Typisch Tessa School(s) - MEE Utrecht, Gooi & Vecht

‘Zonder mobieltje geen contact’
Sander van Groesen: ‘Oefenen, oefenen, oefenen…’
LANDELIJKE REDACTIE | CLAUDIA FITSCH
FOTO VINCENT VAN DEN HOOGEN
Sander van Groesen (20) woont in een huis
met vier andere jongeren. Hij is doof en heeft
een verstandelijke beperking. In zijn
woongroep in Zoetermeer leert Sander hoe
hij met andere mensen kan omgaan. En ook
hoe hij voor zichzelf kan zorgen. ‘Bovendien
is het gezellig. Hier ben ik niet de enige dove.’
Sander woont nu drie jaar bij Kentalis. ‘Ik vind het prettig dat ik me
hier kan ontwikkelen. Dat ik hier dingen kan leren voor de toekomst:
zelfstandigheid, omgaan met geld, voor mezelf zorgen. Maar ook
over houding en gedrag. En ik leer in de groep afspraken te maken en
regels te accepteren’, vertelt hij in gebarentaal.
Groepsleidster Jacqueline Bokma legt uit: ‘Sander kan nu bijvoorbeeld
zelfstandig reizen. In het begin heeft hij dat geoefend en voor-
20 | MEE Magazine september 2010
VERSTANDELIJKE BEPERKING
EN DOOFHEID
www.kentalis.nl
bereid: Hoe ga je met de bus en met de trein? Hoeveel kost dat? Wat
doe je als je de trein mist?’
Sander gebaart: ‘Als ik de trein mis, dan vraag ik iemand om te
helpen. Mijn vraag schrijf ik op. Ik stuur meteen een sms dat ik later
kom. Ik moet altijd een mobieltje bij me hebben. Anders heb je geen
contact.’
OEFENEN, OEFENEN, OEFENEN
Mensen met een verstandelijke beperking hebben vaak problemen
met oren en ogen. Een op de drie is doof of slechthorend. Dertig
procent ziet slecht. Mensen met zo’n dubbele beperking ontwikkelen
zich langzamer. Ze leren alles in kleine stapjes. Sander zegt: ‘Je moet
oefenen, oefenen, oefenen.’ Het is voor hen ook moeilijker om contact
te maken met anderen. Om te communiceren. ‘En als jij de mensen
om je heen niet begrijpt, of de mensen in jouw omgeving begrijpen
jou niet, kun je gedragsproblemen krijgen’, vertelt Wilma
Scheres. Ze is programmamanager meervoudig beperkten bij
Kentalis. Wilma vindt dat je bij kinderen met een verstandelijke
beperking altijd het gehoor en de ogen moet testen.
Kentalis leert mensen communiceren met elkaar en met de omgeving.
Wilma Scheres: ‘We kijken wat een kind kan en wat het beste bij
hem past, om zo maatwerk te bieden. Bijvoorbeeld gebarentaal
gecombineerd met gesproken taal en plaatjes. We helpen ook ouders
en leerkrachten: hoe kun je zorgen dat dit kind zich zo goed mogelijk
ontwikkelt? Samen zoek je continu naar mogelijkheden.’ Kentalis
heeft verder speciale programma’s ontwikkeld voor deze groep.
Bijvoorbeeld over lichaamsbeleving en seksualiteit.
CONTACT
De vragen van kinderen en hun ouders groeien mee met hun leeftijd.
Pubers willen graag contact met leeftijdgenoten en willen meer hun
eigen leven leiden. ‘Daarom is Sander op de groep gaan wonen. Hier
in het dorp gebruikt niemand gebarentaal en had hij weinig contact’,
vertelt zijn moeder, Carla van Groesen. Ze vindt dat Sander in de
groep veel zelfstandiger is geworden. ‘Als ouder ben je voorzichtiger,
banger dat het mis gaat...’. De groepsleiding en ouders bellen en
mailen regelmatig. Carla: ‘Soms dagelijks. Zij hebben ervaring met
deze pubers en geven ons tips. Verder ben ik blij met de ouderbegeleidster.
Ik kan bij haar mijn ei kwijt en ze heeft ons geleerd om beter
naar elkaar te luisteren.’ <
KENTALIS
Kentalis is een landelijke organisatie voor kinderen, jongeren en
volwassenen die moeite hebben met horen en communiceren omdat
ze doof, slechthorend, doofblind zijn of ernstige communicatieproblemen
hebben. Zij kunnen bij Kentalis terecht voor onderzoek,
onderwijs, behandeling en begeleiding op maat.