07.04.2021 Views

Hardewiker, april 2021

Het verenigingsblad der N.S.G. is er weer! Geniet van deze late paas editie

Het verenigingsblad der N.S.G. is er weer! Geniet van deze late paas editie

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.


VOORWOORD

Waarde leden,

Het was de bedoeling om de wederopstanding van de

Hardewiker samen te doen vallen met de viering van de Ware

Opstanding. Helaas, studenten en dode lijnen is nog altijd

geen goed huwelijk. Maar goed, wat is een paar dagen in

vergelijking met een paar maanden wachten op de almanak?

Wat is een paar dagen op een lidmaatschap van zes jaar?

Dus zonder schaamte, maar vol trots presenteren wij u de

Hardewiker. Van heerlijke oppervlakkigheid tot grenzeloze

verdieping. Van sjaars tot alumni. Van bier tot bijbel.

Puzzels die uw in slaap gesuste hersenpannetjes wakker

maken en memes om ze vervolgens weer te laten ontspannen.

Het is allemaal te vinden in deze prachtig vormgegeven

editie van de Hardewiker. Met dank aan alle leden (en

Tiemen natuurlijk) die bijgedragen hebben aan de inhoud.

Maar vooral ook veel dank aan Joëlle Grit en Amé van de

Geer, zonder wiens inzet en enthousiasme dit niet mogelijk

was geweest. Dan rest mij nog enkel te zeggen: Veel

leesplezier en leve de Koning!

Renze van Weringh, voorzitter Redaccie


Prikbord

Heer is waarlijk opgestaan

De

is het met?

Hoe

Studentenrecepten

rivier van Eon

De

bij de sjaars

Kijkje

dag leven op...

En

van de maand

Kerk

puzzelen

Lekker

van het Proca

Brief

met burgers

Borrelen

Memes

INHOUD

4

6

9

12

14

16

18

20

22

24

26

30


Prik

Lieve Marijtie,

zou jou het allerliefst weer

Ik

omarmen;

je met mijn lichaam verwarmen.

zou er heel veel voor geven,

Ik

je in mijn armen was gebleven.

als

- je secret LUX’er -

Wordt je ook zo gek van

corona? Zie je daarom je

dispuutgenoten ook zoveel?

Wij zitten al op 2

dispuutrelaties dus help ons

van de ondergang, doneer

aan giro 555 en adopteer een

single. Groet, dispuut

Lodewijck


bord

Kan iemand Goof even

weghalen?

gezocht: verenigingsgevoel

laatst gezien: 13 maart 2020

Verloren liefde

Zij heeft lang blond haar, lichte ogen,

+/- 1,70-175M, lid van het leukste dispuut

houdt van bier en lawa's


De Heer is waarlijk

opgestaan

Tiemen Verbree

Paulus is van mening dat het geloof nutteloos

is als de doden niet worden opgewekt. Hij

doet er zelfs een schepje bovenop: hij geeft

aan dat we de beklagenswaardigste mensen

zijn die bestaan als we voor dit leven op Jezus

hopen. Lees 1 Korinthe 15 er maar op na.

Hij doet vervolgens nog zo’n bijzondere

uitspraak:

‘Wanneer de doden toch niet worden

opgewekt, kunnen we maar beter zeggen:

'Laten we eten en drinken, want morgen

sterven we.’

Ik vind dat Paulus nogal wat zegt. Is het leven

niet meer dan een wachten op het

hiernamaals? Kunnen we in de Bijbel niet

ontdekken dat het “mijn ticket naar de

hemel” geloof, op zijn zachtst gezegd, maar

een beperkt evangelie is? Verdient het leven

dat wij hier op aarde leven niet een klein

beetje meer respect dan eten en drinken? Ook

al duurt het maar tot de dood ons pakt? Welke

plek heeft het geluk dat ik ervaar? En de

relaties die ik opbouw? Het bouwen van

karakter? Als ik leer om lief te hebben is dat

dan niet iets goeds in zichzelf? Of op zijn

minst iets goeds voor de persoon die liefde

ontvangt?

Ik geloof werkelijk dat deze dingen de moeite

waard zijn. Ook het eten en het drinken waar

Paulus op wijst. Maar als het ophoudt bij de

dood is het een individuele zaak om uit te

zoeken wat jij de moeite waard vindt. Als dat

betekent dat jij je wilt inzetten voor gelijkheid

en minder bedeelden, moet jij dat lekker

doen. Ik vind het echter tijdverspilling en mij

maakt het ongelukkig, en daarom doe ik dat

niet! Mag ik? Sterker nog - Wat let mij om

mijzelf vol te gooien met middelen die ik wil?

