Lijst Stilistische en narratologische middelen minimumlijst Latijn CEVO

Metonymia Geen overeenkomst maar een logische betrekking tussen object en beeld. Er heeft
verwisseling van naam plaatsgevonden.
Naam van godheid ipv werkterrein of machtsgebied:
Venus (= liefde)
Stof ipv voorwerp
ik kroop vroeg onder de wol (= de wollen dekens)
Pars pro toto (deel ipv geheel)
zeil, kiel, achtersteven (= schip)
even de neuzen tellen
Abstractum pro concreto
Daar komt mijn grote liefde binnenlopen.
Concretum pro abstracto
een goede boterham verdienen
Paradox Een uitspraak die in strijd is of lijkt te zijn met de logica of gezond verstand
De volgende zin is waar. De vorige zin is gelogen
Ik weet dat ik niets weet (Socrates)
Pathos Het opwekken van betrokkenheid bij of medelijden met het personage bij de
toehoorder of lezer
"Pyrame," clamavit, "quis te mihi casus ademit?
Pyrame, responde! tua te carissima Thisbe
nominat; exaudi vultusque attolle iacentes!"
(Ovidius, Metamorphoses 4, 142-144)
Personificatie Vorm van beeldspraak waarbij levenloze dingen, voorwerpen of abstracties als
levende wezens worden voorgesteld of eigenschappen daarvan toebedeeld krijgen
Mijn computer doet raar
Het zonnetje lacht, de lucht is blauw
Polysyndeton Het opsommen van minstens drie tekstelementen met voegwoorden
Die zorgt en waakt en slaaft en ploegt en zwoegt en zweet
(Joost van den Vondel, Palamedes)
....laudat digitosque manusque
bracchiaque et nudos media plus parte lacertos;
(Ovidius, Metamorphoses 1, 500-501)
Praeteritio Het meedelen dat men iets onvermeld zal laten, terwijl men het intussen wel
vermeldt
Ik zal het niet hebben over je adem, je vieze tanden en je zweetlucht. Ik zal
het niet hebben over je slechte manieren, je foute vrienden en je dubieuze
zaakjes, maar ik zal me beperken tot de kern van de zaak.