golfclub - Golf Brunssummerheide

Kranenpool
Jaargang 20 nr. 3
Augustus 2005
GOLFCLUB
Redactiecommissie:
F. Sochacki: sochacki@netport.nl
Redactieadres:
F.S. Sochacki
Koningsweg 11
6461 AA Kerkrade
Fotografie:
F. Sochacki
A. van Brussel
W. Dresen
R.Timmer
T. Bemelmans
Bestuur:
Ch. Hamilton voorzitter
H. Rutten vice-voorzitter
J. Keulen secretaris
S. Groenen penningmeester
J. v.d. Weijden lid
Mw. C. Peels lid
Mw. I. Ackermans lid
Secretariaat:
Golfclub Brunssummerheide
Rimburgerweg 50
6445 AA Brunssum
Telefoonnummers:
Driving Range 045-5272157
Golfshop 045 - 5640116
Horeca 045-5646300
Internet:
www. golfbrunssummerheide.nl
Redactioneel
Twintig jaar. De club viert het vierde lustrum. Alleen al de enorme inzet van
het Lustrumcomité en alle commissies om deze week tot een gedenkwaardige
te maken, verdient een grote opkomst bij alle evenementen die er van 10
tot en met 17 september worden gehouden. Met name het afsluitende clubfeest
moet dé klapper worden.
In deze extra dikke lustrumeditie van De Kranenpool wordt uitgebreid stilgestaan
bij hetgeen de voorbije twintig jaar op de Brunssummerheide de revue
passeerde.
De teneur is positief. Met de komst van dat nieuwe spel in deze contreien
hebben veel mensen zaken bij zichzelf ontdekt, waar ze het bestaan van niet
voor mogelijk hadden gehouden. Vriendschappen, vreugde en gezonde activiteit
in een schitterende omgeving groeiden in die twintig jaar.
Vanaf deze plaats wil de redactie nogmaals haar dank uitspreken voor de
belangeloze bijdragen uit commissies en van de individuele leden aan De
Kranenpool. Blijf dat vooral met hetzelfde inzet voortzetten. Een bijzonder
woord van dank geldt onze ‘hoffotografen’ Theo Bemelmans en Wolfgang
Dresen. Zij hebben al jaren een grote invloed op de visuele kant van het
clubblad.
Bedankt iedereen voor twintig mooie jaren en maak er een schitterende
feestweek van, zodat we daarna zo langzaam aan kunnen gaan uitzien naar
het zilveren bestaansfeest van Golfclub Brunssummerheide.
Inhoud
Voorwoord president Pag. 2
Programma Lustrumweek Pag. 3 en 4
Eerste president Pag. 5
America aan de kook Pag. 7
De eeuwige jeugd Pag. 8 en 9
Een bijzonder clubmens Pag. 11
Multifunctioneel medewerker Pag. 13
Kampioenschappen Pag. 14 en 15
Nieuwe holes Pag. 16 en 17
Double Bogey Pag. 20
INLEVEREN KOPIJ KRANENPOOL TOT
24 september
Kopij zenden naar redactieadres of deponeren in de brievenbus van De
Kranenpool beneden in de hal. Aanlevering bij voorkeur per e-mail. De
redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden copij in te korten en/
of te wijzigen, eventueel in overleg met de auteur.
1

2
Ons vierde Lustrum
Golfclub Brunssummerheide is uitgegroeid tot een volwassen club en heeft de leeftijd
bereikt van 20 jaar. Een felicitatie waard en een goede reden om feest te vieren !
Veel leden hebben zich ingespannen om hier een succes van te maken en ik zou hen
dan ook nu al willen bedanken voor het vele werk.
Als je terugkijkt in de tijd dan komen er veel, gelukkig voor het merendeel, prettige
herinneringen naar voren en het is aardig om hier even bij stil te staan:
In 1985 de oprichting van de Golfclub Brunssummerheide, in 1986 de ingebruikstelling
van de Par-3 baan. Wist U dat de eerste clubkampioenschappen op de Par-3 baan
werden gespeeld? Eveneens in 1986 de officiële opening van de 18 holes baan met als
gast de golfer Z.K.H. Prins Bernhard. Met weemoed denk je terug aan een club waar,
door haar kleinschaligheid, iedereen elkaar kende, elkaar ook opvoedde in het golfspel.
Zeker het eerste lustrumfeest zullen de “oudgedienden” nog “vers” in het geheugen
liggen
In 1994 opening van de derde 9 holes, waardoor wij de beschikking kregen over 27
holes, de grootste golfclub in het Limburgse. In het eerste decennium werd jaarlijks een
Pro Am georganiseerd met de top van de Nederlandse Pro’s: het waren gebeurtenissen.
Dat is het verleden, maar het is ook goed in het feestgedruis enige mijmeringen te
wijden aan de komende tijd, die hopelijk alleen maar bijdragen tot het vergroten van de
feestvreugde.
Wij zijn inmiddels uitgegroeid tot een drukke baan waar een club speelt met 1100 leden.
Door het aantal is er grofweg een tweedeling ontstaan. Aan de ene kant de in clubverband
spelende actievelingen en aan de andere kant een groot geworden groep die
er de voorkeur aan geeft individueel of in kleiner verband een balletje te slaan. Wij zijn
één club en wij zullen nog nauwkeuriger moeten bekijken dat de speelmogelijkheden
over beide groepen gelijkelijk zijn verdeeld.
Dit jaar, onlangs geopend, is er weer een uitbreiding met 9 holes. Met de exploitant
werd overeengekomen dat, ook na die uitbreiding, het aantal leden op het niveau van
1100 blijft. Bij een gebalanceerd gebruik van deze uitbreiding komt er dus meer afslagtijd
beschikbaar.
Een ander aandachtspunt is de zorg voor de kwaliteit van de baan, waarbij kwaliteit uit
twee aspecten bestaat:
Allereerst de baan zelf. De afgelopen 5 jaar is de baan er zienderogen op vooruit
gegaan, alleen de greens blijven beneden het gewenste niveau. Er is afgesproken dat in
de komende seizoenen de kwaliteitsverbetering van de greens de allerhoogste prioriteit
wordt toegekend.
Het tweede aspect is de kwaliteit van het spel. Bij zo’n drukke baan gaan wij de leden
helpen zich meer te houden aan de afspraken die wij met elkaar hebben gemaakt,
waardoor het golfspel alleen maar plezieriger wordt. Gezamenlijk met de leden zal
marshalling tot wasdom komen.
Nu weer terug naar ons vierde Lustrum. Als je de definitie van het woord “club”
opzoekt dan komt eruit dat het gaat om een aantal mensen, dat “samen” iets doet.
Dan zijn wij bij de kern: de Lustrumweek is bestemd om samen een hoogtepunt te
vieren en dan heb ik vooral het grote lustrumfeest voor ogen.
Ik spreek hierbij de wens uit dat velen dit festijn zullen gaan bijwonen, dat de
“clubactievelingen” en de meer individuele golfers elkaar gaan ontmoeten.
Het blijft een feit dat als je alleen in kleiner verband het golfspel beoefent, je dan zoveel
aardige en prettige golfers mist die er verder nog rondlopen!
Ik wens U allen een prettige en niet te vergeten lustrumweek toe !
Uw voorzitter,
Charles Hamilton

Groot
enthousiasme
Het Lustrumcomité heeft het afgelopen jaar met groot
enthousiasme gewerkt aan de voorbereiding van de
festiviteiten die in het kader van ons vierde lustrum
tussen 10 en 17 september op Brunssummerheide zullen
worden gehouden.
Het volledige programma presenteren wij u in deze Lustrumeditie van De Kranenpool.
Bij de invulling van de diverse programmaonderdelen heeft het Lustrumcomité getracht rekening te houden
met reacties van de leden op eerdere evenementen. Met name voor het clubfeest hebben we gekozen voor
een andere opzet, waarbij een van de belangrijkste veranderingen is, dat er geen verplicht diner zal zijn.
Wij willen er als Lustrumcomité weer eens een groots, maar vooral gezellig clubfeest van maken, waar
iedereen aan zijn trekken kan komen wat betreft drinken, eten, dansen en gezellig samenzijn, en dat alles
voor een redelijke prijs.
Voor het slagen van dit feest is een grote opkomst van de leden natuurlijk onontbeerlijk. Om dat te bereiken
wordt u deze keer, in het bijzonder ook door onze vaste commissies, actiever benaderd om deel te nemen
aan het feest.
Ook langs deze weg willen wij u van harte uitnodigen naar het clubfeest te komen.
Ik stel het op prijs de leden van het Lustrumcomité te bedanken voor hun enthousiaste inzet en voor de
plezierige wijze waarop wij hebben samengewerkt.
Invitatietoernooi
Zaterdag 10 september
Op de openingsdag van de lustrumweek zullen alle
commissieleden, het bestuur en een dertigtal genodigden
het Invitatie Toernooi spelen. Tot de genodigden behoren
onder meer vertegenwoordigers van de Limburgse golfclubs
en van de NGF. De Gunstart is om 13:00 uur. De spelvorm is
fourball-betterball. De dag zal worden afgesloten met een
muzikaal omlijst diner.
Damesdag
Dinsdag 12 september
Lid ( dame) van GCB nodigt heer
Uit om samen met hem golf te
Spelen op 13 september a.s
Teetime is om 12:00 uur met een gunshot.
Ruim op tijd aanwezig zijn zodat
U voor de wedstrijd nog van koffie
Met gebak kunt genieten.
Driven, slaan, pitchen, putten,
Altijd afwisselend met uw partner.
Meedoen is het belangrijkste, maar
Er zijn natuurlijk ook geweldige,
Schitterende prijzen te winnen.
Diner en dansen ter
Afsluiting van een grote
Golfdag in het teken van 20 jaar GCB
Men’s-Own
Woensdag 14 september
Fred Steinbusch
Fred Steinbusch
Voorzitter Lustrumcomité
Door het enorme succes van de damesdag op dinsdag tijdens
de Lustrumweek , wijken de heren natuurlijk voor de
dames. Daardoor spelen de heren van Men’s-Own op
woensdag.
Met een gunshot gaan we van start voor een, naar wij hopen,
zonnige Men’s-Own wedstrijd.
Iedereen wordt verzocht om 13:00 uur aanwezig te zijn. Om
13:30 uur slaan wij dan af.
De verrassingen tijdens de wedstrijd geven wij natuurlijk
niet prijs maar ook die zullen
onderdeel vormen van deze wedstrijd.
Zo rondom 18:00 uur zullen we dan borrelen met een bitterbal
als garnituur.
Een uitgebreide mooi verzorgde dagschotel zal ons deel zijn,
en een glas wijn zal daarbij ook niet ontbreken. Voor de drankjes
in het algemeen wordt u geacht zelf te betalen.
De muzikale omlijsting bij de nazit, zal de gezelligheid er beslist
inbrengen.
De heren kunnen een dame uitnodigen, die lid is van onze
club welke evenwel niet hun vaste partner is. Wij zijn er van
overtuigd dat dit weer eens een uitzonderlijke
Lustrum Men’s-Owndag zal gaan worden !!!
Vanzelfsprekend zullen mooie prijzen uitgereikt worden.
De kosten voor deze dag bedragen inclusief de gebruikelijke
fee 15 euro.
Dus schrijf ruimschoots op tijd in zoals gebruikelijk, zodat
Lees verder Pagina 4
3

