23.07.2019 Views

PREVIEW 6 2019

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

24-07 | 28-08 <strong>2019</strong><br />

6<br />

HOBBS & SHAW<br />

Fast & Furious<br />

ONCE UPON A TIME... IN HOLLYWOOD<br />

Interview met Quentin Tarantino en Leonardo DiCaprio!


22 AUGUSTUS<br />

I N D E B I O S C O O P


Fast & Furious: Hobbs & Shaw 4<br />

Geen adempauze voor Dwayne Johnson en Jason Statham<br />

Once Upon a Time… in Hollywood 9<br />

Interview met Quentin Tarantino en Leonardo DiCaprio!<br />

Weldi 12<br />

Interview: ‘Er is niet één reden waarom jonge mensen radicaliseren.’<br />

The Dead Don’t Die 13<br />

Gortdroge zombiegrappen met Bill Murray<br />

UglyDolls 14<br />

Foutjes maken je uniek!<br />

Diego Maradona 15<br />

Must see voetbaldocumentaire<br />

Ask Dr. Ruth 16<br />

Preview had ook wat vragen voor de 91-jarige sexpert<br />

Wilkolak 17<br />

Interview met regisseur Adrian Panek<br />

Temblores 18<br />

Kiezen tussen gezin, kerk… en de liefde voor een andere man<br />

Good Boys 19<br />

Niet voor brave jongens<br />

Wat draait er nog meer deze maand? 22<br />

Tien keer Johnny Depp 26<br />

Richard Says Goodbye en andere prachtrollen<br />

Angel Has Fallen 28<br />

Op setbezoek in Bulgarije!<br />

Preview is een uitgave van Free Media Depot BV. Hoofdredactie: Barend de Voogd Redactie: Ruben van Eijl, Ronald<br />

Simons, Kita van Slooten Medewerkers aan dit nummer: Yfke van Berckelaer, Seeger Brandt, Ype Driessen, Menno<br />

Kooistra, Daniëlle Kool, Jorrit Niels Correcties: Phil van Tongeren Art Direction / vormgeving: Anke Landweer<br />

Uitgever: Remco Duinkerken | remco@boomerang.nl Distributie: CP&A. Druk: Senefelder Misset<br />

Correspondentie: Preview filmmagazine, Binckhorstlaan 36/M1.58, 2516 BE Den Haag, tel. 020-5611233, info@previewmag.nl


