Kek Mama editie 4

H“Het gaat lekker
, heel lekker.”
Ontspannen slentert Airen Mylène door het
dorp waar ze sinds kort woont. Met de komst
van zoon Bodhi, een verbouwing, de verhuizing
uit Amsterdam, en o ja, nog een stuk of vier programma’s
om te presenteren, was het bepaald geen
saai jaar. Maar nu lijkt de rust voor zover mogelijk
teruggekeerd. “We zijn eindelijk gesetteld en gewend
aan het leven met een kind. Het was best een grote
stap om Amsterdam te verlaten; Taeke en ik zijn nachtvlinders,
we houden van reuring en de kroeg in duiken.
We moesten eerst echt erváren dat het klaar was.” Dat inzicht
ontstond tijdens Airens zwangerschap. “Driehoog wonen
met een bejaarde hond die de trap niet meer op kan, een
buggy die niet in het trapgat past, een baby op je arm en dan
nog een tas met boodschappen – ik begon er toch wel tegen
op te zien. Misschien was het tijd om de stad uit te gaan.”
Toen de makelaar kort daarop dit huis vond, stortte Airen zich
halsoverkop en hoogzwanger op de verbouwing. “Het was
hectisch, maar dat past bij me. Ik ben niet iemand die alles vooraf
uittekent, ik duik liever ergens enthousiast in en neem de consequenties
voor lief. Het was even aanpoten, maar nu wonen we hier,
in een huis dat ons een permanent vakantiegevoel bezorgt omdat het
aan het water ligt, met een steiger. Een droomhuis waarvan ik altijd
dacht: misschien later, als ik groot ben.”
Het nachtvlinderen is door de slapeloze nachten
waarop Bodhi zijn ouders de eerste maanden trakteerde, inmiddels minder.
Driehoog
met een
baby en
bejaarde
hond was
toch geen
goed idee’
>
Airens behoefte aan onvoorspelbaarheid is echter onveranderd. “Elke
ochtend denk ik: zo, wat is de bedoeling vandaag? Natuurlijk heb ik afspraken
voor mijn werk en moet Bodhi eten en slapen, maar alles daartussen
ligt wat mij betreft open. Ik laat me graag verrassen. Dat hoeft niet groots en
meeslepend, het mag ook klein zijn. Ik zoek elke dag naar avontuur, door met
hond en baby naar een onbekend bos te gaan bijvoorbeeld, of een nieuw recept
klaar te maken.” Een dag geen avontuur is een dag niet geleefd, roept Airen dan
ook regelmatig. Taeke kan er wel om lachen. Zoals de keer dat Airen spontaan besloot
dat ze diezelfde dag nog wilde leren surfen. “Hup, we gaan. Eenmaal op het
strand bleek de lesschool nog niet geopend en zaten alle strandtenten potdicht. Daar
stonden we dan. Op zo’n moment lacht Taeke de ballen uit z’n broek. ‘Een dag geen
avontuur is een dag niet geleefd, hè schat?’ Ik hoor het nog vaak.”
Een duidelijke kinderwens had Airen nooit, totdat ze in 2016 tijdens de opnames van Wie
is de mol? oud-hockey international Taeke Taekema ontmoette. Taekes gevoel voor humor,
KEKMAMA 20