44
wij e/a zo goed mogelijk kunnen plannen en voorbereiden.
Voor vragen:
Ton van Brussel 045-5416652
Fons v/d Bongard 0475-374553 werk
Seniorendag
Donderdag 15 september
In de lustrumweek zullen wij onze vaste donderdag een extra
feesttintje geven met het volgende programma:
Alle senioren nodigen wij uit om 10.30 uur aanwezig te zijn
om deze dag te starten met een kop koffie of thee en een
stukje Limburgse vlaai.
Vervolgens wordt om 12.00 uur een ieder losgelaten voor de
koppelwedstrijd Four ball-Better ball stableford met gunstart
over de 18 holes geel-rood.
Om 17.30 uur zullen de vele en speciale lustrumprijzen, waaronder
een voor de longest en neary, door onze voorzitter
Sjraar worden uitgereikt. Het is vanzelfsprekend dat drankjes,
verkregen via een drietal gratis consumptiebonnen, inmiddels
het gezelschap zullen hebben bereikt.
Daarna kunnen wij in een informele ambiance genieten van
een luxe dagschotel met als afsluiting een heerlijk dessert.
De hele avond zal muzikaal worden omlijst door onze bekende
Franse Dj.Gerard,die met zorgvuldig gekozen lustrummuziek
de stemming erin zal krijgen en ongetwijfeld zal houden.
Het tijdstip van vertrek wordt door een ieder zelf bepaald.
Al het bovenstaande kunnen wij U aanbieden voor het bedrag
van € 15 pp
Wij hopen op een overweldigende deelname.
Young Pro-Am
Vrijdag 16 september
Sponsoren:
Limburg Golf Centre
Golfschool Brunssummerheide
Twintig teams, bestaande uit 1 professionals in opleiding en
3 amateurs, spelen op deze dag een Pro-Am. Het (maximum)
aantal deelnemers is derhalve 80. Het team speelt voor de
beste teamscore, zijnde de twee beste scores per hole.
De professionals spelen strokeplay van de backtees en de
amateurs stableford van de medaltees.
Programma:
09:00 uur Ontvangst en aanmelding
10:00 uur Start op twee tees van course blauw/geel.
17:00 uur Prijsuitreiking
18:00 uur Diner
Wedstrijdcommissie
Zaterdag 17 september
Op zaterdag 17 september 2005 zal de wedstrijdcommissie
de lustrumweek afsluiten met een schitterende Gunstartwedstrijd,
onder de titel: WeCo Lustrum-Wedstrijd.
De WeCo organiseert deze wedstrijd als een geheel op zich-
zelf staande gebeurtenis. Met alle toeters en bellen zoals u
die bij gezelligheidswedstrijden van ons gewend bent.
In het bijzonder worden alle leden uitgenodigd die in de
Lustrumweek niet in de gelegenheid zijn geweest om aan de
dan georganiseerde wedstrijden deel te nemen. Maar dat
neemt natuurlijk niet weg dat alle andere leden ook van harte
zijn uitgenodigd.
Voor elke deelnemer hebben wij een leuke verrassing klaar
staan. Ook wordt er middels een versnapering, gedacht aan
de inwendige mens.
Programma:
09:00 uur: Ontvangst en aanmelding voor de wedstrijd
09:30 uur: Start van de wedstrijd op course Blauw – Geel
Kosten: slechts € 3,=. Wedstrijdvorm: Churchill-race
Longest en Neary prijzen: Dames A/B en Heren A/B
Wedstrijdprijzen: Plaats 1 t/m 4
±15:00 uur: Prijsuitreiking na afloop van de wedstrijd in een
gezellige sfeer gevolgd door de afsluiting
Als wedstrijdcommissie verheugen wij ons in een overweldigende
belangstelling en hopen dat u op deze dag in groten
getale aanwezig kunt zijn.
Clubfeest
Zaterdag 17 september
De jubilleumweek zal worden afgesloten met het Clubfeest,
dat begint om 20:00 uur en zal eindigen om 01:00 uur; gedurende
deze tijd zijn de drankjes vrij en worden er tevens
enkele borrelhapjes geserveerd.
Hiernaast zorgt onze Horeca er voor dat gedurende de avond
tegen betaling eenvoudige gerechten (zoals kop soep, portie
saté etc.) verkrijgbaar zijn.
Clubleden betalen € 15 voor de toegangskaart; introducés
€ 35 en jeugdleden € 7,50.
Kaarten zijn vanaf 1 augustus te koop bij de caddiemaster
en bij de commissies op wedstrijddagen aan de wedstrijdtafel.
In de 19e Hole (de bar) zal de Oldtime Swingband spelen en
daar kan gedanst worden.
In de Heerlijkheid (ontbijtzaal) komt een DJ en ook daar kan
gedanst worden.
In het Restaurant Brunssummerheide komt een speeltafel
(Black Jack) én voldoende zitruimte om rustig en gezellig te
kunnen keuvelen.
We hopen er samen met jullie een bruisend feest van te
maken. Tot dan !!!!
Het Lustrumcomité
Ien Ackermans, Lou Aelmans, Hein Bron, Ton van Brussel,
Ed Crombeen, Gaby Dresen, Gerard van Gasselt, Lars
Kockelkoren, Huub Rutten, Michael Saryoen, Fred
Steinbusch, Ruud Timmer.

Eerste voorzitter kan niet zonder jaarlijkse visites aan Zuid-Limburg
De liefde van Henk Duinisveld
voor Golfclub Brunssummerheide
Ooit had hij wel eens tegen een balletje geslagen.
In de periode voor 1985, met name toen hij in Zuid-
Afrika werkzaam was. Nu had hij de leiding van
plastic-producent Curver in handen, de grootste
werkgever van Brunssum indertijd. En op amper
twee kilometer afstand werd de eerste hand gelegd
aan een nieuwe golfbaan. Logisch dat Henk
Duinisveld op enig moment op een plek, die de
naam driving-range toen nog niet verdiende, stond
te swingen en ballen richting modder te slaan.
Het begin van een bewogen periode in het leven van de man
die oprichtend voorzitter zou worden van GC
Brunssummerheide. In de zon op het terras van de golfbaan
van Sart Tilman nabij Luik, worden die eerste bewogen jaren
nogmaals opgediept uit het geheugen. Moeiteloos, want
Brunssummerheide heeft nog steeds een bijzondere plek in
de gedachten van Henk Duinisveld, trouwe deelnemer aan de
jaarlijksePresidentscup, ook al woont hij alweer tien jaar in
Den Haag.
Ontwikkelingshulp
,,Twintig ballen sloegen we het veld in, want van gras was er
nog geen sprake. Dan de laarzen aan en weer ballen rapen.
Mijn Britse collega’s hebben indertijd hele ladingen golfballen
deze kant opgestuurd en beschouwden dat als een bijdrage
aan de ontwikkeling van een achtergebleven gebied, althans
waar het golf betrof.”
Ontwikkelingshulp, die van pas kwam, want de techniek en
de vaardigheden waren niet dusdanig gevorderd dat elk balletje
moeiteloos teruggevonden kon worden. Van een proshop
was nog helemaal geen sprake.
De ontwikkeling evenwel, was in gang gezet en onophoudelijk.
Henk Duinisveld benadrukt in dat verband meerdere malen
de drive waarmee Brunssums toenmalige burgemeester
Louw Hoogland de totstandkoming van het project vooruit
dreef. En terwijl het gras op de driving-range de eerste keer
gemaaid werd (de plaatselijke herder liet er zijn kudde schapen
op grazen), waren de contouren van de achttien holes
zichtbaar en was de omtrek van het clubgebouw uitgezet.
Op de driving-range zwaaide Dick Kuysters niet alleen de
scepter maar vooral ook de golfclub en de aspirant leden
volgden braaf, meestal niet gehinderd door enige kennis van
het spel, hun lessen.
,,Dick Kuysters sprak mij aan op het feit dat er een club moest
komen om het een en ander enigszins gestructureerd over de
bühne te krijgen. Hij vond dat ik het voortouw moest nemen.
Mij leek het een zinvol idee en ik benaderde wat mensen,
onder anderen Frank van der Mast, Leo Schrijen, Ruud Havermans
en Pop Hertogh, die mij met de oprichting van de club
Henk Duinisveld, als het even kan vertoeft hij
in onze contreien.
wilden helpen.”
De BV had moeite met hete clubidee, met name burgemeester
Hoogland had twijfels. ,,Ik kon me daar wel iets bij voorstellen
want club en bv dat waren op het eerste oog niet
bepaald structuren die in elkaars verlengde lagen. Diverse
belangen waren in het spel, bovendien wilde Hoogland natuurlijk
weten wat voor vlees hij in de kuip zou hebben als
er afspraken gemaakt zouden moeten worden. Dus werden
we uitgenodigd voor een gesprek ten kantore van de burgemeester
die, geflankeerd door een ‘raad van wijze mannen’,
het bestuur-in-spé aan de tand ging voelen. Ik verkeerde
evenwel in de gunstige positieve dat ik als, zeg maar,
grootste werkgever binnen de gemeente, al vaker met de
heren te maken had gehad. Ik kon me vanuit mijn positie
voldoende sterk opstellen om de noodzaak van een golfclub
duidelijk maken.
Enkele weken later zat het gemeenschapshuis d’r Brikke
Oave in Brunssum vol met driehonderd aspirant-clubleden
en was de oprichtingsvergadering een feit. Met de meestal
van buitenaf aangetrokken kennis, de ondersteuning van
bv en golfpro’s kreeg Golfclub Brunssummerheide
langzaamaan gestalte. De clubwedstrijden werden vooralsnog
op de par 3-baan gespeeld en de directieketen ten behoeve
van de bouw van golfbaan en Trefcentrum, deden
dienst als clubruimte.
,,Een geweldige periode, waarin sprake was van grote onderlinge
samenhang. Allemaal hadden we hetzelfde doel
voor ogen: we wilden iets met de golfsport. Het spel leren
en beheersen, ons de regels en etiquette eigen maken, kortom
een volwaardig golfclublid worden. Iedereen deed daar op
zijn manier zijn best voor.”
Terwijl de club meer en meer gestalte kreeg, kwamen ook de
kinderziektes aan het licht. Aanvankelijk werden die overwonnen
met het prille enthousiasme, maar na verloop van
5

