënt
voor een gelukkig leven. Een tekort, twijfel of
frustratie is de enige benzine voor creativiteit,
dus we zouden imperfecties als zodanig
meer mogen omarmen. In een gesloten,
perfect systeem heeft creativiteit geen enkel
bestaansrecht.”
Het effect van de ‘Voor wie doe jij het eigenlijk?’
campagne was duidelijk zichtbaar zo bleek uit
de metingen die gedaan zijn. SIRE heeft ook
veel reacties binnengekregen en het blijkt dat
voor velen de campagne een echte eyeopener
is geweest. SIRE vraagt ook jou om even goed
stil te staan bij waar je eigenlijk mee bezig bent
en voor wie. Wat betekent voor jou zingeving
en hoe wil jij je leven invullen? Probeer hierbij
niet te veel mee te wegen wat anderen hiervan
denken. Zorg ervoor dat je de architect bent van
je eigen leven en dat je dit niet laat afhangen
van de hoeveelheid likes of de verwachtingen
van anderen. Het is aan jezelf om te beslissen
in hoeverre je hiermee bezig bent. Want uit
veel onderzoek is in ieder geval gebleken
dat een hoge mate van autonomie inderdaad
gelukkiger maakt.
Altijd al een stijlvolle entree willen maken? Voor een paar tientjes kun je al een
luxe auto met chauffeur inhuren waarmee je iedereen duidelijk kan maken dat jij
het gemaakt hebt. Of wat dacht je van extra likes op Facebook? Het perfecte plaatje
waar we allemaal zo erg naar verlangen, staat tegenwoordig gewoon te koop.
‘Doe mij ook nog maar een fake vriend, alstublieft.’

STAGE LOPEN
gens Commotianen die al stage gelopen hebben? Na het lezen van de
Voor de één is het een veredelde vorm van slavernij, voor de ander e
ontkomt er haast niet aan als CIW-student. Tijdens je stage wil je n
Susanne evers
Stage gelopen bij: RTV Noord
Nu: Master Journalistiek (RUG)
Takenpakket: bedenken, researchen,
draaien en monteren van nieuwsitems
(en natuurlijk feutentaken, zoals
autocue draaien en proefzitten voor
personen in de uitzending)
Feutentaken:
Tevredenheid:
Tip 1: Haal koffie voor mensen (vooral
wanneer ze in de stress zitten ;)) en
doe ook soms de feutenklusjes als
je dat gevraagd wordt, goed voor je
karmapunten.
Tip 2: Klets met iedereen en maak
vrienden, je weet nooit hoe het later
van pas komt ;)
Tip 3: Wees vooral niet bang om
vragen te stellen en om hulp te vragen
(Mag ik mee op pad? Hoe kan ik dit
beter doen?), je bent er om te leren.

Hoe word ik de beste stagIaIr ooit?
Marit Lubbers
r een lucratieve opstap naar een eerste echte baan. Stage lopen, je
natuurlijk de best mogelijke indruk maken. Hoe pak je dat aan voln
deze tips weet je precies hoe jij de beste stagiair ooit kan worden.
Anne nienke eppinga
Stage gelopen bij: FC Groningen
Nu: Social media bij IKEA
Takenpakket: ik liep stage op de
afdeling Marketing
Feutentaken:
Tevredenheid:
Tip 1. Wees assertief -> laat niet
over je heen lopen en vraag om de
aandacht die je soms nodig hebt
(stagebegeleiders zijn vaak ook druk).
Tip 2. Wees initiatiefrijk -> kom zelf
met nieuwe ideeën/voorstellen. Een
student/stagiair heeft een hele andere
kijk op bepaalde zaken.
Tip 3. Be yourself -> ga je niet beter
voordoen dan je bent.
Bonustip:
Vooral doen!! Door een stage ben
je beter voorbereid voor een ‘echte’
baan. Je zult merken dat veel theorie
en boeken die je hebt geleerd op de
uni, niet eens gebruikt.
Daphna lamberts
Stage gelopen bij: WINAIR
Nu: Laatste jaar Bachelor CIW
Takenpakket: WINAIR is een
luchtvaartmaatschappij op Sint
Maarten, met elf bestemming. Ik
verrichtte er allerlei communicatie- en
marketingtaken. Ik vond mijn stage
uiteindelijk via het stagebureau op het
eiland zelf.
Feutentaken:
Tevredenheid:
Tip 1. Kies voor een bedrijf dat je echt
geweldig lijkt.
Tip 2. Ga naar het buitenland,
geweldige ervaring.
Tip 3. Maak een plan en hou je er niet
aan vast.
Bonustip:
Ga stage lopen, het was het perfecte
moment om allerlei vakken in de
praktijk te brengen en meteen wat
werkervaring op te doen. Extra
pluspunt: ik weet nu veel beter wat ik
wel en niet leuk vind!

