De Hardewiker Zomereditie
- No tags were found...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
DE
HARDEWIKER
Zomereditie
WAARDE LEDEN,
Het was ons een waar genoegen om dit jaar de Hardewiker voor u te maken.
Sommigen kunnen het pre-kronatijdperk niet meer voorstellen, wij kunnen
het pre-de Hardewikertijdperk niet meer voorstellen. We kunnen ons niet
meer indenken hoe toen oproepjes voor commissies werden gedaan, bokalen
werden uitgedeeld en memes werden gedeeld. Een broodnodig product dus,
de Hardewiker.
En waar alles in ons leven wegviel de afgelopen tijd, bleef de Hardewiker
overeind staan. Als rots in de branding is het ons middel om met de Vereniging
in contact te blijven en tevens in de realiteit te aarden. We zijn trots op de
leden die het blad gevormd hebben en nu we het daar toch over hebben: u
hebt de kans om de volgende de Hardewiker te maken! U hoeft niet eens
mee te doen aan een wedstrijd, u kunt gewoon een mailtje sturen naar uw
Internus. Weet dat de mogelijkheden van dit ledenblad eindeloos zijn en dat
de lucht het limiet is!
Zonder verder oponthoud, hier is de Hardewiker 3!
Veel leesplezier,
Leanne de Munnik & Anniek Ypenga
2.
4.
5.
6.
8.
10.
14.
20.
21.
22.
23.
29.
30.
34.
38.
40.
Voorwoord
Boodschap!
Een witte pagina
Prikbord
De Yucatàn
Ik. Ben. Trots.
Bokalen
De winnende koppelfoto
Poster
Wie ben jij in dit verhaal?
Interview met het c.f.t.-bestuur
Welk mondkapje past bij jou?
Met je beste beentje voor
Begrijpend lezen
Memes
Vakantie DIY
2
3
3
Boodschap!
Waarde leden,
Het begin van het einde is aangebroken.
De tijd lijkt ieder jaar weer voorbij te
vliegen en dat geldt ook zeker voor
dit jaar. Het is een jaar dat zeker de
boeken in gaat en waar we het nog
lang met elkaar over gaan hebben.
Voor het eerst in de geschiedenis ging
onze Vereniging op slot en zat iedereen
thuis. Wekenlang werd onze prachtige
Sociëteit niet meer bezocht door
leden, maar alleen door wat muizen.
4
Wat ik zelf in deze periode heb gemerkt
is dat ik veel waarde hecht aan de
constante factor die God in mijn leven
is. Ik vond het in het begin best wel
onwennig dat mijn avonden niet meer
gevuld waren, en dat ik opeens alleen
thuis zat. Het sociale contact waar ik
juist zo van geniet viel weg en ik moest
mezelf maar even zien te vermaken. In
deze tijd heb ik juist God opgezocht
wat me veel rust gaf. Hoe je leven ook
loopt, Hij is en blijft er altijd.
Waar eerst misschien het waardevolle
sociale contact af en toe als een
verplicht nummertje voelde, viel dat
weg en waren we opeens op onszelf
aangewezen. Misschien heb je toen je
thuis zat opeens door gehad wat voor
grote plek N.S.G. in je leven heeft.
Misschien was je wel niet gewend om
rust te hebben en even een avond niks
te doen. Door even stil te worden gezet,
beseffen we met elkaar hoe waardevol
onze Vereniging is. Nu we langzaam
weer aan het opstarten zijn, waarderen
we de Vereniging nog meer. Dit gevoel
moeten we blijven koesteren. Kijken
waar onze prioriteiten liggen, en God
daarbij op nummer 1 zetten.
Ik wens iedereen een hele fijne zomer
toe, geniet er lekker van!
Veel liefs,
Margriet
In het kader van creatieve
oplossingen: knip deze pagina uit en
plak hem voorin uw almanak.
5
PRIKBORD PRIKBORD
PRIKBORD PRIKBORD
PRIKBORD
Gezocht: vrouwelijke sjaars die
afgelopen KMT ’s nachts een
kopje thee heeft gedronken bij de
manustent.
Je bent naar de wc gegaan, liep terug
naar je tent en hebt onderweg een kopje
thee gedronken met wat mani. Een
kaasplankje en een peer sloeg je af.
We zouden graag willen weten wie
je bent. Als prijs mag je dan alsnog
samen met de mani genieten van
een kaasplankje tijdens een van de
voorbereidende avonden voor KMT.
Gezocht: KLV-leiders
Goede KLV-leiders zijn belangrijk!
Het liefst zien we van elk dispuut
een alumnus of alumna die zich via
KLV wil inzetten voor de kringen van
het dispuut.
Ken jij iemand, of jezelf, die wel KLVleider
zou willen worden volgend
jaar? – Meld je bij de staf!
Gezocht: de ware. Om in het weekend
koekjes en kaas mee te rapsen. Xoxo
Anoniempje
Gezocht: nieuwe
hoofdredacteur(en)
en RedacCie
Zie jij jezelf volgend jaar
artikelen schrijven en een paar
keer per jaar de Hardewiker
verzorgen?
Solliciteer dan nu via
nsgroningen.nl! Vragen? Mail
naar internus@nsgroningen.nl
Aangeboden: 17
commissies voor het jaar
2020-2021 die gevuld
moeten worden.
U kunt solliciteren via de site,
en vragen kunt u mailen naar
internus@nsgroningen.nl
RedacCie, bedankt voor
jullie inzet en ideeën
afgelopen jaar.
Sorry als we soms vergaten
om dingen in de abactismail
te zetten of op Instagram.
We zijn altijd te benaderen
als jullie in jullie carrière nog
een aanbevelingsbrief nodig
hebben.
Gr. de hoofdredacteuren
Nestorencoach
Heb jij genoten van je rol als
Nestor? Vond je het mooi om
daarin ondersteuning en
begeleiding te krijgen? Of
wilde je dit juist wel wat meer
ontvangen omdat alles heel
nieuw is?
Elk jaar zoeken we weer naar
nieuwe Nestorencoaches. Kom
en help de nestoren om hun
disputen te dienen in het leren
kennen en bekend maken van
Christus. - Meld je bij de staf!