van wantrouwen gevoeld, dus er moest duidelijkheid komen.”
Die kwam er tijdens een bijzondere ledenvergadering, waarin
Henk Duinisveld vierkant achter zijn mede-bestuursleden
stond. ,,Een simpel verhaal. Ik was voorzitter van de club en
gaf leiding aan het bestuur. Dus toen dat bestuur in het gedrang
kwam moest ik, alleen vanwege mijn solidariteit met de
mensen waarmee wij de club hadden opgericht, mijn verantwoording
nemen. Henk Duinisveld stelde ter vergadering
Arnold Doon voor als nieuwe voorzitter en stapte met de overige
leden van het bestuur op.
,,Wij hebben begrip gehad voor het standpunt en de positie
van Henk Duinisveld,” zegt Harry Hermans. ,,We waren echter
niet uit op de val van de voorzitter en hadden geen enkele
moeite met hem of zijn functioneren. Integendeel.” Henk
Duinisveld zette zich ook na die roerige periode in als sponsor,
met name voor de jeugd en bleef verbonden als businesslid
aan de golfbaan Brunssummerheide. Totdat hij in 1995 van
werkterrein veranderde en hij daarom verhuisde naar de randstad.
Thans is hij gewaardeerd lid op de Leeuwenbergh.
Hij laat echter geen gelegenheid voorbijgaan om Zuid-Limburg
te bezoeken. ,,Even terug naar de club en even weer de
vrienden van toen en nu ontmoeten. Het was een echte club,”
zegt Henk Duinisveld en hij juicht het streven van het huidige
bestuur om die samenhang weer nadrukkelijker gestalte te
geven, dan ook zeer toe.
Zijn raad als oprichtend voorzitter: ,,Onderschat niet de rol
van de senioren binnen deze club. Deze mensen kunnen het
echte speelplezier overbrengen en daar gaat het om. Je moet
echter niet de illusie hebben dat je alle elfhonderd neuzen
dezelfde richting uit krijgt. Clubjes binnen de club, daar heb je
ook mee te maken, want mensen zoeken elkaar op basis van
onderlinge sympathie. Probeer dan die clubjes wat meer te
winnen voor het grotere verband.
Daarnaast beschouw ik de commissies als het cement binnen
de club. Zij moeten het beleid en het gevoelen van het bestuur
uitdragen. Binnen de commissies kan dat het beste. En vergeet
vooral mensen niet die ontzettend veel betekend hebben.
De ere leden en leden van verdienste, maar ook mensen
als Louw Hoogland. Zonder hem zou er niet eens een golfbaan
geweest zijn. Zijn inzet en zijn gelobby voor allerlei subsidies
zijn bepalend geweest.”
6
tijd ontstond er een meningsverschil, dat al voortwoekerend
doordrong tot het diepste wezen van de club. Het probleem
werd gesignaleerd binnen de commissies en Harry Hermans,
toen verbonden aan de jeugdcommissie, legde als woordvoerder
de vinger op de zere plek. De commissies hadden het
vertrouwen in een deel van het bestuur opgezegd en vroeg
de ledenvergadering zich uit te spreken over de kwestie.
Scheuring
Harry Hermans en Henk Duinisveld, al jaren onderling bevriend,
kunnen nu openlijk en zonder wrok over die periode
praten. ,,Het was geen kwestie tussen voorzitter en commissies,”
benadrukt Harry Hermans. ,,Maar telkens als Henk er
niet was, en hij vertoefde zakelijk veel in het buitenland, gebeurden
er zaken waar wij als commissies onze vraagtekens
bij zetten. Bij het overige bestuur werd onze reserve als motie
Retrospectie
op 20 jaar
G.C. Brunssummerheide
De twintigste verjaardag van golfbaan
Brunssummerheide is een zodanige mijlpaal in ons
bestaan, dat het zeker op zijn plaats is om daar bij stil te
staan. Een tijdsbestek met vele hoogtepunten, maar
zeker ook minder fraaie momenten.
Als hoogtepunten van de afgelopen jaren kunnen
worden aangemerkt: het draineren van de baan waardoor
een groot deel van de wateroverlast is verdwenen;
het gereedkomen van de verharde buggypaden op
course blauw en geel; de renovatie van de bunkers op
course blauw en geel; door ingrijpende snoeiwerkzaamheden
werd de baan golfvriendelijker.
Jammer is het verdwijnen van het Pro-Am van de
wedstrijdkalender. Het laatste grote en meest tot de
verbeelding sprekende toernooi was het NedCar-open.
Andere opmerkelijke punten zoals: de uitbreiding naar
27 holes, de invoering van het geautomatiseerde
reserveringssysteem en de beveiliging van de parkeerplaats
zijn zeker niet ongemerkt aan ons voorbij
gegaan.
Toch kijk ik liever naar de toekomst, waarin nog veel
staat te gebeuren. Zo zullen de bunkers op course rood
aan het einde van dit jaar worden gerenoveerd, is er een
nieuwe behuizing voor de greenkeepers en hun materiaal
gepland aan het einde van de parkeerplaats en zal
op het resterende braakliggende terrein achter de
parkeerplaats enkele oefenholes worden aangelegd. De
driving-range en omgeving zullen uiteindelijk de status
van een golfacademie moeten krijgen.
De grootste verandering echter is de in gebruikneming
van de nieuwe 9-holesbaan. Een baan met veel nieuwe
uitdagingen en mogelijkheden en een verrijking van ons
complex. Daarmee behoort Brunssummerheide niet
alleen tot een van de mooiste golfbanen, maar ook tot
een van de grootste van Nederland. Een complex waar
leden van golfclub Brunssummerheide met recht trots op
mogen zijn.
In de lustrumeditie van 1995 schrijft Louw Hoogland
(toen voorzitter van de Raad van Bestuur van de
Openbare Golf B.V.):”maar…..we zijn er nog niet!”, zou
ik willen zeggen:”we zijn op de goede weg!”.
Gaarne wens ik U in alle opzichten geslaagde lustrumdagen
toe en voor de verdere toekomst nog veel golfplezier
op Brunssummerheide.
Fons Heuts

Niet met vuur spelen. Als je er na twintig jaar
GC Brunssummerheide zo goed geconserveerd
bij wilt staan als Frans America, dan moet je in
de keuken vooral niet met vuur spelen.
Kok Frans doet op de golfbaan Brunssummerheide, beter
gezegd in ‘zijn’ keuken, niet anders. Je proeft het en je ziet
het. Zelfs een simpel gebakken eitje smaakt net iets anders
of wordt wat eleganter gepresenteerd als Frans zijn kokskleren
aan heeft. Van bittergarnituur tot en met de meest
uitgebreide diners, van bezwete golfers tot en met uitgelezen
gezelschappen; de kok kent zijn pappenheimers en raakt
er niet meer door van de kook.
Het is ooit begonnen in hotel-restaurant De la Station. Daar
logeerde John ‘mr. thermopane’ Rozinga. Op voorspraak van
Robbie van Erven Dorens werd Rozinga indertijd in Zuid-
Limburg gestationeerd om de ontwikkeling en de bouw van
de golfbaan te begeleiden. De Amsterdammer verbleef in De
la Station en dineerde regelmatig met zijn gasten in restaurant
Juliana in Valkenburg.
Totdat hij tot de ontdekking kwam dat die kok in De la Station
met zijn kunsten niet onderdeed voor het Valkenburgse
sterrenrestaurant. ,,Vanaf dat moment was het mijn dagelijkse
gast en kwamen we regelmaat in gesprek over de ontwikkelingen
rond de nieuwe golfbaan. Op ’n gegeven moment
vroeg hij me of ik de horeca in de nieuwe accommodatie
voor mijn rekening wilde nemen en op die uitdaging ben
ik indertijd ingegaan.”
Investering
Van de professionele keuken in het hotel-restaurant naar de
gele container op het bouwterrein, niet bepaald een sprong
op de carrièreladder. ,,Het was een investering in de toekomst.
Ik was ervan overtuigd dat, als er later dat Trefcentrum
zou staan, alles op zijn pootjes terecht zou komen.
Bovendien had ik de vrije hand om de horeca in de nieuwe
accommodatie naar eigen goeddunken in te richten.”
Dus het jaartje afzien in de directiekeet was een voorschot
Het vuurtje bij Frans America brandt nog altijd
Het geheim
van de kok
op de goede tijden die zouden aanbreken? ,,Wat heet afzien.
Het was een geweldige periode dat eerste jaar. Wat een feesten
hebben we gevierd. Ik geef toe als kok kwam je misschien
minder goed tot je recht want veel verder dan wat bittergarnituur,
een soepje of wat gehaktballen, reikte de kaart
aanvankelijk niet. De gezelligheid was er niet minder om. Ik
moest vrijwel dagelijks om één uur ’s nachts de gasten smeken
naar huis te gaan zodat ik de deur kon sluiten.”
Dat feesten ging door toen het Trefcentrum met de door
Frans America ingerichte bar en het à la carte restaurant de
Brasserie de poorten opende. De bomen groeiden tot in de
hemel in die aanvangsfase. ,,Het restaurant draaide als een
tierelier. Vergaderingen, besprekingen en alles ging gepaard
met lunch of diner. De hele aannemerswereld en alle bedrijven
van Brunssum kwamen regelmatig over de vloer. Happy
Hour op vrijdag of Mens Own, noem maar op; de bar was op
die momenten afgeladen vol tot in de kleine uurtjes.”
De zeven vette jaren bleken vergankelijk en geleidelijk nam
de toestroom af. ,,Het nieuwe was er een beetje vanaf en
geleidelijk aan vielen er in de horeca steeds meer klappen.”
Het Trefcentrum op de Brunssummerheide werd meegezogen
in die neerwaartse spiraal en de exploitant zag zich genoodzaakt
golf en horeca te splitsen en het horecagedeelte te
verkopen. De nieuwe uitbater had zijn eigen ideeën en Frans
America zocht met zijn nieuwe vriendin Antoinette (,,We zijn
inmiddels tien jaar getrouwd”) elders heil. Antoinette vond
emplooi bij Golfclub ‘t Hoenshuis in Voerendaal, waar ze tegenwoordig
nog steeds werkzaam is.
Met de komst van Fons Heuts als nieuwe eigenaar lag voor
Frans America de weg weer open om op zijn oude stekkie
terug te keren.
,,Inmiddels ben ik 65, maar aan stoppen heb ik nog nooit
gedacht. Nee, daarom doe ik dit vak veel te graag. Ik heb het
naar mijn zijn en kook wat dagen in de week en twee keer per
week haal ik de stokken uit de tas en speel ik een rondje golf.
Geweldig toch. Dan zie ik vaak nog mensen uit die eerste
periode en worden oude herinneringen gewekt of opgehaald.
Prachtig. Soms, als ik hier in de keuken sta, verschijnt er wel
eens een gezicht om de hoek. Arnold Doon of Huub Beuken,
de vroegere voorzitters, informeren altijd even hoe het ermee
is. Laatst nog, kwam Henk Duinisveld even langs. Dat zijn
mooie momenten. We hebben indertijd wel het een en ander
meegemaakt. Van golf wisten we niks, maar een plezier dat
we hebben gehad. Prachtig. Zo’n lustrum is altijd een moment
waarop je terugdenkt aan die eerste jaren. Plezierige
herinneringen zijn dat.”
Een kreeftensoep à la Frans America wordt bereid.
7

