HERMON-Erfgoed_Relatie-magazine_Goudsbloem-Schiedam_v10_TJ

Leegstand en
herontwikkeling
Vrijwel iedereen in Schiedam reageerde enthousiast op
het plan van Bertus Notenboom en Hans de Ruijter om
een jongerencafé in De Goudsbloem te vestigen. Er was
geen betere locatie voor een café te bedenken, omdat er
vrijwel geen enkele woning in de directe omgeving van
het gebouw stond. De eerste jaren werd het café gerund
door de twee krakers en Rita, de vrouw van Hans. Maar
na drie jaar was het geld op en waren de idealen bezweken.
Hierop werd het café in 1980 verpacht maar ook de nieuwe
beheerders konden het niet bolwerken. Daarnaast
speelde nog een andere ontwikkeling. Eind jaren tachtig
werd op enkele meters afstand van De Goudsbloem een
groot aantal huizen gebouwd. De bewonersvereniging
Schiedam-centrum was fel tegenstander van het café en
eiste dat het zijn deuren zou sluiten. Volgens de vereniging
kon je het de bewoners simpelweg niet aandoen; een café
midden in een woonwijk. 21 Het was echter kraker Hans
de Ruijter zelf die besloot het café te sluiten. Na deze sluiting
had de mouterij een periode geen bestemming, totdat door
Bertus, Hans en Rita in 1987 restaurant de “De Mouterij”
werd geopend. Een periode lang was dit een druk bezocht
restaurant. Sinds de sluiting van het restaurant op 1 mei 2006
staat de mouterij op de Rijksmonumentenlijst. Een bestemming
had het gebouw echter niet. Dit veranderde in 2016 toen
HERMON Erfgoed het gebouw aankocht met als doel het te
ontwikkelen tot short stay appartementencomplex voor jongeren
met veelal een Autisme Spectrum Stoornis (ASS).
Bronvermelding en voetnoten
1 Schiedamsche Courant, vrijdag 6 januari 1978
2 Stadsgezicht Schiedam, p. 11
3 Polderman, bureau voor monumenten- en restauratieadvies, ‘bouwhistorische
verkenning Mouterij De Goudsbloem’, p. 5
4 Hans van der Sloot: ‘Hoe zwart was zwart nazareth’. In music d.d.
1 februari 1997
5 Stadsgezicht Schiedam, p. 11-12
6 Polderman, bureau voor monumenten- en restauratieadvies, ‘bouwhistorische
verkenning Mouterij De Goudsbloem’, p. 21
7 Archief van Bols, J.C.A. Blom, p. 12
8 Schiedamsche Courant d.d. 13-3-1895
9 Polderman, bureau voor monumenten- en restauratieadvies, ‘bouwhistorische
verkenning Mouterij De Goudsbloem’, p. 10-11
10 Een eest is een droogoven, deze wordt gebruikt voor het drogen van
groenmout
11 Polderman, bureau voor monumenten- en restauratieadvies, ‘bouwhistorische
verkenning Mouterij De Goudsbloem’, p. 10-11
12 Wim Snikkers, ‘Gist en moutwijn in Schiedam in de laatste eeuw’, p. 113
13 Reformatorisch Dagblad, 16 september 1971
14 Wim Snikkers, ‘Gist en moutwijn in Schiedam in de laatste eeuw’, p. 115
15 Schiedamsche Courant d.d. 31 mei 1978
16 Wim Snikkers, ‘Gist en moutwijn in Schiedam in de laatste eeuw’, p. 119
17 Wim Snikkers, ‘Gist en moutwijn in Schiedam in de laatste eeuw’, p. 113
18 Henk Slechte, ‘De Brandersbuurt, een prachtwijk die moest verdwijnen’,
p.8
18 Henk Slechte, ‘De Brandersbuurt, een prachtwijk die moest verdwijnen’,
p.9
20 Schiedamsche Courant, 30 juni 1973
Sinds de sluiting van het
restaurant staat de mouterij
op de Rijksmonumentenlijst.
Een bestemming had het
gebouw echter niet. Dit
veranderde in 2016 toen
HERMON Erfgoed het
gebouw aankocht.
21 Schiedamsche Courant, 17 juni 1982
14
Foto: Mouterij met nieuwe liftschacht