PREVIEW 6 2019

een script en een vijfdelige miniserie die ook een grote
televisiefilm kan worden. Die rare manier van werken helpt mij
gek genoeg om de personages en de wereld waarin ze leven te
begrijpen. Iets komt ter sprake in een dialoog, wat mij dan weer
aan het denken zet over de achtergrond van de personages. Een
beetje schizofreen misschien, maar zo werk ik.’
Muziek is altijd belangrijk in je films; wat horen we hier terug?
‘Een van mijn meest heldere herinneringen aan 1969 is de
radio. Er was een station waar íedereen naar luisterde in
Los Angeles en dat was 93-KHJ. Het is me gelukt veel van
de originele jingles, commercials, het gepraat tussen de
nummers door en de muziek zelf te krijgen. In de film staat
de radio eigenlijk constant aan; de discjockeys praten je op de
achtergrond door het LA van die tijd. Gaat zo cool worden!’
Hoe denk je over het Hollywood van nu?​
‘De industrie is enorm in beweging. Natuurlijk, het is anders
nu met de groei van televisie, maar film blijft. Neem Once Upon
a Time… in Hollywood. Dit was geen makkelijke film om te
maken. Hij was duur, maar we hadden wel echte sets in een tijd
waarin iedereen alles gemakkelijk met CGI oplost. Ik wil een
film maken, geen tekenfilm.’
En is de tiende film straks echt het einde?
‘Ik maak nu al ruim 25 jaar films op een heel intensieve manier.
Ik vind het daarom wel genoeg. Ik wil niet alleen maar films
maken omdat ik films kan maken of totdat mensen het niets
meer kan schelen. Ik vind dat je het alles moet geven zolang je
scherp bent. Het laatste wat ik wil, is doorsukkelen. Over een
jaar of vijf is het genoeg en dan is het aan de jongeren. Laat
mij maar lekker schrijven en films programmeren in m’n eigen
bioscoop op Beverly Boulevard.’
Zelfs als mensen meer van je willen zien?
‘Weet je, je moet zorgen dat mensen altijd meer van je willen
zien. Ik blijf schrijven hoor, maar dan toneelstukken, ik verdwijn
sowieso niet!’
Once Upon a Time… in Hollywood
draait vanaf 15 augustus in de bioscoop
10