PRIKBORD PRIKBORD
6
PRIKBORD PRIKBORD PRIKBORD
7
Verdieping
8
De Yucatàn
Als ik naar beneden kijk, naar het pad
Door Peter Hansum
De Yucatàn is een rivier die door Zuid-Mexico stroomt, soms wat aan de
oppervlakte langs rijke, groene bossen maar vaak ook een stuk dieper onder
de grond. Op deze plekken is haar aanwezigheid nauwelijks merkbaar, je
ziet er geen bos maar vooral stof en woestijn. Deze dorre vlaktes kunnen
gigantisch uitgestrekt zijn. In vroegere tijden, vóór die van de vliegtuigjes
of four wheel drives, was het extreem gevaarlijk om deze vlaktes te
doorkruisen. Sterven van de dorst was een reëel risico. Slechts hier en
daar borrelt de Yucatàn even op en kan je je watervoorraden aanvullen,
al kan alleen een getraind oog kan de sporen van de ondergrondse rivier
herkennen: hier een daar een klein struikje, een losse cactus, een paar
boompjes. Als je dit groene spoor weet te herkennen en te volgen dan kom
je vanzelf wat oppervlaktewater tegen en kan je daar weer op krachten
komen.
Als ik naar beneden kijk, naar het pad
van mijn leven, de grond onder mijn
voeten, dan zie ik soms vooral stof en
zand. Als ik dan vooruitkijk dan zie ik
dat ook overal om me heen. Ik realiseer
me dan dat ik meestal eigenlijk maar
twee opties heb. Ik kan ontmoedigd
in het stof gaan zitten, opgeven en
langzaam al het leven uit me laten
wegsijpelen. Deze houding zie ik
soms in mezelf, dat zijn de momenten
waarop mijn schouders iets te veel
hangen en de levenslust in mijn ogen
ontbreekt. De tweede optie is dat ik
koppig en vastberaden op zoek kan
gaan naar het groene spoor, het spoor
van de hoop.
Wat ik mooi vind aan dit beeld van de
Yucatàn is dat het me iets leert over hoop.
Deze laatste maanden ben ik opnieuw aan
het leren wat dit woord voor mij betekent.
Ik wil geen clichés, niet de microwave
variant van goedkope, makkelijke hoop
die belooft dat alles wel goed komt. Want
soms komt alles niet goed en soms gaat
het alleen nog maar erger worden.
“De Yucatàn leert
me iets over hoop.”
Als ik eerlijk ben dan kan ik soms erg
worstelen met mijn eigen karakter. Ik vind
het gigantisch moeilijk om mijzelf genade
te geven. Als ik niet op let, dan kan ik
me alleen maar richten op de dorheid in
mijzelf, het stukje ‘nog niet’. Voortdurend
zie ik dan voor me wat voor soort man ik
zou kunnen zijn, zou moèten zijn. Vaak is
dat plaatje een pijnlijk contrast met waar
ik nu ben.
Wat ik dan kan doen is in het stof
neerzitten, depressief worden en mijzelf
verafschuwen. Of ik kan op zoek gaan
naar het groene spoor, naar het spoor
van hoop. Ik zoek naar de delen in
mijzelf waar ik van hou, ik dank God daar
(hardop) voor, ik volg die delen en hoop
dat ze me leiden naar een bron van water.
Dát is wat hoop voor mij betekent: het
is koppig vertrouwen dat onder het stof
en het zand nog ergens de Yucatàn
stroomt. Hoopvol leven is op zoek gaan
naar de struikjes om je heen, te midden
van alle dorheid. Het getrainde oog zal
ze weten te herkennen, hier en daar een
minuscuul plantje dat de aanwezigheid
van stromend water verraadt.
Hoop is weten dat als je het groene
spoor weet te vinden, je vroeg of laat
wel bij een waterpoel moet uitkomen.
Hoop mobiliseert me, stuwt me voort. Dit
betekent niet dat alles ineens beter gaat,
of dat het plotseling beter gaat worden,
maar wel dat ik in beweging kom. Het
helpt me om uit mijn bed te komen en
door te gaan met wandelen.
Het leven is gelaagd, er zijn de lagen
van stof en zand. Maar nergens is het zo
droog dat er niet toch wat stroomt, de
Yucatàn verraadt zich telkens weer.
Een goede vriend van mij zei eens: ‘De
ogen zijn de lamp van het lichaam. Als
het oog zuiver is en alleen op het goede
gericht, leeft uw hele lichaam in het licht’
(Matt 6:22). Elke dag sta je keer op keer
weer voor deze twee keuzes: zitten in het
zand, of zoeken naar de sporen van de
Yucatàn.
9 9
Ik. Ben. Trots.
interview met de meerjarenbeleidcommissie
Door Jenieke Blaakmeer
Op een zonnige donderdagochtend spreek ik af met Anne en Leander
in het Noorderplantsoen. Onder het genot van een bakje koffie komen de
gesprekken over N.S.G. al snel los. Anne en Leander houden zich beide bezig
met het meerjarenbeleid, samen met nog drie andere enthousiaste leden.
Het is de eerste keer dat de leden van N.S.G. zelf dit beleid schrijven.
1. Waarom heb je voor deze commissie gesolliciteerd?
Anne: “Ik ben dit jaar vierdejaars binnen N.S.G.. Ik was de mega enthousiaste
sjaars die alles mee wilde maken. Het enthousiasme is nooit weggegaan, wel merk
ik dat er veel is veranderd. Ik geniet ervan om mee te draaien in een vereniging en
ook dingen te beslissen. Voordat deze kans kwam heb ik veel onderling gepraat
over al het mooie van N.S.G., maar ik heb het nooit in het openbaar uitgesproken.
Deze commissie is de perfecte opening geweest om mijn ei kwijt te kunnen.
Leander: Ik geniet enorm van de kringen en triades die er binnen N.S.G. zijn.
Ik ben altijd veel bezig geweest met de geestelijke lijn in het dispuut en in de
vereniging. Ook was ik betrokken bij het mannenweekend. Tijdens een P&W ben
ik door Tiemen gevraagd of ik mee wilde helpen bij het meerjarenbeleid. Dat heb
ik niet afgeslagen.
2. Wat hebben leden praktisch aan een meerjarenbeleid?
Anne: Het begint bij input geven. Mensen hebben het veel onderling over N.S.G.,
en nu heb je de kans om dat te uiten. Ouderejaars hebben vaak een fantastische
tijd gehad hier, en dat gunnen ze ook de jongerejaars. Met een meerjarenbeleid
kan dat worden doorgegeven. Het aankomende bestuur en de staf gaan hun beleid
op ons beleid baseren. Het vormt dus heel erg hoe het jaar eruit gaat zien, en is
daarom belangrijk. Leden hebben soms niet door dat het niet even een documentje
is waar input voor nodig is. Het is een belangrijk iets waar veel van af hangt. Het is
cool als leden hun kans pakken om dingen aan te kaarten.