4


Met een totale opbrengst van ruim 5,1 miljard dollar staat de Fast<br />

& Furious-franchise in de lijst van meest succesvolle filmreeksen<br />

aller tijden. De combinatie van snelle auto’s, verbluffende stunts en<br />

de hechte vriendschap tussen de hoofdpersonages is een gouden<br />

formule die keer op keer massa’s fans naar de bioscoop weet te<br />

trekken. Logisch dat er een spin-off kwam. Vanaf 1 augustus in de<br />

bioscoop: ruim baan voor Hobbs & Shaw! Door Kita van Slooten<br />

Lees verder op pagina 6 en 7 >


In de trailer zien we hoe Luke Hobbs (Dwayne Johnson) een<br />

tegenstander neerslaat en diens gezicht voor een slot met<br />

automatische gezichtsherkenning houdt. ‘Access granted’,<br />

reageert de computer. Deckard Shaw (Jason Statham) probeert<br />

het ook, maar is een tikje ruwer. De computer herkent het<br />

gezicht al niet meer: ‘Access denied.’ Shaw ramt de man nog<br />

iets harder tegen de lens. ‘Access denied.’ Nóg harder – het<br />

gezicht is nu helemaal tot pulp geslagen. ‘Access denied.’ Tja,<br />

dat is nou wat je noemt… een binnenkomer.<br />

The Fast and the Furious scheuren al sinds 2001 door de<br />

bioscopen. Luke Hobbs verscheen in Fast Five (2011) voor het<br />

eerst ten tonele, Deckard Shaw in Fast & Furious 6 (2013).<br />

Beide actiehelden zijn nu zo populair dat de krachtpatsers hun<br />

eigen film krijgen. Ze moeten in Fast & Furious: Hobbs & Shaw<br />

samenwerken tegen de terrorist Brixton, die gewapend is met<br />

speciale krachten en een gevaarlijk virus. Niemand minder dan<br />

Idris Elba neemt de rol van bad guy op zich, wat betekent dat de<br />

man die eind vorig jaar door People Magazine verkozen werd tot<br />

Sexiest Man Alive het opneemt tegen sympathieke spierbundel<br />

Johnson, die in 2016 dezelfde eer te beurt viel. Als dat niet van<br />

het scherm spat, weten wij het ook niet meer.<br />

Luke Hobbs<br />

Deze plichtsgetrouwe special agent zet alles op alles om het<br />

recht te laten zegevieren. Hobbs werkt voor de U.S. Diplomatic<br />

Security Service. In Fast Five moest hij de voortvluchtige Dom<br />

Toretto en Brian O’Conner zien op te sporen. En als Hobbs een<br />

missie heeft, geeft hij zich daar ook volledig aan over. Geld<br />

en macht doen hem niet veel; hij wordt gemotiveerd door het<br />

rotsvaste geloof dat hij de wereld beter kan maken door zoveel<br />

mogelijk gespuis van de straten te vegen. Met Dom en zijn posse<br />

kwam het uiteindelijk goed en er ontstond zelfs een vriendschap<br />

– al werd die in de vorige film, The Fate and the Furious (2017),<br />

weer flink op de proef gesteld. Hobbs werd daarin door toedoen<br />

van Dom opgesloten in dezelfde zwaarbeveiligde gevangenis<br />

waar hij eerder huurmoordenaar Deckard Shaw achter slot en<br />

grendel had gestopt. Hobbs kwam vrij, zijn naam werd gezuiverd,<br />

maar de liefhebbende vader koos er daarna voor even wat tijd<br />

door te brengen met zijn dochter. Uit de nieuwe film blijkt dat die<br />

pauze dus maar van korte duur was.<br />

Deckard Shaw<br />

Shaw is een voormalige Britse elite agent, die na zijn vertrek<br />

bij de overheid als huurling is gaan werken. Hij leeft en werkt<br />

volgens zijn eigen regels. In Furious 7 (2015) maakten we pas<br />

goed kennis met Shaw en zijn woede. Hij dacht dat zijn jongere<br />

broertje, de huurmoordenaar Owen, dood was en gaf Dom en<br />

zijn vrienden daar de schuld van. Hij doodde Han in Tokio, blies<br />

Doms huis in Los Angeles aan gort en deed een mislukte poging<br />

Hobbs om te leggen. Hobbs zette hem vast in een instelling<br />

waar alleen de gevaarlijkste criminelen worden opgeborgen.<br />

Shaw keek dan ook vreemd op toen Hobbs in The Fate and the<br />

Furious in de cel naast hem belandde. De twee mannen zijn<br />

aan elkaar gewaagd. Ze mogen elkaar niet, maar hebben wel<br />

respect voor elkaar…<br />

6<br />

Fast & Furious: Hobbs & Shaw<br />

draait vanaf 1 augustus in de bioscoop


De Fast & Furious-franchise heeft in de afgelopen achttien<br />

jaar een trouwe fanbase opgebouwd. Een van die fans is Julien<br />

Ranke (28), die nu al ontzettend veel zin heeft in de spin-off.<br />

De scène in Furious 7 waarin Vin Diesel<br />

en Paul Walker in Abu Dhabi met een<br />

extreem dure sportauto van de ene<br />

wolkenkrabber naar de andere springen,<br />

is een stunt die veel fans zich nog goed<br />

herinneren. Dat geldt ook voor Julien. ‘Dat<br />

is precies het soort over-the-top-stunt<br />

waar Fast & Furious in uitblinkt. Stunts waar echt helemaal<br />

niks realistisch aan is, maar dat maakt het juist leuk. Andere<br />

mensen kraken om die reden de films misschien af, maar<br />

dit soort actie moet je met een korrel zout nemen – met heel<br />

veel korrels zout.’<br />

Julien heeft alle Fast & Furious-films gezien en is ook zeker<br />

van plan om voor deze spin-off met zijn vrienden de bioscoop<br />

in te duiken. ‘Ik denk dat de film heel anders is dan de rest.<br />

Sowieso is de toon de laatste paar films wel wat anders<br />

geworden. Het gaat nog steeds om de actie, maar er is meer<br />

humor bijgekomen.’ Het overlijden van de oorspronkelijke<br />

hoofdrolspeler Paul Walker in 2013 heeft een groot effect<br />

gehad, vindt Julien. ‘Vroeger was de magie tussen Paul<br />

Walker en Vin Diesel al een reden om naar Fast & Furious<br />

te gaan. Dat vond ik echt mooi. Toen draaide het om familie<br />

en broederschap. Nu Paul Walker er niet meer is, merk je<br />

dat de focus wat verschoven is.’ Die ontwikkeling is volgens<br />

Julien ook wel logisch. ‘Als je de spin-off meetelt, is dit al de<br />

negende film. Je kunt niet negen films maken puur en alleen<br />

over auto’s. Je moet iets bedenken om er een draai aan te<br />

geven, zodat het publiek blijft komen.’<br />

Julien kan die extra dosis humor wel waarderen. ‘Ik laat<br />

me gewoon verrassen, maar ik vind het sowieso leuk dat<br />

de acteurs van die komische oneliners krijgen. De trailer<br />

beloofde al veel goeds. Hoe idioter, hoe leuker.’<br />

7


Quentin Tarantino heeft altijd gezegd maar tien films te zullen maken. Zijn<br />

negende, Once Upon a Time… in Hollywood, verschijnt op 15 augustus en zit vol<br />

prachtige acteurs. Naast Leonardo DiCaprio en Brad Pitt zien we ook Margot<br />

Robbie, Al Pacino en Kurt Russell. Preview trok naar Los Angeles en sprak met<br />

Tarantino en DiCaprio. Door Jorrit Niels<br />

Je hoort Quentin Tarantino al van verre aankomen en ook van<br />

dichtbij is de 56-jarige regisseur groots en aanwezig; die harde<br />

lach en die scheve grijns die te pas en te onpas voorbij komt, vol<br />

passie en zelfvertrouwen. Helaas hebben we maar acht minuten<br />

van de film kunnen zien, maar wat we zagen was geweldig.<br />

Once Upon a Time… in Hollywood gaat onder andere over<br />

televisiester Rick Dalton (Leonardo DiCaprio). Zijn gloriedagen<br />

zijn voorbij. Samen met stuntdouble Cliff Booth (Brad Pitt)<br />

baant hij zich een weg door het Los Angeles van 1969 en een<br />

filmindustrie die ze steeds minder herkennen.<br />

De film begon toch als een roman?<br />

‘Klopt, en dat geeft je meteen een idee van mijn bizarre<br />

werkwijze. Dit begon als een roman waarvan ik twee<br />

hoofdstukken had geschreven. Daarna heb ik die hoofdstukken<br />

een jaar lang herschreven en vervolgens twee jaar lang losse<br />

dialogen.’<br />

Tussen je andere werk door?​<br />

‘Zeker, anders was ik nu nog aan mijn tweede film bezig, haha!<br />

Ik heb ook nog aan een filmboek geschreven, een toneelstuk,<br />

9


een script en een vijfdelige miniserie die ook een grote<br />

televisiefilm kan worden. Die rare manier van werken helpt mij<br />

gek genoeg om de personages en de wereld waarin ze leven te<br />

begrijpen. Iets komt ter sprake in een dialoog, wat mij dan weer<br />

aan het denken zet over de achtergrond van de personages. Een<br />

beetje schizofreen misschien, maar zo werk ik.’<br />

Muziek is altijd belangrijk in je films; wat horen we hier terug?<br />

‘Een van mijn meest heldere herinneringen aan 1969 is de<br />

radio. Er was een station waar íedereen naar luisterde in<br />

Los Angeles en dat was 93-KHJ. Het is me gelukt veel van<br />

de originele jingles, commercials, het gepraat tussen de<br />

nummers door en de muziek zelf te krijgen. In de film staat<br />

de radio eigenlijk constant aan; de discjockeys praten je op de<br />

achtergrond door het LA van die tijd. Gaat zo cool worden!’<br />

Hoe denk je over het Hollywood van nu?​<br />

‘De industrie is enorm in beweging. Natuurlijk, het is anders<br />

nu met de groei van televisie, maar film blijft. Neem Once Upon<br />

a Time… in Hollywood. Dit was geen makkelijke film om te<br />

maken. Hij was duur, maar we hadden wel echte sets in een tijd<br />

waarin iedereen alles gemakkelijk met CGI oplost. Ik wil een<br />

film maken, geen tekenfilm.’<br />

En is de tiende film straks echt het einde?<br />

‘Ik maak nu al ruim 25 jaar films op een heel intensieve manier.<br />

Ik vind het daarom wel genoeg. Ik wil niet alleen maar films<br />

maken omdat ik films kan maken of totdat mensen het niets<br />

meer kan schelen. Ik vind dat je het alles moet geven zolang je<br />

scherp bent. Het laatste wat ik wil, is doorsukkelen. Over een<br />

jaar of vijf is het genoeg en dan is het aan de jongeren. Laat<br />

mij maar lekker schrijven en films programmeren in m’n eigen<br />

bioscoop op Beverly Boulevard.’<br />

Zelfs als mensen meer van je willen zien?<br />

‘Weet je, je moet zorgen dat mensen altijd meer van je willen<br />

zien. Ik blijf schrijven hoor, maar dan toneelstukken, ik verdwijn<br />

sowieso niet!’<br />

Once Upon a Time… in Hollywood<br />

draait vanaf 15 augustus in de bioscoop<br />

10


‘IK HAAL DE BULLSHIT ER STEEDS<br />

GEMAKKELIJKER UIT’<br />

‘Ik zie Once Upon a Time… in Hollywood als Quentins<br />

liefdesbrief aan de filmindustrie en de talloze acteurs<br />

die in de anonimiteit zijn weggezakt,’ vertelt Leonardo<br />

DiCaprio. ‘Mijn deel van de film gaat over Rick die moet<br />

leren accepteren wat zijn plek is in de wereld en wat hij heeft<br />

bereikt. Het is niet de ultieme droom waarop hij hoopte,<br />

maar hij werkt nog steeds in deze stad. Dit is waarmee hij<br />

het moet doen.’<br />

Is werken met mensen als Tarantino belangrijker dan een<br />

Oscar?<br />

‘Absoluut. Het klinkt heel arrogant en de Oscar (voor The<br />

Revenant – red.) is een waanzinnige erkenning, maar ik<br />

maak dezelfde keuzes als toen ik vijftien was. Elke keer geef<br />

ik de volle duizend procent en daarna is het uit mijn handen.<br />

Ik haal de bullshit er wel steeds gemakkelijker uit. Ik herken<br />

goede regisseurs en scripts sneller. Werk je lang genoeg in<br />

Los Angeles, dan word je een ster in filteren.’<br />

Je behoort nu tot de top, mis je die begintijd wel eens?<br />

‘De anonimiteit is zeker iets waarnaar ik nog wel eens<br />

terugverlang, maar dan schud ik mijzelf direct door elkaar<br />

- want, kom op, wat voor een mazzel heb ik! Mijn vader zei<br />

altijd: “Wat je ook uiteindelijk voor werk gaat doen, als je<br />

je eigen baas kunt zijn en houdt van wat je doet, dan ben je<br />

beter dan 99 procent van de rest.”’<br />

11


Onhandelbare pubers zijn er in alle soorten en maten, maar wat is er erger<br />

dan wanneer je bloedeigen kind ervoor kiest om in Syrië te gaan vechten voor<br />

