[t]Huis 04_2022_BASIS

Een oud en nieuw
tussen hoop en vrees
Terwijl buiten het vuurwerk het nieuwe jaar inluidt, vecht Tobias – het derde kindje van Marlieke en Kees-Jan –
voor zijn leven in het HagaZiekenhuis. De familie brengt de dagen door tussen hoop en vrees in Ronald
McDonald Huis Den Haag. “Het Huis voelde echt als een stukje thuis.”
Thuis is normaal gesproken hun net gekochte en opgeknapte
woning in een dorpje op het Zeeuwse Schouwen-Duiveland.
Zoon Tobias wordt op 24 november geboren. Dochter Mette is
op dat moment twee jaar en oudste zoon Quinn is vier. “Op
tweede kerstdag werd Tobias ziek”, vertelt Marlieke. “Hij bleef
maar spugen. Na twee dagen vermoedde de huisarts dat hij
een verdikte maagspier had, waardoor de voeding niet meer
doorliep naar zijn darmen. Een dag later bevestigde een
röntgenfoto in het ziekenhuis in Dirksland dat.”
Naar de grote stad
Een heftige tijd breekt aan. “Omdat het ziekenhuis in
Rotterdam vol lag met coronapatiënten werd Tobias
geopereerd in Den Haag. Mijn kleine baby ging met de
ambulance naar de grote stad en zat aan allerlei slangetjes
vast.” De operatie verloopt goed. “Het leek erop dat Tobias
goed herstelde, daarom kwamen de oudste kinderen bij ons
logeren in het Ronald McDonald Huis. Ze kregen cadeautjes
en er was veel speelgoed om mee te spelen. Ik denk met een
warm gevoel terug aan hun tijd daar.”
vecht voor zijn leven, wil je niet dat de rest doorgaat. Toch
besloten we de fles te openen en wat hapjes te eten. Het was
fijn, het voelde alsof we een stukje liefde kregen. Het is ook zo
belangrijk om samen te zijn op zulke momenten, je hebt
elkaar nodig. Die nacht ging Kees-Jan steeds als ik moest
kolven, bij Tobias kijken. Dat kon, omdat we zo dichtbij waren.”
Wonder
Tobias komt de nacht goed door. “Op 2 januari zagen we dat
het echt beter met hem ging en op 4 januari mocht hij al naar
huis. Wij zien het als een wonder dat Tobias zo snel opknapte.
Binnenkort vieren we zijn eerste verjaardag. En komend oud
en nieuw verwachten we gewoon in ons eigen huis te vieren
– mét Tobias, ons wonderkindje.”
Tekst: Melinde Bussemaker, foto’s: Hadewych Veys
Stukje liefde
Tobias’ situatie verslechtert ineens op oudejaarsdag. “Hij kreeg
een longontsteking en het was de vraag of hij het zou halen. Zijn
kamertje stond ineens vol met artsen en verpleegkundigen.
’s Avonds in het Huis probeerden we alles wat te laten
bezinken. Vanwege oudejaarsavond hadden de vrijwilligers
voor alle families wat hapjes, oliebollen en een flesje wijn in
de koelkast klaargelegd. In eerste instantie wilden we er niet
aan beginnen. Wanneer jouw wereld stilstaat, omdat je kind
[t]Huis 17