En dat het mij kapot maakt – moet ik zelf

weten, toch? Of om mijn seksuele wensen te

bevredigen, ook al heb ik daar soms anderen

voor nodig? En wat maakt het uit dat ik

mijzelf verrijk en mijn carrière belangrijker

vindt dan wat anderen daarvan vinden. Als jij

mijn elleboog in je gezicht krijgt, jammer dan.

Ik knijp de tube van geluk en genot leeg tot er

niets meer uit te persen is, wat dat voor mij

ook maar betekent. In het ergste geval

betekent het de dood – voor mij of voor een

ander. Maar laten we daar niet te moeilijk

over doen – einde verhaal, boek uit, prima

toch?

Maar dat verhaal wringt. Het klopt niet. Het

leven is heilig en de dood moet bestreden

worden. Een diepe instinctieve reactie van

mensen is om te willen (over)leven. De

universele rechten van de mens baseren zich

op het recht op leven.


Een geboorte wordt gevierd. We strijden tegen

ziekte. Moord wordt afgekeurd. De bron van de

eeuwige jeugd is een heilige graal die

tegenwoordig via techniek wordt nagejaagd.

En zelfs al weten we dat ons eigen leven eindig

is, dan moet op zijn minst de mensheid

voortleven. De volgende generatie heeft dat

recht.

Er wordt wel eens gezegd dat de dood bij het

leven hoort. Ik vind dat lastig om te zeggen.

Ten eerste sluit het ene het andere uit. Ten

tweede is het leven altijd eerst. Als er nooit

leven was geweest, was er ook geen dood. Als

er geen dood was, zou er echter wel leven

kunnen zijn. Sterker nog – het eerste leven

bestond al voordat er ooit dood was geweest.

En daar zit volgens mij een belangrijk punt. Zou

dat de reden kunnen zijn dat de dood zo

tegennatuurlijk voelt?

Laten we kijken naar het begin van onze

geschiedenis als mens. De Bijbel leert ons

daarover verschillende dingen. God die leeft –

geeft leven. En meteen lezen we in Genesis 2

hoe God Adam waarschuwt:

Hij hield hem het volgende voor: ‘Van alle

bomen in de tuin mag je eten,

maar niet van de boom van de kennis van

goed en kwaad; wanneer je daarvan eet, zul

je onherroepelijk sterven.’

Ik heb me wel eens afgevraagd of Adam kon

begrijpen wat dit inhield. Laten we het er maar

op houden dat God wist wat het inhield en dat

hij ons ervoor wou behoeden. Maar waarom

wou God ons behoeden voor de dood? Kunnen

we daaruit niet concluderen dat het nooit de

bedoeling is geweest dat leven ophoudt te

bestaan?

Ik vind dat wel passen bij het feit dat God het

leven in de eerste plaats gegeven heeft. Zou het

niet een wrang geschenk geweest zijn van God

om ons eerst het prachtige leven te geven, om

het vervolgens weer af te pakken? En wat zou

de zin van deze gift zijn in de eerste plaats?

Maar de mens laat zich verleiden om te breken

met God. De waarschuwing van God wordt

weggezet door het verlangen om zelf te

bepalen wat goed en slecht is. Om

onafhankelijk te zijn. Om zelf god te willen zijn.

Dit is de grote zonde en deze zonde heeft

allerlei negatieve uitwerkingen. Maar het loopt

allemaal uit op de dood. Dat blijkt het centrale

gevolg van de breuk met God, waarvoor hij ons

ook al waarschuwde. Of de dood nu komt

doordat we elkaar naar het leven staan; de

dood komt doordat we door natuurrampen

worden overdonderd; of we onszelf het leven

ontnemen of omdat God niet langer de

levenskracht geeft, de dood is het eindpunt

geworden. Het ultieme wapen van de vijand.

Het wapen met de angel van pijn en verlies

maar ook het middel waardoor velen zeggen:

“wring het meeste uit dit leven op de manier

die jou goeddunkt, want wie weet ben je

morgen dood en dan is het verhaal uit.” Als de

dood het eindpunt is, dan redt de beste

geestelijke goeroe of profeet je niet van je lot.