Anne, Anniek, Leander, Laura en Amé tijdens een online vergadering
3. Met welke dingen rondom N.S.G. zijn jullie nu al bezig?
Leander: We hebben onze hoop gefocust op de inputavonden, want het beleid
is uiteindelijk van de vereniging. We zijn nu bezig om te bedenken hoe we deze
avonden op de beste manier bij de leden brengen. Daar zijn nog best veel
mogelijkheden voor.
Anne: Ja klopt, wij schrijven het wel, maar het is de vereniging die uiteindelijk het
beleid maakt. Het is best bijzonder dat dit binnen een vereniging kan, al heb ik niet
het idee dat alle leden doorhebben hoeveel invloed ze uit kunnen oefenen. Op dit
moment maken we puur gebruik van de tijd, het uiteindelijke beleid zal volgend
jaar ergens verschijnen, want we willen een goed stuk neerzetten.
10
11
4. Wat is jullie visie rondom N.S.G. voor de aankomende jaren?
Leander: dat we echt trots mogen zijn dat we een christelijke studentenvereniging
zijn, en dat we hiervoor uit durven te komen. Dat zag je bijvoorbeeld bij het
stadsdiner vorig jaar, dat was zo tof!
“Trots als christen,
Anne: Ja klopt. Het motto uitdragen is het allerbelangrijkst. Trots zijn is heel
belangrijk, want anders ga je je ook niet inzetten. We moeten de positieve spiraal
weer naar boven halen, dat is ook belangrijk voor de sjaars.
Trots als student,
5. Wat zijn de speerpunten van jullie meerjarenbeleid?
Anne: We hebben drie verschillende punten die we willen verwerken in het
meerjarenbeleid: trots als christen, trots als student en trots als vereniging.
Trots als vereniging.”
6. Hoe ga je concreet te werk met zo’n redelijk abstract doel?
Anne: Er zitten twee types mensen in de commissie, abstract en concreet. Het
werkt heel erg goed samen. Het beleid is wel gemaakt op de input die we krijgen,
dus het is niet bedoeld om concreet te zeggen als commissie wat het bestuur
moet doen.
7. Wat is het meest frustrerende van deze commissie?
Leander: De niet-fysieke input avonden. Daar hadden we heel erg naar uitgekeken.
Het is wel lastig, want er zit wel een introtijd aan te komen en daar wil je eigenlijk
ook een beleid voor maken. Dat wordt nu een stuk moeilijker.
Anne: Mensen hebben verschillende meningen. Je hebt een debat nodig om tot
één punt te komen, dat kan je niet krijgen als het online is.
8. Wat zijn dingen waar je op dit moment tegenaan loopt?
Anne: Corona natuurlijk. Vergaderingen online voeren is stukken moeilijker dan
fysiek vergaderen.
Leander: Dit is dus ook de reden dat we het presenteren van het meerjarenbeleid
zo ver naar achter hebben geschoven.
9. Wanneer kunnen we het meerjarenbeleid verwachten?
Leander: We hebben nog geen deadline vastgesteld.
Anne: We willen een goed stuk en niet iets dat afgeraffeld is. Het is in ieder geval
volgend jaar af, en hopelijk in de eerste helft.
12
13
Hooggeëerde lezer,
Het behoeft geen toelichting dat dit verenigingsjaar voor velen niet helemaal is
wat ze zich erbij voorgesteld hadden. Je zou maar een familiedag georganiseerd
hebben en dat er dan opeens nog maar honderd mensen mogen komen. En dan
opeens nul. Je zou maar een dispuutsvakantie geboekt hebben en dat je je geld
niet terugkrijgt. Je zou maar een bestuursjaar doen en het halve jaar thuis moeten
zitten.
Echter voor niemand is dit leed zo groot als voor ons. Ons zou namelijk een eer ten
deel vallen waar alleen de echt groten voor in aanmerking komen. Een voorrecht,
zoet als de nectar van de goden, ons nu door de neus geboord. U denkt dat u het
zwaar hebt? Dan hebt u ons nog niet gezien.
Wij-zijn-er-ook-nog-Bokaal
Laten we meteen de koe bij de horens vatten: Wat stel je
als lid eigenlijk voor als je niet bij een genootschap zit? Zo’n
prestigieus mannengenootschap als Liberaal bijvoorbeeld.
Of voor zij die geen Y-chromosoom hebben dat andere
genootschap, dat eeh…. Ja toe hoe heet dat nou? Nouja, de
Wij-zijn-er-ook-nog-Bokaal gaat naar Phyona.
Het-is-ons-wel-gelukt-Bokaal
Zo zie je maar dat wanneer je hard en lang genoeg blijft roepen
dat je iets voorstelt, dat je dan op een gegeven moment ook
echt iets gaat voorstellen. De Het-is-ons-wel-gelukt-Bokaal
gaat daarom naar de leden van ClubArne.
Echter, bij wijze van hoge uitzondering en op herhaaldelijk verzoek hebben wij tijd
voor u vrijgemaakt om een vermakelijk stukje te schrijven dat een lichtpuntje kan
zijn in dit verder zo teleurstellende jaar. Wij zijn Adfinitate Fortestosteron, en wij
zijn dit jaar uw galapraesides. Normaal gesproken zouden wij u misschien het een
en ander uitleggen over etiquette en kledingvoorschriften, terwijl uw bord gevuld
is met gerookte zalm en fazantenborst (of u het volgeladen hebt met halfgaar
vlees van het lopend buffet) maar maakt u zich geen zorgen, u kunt voor het lezen
van dit stukje gewoon in uw gore joggingbroek op de bank blijven zitten met uw
hand in een zak chips. Wel willen we van deze gelegenheid gebruik maken om,
zoals ieder jaar, enkele bokalen en onderscheidingen uit te reiken. Reken vooral
niet op nuance, en bij klachten verwijzen we u graag door naar de abactis, die is
verantwoordelijk voor dit blad.
Discipelen-die-geen-discipelen-maken
Als Navigators weten we dat groei iets is dat over jaren heen
gaat. Daarbij moet je niet alleen kijken naar jezelf, maar ook
investeren in komende generaties. En dat kan best lastig zijn,
zélfs als je een probleem al drie jaar geleden aan zag komen.
De Bokaal voor Discipelen-die-geen-discipelen-maken gaat
daarom naar Frank en Erwin.
