Typisch Tessa School(s) - MEE Utrecht, Gooi & Vecht

geen meid
haar bol!’
Jon Bon Jovi. Want die kan er nog steeds prima mee door! Maar
sowieso ben ik vastbesloten iets te vinden, want dat is mijn doel: zo
zelfstandig mogelijk zijn.’
ANS:
‘Tijdens Nathalie’s geboorte was ik er zelf bijna niet meer geweest.
Onder andere door mijn smalle bekken traden complicaties op. Nathalie
heeft negen minuten zonder zuurstof gezeten, waardoor haar
beperking is ontstaan. De artsen vertelden ons dat ze een kasplantje
zou worden en in een tehuis zou belanden. Kasplantje of niet, mijn
man en ik houden net zoveel van haar als van onze oudste zoon, dus
voor ons was het vanzelfsprekend dat we voor haar zouden zorgen.
Nathalie maakte minder geluid dan andere baby’s. Toen ik een documentaire
zag over ernstig lichamelijk gehandicapte kinderen die hun
stem niet konden gebruiken, was dat wel een schok. Ik had er eigenlijk
nooit over nagedacht dat misschien ook Nathalie haar stem niet
zou kunnen gebruiken. We communiceerden toen al met onze ogen.
Toen ze ouder werd, zag ik dat ze ook dingen begreep. Als ik het
woord ‘magnetron’ zei, keek ze met haar ogen naar de magnetron.
Noemde ik de tijd dan keek ze naar de klok. Ik vertelde dit aan de
arts, maar die antwoordde: ‘Dat ze naar de klok kijkt, wil niet zeggen
dat ze de tijd kan lezen’. Gelukkig had ik gelijk. Nathalie kon zelfs
aangeven wanneer ze naar de wc moest en vanaf dat eerste moment
was ze zindelijk. Ik hing het alfabet op in de keuken en zo leerden we
haar lezen. Later gebruikten we een letterkaart die ze mee kon
nemen.
Nathalie is een vrolijke, lieve, gevoelige en vooral ontzettend positieve
meid. Een doorzetter. Dat geldt ook voor haar wens om zelfstandig
te wonen. Sinds vorig jaar is ze zich samen met MEE gaan
oriënteren. Helaas is het aanbod minimaal. En de weinige leuke plekken
die in de buurt liggen, zitten vol. Eerlijk gezegd vind ik het loslaten
heel lastig. Ik vraag me bijvoorbeeld af of ze in een dergelijke
voorziening net zo veel assistentie kunnen verlenen als mijn man en
ik nu doen. Waarschijnlijk niet, maar dat is niet waar het om gaat. Ik
snap Nathalie heel goed, elke andere meid van deze leeftijd wil zelf-
Ans: ‘Het is lastig om Nathalie los te laten.’
i
www.nathalieverstegen.nl
standig wonen. Nathalie wil haar vleugels uitslaan. Ze is eigenlijk al
heel zelfstandig. Ze regelt haar eigen fi nanciën en concert- en theaterkaartjes
regelt ze ook zelf.
Ik hoop ontzettend dat ze een plek vindt waar ze zich thuisvoelt, met
leuke mensen om haar heen en professionals die goed voor haar
zorgen. Want er komt een dag dat wij er niet meer zijn. Sinds mijn
eigen moeder is overleden denk ik daar meer over na. Nathalie is een
knappe meid, vol humor, pittig en ondernemend. Maar vaak zien
mensen eerst haar rolstoel. Ik hoop dat ze ooit een leuke knul treft
die daar doorheen kijkt.’ <
NATHALIE
Nathalie is ernstig lichamelijk beperkt, als gevolg van zuurstoftekort
tijdens de geboorte. Ze heeft spasmes, kan haar stem niet gebruiken
en zit in een rolstoel die ze met haar hoofd en voet bedient. Ze heeft
een normaal intelligentieniveau en communiceert sinds een aantal
jaar met haar spraakcomputer die ze met haar ogen bedient. Sindsdien
kan ze met iedereen communiceren.
september 2010 MEE Magazine | 9