Boeddha, de Farao, Mohammed, of Jezus, ze

worden allemaal tot mensen die je ook niet

konden helpen. Het leven is er nog wel maar

langzaam dooft de vlam...

En dat maakt Pasen zo bijzonder. De mens

Jezus is met kerst geboren. Het leven vindt zijn

oorsprong. Lange tijd lijkt het net als ieder

ander leven. Opmerkelijk zijn de

gebeurtenissen rondom de geboorte, dat wel,

maar gewoon een baby.


En gewoon een verjaardag, en nog één. Na

dertig jaar wordt Hij echter in beeld getrokken.

Want er is iets bijzonders aan Hem. Iets maakt

Hem anders dan al de anderen.

Waarom is het de moeite waard om zo te

concentreren op Jezus? Wat was er nou zo

anders aan Hem? Waarom is zijn boodschap en

leven nu zoveel meer waard dan dat van

Boeddha, Mohammed, Gandhi of koning

David?

In Johannes 5 horen we het Hem zeggen:

‘Waarachtig, ik verzeker u: de Zoon kan niets

uit zichzelf doen, hij kan alleen doen wat hij

de Vader ziet doen; en wat de Vader doet,

dat doet de Zoon op dezelfde manier. Ik kan

niets doen uit mijzelf: ik oordeel naar wat ik

hoor, en mijn oordeel is rechtvaardig omdat

ik mij niet richt op wat ik zelf wil, maar op de

wil van hem die mij gezonden heeft.'

En op goede vrijdag zien we de volle impact

van dit gebed (Mattheüs 26):

40Hij liep terug naar de leerlingen en zag dat

ze lagen te slapen. Hij zei tegen Petrus:

‘Konden jullie niet eens één uur met mij

waken?

42Voor de tweede maal liep hij van hen weg

en bad: ‘Vader, als het niet mogelijk is dat

deze beker aan mij voorbijgaat zonder dat ik

eruit drink, laat het dan gebeuren zoals u het

wilt.’

Jezus doet niet wat Adam en Eva wel deden.

Jezus wil niet zelf beslissen. Jezus wil niet

onafhankelijk zijn. In zijn hele leven doet Jezus

de wil van de Vader. Hij volgt Zijn advies, Hij

doet wat de Vader doet.

Hij vertrouwt voor de volle honderd procent. En

daarom lezen we dat Petrus in Handelingen 2

het volgende zegt:

24God heeft hem echter tot leven gewekt en

de last van de dood van hem afgenomen,

want de dood kon zijn macht over hem niet

behouden.

Het leven leeft door. En het ultieme bewijs

daarvan is dat God het heeft toegelaten dat de

dood het mocht proberen. Maar de dood kreeg

nergens grip op Jezus. Zoals de dood geen grip

heeft op God zelf. Er was geen haakje of

ruwigheid nee geen enkele zonde te vinden in

Jezus waaraan de dood Hem kon vasthouden.

Op de tijd door God bepaald – want Jezus doet

de wil van de Vader - legde Jezus de dood af en

stond op. Alsof de dood een kleed was dat hem

niet paste.

En het blijft niet alleen beperkt tot Jezus. In

Johannes 10 zegt Hij zelf:

7Mijn schapen luisteren naar mijn stem, ik ken

ze en zij volgen mij. 28Ik geef ze eeuwig leven:

ze zullen nooit verloren gaan en niemand zal ze

uit mijn hand roven.

Dit is waarom Paulus in 1 Korintiërs 15 ook kan

zeggen:

Dood waar is uw angel?

De dood zal nooit natuurlijk voelen. Het is een

scherpe herinnering aan de gebrokenheid van

deze wereld. Het brengt pijn en verdriet. Maar

eenieder die luistert naar Zijn stem, en Hem

volgt weet – de echte angel is eruit.

Na Zijn opstanding zeggen de discipelen het

tegen elkaar: Hij is waarlijk opgestaan!

Het is een groet geworden die vele christenen al

eeuwen gebruiken tijdens het paasfeest. Een

groet van hoop – een groet van leven. Ik hoop

dat jij het ook van harte zult zeggen, dit

paasfeest en elke dag van je leven:

De Heer is opgestaan – de Heer is waarlijk

opgestaan.







DE RIVIER VAN EON

R A T I O & G E L O O F

"HEEFT EON ONS

Door Timon Beeftink

DE RIVIER VAN EON

DAN VOLLEDIG

IN ZIJN

MACHT?"

