Kek Mama editie 8

Voor Nederlandse begrippen zou Kim nog
met bevallingsverlof moeten zijn, wanneer ze
aanschuift op en zonovergoten terras aan de
Loosdrechtse Plassen, vlak bij haar huis. Ze bestelt
een cappuccino en dubt even boven de
lunchkaart. Straalt: “Lekker zeg, ik mag nu natuurlijk
alles weer eten.” Ze heeft eigenlijk helemaal
geen zwangerschapsverlof genomen, zegt ze. “Voor
mijn presentatiewerk op tv heb ik er officieel wel recht
op, maar ik had weer zo’n zin om te werken. Het gaat
prima zo.” Twee weken na haar badbevalling stond ze
in galajurk de Beauty Awards te presenteren. Vriend
(singer-songwriter Jaap Reesema) mee met baby Youp, en
zij tussendoor voeden in de kleedkamer.
Ze praat oernuchter, noemt zichzelf
‘ook maar een meisje uit de provincie’. Maar niet alles gaat makkelijk.
Haar zwangerschappen kwamen niet zonder slag of stoot
tot stand. “De eerste keer duurde het tweeënhalf jaar. De artsen
konden niets ontdekken. Op rode lopers en in interviews kregen
we steeds weer die vragen: ‘Wanneer komen er kinderen?’ Liep ik in
een babywinkel om een cadeautje te kopen, kreeg ik meteen een
belletje van Shownieuws: ‘Goh, ben je zwanger?’
Jaap en ik hadden onze kinderwens al vroeg tegen elkaar uitgesproken,
maar zo simpel was het dus niet. Toen de fertiliteitskliniek – in Twente,
lekker anoniem – na twee jaar onderzoeken en pogingen ivf voorstelde,
wist ik intuïtief: dit gaat lukken. Ik had alleen nooit voorzien hoe intensief
en emotioneel zo’n traject is.” Kim verdroeg de behandelingen naar eigen
zeggen vrij goed. “Jaap prikte me met hormonen, zo lief. Wat ik het zwaarst
Zo, die heeft
er zin in,
zeiden we
toen het
embryo werd
geplaatst’ >
vond, was dat ons hele leven draaide om ivf. Er móest zoveel. We moesten
spuiten, we moesten naar de kliniek, we moesten sex hebben. Jaap zei: ‘Moeten
we niet stoppen?’ ‘No way’, zei ik. ‘Nu gaan we door ook.’” Bij de eerste ivf-poging
zat Jaap in het buitenland. “Mijn moeder ging mee. Op de echo zagen we hoe het
embryo in mijn buik werd geplaatst. ‘Zo, die heeft er zin in’, zeiden we tegen elkaar.
En dat was ook zo. Ik heb geen moment gedacht dat het mis zou gaan.”
Toen Muck één was, startte Kim opnieuw met hormooninjecties. “We dachten dat het
weer lang zou gaan duren. Maar een maand later was het al raak. Voor Jaap is het wel
goed zo, met twee kinderen, maar ik sluit een derde niet uit. Ik kom zelf uit een gezin
met drie kinderen, Jaap uit een gezin met vijf. En wat een grote rol speelt: uit het ivf-traject
voor Muck zijn vier sterke embryo’s voortgekomen. Daarvan hebben we er nu twee gebruikt.
Die andere twee kan ik niet zomaar weggooien, dat zijn voor mij een soort kindjes
geworden. Feitelijk is het een vierling.”
KEKMAMA 20