Was-ik-nou-maar-frietcie-gebleven
Bokalen
Maar Navigeren kan ook op een andere manier best lastig
zijn. Want hoe weet je welke afslagen je moet nemen in het
leven? En vooral: hoe weet je wannéér je ze moet nemen?
In sommige gevallen moet je het onderste uit de kan halen,
maar stoppen op je hoogtepunt is veel vaker de beste optie.
De Was-ik-nou-maar-frietcie-gebleven-Bokaal gaat naar
Willem van de Wetering.
14 15
De Ninevé-Bokaal
Nouja, hij heeft zich in ieder geval niet met al te lastige
verenigingszaken bezig hoeven houden. Want in een grote
vereniging als N.S.G. moeten soms moeilijke beslissingen
gemaakt worden, en dat is lang niet altijd voor iedereen leuk.
Gelukkig is de mantel der liefde bij N.S.G. zo groot dat je er
een circustent van zou kunnen bouwen. De Ninevé-Bokaal
gaat daarom dit jaar naar de stuurgroep.
De Turkse-Tortelduiven-Trofee
Gelukkig is er een nieuw bestuur. Nieuwe rondes, nieuwe
kansen. En kansen, die moet je grijpen. Immers: vestjeslikken
dat is een vak, maar je moet vooral ook weten op welk
moment je moet toeslaan. Soms zelfs al voordat iemand
goed en wel is ingeslagen. Else Jongman krijgt van ons de
Turkse-Tortelduiven-Trofee.
De Obelix-Bokaal
Als nieuw bestuurder is het altijd goed om bewust te raken
van je drankgebruik. In enkele gevallen doen ze dat omdat
de Heere dat leuk vindt. In andere gevallen is het meer ter
bescherming van zichzelf, bijvoorbeeld omdat ze als kind al
in de ketel zijn gevallen. De Obelix-Bokaal gaat naar Rudie
Stuursma.
William-van-de-Vuurst-Bokaal
En nu we toch bezig zijn, laten we het ook nog even over
de quaestor hebben. Want geld moet rollen. Soms naar hele
verfrissende hoeken, zodat je opvolger er nog maanden mee
bezig is om het terug te vinden. Gelukkig heb je als quaestor
in dat soort gevallen altijd nog je financiële achtergrond waar
je op terug kan vallen. Het spreekt daarom voor zich dat de
William-van-de-Vuurst-bokaal naar Jesse Smits gaat.
De Black-lives-matter-Bokaal
Dan nu even iets tussendoor van meer serieuze aard. Want
als galapraeses is het belangrijk om ook maatschappelijk
betrokken te blijven. Ook wij hebben ons verveeld tijdens
corona en hebben gezocht naar een uitlaatklep. Maar om nou
in ons rokkostuum op de grote markt te gaan zitten vonden
we wat veel gevraagd. Wij dragen liever op onze eigen manier
bij. De Black-lives-matter-Bokaal gaat daarom naar Gratje.
De Nu-is-het-traditie-Bokaal
Soms gaan dingen gewoon fout, ook al heb je zo je best
gedaan. Daar kun je niks aan doen. Soms gaan dingen twee
keer achter elkaar mis. Kan gebeuren? Hoe dan ook, de Nuis-het-traditie-Bokaal
gaat naar de almanakcommissie.
16 16 17 17
Na-vijf-keer-wordt-het-pas-écht-leuk-Bokaal
En ja hoor! Het heeft even geduurd, maar na het laatste
songfestival is het hem dan eindelijk gelukt. De Na-vijf-keerwordt-het-pas-écht-leuk-Bokaal
gaat naar DeJan.
Ik-heb-toen-maar-bij-R!sk-gesolliciteerd
Ach, meedoen is belangrijker dan winnen. Bij N.S.G. staat
participatie immers hoog in het vaandel. Lekker bijdragen
en je inzetten voor de vereniging. Doe bijvoorbeeld eens een
bestuursfunctie. Iedereen is welkom. Mits je je door het profiel
heen weet te bluffen natuurlijk, daar moet je dan wel net even
een vlotte babbel voor paraat hebben. Hoe dan ook, de Ikheb-toen-maar-bij-R!sk-gesolliciteerd-Bokaal
gaat naar Gjalt
Folkertsma.
Nu-al-meer-gedaan-dan-mijn-voorganger
Als zelfs dat niet lukt kun je natuurlijk ook altijd nog in de
Soccie. Zelfs als je niet van plan bent om dan ook echt wat bij
te dragen mag je er bij. Het is namelijk niet alsof de kandidaten
voor het oprapen liggen. Wel waarderen wij als galapraesides
het erg als je dan zorgt dat je opvolger een beetje capabel is.
De Nu-al-meer-gedaan-dan-mijn-voorganger-Bokaal gaat
naar Leander Drost
De Voor-het-eerst-sinds-onze-oprichtinggeen-bonje-met-de-soccie-Bokaal
De Born-to-be-abactis-Bokaal
Maar laten we niet alleen negatief spreken over corona. Het
kan ook voor hele goede dingen zorgen. Kent u bijvoorbeeld
dat klassieke abactisprobleem, dat je jaarplanning te vol zit?
Corona weet daar wel raad mee. De Born-to-be-abactis-
Bokaal gaat daarom naar het Covid-19 virus.
Bokaal-voor-de-commissie-die-dit-jaareen-project-serieus-lekker-opgepakt-heeft
Is het ook leuk als er één serieuze bokaal tussen zit, voor
iemand die echt zijn best heeft gedaan? Nee.
Edit: jawel, dat is wel leuk. De Bokaal-voor-de-commissiedie-dit-jaar-een-project-serieus-lekker-opgepakt-heeft
gaat daarom naar de RedacCie (red.).
En daarmee is de prijzenpot leeg. Wilt u volgend jaar ook een bokaal
in de wacht slepen? Doe eens iets spraakmakends! Maar val ons
er verder niet meer mee lastig. Wij hebben al genoeg gedaan in ons
lidmaatschap.
Wij zien u graag op een minder door corona gereguleerd moment in
fysieke vorm terug, onder het genot van door u betaald speciaalbier.
Over de Soccie gesproken, sommige disputen blijken er
enorm van te profiteren dat we sinds corona niet meer op
de sociëteit terecht kunnen. De Voor-het-eerst-sinds-onzeoprichting-geen-bonje-met-de-soccie-Bokaal
gaat naar
BRUUT.
Met achtende groet,
Grotje Bouwlamp, TIETJÈÈÈ
& Arrrnmageddon
18 19 19
De winnende
koppelfoto
Op Facebook deden wij de oproep om uw koppelfoto’s van het N.S.G.-
gala 2020 naar ons op te sturen, de leukste foto zou een plekje krijgen
in de volgende De Hardewiker.
