Luxebrochure NL 2015

inhoudstafel - organisatie - informatie - wedstrijden
Klaver 4 - wandeldagen - sponsors - Aktivia - Defensie
groen in het Prins Mauritspark. We remmen eventjes
af want anders tuimelen we in het ruime sop en
draaien links de promenade op richting zeedijk.
40 meter breed is de vernieuwde dijk, plaats genoeg
voor iedereen. Om dit in te huldigen hebben
we al het eerste “teusje” voorzien, vlak naast het
Westerstaketsel. Van teveel drinken moet een mens
plassen dus gaan we op zoek naar de mobiele
toiletten en die vinden we op de volgende parking, de
Zuidwindhelling, waar we al in Oostduinkerke zijn. Voor
diegenen die al problemen hebben met de voetjes,
hier vinden we ook de eerste hulppost van deze editie.
Wie zijn water kwijt is, kan dit hier ook weer bijvullen.
Dit zal nodig zijn want het is de bedoeling om door de
Zeebermduinen te trekken. Best zwaar, maar voor zij
die dit niet zien zitten, volg de pijltjes andersvaliden.
Na de duinen zitten we al aan de 10 kilometer en
volgt er terug een stukje dijk om daarna af te slaan
juist voor Oostduinkerke-Bad. De bedoeling was
in feite om hier door te wandelen, maar omdat het
vandaag marktdag is, willen we niet teveel conflicten.
We slenteren verder langs de drukke Koninklijke
Baan om bij de volgende parking, na de rode lichten,
terug richting dijk te wandelen. Een kleine kilometer
verder zoeken we weer een moeilijk stukje op,
we verkennen de Schipgatduinen en aansluitend
een serieus stukje strand. Dezelfde goede raad is hier
van toepassing: voor diegenen die dit te zwaar achten,
volg de pijltjes andersvaliden en je komt automatisch
terug bij de dappersten. We vervoegen de kleine
paadjes om uit te komen op de dijk van Koksijde.
Veel bezienswaardigheden onderweg en daarmee
bedoel ik niet de vele cafeetjes maar bijvoorbeeld het
monument opgericht voor de Zouaven. Juist vooraleer
we samensmelten met de andere afstanden op
“Ster der zee” ronden we de kaap van 15 kilometer.
Op deze parking biedt de “Orde van de Paardevisser”
ons het traditionele garnaalsoepje aan. Ook een
bezoek aan de blauwe huisjes behoort tot de
mogelijkheden. Wie de soep niet lust, moet zich
tevreden stellen met water, ter beschikking gesteld
door IWVA.
Vooraleer de wandelaars van de kleinere afstanden
ons bereiken, hebben zij toch ook al een serieus
parcours afgelegd. Een passage in de Doornpanne,
29
over de Hoge Blekker, door de Noordduinen,
een bezoek aan de Duinenabdij, het behoorde
allemaal tot het menu van de zestieners of
de vierentwintigers. De wandelaars van de 8 kilometer
vinden het al welletjes na de Blekker en slaan af
richting aankomst, richting het visserijmuseum.
Iets minder dan 8 kilometer maar het lange traject
door de duinen telt dubbel, dus…
Samen trekken we verder langs de dijk tot dat we
Sint-Idesbald veroveren. Misschien ons eens laten
verzorgen door onze collega’s van de medische
dienst indien er toch al probleempjes zijn. Ook het al
even traditionele koekje van Destrooper wordt hier
uitgedeeld. Onmiddellijk daarna splitst de 16 kilometer
zich terug af. Zij kuieren door de Houtsaegerduinen
en de Kerkepanneduinen om terug contact te zoeken
met hun collega’s ter hoogte van De Pannestraat.
Op dit moment hebben zij dan al 10 kilometer achter
de rug. De overige wandelaars lopen ondertussen
via de Koninklijke Baan De Panne binnen.
Eenmaal het Canadezenplein voorbij worden we
getrakteerd op een versnapering aangeboden door de
gemeente De Panne. Daarna kunnen we genieten van
het breedste strand van de Belgische kust om dan
via allerlei verkeersluwe straten de Calmeynbossen
te doorkruisen. We steken de drukke Zeelaan over
onder het alziend oog van de militaire politie. Zo
komen we uit op de Belgische militaire begraafplaats,
een bezoekje brengen is de moeite waard.
Vervolgens gaan we verder op het Artiestenpad totdat
we de Sportlaan bereiken. We verlaten De Panne en
we rapen iets verder de wandelaars van de 16 op.
Om dit te vieren hebben we terug een drankje
voorzien. Een goede twee kilometer harde wegen
en dan terug de weides in om uit te komen aan de
vroegere schoolhoeve “Ten Bogaerde”. Men voelt hier
de geschiedenis hangen. Deze hoeve was vroeger
een onderdeel van de Duinenabdij. Nog niet zolang
geleden was dit ook de locatie van landbouwschool.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hier ook een
vliegveld gevestigd. Nu is deze site eigendom van
de gemeente Koksijde en zo vormt de hoeve aldus
opnieuw een onderdeel van het Abdijmuseum
Ten Duinen 1138. In de voormalige abtskapel van de
Abdijhoeve Ten Bogaerde organiseert de gemeente
tijdelijke tentoonstellingen en allerlei educatieve