Herken je het? Het gevoel dat je leven soms één grote

waas is? Je vult je dagen, maar vindt geen moment om

stil te staan. Het is alsof je in de rivier van de tijd bent

geworpen, zonder ergens houvast te vinden. De grond

onder je voeten is verdwenen, de takken aan de oever

zijn buiten je bereik. Reddeloos drijf je met de tijd mee.

Het water stroomt nu eens langzaam, dan weer sneller,

maar komt nooit tot stilstand — πάντα ῥεῖ. Niets roept

haar een halt toe. Van de hoogste bergen stort zij zich

klaterend naar beneden, in de diepste dalen meandert

zij doelloos in de rondte. Haar met onze blik vangen

kunnen we niet; haar met onze handen vastgrijpen

evenmin. Heeft Eon ons dan volledig in zijn macht?


Soms wel. Soms denk ik dat we zo bevangen zijn door de

tijd, dat we niet meer aan het ontijdige toekomen. Wie

durft nog voorbij de horizon van de rivier te kijken? Wie

houdt zijn blik nog gericht op de sterren, in plaats van

op het water? Wie wil er nog plaats maken voor

eeuwigheid? Wanneer we alles in de tijd plaatsen, wordt

alles relativistisch. Het is soms goed om uit de rivier te

stappen, het dolen van de tijd te ontvluchten. Maar hoe

doen we dat?

"Wie durft nog voorbij de

horizon van de rivier te

kijken?"

Mijn antwoord: het geschreven Woord. Het is niet voor

niets dat Job uitschreeuwt: “O, mochten mijn woorden

worden opgeschreven, vastgelegd in een inscriptie, met

een ijzeren stift gegrift, met lood gevuld, voor altijd in

de rotsen uitgehouwen!“ (Job 10:23-24) Job heeft het

door: hoewel zijn leven ooit voorbij zal zijn, zullen zijn

geschreven woorden alle jaren overleven. Het Woord en

haar Wijsheid zijn namelijk de enige duurzame

levensbronnen: “Wat ik je geef is kostbaarder dan het

zuiverste goud, ik bied iets dat meer is dan het fijnste

zilver.” (Spreuken 8:19)

Het is met dit doel dat wij, de

‘Ratio & Geloof’-commissie, dit

jaar een boekenclub in het leven

hebben geroepen. We hebben het

idee dat we het aandachtig lezen

verleerd hebben, dat we niet meer

de tijd nemen om uit de rivier te

stappen, dat we ons niet meer

laten louteren door het

geschreven woord. De boekenclub

is een moment van stilstaan, van

bezinning, van het in aanraking

komen met eeuwenoude

denkbeelden en leefwerelden —

van Augustinus tot Nietzsche, van

Dante tot Kierkegaard. Het is op

deze manier dat wij ons los willen

maken van Eons ketenen, zodat

zijn schaduwen plaats maken voor

het licht van de Eeuwige Wijsheid

— want alleen daar is berusting.

Om met Augustinus te spreken:

“Onrustig blijft ons hart, totdat

het rust vindt in U.”


Eliza

Ik ben Eliza, eerstejaars bij dispuut Cupido. Op het moment studeer ik

Hee!

maar ik heb besloten volgend jaar Verpleegkunde te gaan

Rechtsgeleerdheid,

Afgelopen jaar was het jaar van corona. Voor mij was dit echter ook het

studeren.

waarin ik besloot te gaan studeren in Groningen en lid te worden bij de mooiste

jaar

N.S.G.

vereen’;

die ik had van het student zijn, zoals terrasjes pakken en hele lange avondjes op

Verwachtingen

soc konden dit jaar helaas nog niet worden waargemaakt. Ondanks corona ben ik wel

de

bij een dispuut waar ik me heel erg ben gaan thuisvoelen. Mensen waarvan ik

terechtgekomen

zomer nog geen eens wist dat zij bestonden, zijn heel belangrijke personen voor mij

afgelopen

Mooie kringavonden, goede gesprekken over het geloof, eetgroepjes, een ommetje

geworden.

of gewoon een heerlijk avondje borrelen.

lopen,

is het ook allemaal wel gek. De echte trots voor de soc, het samenzijn met het hele dispuut

Toch

alle verhalen van afgelopen jaren die dit jaar niet herleefd kunnen worden, mis ik bij mezelf

en

een beetje, ook aangezien ik maximaal vijf keer op de sociëteit ben geweest.