De winnaar van de koppelfoto wedstrijd is... Daniëlle Van den Dorpel!
Gefeliciteerd! Je hebt een borrelpakket voor twee gewonnen t.w.v. €15!
Dus nodig je date maar vast uit voor een gezellige avond speciaalbiertjes
drinken ;)
20
21
Column
Wie ben jij in dit verhaal?
Ik zat naar Op1 te kijken en opeens
was ik terug in de kerk van mijn
jeugd. Te gast bij Op1 was Nourdin
El Ouali, voorman van de politieke
partij NIDA in Rotterdam.
“Wie ben jij in dit verhaal?” vroeg
hij aan de aanwezigen in de studio,
verwijzend naar de moord op de
zwarte Amerikaan George Floyd.
“Iedereen in Nederland is iemand in
dit filmpje! Ben jij de agent die zijn
knie op een burger legt, zodat die
het leven laat? Ben jij George Floyd,
die het leven laat met het systeem
op z’n nek? Ben jij de omstander die
kijkt en niks zegt?”
Als ik tussen die drie moet kiezen,
ben ik een omstander. Want ik ben
geen agent en ik ben niet zwart of
gearresteerd. Ik vermoed dat ik
als omstander aanvankelijk niets
zou doen, en ervan uit zou gaan
dat het doorgaans terecht is als
iemand wordt aangehouden. Maar
als ik door zou hebben dat de
man ademnood kreeg en de agent
gewoon doorging met z’n nekklem,
hoop ik dat ik – samen met andere
omstanders – erheen was gelopen
en de agent ervan had overtuigd dat
hij moest stoppen. En als dat niet
hielp, hoop ik dat de anderen en ik
Floyd van de agent hadden kunnen
bevrijden. Ik weet niet of El Ouali
dit bedoelde. Ik sluit niet uit dat hij
vindt dat ik me er te gemakkelijk
Door Helmich Post
van afmaak als ik op deze manier
reageer.
Als gezegd: ik waande me weer
even in de kerk van mijn jeugd. Daar
werd weleens een donderpreek
gehouden. Een preek waarin de
zondige staat van de mens werd
benadrukt, waarin werd gezegd
dat weinig in mij geneigd is tot het
goede en veel tot het kwaad. Vaak
herkende ik me niet in die preken.
Natuurlijk, er is van alles wat niet
deugt aan mij, maar zo erg was het
nou ook weer niet.
Toch is in die tijd in mij de overtuiging
gegroeid dat er ergens een zondige
kern in mij huist: het kwaad, dat is
niet alleen buiten, maar ook in mij.
De kunst is je daardoor niet te laten
verlammen, maar ertegen te strijden.
Zou het met racisme niet ongeveer
net zo zijn? Natuurlijk, aan keiharde
discriminatie van mensen van kleur
doen u en ik vermoedelijk niet. Maar
pas op voor die kern in ons die alles
wat anders is dan wijzelf zomaar
anders wil behandelen.
Interview met:
Door Myron Pruim
22
23
1. Hé C.F.T.’ers, hoe gaat het met jullie?
Rudie:
Rixt:
Jenieke:
Laura:
Coen:
Ik moet tot en met de KEI-week stage lopen. Je kunt zelf wel invullen
hoe het met me gaat.
Niets te klagen! Hélemaal leuk steeds dat bonden met c.f.t.. Totaal niet
ongemakkelijk ook, echt fijn!
Zelf liep ik een tikkeltje te cool te doen omdat ik dacht dat ik zomervakantie
had. Nu heb ik toch een herkansing binnengesleept. #sadlaif
Wat leuk dat je het vraagt! Nog eventjes knallen voor die laatste
studiepunten en intussen elkaar en alle momenten samen
becommentariëren via memes, dus dat lijkt me een prima score.
Gaat heerlijk! Wel een beetje druk natuurlijk, alle overdrachtsmomenten
en tentamens in een paar weken proppen is wel een aardige opgave.
Jenieke:
Ik ben Sjen, JJ, of zoals de rest van het
bestuur me kent: Sha’ Ni’ Qualiaqui’
Gua’ Niquia. Je kan me terugvinden
in de mensacommissies AangeBrand en
VlAmstel. Mijn hoogtepunt is toch wel dat ik
in de familiedagcommissie zat dit jaar, die
twee dagen van tevoren werd afgelast door
corona.
Laura:
Mijn naam is Laura, ik ben een hele lieve meid
(ik dacht: ik maak ‘m zelf wel even). Verder ben
ik derdejaars bij dispuut Cupido en bijna klaar
met mijn bachelor English Language and
Culture. Moet ik nu ook allemaal commissiehoogtepunten
gaan opnoemen? Jullie hebben
me vast wel zien shinen tijdens de presentatie
van de Almanak dit jaar. Of wacht…
Jesse:
Gaat top! Nog even de studie afronden en daarna lekker genieten
van een heerlijke vakantie. Kunnen we ons mooi voorbereiden op een
prachtig jaar.
2. Voor de leden die jullie nog niet kennen (schande), kunnen
jullie je even voorstellen?
Rudie:
Als je het lustrum een beetje hebt meegemaakt,
moet je me zeker wel kennen. Hecht ik dan
ook wel veel waarde aan. Tevens Pino der
Procantoriaat. Samengevat: dat iets te dikke,
maar aardige ventje van LeV die zichzelf iets te
serieus neemt.
Uw c.f.t.
Rixt: Ik ben die onbekende c.f.t.-er die alleen maar
mensachef is geweest afgelopen jaar. Zo’n schande
is het dus niet als mensen mij niet kennen.
24
Coen:
Ik ben Coen, 20 jaar oud en 3e jaars bij Syrah
en bij mijn studie Economics & Business
Economics (die ik dus hoop af te ronden met de
komende tentamens). Ik kom oorspronkelijk
uit de hoofdstad en heb nu Amersfoort als mijn
thuisthuis. Ik ben een fanatiekeling in bijna alles,
maar vind vooral een potje beerpong wel echt
het mooiste spel wat er is.
Jesse:
Als je het lustrum een beetje hebt
meegemaakt, moet je me zeker wel kennen.
Hecht ik dan ook wel veel waarde aan. Verder
hoop ik dat ik steeds minder bekend sta als
broertje van... Ik ben 22 jaar oud en mijn studie
wordt door mijn vrienden niet echt serieus
genomen. Op mijn leren jas ben ik uiteraard
erg trots, aan mijn sixpack moet ik nog even
werken. Maar ik heb gehoord dat je in een
bestuursjaar erg gezond leeft.
