ZWINKRANT-OKT-2017_LRweb

RUILBOX
Ruilbox
28
Wij wonen op een boogscheut van een ruilbox. Voor
zij die nog niet vertrouwd zijn met het concept van
de ruilbox: een ruilbox is een soortement van vondelingenschuif.
Ja, het is een vondelingenschuif
maar dan voor afgedankte spullen. Afgedankt is
hier misschien een te hardvochtig woord, want tot
op de draad versleten zijn die artikeltjes nog niet
echt. De eigenaar heeft ze ergens op zolder gevonden,
ze zorgvuldig in zijn hand en in zijn gedachten
gewogen en ze tenslotte te goed bevonden om bij
het huisvuil terecht te komen. Ze moeten naar de
ruilbox, “want misschien heeft iemand anders er
nog iets aan”. Het is wel de bedoeling dat je niet
alleen spullen uit die ruilbox haalt, je mag ook zélf
iets in achterlaten.
Stel je van die vondelingenschuif voor spullen niet
teveel voor, beste lezer. In onze wijk te Sint-Kruis
is het gewoon een houten doos met een venstertje
die aan een afsluiting is bevestigd en die dus voor
de toevallige voorbijganger ten allen tijde toegankelijk
is.
En zo liggen al die voorwerpen daar wat zorgelijk
en ouderloos te wachten in die ruilbox tot iemand
ze komt adopteren: een potlood, een vaasje, twee
ringen uit de kauwgombak, een boek over de verzorging
van kamerplanten, een mooi doosje waar
ooit kleine snoepjes in zaten, een dagboekje waar
niemand ooit wat heeft in geschreven.
Kinderen ontgroeien hun speelgoed en dan moet
Mijnheer Beer maar naar de ruilbox. Hij hoeft
niet naar de vuilnisbelt of naar het containerpark,
neen, misschien is er wel een ander, een kleiner
kind dat Mijnheer Beer wil adopteren. En een boek
dat al twee decennia onaangeroerd in de boekenkast
staat, dat moet nu ook maar eens naar een
nieuwe eigenaar.
En zo viel mijn oog verleden week op een vréselijk
dik boek dat daar in die ruilbox eenzaam lag
te wezen. Dat kan niet anders dan een naslagwerk
zijn, dacht ik meteen, want het was werkelijk opvallend
groot en zwaar. Wie schetst mijn verbazing
toen ik enkel ogenblikken later de Dikke van Dale
in mijn handen hield. De Dikke van Dale, maar dan
de ‘achtste, geheel opnieuw bewerkte en zeer ver-
| de Zwinkrant |