nog

tegenover kan ik wel stellen dat ik sneller hecht ben geworden met

Daar

en ik soms mijn burgerlijk ritme ook waardeer. Toch hoop ik dat het volgend

mensen

allemaal weer een stapje verder kan en mag. Dat je bijvoorbeeld een appje stuurt in de

jaar

waarop zes mensen reageren en dat je dan gewoon met z’n zevenen gaat eten.

groep,

je het weet is het dan half drie ‘s nachts en probeer je, enigszins slingerend, naar huis

Voor

Een kijkje bij de

sjaars

Sjaars zijn valt niet mee, en al helemaal niet als je lid bent

worden in het coronatijdperk. Als ouderejaars heb je ook niet

echt een idee van het gespuis dat lid is geworden, op je

eigen dispuut na natuurlijk. Lees snel verder om erachter te

komen hoe een paar sjaars het getroffen hebben dit jaar!

toe te fietsen.


denk dat ik voor iedereen spreek wanneer ik zeg dat het jaar 2020

Ik

niet het beste jaar was. Het idee om als kersverse sjaars mijzelf te

waarschijnlijk

als de ultieme student liep niet zoals verwacht. Het integreren in de

definiëren

bleek, ondanks de geweldige organisatie van de Introcommissie, toch

Vereniging

lastiger nu het allemaal net even anders was. Maar na de dagelijkse terrasjes

wat

de koele nazomeravonden en de bier-en-bijbel praatjes over wat elk dispuut

op

konden we onze voorkeur voor disputen aangeven. Toen volgde de

voorstelde,

afwachting op het telefoontje, waaruit bleek dat het de nummer één

spannende

geworden: PhalanX. Tijdens de agoge die volgde hebben we als de sjaars

was

PhalanX elkaar goed leren kennen. Dit heeft de basis gevormd voor de rest

van

het jaar en is uitgegroeid tot een hechte vriendschap. Bovendien ging na een

van

aantal koffietjes in een week de aansluiting met de ouderejaars ook

record

Met het adagium (spreuk) “aanwezigheid is prioriteit” begonnen we dit

gesmeerd.

enthousiast. Als sjaars werden we warm ontvangen en we hebben

collegejaar

alles echt een top periode gehad. De dispuutsavonden, het

ondanks

de nachtelijke vergaderingen, het na-borrelen maar ook de

thuisblijfweekend,

kringen met diepgang en ga zo maar door. De motivatie was gigantisch en

goede

maakte ons als dispuut flexibel en flexibiliteit is voor deze periode een

dat

naam is Luanna, sjaars van d’Artagnan en samen lid geworden met Job, Anne,

Mijn

Agnes en Irene: een lichting van zes! Wij zijn lid geworden tijdens de

Mirte,

natuurlijk, maar ondanks dat voldoet d’Artagnan zeker aan mijn

coronatijd

Mijn verwachtingen van d’Artagnan waren, naast altijd 100% gaan,

verwachtingen.

100% voor het geloof gaan. En dat is zeker wat d’Artagnan waarmaakt want

ook

staat altijd open voor een goede discussie tijdens kring. Wat ik ook zo fijn

iedereen

aan d’Artagnan is dat iedereen er dinsdag en donderdag bij wil zijn. Ondanks

vind

maatregelen gaan we in groepjes nog verder en wisselen we wat door,

de

je lekker veel variatie hebt en alsnog iedereen van het dispuut ziet. Zo

waardoor

je iedereen een beetje kennen en maken we er alsnog een mooie tijd van!

leer

is het leuk dat je nooit weet hoe laat je thuis komt, voor je het weet ben

Daarnaast

namelijk tot 4:30 pizza aan het eten op de gang, verstoppertje (je moet wat als

je

niet gewoon naar de Poelestraat kan gaan), beerpong of bierbasketbal aan het

je

Ook hebben we de nodige sleepovers weer gehad met cocktailkannen en

spelen.

luchtbedden. Ik kan niet wachten op de zomervakantie, wanneer we eindelijk

lekke

het hele dispuut (!!) naar echt een top loca in Italië kunnen gaan, en verder

met

Matthias

krachtige remedie.

Luanna

alle feestjes en borrels op de soc mee kunnen pakken!



waar begin je. Enorme eer dat we hierin mogen staan natuurlijk. Dank

Goed,

Ik denk dat veel mensen ons tegenwoordig niet eens meer

RedacCie.