25
3. Hoe zorgen jullie dat jullie toch kunnen bonden in deze tijd?
Jesse:
Hier wil ik nog geen uitspraak over doen.
Jenieke:
Bonden gaat helemaal super. Was vooral genieten toen we gingen
barbecueën bij de Hoornseplas en in het donker alle rotzooi die we
hadden gemaakt op moesten ruimen. 30 Seconds is ook heel leuk.
Daar maak je Ruud en Smitsie heel erg blij mee.
Rudie:
Let’s get this party started:
Laura:
Coen heeft dus een prachtig schema opgesteld, zodat je steeds met
verschillende trio’s kan afspreken. Het idee is top, totdat je in één hele
specifieke samenstelling vast komt te zitten...
Coen:
We begonnen wel met Zoomen, maar dat is zó april 2020, dus nu chillen
we braaf op 1,5 meter afstand.
4. Wie is de absolute memeking of -queen van jullie bestuur?
Rudie:
Rixt:
Jenieke:
Ik kies dan toch wel voor mezelf.
Mej. Polman
Hier houd ik me buiten
Laura:
5. Missen jullie de borrels?
Rudie:
De rest:
Nee, ik hou niet zo van bier en praten met mensen. Dingen op de sociëteit
zijn sowieso niet echt mijn ding.
Absoluut!
6. Hebben jullie zin in het aankomende jaar?
Rixt, Laura & Coen:
Jaaa
Rudie:
Nee.
Jenieke:
Ik heb er vooral zin in dat Rudie er geen zin in heeft, dan zien we hem
veel knakken. Dat zijn toch wel de genietmomentjes.
Coen:
Laura
26
27
Jesse:
Zeker zin in het bestuursjaar! Nog iets minder zin in het vergaderen
met Rudie. Moet dat nu al anderhalf jaar en is erg vermoeiend…
Quiz
Welk mondkapje past bij jou?
Door Lydia Sieben
7. Wat is jullie doel met betrekking tot de bestuurskilo’s?
Rudie:
Rixt:
Jenieke:
Laura:
Coen:
Jesse:
Ik zou het bijzonder knap vinden als ik nog zwaarder word dan ik nu ben.
Maar is natuurlijk ook wel een mooie uitdaging.
Hopen dat het er niet meer worden dan de corona-kilo’s.
Rixt heeft altijd brie-cravings. Ik vind brie echt vies.
Er zit vast een tactische reden achter het feit dat we nu al een maatpak
moeten fixen.
Ik heb eigenlijk nog geen doelstelling, maar ben wel echt een mager
kippetje. Kan dus vast wel wat bij.
Ik zou het prachtig vinden om de 100 kilo aan te tikken. Weet alleen wel
dat mijn maag vaak anders denkt over veel eten dan ik. Ga mijn best
doen!
8. Hebben jullie nog iets leuks te vertellen aan de lezers van
de Hardewiker?
Laura:
Wist u dat dit interview eerst niet doorgestuurd kon worden, omdat
Rudie per se nog een meme wilde maken? En dit alleen maar om te
voorkomen dat hij anders de slag om de titel “memeking- of queen” zou
verliezen!
28
29
Interview
Met je beste
beentje voor
Door Joëlle Hekman
Het verenigingsleven ligt nu al een paar maanden stil. Geen borrels, geen
feestjes, geen P&W’s, geen gala’s… en ook geen sportdagen. Dit jaar konden
we ons helaas niet uitsloven voor een mooie prijs. Vooral jammer voor de
sjaars, want die hebben natuurlijk geen flauw idee hoe zo’n sportdag er nou
eigenlijk aan toegaat. Wat komt er allemaal kijken bij zo’n evenement? En
wat vinden de disputen er zelf van dat hun sportdag niet door kan gaan? De
RedacCie was benieuwd en ging bij hen langs om het te vragen.
Vier vragen aan Cor-Niels Ruizendaal over het
Aurifer beachvolleybaltoernooi
de grachten hoeven niet meer naar
Vinkie te fietsen voor kring, anderen
hoeven niet meer vanuit Vinkie naar
het centrum te fietsen om te kijken
hoe het met de gordel-Auriferianen
gaat...
Maar we zoeken de sportiviteit op in
de kleine dingen: de trappen die je
allemaal naar beneden moet lopen
om je 5e pakketje van de week aan
te nemen van een bezorger, overal
heen lopen omdat je fiets al de gehele
coronatijd kapot is, lopen omdat de
ketting van je Tomos er al een week af
ligt, samen met een dispuutsgenoot
tennissen omdat dat lit is, naar de Lidl
lopen om daar 60 halve liter blikken te
halen omdat het lekker weer is buiten.
Ondanks alle ‘sport-vervangers’ komt
menig Auriferiaan aan in deze tijd,
daarom nogmaals: ‘Wij komen zoveel
harder, grootser, dikker en leiper
terug.’
Tot snel!
Wat komt er allemaal kijken
bij het organiseren?
Het regelen van een locatie waar een
enorme hoeveelheid zand op de grond
ligt, en waar men volleybalvelden
op heeft gemaakt. Binn’npret is hier
enorm geschikt voor. Dus eigenlijk
hoeven wij alleen een belletje te
plegen met Binn’npret voor een
datum waarna disputen zich bij ons
kunnen opgeven om vervolgens een
mooi toernooitje te bouwen!
Hoe was het om de sportdag
af te moeten zeggen?
Verscheidene Auriferianen hebben
een week lang wakker gelegen
omdat ze geen zandresten in hun
bed hadden liggen na 2 april. Dit jaar
moeten wij ons verlies nemen, maar
wij weten dat we volgend jaar zo veel
harder, grootser, dikker en leiper terug
gaan komen. Dus stay alsjeblieft
connected.
In welk jaar was de
sportdag het grootste succes?
2019, zonder twijfel. Dit was het
eerste ABT met een viparrangement,
een leuke bijkomstigheid voor het
verrijken van de sfeer.
Hoe blijven jullie een beetje
sportief deze dagen?
Ja pfoi, wat een vraag. ABT gaat niet
meer door, de mensen van binnen
Vier vragen aan Dorien Huizinga over de
C*A*S*A*-triathlon
Wat komt er allemaal kijken
bij het organiseren?
