ROT 1 (2012) - Parochie onze lieve vrouw geboorte Halfweg

net voor ik in april op vakantie ging naar Nederland. Het is een oud
bouwvallig gebouwtje en als je binnen komt, schrik je van de ellende.
Begin dit jaar kwam er een nieuw bestuur, mensen die ik al kende en
zo werd ik er bij betrokken. Er begint wat verbetering in te komen,
maar er is geen vergelijking met een bejaardenhuis in Nederland.
Voor er dit nieuwe bestuur kwam, lagen de mensen gewoon te
wachten op hun dood; ze kwamen niet eens buiten, en bleven de
hele dag op bed liggen. Ik moet er een van deze dagen weer eens
gaan kijken en zien wat ze nodig hebben voor de kerst.
Een jaar of zes geleden kwam er een man hier aan de deur om hulp
vragen; hij vertelde me indertijd niet dat hij eigenlijk iedere week
moest rapporteren in de gevangenis en dat hij dus op de vlucht was,
samen met vrouw en twee kinderen. Ik moet zeggen dat ik hem
graag mocht en heb hem zoveel mogelijk geholpen, tot hij weer iets
stal bij een kraampje op de markt en weer werd opgepakt. Wat hij
stal was zo goed als niets, maar hij kreeg meer dan 20 jaar,
vanwege zijn voorgeschiedenis. Vanuit de gevangenis hield hij
telefonisch contact met mij, en zo wist ik dat hij aan het studeren
was en zelfs een landelijke prijs won: een computer, die hij in de
gevangenis niet mocht houden maar aan zijn moeder schonk.
Vanwege goed gedrag kreeg hij vroeg verlof en is nu vrij. En nog
mooier: hij werd aangenomen bij een supermarkt en is nu de koning
te rijk. Ergens rond de kerst verwacht ik hem met zijn twee kinderen
hier op bezoek. Wat doet het je goed als je ziet hoe al die hulp niet
tevergeefs is geweest!
Velen van jullie weten, dat ik in juli van 2010 een operatie moest
ondergaan aan mijn linkerknie. Langzamerhand begon ik weer wat
beter te lopen, en tijdens mijn vakantie in Nederland heb ik
verschillende flinke afstanden kunnen lopen. Terug in Brazilië begon
die knie echter weer op te spelen en moest ik het wandelen weer
stoppen. Op aanraden van vrienden ben ik toen begonnen aan
hydrogymnastiek, twee keer in de week en dat gaf al gauw resultaat.
Ik ben nu zo’n drie maanden daarmee bezig, met een goede lerares
en het lopen gaat weer prima. Ik zal die hele lange wandelingen wel
niet meer kunnen doen, maar zo’n vier keer in de week ga ik vroeg
in de morgen een uurtje lopen.
Ondertussen ben ik nog bezig met kerkenbouw. In februari komt de
bisschop een nieuw kerkje inwijden. Het is een gebouwtje tegen de
13