Vroeger kwamen jullie nog wel langs natuurlijk. Kringen, voorzitten

kennen.

een kutwoord trouwens) bij feestjes, chillen, mannenavondje, in ieder

(blijft

sinds el don coroon over de Visserstraat is gegaan is het niet meer als

Maar

Nu kregen we de vraag om u – plebs – een dag mee te nemen in wat

vanouds.

dan nu zoal uitspoken. Met alle liefde natuurlijk. Dus hierbij het woord aan

wij

feutjes:

de

wonderbaarlijke dag was

De

De mooiste dag van ons

aangebroken.

een dag waar we alleen nog maar

leven,

hadden mogen dromen. Wij, Onno

van

Youk, gevraagd om op het huis der

en

te komen wonen. Ondanks dat

huizen

al enkele keren het voorrecht

wij

om met de gasten van HDK te

kregen

leek het een onrealistisch

chillen,

Onwetend vertrokken wij

streven.

richting de Visserstraat voor

alsnog

avond chillen. Wat volgde was een

een

echte gebeurtenissen verdienen

De

discretie. Iets met gordels en

enige

u kent het wel. Nu denken wij

moeders,

dat u dat ook wel eens wil

vast

Hopen op een avond die in

meemaken.

stoutste dromen niet eens gelijk

uw

aan deze. U hoopt het ooit nog

staat

te beleven van dichtbij. Wij hopen

eens

van een eerste bak

Genietend

en voor sommigen van

koffie

een eerste peuk

ons

we de avond nog

bespraken

Wij als feuten waren nog

eens.

even hyped als de

steeds

daarvoor en keken onze

avond

uit. Nog even de ravage

ogen

de avond opruimen, zoals

van

dat doen. Na zo’n

feuten

avond wil je eigenlijk

geweldige

meer weg. Gelukkig

nooit

wij het voorrecht

hebben

om hier nog meer tijd

gekregen

HDK

Door Onno Hutten en Youk Bos

geval niet afwassen, etc.

legendarische avond.

te spenderen.

echter van niet.



Het contact met de voorgangers is echt heel leuk! Je merkt dat ze

Rixt:

zo enthousiast zijn over studenten en dat ze echt graag willen

allemaal

omdat ze zelf ook echt het belang inzien van het initiatief,

meewerken

voor na een lidmaatschap. Voor zowel een Q&A als een

zeker

na de dienst waren alle voorgangers waar

verbroederingsmoment

mee is geweest direct te porren en hoewel ze soms wat moeilijk

contact

bereiken zijn, denken ze graag mee om er wat leuks van te maken elke

te

Daar liggen voor komende jaren ook echt nog wel veel

maand.

denk ik, zeker als er weer meer kan en zo’n

mogelijkheden

of – koffiemoment weer een optie is!

verbroederingslunch

Vanuit de leden die aanwezig waren kregen we die eerste twee

Rixt:

echt hele enthousiaste reacties, dat was heel nice! Nu het

maanden

maar online is, is het iets lastiger te peilen omdat je niet weet

alleen

leden meekijken, maar we horen af en toe echt nog wel van

welke

waarin de dienst van de kerk van de maand veel wordt

disputen

dus dat is ook zeker super lijkt mij!

bekeken,

Hoe is het contact met de voorgangers?

Heb je positieve reacties gehad van de leden?


LEKKER

PUZZELEN

Maart Gekte

avondklok

evergiven functie

elders meghan

markle omtzigt

suezkanaal

testfestival

vaccins

verkiezingen

vulkaan



15 maart 2021

Waarde leden,

Zoals dhr. Scholten ooit al zei: wat een tijd om te leven. Wij bij het procantoriaat hopen

dat u allen gezond en wel thuis blijft en zoals ons aller Mark heeft voorgeschreven met

max. 1 gast uw verenigingsleven toch een beetje door laat bloeien. Ook wij zijn druk bezig

met de voorbereidingen voor het komende KMT, met wervingsrondes die op

wonderbaarlijke wijze nog steeds korter zijn dan de zoektocht naar de quaestor van

volgend jaar.