Vooraf wordt als eerste de wielerbaan
bij Corpus den Hoorn gereserveerd,
dat moet ver van tevoren. Daarna
volgt het promoten bij de Vereen. Op
de dag zelf maakt de Commissie er
een feestje van om de gehele route
te voorzien van pijlen met stoepkrijt
en mag de “pannenkoek van de
Commissie” het eendenschijt van de
vlonder bij de vijver wegscheppen.
Dit is een weinig geliefde klus zoals
jullie al wel raden, vandaar dat de
plaatselijke jeu de boulesvereniging
erg blij met je is op dat moment en er
een drankje wordt aangeboden in het
clubhuis!
Hoe was het om de sportdag
af te moeten zeggen?
Ontzettend balen natuurlijk! We zien
er elk jaar naar uit om een avond
30
31
Vier vragen aan Rachel Knol over het
Syrah voetbaltoernooi
vol fanatisme te organiseren en de
deelnemers zichzelf in het zweet te
zien werken. We genieten van de
opblaasboten die te water worden
gelaten wanneer een dispuut geen
zin heeft om te zwemmen, van het
wijzen in de goede richting wanneer
iemand zich van tevoren niet goed
heeft ingelezen en blijkbaar blind
is voor de pijlen op de grond,
van de fietskettingen die van de
fietsen afvliegen, het gejuich van
dispuutsgenoten wanneer iemand
van hen op kop loopt, de stress bij
leden van C*A*S*A wanneer er tijden
bijgehouden moeten worden en de
grote euforie wanneer de beste moge
winnen!
In welk jaar was de
sportdag het grootste succes?
Hoe blijven jullie een beetje
sportief deze dagen?
Als sportiefste a.k.a. fanatiekste
dispuut van de Vereen zitten wij
natuurlijk nooit stil als het om sporten
gaat! Creativiteit staat tijdens deze
coronacrisis bovenaan en zorgt dan
ook voor een mooie invulling van
sportiviteit. Zo worden er racefietsen
aangeschaft, is men niet te benauwd
een duik te nemen in de Hoornseplas,
kan er gevoetbald worden op afstand,
vinden er heuze hardlooprondes
plaats en gaat er zelfs een kano te
water! Kortom C*A*S*A vermaakt
zich uiterst best in deze tijden.
Wat komt er allemaal kijken
bij het organiseren?
Vooraf zijn we druk bezig met het
reserveren van de voetbalvelden,
het verzamelen van de benodigde
materialen, het promoten van het
toernooi, het regelen van de inschrijvingen
en het maken van een wedstrijdschema.
Op de dag van de sportdag
zelf zetten we de velden klaar, hangen
we wedstrijdschema’s op, noteren we
welke teams aanwezig zijn, houden
we de scores bij en zorgen we dat
alles volgens het schema verloopt.
In welk jaar was de
sportdag het grootste succes?
Misschien niet het grootste succes,
maar vorig jaar was wel een bijzonder.
Het was een week met heerlijk zomers
weer, maar de avond van het toernooi
was er een enorme onweersbui en
storm voorspeld. We twijfelden om
het toernooi te cancelen. We besloten
om het tóch door te laten gaan.
Uiteindelijk hebben we gelukkig lekker
in het zonnetje gevoetbald. Precies
toen iedereen in de kantine een biertje
stond te drinken, barstte het noodweer
los. Perfect getimed dus!
Elk jaar is een groot succes! Té cliché
natuurlijk, maar wel waar! Je merkt op
zulke sportevenementen dat je samen
een fantastische Vereen vormt, en
dat ieder lid hart heeft voor zijn/haar
eigen dispuut.
Hoe was het om de sportdag
af te moeten zeggen?
Heel jammer!! We vinden het
superleuk om het toernooi te mogen
organiseren, lekker te voetballen en
achteraf een klein feestje te vieren.
Hopelijk dus volgend jaar beter!
Hoe blijven jullie een beetje
sportief deze dagen?
Onze SportCie blijft een beetje fit
door hard te lopen, thuis te fitnessen,
tennissen, fietsen, af en toe naar de
ACLO (sinds het weer mag) en uiteraard
door met vrienden te voetballen.
32
33
Verdieping
BEGRIJPEND
LEZEN
Waarde leden,
Misschien herkent u dit, misschien ook niet. Daar komt u achter wanneer
u verder leest. Vroeger was het beter, of in ieder geval eenvoudiger om op
dagelijkse basis met God bezig te zijn. Vaak had je ook geen keus en was
het vaste prik. Voor de maaltijd bidden, na het eten een bijbelvers lezen om
vervolgens af te sluiten met gebed. Bijtijds werd er een kleine discussie
gevoerd over de gelezen Bijbeltekst. Zo ging het er bij ons thuis in ieder geval
aan toe. Twee keer op de zondag naar de kerk en elke dag een aantal vaste
momenten waarin wij samen tot God kwamen. Vaak dacht je er niet eens
meer bij na en was het dus een vaste invulling van de dag geworden.
Deze vroegere vastigheden zijn
nu vaak absent. Bij mij ook. Wij
moeten het zelf gaan doen, en dat
is niet altijd even eenvoudig. De wil
om God op dagelijkse basis in ons
leven te betrekken is aanwezig, de
aanpak is onderhevig aan overvolle
doch flexibele agenda’s, lange
studeersessies en weinig tijd.
Waarschijnlijk hebt u van uw mede
N.S.G.’ers al veel tips mogen
ontvangen over verscheidene
manieren om God meer te
betrekken in uw dagelijks leven.
Zet vaker een worshiplijst aan, of
zet je vaker in voor je medemens,
Door Erik Ophoff
iets kleins is al genoeg. Ga terug
naar de vaste bidmomenten, in
de ochtend, tijdens eetmomenten
of juist vlak voor het slapen gaan.
Hetzelfde geldt voor het lezen uit de
Bijbel. Kies een moment wat voor
jou werkt en lees. Over dat laatste
wil ik het met u hebben. Wat doet u
eigenlijk als u Bijbel leest? U leest,
maar analyseert u ook wat u hebt
gelezen?
Begrijpend lezen, we hebben het
allemaal gehad op de basisschool.
Maar hebt u ooit nagedacht over de
manier waarop u de Bijbel leest?
Met een aantal mannen
van het dispuut zijn wij in één jaar
de hele Bijbel aan het lezen, elke
dag een aantal hoofdstukken uit
verschillende Bijbelboeken. Ik kan
het u alleen maar aanbevelen.