8
Paola Odekerken geniet elke dag weer van de Brunssummerheide
‘De baan van mijn leven’
Paola’s eerste kennismaking met golf was bitter.
Op Gran Canaria, ruim dertig jaar geleden
tijdens een vakantie op aandringen van haar echtgenoot
Leo Odekerken. Daar stond ze dan en
mocht de baan niet op, omdat golf toen en daar
enkel maar door mannen gespeeld werd.
Pas toen op de Brunssummerheide de driving-range open
ging, ging Paola aan de slag met het spel dat haar tot de dag
van vandaag plezier in haar leven heeft gegeven.
,,Driving-range kon je het niet noemen. Het was een aarden
wal waar we vanaf sloegen en vervolgens in de modder de
balletjes moesten rapen.” Ook de geboren Italiaanse was
een van de leden van het eerste uur op de Brunssummerheide.
En het is de baan van haar leven geworden. Ze wandelt er
bijna elke dag en speelt twee keer per week. Sinds de laatste
maanden maakt ze daarbij gebruik van de handicart.
,,Wandelen hier over de paden dat gaat wel maar op de
fairways red ik het niet meer. Dat gaat te zeer op en af en te
onregelmatig. Dan is zo’n buggy wel een oplossing, ook al
heb ik er nog zo tegenop gezien. Want het heeft invloed op
je spel. Je moet je nu niet alleen op golf maar ook op het
rijden met zo’n ding concentreren.”
Dat neemt niet weg dat nog steeds goed is voor een handicap
20,2. ,,De laatste twee jaar ben ik gestaag met dat handicap
omhoog gegaan. Maar omhoog gaat aanmerkelijk langzamer
dan omlaag.” De gedegen basis voor haar spel werd
Op deze pagina’s komen de gezelligheid en de
vriendschap bij de senioren diverse keren ter sprake. De
senioren hadden, alweer een tijdje geleden de uitreiking
van de haljaarsprijzen en dat is uiteraard weer de
perfecte aanleiding voor een gezellige nazit.
gelegd met veel oefening. Waar veel mensen de drivingrange
hebben om aan de kwaliteit van hun golf te werken,
deden Paola en Leo dat op een wat ongebruikelijkere plek in
een iets andere omgeving. ,,We hebben ontzettend graag
gereisd en dat voornamelijk per schip. Vaak waren we maanden
op zee en daar speelden we elke dag. Op die cruiseschepen
had je altijd wel een golfsimulator en daar waren
wij elke dag te vinden. Een groot scherm voor je en een
afslagplaats. Het was net alsof je een ronde golf speelde
zonder daarbij te lopen. Ook het putten op een schip een
bijzondere ervaring. Ga er maar aan staan op de deining van
de golven.”
Sinds echtgenoot Leo enkele jaren geleden overleed, is er
een eind gekomen aan de talloze cruises. Behoren de buitenlandse
reizen tot het verleden. Het toegewijd lid van de
senioren heeft Brunssum herontdekt en voelt zich op happy
‘haar’ heide. ,,Nergens is het zo mooi als hier. Kijk eens om
je heen, dat vind je toch niet meer in Nederland. En de baan
wordt steeds beter. Met name de waterhuishouding is nu
gereguleerd en dat is een genot. Ik heb me altijd afgevraagd
waarom er hier geen gebruik gemaakt wordt van een
golfsimulator die wij van de schepen kenden. Hoeveel winters
en lentes hebben we niet tot aan de enkels staan soppen?
Dat is allemaal voorbij. Met het oude clubje van Leo,
zo’n twaalf mensen, maken we jaarlijks een uitstapje van
een dag of drie en golfen dan elders. Daar pas ontdek je
eigenlijk wat we hier hebben. Geweldig. Ik heb geen vakanties
meer nodig als ik hier kan wandelen en golfen. Dit is
mijn tweede huis.”
Hulp
Het is dat oude clubje dat haar uit de put hielp, na het overlijden
van haar man. ,,In het begin wilde ik niet meer. Maar ik
werd gewoon opgehaald en op de baan neergezet. En als je
bezig bent met het spel, dan neemt dat je zo in beslag dat je
nergens anders meer aan denkt. Dat heeft me enorme geholpen.
Het is mijn redding geweest. Nu loop ik elke dag hier.
Wandelen of golfen, ik geniet elke dag. Het geeft zo’n veilig
gevoel en de mensen zijn zo vriendelijk. Iedereen zwaait
naar me of komt even een babbeltje maken. Tegenover mijn
huis is een parkje, daar loop ik nooit. De golfbaan is voor mij
een veilig en vertrouwd gebied. In die omgeving voel ik me
thuis.”
In de twintig jaar dat ze lid is heeft de golfclub een andere
betekenis gekregen. De vriendschap bij de senioren en de
omgeving waarin het spel gespeeld wordt hebben een andere
dimensie gekregen. ,,Als ik mensen meemaakt die wel
eens ontevreden zijn over hun spel of zich ergeren over een
mislukt schot, dan denk ik altijd: ‘wees blij dat je hier in deze
omgeving kunt zijn. Geniet daar liever van dan dat je je
ergert over een mislukte slag.’ Ik geniet elke dag en blijf dat
doen zo lang ik lid van deze club zal zijn. En dat is wat mij
betreft nog heel lang.”

Ton Leujene staart naar de vingers van zijn handen.
Verweerde handen. De sporen van 85 jaar
leven zijn onmiskenbaar vastgelegd in de dunne
huid van de handrug. ,,Zo lang je vingers niet
dezelfde lengte hebben, leer je nog altijd bij.”
Dat zei mijn vader altijd.
Ton Lejeune, een van de weinige keren dat hij zit. Niet in
een buggy maar op de praatstoel.
De glimlach verraad een gedachteflard. ,,Mijn vader was
vroeger wethouder in Brunssum en van hem was bekend
dat hij nogal graag uitgaf. Ik was in die tijd ambtenaar op de
afdeling financiën en moest de vinger op de knip houden.”
En weer die glimlach.
Ton Lejeune is een van de oudste nog spelende leden en
zeer betrokken bij het golf op de Brunssummerheide. Hij
voelt zich meer lid van de senioren dan clublid, ,,maar,” laat
hij er meteen op volgen, ,,voor het groter verband, het organiseren
van zaken en de onderhandelingen met de exploitant,
is het belangrijk dat de club er is. De club is de
organisatorische eenheid. De club moet er zijn anders loopt
het mis. Maar ik ben van nature een beetje ‘Einzelgänger’
met me zijn, denk ik, veel golfers individueel ingesteld. Dan
is het altijd wat moeilijker met dat clubgevoel, dan bijvoorbeeld
in een voetbalvereniging.”
Plezier
Vijfenzestig jaar was Ton Lejeune toen hij de stokken opnam
en zich het spelletje eigen maakte. ,,Ik had met mijn
Ton Lejeune 85 jaar en...
Verslaafd
aan golf
zoon afgesproken dat we binnen een maand alle examens
zouden doen en dat lukte warempel ook nog.” Niet alleen de
leeftijd waarop mensen als Ton Lejeune zich bezig gaan houden
met het spelletje, maar ook de progressie die dan kennelijk
nog behaald kan worden, ,,en niet te vergeten het plezier
dat je aan golf kunt beleven,” zegt hij, is onvoorstelbaar.
,,Van huis uit ben ik voetballer en wat ik heb begrepen hebben
voetballers op het vlak van golf meestal een voorsprong.
Het zal met timing, balgevoel en souplesse te maken hebben.
Ik had het spelletje vlug te pakken. Of beter gezegd het spelletje
had mij te pakken, want ik ben er verslaafd aan. Nu nog.
Vroeger speelde ik vaak vijf of zes keer per week, tegenwoordig
beperk ik het tot twee à drie rondjes. En ik probeer elke
slag het beste uit me zelf te halen. Ik ben nog steeds in competitie
met mezelf.”
Zuinig
Hij speelt tegenwoordig wat minder omdat de fysiotherapeut
het hem heeft aangeraden. ,,Ze zijn kennelijk wat bang
voor overbelasting van mijn spieren, vandaar dat ik tussen
de rondes door een dagje rust zou moeten nemen. Dat althans
is het advies dat ik meekreeg. Nou ja, die heren zullen
het wel weten, want die hebben er voor gestudeerd. Dus
richt ik me daar maar een beetje naar. Ik ben Onze Liever Heer
ontzettend dankbaar dat ik nog kan spelen, dus moet ik er
maar zuinig op zijn.”
Golf en ouder worden is gen thema voor Ton Lejeune. Van
het een houd je en het ander gebeurt automatisch. ,,Je moet
niet zo gauw een pijntje voelen en altijd in beweging blijven.
Niet met de buggy maar te voet het veld in. Ik heb gewerkt
tot ik tachtig was. Na mijn pensioen heb ik me veel mete
maatschappelijk werk bezig gehouden. Vanuit mijn financiële
achtergrond heb ik een bijdrage kunnen leveren aan de diverse
organisatie in de zin van ondersteuning, secretariaatswerkzaamheden
of als penningmeester. Nu nog help ik mijn
dochters met financiële administratie van haar winkels.
En rond dat actieve bestaan van Ton Lejeune zit die verslaving
aan golf. Want zo noemt hij het zelf: ,,Ik ben verslaafd
aan golf. Een heerlijke sport, goed voor geest en lichaam.
Mijn vrienden van de kegelclub hadden zo hun bedenkingen
toen ik ze vertelde dat ik ging golfen. Ze vonden het
maar een vrouwensport.”
Hijzelf heeft zoals hij het noemt ,,de prehistorie van het golf
in Brunssum” meegemaakt. ,,Louw Hoogland was de burgemeester
en grote pleitbezorger voor de baan en ik was gemeentesecretaris.
Hij zei in het gemeentehuis altijd:
Lees verder Pagina 10
9