Wij, the proca boys, krijgen de laatste maanden veel comments, snaps en DMs binnen

met verschillende vragen. Het volk wil graag weten of wij ook privé optredens doen,

waarom wij op het laatste moment toch hebben afgezegd voor het testfestival in

Biddinghuizen, wat onze TikTok is enz. enz.. Vijf jaar geleden hadden wij niks gedaan

met die onbegrijpelijke, futuristische high-tech wereld. Maar zie: tijden veranderen en

het proca moet mee. Na de nodige lawa’s onder het genot van een latte agitato en dat

soort troep, hebben wij een nieuwe, frisse koers vastgesteld!

Want, als wij de publieke opinie en Sylvana Simons moeten geloven, is onze tijd geweest.

Wij, de trotse Nederlanders die ook gewoon maar aan de uni studeren, zijn niet meer. De

linkse yuppenlobby heeft ook ons bereikt. Ook wij hebben overmatige compensatie

moeten inleveren, ten goede van een eerlijkere verdeling. Gelukkig zijn ook wij de

beroerdste niet, en hebben wij zonder druk van het bestuur (te druk) een nieuwe gang

van zaken ingesteld, die per 1 september a.s. in zal gaan. Dit stuk betekent een omslag in

ons model, wat alle stakeholders zal beïnvloeden:

“Het procantoriaat wil een universitaire instantie zijn waar iedereen zich gerespecteerd

en thuis voelt. Diversiteit en inclusie zijn voor ons belangrijke kernwaarden. We

erkennen dat vooroordelen, discriminatie en racisme ook aan de UvA voorkomen en

voeren een actief diversiteitsbeleid om bij te dragen aan mínder ongelijkheid, aan het

wegnemen van drempels en aan gelijke kansen voor iedereen.

Vanaf september 2021 heeft het procantoriaat een Chief Diversity Officer (CDO): Adriaan

Poot. De rol van de Chief Diversity Officer is:

Het aanjagen van het proces van ‘veranderende cultuur‘;

Het identificeren, stimuleren en realiseren van initiatieven en het ‘hoeden’ ervan;

Het scherp houden van de instelling en het bestuur op gelijkwaardigheid, inclusie en

diversiteit.

De Chief Diversity Officer is naast aanjager ook verbinder, contactpersoon in

(inter)nationale netwerken en deskundige. De Chief Diversity Officer heeft ter

ondersteuning een team gevormd om de diversiteitsdoelstellingen van de UvA handen en

voeten te geven. Daarnaast zal in september een cursus Engels starten o.l.v. Rudie

Stuursma om het proces van verengelsing binnen de vereniging te versnellen.”


18 maart 2021

De kaarten zijn geschud, de kiezer heeft gesproken en het procantoriaat is weer tot

zichzelf gekomen. Het postmodern academische linkse gedachtegoed heeft een

ongekende afstraffing gekregen. Hoewel dhr. Dassen en mej. Simons als herauten van

respectievelijk de Europese Heilstaat en de doorgeslagen identiteitspolitiek samen een

handvol zetels hebben weten te bemachtigen, zijn de grootste winsten wederom ter

rechterzijde van het politieke spectrum behaald. Deze splitsing is zelfs tot diep in de

gelederen van het aloude, traditioneel wijze procantoriaat doorgedrongen. Emiritus

procantoren die Volt hebben gestemd en een enkele pedel heeft zelfs geflirt met het

gedachtegoed van dhr. Baudet,

Wat heeft ervoor gezorgd dat zelfs de meest gerespecteerde mannen hun wijsheid voor

waanzin hebben verpand? Ach, waren wij maar meer geweest als Zwitserland, als

bestuur Concorditer. Maar neen, ook het witte laken van de neutraliteit past ons niet. Wij

gaan gekleed in de kilt der wijsheid en dragen de das van traditie. Wij gedenken de

lijfspreuk van ons’ Vader des vaderlands Willem van Oranje: ‘Saevis tranquillus in undis’.

Rustig te midden der woeste baren. Laat mej. Simons maar schreeuwen, dhr. Wilders het

volk bespelen, dhr. Baudet de ontevredenheid voeden en dhr. Dassen zijn toren van

Babel bouwen. Wij zijn als de ijsvogel van Neerlands koningshuis: Rustig te midden van

de woelige baren.

Een diversiteitsbeleid uitvoeren? Niks voor ons. Wij zullen ons, wanneer we het juk van

Corona afwerpen en de Domus Veritas II haar deuren weer opent, richten op onze

belangrijke taak. Onze koers is wederom gewijzigd, met nu als missie precies hetzelfde te

blijven zoals we altijd geweest zijn. Ook dat is traditie, mores en sociëteit. Ook dat is

straks, als het weer kan, ouwehoeren tot het ochtendgloren met iedereen die maar wil.

