180921 Thema september-oktober 2018 - editie Brabant

heb weleens contact opgenomen
met opvangcentra om te mogen helpen,
maar daar kreeg ik geen reactie.
Ik vermoed dat die mensen veel aanvragen
krijgen. Deze kans in Zuid-Afrika
was dus een droom die uitkwam.”
“«DAGEN VAN
15U ZIJN HIER GEEN
UITZONDERING»
Ik neem aan dat de jobvoorwaarden
helemaal anders liggen dan in
de advocatuur.
“Dat kan je wel zeggen. Ik begin hier
te werken om 6 uur, en ik stop op de
farm rond 17.30 uur. Daarna moeten
we nog gaan winkelen, en soms moet
ik ’s avonds nog vrijwilligers ophalen.
En als een dier ziek is, zijn we ’s nachts
ook paraat. Dagen van 15 uur zijn hier
geen uitzondering. En dat 6, soms 7
dagen per week. Anderzijds worden
we niet veel betaald. Ik woon wel op
de farm, dat is een voordeel.”
Kan je wat meer vertellen over de
Cheetah Experience Farm?
“Cheetah Experience is een non-profit
kweekcentrum voor bedreigde diersoorten.
Momenteel verzorgen we in
totaal 56 dieren. Vooral cheeta’s maar
ook tijgers, leeuwen, luipaarden, wolven
… Ik sta aan de cheeta-kant van
de farm: zij zijn mijn grote liefde. Iedereen
heeft zijn favorietje, voor mij is
dat Kenji. Als ik in de buurt ben, zal hij
altijd even langslopen.”
Heb je eigenlijk ook nog een sociaal
leven daar in Zuid-Afrika?
“Nauwelijks. We hebben niet veel vrije
tijd; eigenlijk bestaat dat hier niet.
Bloemfontein leeft wel, en we gaan
soms op restaurant of café. Maar buiten
de vrijwilligers en de andere werknemers
heb ik niet veel sociale contacten.
Al til ik daar niet zwaar aan. Als ik
eens een vrije dag heb, lig ik toch liefst
van al in bed. (lacht) Ik merk wel dat ik
meestal met de Belgische vrijwilligers
optrek: dat voelt toch meer vertrouwd
aan. Gelukkig strijken er op de farm
regelmatig Belgen neer. In de rest van
Bloemfontein vind je er geen enkele.”
Mis je je vrienden en familie in België
niet?
“Oh jawel. Ik probeer zo veel mogelijk
contact met hen te houden via berichtjes
en telefoontjes. Maar dat ik
hen mis, is een understatement. Al
zie ik dat als de opoffering die ik moet
maken om hier te zijn. Een lief had ik
gelukkig niet toen ik in België vertrok.
Ook hier komt het er niet van. Ik heb
eenvoudigweg geen tijd en energie
voor een relatie. Mijn leven bestaat
momenteel alleen uit de farm en de
dieren, en dat vind ik perfect zo.”
Tekst: Kirsten Bosmans
En toch denk je niet aan terugkeren?
“Alles is natuurlijk afhankelijk van visums,
maar ik ben inderdaad niet van
plan om snel terug te komen naar België.
Ik leef maar één keer, waarom zou
ik me dan elke dag naar een bureau
slepen als ik hier elke dag gelukkig
kan zijn? Het weer is zalig, ik leer elke
week nieuwe mensen kijken – de vrijwilligers
– en dan zijn er uiteraard nog
de dieren. Wie kan er zeggen dat hij
een cheeta over zijn kopje kan aaien?”
(lacht)
Gesproken met Maxime Staudt 21