10
Vervolg van Pagina 9
Ton, zorg jij dat het hier binnen draait dan zorg ik voor buiten.
Ik heb hem ervaren als een geweldig burgemeester. Heel
belangrijk voor Brunssum. Begiftigt met een soort boeren
slimheid. Hij heeft veel meer voor de mensen van Brunssum
gedaan dan menigeen zich kan voorstellen.Hij was ook de
peetvader van het golf en ik moest als gemeentesecretaris er
aan geloven, of ik wilde of niet. Ik zag er voordat ik de eerste
keer een stok in mijn handen nam, wel tegenop. Ik kwam uit
een voetbalcultuur en had te maken met verenigingen waar
je met een paar honderd spelers moest toekomen met twee
velden, terwijl die golfers tientallen hectaren hadden. De
was het beeld dat je had over golf.”
Dat beeld was echter snel bijgesteld. ,,Omdat ik het spel
fantastisch vond en omdat de mensen bijzonder vriendelijk
waren. Met name de senioren is een unieke club binnen de
club. Een homogeen gezelschap, waarin je snel wordt opgenomen
en waarin je heel snel acclimatiseert.” Het plezier dat
hij beleefde in het spel sloeg al snel over op de verschillende
leeftijdscategorieën binnen zijn familie. ,,Laten we eerlijk zijn,
wat is er nu mooier dan je een paar uur op die manier in deze
schitterende natuur vermaken? Golf is aantrekkelijk en heeft
het voordeel dat je nooit iemand anders de schuld ergens
van kunt geven. Zelfs de baan niet want die is de laatste
jaren aanmerkelijk verbeterd. Daarbij komt dat de wijze
waarop de mensen met elkaar omgaan bijzonder prettig is,
zeker bij de senioren. Nee, ik zal het blijven doen zo lang ik
kan, want op het moment dat ik ga zitten, sterf ik.”
‘De club iets beter maken’
De drive van
Maurice Maas
Tien jaar geleden werd Maurice Maas lid van
Golfclub Brunssummerheide. Een bijzondere
stap en naar later zou blijken in meerdere opzichten.
Maurice was lidnummer 1000 een feit
waar toen, tijdens de uitreiking van de jaarprijzen,
bij stilgestaan werd.
Inmiddels is de club verder gegroeid en is de beginnend
golfer van toen uitgegroeid tot een vaste waarde. Lid van
diverse commissies, clubkampioen, captain van het eerste
team, die onlangs het match playkampioenschap op zijn naam
schreef. Kortom een lid dat elke golfclub zich zou wensen.
Parkje
De nodige, zij het niet alledaagse, golfervaring had hij al
opgedaan toen hij zich tien jaar geleden aanmeldde. Maurice
Maas uit Spaubeek fietste voor die tijd regelmatig richting
het parkje rond het ziekenhuis van Geleen. Onder de
snelbinder een ijzer-7 en in zijn broekzak wat golfballen. Daar
in Geleen wachtte zijn neef op hem en gingen beiden stiekem
aan de slag.
Maas was geen golfer, althans in den beginne niet. Maurice
deed het met een grotere bal en dat voornamelijk met zijn
handen. Bij het Sittardia onder de Zweedse handbaltrainer
Bosse Johansson maakte de Spaubeekenaar deel uit van de
A-selectie, maar een echte basisplaats zat er niet in voor
hem. Waar de Zweedse trainer hamerde op bepaalde tactische
concepten en fysieke kracht en inzet, was Maas eerder

wat tenger en moest het hebben van wendbaarheid en creativiteit.
Toen hij er van overtuigd was dat het met hem, de
Zweed en Sittardia uiteindelijk niks zou worden, koos hij
voor golf.
Talenten
Geen slechte keuze overigens want snel toonde de sportman
ook voor deze tak zijn talenten. Zonder lessen (,,ik las
er veel over en bekeek nogal wat video’s”) schoot zijn handicap
omlaag en vrij snel maakte hij deel uit van het eerste
team. Niet alleen prestatief was Maurice Maas een welkome
aanwinst voor de club, al snel zette hij zijn talenten in voor
de wedstrijdcommissie.
,,Ja bij mij is het allemaal wat anders gegaan. Door mij zijn
mijn ouders ook gaan golfen en verknocht geraakt aan het
spel. Lessen heb ik nooit gehad, wel altijd veel over golf
gelezen en veel naar het spel gekeken. Natuurlijk krijg je, als
je veel op de driving-range staat, her en der wel wat aanwijzingen
en tips. En als ik merk dat er iets niet goed gaat in
mijn spel, dan oefen ik net zo lang op de driving-range tot
dat het probleem verholpen is.”
Captain
Inmiddels is Maurice Maas alweer drie jaar captain van het
eerste team. Drie jaar waarin ‘zijn’ team degradeerde, kampioen
werd en consolideerde. Dus van alles wat. Maar echt
tevreden is de captain niet. Hij ziet te weinig golfontwikkeling
binnen de club. ,,Ik heb het al vaker ter sprake gebracht, dat
als we werkelijk vooruit willen dan moeten we meer toestroom
vanuit de jeugd krijgen.”
Waar Maas tegenaan hikt is het feit dat de basis van het
eerste team al bijna tien jaar dezelfde samenstelling kent.
Hijzelf, Peter Cloodt, Rick Bremen en Cor Fidder vormen de
kern van het beste dat amateurgolf in Limburg te bieden
heeft, maar richting Nederlandse top gaapt er nog een
enorme kloof.
,,En aan de andere kant ook. Er komt ook geen natuurlijke
aanwas vanuit de clubgelederen. Vanuit de wedstrijdcommissie
heb ik geprobeerd zaken te beïnvloeden, ook vanuit
het eerste team. Onlangs weer hebben we Harry Kompier,
die grootse plannen heeft met de jeugd, aangeboden met de
spelers van het eerste team te helpen waar mogelijk, maar
het moet wel van de grond komen. Alles staat of valt met de
inzet van mensen, met visie, beleid, uitvoering en betrokkenheid.”
Teleurstelling
Tegen dat licht was zijn onlangs behaalde matchplaytitel, na
drie keer op rij als tweede te zijn geëindigd, dan ook een
grote teleurstelling. Iets waarvan hij in zijn toespraak gewag
maakte. ,,Ik ben kampioen geworden en geen hond heeft het
gezien. Het gaat niet om mij, maar ik voel veel te weinig
betrokkenheid. Vroeger stonden er heel wat toeschouwers
rond de greens als er een match- of strokeplaykampioenschap
was. Ik ben bang dat we in een vicieuze cirkel terecht zijn
gekomen. Je ziet al tien jaar dezelfde mensen deelnemen en
winnen. Je ziet amper nieuwe gezichten en voor de rest van
de club lijken dat soort wedstrijden kennelijk een feestje van
het eerste team. Bij de dames is het al niet veel anders.”
Selectie
Maurice Maas is dan ook een sterke voorstander om het
competitie-element meer te laten wegen in de samenstelling
van in elk geval de eerste twee competitieteams. Daartoe
heeft hij een voorstel neergelegd bij het bestuur. ,,Ik heb het
idee van selectieprocedures uitgewerkt. Spelers krijgen een
soort rating aan de hand van hun prestaties tijdens de maandbekerwedstrijden
en de diverse kampioenschappen. En uit
de sterkste spelers zouden het eerste en tweede teams samengesteld
moeten worden.”
Naast zijn inzet om het spelpeil en de betrokkenheid omhoog
te krijgen, bemoeide Maurice Maas zich afgelopen jaar
intensief met het hernieuwen van de website. Een geslaagde
missie, die alom waardering oplevert. ,,Dat is de grootste
beloning voor een clubman. Waardering en respect voor het
feit dat je veel tijd ergens in steekt vanuit je overtuiging om
het iets beter te maken.”
Maurice Maas, een clubman in
hart en nieren, maakt zich sterk
voor de sportieve ontwikkeling
binnen de golfclub.
Daarnaast is hij succesvol
captain van het eerste team dat
uitkomt in de op een na hoogste
landelijke klasse. Op de
teamfoto: Achterste rij vlnr.
Jasper Peels, Rik Bremen en
Cor Fidder, midden Lars Gresel
en Maurice Maas en op de
voorgrond Peter Cloodt.
11

12
Honderden telefoontjes per dag en nooit één te veel
Marcel Multifunctioneel
De eerste kopjes koffie en de eerste pilsjes voor
de aspirant clubleden werden gezet en getapt
door hem. En ofschoon het werk behoorlijk veranderde
in de loop der jaren, is de vriendelijkheid
gebleven. Marcel Dezelak zwierf in de twintig
jaar van Trefcentrum en club als geen ander
door de organisatie en het gebouw en werd aldus
ongewild een niet meer weg te denken persoon
binnen golf in Brunssum.
Honderden telefoontjes per dag en nooit een te veel. Met
een engelengeduld flitst Marcel door de reserveringspagina’s
op zijn computer totdat hij de andere kant van de lijn van
dienst kan zijn met de gewenste dag en tijdstip en met het
beste alternatief daarvoor. ,,Het is mijn job en dat werk kun je
beter met een glimlach doen anders maak je het voor jezelf
een stuk moeilijker. De mensen die bellen om te reserveren
zijn overigens best aardig, een uitzondering daargelaten.”
Allemaal
Marcel Dezelak kent ze ook bijna allemaal, tenminste de elfhonderd
leden van de club. Hij heeft ze allemaal zien komen
en er door de jaren heen ook weer heel wat zien vertrekken.
Uitwaaieren naar clubs elders in de regio, als ze op de
Brunssummerheide ‘het vak’ geleerd hadden.
,,Ik was er al bij toen hier op de heide nog helemaal niets
De damesdag is opgericht op 3 september 1985
terwijl alleen de par-3-baan ter beschikking
stond.
In de „houten hut“ waar veel gezelligheid en vriendschap
gevonden werd, is een inschrijflijst worden opgehangen om
dames de werven voor de commissie.
Acht dames schreven zich in en vormden meteen de damescommissie
onder voorzitterschap van Lucia v. Geel. De eerste
damesdagwedstrijd werd gespeeld op 17 september 1985,
en voortaan was iedere dinsdag tijden het seizoen damesdag.
Zeer actieve dames in de geboorteuren van de daco waren
Carola Schrijen ( iedereen bekend als secretaresse en de
goede geest van GCB), Dorrit Hamilton, Leny Bemelmans
(oprichter van de diverse uitwisselingen met andere clubs in
de buurt en in het buitenland) en Els Meyer ( acht jaar voorzitster
van de daco). De huidige damescommissie is heel trots
op dat de bovengenoemde dames nog steeds aan de dames-
Werken met een glimlach. Marcel op zijn best.
was. Na mijn horecaopleiding begin jaren tachtig was het
moeilijk een job te krijgen en via via kon ik aan de slag bij het
Recreatieschap Oostelijk Zuid-Limburg. Daar werd ik hulpje
van Cees Reijnders, moest de piketpalen vasthouden als er
gemeten werd. In die tijd werden de metingen voor een golfbaan
verricht.”
Op enig moment behoorden de metingen tot het verleden en
kreeg het geheel op de Brunssummerheide vastere vormen.
Een primitieve afslagplaats en een fiks stuk vlak geschoven
Twintig jaar damescommissie
dinsdagen deelnemen en deze wedstrijden trouw achtervolgen.
Els Meyer heeft de daco een stempel van sportiviteit, competitie
spelen met andere clubs en gezellligheid tijdens de
dinsdagen opgedrukt.
Haar opvolgster, Jet Gosink, ook acht jaar voorzitster, heeft
met haar team de damesdinsdagen een samenhorigheidsgevoel
gegeven dat een bijzonder applaus verdient.
Margo Frenken en Marlie Driessen konden hun taak als
voorzitster niet lang uitoefenen omdat ze uit personlijke redenen
helaas naar andere golfclub zijn gewisseld.
Sinds 2002 is Gaby Dresen samen met heel enthousiaste
commissieleden verantwoordelijk voor de damesdagen. Haar
duitse achtergrond voerde tot enkele heel stricte regelingen
wat trofeeèn, bekers, inschrijvingen enz. betreft, maar de
gezelligheid en het samengehorigheidsgevoel tijdens de
damesdagen staat nog altijd o de eerste plaats.
Het motto luidt sinds 1985 en nog steeds:
dinsdagen zijn damesdagen