Islamitische Staat? Door Ronald Simons<br />

Met Sami gaat bijna alles goed. De negentienjarige Tunesische<br />

scholier zit lekker op school en boft met twee liefdevolle<br />

ouders. Minpuntje zijn de felle migraineaanvallen en de dure<br />

medicatie, maar zijn vader werkt er graag een paar uurtjes<br />

extra voor. Toch raakt Sami door de berichten op sociale media<br />

geïnteresseerd in de ideologie van IS. Wanneer hij op een dag<br />

spoorloos verdwijnt, vrezen zijn ouders het ergste. Preview<br />

sprak tijdens het filmfestival in Cannes met regisseur Mohamed<br />

Ben Attia.<br />

en destructief kunnen zijn. Volgens mij onderschatten we de<br />

negatieve impact van alle beelden van geweld en materialisme<br />

op de geesten van pubers.’<br />

Weldi draait vanaf 25 juli in de bioscoop<br />

Sami trekt zich steeds verder terug in zijn eigen leventje. Op een<br />

feestje kijkt hij liever naar Facebookfilmpjes over Syriëgangers<br />

dan dat hij danst of zich vol laat lopen. Toch zie je hem nooit<br />

praktiserend religieus; waarom laat je dat achterwege?<br />

‘Er is niet één reden waarom jonge mensen radicaliseren en<br />

naar Syrië reizen om zich bij IS aan te sluiten. Ik wilde het<br />

vertrek van Sami niet verbinden aan de islam. De meeste jonge<br />

mensen radicaliseren natuurlijk onder invloed van religieuze<br />

leiders, maar velen hebben nog nooit de Koran gelezen. Ze<br />

worden verleid door de ideologie, omdat ze een leeftijd hebben<br />

waarop ze hun eigen persoonlijkheid nog op moeten bouwen en<br />

gemakkelijk te beïnvloeden zijn.’<br />

12<br />

Je zoekt de oorzaak van radicalisering dus meer in de<br />

levensfase waarin pubers zich bevinden?<br />

‘Elke tiener kent het gevoel van eenzaamheid: je klote voelen,<br />

dat lege gevoel losgekoppeld van de wereld te zijn. Als ouder<br />

sta je langs de zijlijn toe te kijken. Je begrijpt je kind misschien,<br />

maar je dringt niet tot hem door. Maar ik leg de schuld<br />

evengoed bij de sociale media. Ik vind dat die heel gewelddadig


Wanneer zombies het vredige stadje Centerville overspoelen, reageert de lokale<br />

politie onder leiding van Bill Murray niet in paniek, maar met kalme berusting.<br />

Door Seeger Brand<br />

De dertiende speelfilm van Jim Jarmusch verkent een genre dat<br />

de New Yorker met de grijze kuif nog niet eerder uitprobeerde:<br />

de zombiekomedie. Op het eerste gezicht is het een opvallende<br />

keuze van de regisseur wiens vorige films Only Lovers Left<br />

Alive en Paterson juist serieus, introvert en zelfs poëtisch<br />

uitpakten. Maar als je iets beter kijkt, zie je opnieuw een film<br />

over mensen die een dansje doen met de dood (op de hielen).<br />

Net als in Down by Law, Dead Man en Ghost Dog: The Way of the<br />

Samurai.<br />

Gortdroge grappen<br />

The Dead Don’t Die heeft een heerlijke cast. Bill Murray, Adam<br />

Driver, Chloë Sevigny en Selena Gomez maken zich echter<br />

totaal niet druk om de hongerige kannibalen in hun slaperige<br />

stadje. De agenten doen wat ze kunnen, maar voelen eigenlijk<br />

ook wel aan dat ze de strijd zullen moeten opgeven. Het levert<br />

gortdroge grappen op. Een deadpan-komedie dus, een genre<br />

dat groot werd met de beroemde komiek Buster Keaton en dat<br />

je ook kent van Airplane!, Seinfeld en Curb Your Enthusiasm.<br />

Schouderophalen<br />

De hoofdpersonages slaan de invasie van de ondoden<br />

schouderophalend gade en daarmee wijkt de film dus af van<br />

alle eerdere zombiefilms en zombiekomedies. Jarmusch<br />

lijkt er vooral mee te zeggen dat we met onze apathische,<br />

materialistische en oppervlakkige instelling geen wereld<br />

bevolken die het waard is om voor te vechten. Zo wordt deze<br />

lichtvoetige komedie toch nog een actueel commentaar.<br />

The Dead Don't Die draait vanaf 25 juli in de bioscoop<br />

13


Één oog, een plat hoofd, rare oren of scherpe tandjes die te ver uit elkaar staan;<br />

gelukkig bewijzen de knuffelige UglyDolls dat zulke foutjes ons juist uniek maken.<br />

Door Barend (loenst een beetje) de Voogd<br />

In UglyVille is raar juist heel goed en ‘een beetje speciaal’<br />

fantastisch. Moxy (de stem van Vajèn van den Bosch) en haar<br />

UglyDoll-vrienden zijn anders en genieten met volle teugen<br />

van hun tegendraadse leventje. Moxy is alleen wel nieuwsgierig<br />

naar wat zich aan de andere kant van de berg bevindt. Zo<br />

belanden ze in PerfectionVille, waar alleen het meest perfecte<br />

speelgoed de knuffel van een echt mensenkind mag worden.<br />

Tegendraadse figuren<br />

Aan regisseur Kelly Asbury kunnen we zo snel niets raars<br />

ontdekken (nou ja, hij is een beetje kalend). Hij werkte vanaf<br />

1983 voor Disney Animation, assisteerde Tim Burton bij The<br />

Nightmare Before Christmas (1993) en was een van de makers<br />

van Shrek 2 in 2004. Hij was ook de regisseur van Gnomeo<br />

& Juliet (2011) en De Smurfen en het verloren dorp (2017).<br />

Misschien vindt hij zichzelf iets te klein? Hoe dan ook: Asbury<br />

houdt van tegendraadse figuren.<br />

Perfecte casting<br />

‘Denk je nou echt dat jouw groepje belachelijke sokkenpoppen<br />

hier een kans maakt?’ vraagt de zogenaamd perfecte Lou<br />

gemeen, tijdens een soort Idols-achtige show in het ‘Instituut<br />

voor Perfectie’. Dat Jamai Loman (raar haar) de Nederlandse<br />

stem van Lou inspreekt is daarom écht perfect.<br />

UglyDolls draait vanaf 31 juli in de bioscoop<br />

Wil je een van deze UglyDolls en twee vrijkaartjes<br />

voor de film winnen? Stuur dan voor 31 juli een<br />

e-mail naar prijsvraag@previewmag.nl. Vergeet<br />

niet je adres mee te sturen!<br />

14<br />

Langeafstandsliefde<br />

UglyDolls zijn, hoe kan het ook anders, in 2001 uit liefde<br />

geboren. Zelfverklaarde nerd David Horvath en Sun-Min Kim<br />

vonden elkaar in een gemeenschappelijke liefde voor design<br />

en speelgoed. Hun relatie was nog maar net begonnen toen<br />

Kims studentenvisum verliep en ze terug moest naar Korea.<br />

Onderaan een van de vele brieven die David haar tijdens die<br />

langeafstandsrelatie schreef, tekende hij een gek figuurtje. Zij<br />

stuurde hem een zelfgemaakt pluche poppetje terug: de eerste<br />

UglyDoll was geboren. Tegenwoordig zijn ze getrouwd en staan<br />

aan het hoofd van hun bedrijf PrettyUgly.