BOEKAREST
Esmee Oudman
Marte de Vries
Na een enerverende week in Warschau, was het voor Commotie
tijd om het een stukje verderop te zoeken. Roemenië is misschien
niet het eerste waar je aan denkt als je een vliegvakantie voor
35 man wil boeken. Toch waren wij blij verrast met wat de
stad Boekarest te bieden heeft.
De eerste dag begon meteen
goed met een bezoekje aan EA
SPORTS. Omringd door een
invasie aan nerds, hebben wij
al een glimp kunnen opvangen
van de nieuwste games die zij
aan het maken waren. Tijdens de
rondleiding in het gebouw met
maar liefst acht verdiepingen,
was toch elk rondje die we liepen
weer anders. De thema’s van de
ruimtes varieerden van FIFA tot
Star Wars. Leuk om eens een kijkje
achter de schermen te kunnen
nemen van zo’n bekend bedrijf.
Het thema van onze eerste
avond was gemaskerd. De een
zijn masker was net wat mooier
dan de ander, maar het was
een geslaagde kroegentocht
waar we kennismaakten met
het nachtleven van Boekarest.
De volgende ochtend stond
iedereen weer fris en fruitig klaar
voor de meest uitgestippelde city
tour ooit. Na alle informatie tot
ons te hebben genomen en in
ons geheugen gegrift te hebben,
bleek toch niet alles wat Geert
ons vertelde waar te zijn. Hier
kwamen we later bij de pubquiz
achter.
Als communicatiestudenten
werden we deze avond op de
proef gesteld in een spannende
race tegen de klok bij Escape
Room. Die Roemenen weten wel
hoe ze Commotianen aan het
gillen kunnen krijgen, want dit spel
was een stuk zenuwslopender
dan wij in Nederand gewend zijn.
Denk hierbij aan openvliegende

oekenkasten, doodskisten en
dergelijke. Alles leek mogelijk
in deze kamers. Ondanks de
afgestorven hersencellen van
de vorige nacht, wist iedereen
zichzelf binnen de tijd te
bevrijden.
Van pubquizzen krijgt Commotie
nooit genoeg, dus mocht ‘ie
bij deze reis ook zeker niet
ontbreken. Onze favoriete club
in Boekarest was ons dusdanig
dankbaar voor de grote omzet
van de afgelopen dagen, dat
zij hun dansvloer omtoverden
tot de perfecte pubquiz setting
inclusief lekkere drankjes. Na
onze hersenen opnieuw gekraakt
te hebben, want hé dat moet ook
gebeuren op een buitenlandse
reis, werden de stoelen en tafels
aan de kant geschoven en was
het weer tijd om onze beste
dansmoves te showen. Deze
“Niet alles dat we tijdens de citytour
hoorden bleek waar te zijn”
“Alleen de snoepzakjes
ontbraken nog!”
avond kregen we ook te horen
wat de verrassingsactiviteit voor
de dag er op was.
We gingen lasergamen! Dit
voelde als een heus kinderfeestje,
alleen de snoepzakjes ontbraken
nog. Ook voelde het heerlijk
om eindelijk onze opgekropte
frustraties van ons af te kunnen
schieten. Moe maar voldaan
vertrokken wij even later met de
hele bende van ellende naar ons
laatste avondmaal. Want erg fijn
aan Boekarest: heel lekker eten
en drinken voor heel weinig geld.
De echte diehards vertrokken
nog eenmaal richting de club
voor een waardig afscheid,
anderen kropen met een gevulde
maag hun stapelbedje in. Het
was wederom een reis voor in de
boeken.