en ingezaaid terrein kreeg de naam driving-range en de eerste
swingers van de club deden er vreselijk hun best en
hadden vergelijkbaar veel plezier in hun activiteiten. ,,En die
mensen van het eerste uur hadden ook best wel trek in een
kopje koffie of iets sterkers als ze na afloop van hun inspanningen
hun ervaringen onderling kwijt wilden. Het recreatieschap
herinnerde zich mijn horecaopleiding en de gele
directiekeet werd inderhaast ingericht als alternatief clubgebouw
en ik zorgde voor koffie, pils en mocht daarbij wat
bittergarnituur en dat soort zaken serveren.”
Bar
Logisch dat Marcel, toen ‘de overkant’ klaar was, een stek in
de bar kreeg, want de groeiende massa van de gele keet ging
eensgezind over. Naast het werk in de bar, sprong hij regelmatig
bij als kelner in het restaurant als dat weer eens propvol
zat. ,,Saamhorigheid was toen het kenmerk van die groep.
De eerste clubfeesten werden door vierhonderd mensen
bezocht en als er een wedstrijd was, dan moest je als de
kippen erbij zijn anders zat de inschrijvingslijst vol.”
Binnen dat Trefcentrum ijverde de club jaren voor een eigen
clubruimte; hunkerde naar de gezelligheid van de gele keet
uit de prille beginfase. En toen die eigen ruimte, compleet
met terras (daar waar nu de kantoren van het baanmanagement
zijn en de stalling van de buggy’s is) eindelijk
gerealiseerd was, werd Marcel uiteraard de clubbarkeeper.
Clubruimte
Maar op de een of andere manier werkte dat idee met die
clubruimte niet zoals het bestuur dat indertijd graag zag.
,,De club werd groter en de saamhorigheid verdween geleidelijk
aan. Ik denk dat de instelling van de nieuwe leden veel
individueler werd.”
Daarnaast speelden bezetting en kosten ook een steeds grotere
rol, terwijl de omzet verder terugliep. Totdat op enig
moment besloten werd het geheel weer in de bv-horeca te
integreren en de clubruimte te sluiten. ,,Ik had inmiddels
onderdak in Herkenbosch op de golfbaan gevonden, want
toen de baan en de horeca beginjaren ’90 van elkaar gescheiden
werden en er nieuwe heren aan het roer in het
Trefcentrum kwamen, moest ik wijken.”
Caddiemaster
Het Herkenbosch-intermezzo was maar van korte duur want
in 1994 meldde Marcel Dezelak zich weer keurig bij zijn nieuwe
werkgever Golfbaan Brunssummerheide bv.
,,Als caddiemaster samen met Appie Timmermann. Daarna,
toen meneer Heuts de zaak overnam werd ik caddymaster/
receptionist en kreeg ik er zo te zeggen het hotel bij. En soms
spring ik nog bij in de bar, omdat ik het nog steeds niet laten
kan. Het is drukker geworden. Veel drukker dan in de beginfase.
Maar ook nu nog zie ik voldoende uitdaging in mijn
werk, net als toen. Ik heb de ontwikkeling hier altijd spannend
en uitdagend gevonden, ook nu weer met de aanstaande
uitbreiding van negen holes. Ik ben steeds weer benieuwd
wat de volgende stap zal zijn.”
Wedstrijdcommissie
zoekt nieuwe en
enthousiaste leden
De wedstrijdcommissie van GC Brunssummerheide
organiseert jaarlijks tot 50 wedstrijden
voor de leden van de club.
Om dit werk te kunnen doen bestaat de WeCo
uit een groep van 10 enthousiaste mensen die
er samen voor zorgen dat deze wedstrijden goed
worden georganiseerd en goed verlopen.
De wedstrijden die de WeCo organiseert kunnen worden
onderverdeeld in een 4 tal categorieën:
1. Kampioenschappen Strokeplay en Matchplay
2. Maandbeker wedstrijden cat. A en B
3. “Gezelligheidswedstrìjden” zoals:
a. Openingswedstrijd
b. Surprisewedstrijd
c. Presidentscup
d. Charitytoernooi
e. Hendriks Kranenpool toernooi
f. En…..
4. Wedstrijden op verzoek van derden:
a. Telegraaf Dunhill Links Challenge
b. Volvo Foursomes
c. Golfjournaal beker
Buiten het leiden van wedstrijden zijn leden van de WeCo
na afloop van een golfjaar, oktober/november, alweer bezig
met het plannen van het nieuwe seizoen.
Vorig jaar hebben wij afscheid moeten nemen van 3 leden die
zijn vervangen door 2 nieuwe. Ook dit jaar zullen 3 leden
afscheid nemen van de WeCo.
Om het aantal leden binnen de WeCo weer op 10 te brengen
zijn wij op zoek naar enthousiaste golfers, die met hun elan
en inzet een bijdrage kunnen leveren in het verder functioneren
van de Wedstrijdcommissie van Golfclub Brunssummerheide.
Als u na het lezen van deze oproep interesse heeft om de
WeCo te versterken, dan nodigen wij u uit om een van de
huidige leden van de WeCo te benaderen of een e-mail te
sturen naar wedstrijdc@golfbrunssummerheide.nl .
Wij zullen u dan op alle vragen een antwoord geven om u
een betere indruk te verschaffen wat de WeCo allemaal doet.
Wedstrijdcommissie Golfclub Brunssummerheide
Ed Crombeen, Voorzitter; Marian van Delft; Wil Godderij;
Mireille Paques; Monique Toth Pal; Fons van de Bongaard;
Ton van Brussel; Wolfgang Dresen; Jaap van Wissen.
13

14
Maurice Maas (matchplay) en Cor Fidder (strokeplay) beste heren
Double voor Grand Lady Helma
Vijf keer al is Helma van Lier kampioen strokeplay
van de club geworden. Dit seizoen werd die
vijfde overwinning een feit. De match-play-titel
ontbrak nog aan de verzameling.
De buit
in de
vorm
van een
kunstwerk
en de
titel zijn
binnen.
Niet dat match-play Helma van Lier niet bijzonder lag, nee
het feit dat die titel ontbrak had louter en alleen met haar
werk, maar misschien nog veel meer met haar instelling te
maken. Dit jaar kwam het toevallig zo uit dat ze beschikbaar
was op de datum van de titelstrijd. Dit jaar dus kon ze een
greep doen naar de ‘Double’. En als Helma van Lier één maal
een doel voor ogen heeft, dan moet het al heel raar lopen…
,,Het is er nooit eerder van gekomen, omdat ik in de periode
van de matchplay-kampioenschappen altijd met vakantie was.
Greenfeeërs
doorkruisen
titelstrijd
Amper publiek belangstelling en speelrondes die qua
duur veel te veel tijd in beslag nemen. Dat waren de
schaduwkanten tijdens een zonovergoten stroke-playweekeinde.
Het meespelen van jeugdleden was een aangename
en welkome uitbreiding ten opzichte van voorgaande
jaren; hetgeen niet gezegd kan worden van de
interpretatie van de etiquette die die jeugd op sommige
momenten tijdens de titelstrijd hanteerde.
Verontwaardiging evenwel leverden de twee buggy’s
van gastspelers op. Mensen die totaal niets van doen
hadden met de stroke play-kampioenschappen en bezig
waren met een onderlinge foursome en die opeens
midden tussen de deelnemers aan de titelstrijd opdoken…..
Altijd in de schoolvakanties en daar zat ik tot 1 januari aan
vast. Dus ik was altijd in het buitenland en heb nooit de
behoefte gehad me in te schrijven voor die wedstrijd. Die
vakantie was veel belangrijker.”
Nu, na een arbeidzaam leven van 40 jaar, is de ex-sportlerares
niet meer afhankelijk van de data die de schoolroosters voorschrijven.
Ze trekt haar eigen plan en gaat op reis waarneer
zij dat belieft, dus is tevens voorlopig favoriet voor de komende
match-play-titels.
,,Ho, ho. Zo makkelijk is het nu ook weer niet. Ik wordt ook
elk jaar ouder, bovendien hebben we volgend jaar een vakantie
naar Canada gepland en waarschijnlijk valt net in die
periode weer het match-playkampioenschap. Dus dan ben
ik er weer niet. Want ik ga er geen mooie reis naar het buitenland
voor verzetten. Alles op zijn tijd.”
Misschien is het die ontspannen en ietwat afstandelijke manier
van benadering van het spelletje die Helma van Lier op
haar leeftijd die voorsprong geeft op haar veel jongere concurrentie.
Volledig in balans, gefocust op haar doelen en
bereid daarvoor offers te brengen. Want als er iets in de
swing niet bevalt, of zaken bijgesteld moeten worden, dan
kan ze daar een hele winter lang aan werken op de drivingrange
om er het voorjaar daarop profijt van te hebben. ,,Ik
heb nog steeds de drive mijn spel te verbeteren en heb vorige
winters van Harry en Dais goede aanwijzingen gekregen
waarmee ik aan de slag kon. Mijn spel is daardoor beter
geworden.”
De sportieve strijd tussen Mireille Paques (links) en
Helma van Lier klaar voor de zoveelste aflevering.
Goed spel en mentale kracht, ingrediënten om de double te
realiseren. Ingrediënten ook om uit verloren positie terug te
knokken.
Tijdens de strokeplay-kampioenschappen was dat nodig
want na de eerste dag lag ze vier slagen achter. Op het moment
dat er echter om ging, zette Helma zich ouderwets schrap

