Self Service Station 't Boswinkel ESSO - Sparta Enschede

mie Holtkamp, met Frans Smeding staan praten. Wat
was hier aan de hand? Het bleek, dat Frans een lantaarnpaal
(gedemonteerd en wel) bij zijn huis had liggen,
die zou worden opgehaald en naar het complex
van Sparta zou worden gebracht. Daarvoor had hij drie
jaar geleden Paul Wibier al ingeschakeld en die had
een geel papiertje aan zijn PC gehangen en dat was
dat. Magda wist dit heel snel te regelen en bracht Frans
in contact met Wim en Hemmie Holtkamp. Binnen vijf
minuten was geregeld, dat Hemmie de paal de volgende
dag bij Frans zou ophalen. Tijdens de eerstvolgende
thuiswedstrijd van het eerste elftal hoorde ik van
Hemmie, dat dit inderdaad was gebeurd. Zo zie je
maar: Wat Paul in drie jaar niet lukte, was door Magda
in vijf minuten geregeld.
Zo kan ik nog wel even verder gaan, maar dan wordt
het verhaal te lang en stoppen jullie misschien met
lezen. Dus gaan we nu aan het buffet. Alle deelnemers
waren het er over eens, dat het geserveerde buffet
grandioos was. Je mocht langs het stamppotbuffet
lopen en als Gerard ook iets te eten had, dan was een
tweede keer toegestaan. Of daarvan velen hebben gebruik
gemaakt, weet ik niet, want na de eerste keer had
je al behoorlijk je buikje vol.
Nadat alle borden en bestek waren ingeleverd, werden
we door Henk Duinhof bijgepraat over de spelletjes,
waaraan kon worden deelgenomen. Hij is zelf actief
bij koersbal en had een korte baan uitgezet, waarop
iedereen zijn kunsten (of is het zijn kunnen) kon vertonen.
Daarvan werd druk gebruik gemaakt, evenals
van de andere oudhollandse spellen. Tijdens de
verloting werden de beste spelers “gehuldigd”.
Als afsluiting werd weer de traditionele verloting gehouden,
waarvoor de prijzen door de supportersvereniging
zijn geschonken.
Aan het einde van de bijeenkomst deelt Gerard nog
mee, dat de volgende uitnodiging iets zal afwijken
van de “normale”. Dit in verband met de jubileumactiviteit.
Hij bedankt de aanwezigen voor hun komst
en wenst iedereen goede feestdagen toe. Ruim na
half vier vertrekken de meesten, al dan niet met een
prijsje, weer naar huis.
Dit is voor mij de tweede keer, dat ik iets schrijf over
de seniorensoos. Er was geen enkele vinger te bekennen,
toen Gerard vroeg om een schrijver. Gelukkig
weten we nu al, dat dit de volgende keer niet
nodig is (dat vingertje, bedoel ik), want ik mag de
pen (zoals dat heet) doorgeven aan Henk Stiggelbout,
die het verslag van 20 april 2011 voor Spartaklanken
zal maken.
12
SPARTA KLANKEN DECEMBER 2010