Niet Maradona, maar God heeft het gedaan.’ Zijn Argentijnse bijnaam luidde El Pibe<br />

de Oro (‘het gouden joch’), maar voor veel voetbalfans was hij God. De documentaire<br />

Diego Maradona toont zijn enorme talent – en zijn diepe val. Door Barend de Voogd<br />

Nu de Oranje Leeuwinnen een tweede plaats hebben behaald<br />

op het WK, is het voor voetballiefhebbers het moment om<br />

herinneringen op te halen aan die ongelofelijke nummer 10 uit<br />

de achterbuurten van Buenos Aires.<br />

De hand van God<br />

Diego Maradona begon op zijn tiende met voetballen. Twaalf<br />

jaar later betaalde FC Barcelona een recordbedrag van 7,8<br />

miljoen dollar voor hem. Barcelona versloeg Real Madrid<br />

en won El Clásico in 1983. Zelfs de fans van hun aartsrivaal<br />

applaudisseerden voor Diegos waanzinnige goal. Vanaf 1984<br />

vierde hij zijn grootste successen bij SSC Napoli. Hij speelde vier<br />

wereldkampioenschappen voor het Argentijnse nationale team.<br />

Het beroemde incident met ‘De hand van God’ vond tijdens het<br />

WK van 1986 plaats.<br />

Drieluik<br />

Diego Maradona is het derde deel van een drieluik over<br />

wonderkinderen en roem van regisseur Asif Kapadia. Senna,<br />

over de Braziliaanse Formule 1-racer Ayrton Senna, maakte<br />

veel indruk in 2010. Met zijn documentaire over Amy Winehouse<br />

won Kapadia in 2016 een Oscar. Zijn nieuwe film is gebaseerd<br />

op meer dan vijfhonderd uur archiefmateriaal en kreeg de<br />

volledige medewerking van Maradona zelf. Hoogtepunten en<br />

dieptepunten: het zal zijn legende zeker geen kwaad doen.<br />

Diego Maradona draait vanaf 8 augustus in de bioscoop<br />

Coke en Camorra<br />

Dat Maradona ook minder fraaie kanten heeft, bleek al in 1984<br />

toen een wedstrijd tegen Athletic Bilbao in een vechtpartij<br />

op het veld eindigde. Hij bracht als aanvoerder Napoli op<br />

grote hoogte, maar raakte ook verwikkeld in schandalen over<br />

cocaïnegebruik en contacten met de Napolitaanse maffia. Na<br />

zijn vertrek in 1992 bleef hij nog jaren actief als trainer, maar<br />

zijn drugsgebruik, financiële problemen en vriendschappen met<br />

autoritaire figuren als Fidel Castro en Hugo Chávez maakten<br />

hem omstreden. 15


Amerikanen zijn met haar groot geworden. De seksvragen waarmee ze niet<br />

naar hun ouders durfden, werden beantwoord in het televisieprogramma<br />

van seksuologe Dr. Ruth. Preview sprak met het 91-jarige middelpunt van de<br />

documentaire Ask Dr. Ruth. Door Danielle Kool<br />

Dr. Ruth Westheimer mag dan oud zijn, aan haar ogen mankeert<br />

niets, zo maakt de seksuologe meteen duidelijk. ‘Ik gebruik<br />

geen wandelstok, ik vraag gewoon knappe jongens of ik op ze<br />

kan leunen,’ grapt ze. De bejaarde beroemdheid houdt wel van<br />

een lolletje, blijkt op de persdag van haar documentaire Ask Dr.<br />

Ruth. Zo laat ze ook weten dat ze vandaag twee vragen niet zal<br />

beantwoorden: hoeveel geld ze heeft en met wie ze momenteel<br />

het bed deelt.<br />

Afscheid<br />

Een stuk serieuzer wordt de Joodse seksexpert wanneer het<br />

over haar jeugd gaat. Haar Duitse ouders zagen in 1939 de<br />

dreiging van Hitler aankomen en zetten haar als tienjarige op<br />

een trein naar Zwitserland. Ruth zag ze nooit meer terug; haar<br />

vader en moeder stierven in een concentratiekamp. Ook dat<br />

deel van haar leven komt aan bod in Ask Dr. Ruth. Regisseur<br />

Ryan White koos er uiteindelijk voor de jeugd van Westheimer<br />

met animatie in beeld te brengen. Dr. Ruth was niet meteen<br />

enthousiast. ‘Ik was bang dat ik een karikatuur zou worden,<br />

totdat ik het resultaat zag. Vooral de scène waarin ik afscheid<br />

neem van mijn vader raakte me. Je voelt de eenzaamheid<br />

gewoon.’<br />

orgasme kunnen krijgen en minder vragen over voortijdige<br />

ejaculaties. Helaas zijn daar andere zorgen voor in de plaats<br />

gekomen. Jonge mensen hebben het vaker over hoe eenzaam<br />

ze zich voelen, en hoe bang ze zijn nooit iemand te zullen<br />

vinden. Jongeren zitten alleen maar op hun telefoon. Ik ben<br />

bang dat ze de kunst van het converseren verleren. Daar maak<br />

ik me wel zorgen om. Mensen moeten weer meer met elkaar<br />

gaan praten.’<br />

Ask Dr. Ruth draait vanaf 15 augustus in de bioscoop<br />

16<br />

Andere zorgen<br />

Dr. Ruth werd in de jaren tachtig bekend als de seksuologe<br />

die alle vragen van radioluisteraars en televisiekijkers recht<br />

voor z’n raap beantwoordde. Ze merkt op dat mensen toen<br />

vooral praktische vragen hadden, waar het nu vaker om andere<br />

zaken gaat. ‘Er zijn minder vrouwen die niet weten hoe ze een


Poms is niet de eerste film over cheerleaders die zich willen bewijzen. Het verschil<br />

is: het gaat hier niet om een groep middelbare scholieren, maar om een club<br />

senioren met Diane Keaton op kop. Door Daniëlle Kool<br />

Wanneer in de komedie Poms een aantal dames op leeftijd<br />

een cheerleadingteam begint, gaat dat niet meteen van een<br />

leien dakje. Ze moeten hard werken om de danspasjes onder<br />

de knie te krijgen. En dat gold ook voor de hoofdrolspeelsters,<br />

geven Diane Keaton (73) en Jacki Weaver (72) ruiterlijk toe.<br />

‘Er zijn wel een paar tranen gevloeid,’ grapt Weaver. ‘Het was<br />

gewoon hartstikke moeilijk. Gelukkig hadden we heel geduldige<br />

trainers.’<br />

Wijsheid<br />

Toch heeft ouder worden volgens beide dames ook voordelen.<br />

Wijsheid, bijvoorbeeld. Zo zouden de actrices hun jongere zelf<br />

graag hebben kunnen vertellen zich wat minder druk te maken.<br />

Weaver, lachend: ‘Vooral over m’n uiterlijk. Ik zou zeggen: wees<br />

niet zo met je looks bezig, want uiteindelijk raak je ze toch kwijt.’<br />

Poms draait vanaf 8 augustus in de bioscoop<br />

Geweldige club<br />

Het cheerleaden was dan ook niet de reden waarom Keaton<br />

besloot te tekenen voor de film. ‘Ik vond het gewoon een mooi<br />

verhaal, het raakte me. En daarbij: het gaf me de kans met een<br />

geweldige club dames te werken,’ aldus de Hollywoodroutinier<br />

over de cast, die naast Keaton en Weaver bestaat uit onder<br />

meer Pam Grier, Rhea Perlman en Celia Weston.<br />

Vluchtgedrag<br />

Keaton speelt in Poms de rol van Martha, een New Yorkse<br />

die terminaal ziek is en besluit naar een seniorencomplex te<br />

verhuizen waar niemand haar diagnose kent. ‘Dat is natuurlijk<br />

vluchtgedrag, ze wil haar naderende einde niet onder ogen<br />

zien,’ aldus de actrice die daar wel iets van begrijpt. ‘Ik ben<br />

zelf doodsbang voor de dood, dus dan is het verleidelijk er niet<br />

aan te denken. Helaas word je er op mijn leeftijd te vaak aan<br />

herinnerd, omdat er continu mensen in je omgeving wegvallen.’<br />

21 17


Pablo is ongelukkig getrouwd. Niet omdat hij geen werk, geld, liefdevolle vrouw<br />

of schattige kinderen heeft, maar omdat hij op mannen valt. Door Ronald Simons<br />

