You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
OP<br />
REIS<br />
MET OF ZONDER JE GEZIN<br />
NA DE SCHEIDING HAALDE<br />
INGE POELL (42) HAAR DRIE<br />
DOCHTERS VAN SCHOOL<br />
EN BEGON AAN EEN WERELD-<br />
REIS DIE NU AL DRIE JAAR<br />
DUURT. “WE KOMEN NOG<br />
LANG NIET TERUG.” tekst en foto’s INGE POELL<br />
“De kinderen en ik waren moe. Onze lontjes waren<br />
kort. Mijn relatie was op de klippen gelopen. Silvana<br />
was elf, Sheree vijf en Suze nog een baby. Ik had een<br />
eigen bedrijfje en werkte dag en nacht. Traktaties, kinderfeestjes,<br />
helpen op school – ik zei nooit nee. Met mijn<br />
bakfiets volgeladen met kinderen maakte ik heel wat<br />
kilometers. Als ik de klep van de brievenbus hoorde,<br />
sloeg mijn hart een slag over: weer een rekening. Dit<br />
moest anders, besloot ik. Ik verkocht mijn bakfiets, zei<br />
ons huurhuis op en plunderde mijn bankrekening. Een<br />
echt plan had ik niet, we zouden wel zien.<br />
Ik moest even slikken toen we na een lange reis<br />
aankwamen in Manzanillo, het dorpje in Costa Rica waar<br />
ik een houten huisje had gehuurd. Ik zag de oceaan, de<br />
jungle, een paar huisjes en wat smoezelige winkeltjes. De<br />
cultuurschok was enorm, maar al snel vonden we onze<br />
draai. De kinderen genoten van de wilde dieren in onze<br />
eigen tuin. De eerste nacht zaten we om vijf uur rechtop<br />
in bed. Het was pikdonker en we hoorden een hard,<br />
brullend geluid. Het duurde even voor we het geluid<br />
konden plaatsen: brulapen. Hoe gaaf. We renden in onze<br />
pyjama’s naar buiten, camera’s in de hand. Soms namen<br />
we de rammelende bus naar het dichtstbijzijnde stadje,<br />
Puerto Viejo. Onderweg maakten we er een wedstrijdje ><br />
KEKMAMA 87