de schrijfwedstrijd
HET WINNENDE VERHAAL
N
a een heftig Commotiejaar
eindelijk een paar weken rust.
Na alle gebeurtenissen van het
afgelopen jaar kon ik die rust
ook wel gebruiken. En wie kon
me daar beter bij helpen dan
jij?
De kriebels begonnen al een
aantal jaar geleden, toen ik nog
jong en onbezonnen was. Ik
was zestien jaar oud en leerde
de liefde kennen. Avonden
spendeerden we samen, met
zijn tweeën of met andere
mensen. Door jou werden mijn
avonden een stuk interessanter
en durfde ik voor mezelf op
te komen. Ik leerde mezelf in
mijn tienerjaren goed kennen,
allemaal door jouw fijne aanwezigheid.
Door jou belandde
ik wel eens in een diep dal,
maar jij was ook het allerbeste
medicijn de dag daarna.
Toen het tijd werd om te gaan
studeren, kwam ik in een
compleet nieuwe wereld terecht.
Ik was bang voor wat
de toekomst mij zou brengen,
maar ook enthousiast over de
nieuwe avonturen die op mijn
pad zouden komen. Geen moment
week jij van mijn zijde.
Ook in deze nieuwe fase in het
leven bleek jij mijn reddende
engel te zijn, keer op keer.
Onze relatie nam nieuwe,
intensievere vormen aan.
Steeds vaker bleek jij voor me
klaar te staan en mij te steunen.
Natuurlijk had onze relatie
ook een keerzijde. Meer dan
eens werd ik wakker met jouw
smaak nog op mijn lippen.
Momenten waarop ik spijt had
van onze innige relatie. Je was
boos op me wanneer ik je een
avond had laten barsten. Wanneer
ik zei dat ik het niet meer
aan kon. De ene keer nam ik je
met liefde, de volgende keer

VAN FLOOR & TAMARA
nam ik je met spijt.
Op een zwoele zomeravond
ging het mis. Jij bleef maar
naar me toe komen en ik bleef
het maar accepteren. Het was
een intensieve nacht, waarin
onze relatie nieuwe hoogtepunten
kende. Het voelde alsof
ik zweefde, alsof ik een nieuwe,
verbeterde versie van mijzelf
was. Ik werd overmoedig, omdat
mijn gedachten niet meer
overeenkwamen met de harde
realiteit. Het was teveel. Te veel
van jou, te veel van ons.
Je hebt een veelzijdig karakter,
maar misschien vind ik dat juist
zo leuk aan jou. Ik heb een hekel
aan je, maar van niemand
houd ik meer. Ik werd graag
met je gezien in het openbaar,
onze relatie kende geen geheimen.
Iedereen mocht zien
dat ik aan jou de liefde had
verklaard. Hand in hand lopen,
samen op de foto, berichten
plaatsen op Instagram en Facebook.
Ik straalde als ik bij jou
was.
Lieve jij, ik wil je bedanken
voor alle mooie momenten
die we samen hebben gehad.
Ook deze zomer ga ik weer
volop van je genieten. Vooral
wanneer je ijskoud bent kunnen
we het goed met elkaar
vinden. Op een terras of tijdens
de Commotieborrel zijn
mijn favoriete momenten met
jou. Helaas is onze relatie niet
exclusief, de hele wereld deelt
mijn gevoelens voor jou. Ik kijk
er nu alweer naar uit om op het
terras te zitten met jou: een ijskoud
biertje.

COMMOTIANEN NAAR HET
Wie, Wat, Waar?
door Joyce Doldersum
Buitenland
Ri
B
‘Ik
St
ik
C
zo
ke
h
n
m
u
se
zo
in
m
g
Wie zijn het en waar gaan ze heen?

Rianne Poelstra 22 jaar derdejaars CIW
Bestemming: Stellenbosch, Zuid-Afrika
‘Ik ga vakken volgen aan de Universiteit van
Stellenbosch over wetenschapsgebieden die
ik heel interessant vind, maar waar ik tijdens
CIW nog geen ruimte voor heb gevonden,
zoals politicologie, sociologie en een marketingvak.
Naast de studie hoop ik veel van
het land te gaan zien. Ik kijk er het meest
naar uit om een nieuwe cultuur en nieuwe
mensen te leren kennen en vind het een
uitdaging om mezelf in het buitenland te
settelen. Die kans krijg je na je studie niet
zo gemakkelijk meer. Na mijn avontuur
in Zuid-Afrika ben ik afgestudeerd en ga ik mijn
master in een andere stad volgen. Ik ben me ervan bewust dat het
geen persoon is, maar ik ga Groningen erg missen!’
Lucia Jansen 19 jaar tweedejaars CIW
Bestemming: Geneseo, New York
‘Ik ga een half jaar studeren in Amerika, dat
is voor mij een droom die uitkomt. Zodra ik
bij voorlichtingen op de middelbare school
hoorde dat je in het buitenland kon studeren,
wist ik al dat ik dat zou gaan doen. Ik
kijk er dan ook erg naar uit om te ervaren
hoe het is om echt in Amerika te wonen. De
cultuur en de mensen vind ik heel interessant
en ik kijk er ontzettend naar uit om
het persoonlijk mee te maken. Ik ga mijn
vrienden, ouders en katten wel erg missen
natuurlijk!’