18<br />

In de eerste scène van Temblores vallen we er middenin:<br />

Pablo’s familie organiseert een interventie om hem zijn<br />

homoseksuele geaardheid uit het hoofd te praten. En nee,<br />

deze film speelt zich niet af in de vroege Middeleeuwen,<br />

maar in het Guatemala van vandaag de dag. Een land waar<br />

homoseksualiteit nog als een ziekte wordt gezien.<br />

Antihomodieet<br />

Hoe sterk de band met zijn familie ook is, Pablo is verliefd op<br />

de vrijgevochten Francisco en wil voor hem zijn vrouw verlaten.<br />

Al snel blijkt echter dat hij de sociale druk niet aankan. Hij mag<br />

zijn kinderen niet meer zien, verliest zijn baan en er wordt zelfs<br />

gedreigd dat hij helemaal niet meer in de buurt van kinderen<br />

mag komen. Met behulp van een radicale kerkelijke instantie<br />

moet Pablo op een speciaal antihomodieet en een intensief<br />

trainingskamp om zijn gevoelens af te leren.<br />

Aardbevers<br />

Temblores is het Spaans woord voor aardbevingen en die<br />

raken dus niet alleen het land, maar ook het hart. Het meest<br />

interessante aan de nieuwe film van Jayro Bustamante (Ixcanul)<br />

is de manier waarop hij de focus legt op de mensen om Pablo<br />

heen; zijn ‘aardbevers’. Pablo is een in zijn schulp weggekropen,<br />

huilerige en passieve vent die zo in de knoop zit dat er niks<br />

meer bij kan. De aardbevers zijn het onderwerp en hun<br />

schokken komen heel hard aan.<br />

Temblores draait vanaf 22 augustus in de bioscoop


Max, Thor en Lucas willen leren hoe je moet zoenen voordat ze naar een belangrijk<br />

feestje gaan. Volstrekt normaal, al werken de grofgebekte twaalfjarige kereltjes<br />

zich daarvoor wel enorm in de nesten. Door Kita van Slooten<br />

Drugs, geweld en veel gevloek. Die ingrediënten zorgen ervoor<br />

dat de hoofdrolspelers van deze komedie te jong zijn om hun<br />

eigen film te mogen zien. In Amerika kreeg Good Boys namelijk<br />

een R-rating, wat betekent dat iedereen onder de zeventien<br />

alleen met een volwassen begeleider de bioscoop inkomt.<br />

Het zorgt natuurlijk ook voor publiciteit: de Red Band-trailer<br />

waarin de jongens voor het eerst horen dat ze niet naar hun<br />

eigen film mogen is goud waard. ‘That’s f**ked up!’ reageren<br />

ze. In Nederland zijn we minder streng en dat is prima, want zo<br />

schandalig is de film nou ook weer niet – wel lekker puberaal.<br />

Rampzalige beslissingen<br />

De drie beste vrienden proberen eerst met de drone van Max’<br />

vader een buurmeisje te bespioneren. Zo hopen ze te leren<br />

hoe zoenen nu eigenlijk werkt, want van stiekem porno kijken<br />

worden ze niets wijzer. De drone overleeft het niet en moet snel<br />

vervangen worden. Daar komt nog bovenop dat ze per ongeluk<br />

xtc van de buren gestolen hebben. Kortom: de jochies, die de<br />

ene komische verspreking na de andere maken, stapelen ook de<br />

ene rampzalige beslissing op de andere. Maar ze zetten door,<br />

want Max wil indruk maken op een meisje, Thor wil een stoer<br />

imago en Lucas moet het nieuws verwerken dat zijn ouders<br />

gaan scheiden.<br />

Gniffelen<br />

Good Boys werd geproduceerd door de makers van Superbad en<br />

Sausage Party, onder wie komiek Seth Rogen, die bekend staat<br />

om zijn voorliefde voor grove, puberale grappen. Grof is Good<br />

Boys wat minder, vaker flauw, al zal een jong publiek zeker<br />

gniffelen om al het gehannes met drugs, dildo’s en anale kralen.<br />

Good Boys draait vanaf 22 augustus in de bioscoop 19


20


Een mix van psychologisch oorlogsdrama, coming-of-age en horror; Preview sprak<br />

met regisseur Adrian Panek over zijn indringende film Wilkolak. Door Barend de Voogd<br />