en binnen de laatste zes holes was die achterstand ten goede
gekeerd en kon haar de titel niet meer ontgaan.
Met name Mireille Paques, met 83 slagen zaterdag afgetekend
de beste ronde van de dag, met stip genoteerd als
favoriet voor de eindzege , kon zondag met een ronde van
94 slagen, bij lange na niet aansluiten bij het eerdere goede
resultaat.
,,Nadat ik mijn achterstand had kunnen ombuigen, heb ik me
de holes daarna volledig geconcentreerd op het spel van
Mireille die mijn naaste concurrent bleef, en op die manier
zeg maar al een beetje match-playend, gewonnen met één
slag voorsprong.”
De talentvolle Veronique Timmer, winnares van vorig jaar,
finishte als derde (184 slagen) voor Ien Ackermans (188) en
Gaby Ghijsen (195).
Mireille Paques was in de echte match-playstrijd in de halve
finales wederom haar tegenstander en andermaal bleek
Helma, zoals ze dat enkele weken daarvoor al had gedaan,
vrij eenvoudig op de been te blijven. In de finale ontmoette
ze deze keer vervolgens een ontspannen Ien Ackermans.
,,Ik geloof dat Ien zoiets had dat ze bij voorbaat kanloos zou
zijn. Ze speelde heel ontspannen, zonder de druk te moeten
presteren en dat kwam haar spel ten goede. Het werd een
mooie partij die tot twee holes voor het eind duurde.”
Heren
Vrienden
en
teamgenoten
Maurice
Maas
(links) en
Jorn
Berthelsen
klaar voor
de finale.
Bij de heren ging de strokeplay-titel andermaal naar Cor
Fidder. De grossier in clubkampioenschappen had al voor
de laatste rond zo’n enorme voorsprong opgebouwd dat
het de nummers twee en drie, Maurice Maas en Rik Bremen,
er enkel om te doen was eerste achter Cor Fidder te worden.
En terwijl het duo bezig was met het onderlinge gevecht,
ontging hen het feit dat de gedoodverfde favoriet behoorlijk
wat steken liet vallen. Uiteindelijk hield Cor Fidder één
slag over ten opzichte van Maurice Maas.
In de halve finales van het match-playkampioenschap kreeg
Maurice Maas met Rick Bremen de eerste zware kluif. De
eerste twee tegenstanders Joop Weijenberg (8 en 7) en Guido
Hoeppener (6 en 5) bleken een makkelijkere prooi dan de
captain van het eerste team had durven hopen vooraf. ,,Rick
evenwel,” zegt Maurice Maas, ,,speelde niet goed maar wist
steeds weer op de een of andere miraculeuze manier zijn
holes te redden. Ik had constant het gevoel dat ik vaster en
beter speelde, maar in de score kwam dat amper tot uitdrukking.
Pas op blauw 8 viel de beslissing.”
Jorn Berthelsen, die in een spannende halve finale had gewonnen
van Peter Cloodt, bleek in de eindstrijd eveneens
niet opgewassen tegen het constant goed en vaste spel van
Maas. De Deen, die dit jaar een echte versterking voor het
eerste team bleek, kwam steeds in de problemen, waardoor
Maurice Maas amper risico’s moest nemen om permanent
op voorsprong te blijven.
Na drie keer als tweede te zijn geëindigd was de eerste matchplaytitel
op de vijftiende hole een feit.
Ladderactiviteiten
Het einde van de laddercompetitie komt razend snel in zicht.
Na de eerste gezellige ronden wordt het spel langzamerhand
steeds serieuzer en ernstiger. Met de overwinning in het
vizier, willen gedrag en etiquette in de baan soms in het
gedrang komen.
Blijf a.u.b. rustig. Kijk ook naar de andere flights, die ook op
gepaste wijze hun rondjes willen spelen. Soms denkt men
omdat het een wedstrijd is, dat men voorrang heeft in de
baan. Dat is niet zo. De spelers beschikken alleen over een
tee-time en er kunnen geen bijzondere rechten worden ontleend
aan het spelen van de laddercompetitie. Dat betekent
ook dat men geen recht heeft om voorgaande flights in te
halen en dat men moet worden doorgelaten. Dit in het achterhoofd
houdend, nog veel plezier en veel plezier in de volgende
ronden.
Tijdens de Surprisewedstrijd op 27.11.2005 worden o.a. de
winnaars van deze competitie gehuldigd en wij verwachten
vanzelfsprekend alle deelnemers aan deze competitie op deze
feestelijke slotwedstrijd van de wedstrijdcommissie om de
winnaars in het zonnetje te zetten.
2006
Inschrijven voor de laddercompetitie 2006 kan in maart volgend
jaar en is alleen maar mogelijk voor spelers die in het
jaar voorafgaande, dus dit jaar, aan minimaal één qualifyingwedstrijd
op de club hebben meegedaan. Er zijn nog genoeg
wedstrijden waar aan kan worden deelgenomen. Schrijf maar
snel in.
Volgend seizoen zal ook het wedstrijdreglement worden aangepast.
Dit betekent dat niet alleen de speler met de laagste
handicap verantwoordelijk is voor het tot stand komen van
een afspraak, maar dat beide spelers initiatief moeten nemen
voor een gezamenlijke afspraak. Indien dit niet zou kunnen
lukken en als de wedstrijdleider hierover niet wordt geïnformeerd,
beslist het lot wie van de spelers doorgaat na de
volgende ronde.
Wolfgang Dresen
Wedstrijdleider Laddercompetitie
15

16
Nieuwe 9-holes
De aanleg van de nieuwe 9 holes achter de holes
rood 6 en 7 is inmiddels voltooid. Op 19 augustus
j.l. heeft de Gouverneur van de provincie
Limburg, de heer Leon Frissen de officiële opening
verricht. Het bestuur heeft de exploitant,
de heer Fons Heuts, van harte gefeliciteerd en
hem veel succes toegewenst met de exploitatie
van deze nieuwe 9 holes die de kleur groen krijgt.
Een succesvolle ingebruikname kan natuurlijk niet zonder
dat de leden van de golfclub op de hoogte zijn van de consequenties
van deze uitbreiding voor het golfspel, mede in
combinatie met de oorspronkelijke 27 holes.
De nieuwe 9 holes bestaan uit 6 par-3 holes en 3 par-4 holes,
met een totale lengte voor de heren van 1575 meter en voor
de dames van 1493 meter. Verwacht wordt dat de N.G.F. aan
deze nieuwe 9 holes baan een C-status zal toekennen. De
combinatie van de huidige course rood met groen zal de Bstatus
krijgen.
Rood-groen
Een en ander wil zeggen dat rood in deze combinatie geen Astatus
heeft. De volgorde van rood + groen is als volgt:
Start op rood 1, waarbij na rood 6 overgestapt wordt op de
uitbreiding. Na de nieuwe 9 te hebben gelopen, vindt weer
aansluiting plaats op rood 7.
Verder is de exploitant voornemens de huidige hole rood 9 te
verlengen van een par-4 tot een par-5.
Voor het bestuur is de realisatie van de nieuwe 9 holes aanleiding
geweest kritisch te kijken naar de consequenties van
de ingebruikname in relatie tot de oorspronkelijke situatie.
Temeer omdat er vanuit de leden spontane reacties en vragen
kwamen over bijv. de status van de uitbreiding en het
tempo van het spel op de nieuwe 9 holes i.v.m. het grote
aantal par-3 holes.
Overleg
De golfclub en de exploitant hebben de afgelopen weken
uitvoerig overleg gevoerd over de wijze waarop de nieuwe 9
holes het beste kunnen worden ingezet. Om op deze wijze te
bereiken dat voor alle leden van de golfclub, maar ook voor
de exploitant, er een situatie ontstaat die voor iedereen aanvaardbaar
en werkbaar is en tevens de leden tot voordeel
strekt.
Het bestuur ziet n.l. goede mogelijkheden om de nieuwe 9
holes te gebruiken op momenten dat het druk is op de baan.
Veel leden komen in deze drukke tijden (vooral in het weekend
met wedstrijden) niet aan spelen toe of krijgen slechts
de beschikking over 9 holes. Met de uitbreiding zou dit probleem
kunnen worden opgelost.

voor meer golfplezier
Afspraken
Met de exploitant zijn de volgende afspraken gemaakt:
* de resterende periode van dit jaar wordt gebruikt als proefperiode
om de leden zoveel mogelijk kennis te laten maken
met de uitbreiding
* de huidige 3 combinaties blijven gehandhaafd en een vierde
is toegevoegd, nl. rood + groen, indien u dit wenst.
Het bestuur beveelt u laatstgenoemde combinatie zeker te
spelen, temeer omdat wij zeer benieuwd zijn naar uw ervaringen
en meningen.
Ritsen
Als U de nieuwe combinatie speelt kunt U gekruist worden
door golfers die rood spelen in combinatie met geel of blauw.
Op hole rood 7 zal dan ook geritst moeten worden. Aangezien
er rekening is gehouden met de afslagtijd van 10 minuten
per flight, verwachten wij vooralsnog geen problemen
bij het ritsen.. De praktijk zal dit echter moeten uitwijzen.
Vanaf hole 7 rood zullen de holes voortaan 2 nummers krijgen
i.c. 7/16, 8/17 en 9/18.
* de verdeling van green-feeers over de courses wordt niet
gewijzigd.
* de exploitant draagt zorg voor het treffen van eventuele
noodzakelijke veiligheidsmaatregelen op de nieuwe 9 holes.
* na afloop van het seizoen zal een evaluatie plaatsvinden
van Uw opgedane ervaringen, op basis waarvan afspraken
worden gemaakt met de exploitant
Samen met de exploitant zal het bestuur zich inzetten om van
de nieuwe 9 holes een succes te maken, waarbij het erom
gaat alle leden, zowel de prestatieve- als de recreatieve spelers,
zoveel mogelijk spelplezier en speeltijd te bezorgen.
Het Bestuur
Beelden van de nieuwe holes, enkele
dagen voor de officiële opening.
Beelden van jonge aanplant en
werkzaamheden in de jonge baan. Van
greens die, net gezwiept en bevrijd van
de ochtendmist liggen op te warmen.
De afslagplaatsen, waarin kunstgras
moet zorgdragen voor een duurzame
ondergrond op de teebox. Groen is de
kleur die de uitbreiding heeft
meegekregen en de uitbreiding is
groen. Mooie fairways en dito greens.
Bij het verschijnen van deze
Kranenpool zijn de eerste ervaringen
op de nieuwe baan bekend. Nu is er
alleen nog nieuwsgierigheid.
17

18
Uitkijken naar
het lustrum
Al maanden is commissievoorzitter Fred Steinbusch met ‘zijn’
lustrumcommissie bezig met de feestweek die nu vlak voor
de deur staat. Zelfs tijdens zijn uitstapjes en zijn korte vakantie
tussendoor keek hij vanaf zijn eenzame positie af en
toe vooruit (zie foto rechts) op de dingen die gaan komen.
Peperduur
behang
,,En nu worden de laatste resten van het oorspronkelijke
behang verwijderd of overschilderd.” Kok Frans America
indertijd belast met de inrichting van het gloednieuwe Trefcentrum
kijkt met enige weemoed terug op de periode waarin
alles begon. ,,John ‘thermopane’Rozinga wist nog wel een
stapel oude kranten uit te halen, die uitstekend geschikt
waren voor ons plan de muren van oude kranten-covers te
voorzien.
In Amsterdam, in een antiekzaakje lagen ze. Vijfentwintig
piek per krant. En wij hadden voor ons plan alleen maar de
voorpagina’s nodig. Vijfentwintig piek dus per voorpagina,
want de man verkocht de kranten en niet de voorpagina’s
per stuk.
Kun je nagaan hoe duur het is wat we nu verwijderen of
gaan overschilderen.”
Ranger Sjeng altijd op
het ergste voorbereid
Waar tegenwoordig de marshal een oogje in het zeil houdt,
maakte in het verleden de bv gebruik van een ‘ranger’. Expolitieagent
en boswachter Sjeng Dohmen, bekend om zijn
wapenarsenaal, altijd een 9 mm pistool aan zijn zijde, zijn
pakkie shag en zijn onafscheidelijke metgezel de Duitse herder,
waakte over het wel en wee op de accommodatie. ,,Mocht
ik ooit overvallen worden en mijn wapen niet ter hand hebben,
dan vraag ik de boeven toch gewoon of ik een shag
mag draaien.” En met een samenzweerderige blik in zijn ogen,
kwam dan de vraag: ,,Weet je wat er dan gebeurt?” Natuurlijke
wisten we dat niet. ,,Kom hier laat ik het je zien”. En
onderuit het zakje met zware Van Nelle-tabak toverde hij een
klein kaliber revolver tevoorschijn. Van het type dat in het
wilde westen indertijd gedragen werd in de mouw van het
revers aan de pokertafel. ,,Sjeng laat natuurlijk niet met zich
sollen…..” volgde er dan veelbetekenend.
Aan de haal
Soms wordt een golfuitrusting kennelijk dusdanig gepijnigd,
dat de tas met stokken op de vlucht slaat. Dat gebeurde
onze voorzitter ergens in Tsjechië. Op enig moment maakte
zijn electrotrolley zich zelfstandig en ging bergop aan de
haal. Charles Hamilton ontdekte het te laat. De helling was
zo steil dat het op hol geslagen gevaarte achterover kieperde
maar desondanks de ingeslagen weg bleef vervolgen. Her
en der stokken achter zich latend. Uiteindelijk wist onze voorzitter,
buiten adem, zijn trolley te vangen en alle materiaal te
verzamelen. Handicapverlaging zat er die middag evenwel
niet meer in.