Jennifer Kok 21 jaar tweedejaars CIW
Bestemming: Salamanca, Spanje
‘Ik ga een half jaar studeren aan de Universidad
de Salamanca. Al op de middelbare
school leerde ik Spaans, een mooie taal
waar ik graag mee verder wilde. Toen ik
aan de studie CIW begon, wist ik al dat
ik Spaans kon kiezen als minor. Toen ik
te horen kreeg dat er een mogelijkheid
was om in het derde jaar te studeren in
het buitenland, trok mij dit meteen aan.
Het lijkt me fantastisch om de Spaanse
taal nog beter te beheersen en de cultuur
te leren kennen. Ik ga het meest mijn vriendje, tweelingzus en
ouders missen, maar gelukkig komen ze mij opzoeken in Spanje.’
Hester Noord 20 jaar derdejaars CIW
Bestemming: Geneseo, New York
‘Ik ga een semester studeren in Amerika. Toen
ik er in 6VWO achter kwam dat je met de
studie CIW naar het buitenland kon gaan, wist
ik al dat ik dat wou doen. Ik ben heel avontuurlijk
en houd ervan om nieuwe dingen te
ondernemen. Ik wou ook het liefst ver weg
en gelukkig komt die droom uit. Ik heb
er enorm veel zin in om nieuwe mensen
te ontmoeten en ik ben van plan veel te
reizen. Dat gaat vast lukken aangezien ik
alleen op maandag, dinsdag en woensdag
college heb!’

Dita Kelmendi 20 jaar tweedejaars CIW
Bestemming: Salamanca, Spanje
‘Ik ga in september naar de studentenstad Salamanca
in Spanje. Ik ga er het eerste semester
studeren en daarnaast natuurlijk het Spaanse
studentenleven ervaren! Het leek me altijd al
leuk om naar het buitenland te gaan en dit
is daar een mooie gelegenheid voor. Verder
heb ik vroeger Spaans gesproken en daar
wil ik graag nog iets mee doen. Ik ben erg
benieuwd of ik me een beetje ga redden
in het Spaans en vind het heel leuk dat ik
het eindelijk weer ‘echt’ kan gebruiken, in
plaats van alleen in college.’
Steffanie Deddens 20 jaar tweedejaars CIW
Bestemming: Geneseo, New York
‘Ik ga vijf vakken volgen aan de State
University of New York in Geneseo in de
Verenigde Staten, waaronder International
Politics and History of the United
States. Buiten college heb ik heel veel
zin om eropuit te gaan en de omgeving
te gaan verkennen. Ik denk dat
het volgen van vakken in het buitenland
echt iets toevoegt aan je
opleiding. Het is een once in a lifetime
experience en ik kijk er het meest naar uit
om nieuwe mensen te ontmoeten. Ook de ervaring
van het leven op een campus lijkt me heel interessant. Ik
ben benieuwd of het echt zo is zoals het in films geschetst
wordt.’

Sanne Heitkamp
Maandag 6 juni 2016 was de dag dat het allemaal begon.
Zenuwachtig voor dat ene telefoontje. Elke minuut leek wel
een uur te duren. Toen was daar eindelijk het telefoontje en
kregen wij te horen dat we in het 28ste bestuur van Commotie
zitten. Op deze zonnige dag werden wij de wijde wereld in
gestuurd om elkaar beter te leren kennen. Naast deze opdracht
om elkaar beter te leren kennen, kregen we ook een waslijst
aan data mee. Van constitutieborrels tot activiteiten en van
kennismakingen tot vergaderingen. Maar het belangrijkste
natuurlijk: we moesten de bar op.