Nadat het concentratiekamp bevrijd is door het Rode Leger vinden<br />

acht vrijgelaten kinderen onderdak in een vervallen landhuis in<br />

Polen. De kinderen – getraumatiseerd, verwilderd en hongerig –<br />

proberen langzaam weer te herstellen. De omgeving wordt echter<br />

onveilig gemaakt door de laatste, zich verschuilende Duitse<br />

militairen, Russische soldaten én ontsnapte kamphonden die<br />

onmiddellijk aanslaan zodra ze een voormalige gevangene zien.<br />

‘Ik wilde geen film maken over de Holocaust,’ vertelt Adrian<br />

Panek tijdens het Imagine Film Festival. De film gaat vooral over<br />

wat ons menselijk maakt. ‘Cultuur beschermt ons. De kinderen<br />

in de film werden tot beesten verlaagd, nu proberen ze weer<br />

mens te worden.’<br />

Hongaarse trainers. Die gebruikten natuurlijk speelgoed, maar<br />

voor sommige close-ups maakten ze de honden echt kwaad.<br />

Het was Babylonisch. De kinderen riepen door elkaar heen in<br />

het Pools. De honden blaften. De trainers riepen commando’s in<br />

het Hongaars. De cameraman kon mij niet eens ‘action’ horen<br />

roepen. Maar ja, het werkte wel.’<br />

Wilkolak draait vanaf 22 augustus in de bioscoop<br />

Hoe leg je jonge, ongetrainde acteurs uit wat een kamptrauma is?<br />

‘Daar schiet je niet zoveel mee op. We zochten naar kinderen<br />

die niet beleefd waren en niet bang om te vechten. De jongen<br />

die Wladek speelt was nogal verlegen, hij had problemen met<br />

de sociale zorg in Polen, een soort trauma. Het gaat nu goed<br />

met hem, maar hij bleef op afstand. Hij sprak niet, lachte<br />

niet, de andere kinderen ontweken hem – maar hij had iéts.<br />

Een bekende Poolse psychiater heeft na de oorlog duizenden<br />

ex-gevangenen geïnterviewd: verschrikkelijke dingen. Kleine<br />

kinderen van één of twee jaar oud die geleerd hadden niet te<br />

huilen, omdat huilen betekende dat je dood werd gemaakt.<br />

Meisjes die niet meer menstrueerden. Niet alleen de psyche,<br />

maar ook het lichaam was ingesteld op overleven.’<br />

Waren er werkelijk rondzwervende kamphonden na de oorlog?<br />

‘Nee, dat is een urban legend. Het Duitse leger bezat 300.000<br />

honden. Ze gebruikten die om mensen te doden, maar ze lieten<br />

ze hun slachtoffers niet opeten. Ik had tien honden op de set en<br />

21


Midsommar<br />

Dani en haar vriendje Christian reizen naar een verafgelegen<br />

dorpje in Zweden voor het midzomerfestival. Dat klinkt gezellig<br />

en mooi, maar wanneer Ari Aster, regisseur van Hereditary, je<br />

een horrorfilm bij daglicht belooft, dan weet je dat je een weirde<br />

nachtmerrie te wachten staat.<br />

Sla er ons lijstje met tien creepy cults en religieuze sektes in<br />

de vorige Preview maar op na! En volgens ons heeft Christian<br />

zijn naam ook niet mee. .<br />

Vanaf 25 juli<br />

The Wolf’s Call<br />

Geen idee waar het aan ligt, maar de duikbootthriller is terug!<br />

Na Hunter Killer, Kursk en de televisieserie Das Boot duikt<br />

nu deze Franse sous-marin op in de cinema. Sonarofficier<br />

Chanteraide is gespecialiseerd in akoestische oorlogsvoering,<br />

maar staat na een fout op het punt ontslagen te worden. Dan<br />

ontwikkelt zich echter een internationale crisissituatie… Veel<br />

stoere Franse acteurs aan boord: François Civil, Omar Sy,<br />

Mathieu Kassovitz.<br />

Vanaf 25 juli<br />

Veearts Maaike<br />

Maaike van den Berg is aangesloten bij de Groningse<br />

groepspraktijk Van Stad tot Wad. In de nieuwe documentaire<br />

van Gouden Kalf-winnaars Musch & Tinbergen (Rotvos)<br />

volgen we de jonge veearts tijdens haar werk. Bij moeilijke<br />

koeienbevallingen, in overleg met de boeren én samen in<br />

gevecht tegen overmatig antibioticagebruik. Mooi beeld van<br />

het boerenleven in Nederland. ‘Als die boeren niet gelukkig zijn,<br />

gaat het met de dieren ook niet goed.’<br />

Vanaf 25 juli<br />

So Long, My Son<br />

China’s eenkindpolitiek duurde van 1979 tot 2013. Het<br />

indrukwekkende melodrama So Long, My Son van veteraan<br />

Wang Xiaoshuai (Frozen, 11 Flowers) volgt twee Chinese<br />

families en twee zonen in een periode van meer dan dertig jaar.<br />

Het communistische China veranderde in een markteconomie,<br />

maar ouders Yaoyun en Liyun en hun goede vrienden Haiyan<br />

en Yingmin worstelen nog altijd met de herinnering aan hun<br />

verongelukte zoontje Xingxing.<br />

Vanaf 1 augustus<br />

La promesse de l’aube<br />

Romain Gary is de enige Franse schrijver die tweemaal de Prix<br />

Goncourt won, de tweede keer onder zijn pseudoniem Emile<br />

Ajar. Meer dan twintig films zijn gebaseerd op zijn romans en<br />

verhalen en hij regisseerde zelf ook twee films. La promesse de<br />

l’aube is gebaseerd op zijn autobiografie en voert ons van zijn<br />

jeugd in Polen, naar zijn studentenjaren in Parijs, naar Mexico,<br />

Londen en de Afrikaanse woestijn voor zijn pilotenopleiding<br />

tijdens WOII. Met Pierre Niney en Charlotte Gainsbourg.<br />

Vanaf 1 augustus


Playmobil: The Movie<br />

Het kon niet uitblijven: ook dat ándere speelgoed krijgt een<br />

film. Charlie is opeens verdwenen en wanneer hij bijkomt heeft<br />

hij geen vingers meer en een hoofd van plastic. Inderdaad, hij<br />

is verzeild geraakt in de wereld van zijn favoriete speelgoed:<br />

Playmobil. Zijn grote zus Marla gaat hem zoeken. Ze ontmoet<br />

onderweg een hulpvaardige vrachtwagenchauffeur, gladiatoren,<br />

piraten, geheimagenten, cowboys en elven. ‘In this world,<br />

nothing is what it seems.’<br />

Vanaf 7 augustus<br />

Scary Stories<br />

‘Maar als wat er in ’t boek gebeurt, nou eens echt gebeurt?’<br />

Horrorliefhebbers wéten natuurlijk wel dat je geen enge<br />

verhalen moet gaan zitten lezen in een donker spookhuis, maar<br />

als Guillermo del Toro degene is die het scenario schreef en<br />

André Øvredal (trollhunter) regiseert, kijk en luister je tóch. Een<br />

foeilelijke vogelverschrikker die tot leven komt, een levende<br />

dode die naar haar afgebroken grote teen zoekt… ‘De verhalen<br />

schrijven zichzelf en komen tot leven.’<br />

Vanaf 8 augustus<br />

Angry Birds 2<br />

‘It’s the final countdown!’ De muziek in de trailer is goed<br />

gekozen, want in Angry Birds 2 staat deze keer het voortbestaan<br />

op het spel van zowel de humeurige vogels als de gemene<br />

groene biggen. Red (Eddy Zoëy), Chuck (Enzo Knol), Bomb<br />

(Murth Mossel) en Mighty Eagle (Frank Lammers) moeten dus<br />

samenwerken met biggen Leonard (Ruben Nicolai), Courtney<br />

(Pip Pellens) en Garry (André Dongelmans) om een groot gevaar<br />

af te wenden.<br />

Vanaf 14 augustus<br />

Blinded by the Light<br />

Freddie Mercury, Elton John, The Beatles... De oude<br />

muziekhelden zijn in de bioscoop niet aan te slepen momenteel.<br />

Javed, een Britse tiener van Pakistaanse komaf, heeft een held<br />

die je misschien niet zou verwachten: Bruce Springsteen. De<br />

nieuwe film van Gurinder Chadha (Bend It Like Beckham) gaat<br />

over racisme en economische malaise in een Engels stadje<br />

in 1987… maar vooral over de inspiratie die Javed put uit de<br />

muziek van The Boss..<br />

Vanaf 22 augustus<br />

An Affair<br />

‘Voor wie zijn die appjes steeds?’ De echtgenoot van Anita<br />

(Andrea Bræin Hovig) begint een donkerbruin vermoeden<br />

te krijgen. Anita is 42. Ze woont in een klein plaatsje in<br />

Noorwegen, voelt zich gevangen in een saai huwelijk en is<br />

net begonnen als gymdocente. Dan gooit haar achttienjarige<br />

leerling Marcus (Tarjei Sandvik Moe) opeens haar hele leven<br />

overhoop. Obsessie, lust, paniek, chantage... Gaan we dan toch<br />

een hete zomer tegemoet?<br />

Vanaf 22 augustus<br />

23


DE GROOTSTE HORROR<br />

STREAMINGDIENST<br />

VAN DE BENELUX<br />

Kita’s keuken<br />

De Hollywood Martini<br />

In Once Upon a Time... in Hollywood blikt Quentin Tarantino<br />

terug op het Hollywood van eind jaren zestig. Het waren<br />

hoogtijdagen vol glitter en glamour. Op uitbundige feestjes<br />

proostten de grote filmsterren op elkaar en het goede leven.<br />

Dat deden ze bijvoorbeeld met deze cocktail in de hand: de<br />

Hollywood-variant op de klassieke Martini.<br />

Benodigdheden voor 1 cocktail:<br />

30 ml wodka<br />

20 ml frambozenlikeur (of crème de cassis, als je die in huis<br />

hebt)<br />

20 ml ananassap<br />

eventueel 1 citroen voor decoratie<br />

3 ijsklontjes<br />

1 martiniglas<br />

Stap 1:<br />

Zet het glas koud. Doe de ijsklontjes in een plastic zakje en sla<br />

ze op een stevige ondergrond voorzichtig stuk met een hamer.<br />

KIJK NU<br />

DE EERSTE 2 WEKEN<br />

GRATIS!<br />

Stap 2:<br />

Meng de afgemeten hoeveelheden drank in een cocktailshaker.<br />

Mocht je geen jigger – een kleine cocktailmaatbeker – in huis<br />

hebben, maar wel hoestsiroop: op de fles zit vaak een plastic<br />

maatbekertje. Voeg het ijs toe en schud stevig. Bij gebrek aan<br />

cocktailshaker: meng alles in een beker en roer even goed.<br />

Stap 3:<br />

Giet het drankje in het koude martiniglas. Versier het door een<br />

reepje citroenschil aan het glas te hangen. Neem een nipje,<br />

sluit je ogen en waan jezelf een ster in Hollywood.<br />

24<br />

Benieuwd naar ons aanbod?<br />

Ga snel naar<br />

www.fearunlimited.nl<br />

Abonneer je op onze emailnieuwsbrief via<br />

www.previewmag.nl | @previewfilmmagazine<br />

ear Unlimited - Adv - Preview Magazine - 80x250mm - juli <strong>2019</strong>.indd 1 8-7-<strong>2019</strong> 15:35:54


