Luxebrochure NL 2015

inhoudstafel - organisatie - informatie - wedstrijden
Klaver 4 - wandeldagen - sponsors - Aktivia - Defensie
die de hoeve hadden opgeëist, niet voor de
voeten liepen. Vanaf 29 juni 1917 nam de
“143th Field Ambulance” haar intrek in de hoeve.
Later werd het kamp uitgebouwd tot een
veel groter hospitaalcomplex, een zogenaamd
“Corps Main Dressing Station” (M.D.S.), dit naar
aanleiding van het grootscheepse offensief dat eind
juli 1917 van start ging (Derde Slag bij Ieper). Zij die de
M.D.S. niet overleefden, werden ter plekke begraven
zoals hier op de begraafplaats.
We stappen verder en komen ten slotte uit in
de Wippehoek. Daar is al de eerste hulppost te zien,
de blauwe huisjes maken ook een sanitaire stop
mogelijk. Om de waterfles bij te vullen moeten we
een tweetal kilometer verder zijn, logisch want dan
pas komen we het eerste huis tegen. Met water alleen
zijn we tegenwoordig niet meer tevreden en we gaan
dan ook op zoek naar iets beters. Via de Legerweg
komen we in de Westvleterseweg. Begint er al
een belletje te rinkelen? Wel iets verder, in de
Koekuitstraat ontmoeten we opnieuw de andere
wandelaars. Deze zijn immers via de kortst mogelijke
weg richting “paters” getrokken. Samen trekken
we gezwind een dreef in, richting Donkerstraat.
Hier wordt de eerste sampling uitgedeeld. Ben je daar
niet tevreden mee, dan kun je nog snel binnenspringen
“in de Vrede” om een lekkere “pater” te proeven.
Al dat vocht moet ergens naartoe natuurlijk, maar
zoals altijd hebben we ook daar een mooie oplossing
voor onder de vorm van een serie toiletten.
We vervolgen samen onze weg en nemen daarvoor
de zijkant van het klooster, met dank aan onze
broeders. We passeren een kapelletje en gaan zo
richting Sixtusbossen waar we het “Dozinghem
Military Cemetery” passeren. Deze begraafplaats
kwam er in voorbereiding van de Derde Slag bij
Ieper. Het Britse Vijfde Leger besliste om het aantal
veldhospitalen of “Casualty Clearing Stations” (C.C.S.)
te verhogen om een snelle opvang en verzorging van
de vele duizenden gewonden mogelijk te maken.
Ze werden geïnstalleerd op 5 verschillende locaties:
Brandhoek, Lijssenthoek, Dozinghem, Mendinghem
en Bandaghem. Bij Dozinghem werden het 4de, 47ste
en 61ste C.C.S. ingericht. De begraafplaats werd door
de C.C.S.’s 9 maanden gebruikt, tot in het voorjaar van
1918 (Duits lente-offensief). Het loont zeker de moeite
om even te stoppen en een moment van bezinning in
te lassen. Er is een plechtigheid die start om 10.00u.
Nadien trekken we verder door de bossen,
wat hier opvalt is de nieuwe strook aangelegd bos.
Binnenkort worden er trouwens nog uitbreidingen
gerealiseerd. We passeren langs de parking van
het Jagershof, waar je een bezoekje kan brengen aan
onze infirmerie, water bijvullen, een terrasje doen,
genieten van een muziekje en als je veel tijd hebt,
zoals de wandelaars van de 16 bijvoorbeeld, een kijkje
nemen in het privémuseum: “Tussen de Lovie en
Sint-Sixtus”. Het loont de moeite, al zeg ik het zelf.
Net voordat we uit de bossen opduiken,
zien we rechts een volgende bezienswaardigheid,
namelijk de best bewaarde en meest volledige
V1-basissite in West-Vlaanderen. De V1 was een
geducht wapen tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Iets verderop, net nadat we onder de “Chinese poort”
doorgaan, krijgen we nog een versnaperingetje en
komen zo in “De Lovie”. Deze instelling staat in voor de
begeleiding van meer dan 500 jongeren en volwassenen
met matig, ernstig en diep verstandelijke handicap.
De 16 en 32 kilometer gaan links het domein in,
de 24 naar rechts. Zij zien nog een authentieke
barak die gebruikt werd in een hospitaal in Houtem,
zoals trouwens ook de poort die we juist gepasseerd
zijn. Vooraleer we het mooie domein verlaten, smelten
we eerst samen om dan terug te scheiden maar deze
keer laten de twee grootste afstanden de 16 achter.
De wandelaars van de 16 kilometer keren, bijna in
rechte lijn via een aantal veldwegels terug naar
Poperinge. Onderweg rapen ze nog de wandelaars
van de 8 kilometer op en arriveren ten slotte op
de Grote Markt. De twee grootse afstanden gaan
richting Sint-Jan-Ter-Biezen. De 24 kilometer geraakt
echter zo ver niet en buigt af naar het Helleketelbos.
De 32 kilometer gaat door, maar ook zij arriveren
uiteindelijk in het Helleketelbos waar ze tegen hun
collega’s kunnen vertellen dat ze een lekkere Picon
geproefd hebben…
37