De dag erna werden we allemaal
wakker en gierden de zenuwen nog
steeds door ons lijf. De dag verloopt
goed en ’s avonds is het dan weer
tijd voor de maandelijkse CCV en
borrel. Alle vijf aten we met onze
eigen commissie en werden we onder
vuur gezet. ‘Jij gaat vanavond de
bar op ik weet het zeker’ en ’Je bent
wel erg stil!’ waren de vragen die we
voorgeschoteld kregen. Annelies
en Rianne zaten in de SpeCie dus
waren om 22:00 al present op de
borrel. Marc, Lard en ik daarentegen
moesten zoals gewoonlijk weer een
biertje nuttigen na de CCV met onze
commissies. Vele appjes kwamen
vanuit ’t Golden Fust op onze telefoon
binnen. ‘Waar blijven jullie?’ en
‘Schiet eens op!’ Iets voor 00:00
kwamen wij het Fust binnen gelopen
en deden wij ons best om elkaar te
ontlopen. Annick sprong de bar op
om haar opvolger te presenteren
aan het volgestroomde Fust. Daar
stonden we dan met z’n vijven op de
bar. De champagne mocht open en
we stonden klaar om de felicitaties in
ontvangst te nemen.
Woensdagochtend kwam dan
eindelijk het besef. We zijn het 28ste
bestuur der Commotie! Het grote
avontuur kon beginnen. De eerste
weken werden we volgegooid met
informatie en mochten we elke avond
‘gratis’ bier drinken. Daarna begon
het serieuze werk, een beleidsplan
schrijven, een bestuursfoto schieten,
een jaarplanning maken en op zoek
naar voorzitters. Over de bestuursfoto
gesproken, dat was een groot chaos.
Onze Rianne moest zo nodig de hele
zomervakantie naar de andere kant
van de wereld, dus veel tijd voor een
foto hadden we niet. De locatie zat in
ons hoofd, de fotograaf was onzeker
en ook het weer werkte niet mee.
De fotograaf kwam ons ophalen in
een verhuisbusje waar we met z’n
vijven op een bank in de laadruimte
mochten bivakkeren. Elke bocht
moesten we ons goed vasthouden
en kwamen uiteindelijk heelhuids
aan op bestemming, het Suikerunie
terrein. Om precies te zijn hadden we
tien minuten om een foto te maken,
want daarna zou het keihard gaan
regenen. Zo gezegd, zo gedaan. De
foto’s stonden er binnen tien minuten
op. Met een 6,4 en een 43ste plek in
de Studentenkrant zijn we dan ook
redelijk tevreden.
De zomervakantie was voorbij en op
12 september werden wij dan officieel
ingehamerd als het 28ste bestuur. Een
jaar vol activiteiten vloog voorbij. Met
een praktijkdag naar Onze Taal, een
lezing van Hooghoudt, het ComMacongres
en natuurlijk ons eigen
congres. Een reis naar het prachtige
en vooral goedkope Boekarest en
de liftwedstrijd naar het duurdere
Gent. De voorliefde voor reizen was
het thema van de Almanak dit jaar,
die er ontzettend gelikt uitziet. De
borrels en actieve leden activiteiten
zorgden ook dit jaar voor onderlinge
verbondenheid. En natuurlijk moeten
we de vier prachtige Comments niet
vergeten!
Via deze weg wil ik alle leden, actieve
leden en mijn lieve bestuur bedanken
voor dit geweldige jaar! Zonder jullie
had ik nooit zo positief teruggekeken
op het afgelopen jaar.

DATUM
WAT
06/07 Actieve Leden Dag in het teken van
Expeditie Commotiaan
06/07 Eindfeest & Einddiner
10/07 - 04/09 Zomervakantie
08/09 - 10/09 Introductiekamp @ Haaksbergen
12/09 Commissiemarkt + Eerstejaarsdiner
+ CCV + Borrel
14/09 StuCie lezing
18/09 O-ALV
25/09 Running diner
29/09 Praktijkdag
AGENDA

COLOFON
De Comment is een uitgave van
Commotie, dé studievereniging
voor alle communicatiestudenten in
Groningen.
Commotie
Oude Kijk in ’t Jatstraat 26
9712 EK Groningen
bestuur@svcommotie.nl
www.svcommotie.nl
facebook.com/svcommotie
twitter.com/commotieRuG
instragram.com/svcommotie
Over dit nummer
Jaargang 17, nummer 4, oplage 300
Redactie
Esmée Oudman
Marit Lubbers
Laura de Wilde
Boudicca Meerman
Joyce Doldersum
Marte de Vries
Eindredactie
Esmée Oudman
Sanne Heitkamp
Vormgeving
Boudicca Meerman
Marit Lubbers
Anne Ruth Alberts
Special thanks
Aan dit nummer werkten mee
Wilbert van de Kamp
Bas van Berkestijn
Romy Müller
Jan-Willem Alphenaar
Tamara Notten
Floor Visser
Dita Kelmendi
Rianna Poelstra
Steffanie Deddens
Lucia Jansen
Hester Noord
Jennifer Kok
Susanne Evers
Anne Nienke Eppinga
Daphna Lamberts
Het Commotie-bestuur
Tips, commentaar, klachten
of complimentjes?
redakcie@svcommotie.nl