Previews Pubkwis<br />

Welke 15 films zitten er in deze afbeelding verstopt?<br />

Stuur je antwoorden voor 15 augustus naar prijsvraag@<br />

previewmag.nl. Onder de drie inzendingen met de meeste juiste<br />

antwoorden verloten we een mooi prijspakket, bestaande uit<br />

een maandabonnement op de horrorstreamingservice Fear<br />

Unlimited (check bijvoorbeeld eens de horrorfilm Abrakadabra!)<br />

en 2 vrijkaartjes voor de films Maradona, Poms en Good Boys.<br />

Doe mee en win! De antwoorden staan vanaf 15 augustus op<br />

onze facebookpagina @previewfilmmagazine.<br />

voordefilm.nl<br />

De Blockbusters<br />

fotostrips.nl<br />

25


In Richard Says Goodbye dat vanaf 1 augustus in de bioscopen draait, krijgt<br />

universiteitsprofessor Richard te horen dat hij nog maar een half jaar te leven<br />

heeft. Hij zet de knop om en besluit alles, maar dan ook alles uit die laatste zes<br />

maanden te halen. Hier zijn, ter ere van hoofdrolspeler en kameleon Johnny Depp,<br />

onze tien favoriete Depp-personages. Door Yfke van Berckelaer<br />

A Nightmare on Elm Street<br />

Niet zijn bekendste rol, maar wel zijn allereerste. Weinig tieners<br />

overleven Freddy Krueger in deze horrorfranchise en dat geldt<br />

helaas ook voor de toen 19-jarige Johnny Depp in de rol van<br />

Glen. Maar memorabel is de scène waarin hij door een bed<br />

wordt opgegeten zeker! Het bloedbad waarmee het allemaal<br />

begon!<br />

Edward Scissorhands<br />

De televisieserie 21 Jump Street maakte van Johnny een<br />

tieneridool; zijn poster hing op menige meisjeskamer. Zijn<br />

reactie op de roem? De rol van Edward Scissorhands accepteren,<br />

een griezelige freak die scharen heeft in plaats van handen. Met<br />

slechts 169 woorden tekst weet Depp geweldige diepgang te<br />

geven aan de zachtaardige Edward. De film was het begin van de<br />

samenwerking met regisseur Tim Burton: acht films tot nu toe.<br />

26<br />

What’s Eating Gilbert Grape<br />

Een van de weinige rollen die Depp speelde zonder dikke lagen<br />

make-up of pruiken. In een Amerikaans dorpje neemt oudste<br />

zoon Gilbert de zorg voor zijn familie op zich, waaronder die voor<br />

zijn geestelijk gehandicapte broertje Arnie (Leonardo DiCaprio).<br />

DiCaprio kreeg een Oscarnominatie, maar Depp doet in de film<br />

zeker niet voor hem onder.