Jeugd Site
De huidige jeugdcommissie onder leiding van Ruud Timmer
zal na jaren van inspanning voor de club afscheid nemen. De
overdracht aan de nieuwe commissie zal eind dit jaar plaatsvinden.
Maar voor dat de commissieleden afscheid nemen zijn er
nog enkele activiteiten, onder andere:
1. Het regelen van de tweede serie jeugdlessen.
2. De jeugdclub kampioenschappen, welke gespeeld worden
op 24 en 25 september aanstaande.
3. De jeugddag op 1 oktober aanstaande.
4. En vooral niet te vergeten de sinterklaas wedstrijd.
Aan al deze activiteiten kan alle jeugd meedoen.
Voor de jeugdkampioenschappen op 24 en 25 september aanstaande,
geef je zo snel mogelijk op bij:
informatiejeugdgolf@hotmail.com het mailadres van Wesley
Theunissen.
WACHT NIET DOE HET NU!
Mede het namens de inkomende jeugdcommissie willen wij
Ruud en zijn crew alvast hartelijk danken voor de afgelopen
jaren. Wij vertrouwen erop dat wij af en toe nog mogen vragen
voor raad en daad.
VAN DE NIEUWE JEUGDCOMMISSIE:
In het jeugdbeleidsplan van 1998 zei het bestuur in die tijd:
‘Wie de jeugdheeft, heeft de toekomst’
Ik onderschrijf deze uitspraak en zie dit als een uitdaging in
de komende tijd voor onze club en dus zeker voor onze commissie.
Onze commissie (in oprichting) gaat het beleid zo afstemmen,
dat de commissieleden, in een teamverband de
JEUGDGOLFKAR, gaan trekken.
Het is meer dan de moeite waard aan deze uitdaging te werken,
het is per slot van rekening de toekomst van de CLUB
(onze club) en de verwachting van al onze leden om goede
jeugdspelers te krijgen! Jeugdspelers, met goede competitie
resultaten, zo dat wij landelijk op de kaart komen te staan.
GOLFCLUB BRUNSUMMERHEIDE heeft de potentie om dit
te bereiken en te doen!
Wij zijn bezig de commissie te formeren, het zou fijn zijn dat
ook leden die een lage handicap hebben zich melden om de
jeugd te begeleiden in het doen en laten tijdens training en
wedstrijden als ONDERSTEUNER of….. er is werk aan de
winkel we gaan er voor… want:
WIE DE JEUGD HEEFT, HEEFT DE TOEKOMST!
Voor aanmelden en vragen neem contact op met:
Harry Kompier: h.kompier@planet.nl
Voorzitter Charles Hamilton huldigt het tweede jeugdteam.
Om het spel op de baan zo prettig en soepel mogelijk te laten
verlopen heeft de Marshalcommissie een flyer gemaakt.
Deze zal via de caddymaster verspreid worden. Onderstaand
de inhoud van de flyer:
Marshal
Wij heten u van harte welkom en wensen u een plezierige
golfdag op de baan en in het restaurant/ clubhuis. Wij wijzen
op enkele in acht te nemen huisregels en gaan er van uit
dat u deze, voor u gaat spelen, zult doornemen.
* houd u aan de afslagtijden die op de scorekaart vermeld
staan.
* gedrag en kleding(shorts en shirts) conform NGF-normen
(zie publicatie kleedkamers).
* doorlaten als u ingehaald wordt, c.q. afstand verliest van
meer dan één hole ongeacht de samenstelling van de
achteropkomende flight.
* doorlaten bij de start van het zoeken naar een verloren bal
om vervolgens maximaal 5 minuten te gaan zoeken.
* de speler met de laagste handicap is verantwoordelijk voor
spel en gedrag binnen zijn /haar flight.
* volg de aanwijzigingen van de geplaatste borden en zoek
niet uw eigen weg.
* aanwijzingen van de marshals dienen zonder commentaar
opgevolgd te worden.
* behandel de baan als ware het uw eigendom (repareren
van de pitchmarks en divots, harken van de bunkers enz.).
* zorg er voor dat de pitchfork binnen handbereik is.
* plaats uw draagtas of trolley niet op de green c.q. voorgreen
maar aan de zijde, die leidt naar de volgende tee.
* vul de scorekaart in bij de volgende tee.
* plaats de kettingen en harken door de baan heen terug.
* local rules: zie achterzijde scorekaart.
* het is verboden het restaurant/clubhuis te betreden met
spikes golfschoenen of op sokken/kousen.
* laat niets van waarde - zichtbaar of niet - in uw auto achter.
* calamiteiten tel. nr Caddy-master: 045-5270968.
Er is nog plaats voor enkele nieuwe Marshals!
Voor inlichtingen: 045 - 5680022
Marshalcommissie
19

20
Koffie met vlaai
Tot commissie hebben we het nooit gebracht, maar we zijn
wel de eerste club binnen de club. En ‘we’ vieren ook ons
vierde lustrum. Wie ‘we’ zijn? De Early Birds.
Wij zijn trotst op de inofficiële en oudste titel: eerste club
binnen de club. En binnen onze bescheiden ondemocratische
en niet gestructureerde vereniging (10 leden) hebben
we ook nog clubjes, waarvan er ook één inmiddels twintig
jaar bestaat: de afdeling ‘Kerkrade’. Mocht het allemaal
wat verwarrend overkomen, dan zullen we daar snel een
eind aan maken.
Ooit in een grijs verleden vond, rond de opening van de par
3-baan een groepje beginnende golfers dat vroeg op een
zaterdagochtend ‘het veld in trok’ het aangenaam zonder
al te veel drukte om zich heen te golfen. Boze tongen beweerden
dat de meesten zich schaamden vanwege hun
gehannes en dat
liever ietwat in
de anonimiteit
wilden laten
plaatsvinden.
Enfin, de statuten
(die er overigens
niet zijn) geven er
geen exact uitsluitsel
over. Dat
groepje, met onder
anderen
Fred Steinbusch,
Hugo Limbach,
Fred Sochacki,
C h a r l e s
Hamilton, is sindsdien op zaterdagochtend blijven spelen.
Zij het dat het aanvangstijdstip contrair aan leeftijd en
parallel aan handicap omlaag ging. Tegenwoordig zijn de
Early Birds uitgeslapen als ze aan de start verschijnen.
Herman Aartsen, Huub Beuken en anderen sloten zich al
snel aan en omdat onze regelkennis indertijd te wensen
overliet, dachten wij er goed aan te doen ook leden van de
magistratuur in de boezem van onze ‘club binnen de club’
te laten gedijen. Die rechtsprekers moesten het tenslotte
weten. Konden ook haarfijn uitleggen of er jurisprudentie
bestond over netelige kwesties zoals: ligt jouw bal nu dichter
bij de hole dan die van mij?
De kantonrechters Jan Tacken en Henk van Oppen maakten
hun opwachting en het recht zegevierde in de ruimste
zin van het woord. Met name op de green bleken beiden zo
recht als een rechter maar zijn kon. Verklaarbaar dat wel.
Wat aanvankelijk rook naar beroepsdeformatie bleek, na
uitgebreid onderzoek, puur en alleen op vele trainingsuren
te stoelen. Beiden hadden een groot groen tapijt bij
Schunck gekocht en in de gewelven onder het kantongerecht
te Heerlen werden uitgebreide put-sessies en onderlinge
competities gehouden.
U moet zich voorstellen hoe zo’n zittingsdag verliep. Jan
en Henk in de diverse zittingszalen en voor het hekje staan
verdachten van allerlei pluimage ingewikkelde smoezen te
orakelen. Totdat het Henk van Oppen begint te vervelen.
Met een knal met de hamer schorst hij de zitting. De klap
moet hard en met overtuiging. Niet om de verdachte de
mond te snoeren, maar veel meer om Jan Tacken in de zaal
ernaast (het gehoor liet Jan langzaam in de steek) duidelijk
te maken dat de put-sessie op het punt stond te beginnen.
Geen twee minuten later stonden beiden in de kelder
op het groen Schunck-tapijtje hun dagelijkse sores te vergeten.
Officieel heette die oefening in de kelder: beraad.
En als je nu verdachte was bij de dagwinnaar, dan kwam je
er meestal genadig vanaf. Genade gold ook hier voor recht
dus.
De Moretti’s was eveneens zo’n ondergroepering binnen
de Early Birds. Nee, geen circusfamilie, waar gewoon werknemers
en/of maten bij het accountantsbureau dat toen
nog de naam Moret en Limperg droeg. Ton Bemelmans, Wil
Derks en
Armand Franssen,rekenmeesters
bij uitstek.
Wilden altijd
de scorekaartenbijhouden
(wie zei
hier iets van
beroepsdeformatie)
met als gevolg
dat zij, geheel
naar het bekende
motto:
wie schrijft die
blijft, meestal
verschoond bleven van het betalen van koffie met vlaai. Al
sinds jaar en dag de dagprijs bij de Early Birds.
Dat de par 3 inmiddels was ingeruild voor de grote baan
en dat Birds door de jaren heen het nest verlieten en weer
nieuwe vogels volgden moge duidelijk zijn. We hebben zelfs
trekvogels uit Spanje in de gelederen.
Door de jaren heen bleek de club binnen de club de ideaal
kweekvijver voor aspirant-bestuuursleden. Een paar maanden
op deze ‘kaderschool’, en je was klaar voor het grote
werk. Die overstap werd dan ook vaak gemaakt want er
kleefden nogal wat voordelen aan. Een parkeerplaats meteen
voor het gebouw bijvoorbeeld. En de koffie met vlaai
kwam tijdens de bestuursbijeenkomsten op de rekening
diversen of bestuurskosten. Tijdens de grote feestweek nemen
wij een rondje met koffie en vlaai extra, herinneringen
uitwisselen en ons opmaken voor de komende twintig
jaar….
Double Bogey
De Early Birs vlnr. Dries Vermaat, Ton Sijstermans, Fred
Sochacki, René Waltmans, Leon Küpper, Fred
Steinbusch, Charles Hamilton, Peter Ortmans en Joop
Werker. Hugo Limbach ontbreekt op de foto.