Het eerste wat mij opviel is dat
ik eigenlijk helemaal geen goed
beeld had van de inhoud van alle
Bijbelboeken. Met gemak kan ik de
Bijbelboeken in de juiste volgorde
opdreunen, maar als iemand mij zou
benaderen over het schrift, weet ik
dan ook waar een tekst staat om
mijn verhaal te ondersteunen? Nee,
niet altijd. En weet ik ook wat veel
teksten betekenen? Nee, niet altijd.
Wat doet u eigenlijk als u een tekst
tegenkomt waarvan de betekenis
u onbekend is? Leest u door om
vervolgens de dag af te kunnen
strepen op het leesplan, bent u
tevreden dat u überhaupt al gelezen
heeft, of gaat u actief op onderzoek
uit?
Persoonlijk ben ik in begin van
het leesplan vaak een tekst
tegengekomen waarvan de
betekenis mij ontging, of waarbij ik
niet zeker wist of de tekst letterlijk
of figuurlijk geïnterpreteerd moest
worden. Vaak liet ik het voor wat
het was. Verder met studeren,
afspreken met vrienden. Een hapje
en een drankje later was mijn vraag
over deze tekst weggezakt.
Een gemiste kans. Een gemiste
kans om Gods woord beter te leren
kennen, om God beter te begrijpen.
Een gemiste kans om kennis te
vergaren om die vervolgens weer te
kunnen delen met anderen.
Mijn houding in het lezen van de
Bijbel is veranderd toen ik met
het leesplan in Romeinen bezig
was. Romeinen, een hoofdstuk
dat gaat over de genade van God
en de bemoediging om geloof te
hebben. Want voor God is degene
die gelooft rechtvaardig, ook al is
hij of zij dat niet uit zichzelf. Het
boek is een prachtige brief aan de
gemeente Rome. Echter niet altijd
even eenvoudig om te begrijpen.
En dat komt sterk naar voren in
Romeinen 9: vers 11 t/m 16. Daar
staat namelijk het volgende:
“Toen zij in verwachting was van een
tweeling, 12 zei God tegen haar:
‘De oudste zal de dienaar van de
jongste zijn.’ Daarmee bedoelde Hij
de twee volken die uit deze jongens
zouden voortkomen. 13 Want er
staat in de Boeken dat God gezegd
heeft: ‘Jakob heb Ik liefgehad, maar
Esau heb Ik gehaat.’ Voor God
stond dat al vast, hoewel zij nog niet
eens geboren waren en geen goed
of kwaad hadden gedaan. Daardoor
is duidelijk dat God nooit iemand
uitkiest op grond van diens daden,
34
35
maar omdat Hij hem roept. 14 Is
God dan onrechtvaardig? Geen
sprake van! 15 Denk maar eens aan
wat Hij tegen Mozes zei: ‘Ik ben
genadig voor wie Ik genadig wil zijn
en Ik ontferm Mij over wie Ik Mij wil
ontfermen.’ 16 Het hangt er dus niet
van af of u graag wilt of erg uw best
doet. Nee, het hangt af van God, die
het goede met ons voorheeft.”
Toen ik dit las, vond ik het
zo in contrast staan met de
bemoedigende boodschap van
Paulus. Eerst een hart onder de
riem steken voor de Joden en niet-
Joden in de gemeente Rome, en
dan een haast absurd stuk over
het feit dat je eigen toedoen geen
verschil zal maken, dat vanaf de
eerste levensdag de loop al bepaald
is. Deze tekst liet mij echter niet los
en ik moest antwoord hebben. Om
een antwoord te krijgen ben ik eerst
op het internet wezen zoeken, toen
ik daar geen concreet antwoord
kon vinden heb ik een predikant
benaderd en hem gevraagd wat de
tekst precies inhoudt. Ik begreep dit
niet, want mijn vermoeden verbond
deze tekst met de uitverkiezing.
Echter heb ik mij vergist en heb ik een
duidelijke uitleg mogen ontvangen
die naar mijn idee een helder beeld
geeft van Paulus zijn boodschap.
Dit heeft mij ook de drive gegeven
om vaker begrijpend te lezen, om
op onderzoek uit te gaan als ik een
Bijbeltekst tegenkom die ik moeilijk
kan rijmen met mijn beeld van
Christus en zijn genade. Persoonlijk
benader ik liever mensen die
theologie hebben gestudeerd, maar
een gesprek met mede N.S.G.’ers
kan ook waardevol blijken.
Ik hoop dat ik u middels deze
column heb weten uit te dagen
om te reflecteren op de manier
waarop u de Bijbel leest. Leest u
passief of tracht u begrijpend te
lezen? Misschien bent u nu ook
benieuwd naar de betekenis van
de tekst in Romeinen 9. Daarom
daag ik u uit om op onderzoek uit
te gaan. Om uw kennis te vergroten
en een antwoord te vinden. Ik ben
benieuwd naar uw bevindingen!
Wat doet u
eigenlijk als
u een tekst
tegenkomt
waarvan de
betekenis u
onbekend is?
36
37
MEMESMEMESMEMESMEMESMEMES
MEMESMEMESMEMES
MEMESMEMESMEMES
MEMESMEMESMEMESMEMESMEMES
38 39
Vakantie DIY
Door José Kramer
Fijne vakantie!
Met deze DIY hoef je op vakantie geen moeite meer te doen om het
zwembad uit te gaan om een lekker koel drankje in handen te hebben.
Nodig:
• Zwembadnoodle
• Touw
• Plastic bak
• IJsklontjes
• Drankjes naar keuze
Mede mogelijk
gemaakt door:
40
Stap 1:
Knip of snijd de noodle in 4 stukken. De stukken moeten even lang zijn als
de zijdes van de bak. Rijg vervolgens het touw door de noodle en knoop
het vast onder de rand van de bak. Wanneer je geen touw hebt kun je ook
een kant open knippen en de noodle om de rand klemmen.
Stap 2:
De bak kan nu als het goed is drijven. Dan is het tijd om de bak te vullen
met de ijsklontjes en de drankjes. Je drijvende koeler is klaar!
De RedacCIe:
Anniek Ypenga
Erik Ophoff
Helmich Post
Jenieke Blaakmeer
Joëlle Hekman
José Kramer
Leanne de Munnik
Myron Pruim
Thomas de Hek
En:
Margriet Groen
Peter Hansum
De Meerjarenbeleidcommissie
Adfinitate Fortestosteron
C.f.t. bestuur Wassink
Danielle van den Dorpel
Lydia Sieben
Cor-Niels Ruizendaal
Dorien Huizinga
Rachel Knol
Annemarie Schutte
Etty Veenhuizen
41
Zomereditie 2020