Ed Wood<br />

In 1994 speelde hij de rol van de meest ongetalenteerde<br />

regisseur ooit, Ed Wood. Hij speelt de zich soms in<br />

vrouwenkleren hullende Wood met zoveel enthousiasme, dat je<br />

oprecht hoopt dat diens films toch wel goed zullen zijn. Dat is<br />

helaas nooit het geval. De zwart-witfilm was aan de kassa een<br />

wat minder succesvolle Burton-Depp-samenwerking, maar is<br />

onder fans wel ontzettend geliefd.<br />

Donnie Brasco<br />

Johnny Depp als Joseph D. Pistone, in een film die gebaseerd<br />

is op de memoires van deze FBI-agent die in de jaren 70 bij de<br />

Italiaanse maffia infiltreerde onder de naam Donnie Brasco. Al<br />

Pacino zou aanvankelijk de rol op zich nemen, maar koos voor<br />

de rol van Lefty. Depp ging voor de opnames meerdere keren<br />

met Pistone schieten en gewichtheffen, om zich zijn manier van<br />

praten eigen te maken.<br />

Fear and Loathing in Las Vegas<br />

Fear and Loathing in Las Vegas is losjes gebaseerd op de<br />

avonturen van schrijver Hunter S. Thompson. Depp speelt<br />

journalist en fervent druggebruiker Raoul Duke, die samen met<br />

zijn advocaat Dr. Gonzo (Benicio Del Toro) een psychedelische<br />

trip naar Las Vegas maakt. De film flopte, maar is inmiddels een<br />

cultfilm geworden. Duke is het zoveelste Depp-personage dat<br />

het goed doet tijdens verkleedpartijen.<br />

Pirates of the Caribbean<br />

Maar liefst zes keer speelde Depp de rol van Captain Jack<br />

Sparrow in de populaire piratenreeks die gebaseerd is op een<br />

Disneylandattractie. De scenaristen hadden een serieuzere<br />

zeerover in gedachten, maar Depp maakt er een Keith Richardachtige<br />

rockster van, totaal over-the-top en inclusief eyeliner.<br />

Het leverde hem zijn eerste van drie Oscarnominaties op.<br />

Captain Jack gaat de boeken in als zijn meest iconische (en<br />

waarschijnlijk ook meer lucratieve) rol.<br />

Finding Neverland<br />

Zijn tweede Oscarnominatie kreeg Depp voor zijn prachtig<br />

ingehouden rol in Finding Neverland uit 2004. Hij speelde<br />

J.M. Barrie, de schrijver van Pieter Pan. De Engelsman liet zich<br />

inspireren door zijn vriendschap met een weduwe (Kate Winslet)<br />

en haar kinderen, onder wie Peter (Freddie Highmore). Het<br />

klikte zo goed met Highmore dat Depp hem tipte voor de rol van<br />

Charlie in Charlie and the Chocolate Factory, waarin ze een jaar<br />

later samen te zien zouden zijn.<br />

Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet<br />

Street<br />

De zesde samenwerking tussen Burton en Depp, maar de eerste<br />

keer dat Depp voor hem zingt! En mensen de keel doorsnijdt!<br />

Gebaseerd op de bekende musical van Stephen Sondheim. Depp<br />

speelt barbier Sweeney Todd, die niet altijd het beste voor heeft<br />

met zijn klanten. En hoe vaker Depp met Burton werkte, hoe<br />

meer zijn personages op de regisseur gingen lijken. Ze hebben<br />

hier bijna identieke kapsels! De derde nominatie, maar die Oscar<br />

is Depp tot nu toe nog steeds ontglipt.<br />

Fantastic Beasts<br />

Bij een nieuwe generatie bioscoopbezoekertjes is Johnny<br />

Depp natuurlijk vooral bekend als Grindelwald uit de Fantastic<br />

Beasts-films. Grindelwald is de voorloper van Voldermort en<br />

van mening dat tovenaars zich niet schuil moeten houden in de<br />

wereld, maar juist de baas moeten zijn. Een heerlijke rol voor<br />

Depp, die we niet zo vaak als de slechterik zien. Gelukkig staan<br />

ons nog drie delen te wachten! 27


28<br />

Bam! Bam!<br />

Een interview afnemen is hier op set bijna niet te doen. Om<br />

de drie zinnen klinken er snoeiharde geweerschoten die de<br />

geïnterviewde onverstaanbaar maken. Wanneer de acteurs even<br />

de wapens neerleggen voor een gesprek, ligt de scène stil en<br />

hoeft niemand de oren te bedekken. Het mag dan ‘maar voor de<br />

film’ zijn, dit kan nooit helemaal gezond zijn.<br />

‘Ik heb oorbescherming in,’ lacht Gerard Butler. ‘Maar je hebt<br />

gelijk, na zulke scènes blijven je oren nog twee of drie dagen<br />

suizen!’<br />

Danny Huston, bekend van The Constant Gardener (2005)<br />

en Wolverine (2009), haakt in: ‘Prima dag om met wapens te<br />

zwaaien. Ik weet het: wapens zijn vooral in de Verenigde Staten<br />

problematisch, maar hier op de set maakt het vasthouden van<br />

een geweer een hoop adrenaline los. Het geeft een machtig<br />

gevoel. Tegelijkertijd heeft het ook iets speels. Ik benadruk:<br />

hier op de set. Neemt niet weg dat er hier veel mensen zijn die<br />

ervoor zorgen dat er geen ongelukken gebeuren.’<br />

Live action<br />

Een van de mensen die daar op toezien is stuntcoördinator<br />

Greg Powell, een Hollywoodlegende die al sinds 1970 stunts<br />

verzorgt voor filmproducties, van Harry Potter tot Pirates<br />

of the Caribbean. ‘Ik heb enkele ex-militairen in mijn team<br />

en dat helpt veel. De manier waarop er geschoten wordt is<br />

natuurgetrouw. We proberen alles live action te doen. Ik ben een<br />

fan van écht. Gerard Butler doet bijna alles ook zelf.’<br />

Lance Reddick zien we meestal niet zo snel naar de wapens<br />

grijpen; dat deed hij zelfs in het gewelddadige John Wick 1<br />

en 2 niet. ‘Maar dit is zo cool en intens!’ vertelt hij met lichte<br />

opwinding in zijn stem. ‘Volgens mij deed ik het ook best goed.<br />

En dan te bedenken dat ik nog even twijfelde over de rol. Ik heb<br />

al zo ongelooflijk veel hoge gezagsdragers gespeeld.’ Wat hem<br />

overhaalde? ‘De actie, de franchise en een scène met Morgan<br />

Freeman waarin hij tegen me schreeuwt. Als Morgan Freeman<br />

schreeuwt, doe je alles wat hij wil, haha!”<br />

Nood aan de man<br />

Gek genoeg is er geen spatje bloed te zien op de gevallen<br />

bad guys in de straten van Sofia. ‘Zoals gezegd ben ik een<br />

voorstander van live action, maar bloed doen we tegenwoordig<br />

met CGI,’ lacht Powell. ‘Geen gedoe meer met bloedpakjes die<br />

opengaan. Geen kostuums meer die bevlekt raken en vervangen<br />

moeten worden. Best fijn.’<br />

Gerard Butler wandelt tussen al het geknal door alsof het<br />

dagelijkse kost is. De 49-jarige acteur heeft heel wat actiefilms<br />

op zijn naam staan, van 300 tot Machine Gun Preacher. Ook<br />

in het echt gaat hij gevaar niet uit de weg. ‘Ja, het blijkt dat<br />

ik me goed staande kan houden in uitdagende, gevaarlijke<br />

situaties,’ vertelt Butler. ‘Ik heb ooit een kind gered van de<br />

verdrinkingsdood en ik ben eens onder een vrachtwagen<br />

gekropen die in de fik stond. Ik haalde een blusapparaat<br />

uit de bus en kroop onder de wielen om te blussen. Daar<br />

had ik trouwens wat beter over na moeten denken. Mijn<br />

stiefvader schreeuwde nog: “Als banden opwarmen kunnen ze<br />

exploderen!” en aan de benzinetank had ik ook niet gedacht.<br />

Nou ja, ik wil er gewoon zijn als de nood aan de man komt.’<br />

Zielenpijn<br />

Heel fijn dat Butler weer van de partij is als de ultieme<br />

bodyguard Mike Banning. Zowel in Olympus Has Fallen<br />

(2013) als London Has Fallen (2016) redde hij de president uit<br />

handen van terroristen. Ditmaal krijgt Mike, naast wat open<br />

vleeswonden, ook heel wat zielenpijn te verduren.<br />

Ex-militair Wade Jennning is Mikes steun en toeverlaat. Danny<br />

Huston is de aangewezen acteur om die rol te spelen. ‘Ik<br />

ken Gerard al erg lang en mag hem als vriend beschouwen,<br />

maar ik heb nog niet eerder met hem geacteerd. Ik keek er<br />

ontzettend naar uit om met hem te werken. Sterker, hij was de<br />

belangrijkste reden dat ik dit wilde doen. Zijn personage is er<br />

beroerd aan toe. Hij is op zijn zachtst gezegd een gebroken ziel.’<br />

Hustons personage is er ook een met onverwerkt leed. ‘Ter<br />

voorbereiding heb ik heb niet alleen de eerste twee films


ekeken, maar ook een documentaire die mijn vader (John<br />

Huston – red.) nog geregisseerd heeft tijdens de Tweede<br />

Wereldoorlog. Let There Be Light gaat over soldaten met een<br />

posttraumatische stressstoornis en over hoe hypnose die<br />

mannen heeft geholpen. Ik wilde analyseren wat de oorlog met<br />

mensen doet. Ik heb die informatie zoveel mogelijk gebruikt om<br />

mijn personage gestalte te geven.’ En zo krijgt Angel Has Fallen<br />

dus ook een behoorlijk dramatische lading mee.<br />

Bam! Bam!<br />

Op de achtergrond beginnen de repetities voor de vervolgscène.<br />

Bij alle acteurs gaan de oordopjes weer in. Dat is het sein dat<br />

het afvuren van vragen er niet meer inzit.<br />

Angel Has Fallen draait vanaf 22 augustus in de bioscoop<br />

29


De Amerikaanse president blijft doelwit in Angel Has Fallen. Het derde deel van de<br />

populaire actiefranchise werd opgenomen in Bulgarije. Preview Magazine vloog<br />

achter Gerard Butler en zijn crew aan om de actie van dichtbij mee te maken. Door<br />

Ruben van Eijl<br />

30<br />

Wanneer Preview op een gezapige zondag in de Bulgaarse<br />

hoofdstad Sofia arriveert, is de filmcrew van Angel Has Fallen<br />

al neergestreken in een kantoorwijk. Soms zijn échte straten<br />

gewoon sublieme decors voor actiescènes. Ze mogen van<br />

geluk spreken dat er geen woonhuizen staan, maar louter<br />

kantoorcomplexen. Dat scheelt weer wat reuring op de<br />

buurtwhatsapp.<br />

Acteurs Gerard Butler, Danny Huston en Lance Reddick nemen<br />

een luidruchtige actiescène op. Een hevige shootout aan de<br />

voorzijde van een van de gebouwen, die vandaag dienst doet als<br />

ziekenhuis. De ruiten trillen ervan. Lance Reddick speelt het<br />

hoofd van de Secret Service en probeert over het rumoer op de<br />

set heen wat uitleg te geven: ‘Angel Has Fallen begint met een<br />

aanslag op het leven van de president (Morgan Freeman). Secret<br />

Service-agent Mike Banning (Gerard Butler) en de president<br />

zijn geëvacueerd en schuilen in een ziekenhuis. De schietpartij<br />

die jullie hier zien, is het moment dat Mike en de president<br />

proberen te ontsnappen. Dat gaat niet zo soepel.’


FROM ACADEMY ® AWARD WINNING DIRECTOR OF<br />

REBEL . HERO. HUSTLER. GOD.<br />

HHHHH<br />

‘ASIF KAPADIA COMPELS YOU<br />

TO CARE, WHETHER YOU LIKE<br />

FOOTBALL OR NOT’<br />

THE TELEGRAPH<br />

‘A THRILLING<br />

STORY ABOUT STARDOM<br />

AND GENIUS’<br />

FINANCIAL TIMES<br />

VANAF 8 AUGUSTUS IN DE BIOSCOOP<br />

www.cineart.nl /cineartnederland /cineartnl /cineartnl /cineart_nl


24-07 | 28-08 <strong>2019</strong><br />

6<br />

ANGEL HAS FALLEN<br />

Op setbezoek in Bulgarije<br />

RICHARD SAYS GOODBYE 10x Johnny Depp<br />

Exclusieve interviews<br />

met Mohamed Ben Attia, Adrian Panek, Diane Keaton, Jacki Weaver en Dr. Ruth!

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!