Wij hopen voor deze missie ook uw steun te ontvangen, wanneer u straks aangesproken

wordt door een der wijze leden. Ken op dat moment uw plek, sjaars. U heeft

waarschijnlijk nog veel te leren, hopelijk zijn er nog genoeg mann-- leden die u wat

kunnen bijbrengen na uw armzalige ‘KMD’.

Dan, en enkel dan, zullen wij u vol vreugde begroeten als volwaardig lid ende student.

Dan zult u de eerste procantor als princeps inter pares de kruk zien bestijgen. Uw paters

en maters zullen volschieten van trots. U zult uw hand op uw hart leggen. Het geluid van

een vallende speld zal echoën door de Trotmanzaal. De eerste procantor heft aan en uit

volle borst, als één man weerklinken de magische woorden: Statig Fier, de borst vooruit!

Afsluitend, zoals het een ware procantor betaamt, met de woorden:

Leve de Koning!

Hoogachtend,

Gjalt Folkertsma

Eerste Procantor der Navigators Studentenvereniging Groningen.

Renze van Weringh,

Pedel der Navigators Studentenvereniging Groningen.



heb je overgehouden aan je

Wat

lidmaatschap?

vrienden. En ik ben

Allereerst

open in het geloof

meer

Je leert er op N.S.G. en

geworden.

je dispuut serieus over te

binnen

je hoort verschillende

praten,

en wordt daardoor

meningen

Verder doe je

ruimdenkender.

op en maak je dingen

ervaringen

die je buiten zo’n vereniging

mee

mee zal maken: met twintig

nooit

je tips voor leden die

Heb

jaar lid-af worden om

volgend

burgerleven dragelijk te

het

maken?

man op vakantie, Sine Regno, etc.

Blijf goed je contacten

onderhouden en blijf betrokken!

Dan is het niet zo moeilijk

invulling aan je avonden te

geven. Oh ja, zoek een hobby.

Koop een wielrenfiets.



je als ‘bijna burger’ veel last van de

Heb

coronamaatregelen?

filosoof zei dat ook alweer?

Welke

ongehoorzaamheid is

“Burgerlijke

in een democratie.” (John

gewenst

ken je klassiekers – red.) Maar

Rawls,

het algemeen hou ik me redelijk aan

over

maatregelen. Ik had vooral graag af

de

toe mijn zwarte jasje aangetrokken

en

het oudste te versterken op de soc.

om

vet interessante vragen trouwens!

Echt

bedacht? (bedankt, ja – red.) Okee,

Zelf

ouwehoeren op de soc, vooral de

Mooi

Lekker kringen en dan

dinsdagavondjes.

de borrel toe en tot in de late

naar

floreren met je kameraden alsof

uurtjes

heb je overgehouden aan je

Wat

lidmaatschap?

best veel. Leren debatteren,

Oh

oreren, een mening

redeneren,

Daar lag binnen I.V.L.I.V.S.

vormen.

veel nadruk op.

ook

verantwoordelijkheid

Daarnaast

in de rol van DV en lid van

nemen,

commissies. En

bepaalde

een buis trekken

fatsoenlijk

Onbewust leer je meer

natuurlijk.

je denkt, juist in het

dan

Bij een

studentikoze.

leer je deze dingen

studievereniging

minder. En ik heb veel vrienden

veel

contacten overgehouden

en

je tips voor leden die volgend jaar

Heb

worden om het burgerleven

lid-af

van de vrijheid van het lid-af

Geniet

De verplichtingen zijn weg.

zijn.

kun je ook weer meer

Hierdoor

in vrienden van thuisthuis

investeren

Maar je merkt wel dat het

etc.

met veel mensen waar je

contact

erg goed mee kon snel kan

altijd

De coronamaatregelen

verwateren.

dit principe behoorlijk. Dus

versterken

hoop dat de maatschappij zo snel

ik

opengaat en ik weer

mogelijk

kan geven aan de woorden:

betekenis

natuurlijk.

zijn we bijna klaar? (ja – red.)

dragelijk te maken?

Wat mis je het meest aan lid zijn?

er geen morgen komt.

Wat mis je het minst aan lid zijn?

Sjaars.

"actieve alumnus".


MEMES


MEMES

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!